Your search found 3665 occurrences

Retrieve all occurrences (This may take some time to download)

Click here for a KWIC Report

Occurrences 3584-3626:

poterit, paululum me recepi, statim de poeticis ejusdem lucubrationibus in lucem emittendis cogitavi. Sic enim fore perspexi, ut a me praeter lacrymas aliquid certe praestabile, diuque duraturum memoriae tanti Viri daretur. Atque hoc meum consilium non modo videbatur immortalem marito famam esse pariturum, sed futurum etiam patriae ornamento, voluptatique amicis praestantissimis, a quibus carmina magna ex parte jam lecta, et vehementer probata avidissime expeti cognoscebam. Cui autem opus inscriberem, diu multumque

rebus consilio, pari in omni munere integritate et innocentia. Quamquam vero multis in foro et senatus curis distentus fuerit, numquam tamen distrahi potuit ab amoeniorum literarum cultu, ad quem natura rapiebatur. Amator ruris non autumnali modo, sed aestivo etiam tempore ad sua praedia vel in Umblensi agro, vel in regione Canalitana, vel in insula Media ejus carminibus magis, quam nullo alio nomine clara, se conferebat: utque privatis studiis intentus publicae etiam utilitati inserviret, praefecturam

quid verum aut probabile, quid falsum aut incertum esset, tot rationum momentis pronunciabat Junius, ut evidenter ostenderet, ex uno prope antiquitatis studio viam sterni ad reliquae scientiae acquisitionem. Ad religionem praecipue quod attinet, non modo Porphyrii, Jamblichi, Juliani, aliorumque doctrinae ubi maxime peccarent, acutissime Restius declaravit, sed errores etiam, quos nostris hisce temporibus impudenter propugnarunt Boulangerius, Dussius, Volneius, ceterique hujusmodi furfuris homines, aggressus est,

atheos fuisse omnes professus est. Nihil vero temere et inconsulto, sed sapienter omnia de religione. Hinc accidit, ut religionis cognitio, et tuta veritas eo magis eum in senectute commoveret, quo liberius adolescens perscrutatus fuerat ea omnia, quae ad illam quoquo modo referebantur. Quamobrem de Junio, ut de veris sapientibus, confirmatum est, philosophiam pleno ore haustam ad Deum reducere, eamdemque fieri catechismum ad fidem. Sed Junii praecipua laus eluxit in Latina poesi. Media, ni fallor, inter Catullum et

more coloribus adumbrare. Ex duplici itaque fonte res dicendas hauriri posse arbitratus est, ex hodiernis nimirum moribus, qui, ut alibi, sic etiam Ragusae a pristina severitate longe recesserant, atque ex lectione romanensium, uti ajunt, fabularum: quarum usus, modo sapiens sit, rem comicam et satyricam valde promovet exornatque. Inter has fabulas in deliciis eas habuit praesertim, quibus titulus, Istoria del famoso predicatore Fray Gerundio de Camperas, alias Zotes et don Chisciotte della Mancia. Eas ut

magnificum, nihil vetat, quominus lepores et sales cum numerorum concentu et magniloquentia conjungas ab Horatio monitus:
»Interdum tamen et vocem comoedia tollit.« Quod certe a Junio abunde factum videmus non in Satyris modo, sed etiam in Epistolis succo, ut ajunt, plenis et sanguine. Interim praeter eas, quas nobis reliquit, Satyras, quascumque adhuc, si diutius vita superfuisset, castigasset accuratius et emendasset, aliam quoque, quam Satyram perpetuam

instrato. Gravis nimium atque severus prima fronte, sed tanta revera erat comitate et facilitate, ut suavissimi ejus mores ad omnem rationem humanitatis accommodarentur. Cum in coetu aderat, vel in conviviis amicorum, omnium ad se unum oculos mentemque convertebat modo serius, modo facetus, semper vero acutus, solers, ingeniosus, ad audiendum aeque ac dicendum paratissimus. Numquam excident memoria amicorum et familiarum suorom quaedam ejus effata. Ut erat veritatis opprime studiosus, ita assentationis hostis acerrimus. Nihil

