Croatiae auctores Latini: inventa  
   domum |  qui sumus |  textus |  auxilia |  tolle, lege! |   
Bibliographic criteria: none (All documents)
Search criteria: suos

Your search found 1648 occurrences

More search results (batches of 100)
1 2 3 4 5 6 7 8 9 10 11 12 13 14 15 16 17

Retrieve all occurrences (This may take some time to download)

Click here for a KWIC Report

Occurrences 1582-1629:


1582. Kunić, Rajmund. Epigrammata, versio electronica [Paragraph | SubSect | Section]


1.9.3  Impulit hic moestis primas vagitibus auras,
1.9.4   Hic riguit duro mollia membra gelu;
1.9.5  Pastorum hic nullo vidit munuscula cultu,
1.9.6   Et regum ante suos sceptra jacere pedes.
1.9.7  Hospes, flecte genu; demisso et vertice pronus
1.9.8   Fige solo multis oscula cum lacrymis.


1583. Kunić, Rajmund. Epigrammata, versio electronica [Paragraph | SubSect | Section]


1.45.2   Luce nitet sponsae proximus ille suae,
1.45.3  Quae gnato subnixa suo, regina potenti
1.45.4   Sublimis gestat regia sceptra manu,
1.45.5  Ille venit, venit ille suos visurus honores;
1.45.6   Jam facili praesens audiet aure preces. 46. De Sancti Joannis Baptistae martyrio
1.46.1  Heu heu


1584. Kunić, Rajmund. Epigrammata, versio electronica [Paragraph | SubSect | Section]


2.2.1  Diva potens frugum, foecundae pacis alumna,
2.2.2   Primaque munificas inter habenda deas;
2.2.3  Seu tu praesenti firmas modo numine glebas,
2.2.4   Perque suos segetem provehis articulos;
2.2.5  Seu tibi maturam jactat modo Gargara messem,
2.2.6   Sive tuo sis ubi munere flavet humus;
2.2.7  Aspicis, ut pluvius contristet Jupiter


1585. Kunić, Rajmund. Epigrammata, versio electronica [Paragraph | SubSect | Section]

Verum eadem in pulchro est corpore grata magis.
3.65.3  Forma, color, vultus lepidi quiddam esse videntur,
3.65.4   Unde ipsis virtus conspicua est oculis,
3.65.5  Unde suos prodit radios, mentemque bonorum
3.65.6  Permulcens dulci vindicat illecebra.
3.65.7  Hoc miserum at laedit: virtutem, nulla ubi virtus,
3.65.8   Interdum his credo noscere ab


1586. Kunić, Rajmund. Epigrammata, versio electronica [Paragraph | SubSect | Section]

123. De Varo et Rufo, altero omnes improbante, altero omnes probante.
3.123.1  Quisque, malus Varo est, Rufo bonus: an quod uterque
3.123.2   In cunctis mores perspicit ipse suos? 124. Ad Meniscum, de Leonilla.
3.124.1  Pulchra tibi est, Quinto foeda est Leonilla, Menisce;
3.124.2   Mi media est, partem


1587. Kunić, Rajmund. Epigrammata, versio electronica [Paragraph | SubSect | Section]


3.191.5  Tabentesque genas vidit, rarumque capillum,
3.191.6   Incurvum senio corpus et indecori;
3.191.7  Haesit, vimque aevi contemplans, atque furores
3.191.8   Mente suos versans in memori, erubuit,
3.191.9  Avertitque alio vultus, primamque salutem
3.191.10  Vix potuit moesto dicere cum gemitu.


1588. Kunić, Rajmund. Epigrammata, versio electronica [Paragraph | SubSect | Section]

Sospite quo sospes nil sibi Roma timet,
4.73.3  Libertas quo dira fugam victore capessit,
4.73.4   Relligio et celsum tollit ad astra caput.
4.73.5  Vivat, io, servetque suos virtute suorum
4.73.6   Fretus et externas videat usque minas.
4.73.7  Haec eat, haec Romae totum vox impleat orbem,
4.73.8   Intremet et justo Gallia tacta metu.


