Your search found 5684 occurrences

Retrieve all occurrences (This may take some time to download)

Click here for a KWIC Report

Occurrences 5601-5684:

1.6.70  Omnia ab Illyrico, patrioque sub aere nata.
1.6.71  Municipes erimus convivae, fercula, vasa,
1.6.72  Excipias si pauca, quibus natura carere
1.6.73  Nos negat, urbane vivendi et cultior usus.
1.6.74  Nam mea uti vappae differt ratio, atque nepoti,
1.6.75  Ingluvie qui posse putant se vivere sola,
1.6.76  Munditiis etiam dissentit

quia certa meo sententia sedit,
1.7.23  Quod superest vitae, totum traducere ruri,
1.7.24  Extempo novus in vita mihi nascitur ordo,
1.7.25  Cui mature nos et nostra aptarier aequum est.
1.7.26  Dum post lustra decem felicis limina vitae
1.7.27  Prima ineo, inque oculi uno fio rusticus ictu.
1.7.28  Eja agedum interea circum pomaria

1.7.220  Nec tempestates illi, neque frigora saeva
1.7.221  Extimuere, famem certi depellere pomis
1.7.222  Agricolae, jucunda et certi explerier esca!
1.7.223  Improba nos tantum jussit Fortuna carere.
1.7.224  I nunc, et fanis segetem, aut Cerealis avenae
1.7.225  Hordea, triciteasque mihi cane, Villice, messes.
1.7.226  

ingens.
1.8.123  I, monitor, vale: ego, ut dederit se occasio primum,
1.8.124  Experiar. Qui tunc revoces, retrahasque ruentem?
1.8.125  Nec vitiis sine magnis vixit Horatius. Ad nos
1.8.126  Immortalia pervenere poemata vatis.
1.8.127   Maxima sugilles igitur si opprobria rerum,
1.8.128  Aut magnum exitium integris hoc, quod mihi jactas

potius dat agrestia telis.
1.8.140  In genere hoc tamen etsi quid peccavimus, omne id
1.8.141  Excidit invito, et judex ignoverit aequus.
1.8.142  Nam nos accusator acerbus adegit iniquo
1.8.143  Stare loco, tibi me et mea dum defendere conor.
1.8.144  Hac tamen in re, Maecenas, hoc juverit unum,
1.8.145  Obtrectator enim discet,

unde Cytherida habemus?
1.9.214  Unde incompositos das motus, et pede tardo
1.9.215  Pulpita saltatrix pulsas Arbuscula? Nempe
1.9.216  Luxuria atque fame abvsumtae maleolentibus ad nos
1.9.217  Sordibus egrediuntur, agresti et rusticitate
1.9.218  Obsita corda tenent. Gemini mirantur Atridae,
1.9.219  Nestor amat, plauditque Ajax, defendit Ulysses.

nulla ars, et nulla umquam sanaverit aetas,
1.10.9  Scribimus extemplo vates Venusinus, egoque.
1.10.10  Unum hoc dissimiles, quia scribit Horatius, omne
1.10.11  Aevum quod vincat, nos, quod piper ambiat, et sal.
1.10.12  Sed neuter potis est naturam expellere nostrum.
1.10.13  Ignosci hoc aequum est: non vates arma movemus,
1.10.14  Non caedes facimus,

Quas olim censor partes, nunc more recenti
1.12.35  Tutantur Satyrae. Facto censura notabat,
1.12.36  At scriptis adimunt Satyrae, et dant annulum equumque.
1.12.37  Nec nos ancipites nunc formae expendimus usus,
1.12.38  Aut quot habet Glaphyre dentes, aut Aelia crines.
1.12.39  Cetera de genere hoc prudens permulta silebo
1.12.40  Ulcisci

quamvis fuerit miserabile, non tamen extra
1.17.7  Communes hominum est casus, mortalia quando
1.17.8  Caelestes rapiunt inopino turbine Divi.
1.17.9  Sed minime commune est quod nos deinde canemus,
1.17.10  Et quod te fortasse latet: nam Phyllidos artus
1.17.11  Exanimos medici avertunt, doctisque secandos
1.17.12  Cultris supponunt, ut honos accresceret

1.18.96  Acris ob ingenii, et praestantem judicii vim.
1.18.97  Quoque minus primo naturae a fonte remoti
1.18.98  Puros libarunt latices melioris aquai,
1.18.99  Hoc magis ad nos haustus demisisse salubres.
1.18.100  Quos si quis tollat fontes, imitamina pulcri
1.18.101  Omnia sustulerit: veterum haec quoque gratia tota est,
1.18.102  Quod jam de vestris

