Your search found 6475 occurrences

Retrieve all occurrences (This may take some time to download)

Click here for a KWIC Report

Occurrences 1701-1800:

hora remouit
10.483  Luce uiri, mihi testis adest amplissimus aether,
10.484  Terraque, me laudant labris opera omnia plenis.
10.485  Et pater omnipotens has a quo mittor in oras,
10.486  Clarus ab aetherio est de me testatus Olympo,
10.487  Non ideo uobis effabilis ipse, nec ullis
10.488  Sensibus aprensus, qui stat super omnia solus.
10.489  Cur igitur missum foecundum germen ab ipso?
10.490  Inuisum uobis, obscurae noctis ut umbrae
10.491  Est rota solaris, quia quem demiserit ille,

sanguine, fumatque
10.519  Hostia, Pilatus caessos otruncat, ut omnis
10.520  Victima permixto madefacta cruore flagrarit,
10.521  Pro re romana miseri pro Caesare uerpae,
10.522  Tum super his hominum rex ordoque talia fatur.
10.523  Creditis hos ideo tam fata grauissima passos?
10.524  Prae cunctis hominum quod quaedam dira patrarint.
10.525  Non inquam, uerum ni uos caueatis, eodem
10.526  Interitu, similique omne a caede ruetis.
10.527  Sicut et ante uirum ter sex capita illa fuerunt,

uiribus obstant.
10.707  Seditione mala premitur bona, gliscit in ipsis
10.708  Nox umbris, namque his audet lucescere nemo.
10.709  Tertia iamque dies sine lumine uoluerat orbem,
10.710  Quum mediis operum solem dedit aetheris auctor.
10.711  Sic idem festi medio stetit aede sub alti
10.712  Numinis, ore fluens, et late efusus inundat.
10.713  Nilus ut occultis ueniens a fontibus amnis
10.714  Arua per Aegypti quum proruit aggere rupto,
10.715  Nam Zephiri aduersis illum dum

acuta?
11.15  Extemplo omnipotens in terram lumine fixo
11.16  Flectitur, atque humili caput a ceruice reclinat,
11.17  Inscribitque solum digito, quo legifer olim
11.18  Moseos arabum silices in monte notauit.
11.19  Sed responsa petunt, et identidem ab ore reposcunt
11.20  Carnifices olli, mundi seruator ab ima
11.21  Erexit tellure caput, trutinata Magistri
11.22  Sic censura breui laqueos et tela remouit.
11.23  Vestrum si quis adest insons, et criminis expers,
11.24  Primus in hanc

seruat censura futuro.
11.85  Est quo sum missus uerax, et fatur eodem
11.86  Ore meo quaecunque loquor. quum tollar in altum
11.87  Per uos, notus ero, quia sum se numine numen,
11.88  Vtque docet genetor, sua sic edicit origo,
11.89  Nec mittens idem missum me deserit unquam,
11.90  Mecum semper adest, quia quae uult ipse facesso.
11.91  Haec illo dicente, uiris praecordia multis
11.92  Imbuit alma fides, huius edisserit auctor,
11.93  Cui mea uerba bono sub corde medullitus haerent,

11.212  Ille refert, deus ille deus, cui nomen Iesus,
11.213  Nescio qua uirtute lutum confecit, et unxit
11.214  Inde sinus oculorum, ipsos mihi leuit et orbes,
11.215  Hinc me Siloe misit stagnantis ad undam.
11.216  Mox abii, laui, uidi. Deducitur idem
11.217  In phariseorum conuentum, rursus easdem
11.218  Ambages repetunt, et Christo sabbata rursus
11.219  Exprobrant, alii contra miracula tollunt
11.220  Laudibus, et sese studia in contraria sistunt.
11.221  Tunc olim caeco (tua qualis

his, iterum dillucidat omnia Christus.
11.281  Hoc ouium sum limen ego, sum ianua caulae,
11.282  Sunt et sponte sua quotquot uenere latrones,
11.283  Non illis armenta gregis, nec ouilia parent.
11.284  Quisquis et haec penetrat per me, saluabitur idem,
11.285  Quoi datur introitus, patet exitus, alta uirescunt
11.286  Pascua, furque ideo petit illa, ut quicquid inuncet,
11.287  Mactet idem perdatque, ego uitam elargior illis,
11.288  Vt magis atque magis uiuant, Ego pastor ouili
11.289  Sum

11.282  Sunt et sponte sua quotquot uenere latrones,
11.283  Non illis armenta gregis, nec ouilia parent.
11.284  Quisquis et haec penetrat per me, saluabitur idem,
11.285  Quoi datur introitus, patet exitus, alta uirescunt
11.286  Pascua, furque ideo petit illa, ut quicquid inuncet,
11.287  Mactet idem perdatque, ego uitam elargior illis,
11.288  Vt magis atque magis uiuant, Ego pastor ouili
11.289  Sum bonus ipse meo, uitam quia pro grege fundo.
11.290  Qui uero pastor non est, ouiumque

11.283  Non illis armenta gregis, nec ouilia parent.
11.284  Quisquis et haec penetrat per me, saluabitur idem,
11.285  Quoi datur introitus, patet exitus, alta uirescunt
11.286  Pascua, furque ideo petit illa, ut quicquid inuncet,
11.287  Mactet idem perdatque, ego uitam elargior illis,
11.288  Vt magis atque magis uiuant, Ego pastor ouili
11.289  Sum bonus ipse meo, uitam quia pro grege fundo.
11.290  Qui uero pastor non est, ouiumque magister,
11.291  Alterius mercede gregi sed praesidet, ipse

