Your search found 24234 occurrences

Retrieve all occurrences (This may take some time to download)

Click here for a KWIC Report

Occurrences 21671-21690:

Jovanović 2011-12-03 TEI P5 verzija ORATIO IN FUNERE ROGERII JOSEPHI BOSCOVICHII HABITA XII. KAL. JUNII A BERNARDO ZAMAGNA PATRICIO RHACUSINO RECTORI CONSILIARIISQUE REIP. RHACUSINAE EXCELLENTISSIMIS QUAM EX SENATUS CONSULTO SCRIPSIT CORAMQUE IPSIS RECITAVIT IN FUNERE ROGERII JOSEPHI BOSCOVICHII PUBLICA AUCTORITATE

VIRTUTIS TESTIBUS SEMPITERNIS ORATIONEM BERNARDUS ZAMAGNA PATRITIUS RHACUS. EJUS OBSEQUII MONUMENTUM LUBENS OFFERT DEDICATQUE ORATIO Si quis umquam civis Rhacusinus exstitit, qui a nobis omnibus, quotquot in hac urbe procreati sumus, maximas honoris, benevolentiae, gratique animi significationes exposcere suo jure possit, is profecto est, patres conscripti, Rogerius Josephus Boscovichius, cujus mortem acerbissimam privatim singuli ad hanc diem

ac prope invidia non duxerit. Caritate autem in patriam tali est inventus omni vitae tempore, quali esse potuit civis patriae amantissimus: tum quidquid valuit dignitate, quidquid gratia, qui[d]quid virorum principum favore et in Italia et in Gallia, eo ad pericula a nobis propulsanda, ad reipublicae utilitates augendas, ad sarta tecta nostra jura et commoda servanda usus est. Quare bene ac sapienter gravissimo senatus consulto, quo et illi mortuo honos habeatur, et animi aliorum civium ad optime de republica merendum excitentur,

nobis propulsanda, ad reipublicae utilitates augendas, ad sarta tecta nostra jura et commoda servanda usus est. Quare bene ac sapienter gravissimo senatus consulto, quo et illi mortuo honos habeatur, et animi aliorum civium ad optime de republica merendum excitentur, a vobis nuper provisum est, ut, quantum fieri potest, viri tanti memoria publice honestaretur. Itaque et parentalia, et monumentum, et laudationem, praesente hoc ordine universo ceterisque urbis magistratibus, eidem decrevistis. Quo sane vestro decreto amplissimo satis

honestaretur. Itaque et parentalia, et monumentum, et laudationem, praesente hoc ordine universo ceterisque urbis magistratibus, eidem decrevistis. Quo sane vestro decreto amplissimo satis ostendistis, et pietatem vobis inprimis cordi esse, quum christiano more illi a Deo Optimo Maximo beatissimam in coelis quietem exposcendam censetis; et perennis benevolentiae testimonium, quum ejus nomen habere semper in oculis desideratis, et vero etiam amorem singularem, quum ejus laudum recordatione dolori vestro solatium quaerere

exposcendam censetis; et perennis benevolentiae testimonium, quum ejus nomen habere semper in oculis desideratis, et vero etiam amorem singularem, quum ejus laudum recordatione dolori vestro solatium quaerere consolationemque videmini. Sed quamquam haec omnia sint a vobis, patres conscripti, summa cum prudentia constituta, illud unum vereor, ne non satis prudenter cautum fuerit, quod me nimirum ascendere jussistis in hunc locum ad dicendum ornatissimum, meque inter multos, qui hac in urbe florent maxima eloquentiae fama,

ad dicendum ornatissimum, meque inter multos, qui hac in urbe florent maxima eloquentiae fama, potissimum audire voluistis. Quae enim res vos impellere maxime ad hanc electionem potuerunt, eaedem vehementer adversantur mihi. Nam quod putastis, quum mihi fuerit jam a prima adolescentia cum eo summa necessitudo, nulla temporum locorumque varietate interrupta, et eamdem vitae rationem sim tot annos una Romae professus, ceteris me facilius posse virtutes ejus actionesque et animo concipere et oratione comprehendere, profecto id