1589. Kunić, Rajmund. Epigrammata, versio electronica [Paragraph | SubSect | Section]

100. [98.] De Victoria Odescalchia, Romam advecta.
4.100.1  Si qua tumet pulchram ob faciem, formaeque leporem,
4.100.2   Ponat jam fastus victa puella suos suos] Krša : suas Radelja .
4.100.3  Argivae haud impar Helenae Victoria linquens
4.100.4   Ripam Arni, flavum


1590. Kunić, Rajmund. Epigrammata, versio electronica [Paragraph | SubSect | Section]

100. [98.] De Victoria Odescalchia, Romam advecta.
4.100.1  Si qua tumet pulchram ob faciem, formaeque leporem,
4.100.2   Ponat jam fastus victa puella suos suos] Krša : suas Radelja .
4.100.3  Argivae haud impar Helenae Victoria linquens
4.100.4   Ripam Arni, flavum se tulit ad Tyberim.


1591. Kunić, Rajmund. Epigrammata, versio electronica [Paragraph | SubSect | Section]

250. [248.] De Polla, pulchra et proba.
4.250.1  Mollia corda virum quod pulchra incendit amore
4.250.2   Polla suo, id laudem non reor eximiam.
4.250.3  Pollae nemo suos audax quod narrat amores,
4.250.4  Id demum, id laudem, pol, reor eximiam.
4.250.5  Non magnum flammas formoso est ore ciere;
4.250.6   Magnum est innocuis moribus


1592. Kunić, Rajmund. Epigrammata, versio electronica [Paragraph | SubSect | Section]


4.280.1  Prete, vias mire curas: hoc te super astra
4.280.2   Omnes certatim laude ferunt merita;
4.280.3  Omnes, dempto uno, quem nolo dicere, verso
4.280.4   Qui lapsare suos pulvere clamat equos.
4.280.5  Tu sine, lapsantes frangant vel crura, caputve,
4.280.6   Illos ni melior denique rector agat.
4.280.7  Turpe tibi fuerit, versa in convicia


1593. Kunić, Rajmund. Epigrammata, versio electronica [Paragraph | SubSect | Section]


5.143.1  Glaucia praeponit pudibundis usque protervas;
5.143.2   Haud miror, mores sic sic] Krša : quod Radelja probat ille suos.
5.143.3  Miror, praeponens pudibundis usque protervas,
5.143.4   Quod stulte mores indicat ille suos. 144. Ad


1594. Kunić, Rajmund. Epigrammata, versio electronica [Paragraph | SubSect | Section]

sic] Krša : quod Radelja probat ille suos.
5.143.3  Miror, praeponens pudibundis usque protervas,
5.143.4   Quod stulte mores indicat ille suos. 144. Ad Ponticum fatue multiloquum ac suavidicum.
5.144.1  Multa loqui fateor te, Pontice; multa loquenti
5.144.2   Nil pretio


1595. Kunić, Rajmund. Epigrammata, versio electronica [Paragraph | SubSect | Section]


5.182.3  Qui si nequitiam versa jam mente sequatur,
5.182.4   Aegle virtuti nequitiam anteferet.
5.182.5  Fungi gaudet enim speculi vice, carus in illa
5.182.6   Se moresque suos ut videat juvenis.
5.182.7  Quem, siquidem bonus est, vere nunquam exprimet in se,
5.182.8   Falsa fors captum decipiet specie.


1596. Kunić, Rajmund. Epigrammata, versio electronica [Paragraph | SubSect | Section]

.
5.214.3  Huic puerum tradis? Quid, Vare, ut discat, an hospes
5.214.4   Turpiter ipse sua degat ut in patria?
5.214.5  Atque domum atque suos oblitus, seque, peritus
5.214.6   Orbis amet dici mensor ut astriferi?
5.214.7  Et sciat immani quae sunt distantia tractu,
5.214.8   Ante pedes quae sunt proxima non


1597. Kunić, Rajmund. Epigrammata, versio electronica [Paragraph | SubSect | Section]


5.301.5  Infelix! cupidis tantum ductaris ocellis,
5.301.6   Et nequam es, virtus cum placet ipsa sibi. 302. Ad Phyllin, amores suos oculis prodentem.
5.302.1  Disce oculos nimium, disce, o, cohibere loquaces,
5.302.2   Isthinc, Phylli, tuus et male prodit amor;
5.302.3  In caro vultum defigis Daphnide et haeres


