Your search found 6628 occurrences

Retrieve all occurrences (This may take some time to download)

Click here for a KWIC Report

Occurrences 5690-5789:

AD FERDINANDVM
AVSTRIACVM M. THER. Et FRANC. I
AVGG. FILIVM
IMP. CAES. IOSEPHI II
FRATREM
INSVBRIAE FELICITATIS AVSPICEM ATQVE ASSERTOREM
BERNARDVS ZAMAGNA.
Iam casus Ithaci varios, dum Victor ab urbe
Dardania patriae semper fugientis ad oras
Tenderet antiquumque patrem visurus et almam
Penelopen, Fernande, tui fausto omine (1) fratris (1)

sua munera cornu,
Quam requies non donat iners, at sedula cura,
Assiduusque labor. quid iam diversa canentem
Argumenta sequar? cecinit qui sanguine divum
Heroes

laudes, aliis et vatibus olim
Ferre dabit prima repetens ab origine gentem
Caesaream. iam nunc faciles date lilia nymphae,
Auricomos iungam flores, magnosque nepotes
Muneribus

gentes procumbent, dignaque ad aras
Thuricremas facient pro salvo vota parente
Compede iam fracta, miseris quam barbara quondam
Immiti iussu dominorum induxerat aetas.
Ille Iovis super ales

pomaria cultu,
Regis opus, magni referens miracula prisca
Luculli Alcinoique. illic iam teque tuaque
Coniuge, quae parili tecum contendit amore,

proprium, Fernande, petam quod numina, nullum
Maius erit donum. nostrum tibi serviet usque
Iam studium, tibi cura; tui sic germina gnati,
Italiae spes alta, et aviti gloria regni,

Scutumque Herculis edidissem, tum de ipsius Theogonia : in qua utraque re ita me geram, ut brevitati maximopere consulam, eorumque perstringam summa veluti capita, quae ab aliis iam dicta sunt. Novi enim parum aut fere nihil, quod dicam, in tanta hominum copia, qui iisdem ante me de rebus conscripserunt, relictum est. Itaque a primo exordiamur.

vel denique quod loci mutatione speraret fortunarum etiam mutationem consequuturum, in Ascram Boeotiae se contulit, ibique consedit cum fratre seu Atella seu Moeone. Fieri igitur potest, ut prius quam ex antiqua sede Dius demigrasset, ei fuerit iam natus filius Hesiodus, idemque tunc recte Cumaeus, uti pater, appellaretur: sed aeque facile, immo etiam si Plutarcho fides, qui Ascraeam facit Pycimeden, verosimilius fieri potuit, ut in Ascram non sit puer deportatus, at ibidem et generatus et

initio vitam egit: quod iis temporibus, quibus et ipse vixit et Homerus, nec ipsis regum filiis (1) Ita ipse Hesiodus Oper. et Dier. v. 46 inquit: Iam patrios census divisimus: ipse tulisti
Praeterea rapiens tibi multa, invertere hiantum
Muneribus largis aggressus pectora regum,
Nos inter voluere ortam qui cernere litem.

Yikiymvioi rbvt aveQwe
Y/xvw viwoccg ev XaA>u& Sreiov O"p.n^0V'
Sed eam ego fictam ac suppositam duco, quemadmodum et viri docti complures. Vera enim si esset, nulla iam controversia haberetur de utriusque aetate. non vulgaris doctrinae luminibus distincta liquido ostendunt, id solum pro

nam inter Diognetum et Creontem anni a Petavio ducenti quinque numerantur; contra a graeco Scriptore viginti duo et ducenti. Verum quum Petavius anno ante Ch. dccccvi , quod tempus a nobis Homeri aevo iam est tributum, annum duodecimum notet Megaclis, si alii anni decem et octo addantur, integrum Megaclis imperium, quod triginta annorum fuisse (1) In Adnot. ad hist. Plinii.