et animo concipere et oratione comprehendere, profecto id omnino est, ne quidquam dicam de meae facultatis viriumque tenuitate, quod tanto oneri suscipiendo ferendoque imparem facit, atque ab hujusmodi aggrediendo labore magis deterret. Tantus enim vir ille semper est a me habitus, ut quid de illo tacitus sentiebam, facilius ego intelligerem, quam sperarem aliis posse dicendo explicare. Quod quum dico, nolim existimetis, patres conscripti, propterea dicere, quod aut vestram auctoritatem parvi faciam, quae mihi semper gravissima

posse dicendo explicare. Quod quum dico, nolim existimetis, patres conscripti, propterea dicere, quod aut vestram auctoritatem parvi faciam, quae mihi semper gravissima fuit, eritque, dum vivam, aut laborem hunc dicendi inertiae desidiaeque gratia, quae est aliena a meis moribus vitaque anteacta, defugere volui ac declinare; quin immo aperte profiteor, nihil honorificentius hac vestra mihi voluntate, nihil suavius accidere potuisse. Nam et parere ei ordini, qui in republica summus est, perhonorificum duco, et laudes ejus viri,

hominum imprimerentur, hoc tanto virorum doctissimorum concursu, hoc vestro splendore, hac omnium ordinum humanitate, patiamini de ingeniorum praestantia ac studiis philosophiae me paullo loqui liberius, quam sanctitas hujus templi exigere videatur. Quod si mihi a vobis tribui concedique sentiam, perficiam profecto, ut Rogerium Josephum Boscovichium civem vestrum ingenii et magnitudine et foecunditate et celebritate maximum esse hujusce urbis ornamentum intelligatis. Et quoniam mihi primum de ingenii magnitudine dicendum

se comparare; quique tandem et argutius sententiam valeat concludere suam, et alienam refellere. Quae quum certa sint, quis vestrum est, qui nesciat, hujusmodi facultatem fuisse in Rogerio prorsus singularem; tantaque etiam praeditam atque ornatam memoriae vi, ut jam a puero et parentibus prudentissimis, et praeceptoribus doctissimis magnam sui expectationem fecisset. Nihil enim illo acrius ad pervidendum erat, nihil promptius ad cognoscendum, nihil tenacius ad retinendum, quod semel perceperat, nihil denique aptius ad

ardorem exprompsit atque contulit ad litterarum studia Rogerius, statim ac e tirocinio excessit, ubi virtutum omnium radices tam alte fixerat, quam postea in toto vitae cursu ejus pietas, atque excellens probitas declaravit. Nullo tempore passus est eximii, quod a natura acceperat, ingenii aciem hebescere; sed audiendo magistrorum institutiones, sed libros volutando, sed commentando, scribendoque studuit quotidie magis acuere. Tantum autem conatu hoc perfecit, ut et ejus ingenium simile quiddam portenti videretur, et memoria

illa sphaericae trigonometriae constructione; vel investigantem continuorum legem, naturamque atque usum infinitorum, et infinite parvorum; vel describentem circulos, quos osculatores vocant mathematici; vel inquirentem in gravitatis punctum illud medium, quod a Graecis vocare centrum didicimus; vel disputantem de motu corporum certa virium lege in spatio non resistente projectorum; vel expendentem veterum philosophorum argumenta pro telluris in sphaeram conformatione; vel docentem ipsam terrae, qualis est, figuram; vel