Gravis nimium atque severus prima fronte, sed tanta revera erat comitate et facilitate, ut suavissimi ejus mores ad omnem rationem humanitatis accommodarentur. Cum in coetu aderat, vel in conviviis amicorum, omnium ad se unum oculos mentemque convertebat modo serius, modo facetus, semper vero acutus, solers, ingeniosus, ad audiendum aeque ac dicendum paratissimus. Numquam excident memoria amicorum et familiarum suorom quaedam ejus effata. Ut erat veritatis opprime studiosus, ita assentationis hostis acerrimus. Nihil umquam de se

et pleraque spongia delere. Postquam quatour, quas dixi, Satyras absolvero, intelligis profecto, nihil amplius mihi praemeditati argumenti superesse, quod peculiari Satyra tractari possit, nisi quid fortuito objiciatur ex insperato, quod hercule nunc nullo modo divinare possum. Visne ergo mihi in limando totam in posterum aetatem traduci, aut in nihil agendo? Vide, quaeso, quid in mentem venerit. Consilium est scribere Satyram perpetuam, quae una mihi, quoad vixero, perscribetur, ita ut eadem mors vitae, et

Theonino rabieque momordit amara
1.1.81  Longe ultra legem senior Juvenalis honesti?
1.1.82  Perlege vatis opus, nostrique ediscito ab illo
1.1.83  Temporis historiam: modo tantum nomina mutes,
1.1.84  Res eadem mansit, rerum et mansere colores.
1.1.85  Visne haec ut repetam rursum, crambemque recoctam
1.1.86  Apponam, et stomachum moveam bilemque

1.3.175  Classis servet adhuc litus: speranda videtur
1.3.176  Pax, donec bellum incipiat: licet interea nec
1.3.177  Ulli fatorum incertos praedicere casus.
1.3.178  Evasti modo, Avitus ait. Sed tempore longo haud
1.3.179  Nos tua ludificet posthac solertia, Ofelle.
1.3.180  Ecce aliud triduum tibi largimur. Sapienter
1.3.181  Utere donis, neve magis

nutrices trimis cantanda puellis,
1.4.142  Nocturnosque loco lemures depellere certat.
1.4.143  Quid miserande taces, oculisque errantibus alte
1.4.144  Suspicis in caelum interdum, modo lumina terrae
1.4.145  Defigis, patulique stupes hebete oris hiatu!
1.4.146  An ne hoc forte potes? Mentiri non datur uni
1.4.147  Ergo tibi? Quotus hoc sibi quisque negavit

nascatur, Apelles,
1.7.82  Praxiteles: oleri ne, an sunt ea nomina pomis?
1.7.83  Cum cicer inserimus, quid, quaeso, opus est hymenaeis?
1.7.84  Si modo sunt ea res, cum nostra quae mihi Caja est.
1.7.85  Stultus ego! Veniunt peregrinis barbara regnis
1.7.86  Forsan et haec mensis gratissima dona, secundis!
1.7.87  

Histrio, sive
1.7.140  Fabula si dederit fastidia ineptior, uno
1.7.141  Castaneae pelluntur morsu. Ecce unde paratur
1.7.142  Ingens solerti questus: modo strenuus ausis.
1.7.143  Nosti quantus honos vino est, et gratia: multum
1.7.144  Intererit, quali tu severis ordine vites.
1.7.145  Si jaceant humiles, modico potieris

quas fingit fabula, partes!
1.9.149  Ista peregrinis narrentur tutius, atque
1.9.150  Esse aliquid poterint inter mendacia Cottae.
1.9.151  Sed mihi cum narras, qui vidi, et qui modo specto,
1.9.152  Insanis. Desunt vestris haec omnia scenis.
1.9.153  Quae Circum, atque forum contentae ostendere solum
1.9.154  Et conclave, agitur res si qua domestica