1.20.86   Accidit at quali, Maecenas, hoc quoque fato
1.20.87  Insanorum, sive poetarum in grege toto
1.20.88  Nil insanius, et nil aerumnosius ut sit,
1.20.89  Quam nos, qui Satyras sequimur, Musasque pedestres?
1.20.90  Queis etsi est facile, et clare dixisse, et aperte
1.20.91  Optamus quaecumque; puta: Verrutius est fur:
1.20.92  Plancum

ajunt nocte hac deprensum, quotidie ceu
1.20.93  Diisque vetantibus et tonsor facit omnis, et omnis
1.20.94  Mane redux a furno ancilla, lacuque, negatur
1.20.95  Hoc nobis, Belle nos ut dicamus, oportet,
1.20.96  Et lepide, non communi ratione, modoque.
1.20.97  Quare omnes Divos primum, Divasque precatus
1.20.98  Experiar dixisse venuste: ita: quam miserum

2.5.29  Si folia in sylvis gelidam cecidere sub Arcton,
2.5.30  Vere renascuntur vividiora novo.
2.5.31  Sic reparat natura omnes ex artibus artes;
2.5.32  At nos, qui Clario sacra tuo facimus,
2.5.33  Abripimur caeco fatorum turbine vates,
2.5.34  Ut plebs Iliacis Graja sub aggeribus.
2.5.35  Sed quo me caeci rapuit violentia luctus?

2.8.24  Materni illecebras largiter officii
2.8.25  Diffundis, tetro implicuisti errore, vagique
2.8.26  Finisti caeco munere concubitus:
2.8.27  Qualibus at nos e tenebris, quantisque periclis
2.8.28  Servas, magnorum maxime Caelicolûm,
2.8.29  Dum nostras finire negos, mitissime Divûm,
2.8.30  Corporis ignaro pondere delicias!

haud dubie deerat adhuc aliquid.
2.8.41  Deerat Amor: sancti pulcherrima deerat Amoris
2.8.42  Fax: hoc ipsa quoque est pulcrior igne Venus.
2.8.43  Quo tu cum velles nos leniter igne beare,
2.8.44  Scilicet has rerum diceris isse vias.
2.8.45  Principio sentire suae cum munera laudis
2.8.46  Posset homo, et cujus quaeque opis indigeat

moles contenta quiesse.
3.3.131  Altius ergo animis quiddam, et divinius, atque
3.3.132  Magnificentius est spectandtum, quo imbuit, ad quod
3.3.133  Nos voce impellit mater natura potente,
3.3.134  Seu potius Deus, ille Deus rerum et melioris origo
3.3.135  Atque opifex naturae, cui natura ministrat.
3.3.136  Scilicet ille

3.4.19  Nil moror utrumvis: firmo nostra undique talo
3.4.20  Stat ratio, neque enim haec nimium quaesisse laborat;
3.4.21  Quin magis officium unanimi nos, Pontice, amici
3.4.22  Vestigare decet, vetus et quibus arctior actis
3.4.23  Gratia consistat, majoraque robora ducat.
3.4.24   Primum ab amicitia impensis explodere curis

omnes una causas evertit honesti.
3.4.134  Quod, si nimirum nihil ulli contulit unquam,
3.4.135  Interius nulla fungi bonitate necesse est,
3.4.136  Qua nos ad sese alliciat, blandeque retentet.
3.4.137  Deme rei causas, quis rem sectarier ipsam
3.4.138  Sanus contendat, laticemque infundat aquai
3.4.139  Pertusum in vas, omnis ut ex

fors abstraxisse, animumque a corpore certes.
3.4.154  Quidquid erat, primos animis quod mollibus ignes
3.4.155  Funderet, utilitas primos sociavit amicos:
3.4.156  Haec quoque nos ipsos istum pellexit in usum
3.4.157  Suavis amicitiae, qua tot consuevimus annos.
3.4.158  Teque mihi primum studiis communibus, atque
3.4.159  Moribus ingenuis, et simplicitate

concepi, svadente rerum patriarum amore, cui saepius exterorum virorum veneranda vota stimulum addiderunt. Verebar inde reipsa nobis ignominiam oriri, si, dum ab origine affinibus nonnullis editorum operum copia vinceremur, quidam conatu nostra quoque edendi nos anteirent. Equidem plurima possidemus digna e latebris in orbem emitti, avorum ingenia manifestatura, ut gesta historiae servant. V. Appendini Notizie Istorico-Critiche ec. Ragusa 1803, pag. 265. Libro titulus

in hoc litterario instituto doctore suo viduam reddidit. Haec illa sunt Inobedientiae et renitentiae principia , quibus vos non in spes publicas sed futuras Patriae calamitates infascinari, succrescere perhibemini. Qualibus manibus boni superi! nos, futurarum generationum Patres transmitteremus veneranda Majorum nostrorum instituta! nuper suspiravit vir quidam, * cujus nec sobolem, nec sollicitudinem de Majorum institutis conservandis novimus. * Donatus Lukavzky, sup. comes comitatus zagrabiensis

esse, quod in majorum Institutis non reperiretur , et recte quidem! (cum Marco respondeo) Cum haec omnia sapientissime, moderatissimeque constituta essent a Majoribus nostris, nihil habui quod putarem innovandum . Ignoscamus igitur iis, qui nos novos Lycurgos et Solones, insultando, compellant, eoque magis ignoscamus, quod pravis offensae (illiusque immodicae) ambitionis consiliis seducti, prius de nobis judicare sustinuerint, quam qui simus? cognovissent. Sed nec quidquam contigit, quod