12.80  Dillapidata malo postquam res corruit usu,
12.81  Ecce inopina fames illas incesserat oras,
12.82  Illum pauperies, rerumque oppressit egestas,
12.83  Qua cuidam regni illius compulsus adhaesit.
12.84  Mittitur hinc in rura sues ut pascat, et idem
12.85  Ora sub excussa quaerens inhiantia quercu
12.86  Glande uel arenti siliqua, nec habente legumen
12.87  Implere, et talis derat sibi copia mensae.
12.88  Colligit hinc, miser ipse sua se mente educit,
12.89  Atque ait, heu me saeua fames

malum, uenerem quod iungat iniquam,
12.235  Non quod primaeua fuerit sub origine iussum.
12.236  Ergo et sancta piis statuit decreta maritis,
12.237  Quid qui uxore sua (fuerit nisi adultera) longe
12.238  Dissidet, atque aliam ducit? moechatur, idemque
12.239  Dimissam quicunque malo sibi iungit abusu.
12.240  Ad noua discipuli Christi mandata reclamant,
12.241  Causa hac stante, uiro ducenda haud expedit uxor.
12.242  Talia Christus eis enunciat, atque ita fatur.
12.243  Haud quaquam id

addite primis,
12.345  Iustaque nec merces, nec uobis praemia derunt.
12.346  Hinc alacres abeunt accincti agrestibus armis.
12.347  Rursus adhuc altas ut sol conscenderat arces,
12.348  Et sextam, nonamque fere penetrarat in horam,
12.349  Fecit idem, terit atque aliis cultoribus agrum.
12.350  At porro undecimam circa, quum uesper ad undas
12.351  Tendit, et oceani mersus strepit aequore Titan,
12.352  Exit, et hic uacuos operis inuenit agrestes,
12.353  Hisque ait, hoc

inquit
13.462  Caesari, et hinc contra coelsestia reddite coelo.
13.463  Mox aliis Saducaea phalanx imbuta tenebris,
13.464  In lucem tulit arma noua caligine Martis,
13.465  Certantes aquilis uideas contendere talpas,
13.466  Inuehit inque idem nox, et sic orsa profatur.
13.467  Mundi auriga tuas rebus qui imponis habenas,
13.468  Haec dedit ipse suo mandata uolumine Moses,
13.469  Vxorem moriente uiro sine prole relictam,
13.470  Ducat eam frater, defuncto ut femina fratri

14.521  Vt redit, ac lapsos uidit destertere fratres,
14.522  Sic ne Simon inquit te unam uigilare per horam
14.523  Non potuisse simul mecum? uigilate precante
14.524  Voce uiri, infesto ne uos uoret Orcus hiatu,
14.525  Promptus adest animi idem corporis ardor.
14.526  Hoc abiit dicto, rursusque precatus eodem
14.527  Sermone est, iterumque redit, rursusque profundo
14.528  Inuenit somno fratres urgente grauari.
14.529  Surgere quos iterum, uigilare, orareque iussit,
14.530  Nec tristi

laqueos urgent ex ore doloso
15.29  Poscentes utrum rex est, ut uera fatentem
15.30  Romani imperii peruerso iure trucident,
15.31  Seque patridii scelerato crimine damnent.
15.32  Tunc ait, hoc uobis ego si modo luce probaro
15.33  Clarius, haud ideo mihi uoc credetis, et idem
15.34  Si qua petam, non ulla mihi repsonsa dabuntur,
15.35  Nec me libertas per uos captiua remittet.
15.36  Filius hinc hominis magno sublimis Olympo
15.37  Porro in sede dei dexra, et uirtute sedebit.
15.38  Impia

15.29  Poscentes utrum rex est, ut uera fatentem
15.30  Romani imperii peruerso iure trucident,
15.31  Seque patridii scelerato crimine damnent.
15.32  Tunc ait, hoc uobis ego si modo luce probaro
15.33  Clarius, haud ideo mihi uoc credetis, et idem
15.34  Si qua petam, non ulla mihi repsonsa dabuntur,
15.35  Nec me libertas per uos captiua remittet.
15.36  Filius hinc hominis magno sublimis Olympo
15.37  Porro in sede dei dexra, et uirtute sedebit.
15.38  Impia tum linguis exsibilat hydra

uates.
15.604  Transfera confixo feratis uulnera clauis
15.605  Illudunt. uariaeque insultant undique pestes,
15.606  Praeterit ille caput quassans, et talia iactat,
15.607  Vah demoliri templum qui te asseris ingens
15.608  Posse dei, tribus idem et te instaurare diebus.
15.609  Te modo met Salua, summo es si natus Olympo,
15.610  A cruce desilias manibus, pedibusque refixis.
15.611  Necnon pontifices, scribae, populique Senatus
15.612  Talia sese inter sistentes ore fremebant.

modo met Salua, summo es si natus Olympo,
15.610  A cruce desilias manibus, pedibusque refixis.
15.611  Necnon pontifices, scribae, populique Senatus
15.612  Talia sese inter sistentes ore fremebant.
15.613  Qui reliquos saluat, sibi deficit ille, nec idem
15.614  Se saluare potest, at si rex esse laborat,
15.615  Expediat ligno modo se, et descendat ab alto.
15.616  Vt credamus ei, si tam confidit amico
15.617  Numine, saluetur, dixit se numine natum.
15.618  Quique residebat custos in gramine

16.31  Emersit Ionas, Phoenix extincta reuixit.
16.32  Sol quoque qui densa latuit de nube refulsit.
16.33  Postquam festa quies accenderat astra, parandis ❦
16.34  Prodiit unguentis muliebris ab aede caterua,
16.35  Nomen idem cunctis, et cura uidere sepultum
16.36  Marmorea Christum deflendo funere tumba.
16.37  Et quum prima rosis Aurora rubesceret ortis,
16.38  Candidus et tenebras inter lucesceret aether,
16.39  Maneque purpureum uicino flaret ab

pedes, qui paulo ante apud eandem fuit, quod omni tis do de alias nsus Hungarie Vestrae Serenitatis servitor Petrus Crusith capitaneus Segnie comes Clissę Annotatio: Reliqua pars litterarum pallida ideoque legi non potest.

