Your search found 24234 occurrences

Retrieve all occurrences (This may take some time to download)

Click here for a KWIC Report

Occurrences 3069-3093:

turbe, pueri eciam ipsi vultibus ac gestibus innuunt leticiam. Tanto namque ipsius nature imperio intime quedam gaudii flamme in cuiusque vultibus excuti maxime solent, quando communis omnium salus lapsa pene erigitur ac servatur a discrimine tempestatum portum tandem securitatis ingressa componitur. Sacrarum deinceps virginum impollutus ordo gloriam Deo cnait et tantum pro felicissimo incolumitatis tue statu securus preces effundit, in quo tota earum salus

tue statu securus preces effundit, in quo tota earum salus sita esse videtur, cum prius tamen pro civitate nostra, pro templis, pro patria, denique salute solicitus anxiusque Deo precibus instaret continuis et ut procula a nobis hostilis ille furor arceretur, penatibus nostris in dies imminencior, antelucanis vocibus celos pulsaret. Quid demum menia nostra, olim nutancia metu instantis ac maximi discriminis vicina inimicorum

solent, ita et tu nobis hoc tempore vehementer laborantibus, fulgentissime princeps, totus serenus salutem eciam afferens tamquam e celo missus apparuisti. Cuius eterno splendore et inmenso quodam lumine tenebre nostre interiores procul a nobis eicientur et ad ultimas terrarum naciones proscripte quidem exulabunt. Ecce nunc in propatulo est, quantum Rhacusa famula celsitudinis tue et cultrix perpetua, quantum, inquam, consecuta est te rege Pannonum citato faustissimo

fortuna, quantum possint viriumque habeant, in te solo cumulatissime expressere. Quid enim te nobilius, dive rex, quid generosius, quid demum clarius dici aut fingi potest, quem genuit Kasimirus, rex Polonorum prestantissimus et ipse a patre rege natus, genuit, inquam, ex filia Alberti, regis Pannonum fortissimi, connubio sibi iuncta. Huic frater, avunculus tuus Ladislaus et ipse rex fuit Pannonum invictissimus, cuius mater, avia tua, progenita est a rege olim Pannonio

et ipse a patre rege natus, genuit, inquam, ex filia Alberti, regis Pannonum fortissimi, connubio sibi iuncta. Huic frater, avunculus tuus Ladislaus et ipse rex fuit Pannonum invictissimus, cuius mater, avia tua, progenita est a rege olim Pannonio felicissimo Sigismnudo et Romanorum imperatore eminentissimo. Nec preteribo eciam patruum tuum Wladislaum et ipsum Pannonum regem fulgentissimum, qui cum armatus tela inter

abstulit mihi hoc tempore rerum tuarum magnitudo, lux eciam ipsa ab orbe nostro festinato casura: quamvis illi nobilissimis gentibus, ferocissimis populis, bellicosissimis nacionibus non minus armis quam prudencia a te superatis mirum in modum inclaruerint, verum enimvero morem geram omnino progenitoribus tuis, si hoc precipuum afferam, quod eorum nomini maxime conducit, quod te scilicet talem ac tantum protulere principem, qui debeas Romani nominis

omnino progenitoribus tuis, si hoc precipuum afferam, quod eorum nomini maxime conducit, quod te scilicet talem ac tantum protulere principem, qui debeas Romani nominis nutancia fata suscipere et tanti conatus subire molem. Sed ut te a puero aspiciam, christianissime rex, a primis annis totum te sibi bone artes non invitum quidem vindicavere et imprimis sacrarum litterarum sublimis illa iucunditas, que ad celos viam facit, quibus preter ceteras disciplinas

afferam, quod eorum nomini maxime conducit, quod te scilicet talem ac tantum protulere principem, qui debeas Romani nominis nutancia fata suscipere et tanti conatus subire molem. Sed ut te a puero aspiciam, christianissime rex, a primis annis totum te sibi bone artes non invitum quidem vindicavere et imprimis sacrarum litterarum sublimis illa iucunditas, que ad celos viam facit, quibus preter ceteras disciplinas maxime intentus dedisti de te