imperii Diogneti. Hoc vero anno eadem Oxoniensia monumenta unum ex duodecim perpetuis Archontibus Diognetum signant nec Corsinio dissentiente. Fixum ergo ratumque maneat, Homerum ante Christum vixisse, ut supra diximus, annis DccccvI et Diogneti primo. Iam vero in his ipsis Oxon. marmoribus Hesiodi etiam, cuius gratia haec omnis a nobis instituta ratio est, aetatem habemus. Ita enim illa adnotant: Ex Qvo TEMPORE HESIODVS POETA VIXIT, ANNI DLXX.... Athenis

et ab Heraclide Pontico, et a Cyrillo, et a Iulio Caes. Scaligero, et ab aliis multis, quos et Sextus Empiricus, et Tzetzes referunt, quibusque in primis L. Accius poeta est accensendus, et Ephorus Historicus, et M. Varro ab A. Gellio commemorati. Mitto iam ea, quae ipse Hesiodus de Arcturi apparitione in Operibus scripsit, quaeque accidisse anno ante Ch. dccccliii circiter debuere, inita a Ricciolio astronomica supputatione; et ea item quae Suidas e

traditio. A celebri autem Chao, ut ceteri omnes theogoniarum scriptores, initium facit, terramque ubi nominavit, tartarumque et amorem, erebi atque noctis e Chao, rursumque aetheris dieique ex nocte atque erebo generationes auspicatur. Tellus rite iam efformata ac ab aere segregata caelum produxisse, id est aspectui hominum exhibuisse, dicitur, quumque eadem in quaque sui parte non est aequabilis atque plana, hinc iure montes et valles genuisse fertur, ingentemque vim aquarum, quae sparsae erant

tempus est. Nonne autem homines, et terram habere generandi vim, et caeli irrigatione et calore indigere, et curam praeterea adhibendam in colendis arvis, ferroque proscindendis, usu processuque temporis didicerunt? Nonne solum maria fluviosque, quum iam alia nova fieri desiissent, iidem maximam sibi ad vitam victumque utilitatem conferre coegerunt? Hoc illae e caeli foedo vulnere guttae sanguineae in terram decidentes ac coalescentes, et illa in mari spuma concrescens vitaque praedita, quae Venus

vitaque praedita, quae Venus est appellata, significabant: quocumque enim apta inciderant semina, uberrimae foecunditatis indicia habebantur. Porro homines arte parandi producendique ea, quae ad vitam alendam conservandamque pertinebant, satis iam instructi multiplicatique varias sese in regiones insulasque diviserunt, quo quemque vis aut tempestas adegerat: Graeci autem et potissimum Athenienses se oivrox&oyots gloriabantur. Deinde aerumnis premi ac labore, curis

dignam spectare facile videntur. Statuatur igitur, in Hesiodi Theogonia non unam mundi physicam constitutionem, sed politicam etiam contineri praesertim in iis, quae de Iovis imperio perhibentur. Iam vero quum haec esset a veteri traditione accepta fama, magnique facerent homines benefacta, quibus eos affecisse Iupiter eiusque socii liberique ferebantur, vero non absimile est, eosdem fuisse ab iis creditos in caelum elatos, et

mortem fortasse ascendisse credebantur, tamquam sedes propria attributa est; Bacchumque et Mercurium, hunc vini laetitiaeque datorem, illum mercaturae lucrique dispensatorem; ceterosque huiusmodi deos, quos, ne et ipse videar facere, quod ad satietatem iam ab Hesiodo factum est, satius heic esse iudico silentio praetermittere. At fierine potuit, ut vir ingenio florentissimo praeditus iudicioque acerrimo, uti erat Hesiodus, tam foedam tam incredibilem tam variam deorum turbam colendam esse duceret atque

species fere abolita, se cum vulgo passos abripi, eiusdemque opinioni deservisse? Ita opinor profecto. Vt enim respublicae recte institutae haberentur, populique continerentur in officio, videbant alicuius esse numinis metum omnino necessarium; quumque iam invaluisset polytheismi doctrina, essentque ab hominum, si non omnium, saltem plurimorum recepti sententia dii, quos recensui, philosophi etiam poetaeque in primis, ne reip. status turbaretur, aut ipsi displicerent, palam non aliter quam vulgus de

tum dominabatur, gradum faceret. Id autem manifeste constare nemo sanus negabit. Restat propterea ut videamus, an et historicum hoc in opere nostrum vatem possimus dicere? Qua re perspecta absoluta erit, quam proposui, disquisitio. Age iam, quid totum oro hoc Hesiodi carmen, nisi quaedam antiquissimorum nominum factorumque congeries, quorum tum fama vigebat, dicendum est? Nonne ab ipso narratur, quaeque habuerit principia mundus, a quibusque res singulae, quoque modo efFectae sint?