1598. Kunić, Rajmund. Epigrammata, versio electronica [Paragraph | SubSect | Section]

329. De Acca virum fugiente juste, sed indecore.
5.329.1  Acca virum fugit; possim ignovisse, relicto,
5.329.2   Si Varum hic etiam linqueret illa, viro.
5.329.3  Ipsa suos secum sed quando avexit amores,
5.329.4   Irascor, quod sic fugerit Acca virum.
5.329.5  Nempe ferum fugiat, sed famae opprobria vitet.
5.329.6   Non fuga, sed socius displicet


1599. Kunić, Rajmund. Epigrammata, versio electronica [Paragraph | SubSect | Section]


5.354.7  Macte: laudis eras populo jam, Cinna, Quiritum,
5.354.8   Materies multi magna futura joci es. 355. Ad Ponticum incaute mores suos aperientem.
5.355.1  Quos habeas mores, non quaero: noscere sat mi est,
5.355.2   Quos spernas homines, Pontice, quosque probes.
5.355.3  Improbulos laudas, rides persaepe modestos.


1600. Kunić, Rajmund. Epigrammata, versio electronica [Paragraph | SubSect | Section]

407. Ad Cynnamum de Hermagora stulte laudato.
5.407.1  Praestantem sophia quem dicis, morte sub ipsa
5.407.2   Libros usque suos perlegit Hermagoras.
5.407.3  Haec illi est requies curarum, gaudet ineptus
5.407.4   Venturae cernens praemia gloriolae.
5.407.5  Praestantem sophia noli jam dicere;


1601. Kunić, Rajmund. Epigrammata, versio electronica [Paragraph | SubSect | Section]


5.415.5  Quos ego cum video, Fortunae irascor iniquae,
5.415.6   Servo uni quae tot subdidit heu dominos! 416. Ad Cynnamum, suos metus indecore narrantem.
5.416.1  Umbras vir metuis cassas? Formidine vana,
5.416.2   Si quidquam increpuit, corda viro trepidant?
5.416.3  Digne o cum pavidis lanam tractare


1602. Kunić, Rajmund. Epigrammata, versio electronica [Paragraph | SubSect | Section]

sapis nimium: populum Plato corrigat, haud nos,
5.429.8   Qui sumus, heu, stulti parvula pars populi. 430. De Gellia immodice laudante sodales suos.
5.430.1  Audit adulatrix falso: dicatur amatrix
5.430.2   Gellia, cum laudes laudibus accumulat.
5.430.3  Fallere non alium vult quemquam, fallitur ipsa,


1603. Kunić, Rajmund. Epigrammata, versio electronica [Paragraph | SubSect | Section]

432. De Phyllide anu, illecebrose loquente de alienis amoribus. De Phyllide anu, loquente de alienis amoribus
5.432.1  Cuique suos loquitur, queis servit, captus, amores,
5.432.2   Hac Phyllis juvenes vindicat arte sibi.
5.432.3  Dicere de se aliquid mallet; verum impedit aetas,
5.432.4   Et rugae et


1604. Kunić, Rajmund. Epigrammata, versio electronica [Paragraph | SubSect | Section]

cunctis; hoc displicet in te,
5.444.2   Passim te laudat quod bonus atque malus.
5.444.3  Id fit enim, similem sibi te quod credit uterque,
5.444.4   Inque tuis cernit moribus ipse suos.
5.444.5  Audit fari eadem atque eadem sentire putat te,
5.444.6   Verum unus falsa luditur a specie.
5.444.7  Virtus pol numquam vitii sub imagine fallit,


1605. Kunić, Rajmund. Epigrammata, versio electronica [Paragraph | SubSect | Section]


5.531.2   Turgidus hoc fastu diceris immodico;
5.531.3  Ast ego non fastum soleo, quod despicis omnes,
5.531.4   Sed puram putam dicere stultitiam.
5.531.5  Nam civesque suos, seque ipse ignorat, opinor,
5.531.6   Omnes qui fastu despicit immodico. 532. [531.] De Cinnae fatuitate.
5.532.1  Nil, nisi


1606. Kunić, Rajmund. Epigrammata, versio electronica [Paragraph | SubSect | Section]


5.624.9  Interdumque ipsis, nondum propulsa per auras,
5.624.10   In labris haerens languidula emoritur. 625. [624.] In Pollam morbos suos continuo narrantem.
5.625.1  Aut caput, aut pectus, aut quidvis denique, Polla,
5.625.2   Assidue narras condoluisse tibi.
5.625.3  Id pulchrae interdum faciunt, nec dedecet illas;