Comica si tractat, tam socci est hospes in arte,
1.9.205  Quam lanius, ferro si militis accingatur,
1.9.206  Desipit in jure aut praetor cum judicat Aulus.
1.9.207  Qui modo in immundae latuit squalore popinae,
1.9.208  Farsit ubi lardo tuceta salarius uncto,
1.9.209  Prodiit in scenam, atque repente est histrio factus,
1.9.210  Audax Romano plausus

1.12.41  Quod dicis. Quotnam, nullos quod praebeat usus,
1.12.42  Enixe curant! Nihil esse insanius. Ajo:
1.12.43  Nil merito magis insanus quod rideat omnis,
1.12.44  Qui modo aperta queat vitare pericula, rupem,
1.12.45  Strictum ensem, et quot habet narrantem jugera Quintum.
1.12.46  Insani sanique pari risere cachinno,
1.12.47  Cum videre dies,

munditiis solis fors constat amoris
1.12.163  Pignus. An idcirco nil donas? an nihil a te
1.12.164  Corradit? tu continuo non munera mittis,
1.12.165  Nunc soleas, nunc fasciloas, modo crinibus aurum,
1.12.166  Aut capiti mitram? Das nummos saepe, domumque
1.12.167  Conduxisti, deque tuo ancillas alis. Heus tu!
1.12.168  Idcirco te crede admitti, non quia das,

vultus mutatur et ora,
1.13.32  Veraque fit Clymene. Clymene urbani arbitra cultus,
1.13.33  Et verbo cui posse datum nune vertere vittae
1.13.34  Ut libuit, nunc fata stolae, modo crinibus aurum
1.13.35  Demere, mox iterum posuisse, et quid decet, aut non
1.13.36  Definire, ut Pythia de tripode. At rudiores
1.13.37  Callida nulla aeque ridere puella

sed
1.15.12  (Des veniam verbo) male sani more Tigelli?
1.15.13   Po. Dii meliora! Meis ratio stetit optima verbis,
1.15.14  Quaecumque audisti nuper: modo namque ego vere
1.15.15  Sedibus ex Erebi (credant utcumque minores)
1.15.16  Evasi ad Superos. Me magna cupido videndi
1.15.17  Heroas priscos incessit, et Heroinas;

1.15.21  Si fas, quae subtus tibi visa, auditaque, pandas.
1.15.22   Po. Aequo animo faciam. Facilis descensus Averni,
1.15.23  Si modo solemnem serves ex ordine ritum,
1.15.24  Quo pius Aeneas olim, quoque usus Ulysses.
1.15.25  Hoc et Virgilii, hoc et Homeri e carmine noto
1.15.26  Perdiscas facile: repetitae

duri miserescite casus,
1.15.174  Si qua fides vobis, pietasque! Senum, et vetularum
1.15.175  Sunt versi in speciem (titulis ad pectora scriptis
1.15.176  Nomina testantur, modo totam nota per urbem;
1.15.177  Quae vidi hisce oculis, titulosque in pectore legi)
1.15.178  Myrtillus, Corydom, Amaryllis, Lesbia, Phyllis:
1.15.179  Hi fuerant olim, nunc

os contemplans, quod jussa retorquet imago.
1.17.117   Hic medici finem docto fecere labori,
1.17.118  Et me fas posuisse stylum. Tu Phyllide ab una
1.17.119  Uno disce modo metiri Phyllidas omnes,
1.17.120  Maecenas, memori mea dicta et pectore conde,
1.17.121  Et tibi habe: teneris cave sed vulgasse puellis.

expilato illudens. Mediocriter atqui
1.19.149  Non haec sunt tangenda sine Archilocho, et sine iambis!
1.19.150  Hoc ego, sive lepos, sive est sapientia, nullo
1.19.151  Ferre modo possum; meque his exsolvere vinclis
1.19.152  Mirum, quam propero, et quam illinc erumpere conor,
1.19.153  Atque mea me libertate involvere ruri!
1.19.154  Praecipue quia

loquor, omnibus ut mos
1.20.6  Vatibus est, atque interdum scalpens caput, ungues
1.20.7  Vivos interdum rodens huc cursito, et illuc,
1.20.8  Quo me cumque tulere pedes, molli modo in herba
1.20.9  Fusus humi jaceo tacitus, similisque quieto,
1.20.10  Taliaque alternis repetens; quo nescio casu
1.20.11  Villicus observans vidit, cunctisque maligne