Vers. 1 Principium nostri etc. Vti carmini Operum et Dierum priores decem versus ab amiquissimis iam temporibus assutos fuisse credidit et Pausanias et Scaliger et Heinsius et Clericus; ita et Theo goniae priores hos cxv versus suppositos esse censuit Guietus. Illi Opera et Dies

38   Avius a coepto? quin Musas, numina nostra,
39  Nunc age dicamus. summo illae cuncta parenti,
40  40 Quae sunt, quae venient, quae iam fugere peracta,
41  Suavidico cantu memorantes ipsius olim
42  Spargunt insueta captam dulcedine mentem.
43  Vox liquido fluit usque eadem

sero fuisse traductam ad vige b
65  65 Tempora, et exactis aderat iam mensibus annus,
66  Illa novem peperit concordi pectore gnatas,
67  Carmina queis cordi securaque gaudia mentis.
68  Nec procul imbriferi distant

78  Ridebat concussum. alta sed rector in arce
79  Ille sedet, dirumque tonans et fulmina quassans
80  80 Ignea, Saturno iam vi genitore subacto,
81  Singula rite regit, dis et partitur honorem.
82  Tali voce canunt Musae supera alta tenentes,
83  A magno genitore novem

in magno. nulla formidine captus
95  95 Ipse serens ius atque pium profatur, et acres 80.... Saturno iam vi genitore subacto etc. Qua id ratione acciderit, multi iam memoriae prodiderunt, et mox videbimus, ubi ad Titanum pugnam egregie ab Hesiodo descriptam perveniemus. 84 Clioque,

Ipse serens ius atque pium profatur, et acres 80.... Saturno iam vi genitore subacto etc. Qua id ratione acciderit, multi iam memoriae prodiderunt, et mox videbimus, ubi ad Titanum pugnam egregie ab Hesiodo descriptam perveniemus. 84 Clioque, Euterpeque etc. Haec sunt novem Musarum nomina, quarum singula

animos acuens sic moesto corde loquuta est.
182   O mea nequidquam soboles, heu crimine patris
183  Infelix, vestram si matrem audire iuvabit,
184  Iam fas, ulciscique scelus vestrumque parentem
185  185 Exercere malis: prior est molitus acerbum
186  Flagitium. sic fata parens: metus irruit ingens

affert; ubi illud in primis placet, quod dicit, sic homines a natura esse factos, ut praesentia dumtaxat mala sentiant, praeteritaque facile oblivioni mandent: quapropter scnes ea, in quibus vivunt, tempora vituperare, exacta iam, laudare solent. Omnes enim, qui suam cum praeteritis aetatem couferunt, antiquio— rem praeferre suae consueverunt. 241... sopor quoque natus ab illa

Crantoque, etc. Textus vulgatus habet Dotoque , Protoque etc.; sed quum Proto superius iam fuerit nominata, aut illic corrupte hoc nomen legitur aut heic. Habemus Cranto Nereidis nomen, ut bene. observat Graevius apud auctorem Bibliothecae: hinc expungendam JProto iudicavi, et substituendam Cranto, ne temere

299 Oceani duxit etc. De Thaumante Terrae Pontique filio paullo superius diximus. Heic dicitur Electrae Oceani filiae nupsisse, atque ex ea suscepisse Irim atque Harpyas. Iam de Iride pauca innuimus; restat animadvertendum aliquid de eiusdem nomine. Iris deorum est nuncia, uti notum, quae res ex eo fortasse ficta, quod Iridis arcus ad caelum usque a terra pertingere \idetur, quamdamque

ostendit, subiicit Homerus: » At pubes mirata stupet, mussatque vicissim » Respiciens: iam non Irum gravis exitus Irum » Accipiet; tam plena etc. Ille nimirum qui nuper nuncia hac illae cursitans ferebat in urbc, male mulctatus ab Vlysse pristino fungi munere non poterit, ex Iraque

ex isto etc. Ex Echidna et Typhaone, duobus monstris teterrimis, quid nisi monstra nascerentur? Orthus et Cerberus canes, alter Geryonis occisus ab Hercule, de quo superius iam dictum est; alter Plutonis, de quo plura fortasse, quam oportebat, passim dixerunt poetae. Hunc tricipitem multi finxerunt, sed Hesiodus quinquaginta capitum turba vallatum facit, iisque non contentus Pindarus alia addit

autem cupidi etc. Cetus et Phorcynis superius etiam mentio incidit. Hic vero serpens, qui ortus a Ceto dicitur, nihil aliud est, nisi custos arborum, quae mala aurea ferebant, et de quibus iam egimus. Serpentibus res pretiosae custodiendae ab antiquitate assignabantur, quemadmodum et Delphis oraculum servabat Python serpens, et alius Martium fontem Thebis vicinum, et Colchis vellus aureum, et sexcenta huiusmodi.