ut filias veluti carissimas et amplecteretur libentissime et oscularetur, esse profecto statuendum videtur, singulare quiddam atque eximium in iisdem contineri. Et certe si illius poematis et elegantiam Latini sermonis, et facilitatem explicandi res difficillimas ac a poetarum consuetudine remotissimas, et praeterea doctrinae reconditioris locupletem quamdam veluti supellectilem summa cum venustate conjunctam attentius introspicere velimus; facile ejus auctorem inter praecipuos hoc in genere poetas numerandum censebimus, vixque

quo magis recta philosophandi ratio ubique terrarum coepit invalescere. Vetera obsoleverant, nova non inveniebantur, res ad desperationem prope redacta videbatur; quum hic vir magis iis laudibus Lucretii dignus, quam ille Atheniensis Epicurus, mutuatis hinc a Leibnitio perspectisque melius, quae et Zenonis fuerunt, monadibus seu materiae elementis primis simplicibus atque inextensis, hinc assumptis a Neutonio viribus mutuis, quae pro diversis monadum seu punctorum illorum materiei in spatio inani disseminatorum distantiis

prope redacta videbatur; quum hic vir magis iis laudibus Lucretii dignus, quam ille Atheniensis Epicurus, mutuatis hinc a Leibnitio perspectisque melius, quae et Zenonis fuerunt, monadibus seu materiae elementis primis simplicibus atque inextensis, hinc assumptis a Neutonio viribus mutuis, quae pro diversis monadum seu punctorum illorum materiei in spatio inani disseminatorum distantiis sunt diversae, novum protinus aedificium extruxit, confirmavit, vindicavit. Tum illam, de qua nulla umquam conticescet aetas, curvam lineam

inservierit, quantum ab illa republica et honores decreti de ipso nobilitate donando, et effusae largitiones, et singulares gratiarum actiones declararunt. Vos autem, patres conscripti, scitis ipsi, quanto fuerit vobis adjumento, quantumque valuerit ad avertendam a vobis, quae impendere videbatur, procellam concitatam ex suspicione quadam Britannorum mari potentissimorum, perinde quasi in vestris portubus contra ipsos et exstruerentur et armarentur naves. Iram gentis injuriae omnis impatientissimae placavit; animos Gallorum non

gentium viri principes ipsique reges et visendum censuerunt, et benevolentia amplectendum tamquam doctrinae quoddam veluti monstrum ac prope miraculum. Et erit jam, qui miretur, eum amplissimo stipendio post hanc confectam longissimam clarissimamque peregrinationem a senatu Mediolanensi, summa cum voluntate Mariae Teresiae imperatricis augustae, fuisse invitatum, ut Ticini primum, deinde Mediolani mathesin astronomiamque doceret? Carum illic fuisse Mutinensium duci, qui Austriacae tunc Insubriae praeerat; post etiam Ferdinando

in hoc amisso clarissimum philosophum desideravit. in primis, omniumque Galliae procerum amicitia studioque sustentata. Quare mea tandem illic conquiescat oratio, ubi et suae vitae et studiorum exitum habuit Rogerius idibus Februariis. Petierat a rege facultatem obtinueratque se in Italiam conferendi, ut et librorum complurium impressionem curaret praesens, et veterum amicorum conspectu dulcissimo frueretur, et Mediolani illam, quam in regio Braidensi studiorum Collegio, monumentum Uraniae perenne ac urbis

dicendo perturbari, abrumpam repente orationem hanc omnem; vosque adhortabor universos, quotquot estis in hoc templo, ut postquam Rogerio Josepho Boscovichio perennem in caelis felicitatem expetieritis rite, atque eritis adprecati, multos ei similes in hac urbe cives a Deo Optimo Maximo postuletis, qui quod vobis jam factum gratulor, quo angustioribus ditionis terminis potentiaeque tenemur, eo latioribus sapientiae virtutisque finibus Rhacusinum nomen ac famam cum perpetua reipublicae incolumitate imposterum etiam propagent atque

Bibliographia locorum inventorum

Retrieve all occurrences (This may take some time to download)

Click here for a KWIC Report