1607. Kunić, Rajmund. Epigrammata, versio electronica [Paragraph | SubSect | Section]


5.631.5  Sed magna quisquis tractat res mole pusillas,
5.631.6   Pol minimus rebus noscitur in minimis. 632. [631.] In Marianum, morbos suos continuo narrantem.
5.632.1  Si quando tibi condoluit venterve, caputve,
5.632.2   Aut aliud, matri dic, Mariane, tuae,
5.632.3  Vel medico, miserum parce at vexare sodalem,


1608. Kunić, Rajmund. Epigrammata, versio electronica [Paragraph | SubSect | Section]

atavisque Conona, merumque
5.744.2   Cecropidem; sed enim nil nisi Cecropidem. 745. [742.] In jactatorem.
5.745.1  Multus saepe suos Varro mihi narrat honores,
5.745.2   Et regum claras jactat amicitias.
5.745.3  Omnia nec forsan mentitur; verum ego de se
5.745.4   Narrantum ampullis credere nil soleo.


1609. Kunić, Rajmund. Epigrammata, versio electronica [Paragraph | SubSect | Section]


5.825.2   Verum res agitur quod simul, Eune, tua,
5.825.3  Nec patriae servis, tibi sed male commodus uni,
5.825.4   Usque memor lucri, non memor officii.
5.825.5  Quippe suos cives isto patriamque juvare
5.825.6   Haud renuat, credo, vel Catilina modo. 826. [820.] Esse sapientis posse


1610. Kunić, Rajmund. Epigrammata, versio electronica [Paragraph | SubSect | Section]


5.996.1  Fis mecum elinguis; nec miror, Quinte. Molesto
5.996.2   Si quando assedi, mi quoque lingua perit. 997. [991.] In Ponticum immani corde cognatos suos spernentem.
5.997.1  Quae te istaec vecors duxit sapientia, fratres
5.997.2   Et docet immani spernere corde tuos?
5.997.3  Nempe Deo ut totum se det, quicumque propinquos


1611. Kunić, Rajmund. Epigrammata, versio electronica [Paragraph | SubSect | Section]


5.1042.3  Indigus, involvens alieno lumine sese,
5.1042.4   Magnorum quisquis jactat amicitias. 1043. [1037.] In jactantem suos amores.
5.1043.1  Iste, tibi miros narrat qui semper amores,
5.1043.2   Se se unum, non te, Gellia, semper amat.
5.1043.3  Te, quod ait, virtute tua si captus amaret,


1612. Kunić, Rajmund. Epigrammata, versio electronica [Paragraph | SubSect | Section]

Idne etiam saecli, Glaucia, more facis? 1058. [1052.] Ad Leonillam. Cela amorem, si potes et nunquam detecto irasceris. Ad Leonillam nequaquam amores suos celare scientem. Krša
5.1058.1  Fronte, oculis, vultu, Leonilla, fateris amorem;
5.1058.2   Et tua, "Amas", tibi quod dicimus, ira furit?


1613. Kunić, Rajmund. Epigrammata, versio electronica [Paragraph | SubSect | Section]


5.1176.3  Hoc miror, fieri quod credis posse, rudem te,
5.1176.4   Informem, illepidum Phyllis uti redamet. 1177. [1171.] In Aulum, proavos suos saepe memorantem.
5.1177.1  Qui proavos memoras nobis tam saepe; nepotes
5.1177.2   Te ne, erit, ut memorent, Aule, tui proavum?


1614. Kunić, Rajmund. Epigrammata, versio electronica [Paragraph | SubSect | Section]


5.1324.7  Atque tuo generi fidens opibusque, rogari
5.1324.8   Quae timide ac modice me decet, imperitas. 1325. [1318.] In spernentem suos monitus.
5.1325.1  Sperne meos monitus: quod peccas expetet in te,
5.1325.2   Damna ferent paucas mi tua lacrymulas,
5.1325.3  Quas dextra tergens dicam: sibi quae tulit ipse,