203  Christiadum pietas. Ipsi simul agmina complent,
204  Atque ministri eorum, decorantur honoribus, atque
205  Munia Caesareae absolvunt praegrandia Sedis,
206  Quin et nos diris intentant perdere flammis
207  Bis aedes 11 vasta positas Nicomedis in urbe
208  Ignibus invadunt piceis. Nox horrida monstrat
209  Instans excidium:

futura? Omne initium, esto secus optimum aut plane sanctissimum fuerit, suos habuit adversarios: etiam res nostra ergo, non modo in praesentiarum, sed et post secula, si tum initium factum fuerit, omnino habebit: ast quo prius fit initium, eo prius finem sperare licet; dulce autem esset si et nos ipsi necessarios ex literaria Concordia promanantes utiles fructus supervivere possemus! Haec dum Tibi ardentius commendo, persevero Tuarum virtutum perpetuus cultor Antonius Mažuranić, juratus causarum advocatus et in ArchiGymnasio

instar transmitteret. Sacra namque est obligatio nostra, ut vestigiis antenatorum insistamus, nationalitatemque nostram, et tot tantaque sanguine parentum parta diplomata, velut testimonia valoris illorum vindicemus. Horum, inquam, heroicorum argumentorum memores nos esse oportet, et scire nos adhucdum justa protectione perfrui Principis nostri: non nos lateat, quod unam compactam semi alterius millionis heroicam populationem possideamus, quae inde a Sirmio usque montes Velebit nationalitatis et linguae excidium nunquam toleratura est; indignum itaque fore,

Sacra namque est obligatio nostra, ut vestigiis antenatorum insistamus, nationalitatemque nostram, et tot tantaque sanguine parentum parta diplomata, velut testimonia valoris illorum vindicemus. Horum, inquam, heroicorum argumentorum memores nos esse oportet, et scire nos adhucdum justa protectione perfrui Principis nostri: non nos lateat, quod unam compactam semi alterius millionis heroicam populationem possideamus, quae inde a Sirmio usque montes Velebit nationalitatis et linguae excidium nunquam toleratura est; indignum itaque fore, ut nos sociorum

antenatorum insistamus, nationalitatemque nostram, et tot tantaque sanguine parentum parta diplomata, velut testimonia valoris illorum vindicemus. Horum, inquam, heroicorum argumentorum memores nos esse oportet, et scire nos adhucdum justa protectione perfrui Principis nostri: non nos lateat, quod unam compactam semi alterius millionis heroicam populationem possideamus, quae inde a Sirmio usque montes Velebit nationalitatis et linguae excidium nunquam toleratura est; indignum itaque fore, ut nos sociorum despotismum toleremus. Ne ergo

esse oportet, et scire nos adhucdum justa protectione perfrui Principis nostri: non nos lateat, quod unam compactam semi alterius millionis heroicam populationem possideamus, quae inde a Sirmio usque montes Velebit nationalitatis et linguae excidium nunquam toleratura est; indignum itaque fore, ut nos sociorum despotismum toleremus. Ne ergo coram Principe et popularibus nostris ac tota Europa arguamur, oportet, ut modo, dum forte de nationalitate nostra delenda leges sub incude sunt, a Rege nostro augustissimo petamus, ut postulatis dietalibus respectu

sociorum despotismum toleremus. Ne ergo coram Principe et popularibus nostris ac tota Europa arguamur, oportet, ut modo, dum forte de nationalitate nostra delenda leges sub incude sunt, a Rege nostro augustissimo petamus, ut postulatis dietalibus respectu ad nos transplantandae linguae magjaricae assensum suum denegare, nosque penes diploma Anni 1808. ultro permittere. In quantum autem dicasterium dirigens se cognitione linguae latinae exuisset, nobis ab exemplo divae Theresiae proprium Consilium tanto a fortiori concedere dignetur, cum

transplantandae linguae magjaricae assensum suum denegare, nosque penes diploma Anni 1808. ultro permittere. In quantum autem dicasterium dirigens se cognitione linguae latinae exuisset, nobis ab exemplo divae Theresiae proprium Consilium tanto a fortiori concedere dignetur, cum nos sufficientes nostros fundos publicos per Consilium Locumtenentiale citra utile, et notitiam nostram manipulatos habeamus. Denique demisse opinarer, ut Repraesentatio nostra caeteris nostris quinque Comitatibus communicetur et secundari petatur.

