Croatiae auctores Latini: inventa |
domum | qui sumus | textus | auxilia | tolle, lege! | |
Bibliographic criteria: none
(All documents) Search criteria: respondere Your search found 187 occurrences
1 2
Occurrences 107-126:107. Kitonić, Ivan. Directio Methodica processus... [Paragraph | Section] imprimis diriguntur, frequentius de Evocatione, quam de Citatione sonare
videntur. Et Stylus etiam potius Literas Evocatorias, quam Citatorias
continet.
Tertio: quod nemo nisi legitime citatus fuerit, cuiquam respondere, et
iudicio stare debet:
108. Kitonić, Ivan. Directio Methodica processus... [Paragraph | SubSect | Section] Citationis, admitti debeant? Non levis dissensio est inter multos: aliis negantibus, ideo, quod per istam Citationem, tales causae privilegientur: ut et In-causam-attracti personaliter citentur, et tertio statim die respondere cogantur. Imo ibidem statim in iis, olim iudicium fieri solebat: 6. Vlad. art. 12. nedum ut ulterius longioribus cautelis Inhibitionis, et Repulsionis tempus extrahant, et ad quatuor terminos, vel etiam
109. Kitonić, Ivan. Directio Methodica processus... [Paragraph | SubSect | Section] sine ulla praesenti responsione. Collateraliter autem: dum quidem statuit danda, sed ut simul ac penes illa tamen, et tanquam ad latus ipsorum, statim et de praesenti respondere quoque debeat. Utraque vero authentice sub Sigillo eiusdem Iudicis extradantur passim. QUAESTIO SEXTA. / Poteritne aliquando ex receptis Paribus Condescensio
110. Kitonić, Ivan. Directio Methodica processus... [Paragraph | SubSect | Section] sibi per Iudicem delata, deponere: 1. tit. 111. Decima tertia est annorum quatuordecim: quando puellae de debitis, iuribus impignoraticiis, auroque et argento, ac aliis rebus mobilibus respondere tenentur, ibidem. Decima quarta, est annorum Sedecim: quando Masculi, super dictis Debitis, et titulo Pignoris; Puellae vero super
111. Kitonić, Ivan. Directio Methodica processus... [Paragraph | SubSect | Section] potissimum autem reales, Praescriptionis, Calumniae vel aliarum fortissimarum et invincibilium rationum responsiones, post factam Repulsionem, quando reddendae Repulsionis rationem dare, vel aliter etiam ad meritum Causae, respondere cogetur, reservet; quibus omnino adnitatur Actorem depellere, et sese ab impetitione ipsius absolvere. QUAESTIO VIGESIMA NONA. / Suntne
112. Kitonić, Ivan. Directio Methodica processus... [Paragraph | SubSect | Section] Novo Iudicio contra sese, ad Decimum quintum diem, in dictam
Curiam Regiam, annotati (T) in praesentiam legitime
evocare, et cum eo gravamine, quo de Regni consuetudine conveniret,
eidem denuo respondere vellet, promptusque esset et paratus, Styl.
Et non ut Decius sentit, Non evocare, sed solum
Protestari, de facta Inhibitione, in Capitulo, vel
Conventu.
113. Kitonić, Ivan. Directio Methodica processus... [Paragraph | SubSect | Section] gravari consuevit. QUAESTIO SEPTIMA. / Potestne simpliciter, et absque ulla responsione fieri Prohibita? Non potest: sed semper necesse est aliquid respondere, dando aliquam rationem vel prius dictam repetendo, vel novam aliquam potius subnectendo responsionem; alioquin autem prior Convictio manebit: Ibidem. Ubi Nota: I. Quod in Causis
114. Kitonić, Ivan. Directio Methodica processus... [Paragraph | SubSect | Section] ad Principalem Actionem in Iudicio, etiamsi Prohibita usus fuerit, nihilominus tamen ad Exceptionem dilatoriam, vel incompetentiae, postea non poterit regredi; sed bene in Principali causa, omnino diversum quid a priori respondere valebit. Et ideo dici solet: a Responsione reali, non dari regressum ad Exceptiones. QUAESTIO OCTAVA. / Quot admitti soleant Prohibitae?