quem existimo Vestre Sanctitati ad votum serviturum et huius castri comodis, necessariis profuturum. Preterea, Pater Sancte, quod in omnibus necessitatibus meis post deum in nullo alio preterquam in Vestra Sanctitate habeo fiduciam, ideo libere ad eandem necessitates meas expositurus recurro. Itaque, Pater Sancte, recordetur Sanctitas Vestra, quod cum anno elapso ad oscula pedum Vestrae Sanctitatis accessissem necessitatesque meas eidem retulissem, et qualiter castrum

solicitus scisitassem, relatum habui, quod Regia Maiestas habet in opinione, qualiter Vestra Sanctitas tum persone mee, tum etiam servitoribus meis, quos in 4or castris teneo, sufficientem de salario meo fecisset provisionem. Ideo humili prece, qua possum, amore Dei et servitorum meorum et laborum, quos in istis confiniis amore Christi patior, Vestre supplico Sanctitati, quatenus eadem per unas suas servitia mea domino meo commendare velit, et, quod nihil de

uires, ingenium, sanguinem, uitam etiam (si res postularet) ei potissimum reipublicę impendere, quę quum genuerit, educarit, litteris, ac bonis moribus ornarit, ad hęc maiorum imaginibus satis reddiderit opulentum, hoc idem merito et suo iure a me reposcere potuisset. Hanc ego uitam non laudabilem tantum, sed heroicam plane diuinamque semper putaui: quid enim diuinius inter mortales quam proprio periculo cędem a ceruicibus

quam gentium fecerint imperatricem, quum apud gręcos et barbaras nationes rara uirtute rebusque clarissimis uigerent, haberentur admirationi, ac in exemplum bonarum artium atque fęlicitatis identidem citarentur. Credis, Caesar, quod tuis Iuliis aut Martiis, ad quos tuam refers originem, quoniam ab ipsis turpiter desciueras, pepercisset? Erras quidem si tibi persuasisti hominem furibundum fuisse delectum aliquem

quod spretis legibus honestatis, ad quam uirtute maiorum quasi lumine inuitabantur, maluerint uitam sordidissimis uitiis inquinare, tamen si canes, equi, et alia animalia optima sunt, quae generosissima, certe uerisimile est idem in hominibus euenire; eo quidem magis quoniam nobiles uiri, qui ubique locorum in pręcio habentur, et natura, et institutione, et suorum exemplis (quos rari sunt qui non imitari uelint) ad uirtutem accenduntur. At uilis

SyL. Quid si redeas uictor omnium opinione superata? CAES. Num ideo conquiescent odia malorum? aut inuidia, felicium rerum alumna, conticescet? Vtinam non irritarentur inuidorum animi aliena gloria, et in uirtutem pestiferos gladios non acuerent: siquidem imprimis honestum arbitrantur magnitudinem

cythos Hylas uel Ganymedes: non desiderabuntur Gratię, non Veneres, et Osiridis musae: frequenter se offeret Apicius, magister gulę, nouis gannearum condimentis fastidientem stomachum irritans: spumabunt Cecuba gemmeis identidem sitim ab ingressu prohibentia. CAES. Tot ac tanta commemorasti bona ut nesciam plane, an Iupiter quicquam

incredibiles uidentur? quę nisi cum uita (ne Papia quidem lege perditae lasciuię fibulam imponente) non abierunt. Testatur hęc tua caluities et uulgatissimum Thyestis nomen inustaque scomatis perpetua infamię stygmata identidem a milite currum prosequente iactatis. Igitur audebis obiiere mihi tua flagitia, quę non excusantur aetatis imprudentia? maturum iudicio sibi tenacissimis nexibus obstrinxerant. Reor optimum unicuique esse,

debet, nostros sui regis desertores falso vocare. An deseruisse regem sint censendi, qui omnia illi officia bonorum ac fidelissimorum subditorum praebuerunt, qui omnes fere in eodem, in quo rex iacuit, campo iacuerunt testati morte etiam, quam fidi suo regi, quam amantes patriae fuerunt? Sed idem ille egregius historiarum scriptor, qui haec scribit, et qui tot convicia in gentem nostram ingerit, huius etiam cladis historiam ita scripsit, ut me pudeat eum ita impudenter rem sibi ignotam in vulgus prodere fuisse ausum. Sed nos ad institutum redeamus. Regis exercitu per ea, quae diximus,

magister, sciensque se ad reddendam rationem de credito sibi talento teneri, ne tanquam malus seruus defodisse illud a suo domino coarguatur, Cf. Mt 25,26 uigiliarum et studiorum suorum participes eos esse omnes uoluit qui libenter que uera sunt audiunt, ideoque Etymon scripsit in septem psalmos qui penitentiales appellantur, opus eruditum sane et Christianis auribus dignum. Quod si quis iniustior fortassis arbiter illud obiiciat: "In syluam ne ligna feras" Cf. Hor. Serm. 1,10,34 et bone mentis hominem

fortassis arbiter illud obiiciat: "In syluam ne ligna feras" Cf. Hor. Serm. 1,10,34 et bone mentis hominem calumnietur quod tot et sanctissimis et doctissimis uiris qui psalmos sunt interpretati inserere se se non dubitauerit, sciat illud opusculum hoc ideo composuisse ut animi sui testimonium exhiberet, ne uacuus scilicet ad aream redeat, "ne… redeat" cf. Greg. Magn. Hom. 22,1 memineritque et pauperculam illam a Seruatore nostro commendatam que duo era minuta misit in gazophilacium.