Vaginis frameas educere; stringere ferrum
In caput Iliridum, laesum jamque esse Baracum
«Ecce! quid hoc monstri apparet, quo venimus», ajunt,
«Quis ferat hanc labem, tecto ut jungamur eodem
315   «Nos, ac ista lues? vires intendite, fratres!
«Non opus est gladio, flagris expellite brutam
«Pestem! grande nefas, pecudes intrare senatum.»
Haec dicunt, et suppositis, quam spectra tenebant,
Evertunt humeris mensam,- prostrata jacebat
320   Unica, sed

turpes
Nemo tegat fraudes, alioquin ludimur extus! –
Si fraus est intus: structam quis vitet abyssum?
355   Sit cordi patrium nomen, cessetque Casinum;
Fallax Corbovius Scythiae in deserta recedat,
Et ferat, unde tulit, signatas stigmate larvas:
Sic nos junget amor, concordia prisca redibit
Ac aevum felix Ilira de gente Croatis!
360   Tunc mea laudabunt sapientes carmina curas! Notae Tekst prilažem prema

nihil, praeterquam quod redigentem ephemeridum Germanicarum Praus inimica Magjaromanica propago, hac nocte 5-a et 6-tam labentium intercedente, horrendum in modum concusserit, dum tardim de nocte circa 10 horam e theatro domum proficisceretur. Dignetur quo ocius nos solicitos de statu Spectabilitatis Vestrae adminus brevibus de sanitate edocendo quietare. — Qui in reliquo peculiari aestimationis et venerationis cum cultu sum Spectabilitatis Vestrae humillimus

kak cikla rubens, haec vasta ramena
Hic nasus kak krumpirec okrugel, et amplus,
Hoc što sam vidla, tam delectabile pondus,
Omnia ljubavi su ut blažena rudera nostrae.
O Jožko Jožko! quae nos felicia fata
Conjunxere danas. — Dragomu sic illa locuta,
Na vrat se rukami suspendit et oscula fixit.
Ista vident alii mox larma desiit omnis,
Plaudebant omnes, ac oprošćenje

mužkarca sakritoga v kutu
Ut furiae currunt sim tam trgantque capillos,
Et quasi perdiderant vocem, samo jedna profatur
Fortiter ad reliquas: Sestrice! quis iste profanus?
Nos spectat nudas, pak ovde reconditus audit?
O pudor! an liceat toliku perfere sramotu?
Aut hic non vivat, crna aut nos zemljica vivas
Deglutiat. Dixit. Cito na njeg turba nahrupi.

Fortiter ad reliquas: Sestrice! quis iste profanus?
Nos spectat nudas, pak ovde reconditus audit?
O pudor! an liceat toliku perfere sramotu?
Aut hic non vivat, crna aut nos zemljica vivas
Deglutiat. Dixit. Cito na njeg turba nahrupi.
Hae žegetant, illae šćipant, hae cornua raptant
Illae zagutire volunt, pars jedna vtopiti,
Pars alia

101  Hostem dum aggreditur pugnâ vir fortis apertâ.
102  Laus erat in bello pro vestro occumbere rege,
103  Haud mors nos terret, clamantes, tempora vitae
104  Sint brevia, imperium magis auctum ut sentiat orbis.
105  Oh! quam vestra reor felicia saecla fuere! 105

150  At mihi stat postahc, regat ut mea dextera mundum, 150
151  Cuiusque atque meo vita, et mors pendeat ense.
152  Nos sumus, heu! reges, nos nostrae caussa ruinae.
153  In pretio haud nobis heros, sed mollis ephebus,
154  Qui iam luxurie vitam corrumpit inertem,

150  At mihi stat postahc, regat ut mea dextera mundum, 150
151  Cuiusque atque meo vita, et mors pendeat ense.
152  Nos sumus, heu! reges, nos nostrae caussa ruinae.
153  In pretio haud nobis heros, sed mollis ephebus,
154  Qui iam luxurie vitam corrumpit inertem,

149  Thesauros spernens, latebris quos terra recondit,
150  Victorem at contra si te fortuna secundet, 150
151  Auri vim tantam, quanti nos pendimus ambo,
152  Pro pretio amborum, pro libertate rependam.
153  His vix perceptis, mora nulla, hastâque prehensâ

230  Natus uterque iacet caecus, vinclisque revinctus,
231  Quoquo oculos flectas divo tu lumine gaudes,
232  Nos atra obnubit caligo in flore iuventae,
233  Spes inerat gemini nosmet fore fulcra parentis,
234  At modo uterque senex nos caecos ducat, oportet.