vindicavere et imprimis sacrarum litterarum sublimis illa iucunditas, que ad celos viam facit, quibus preter ceteras disciplinas maxime intentus dedisti de te indubitatam gentibus censuram te fere principem primum omnium et a quo salus romane fidei penderet, ex quo in exordio vite precipua litterarum studia amplexus es et in quibus eterna salus eniteret. Hinc tecum crevit summa religionis cura et perpetua

quas preclaras ac inauditas in maiestatem tuam ita ars et natura coniecerit, ut velud exemplum quoddam ac spectaculum nobis propositus esse videaris, in quo contemplemur (ut hoc iterum dixerim), quantum in homine virtus possit. Hec a te plurima virtutum decora parata si velim persequi, sacratissime rex, et me dicentem angustia temporis deseret et ingenioli mei mediocritas nimio pondere depressa succumbet. Quas qui iam dudum amplecti velit, mentem sibi a Deo inmortali

possit. Hec a te plurima virtutum decora parata si velim persequi, sacratissime rex, et me dicentem angustia temporis deseret et ingenioli mei mediocritas nimio pondere depressa succumbet. Quas qui iam dudum amplecti velit, mentem sibi a Deo inmortali exoret, que tantam molem sustinebit, optare eciam vitam per secula debet et innumerabiles evi dies et quantos tu mereris annos. Illud vero affirmo has esse, que te supra omnem regiam

contigit pacis artibus de facili consequi, quod alii non absque cruore conati sunt perficere! Tu itaque, eminentissime rex, his corporis et animi bonis fulgens aut nullis aut raris concessis et fortune successibus plenus, que tibi semper a teneris annis fidissima comes astitit ad huius Pannonici regni gubernacula capessenda incredibili omnium Pannonie principum optimatumque consensu, ingenti eciam populorum et nacionum plausu et lectus et susceptus es et tandem, rex

ut te omnes pocius e celo lapsum quam in terris natum suspicentur. Iulii profecto Cesaris et industriam in rebus conficiendis adequasti et celeritatem et in armis demum prestanciam, fortunam vero longe quidem superasti. Nam cum ille a Dirachio piscatorium navigium in littore maris nactus Brundusium versus ad accersendas militum copias, que ibi cessabant, transvehi maturasset, adversa procella reiectus infecto eciam voto rediit in Epirum. Tu vero et

potitus. Nunc itaque rebus tuis clarissime gestis et victor frueris et triumphator. Sed est, est, inquam, ac recedat Quinti Fabii Maximi et ob Hannibalem mora fractum Cunctatoris appellati, summus de Liguribus triumphus! Excidat a memoratu C. ille Marius, quod Iugurtham, Numidie regem captum ante currum egerit deque Cimbris Teuthonibusque gloriosam victoriam retulerit! Pretereatur eciam P. Scipionis Affricani de victa Carthagine triumphalis in urbem ingressus

retulerit! Pretereatur eciam P. Scipionis Affricani de victa Carthagine triumphalis in urbem ingressus incredibili omnium gencium spectaculo! Nec consecretur eternitati Lucius Emilius Paulus victo per se Macedonum rege, Philippi filio, et a se in triumpho ducto! Nec magnus Pompeyus, quem leta Roma sepcies lauro ob victoriam redimitum salutavit neque demum divus Augustus tris triumphos in urbem reversus agens imposito fine bellis civilibus, dum tu, prestantissime princeps,

armorum subsidiis innititur. Hec namque cito corruet, illa ibit in secula, in dies robustior. Dicam igitur, o princeps eterne, de incredibili pietate tua, que talis in te hoc tempore ac tanta illuxit, qualis et quanta a condito evo raro adhuc inventa predicatur. Sola enim tuum illum animum semper invictum superavit, sola effecit, ut tu rex Albertum, fratrem tuum optimum, regem alterum erigeres et creares utque tuus in fratrem

erigeres et creares utque tuus in fratrem ardentissimus amor spolia de te reportaret et sincera in sanctam parentem tuam caritas triumpharet, cuius precibus non invitus quidem paruisti. Et dum in hoc a fratre simul et matre vincaris, victor es eminentissimus effectus et triumphator. Et eo magis excellis atque emines, quominus conatus es, quin animum tuum excellentem ac eminentem, facilem mitemque dilecto fratri ac pie