1, 21 prius gens sancta et populus acquisitionis, nunc populus Gomorrae, semen nequam filii scelerati, socerdotes infideles, socii furum, diligentes munera, sequentes retributiones, de quibus idem Dominus conqueritur per prophetam Esaiam. Filios enutriui, te exaltaui, ipsi autem me spreuerunt, dereliquerunt uias meas, blasphemauerunt sanctum Israel, alienati sunt retrorsum.

praesens Prophetae, non futurum animaduertendum censeo, iuxta ecclesiasticam ueritatem futura fuisse praesentia Prophetis, quasi iam futura praesentia cernerent oculis mentis ut passim ex sacris paginis facile deprehendimus. Sed ne longe exempla petamus, hoc ipsum in hoc eodem proposito nobis idem Propheta innuit, declarans seipsum uerbis de futuro subiungens. Derelinquetur filia Syon, et desolabitur sicut in uastitate hostili.

praeuaricationibusque illius enumeratis, subiungit seuerissimam Dei sententiam, quae contra nos hoc tempore funestissimam executionem sortita est. Formula autem sententiae haec est. Quoniam peruenerunt peccata illius usque ad coelum, et recordatus est Dominus iniquitatum, ideo in una die uenient plagae eius, mors, luctus, et fames desolatam facient illam et nudam, et ipsam igne concremabunt. Apc 18,

ultra sacrificium frustra. Incensum abominatio est mihi, Is 1, 11 peccatis enim et sceleribus uestris me ad iracundiam prouocastis. Ideo incipiens a sanctuario meo, diuina et humana sursum et deorsum miscebo omnia, ita ut ubique sit luctus, ubique gemitus et plena mortis imago . Sed iam ad nos ipsos reuertamur, qui si uerum amamus, ingenue fateamur necesse est his tot, et tantis nostris, et aliorum

Postremo diligite iustitiam uos qui iudicatis terram. His mundissimis holocaustis, si iratum nobis Dominum placauerimus, absque dubio, et hic (prout ipse pollicetur) bona terrae comedemus, et in futuro pro bene gestis sempiterna praemia consequemur. Quod nobis omnibus praestare dignetur idem Dominus, qui est benedictus in saecula, AMEN. ORATIO DE CAPTA ET DIREPTA VRBE ROMA, ANNO 1527. Etsi intelligebam eos qui hoc loco pro more scholae fictas fabulas agunt, multo

Austria Per Michaelem Wrantium Dalmatam, adolescentem annos XV. natum, Stanislai Hosii discipulum, Cracoviae anno dni. 1529 scripta ante Turcorum in Austria adventum. Erat is Michael nepos ex sorore Statilii, epi. Transsilvanensis, hominis in dicendo acuti ac mordacissimi; idem Stanislai Hosii discipulus inter pueros filios procerum, quos Tomicius in curia sua alebat, literis operam dabat.
Dic age, crudelis cur optas Austria toto
Pectore, nostra tuo subdere colla jugo?
Quis Deus hoc ferret? quae coeli tanta fuisset
Impietas? tantum Di

tanget amicos
Nec mihi suppetias, qui daret, ullus erit,
Hostes magna tamen tanget miseratio nostri
Et caput hoc mergi non patientur aquis.
Thelephus ut vulnus suscepit cuspide Achilis,
Ejusdem post hac sensit et auxilium.
Sic mihi qui nocuit, nunc idem proteget ipse.
Hostis qui fuerat, summus amicus erit.
Oblita es, quantos ego sum perpessa labores,
Improba, jam a longo tempore, vel simulas?
Cum daret assiduos ictus meus aereus umbo,
Tam te, quam Christi populum, dum tueor,
Tu laetas choreas ducebas

Nam nullo pacto potes jam effugere.
Tu modo, qui nutu terrarum concutis orbem,
Ut mea fortunes haec bene coepta, precor. Cum autem Hosius praeceptor discipulum Michaelem durae ac impiae scriptionis argueret, hortatusque eum esset, ut mitiore stilo idem argumentum tractaret, Michael fecit, ut sequitur. 258. Alia querela Ungariae adversus Austriam
O coelum, o terra, o fulgentia lumina solis,
O Phoebe, o celsi sidera clara poli,

tempore discessus mei e domo mea ad urbem miserant ad me Clissienses unanimes et concordes unum ex meis servitoribus cum illis litteris Gritti, quas Sanctitati Vestre ostendimus. Alias etiam ad me litteras scribendo, qualiter Clisium idem Grittus habere querit, servitores familiaresque mei mihi spem dantes non timere usque adventum meum et sub tali spe me contuli ad Sanctitatem Vestram. Ipsi vero, qui in Clisio remanserant, statim post discessum servitoris mei missi ad

nulla vis eos ab inde expellere posset. De hoc vero oppido, quod sub Chlisio Turche fabricarunt, si illo tunc, quum Clisium rehabui, habuissem secum trecentos archibuserios, ipsum Deo volente habuissem. Ideo Sanctitas Vestra provideat et modum ponat, dictum oppidum Turcharum ruinetur, priusquam exercitus Turcharum non reversurus, Deus faciat redisset, et hac de causa mittimus ad Sanctitatem Vestram familiares et amicos nostros, nobiles

bombardarum, quarum partem capitaneus Segniensis, partem Flumiensis abstulit, et residuum in Clÿsium intulimus et quamvis sint aliquantulo igne absumpte tamen facient ad propositum nostrum pro nostris usque quoad dominus providerit. Ideo cognoscet Sanctitas Tua, quod pecuniam ab eadem acceptam ad bonum opus converti et ultra ab amicis plurimis mutuo accepi confissus in Sanctitate Vestra, in qua spero, quod me non derelinquet, quę si non

importantissimisque negotiis praesentium exhibitorem nobilem Franciscum Zubranich, familiarem meum ad Sanctitatem Vestram mittere decrevi. Quamobrem humiliter supplico Sanctitati Vestre, tanquam domino meo gratiosissimo, quicquid idem nuntius meus Beatitudini Vestre meo nomine retulerit, dignetur sibi Sanctitas Vestra fidem creditivam adhibere, ac si ego personaliter ante pedes Sanctitatis Vestre adessem. Cui sese humiliter et genuflexe commendo atque

de quo ego nullam aliam ob causam scripseram ad Vestram Sanctitatem, quam ut Vestra Sanctitas simul cum suo sapientissimo senatu dignaretur in tempore providere hiis rebus hoc morbo in tantum ubique exaggerato, et nunc quoque hoc idem tanquam humillimus servulus Vestre Sanctitatis et isti Sacrosancte Sedi addictissimus consulo. Nunc, quomodocunque est Vestra Sanctitas de hoc edocta, malum assidue serpit et altiores radices agit. Raciones, quas Vestra Sanctitas