232  Nos atra obnubit caligo in flore iuventae,
233  Spes inerat gemini nosmet fore fulcra parentis,
234  At modo uterque senex nos caecos ducat, oportet.
235  Horrendum facinus iacturae nectitur isti.
236  Nam libertatem, atque oculos amisimus unâ.

sese venantibus obfert? 85
86  Huc properate alacres, spoliis potiamur opimis,
87   Osmanum, nostramque fidem, et nos vindice poenâ
88  Ulturae: clades manet altâ mente reposta.
89  Haec vix fata loco celerans se proripit illuc,

134  Huc quem sublimem virtus ad sidera tollit,
135   Vladislave, veni praedam rapturus opimam. 135
136  Haud tua nos terret dextra, atque exercitus omnis,
137  Hic cum virginibus bis sex te sola morabor.
138  Didita per terras pudor o! mox fama volabit

154  Credendum haud quemquam, fas arma hic ponere saeva,
155  Et dum sol medio resplendet fervidus axe, 155
156  Nos iuvat hîc vitreas ludendo nare per undas,
157  Et mora nulla omnes denudant membra venusta,
158  Lilia cana, oculis quae contegit invida vestis,

Socolizza, fragor quâ prodit, lumina vertit.
208  Novit vix caussam, facinusque, inclamat ad arma,
209  O comites prosperate citae, nos obruit hostis,
210  Scilicet hostiles nos cingunt undique turmae. 210
211  Et mox exiliens undis, indutaque pallam

208  Novit vix caussam, facinusque, inclamat ad arma,
209  O comites prosperate citae, nos obruit hostis,
210  Scilicet hostiles nos cingunt undique turmae. 210
211  Et mox exiliens undis, indutaque pallam
212  Irruit adversos arrepto cuspide in hostes.

legatus, quem monstras, nosco, Senanus 120
121  Ille est pol Michael Rector, qui robore miro
122  Primus in arma ruens nos contra praelia inivit.
123  Illius ignitos oculos sic volvit imago,
124  Ut prope spectantis subeat praecordia terror.

80  Illaque fulminibus iaculatis strata fuere. 80
81  Sic VLADISLAVUS Turcarum castra subegit.
82  Et nos devicit SIGISMUNDUS supplice voto.
83  Nos vexare Deus, qui nullo destitit aevo,
84  Aligerûm invadat MICHAEL nos

81  Sic VLADISLAVUS Turcarum castra subegit.
82  Et nos devicit SIGISMUNDUS supplice voto.
83  Nos vexare Deus, qui nullo destitit aevo,
84  Aligerûm invadat MICHAEL nos agmine iussit,
85  Et caeli auspiciis, vi vis fuit unde

nos devicit SIGISMUNDUS supplice voto.
83  Nos vexare Deus, qui nullo destitit aevo,
84  Aligerûm invadat MICHAEL nos agmine iussit,
85  Et caeli auspiciis, vi vis fuit unde subacta, 85
86  Nox caeca effulsit, caelum colluxit et igne.

101  Et post fata patris cinget diadema Polonum?
102   Quum rex Hungaricus nuptam sibi ducat Iberam
103  Regalem sobolem, quae nos bino urget ab orbe?
104   OSMANI indomitas acies quum Sarmata vicit,
105  Fortior ecquid aget sociali milite

264  Libera sensa animi pandens sic ora resolvit,
265  Sponsa ego KOREVSKI, quam cernis, maxime Caesar. 265
266  Intemerata fides stabili nos iunxit amore.
267  Illum quum novi ferratâ compede vinci,
268  (Haec quoties memoro, trepidant formidine corda),

59  Suscipit hinc alter, Caesar clam nostra penetrat
60  Tecta, et perturbat ludos, convivia laeta, 60
61  Nos male dux carpit noctu, nos luce diurnâ
62  Fulmineus caedit districtus Caesaris ensis,
63  Nec solido argento stipendia nostra meremur,

59  Suscipit hinc alter, Caesar clam nostra penetrat
60  Tecta, et perturbat ludos, convivia laeta, 60
61  Nos male dux carpit noctu, nos luce diurnâ
62  Fulmineus caedit districtus Caesaris ensis,
63  Nec solido argento stipendia nostra meremur,

66  Alter dein sequitur, fuimus, sed gloria cessit
67  Ianicerûm, coeunt e milite lecta recenti
68  Agmina, nos veteres caedit, nos pellit inique.
69   Nuncius advenit regali missus ab aulâ
70  Postridie eoas illum procedere ad

66  Alter dein sequitur, fuimus, sed gloria cessit
67  Ianicerûm, coeunt e milite lecta recenti
68  Agmina, nos veteres caedit, nos pellit inique.
69   Nuncius advenit regali missus ab aulâ
70  Postridie eoas illum procedere ad oras. 70

69   Nuncius advenit regali missus ab aulâ
70  Postridie eoas illum procedere ad oras. 70
71  Cunctandum haud nobis, nos fortior opprimet omnes
72  Vis unita secus, temnens temnatur, acerbe
73  Qui iugulare suos voluit, iuguletur is ante.

