Your search found 1648 occurrences

Retrieve all occurrences (This may take some time to download)

Click here for a KWIC Report

Occurrences 1145-1167:

Luminis ardorisque dedit, minus esse videtur
Huius ut augusto possit par esse decori.
Condicio hanc vestrae superet licet inclita mentis,
Caelestis quibus est terraeque ignota venustas,
Attamen illa suos veluti regina ministros
Maiestate praeit, potior sic luce coruscat:
Talis divinae delecta puerpera proli
Regia progenies, Iesseus origine sanguis.
Hanc Deus atque unâ istius de ventre puellae

plorans: oculi volvere solutum
Arescens quod lingua tulit: concessus Adamo
Semper erat rapidus tali pro faenore Tigris. 14.
Hoc miscere suos solitum cum flumine luctus
Repperit errantem Michaël; sed luce coruscum
Aligerum procul intuitus, secura timentis
More animae quam culpa gravat, petit ima propinquae
Antra specus, latebra lucis solante

Haeret et ignotae flammas examinat aethrae. 22.
Pullatos iam noctis equos mutare serena
Luce videbatur soli vicinus Eoo
Phosphorus, ante suos quam spargere Delius ignes
Inciperet, cum Virgo, Annae lectissima proles,
In mundum roseos vultus, imitata rubentem
Phosphoron, aeterni lampas praenuntia solis
Ut surgens Aurora tulit terrisque superba

Sic reus expavit genius Plutonius ultra
Ne se livor agat non grati in damna ministri.
Hic ferus umbrarum tali fremit ore Tyrannus:
“Illa ergo nata est mulier, cui subditus orbis
Dicitur observantque suos caelestia nutus
Pectora, quae nostros voluit quoque subdere fasces?
Nam memini cum starem altus sortitus Olympum
Lucifer, illa suis iurata ea lumina sceptris
Necdum nata habuit. Sed me illa meosque

Gaudet et emisso Sodomae fetore putrique
Pentapolitana laetantur Daemones unda. 35.
Nox 802 nox: non erat, adversoque suos absconderat ignes
Luna polo; tenebrisque niger vestitus horizon
Ardua Tartareos ad saxa vocare Cyclopes
Incipit: atque dato numerosa per agmina signo,
Conveniunt Erebi Larvae, casumque minantes

Attonitae par Anna, novae facis atque bidentis
Haesit in aspectu, mirata sequentia Natam
Prodigia, excelsae cuius famulantia moli
Sidera Reginae gratari talibus ardent
Obsequiis, Dominaeque suos profitentur amores. 40.
At spectanti Annae celso de sidere lapsae
Portentum flammae, Simeon occurrit, honoris
Iam senii rugis, morum

ille
Virginis istius partum, quem caelite viso
Edidicit; paribus visis, sincera parentum
Quae meruit pietas, non ignorare docetur
Plenius, ac tantae sobolis componit honores.
Aeternumque suos subiturum numen ocellos 1064 ocellos: ocellas
Aligero monitore refert, licet hosce senectus
Grandaeva et languens numquam promitteret annos.
Anna reponebat:

lustris,
Postremi immunem fati fore, donec amato
Thariadae qui notus erat, de sede veniret
Empyrea Princeps; vinctum Israëla daturus
Multa repromissae post saecula libertati.
Hac spe nixa suos numerabat laetior annos
Religiosa nurus, numquam cessante piorum
Accessu studioque operum temploque fidelem
Reddere non deses cura crescente senectam.
Fana augusta colens bis septuagesima vidit

fati,
Lux eadem quoque nosse dedit, constanter ubique
Compositae servare decus moresque puellae.
Arcanique tenax Virgo caelestia numquam
Lumina secreto cordis prodire recessu
Passa, suos animi pressit prudenter amores. 8.
Mens proprium sciens puro demissa colore
Apparere nihil, fuerat fidissima tantae
Servatrix gazae: paris est

Est calor? En veluti teneris vibrat aurea fibris
Spicula, pectoribusque ignes flammasque coruscat,
Authorisque petit cor inaccessibile vestri!
Si ferit illa Deum victumque ardore Tonantem
Attrahit atque suos (quanti est hoc pondus amoris!)
Orbis communi pro pace paciscitur ignes:
Cui vestrûm, aligeri, tantae stat gloria flammae,
Quem vestrûm tantus stimulat calor? Ite, beatae,
Vel maiora animi ructate

ignes
Vilia terrestres pariant ne taedia mensae,
Aligeros tantae cenas aptasse puellae.
Non curata suis si prandia mittere vernis
Numen amat, curâ quanto est ea dignior istâ
Cui natura suos, proprios cui gratia fasces
Credit et ut solium regale Tonantis adorat.
Lustra fuere octo desertae habitator arenae
E caelo demissa manu quëis deside Iuda
Prandia collegit, ne deficiente periret

Est generis fatum nostri, spem saepe fugacem
Feminea rediisse manu, virtute stetisse
Fortunam: aeternùm nostris ita Iuditha vivit
In fastis celebratque memor Iudaeus Edissam:
Audit adhuc animosa suos Debbora triumphos.
Vivit adhuc clavo non exanimata vetustae
Gloria Rachelis 29 Rachelis: Iachelis , dulci quae lacte vigentem
Nutrit adhuc famam servatque audacia laudem.