1
1.2   Quamuis epicum genus, tamen tragica materia: ideo in principio uisum quasi prologo exordiri uice propositionis fungenti Vindicat, humanę repetens monumenta salutis,
1.3  Et uiduos habitus pullataque carbasa tendunt.

proles,
1.83  Immineat (quis monstrat enim?) quę pestis ab alto,
1.84   Cura Dei inuisum solito non auocat idem?
1.85  Seruetur pietatis opus, quę corda piando
1.86  Digna parat sceleri, uitę cum pęnitet actę.

maiora fides neu linquat inausa,
1.212  Se credi uult esse Deum coeloque parentem
1.213  Asserit esse sibi, quocum una luce coruscat,
1.214  Cum sit uterque idem, distinctus origine tantum:
1.215   Cęlo

sublata recessus?
1.279  Nequicquam captas: ludit defensa tenebris
1.280  Obtutus hebetes terrenaque pectora uitat,
1.281  Atque ideo Legis uerum quod foedus omittis.
1.282  Nulla fides uobis, quondam de gentibus Abram
1.283  Educens mediis et quę reuocauit adusta

Hic. . . panibus] Mt 14, 19-21; Mc 6, 41-44; Lc 9, 16-17; Io 6, 10-11 milia gentis
1.723  Multa quidem paucis saturauit panibus; idem idem. . . morbos] Mt 4, 23-24

milia gentis
1.723  Multa quidem paucis saturauit panibus; idem idem. . . morbos] Mt 4, 23-24
1.724  Corporibus quoscunque ualet depellere morbos.
1.725  Macte esto uirtute Dei:

11
2.833  Haud quaquam res sola tamen; namque undique amusim
2.834  Secum correspondet, et alter nascitur idem.
2.835  Pullulat aeque iterum concors sibi mutuo, et uno
2.836  Productus riuo subsistit tertius idem.
2.837  Naturę hęc retinet sese radice propago.

sola tamen; namque undique amusim
2.834  Secum correspondet, et alter nascitur idem.
2.835  Pullulat aeque iterum concors sibi mutuo, et uno
2.836  Productus riuo subsistit tertius idem.
2.837  Naturę hęc retinet sese radice propago.
2.838  Vna tamen natura manet, deluditur illic
2.839  Quę mentes agitat

deique
2.846  Non plures. Et quod naturę competit, illud
2.847  Notio fit Patris, quod non descendit ab ullo
2.848  Principio, fons ipse, et quod transmittitur, idem
2.849  Quatenus ipse Deus constat, non quatenus alter
2.850  Filius est, cui porro nihil detraxit origo.
2.851  Omnis nam transfusa sibi est natura,

non sola probatur:
2.859  Cumque alia excedat, nec par sibi repperit usquam
2.860  Quo mensus sese cognosceret, alma propago
2.861  Idem sit quantus, proprio pręscripsit ab ortu
2.862  Mentis ab aeterno Verbum dicentis origo,
2.863  In quo iam genitor liquido cognoscitur ipse.
2.864  Namque sui latuit nil illum;

2.879  Non respondet amor, genitor nempe inuidus esset.
2.880  Ast illis uitium de finibus exulat omne,
2.881  Atque ea produci demum perfecta necesse est:
2.882  Sic producta ideo personas dicimus esse.
2.883  Cętera nam referunt quo se, substantia prima est,
2.884  Esse quidem rebus iam cunctis pullulat unde.
2.885  Cumque adeo longe genus intellectile

operis finem putet esse caducum
2.955  Et mortale, uetus sacri hęc sententia uoti.
2.956  Filius asseruit non se sublimis in arce,
2.957  Cui par, cuique et numen idem similisque potestas,
2.958  Nec uelut inuasit regalia sceptra tyrannus.
2.959  Ingens arcanum- quid dictis demoror, o mens!-
2.960  En famulum exhibuit sese, uilemque

singula siue
3.431  Per partes rursus scrutabere. Nempe uidebis
3.432  Defectus uarios et culpas inde secutas,
3.433  Nascentique ideo est huic addita gratia coelo,
3.434  Omnia naturę quę detrimenta tegebat.
3.435  Quam post heu miseris infoelix abstulit error,
3.436  Atque amissa

3.495  Qui cognoscendis adhibetur rite creatis,
3.496  Ipsa rei ratio quoties compręhensa fuisset.
3.497  Mens quęcunque ideo merito mulctatur aberrans,
3.498  Iam culpę ueniam cum sensus impetret error,
3.499  Officio recte utenti nisi talis utrinque

3.602  Quicquid custodit maior, non dedecet illud
3.603  Obseruare suos; etenim me recte Magistrum
3.604  Atque uocatis Herum; sum namque id natus ab aeuo.
3.605  Aequum uos ideo studio contendere mecum
3.606  Altius et sentire suo iam nolle Magistro.
3.607  Qui capit hęc et seruat, eum iam certa beatum
3.608  Spes fore, si quęcunque fero seruarit ad

morte salutem.
3.637  Iure Iure. . . soluit] Mt 17, 24-27 ideo solitum debere didragma negauit
3.638  Quod tamen ex hamo remouenda in crimina :
3.639  Ingens arcanum et diuino carmine dignum.
3.640  Piscis uerus