73  Qui iugulare suos voluit, iuguletur is ante.
74  Surgentes clamant cuncti, mora nulla ruamus,
75  Strictus nos omnes minitatur perdere mucro. 75
76  Fulgentem gladium vagina diripit alter,
77  Pro lege ac socios subter transire

91  Civili in bello scelerato crimine sontes.
92  Nec nostra esse quidem tam grandia damna videntur,
93  Ut quod iuratum per nos, non grandius extet.
94  Propositum idque meum, nostra hoc obstringit et arma,
95   Osmano ut quovis maneamus tempore

119  Ponendi anne illi fines, cui summa potestas
120  Credita ad arbitrium revocare, et condere leges? 120
121  Nos servi indocti, sapiens Rex, Caesar et ille.
122  Quod iubet Osmanus, dia ut praecepta Macouis
123  Serventur, questus alter de pectore

128  Carpitur et tandem quod clarâ e stirpe puellas
129  Ille prior nubat per discita regna coactas.
130  Caesareos natas sinet an nos nubere servos, 130
131  Agrestesque sibi dominanti ubicumque locorum
132  Foedere dignetur thalami sociare potentis?

145  Nam qui servitio natalem vindicat urbem, 145
146  Caedentem, aut caesum manet hunc par gloria facti.
147  Si iuga nos cohibent, nostri quae habuere parentes,
148  Non est libertas quaerenda incognita nobis.
149  Caesaris arbitrio qui obsistit, Caesaris illum

turba ferox, haudquaquam assurgimus ipsi
169   Osmanum contra, legit quos ille ministros
170  Consilii auctores, tantum nos odimus istos. 170
171  Te duce non equidem, qui nos moderetur, egemus.
172  Quo vis carpe fugam, nos nostra tuebimur ipsi,

Osmanum contra, legit quos ille ministros
170  Consilii auctores, tantum nos odimus istos. 170
171  Te duce non equidem, qui nos moderetur, egemus.
172  Quo vis carpe fugam, nos nostra tuebimur ipsi,
173  Nec longûm effugies, quia te nostra arma

170  Consilii auctores, tantum nos odimus istos. 170
171  Te duce non equidem, qui nos moderetur, egemus.
172  Quo vis carpe fugam, nos nostra tuebimur ipsi,
173  Nec longûm effugies, quia te nostra arma sequantur,
174  Telorumque reges tergum post ingruit

40  Parcere subiectis generosum, et Principe dignum, 40
41  At iustum, et sapiens est plectere morte rebelles.
42  Nec nos turba furens dumtaxat sternere tendit,
43  Deiectum solio te perdere at illa minatur.
44  Pace tuâ dicam sublimem tollit ad astra,

78  Quae rursum ad solium Mustapham extollere tendit,
79  Ut te nostra videt tutari brachia fida,
80  Nos modo caede petit, te sternere at inde parata. 80
81  Sector uti meditans sylvestrem exscindere plantam,
82  Arboreos tentat libros prius ille

97  Percipio nimium populi excessisse furorem,
98  Audentemque illum regno fera damna minari,
99  Poscenti cedens fidos nos perdis, at obstas
100  Si contra, impendent heu regno tristia fata. 100
101  Quae mala provenient, linquis si nempe ministros,

24  Frangite serviles, stringunt quae colla, catenas.
25  Quidnam consulitis, coetus quo tendit et iste? 25
26  An puer hic donec nos omnes cuspide perdat?
27  Qui virtute carens, ventorum ut flamina spirant,
28  Volvitur huc illuc, sibimet nec conscius ipsi.

323  Me tibi perpetuam sociam si volvere fata,
324  Et domino parere tibi, dum vita maneret,
325  Cur me non pariter stravere haec vulnera dira?
326  Sic nos sors unâ letho iunxisset eodem,
327  Tu mea non solum fueras iucunda voluptas,
328  Dimidium ast animae, patris vice functus amati.
329  Cuncta mihi heu moriens rapuisti

Agmen it obscurum, sed frustra quaeris ab illo: 190
Quo? Sicut quaeres frustra a fulgore caduco
Ac a terrifico tonitru, quo praecipitare
Approperent, tibi cum semper responsa remittant:
“Haec nihil ad nos! Haec a summo quaere Tonante,
Cuius in obsequium mortales se dare debent.” 195
Agmen it, ast: Quonam, qua pergit? Cognita tantum
Haec supra caelum stanti sunt. Sed sceleratus
Est certe gravis, in quem desuper

Dextra mihi tantum sospes fortisque remansit,
Quae posthac Montis Nigri tantummodo fiat.
Namque crucem, nisi rite lavatus, non decet heros,
Haec votis opto summe: me in fonte lavate;
Nos ad agendum nam tempus nunc ocius urget.” 350
Haec ad verba manus centum letalia ferra
Deposuere statim, centum quoque lumina, sicut
Per pluviam, formosam Irin pro sole videbant.
Cumque senex oculis dederat signum,

at cui
Sunt alienorum pecudes per saxa sequendae?
Unde talenta dabit qui non habet indumentum?
Unde talenda dabit qui non habet atrum panem?
„Esurientes et nudi sumus, ah here noster: 520
Expecta nos quinque dies, sex, usque tributum
Dum ostiatim optatum tibi mendicemus egeni!“
„Quin age, vulgus, opus tibi sit conferre tributum!“
„Panem, here, panem, namque diu non vidimus illum!“
„Expecta, vulgus, caelo