Sideris elapsi effigiem (commenta fuisset
Credulitas Argiva deam; sed fingere Numen
Debuerat melius, quam sit vel Iuno, vel ignis
Vesta parens, vel flava Ceres). Sic illa tribules
Affecit spectata suos, ut mira venustas
Virginis impuros a corde fugaret amores
Afflaretque pios quales Venus improbat aestus. 8.
Tradita Iosepho Virgo est, quam

Quando per effectum tandem se proderet orbi
Lecta prior saeclis sententia quadraginta,
Ancipites superûm mentes hominumque tenebat.
Pars Astraea fuit, Pietas pars altera, quaeque
Fautores pars nacta suos. Sed flectere Numen
Incepit Pietas; iussa est Astraea tribunal
Complere orantique aurem praebere sorori.
Risit ad haec Astraea: prior quaeque hactenus egit
Atque reis poenam scelerum implacata

quem duri repetita volumina ferri
Cautibus innexum, soli stellisque negatum,
Immotum statuunt, stridentem et acerba frementem. 25.
Pax vero alma suos iuste sic ulta dolores
Ibat ovans undasque Austro perflante secabat
Laeta, triumphanti similis iucunda redibat
Candida securis extollens vela carinis.
Illa omnes Marte expulso dare iubila gentes

Tunc factus populi plausus totamque per urbem
Foeda relegato clamata opprobria Marti.
Bifrontis Iani postremo claudere portas
Contigit Augusto; pacis quo vindice postes
Terrigenis laxare suos dum praebarat aether
Ausonius 910: Ausonius: Autonius vidit claudi sua limina Bifrons.
Atiadae praesenti aderat tunc ipsa paternum
Pax hilaris stipare latus: prior ille patentes

Debuerant, etiam, Syriam moderante Quirino
Edictum Iudaea tulit: generisque tribusque
Propria scribendos urbs invitabat Apellas.
Cuique sua notas accedere origine sedes
Ardor erat: captiva suos Iudaea tribules,
Quos habitare prius tribuum sine limite certo
Dispersos tulit; ad propriam gentile referre
Nomen et aera tribum famamque et nomen avorum
Servantes vidit. Genti sua nota cuique

docente
Aligero monitore carens, prope temporis esse
Illius spatium quo caelica prodeat alvo
Progenies, abitura parat quae lina tegendo
Artandoque inter telarum vincula nato
Quaeque suos usus tunc sunt habitura reponit.
Iamque aderat quo sede dies exire paterna,
Seque virumque remota procul petere arva monebat,
Cum vacui curam laris ingentemque latentis
Prodigii sedem terrena volentia

Hisque timor formis matrem torquebat amantem.
Certa tamen, quidcumque fuit, sublime fuisse
Consilii caelestis opus, divina valeret
Quod neque virginei falli sapientia nati.
Hoc luctus conata suos componere vero,
Non potuit quae mater erat, cui dulcia prolis
Lumina, totus amor: possetque ea perdita luctum
Tollere, maternum si tollere vellet amorem.
Excitat hunc absens soboles, magis unde

Et ducis et pueri servavit littera nomen.
Mansit honor flori; siquidem celebranda redibant
Annua, praelata Graiis Hyacinthia pompa
Et moriturus in hunc sua nomina transtulit Aiax
Atque suos gemitus Hyacintho inscripsit Apollo.
Causa dabat melior maiorque in sanguine virtus
Messiae sudantis erat, quae sanguine natis
Floribus imprimeret gemini simulacra doloris.
Primus erat proprius poenarum

Ut primum aeternae, proprios induxit in artus
Primitias vitae, mox ad sua corpora mentes
Ire iubet; quas sicca etiam sub membra reverti
Non vacuus promissor erat: mora nulla, sepultos
Quaeque suos cineres movet atque ossa arida nectit
Corporis in molem. Exanimes queis fusa per artus
Vita, subit resides massas animatque vetustum
Possibilemque mori carnis transgressa vigorem.
At reliquae vero mentes,

Praestita, tale melos coniunctis vocibus edunt:
“O caeli Regina, potens laetare! Reversum
Ad vitam, prout ipse tulit, spectabis ovantem,
Quem fuerat meriti tua ventre tulisse potestas.
Iamque suos artus indutus, ovantibus unà
Quos Styge deduxit, caelum donavit amicis.
Aspicies hos laeta, tui queis grande videndi
Est desiderium vultus Dominamque calendi.”

sermo, caelesti Flamine docti
Per data communem credendi symbola normam
Expediunt, verae fidei quod symbolum aiunt. 26.
Iam tunc quisque suos meditari et volvere fines,
Et terras versare animo: iam pectore ferri
Intrepido medias, Christo quas addat, in urbes.
Alter Achaemenias suspirat et alter Iberos,
Armenias alius rupes et Caspia regna,

Bibliographia locorum inventorum

Retrieve all occurrences (This may take some time to download)

Click here for a KWIC Report