1.20.25  Cogam, Maecenas, invitum agnoscere, quod nec
1.20.26  Judicium populi falsum, nec iniqua camena
1.20.27  Est, jubet insanos quod dici, atque esse poetas.
1.20.28  Tu modo paulisper versus facientis, et aestu
1.20.29  Abrepti caput explora, cerebrumque poetae.
1.20.30  Quae capiti, emoto et qualis fortuna cerebro est!
1.20.31  Quantum et quale

1.21.42  »Vitaque cum gemitu fugit indignata sub umbras«
1.21.43  Sic alios alio solers traducere mores
1.21.44  Suspendit jucunda animos novitate legentum,
1.21.45  Et modo sub terris, medio modo sistit Olympo
1.21.46  Lectorem vates, Divumque, hominumque labores
1.21.47  Percurrens cunctas obiter praetervolat artes.
1.21.48  Altera uti scenae

cum gemitu fugit indignata sub umbras«
1.21.43  Sic alios alio solers traducere mores
1.21.44  Suspendit jucunda animos novitate legentum,
1.21.45  Et modo sub terris, medio modo sistit Olympo
1.21.46  Lectorem vates, Divumque, hominumque labores
1.21.47  Percurrens cunctas obiter praetervolat artes.
1.21.48  Altera uti scenae succedit scena

auriculas, mentem citharoedus in arte
1.21.121  Non tetigit, ducit sensum, impellitque potenter,
1.21.122  Nervorumque ima compagem a sede revulsam
1.21.123  Sollicitat modo lenius, interdum acrius, at non
1.21.124  Hercule dissimili multum ratione, vetustis
1.21.125  Aenea quam reboant cum tintinnabula tempis.
1.21.126  Usque adeo nihil est

aliud quoque possim.
1.22.99  Quippe sodalitio in praeclaro dum optima quaeque
1.22.100  Audio, et egregiis scriptoribus insto legendis,
1.22.101  Sanis assuevi stomachum. Idcirco modo nostra
1.22.102  Vulgarem natura nequit perferre libellum,
1.22.103  Atque homines mire aversatur, et odit ineptos,
1.22.104  Quotquot odorata est. Vix, si narravero,

2.1.12  Dum desiderio flagrat, Adoni, tuo;
2.1.13  Ut placet ista meo tellus gratissima cordi,
2.1.14  Una mihi urbanis carior illecebris.
2.1.15  Phoebe, fave, majusque mihi modo suggere carmen,
2.1.16  Elaphis ut nostra sit mage nota lyra,
2.1.17  Inter Elaphites Elaphis pulcherrima trinas,
2.1.18  Qua nihil in toto pulcrius est Hadria.

2.1.126  Urbibus insanis major, et Aonidum
2.1.127  Alternare bonas studiis agrestibus artes
2.1.128  Suaviloquos inter carminis artifices.
2.1.129  Et modo puniceae exortum praevertere lucis,
2.1.130  Retiaque agminibus tendere squamigeris,
2.1.131  Et modo Dalmaticos telo configere turdos
2.1.132  Venator praeda pennipotente

2.1.128  Suaviloquos inter carminis artifices.
2.1.129  Et modo puniceae exortum praevertere lucis,
2.1.130  Retiaque agminibus tendere squamigeris,
2.1.131  Et modo Dalmaticos telo configere turdos
2.1.132  Venator praeda pennipotente gravis:
2.1.133  Hibernasque hilari noctes producere ludo,
2.1.134  Laetari et donis, Bacche benigne,