1615. Kunić, Rajmund. Epigrammata, versio electronica [Paragraph | SubSect | Section]

Sed bene, quod frater superest. Rex aetheris alti,
6.23.6   Oro, serva illum sospitem et incolumem.
6.23.7  Redde illi quae dempta mihi sunt tempora, cumque
6.23.8   Rite suos annos vixerit, adde meos. 24. Tucca uxori suae tumulum.
6.24.1  Servitio exemptus longo, curisque solutus
6.24.2  Hunc tumulum


1616. Kunić, Rajmund. Epigrammata, versio electronica [Paragraph | SubSect | Section]


6.57.2  Cui struxit nivea Lesbia pulchra manu,
6.57.3  Cui dedit extincto lacrymas, nec fundere fletus
6.57.4  Cessat adhuc moesto e pectore luctificos,
6.57.5  Atque suos querula testatur voce dolores,
6.57.6   Nec parcit teneras ungue secare genas.
6.57.7  Invideo lacrymas. Vitae sic tempus in omne
6.57.8  Nil habeas majus quod tibi flere


1617. Kunić, Rajmund. Epigrammata, versio electronica [Paragraph | SubSect | Section]


7.100.5  Nescit quid fraudes, nescit constantia quid sit.
7.100.6   Nulla usquam est mulier verior et levior. 101. De Phyllide, neminem nisi cultores suos probante.
7.101.1  Qui te, Phylli, colit, re mirus praestat in omni;
7.101.2   At qui te contra non colit, est nihili.
7.101.3  Dic, ipsam num te virtutem reris? Ut ille


1618. Kunić, Rajmund. Epigrammata, versio electronica [Paragraph | SubSect | Section]

quod te fert, Lyda, probari
8.179.2   Hoc te illi multum, Glaucia foede, putas.
8.179.3  Crede mihi, non te, verum in te mite ferendo
8.179.4   Ingenium, mores et probat illa suos. 180. Ad Lydam, cur ei legat ultro sua carmina.
8.180.1  Quid deceat, quid non, sic cernis, Lyda, latere
8.180.2   Ut te nil


1619. Kunić, Rajmund. Epigrammata, versio electronica [Paragraph | SubSect | Section]

sola potes tu ad carmina subdere calcar;
8.223.6   Lyda tibi canto, Lyda tibi sileo.
8.223.7  Riseris ut primum, discusso turbine, cantus
8.223.8   Incipiet rursus haec mea Musa suos. 224. Ad Stayum, vatis carmina coram Lyda laudantem.
8.224.1  Staye, ornas coram Lyda mea carmina, laudis
8.224.2   Auctorem ac


1620. Kunić, Rajmund. Epigrammata, versio electronica [Paragraph | SubSect | Section]


8.234.9  Perge: mei memorem semper te, semper eadem,
8.234.10   Et qua num didici, discere teste velim. 235. De Lyda, eximie suos amante.
8.235.1  Laudo, Lyda, tuis quod tantum impendis amorem,
8.235.2   Externis parva ut pars superesse queat.
8.235.3  Id placet ac volupe est mihi: amarem, possis amare


1621. Kunić, Rajmund. Epigrammata, versio electronica [Paragraph | SubSect | Section]


8.327.2   Queis menses visi saecula sunt gemini.
8.327.3  Gaude, Lyda, boni adventu gaudete, sodales,
8.327.4   Noster amor nobis ecce Philippus adest,
8.327.5  Fertque suos secum lususque, salesque, leporesque,
8.327.6   Et gratum est coetu quidquid in ingenuo. 328. Monet Guascum, nullam viam illi longam futuram ad Lydam


1622. Kunić, Rajmund. Epigrammata, versio electronica [Paragraph | SubSect | Section]

tacito sed nomine; turpior unde
8.405.4   Sit per me nemo, verum aliquis melior.
8.405.5  Scilicet agnorit qui se, maledictaque vitans
8.405.6   Mores ad laudem verterit ipse suos. 406. Ad Lydam. In idem argumentum.
8.406.1  Lyda, meo agnoscet qui se se in carmine laesum,
8.406.2   Audebit nemo se tamen


1623. Kunić, Rajmund. Epigrammata, versio electronica [Paragraph | SubSect | Section]


8.563.2   Vagit ubi aeterni Filius ille Patris;
8.563.3  Nempe ut, ceu glaciem fert ille ac frigora, morbum
8.563.4   Sic, quo fessa jaces, tu, Violanta, feras;
8.563.5  Ille suos patitur ceu laeta mente dolores,
8.563.6   Laeta ut mente itidem tu patiare tuos. 564. Ad Montium. De Lyda filiorum macie sollicita.