Tu vero et regnum fratri et animum pariter ac benivolenciam indulsisti. Hec est miranda largicio, hoc inmortale obsequium, hec indulgencia inter siderum locanda comercia, que plus danti afferunt quam accipienti et propius eum inhabitant, a quo exeunt, quam in quem conferuntur. Ac si hoc tuo tempore Quirinus ille, Romani conditor imperii floruisset, Remum fratrem te quidem imitatus in regni partem admisisset. Neque arma inter fratres de

Quis non ergo Wladislaum regem nostrum tot diadematum coruscantem fulgoribus expavescet? Expavere modo summi imperatores, qui magnis conatibus in imperii tui maiestatem concitatis nominis tui magnitudine et virtutum mole prospecta ultro a ceptis et festinato recessere. A te itaque et armato regni huius libertas servata est et aucta quidem dignitas togato. Nam te et nobis galee splendor gemmis undique coruscans et divini verticis tui

nostrum tot diadematum coruscantem fulgoribus expavescet? Expavere modo summi imperatores, qui magnis conatibus in imperii tui maiestatem concitatis nominis tui magnitudine et virtutum mole prospecta ultro a ceptis et festinato recessere. A te itaque et armato regni huius libertas servata est et aucta quidem dignitas togato. Nam te et nobis galee splendor gemmis undique coruscans et divini verticis tui sublimitatem exprimens, aureus

Boriscique, sed qua Liber pater triumphans siti laboravit, Albani Babiique, moncium et tocius Adriatici maris incole. Et non solum hii populi, sed quos externus calor abegit aut continuum frigus separavit aut interfusa equora a nostro disterminarunt comercio. Non Indos latum Oceani mare et tumidi fluctus securos, non Bosphoranos aspera hyems inmunes, non Arabes demum medius calor ab armis tuis intactos (modo animum ad hoc intenderis) reddere

neque moras ullas adduxisti neque nos parca manu iuvare voluisti, sed hoc ea celeritate, promptitudine, liberalitate, affectu gestum est, ut appareret non alienam rem, sed propriam (sicuti est) a tua sublimitate curari. Si pluribus eciam nos indigere cognovisses, persuasum habemus et te plura fuisse daturum, veluti per litteras celsitudinis tue ingenue nobis confessum est te in nulla re nobis unquam defuturum, quam vel honori vel

habemus tibi, clementissime rex, gracias maximas et inmortales et si quando detur occasio, referreus, imo habebimus, dive rex. Quis enim tanto principi referre potest? O Ragusam felicissimam, o beatissimam civitatem, cuius hoc tempore a divis et semper regibus progenitus princeps non est oblitus, cuius meminit sanctissimus rex atque idem potentissimus et tot coronis insignis, in tanta eciam rerum suarum mole occupatus, quam inmortali prosequutus est

cernimus, cuius vultus maiestate ita omnes incendimur, ut eum tamquam numen veneremur non casu aliquo aut forte, sed consulto celorum nomini Romane nutanti pene concessum. Quid enim aliud a Deo inmortali Rachusa tua sperare potuisset, optime princeps, quam quod ei hac tempestate ultro quidem et opportune prestitisti et sic nimirum effecisti, ut metus cum tranquillitate, merores cum leticia, languores cum gaudio, angustias

eciam Pannonie rex sapientissimus ac fortissimus princeps mathias multa gessere memoratu digna, quos te nimirum in beneficiis (si res exegerit) in nos conferendis longe fore speramus superaturum. Nam hoc, amplissime, fatemur, nihil a nobis maiore voto expeti, quam ut dignitati, ut amplitudini, ut glorie tue inserviamus. Interim, ut tibi prolique ac nepotibus et posteritati tue ac universe Pannonie, nobis eciam nominique Romano faustum felixque sit hoc regnum, Deum

Bibliographia locorum inventorum

Retrieve all occurrences (This may take some time to download)

Click here for a KWIC Report