2.3.7  Ille meo dulces avertit lumine somnos,
2.3.8   Ille voluptates eripit, ille jocos.
2.3.9  Namque ego, concordes habui quos unice amicos,
2.3.10   Jam modo de multis unus et alter erant.
2.3.11  Praeteriere duae, suberit jam tertia messis,
2.3.12   Ex quo alter colles ivit in Euganeos,
2.3.13  Magnum alter molitus iter Latia arva,

mihi! quis pulcra damnet pietate Neaeram,
2.3.54  Quis non propositam suadet ire viam?
2.3.55  Ipse ego, qui peream absentis moerore Basilli,
2.3.56  Flectibus adspersos qui modo mitto Elegos,
2.3.57  Assensisse meo cogor (miserabile!) damno,
2.3.58  Manantesque genis tergere lacrymulas.
2.3.59  Quamquam o! dissidium carae spectare Neaerae

varios late populos sine lege vagetur
3.2.53  Libera. Sic veteri Pindo, veterique Aganippe
3.2.54  Decidit omnis honos. At tempore semper ab illo
3.2.55  Aonides errant modo Sorgae valle virenti,
3.2.56  Valclusaeque jugis, ubi tu, Petrarcha, choreas
3.2.57  Ducis ovans Cytheraea incinctus tempora myrto.
3.2.58  Et quoties urbem, seu limina magna

diversa struit varia sic arte laboris,
3.3.64  Quae nihil incassum, nihil et molitur inepte,
3.3.65  Posset utrisque unam pariter cum imponere legem?
3.3.66  Dicam. Sed modo nescio quam praevertere praestat
3.3.67  Erroris nebulam, ne caecus decipiare;
3.3.68  Publicam ob utilitatem, et magni commoda quaestus
3.3.69  Hoc homines statuisse incredula

uti jurgandi ambagibus, atque
3.4.96  Ancipiti gyro, tortaque indagine possint
3.4.97  Aemulum in occultos luctantem cogere casses,
3.4.98  Fungunturque vicem modo araneolae, et modo muscae.
3.4.99   Humanos foede mores natura jacere
3.4.100  Cum persensisset, rituque per antra ferino
3.4.101  Victurum mortale genus tabo atque cruore

uti jurgandi ambagibus, atque
3.4.96  Ancipiti gyro, tortaque indagine possint
3.4.97  Aemulum in occultos luctantem cogere casses,
3.4.98  Fungunturque vicem modo araneolae, et modo muscae.
3.4.99   Humanos foede mores natura jacere
3.4.100  Cum persensisset, rituque per antra ferino
3.4.101  Victurum mortale genus tabo atque cruore

et melius vis? sylla paternas
3.4.207  Postquam Faustus opes, atque oblimavit avitas,
3.4.208  Faustus vapparum stolidissimus, atque nepotum,
3.4.209  Et postquam coepit de tot modo rebus habere
3.4.210  Nil, nisi villam, equum, et uxorem, sortisque beatae
3.4.211  Relliquias magnas, Burrhi balatronis amores,
3.4.212  Instituit subito fortunae damna

3.4.289  Illa virtutis sublimem in sede locavit,
3.4.290  Ut nihil elato verear promittere versu?
3.4.291  En tibi, tantopere quem frustra quaeris, amicum,
3.4.292  Si modo te stimulis natura exercet eisdem,
3.4.293  Atque parem sentire dedit virtutis amorem.
3.4.294  Quare in amicitia hic tibi murus alienus esto,
3.4.295  Te dignum legisse virum,

quos mihi quod sensus effingis ineptos.
3.5.89  Nonne id me puerum docuissent aere parati
3.5.90  Doctores genera et numeros, casusque adamussim
3.5.91  Callentes? Quare bis ter modo concoque plagas,
3.5.92  Inque rudimentis melius de nomine scriptum
3.5.93  Disce caput: Tum te nobis conferre valebis.
3.5.94  Huic ego tam stulte insipienti, tamque

4.1.28   Ad tua genva
4.1.29  Accidet: nec dona feres, sed ipse
4.1.30  Te ambiet donis, inimicam et ille
4.1.31  Sentiet rursum, male qui modo te
4.1.32   Spernit amantem.
4.1.33  Ergo nunc adsis, Dea: nunc molestis
4.1.34  Solve me curis; animusque si quid
4.1.35  Optat, hoc tu,

Bibliographia locorum inventorum

Retrieve all occurrences (This may take some time to download)

Click here for a KWIC Report