3.669  Quin Quin. . . plantis] Mt 14, 22-33; Mc 6, 45-52; Io 6, 16-21 idem siccis incessit in aequore plantis.
3.670  Illius hę dotes, hęc unica gratia carnis,
3.671  Atque ita spiritui nutus

deuia regi,
3.700  Quęsitosque ferę iam montes; quippe manebat
3.701  Materies eademque erranti et spiritus idem,
3.702  Sed non uera hominis facies, non tertia iam .
3.703  Atque utcunque quidem constabunt talia, certe

pullulat ortum,
3.816  Vel si commutet sibi scilicet insita uitę
3.817   Procurans hominum et nobis se carne reponens.
3.818  Atque ideo solam panis substantia sola
3.819  Rettulit hic carnem, sed restant cętera pane
3.820  Subtracto, contra comitantur at omnia carnem.
3.821  Non tamen hic extant propria

4.133  Et studia alternant, quod ore redarguit ille:
4.134  "Mos est hic regum, nam tanti quisque tenetur,
4.135  Multum alios inter quam pręstat; pręsidet idem,
4.136  Et solum spectant, magni quin penditur inde:
4.137  Tantus habetur enim cuiusque est quanta potestas.
4.138  Longe

tulit nasci mortali matre genusque
4.222  Humanum fieri, non illum protinus esse.
4.223  Iam cernunt hominem; Deus ille et uera propago
4.224  Numinis ignoti, sic alter cognitus idem.
4.225  Hunc et uerum hominem uersari foedere certo
4.226  Hic secum, Patris euadant quo pignora summi,
4.227  Quatenus assertos sibi Verbum homo natus adoptat.

nostros agnoscere mores.
4.271  Per uaria atque adeo uexati plurima fortes
4.272  Durastis mecum, uos extrema omnia passi,
4.273  Atque ideo uobis abitu hoc mandata relinquo.
4.274  Namque gubernaclum regni transcribere pridem,
4.275  Cui me pręfecit Genitor, mens gestit, et omnem
4.276  Constituisse modum ritus

e marg. pro reddidit ore:
4.319  "Incertus quo tendis, iter qui nouerit ipsum?
4.320  Ignari cunctorum ideo sumus illicet omnes,
4.321  Optamusque adeo nunc ordine cuncta doceri."
4.322  Subiciens

sumus, porro res summa potensque est,
4.358  Humana mihi facta manu quę sancit, et ipsum
4.359  Ore refert Patrem similis iam prorsus et una,
4.360  Alteruterque tibi est idem, qui protinus alter.
4.361  Atque fides si qua titubat nunc lubrica cuiquam
4.362  Tot poterit dicto tantum confidere factis.

4.556  Hoc opus ipsa Dei uita est, quo rursus amantes
4.557  Haurit, et exemptos sublimi sede reponit.
4.558  Atque ideo humanos soboli circumdedit artus,
4.559  Vt procliue pararet iter mortalibus illo.
4.560  Quin

.
4.590  Verum Verum. . . 593 uisus] Io 16, 3 ideo feret hoc, fuerit quod scilicet illa
4.591  Gens ignara Dei, prognati et nescia Veri,
4.592  Quę prorsus res una Patri est eademque

4.705  Mano prior seclis: hinc est meus exitus, inquam,
4.706  Qui sedem Patris liqui terrasque petiui,
4.707  Indutus carnemque hominis mortaliaque ora
4.708  Idem nunc repeto Patrem terrasque relinquam."
4.709  His dictis ceu sulcus agro tellure rescisa
4.710  Ducitur egestis findenti uomere glebis,

4.731  Atque Atque. . . 738 dignos] Io 16, 33 ideo uolui perstringere talia dictis,
4.732  Per casus uarios iactatis omnis in uno
4.733  Vt me spes fuerit, dum uos aduersa dolendis
4.734  Vexabit fortuna modis. Obstantia

totum A uulgentur in orbem:
4.830  Fac hos constitui tenebroso lumina mundo.
4.831  Namque ideo deuota tibi ceu uictima dudum
4.832  Placando pietate quidem proponor in ara,
4.833  Mactatus peccata luam ut mortalia lęto,
4.834  Et quicquid meritę restant obnoxia

5.340  Dumque animo cernit secli subiecta futuri,
5.341  Ibitur ut contra documentis, rite sodales
5.342  Quę terras olim debebant ferre per omnes,
5.343  Atque ideo multos tunc exhausisse labores,
5.344  Se tamen heu positum, cui passo tanta resistent,
5.345  Multorumque ergo frustra tolerare uidebat,
5.346  Iam

obumbrarit simulac tibi numen Olympi,
5.730  Cęlestique sinu tu, Virgo, recepta quieris:
5.731  Namque ignara uiri casto mox uentre tumebis
5.732  Atque ideo Excelsi dicetur Filius esse
5.733  Ter sanctum germen, tenui quo copula nexu
5.734  Concilians iunget simul immortale caduco,

urbi, mactare uetat quę prouida ciuem,
6.340  In quem animaduertit positis ex legibus illa,
6.341  Si cognoscenti stet poenę causa necisque.
6.342  Atque ideo uobis studio accusantibus acri
6.343  Id primum et summum est culpam obiecisse nocenti.
6.344  Huic hodie sceleri quid tanto uertitis ergo,
6.345  Debeat ut merita iam nunc

iaces? Eadem regalia iura
6.511  Aetherio residens solio non deseris usquam,
6.512  Hic uir tot passus conuicia, sed Deus illic,
6.513  Vnus utrumque, idem subsistis subsistis] incertum utrum subsistis

7.65  Fine pererrato regni, lateque uagatus
7.66  Vrgebat circum Romana repellere iussa,
7.67  Atque sibi pariter deposcit regis honorem.
7.68  Sistimus hunc ideo, ut feriat sententia sontem,
7.69  Tale impune foret neu factum audacius ulli."
7.70  Hęc fatus siluit, compresso Christus at ore

7.82  Atque Atque. . . 86 passus] Mt 27, 11-12; Mc 15, 2; Lc 23, 3 ideo cum iam nil diceret amplius, illum
7.83  Hic dictis iterum pulsabat: "Forsitan et rex
7.84  Tu uerus? Tanto species tua pręstat honore!"
7.85  "De me fers, animus reputans ut

quodcunque tamen regnum est, regemque necesse
7.314  Temet", ait, "quamuis degas non milite septus."
7.315  "Tu me nunc regem testaris, nempe fatebor
7.316  Ast ego natum ideo, quo ueri redditus", inquit,
7.317  "Testis nunc adsim, fictum cuicunque peroso
7.318  Est cordi uerum, nostra hic documenta tenebit."