115. Kitonić, Ivan. Directio Methodica processus... [Paragraph | SubSect | Section] ne (A) admonitus praeassumat, ipse potius sua sponte, assumit tale iuramentum; in Priori autem videtur potius ignarus respondendi, quam Causae diffidens, et sibi metuens; quia si fortassis intellexisset, quomodo debuisset, respondere, breviori aliquo sequenti compendio respondisset. Tertia, (acI) negat, et ad caput, iuxta Regni consuetudinem, hoc est, cum pleno homagio ipsius (I) quod si (A)
116. Kitonić, Ivan. Directio Methodica processus... [Paragraph | SubSect | Section] Anno 1616. QUAESTIO DECIMA OCTAVA. Semperne directe Negative, vel etiam Affirmative, In-causam-attractus respondere soleat; et quid contestatio litis? Non semper; sed pro qualitate causae, interdum negat partem, et interdum affirmat partem; et hoc modo dicitur Qualificare responsionem suam, vel
117. Kitonić, Ivan. Directio Methodica processus... [Paragraph | SubSect | Section] soleat; et quid contestatio litis? Non semper; sed pro qualitate causae, interdum negat partem, et interdum affirmat partem; et hoc modo dicitur Qualificare responsionem suam, vel Qualificative respondere ad actionem; atque tunc Iudex super hac qualificata sua responsione, iudicium fert, ut eam, prouti et respondit, sic et probet, vel literali documento, vel autem humano testimonio, usque ad sexaginta
118. Kitonić, Ivan. Directio Methodica processus... [Paragraph | SubSect | Section] neque diiudicari poterit. Imo vero ob omissam huiusmodi litis contestationem, Iudicium redditur nullum, et sententia quoque exinde secuta nulla, Mynsing. obs. 74. cent. 3. Atque ob id cogitur semper (I) directius respondere, id est, vel affirmare vel negare actionem; siquidem de omni re, est affirmatio, vel negatio, secundum Logicos; De nulla tamen simul secundum omnes sui partes, sed seorsim, ut iam patuit in responsione
119. Kitonić, Ivan. Directio Methodica processus... [Paragraph | SubSect | Section] debeat. Quod patet ex forma citationis
ipsorum, quae ita sonat, ut Personaliter, et non per
Procuratorem compareant. Deinde ex processu Iudicii, quia non admisso
Procuratore, etiam cum Procuratoriis, pro ipsis respondere, proscribuntur.
Demum ratio etiam ipsa, hoc dictare videtur, ut qui capite
puniri debeat, personaliter adesse teneatur, quo statim capi possit,
30. IV. Capitali
sententia convictus, in Iudicio, contra neminem agere potest, donec
absolutionem promeruerit, et libere semper contra personam eius excipi
potest. Si tamen casu aliquo aliquis (I) tali sententiato respondere
voluerit, hoc quidem stabit in eius arbitrio. Et si talis sententiatus
contra talem (I) plures actiones proposuerit, sive eae in eisdem, literis
Evocatoriis, sive in diversis continebuntur, nihilominus stabit in
in eius arbitrio. Et si talis sententiatus
contra talem (I) plures actiones proposuerit, sive eae in eisdem, literis
Evocatoriis, sive in diversis continebuntur, nihilominus stabit in voluntate
ipsius (I) ad aliquas earundem respondere et in aliquibus, contra personam
Actoris excipere, quia de voluntate solum ad respondendum ipsi
se intromisit, de Iure autem ultra cogi non potest, Nec obstat quod
communiter dici assolet; volenti
ab eodem Domino Locumtenente iussus, a suis Coniudicibus;
et Dominus Locumtenens, a Dominis Consiliariis, incipiendo ab eodem Domino
Personali, eo quod et is Consiliarius sit, vel quod interrogatus tantum, et
non sua sponte respondere debeat, sententias rogant. Quomodo autem
sententiae rogabantur apud Romanos, vide Gell. lib. 4. cap. 10.
Circa quod NOTA, quod pro eo, quod hic dicitur, dicere
vocem, vel votum,
quod pro eo, quod hic dicitur, dicere
vocem, vel votum, latine et eleganter dicitur, dicere sententiam; dicere
vero diem, est certam diem Reo constituere, ut accusetur. Ast dicere causam,
est cum Reus accusationibus respondere cogitur; et dicere Ius, cum Iudex
Iustitiam reddit, vel ministrat; denique dicere legem, est praescribere,
quid opus sit facto. Adrianus Cardin. Et si omnium voces, sive
sententiae, in duas aequales
dicitur a Re, quod alicui huiusmodi
rei obnoxius sit, vel saltem esse praetenditur. In-causam-attractus autem
dicitur ex eo, quod in Causam attrahitur.
Ubi Nota, quod si (I) mutus, vel surdus fuerit, quomodo respondere
videbitur? Dicendum, quod ubi non voce, sed praesentia opus est, mutus si
intellectum habet, potest videri respondere. Sic et in surdo observandum, de
antiqui Iuris regula.
dicitur ex eo, quod in Causam attrahitur.
Ubi Nota, quod si (I) mutus, vel surdus fuerit, quomodo respondere
videbitur? Dicendum, quod ubi non voce, sed praesentia opus est, mutus si
intellectum habet, potest videri respondere. Sic et in surdo observandum, de
antiqui Iuris regula.
QUAESTIO TRICESIMA.
Quibus potissimum fundamentis, post exantlatos omnes
Locumtenentem, provocare; 1. Vlad. art. 46.
Unde vicissim soepius ad eundem Vicarium, ad discutiendum remitti
consuevit: siquidem uti iam praemissum est, quaest. 5. Nemo in
causis profanis citari, aut respondere cogi debet, aut potest, per Iudicem
Ecclesiasticum. Quia spirituales Iudices factum Iuris possessionarii,
iudicare non possunt; uti praenotata quaestione dictum est.
Undecimus, prouti iam declaratum est, causa
|
Zbirka Croatiae auctores Latini, rezultat Znanstvenog projekta "Digitalizacija hrvatskih latinista", dostupna je pod licencom Creative Commons Imenovanje-Nekomercijalno-Dijeli pod istim uvjetima 3.0 Hrvatska.
Podatke o projektu vidi na www.ffzg.hr.
Za uporabe koje prelaze okvire ove licence obratite se na http://www.ffzg.unizg.hr/klafil/dokuwiki/doku.php/z:digitalizacija-hrvatskih-latinista.