1624. Kunić, Rajmund. Epigrammata, versio electronica [Paragraph | SubSect | Section]

Nempe illi est quidvis Julia, Tulla nihil.
9.5.3  Cui solus miserae contra est tamen omnia Thyrsis,
9.5.4   Nusqam non Thyrsin quae videt ac loquitur;
9.5.5  Saepe invita suos mihi quae testatur amores,
9.5.6   Me Thyrsim falso cum vocat ore suum. 6. De Dorylae forma.
9.6.1  Polla vocat pulchrum


1625. Kunić, Rajmund. Epigrammata, versio electronica [Paragraph | SubSect | Section]


9.107.5  Id verum expertus toties, jam desine, dici.
9.107.6   Ne mihi, ut orator, vir malus incipias. 108. [105b] Ad Ponticum, morbos suos continuo narrantem.
9.108.1  Usque tuos narras moestos mihi, Pontice, morbos,
9.108.2   Ut verear, ne me forte putes medicum.
9.108.3  Non sum equidem; si sim, primum praescribere


1626. Kunić, Rajmund. Epigrammata, versio electronica [Paragraph | SubSect | Section]

oro, valeat semper, nostraeque valere
9.109.4   Aures post longum tempus ut incipiant,
9.109.5  Quas nunquam insulsa cessat vexare querela,
9.109.6   Dum narrat morbos, somnia vana, suos. 110. [107.] Ad Postumum. Phyllidi melius esse soli, quam cum illo.
9.110.1  Vidisti solam si quando Phyllida, tute
9.110.2  


1627. Kunić, Rajmund. Epigrammata, versio electronica [Paragraph | SubSect | Section]

ut vera, moneo, sint Fortes, magnaque sani
9.303.4   Optent prae magnis carmina nominibus. 304. [301.] In Quintum, innumeras condendo leges, cives suos vexantem.
9.304.1  Innumeras condis leges, fingisque, refingisque
9.304.2   Omnia; res longa nec manet ulla die.
9.304.3  Parce, precor, miseros cives vexare; beatam


1628. Kunić, Rajmund. Epigrammata, versio electronica [Paragraph | SubSect | Section]

Krša
9.320.1  Haec posuit senior Daphnis pomaria; foetus
9.320.2   Posset ut hinc dulces carpere posteritas,
9.320.3  Quam monet, ipsa suos ne contra oblita nepotes
9.320.4   Hoc tantum carpat dulcia poma loco;
9.320.5  Sed magis, atque magis, queis postera gaudeat aetas,
9.320.6   Usque locum hunc aliis conserat


1629. Kunić, Rajmund. Epigrammata, versio electronica [Paragraph | SubSect | Section]

formosa tibi, mihi quae formosa videtur
9.340.6   Lydia, sylvestri pulchra magis Pholoe? 341. [338.] Ne quid nimis.
9.341.1  Usque suos aliis, Varro, praeferre superbum est;
9.341.2   Usque suis alios, turpe, nec ingenuum.
9.341.3  Non Gallum laudo, patriam quum tollit ad astra,
9.341.4   Non Italum, patriam


Bibliographia locorum inventorum

Kunić, Rajmund (1719-1794) [1794], Epigrammata, versio electronica (), 20870 versus, verborum 170058, Ed. Irena Bratičević [genre: poesis - epigramma] [word count] [kunicrepigr].


More search results (batches of 100)
1 2 3 4 5 6 7 8 9 10 11 12 13 14 15 16 17

Retrieve all occurrences (This may take some time to download)

Click here for a KWIC Report


Powered by PhiloLogic

Creative Commons License
Zbirka Croatiae auctores Latini, rezultat Znanstvenog projekta "Digitalizacija hrvatskih latinista", dostupna je pod licencom
Creative Commons Imenovanje-Nekomercijalno-Dijeli pod istim uvjetima 3.0 Hrvatska.
Podatke o projektu vidi na www.ffzg.hr.
Za uporabe koje prelaze okvire ove licence obratite se na http://www.ffzg.unizg.hr/klafil/dokuwiki/doku.php/z:digitalizacija-hrvatskih-latinista.