7.649  Illud sublimis postquam natura recondit.
7.650  Hinc fuit humano arbitrio permissa potestas,
7.651  Christus desputus sedeatque et uapulet ultra,
7.652  Atque ideo humano pro crimine debuit ara
7.653  Offerri, et solus poenas hausisse nocentum,
7.654  Si coelo gremioque patris descenderit ergo,
7.655  Scilicet hinc tandem ut libans

pridem] suprascr. pro dudum auspice lecti,
7.668  Exemisse iugo ut tandem sic iure liceret.
7.669  Atque ideo quo pandat iter, cui terra resistat,
7.670  Debebat populo linquens exempla sequaci
7.671  Sanguine respergi claustrumque recludere morte,
7.672  Sic posthac reduci quę semita

in solio diuino substitit alter,
7.681  Omnia uir factus secum concernat eadem.
7.682  Sic immixta Dei maneat natura seorsum,
7.683  Verus homo ut fieret prorsus tamen et Deus idem,
7.684  Sic sumpta libare Deo quo carne doceret,
7.685  Atque refert illo posthac quęcunque creabat.
7.686  Hinc Pater immenso Gnatum complexus amore

7.825  Ille igitur sumpta deponit carne thyaram
7.826  Regalem, campumque ferox certator iniuit,
7.827  Desudans prorsus iam cuncta per ardua nobis.
7.828  Atque ideo qui finis erat, uia factus, et inde
7.829  Virtutum numeros absoluere debuit omneis. Damiani Benessę De morte Christi liber octavus

8.445  Consilii Consilii. . . mouere] e marg. pro Atque ideo mentis non est ea scripta mouere iccirco non est ea scripta mouere.
8.446  Quin pulchri sic pręstat honor dignissimus oris,
8.447  Vt dici

Non. . . 593 habeto] Io 19, 26 alias etiam suus expectauerat hęres,
8.586  Atque ideo, cui iam rerum possessio nulla,
8.587  Mater erat census sola hęc, et census amicus.
8.588  Ista fuit demum legandi sola facultas.
8.589  Hos ut cum paucis restantes despicit

8.620  Admoniti erroris properantes uergere speras
8.621  Occasum uersus pulcro suadentis ab ortu:
8.622  Mane sub Eoo depręhensum sidus, idemque
8.623  Occasu quando sub noctem appareat ipso
8.624  Traiecto spacio immenso fallente putantes.
8.625  Quippe ea non proprio spacium transmittere cursu,

9.96  Certos ne liceat fines elabier usquam.
9.97  At leges stabunt, et fata immota manebunt,
9.98  Iusticia ut merito reddat sua pręmia cuique,
9.99  Atque ideo satius legi parere supernę,
9.100  Quo iam supplicibus nobis sic uota litarent."
9.101  Nec mora, seditio exoritur surgitque tumultus,
9.102  Pulsaque tunc coelo tenuerunt

9.479  Vox circum, gemitus aberant et nęnia tectis.
9.480  Fata recensebat repetito hic ordine mater:
9.481  "Diuam ideo prolem humano de sanguine cretam,
9.482  Vt mortale scelus sic demum exhauriat omne,
9.483  Insons pro nostris si noxis ipse reponat,
9.484  Ostentetque simul, quam culpę

Mystę,
9.623  Hinc Hinc. . . 710 uersant] Ex 23, 10; Lv 23, 23-44 ideo tantum commendant Sabbata nobis,
9.624  Quis septemgeminum numerum quoque rite dicarunt.
9.625  Namque dies mensis sacer est et septimus annus,
9.626  Tempora quęque illo

uersant.
9.627  At quia res hominis, petitur quę munere tali,
9.628  Refert ingenium prius huius nosse, simulque
9.629  Nunc meminisse ideo pręstat, quęcunque docemur,
9.630  Narrantur longis dum nostri ambagibus ortus,
9.631  Hinc declinatis cunctis amphractibus alta
9.632  Mente sequar quęcunque arcana locutio

prima, dehinc numerato quosque recenset.
9.778  Vtque Dei porro compręhensus mente creantis
9.779  Nil uariat numerus, tribuit qui protinus esse
9.780  Personę, sic quisque idem redit ordine certo.
9.781  Quamquam alios torquet frustra nimis anxia cura,
9.782  Si cutis hęc eadem nos iussu uestiet alto,
9.783  Dimouet omnino cum iam nil calculus

9.806  Quique Deus tamen ut tulerit tormenta necemque.
9.807  Hic mortem numero nil iam dimotus obiuit,
9.808  Scilicet illatusque hic idem menbra sepulcro,
9.809  Hic etiam uictor lęti perterruit Orcum,
9.810  Hic et adhuc animam exangues accersit in artus.
9.811  Hic, inquam, functus repetiuit munere corpus,

inuidia nimis anxia curia patrum
10.120  Cogitur; hinc pręceps de re consultat et auro
10.121  Fidere stat, contendit enim uenalia cuncta,
10.122  Iactauit posthac ideo custodia furtum.
10.123  Forte Forte. . . recensent]

dehinc iterum si se, repetebat, amaret.
10.421  Ille iterum, quod iam, nimirum norat, amaret.
10.422  "Pasce meos agnos", inquit; tum deinde petebat
10.423  Rursus idem sese si uere Petrus amaret.
10.424  Commouit, toties quod se pulsaret, et infit:
10.425  "Mortalis quidnam mentem cęlauerit altam?
10.426  Nostra tibi nam cuncta

tamen, ut nec amabile disecet unum,
10.452  Nec nexu series ea se seiungeret alto,
10.453  Et tali corpus cohiberi protinus arte.
10.454  Vtque penes Patrem stat templi pręses, et idem
10.455  Intercessor adhuc testatus uoce perenni,
10.456  Exiguas uires et nostrum debile robur.
10.457  Protinus ordiri uitam degentibus inde,