Quae sitis ante cruoris erat, tum est facta poësis:
En qualis dulcedo ex divo carmine prodit!
Deinde duci Bauk haec Smail-aga est verba locutus:
„Dux Bauk, a nobis heros tu clarus haberis, 740
Sed si Montani mures nos aggrediantur,
Dic mihi, quot mures Montanos solus et unus
Tu Bauk, insignis noster dux, vulnere perdas?“
„Sex saltem, ductor noster!“ „Foedata canis, tu
„Dux Bauk, insignem te ferris ante tenebam. 745

Dic mihi, quot mures Montanos solus et unus
Tu Bauk, insignis noster dux, vulnere perdas?“
„Sex saltem, ductor noster!“ „Foedata canis, tu
„Dux Bauk, insignem te ferris ante tenebam. 745
Et si viginti Montani nos peterent nunc,
Nostra fides Mahometica me sic adiuvet, unus
Ex humeris illis caput omnibus eriperem ense…
Sed quasi curarum mea mens fluitaverat aestu
Me meditante e festucaque bibente tabacum, 750

nunc,
Nostra fides Mahometica me sic adiuvet, unus
Ex humeris illis caput omnibus eriperem ense…
Sed quasi curarum mea mens fluitaverat aestu
Me meditante e festucaque bibente tabacum, 750
Quod nos deterret nox, ne nos exhilaremus
Thus vulgo dantes. Tu cantor es, hercule, notus,
Ast ego sum valde cupidus cantusque fidisque:
Eia cane, ut fervens de corde cupido recedat.“
Tum stetit evellitque Bauk de cardine

Nostra fides Mahometica me sic adiuvet, unus
Ex humeris illis caput omnibus eriperem ense…
Sed quasi curarum mea mens fluitaverat aestu
Me meditante e festucaque bibente tabacum, 750
Quod nos deterret nox, ne nos exhilaremus
Thus vulgo dantes. Tu cantor es, hercule, notus,
Ast ego sum valde cupidus cantusque fidisque:
Eia cane, ut fervens de corde cupido recedat.“
Tum stetit evellitque Bauk de cardine chordas, 755

classica floruerint, quae praeclara scriptorum studiosorum sapientium ingenia contenderint, ut Latini sermonis usum conservarent atque propagarent, quotque opera hac lingua edita cum Latinas tum etiam Slavicas litteras locupletaverint. Nam eo tempore lingua Latina apud nos non solum in Ecclesia aut in schola, sed etiam in tota fere vita publica complures utebantur. Quae condicio usque ad prima saeculi undevicesimi decennia permansit. Tum autem rerum mutatione facta, quae in multis Europae gentibus nationis conscientiam excitaverat, etiam Slavorum populi,

e scholarum scamnis paulatim recedere videmus atque magis magisque in alias provincias transire? Nostrum certe est summa ope niti, ut omnia quae veteres nobis memoria tradiderint ab oblivione vindicemus, sed tempora mutata monere videntur novis quibusdam itineribus opus esse, quae nos ad hanc metam perducant, eoque magis, quod in variis nationibus non eaedem sunt vitae condiciones, quae studia nostra vel provehere vel retardare possint. Haud sane dubium est, quin hic Conventus, sicut alii eiusdem generis coetus, quippe qui hac

Parentinae
In die plena lucis
undique undae redundantes
In oculis nostris
magica expectatio
Undique Nereides ridentes
Omnia in luce florentia
Quis scit cur nunc in animam
pia veniat recordatio
Sic nos in litore cum cicadis
et vento amoeno
una cum pinis cantantes
induti pallio solari
canticum caeruleum
poesi ebrium Multa latent
In gremio densi rubeti
avis parva

prolixiorem catalogum historico-criticum vel bibliographiam plenam, quam dicunt, librorum id genus, sed pro viribus recensere opera cognitione potissime digna, quod studiosis Lexico latinitatis recentioris aetatis Iugoslaviae condendo vacantibus inserviret. Cum autem apud nos, quod ego sciam, nemo adhuc provinciam istam exantlaverit, licet sperare, deficientibus aliis subsidiis bibliographicis, hunc indicem ceteris quoque viris doctis alicuius utilitatis fore. Ut nunc res est, absolutam litterarum Latinarum Croatiae bibliographiam ad