10.572  Esse quidem mentem, cuius quęsita subinde
10.573  Vis est, collatis nimirum cognita rebus,
10.574  Et fabra hęc melior, non uisa potentia demum.
10.575  Atque ideo illa facit, fieri quod protinus apta est
10.576  Nostra, nec omnino quod dedolet, exigit usquam.
10.577  Namque rei totum prorsus ratio ultima profert
10.578  Non exempta

10.595  Quando interuenit coeunti copula diua
10.596  Cum mente, hoc animę mox prouenit ubere uita.
10.597  Citra mors regnat, luctusque extinguit inertem.
10.598  Non ideo tamen illa malis iam desinit unquam,
10.599  Aeternam patitur mortem execrabilis Orcus.
10.600  Sic quantum indulget sese mens illa creatrix,
10.601  Omne bonum tali manauit

43  Mens alio properat fugiens dispendia rerum,
44  Complectorque domus mores, quibus Helius olim
45  A teneris sobolem ingenuam pater educat annis.
46  Grande decus generis, pars idem magna senatus
47  Helius, et Patriae columen nutantis amicum,
48  Cuius non merita unquam nos meminisse pigebit.
49  Excipit eiectos rapti post fata parentis:

res commissa est fungenti publica porro.
117  Ad Reges toties dum iam Legatus obiret.
118  Saepe gubernaculo Patriae praefuit ille, (!)
119  Et Praetor iuri dicendo; haud futilis idem
120  Consiliis habitus, toties Rectorque Senatus.
121  Quin etiam ut melius civilis degeret aevum,
122  Non sine iam thalami consorte senescere visum.

Bibliographia locorum inventorum

Kružić, Petar (m. 1537) [1526], Petrus Crusich capitaneus Segniae Clementi papae VII, versio electronica (, Krk), Verborum 81, Ed. Bessenyei József [genre: prosa oratio - epistula] [word count] [kruzicpepist15260130b].

Kružić, Petar (m. 1537) [1526], Petrus Crusich capitaneus Segniae Clementi papae VII, versio electronica (, Senj), Verborum 555, Ed. Bessenyei József [genre: prosa oratio - epistula] [word count] [kruzicpepist15260130].

Andreis, Franjo Trankvil (1490-1571) [1527], Dialogus Sylla, versio electronica. (), Verborum 15372, Ed. Neven Jovanović [genre: prosa oratio - dialogus] [word count] [andreisfsylla].

Brodarić, Stjepan (1490-1539) [1527], De conflictu Hungarorum cum Solymano Turcarum imperatore ad Mohach historia verissima, versio electronica. (), Verborum 959, Ed. Arnold Ipolyi [genre: prosa oratio - epistula; prosa oratio - historia] [word count] [brodaricsmohach].

Kožičić Benja, Šimun (c. 1460 - 1536.) [1528], Elogium... in Etymon reuerendissimi patris magistri Dominici Buchiae, versio electronica (, Zadar), Verborum 293, Ed. Bratislav Lučin [genre: prosa oratio - epistula; prosa oratio - ad lectorem] [word count] [begniusselogium].

Štafilić, Ivan; Ioannes Staphileus (1472-1528) [1528], Oratio ad Rotae auditores excidii Vrbis Romae, sub annum Christi 1527. causas continens (, Roma), 4294 verborum, Ed. Neven Jovanović [genre: prosa - oratio] [word count] [stafilicioratioroma].

Vrančić, Mihovil (1507 - ante 1571) [1529], Carmina in actis Tomicianis (1529-1530), versio electronica (), 258 versus, Ed. Zygmunt Celichowski [genre: poesis - epigramma; poesis - elegia] [word count] [vrancicmtomiciana].

Kružić, Petar (m. 1537) [1532], Petrus Crusich comes Clissie et Lepoglave Clementi papae VII, versio electronica (, Klis), Verborum 990, Ed. Bessenyei József [genre: prosa oratio - epistula] [word count] [kruzicpepist15320828].

Kružić, Petar (m. 1537) [1532], Petrus Crusitch castellanus Clissii Clementi papae VII, versio electronica (, Klis), Verborum 561, Ed. Bessenyei József [genre: prosa oratio - epistula] [word count] [kruzicpepist15320922].

Šarar, Erazmo (fl. 1531) [1532], Erasmus Sayrar capitaneus Segniae Clementi papae VII, versio electronica (, Senj), Verborum 131, Ed. Bessenyei József [genre: prosa oratio - epistula] [word count] [sarareepist15321012].

Brodarić, Stjepan (1490-1539) [1533], Stephanus Brodericus episcopus Sirmiensis Clementi papae VII, versio electronica (, Budim), Verborum 427, Ed. Bessenyei József [genre: prosa oratio - epistula] [word count] [brodaricsepist15331210].

Beneša, Damjan (1476-1539) [1534], De morte Christi, versio electronica (, Dubrovnik), 8402 versus, verborum 61948, Ed. Vladimir Rezar [genre: poesis - epica] [word count] [benesaddmc].

Beneša, Damjan (1476-1539) [1534], Epicedion in morte Jacobi Boni, versio electronica (, Dubrovnik), 263 versus, 1707 verborum, Ed. Đuro Körbler [genre: poesis - carmen; poesis - epicedion] [word count] [benesadepicedbun].

Retrieve all occurrences (This may take some time to download)

Click here for a KWIC Report