vita et opera accuratiore perscrutatione indigent, puta Franciscum Nigrum, Julium Camillum Delminium, Juvencum Caelium Calanum Dalmatam, quaedam familiae Kollonitschianae membra, Georgium Horvath-Stansithium, Martinum Georgium Kovachich ceteros nec non alieniigenas quosdam, qui apud nos degentes nostraque merentes stipendia doctrina et eruditione claruerunt . Quae omnia supplementis subsequenter adici poterunt. De norma, quam in recensendis libris adhibui, haec moneo: Nomina auctorum forma usitatissima et orthographia horum temporum afferuntur, ad

in se conversum luci publicae restitutum esse. De recentioribus Maruli operum inventis, si rem volumus usque ad nostra tempora prosequi, lectorem nota pag. XV-XVI adiecta breviter monemus. Usus igitur docet nos confidere posse fore, ut etiam alia opera clarissimi Spalatensis, quae nostra aetas numquam vidit, fortuna favente tempus aliquando in medium proferat. Quam rem ut comprobem, liceat mihi afferre quae sequuntur: anno superiore, dum Romae in Bibliotheca

Bibliographia locorum inventorum

Mihanović, Antun (1796-1861) [1818], Literarum patriique sermonis amicis, versio electronica. (), 442 verborum, Ed. Franjo Fancev [genre: prosa - epistula] [word count] [mihanovicaosman].

Jelačić, Ljudevit (1792-1851) [1824], Valedictoria, versio electronica. (), 1148 verborum, Ed. Franjo Fancev [genre: prosa - epistula] [word count] [jelaciclvaledictoria].

Čobarnić, Josip (1790-1852) [1835], Dioclias carmen polymetrum, versio electronica (, Split; Zadar; Makarska), Versus 2345, verborum 17608, Ed. La Redazione del Bullettino di Archeologia e Storia Dalmata [genre: poesis - epica; poesis - carmen; prosa - vita; prosa - praefatio; prosa - adnotationes] [word count] [cobarnicjdioclias].

Mažuranić, Antun (1805-1888) [1838], Epistula ad A. Kaznačić, versio electronica. (, Zagreb), Verborum 1113, Ed. Milivoj Šrepel [genre: prosa oratio - epistula] [word count] [mazuranicaepist].

Drašković, Janko (1770-1856) [1839], Oratio apud comitatum Zagrabiensem, versio electronica. (, Zagreb), Verborum 252, Ed. Milivoj Šrepel [genre: prosa oratio - oratio] [word count] [draskovicjor].

Milašinović, Franjo (1808-1883) [1843], Martini Sarcastii Pseudo-Nasonis Ilirici Metamorphosis unica artis poeticae amatoribus et osoribus ad novum annum dicata 1843, versio electronica (, Zagreb), 360 versus, verborum 2540, Ed. Senia Belamarić [genre: poesis - satura] [word count] [milasinfmet].

Galac, Dragutin (1819-1883) [1845], Epistula ad Ljudevitum Gaj, versio electronica. (, Zagreb), Verborum 140, Ed. Velimir Deželić [genre: prosa oratio - epistula] [word count] [galacdepist18451006].

Milašinović, Franjo (1808-1883) [1850], Viator Zagorianus Jožko Hranjec, versio electronica (), 190 versus, verborum 1282, Ed. Neven Jovanović [genre: poesis - carmen macaronicum] [word count] [milasinfviator].

Gundulić, Ivan; Getaldić, Vlaho (1588-1638; 1788 - 1872) [1865], Osmanides, versio electronica (), Verborum 42047, 5086 versus, Ed. Neven Jovanović Juraj Ozmec Željka Salopek Jan Šipoš Anamarija Žugić [genre: poesis epica; poesis versio; paratextus prosaici; carmen heroicum] [word count] [getaldibosmanides].

Mažuranić, Ivan [1957], Mors Smail-Agae Čengić (, Split), Verborum 6318, versus 916, Ed. Baković, Ivan [genre: poesis - epica; poesis - versio] [word count] [mazuranicbakovicmors].

Kravar, Miroslav (1914-1999) [1966], Oratio in conventu Latinis litteris linguaeque fovendis, versio electronica (, Roma), 712 verborum [genre: prosa - oratio] [word count] [kravarmoratio].

Smerdel, Ton (1904-1970) [1969], De cicadis et undis Parentinis, versio electronica (), 552 verborum, 133 versus, Ed. Neven Jovanović [genre: poesis - poema] [word count] [smerdeltcicad].

Jurić, Šime (1915-2004) [1971], Praefatio in Iugoslaviae scriptores Latinos recentioris aetatis, versio electronica (, Zagreb), 1646 verborum [genre: prosa - praefatio] [word count] [juricspraefatio].

Jurić, Šime (1915-2004) [1979], Praefatio in editionem commentarii Marci Maruli de Veteris Instrumenti viris illustribus, versio electronica (, Zagreb), 778 verborum [genre: prosa - praefatio] [word count] [juricspraefatioviris].

Retrieve all occurrences (This may take some time to download)

Click here for a KWIC Report