Certe apud eos subterranea loca non Hades sed Pluton habitat. Quae ego tantum delibavi, vide fusius a Clerico tractata in Adnot. ad hunc versum, et praesertim in Cereris historia, quem ipsum conscripsisse iam monui. Sit nobis igitur Epiri Pluto rex. Quid autem fuerit Neptunus, qui mari pracesse credebatur? Non aliud certe, ut conscn— tanea loquamur, nisi rex potentissimus, qui quod vivus maximis classibus longe lateque mare

curam non frustra est passus inanem,
517  Perdebatque vorans prolem. gemit anxia mater,
518  Ictaque crudeli tabescit pectora luctu.
519  At quando iam foeta Iovem proferre parabat,
520  520 Tellurem Caelumque suos in vota parentes
521  Voce vocans suplex oravit, ferret uterque
522  Auxilium

docuere simul, quid fata ferebant
527  Saturno de rege et magnanimo Iove gnato. iri. Hinc optime animadveriit Clericus cum aliis, licere colligere, iam tum ab antiquissimis temporibus traditum fuisse atque notum, esse nescio quam naturam superiorem illis diis ipsis, qui colebantur, ex cuius immutabili voluntate pendebant, quod et ipsi mortales fuerint, divinaeque providentiae

Itaque Fatum, cui tanta vis tribuebatur, summa est atque immutabilis aeterni numinis voluntas. Hanc vero doctrinam Stoici potissimum auis de Fato disputationibus foede corruperunt. 519 At quando iam foeta Iovem etc. Rhea quidem de natis omnibus, sed praecipue de Iove sollicita describitur. Cur ita? quia Iovem sciebat, ut oraculum Telluris ferebat, fatis designari, qui rerum rriaxime potiretur. Porro notum

Alter Iapeti filius, qui quod fuerit malus, a Iove dicitur ad Erebum detrusus. Nescimus autem ubi habitaverit. 570 Vafrum animum etc. De Prometheo et Epimetheo iam dixi
571  Qui cladem exortus mortalibus intulit aegris,
572  Ipse parum

613  In tacito novit latitantes pectore fraudes,
614  Hanc quoque cognovit, iam tunc et damna paravit
615  615 Aspera mortali generi, quae tempore certo
616  Volvuntur ventura. ergo albam denique utrisque
617  Substulit

cur usque adeo vehementer indignaretur Promedieo? Habuit enimvero maximam: nam qui certam habet voluntatem patrandi criminis, aeque peccat ac qui voto potitus est. Ceterum id videtur factum in aliquo convivio post diremptum iam certamen. 622 Candida odoratas etc. Nescio quam bene ex hoc Promethei facto videtur Hesiodus ossium adolendorum diis invectam repetere

referrent.
700  700 Discordi siquidem perculsi corda labore 686 Sic quoque, ubi contra etc. Iam supra tres hosce Titanes vidimus; a patre Caelo coniectos in carcerem. Heic vero liberantur a Iove atque ab aliis Saturni filiis, monitu Telluris, quae eosdem praedixerat magno usui Iovi futuros. 700

ictibus ictus
759  Sese inter congressi, et sidera ad aurea clamor
760  760 Ibat utrinque hortantum, et utrinque in bella ruentum.
761  Nec sibi iam genitus Saturno temperat; ira
762  Suscitat incendens animos, atque exerit omnem
763  Virtutem: summi gradiens per culmina Olympi
764  Saevit, et

Fulmina crebra, sacras circum volventia flammas,
767  Terrifica sub nocte. solum late aestuat omne 761 Nec sibi iam genitus etc. Quid hac Iovis pugnantis descriptione magis poeticum atque illustrius excogitari fingique potest? Terribilis sane est et Hector ad naves Graecorum pugnans, et Achilles ad Xanthum Troianos persequens; sed haec

Virgilius Aen. lib. vl ait: » tum tartarus ipse » Bis patet in praeceps tantum, tenditque sub umbras, »> Quantus ad aetherium etc. Ex quibus omnibus patet, quod iam superius monui, et Hesiodum et alios veteres poetas in ea fuisse opinione, ut unam tantum mundi partem seu hemisphaerium quod nos incolimus, putarent a sole illuminari sideribusque distingui: quae vero sub hoc hemisphaerio iacent, aeterna

exsul et errans
885  885 Concilio longe divorum arcetur ab almo,
886  Non dapibus nonum non mensa admissus in annum.
887  Tum decimo tandem, culpa iam rite piata,
888  Laetus dona capit divum, coetusque frequentat.
889  Tantum adeo stygiis statuerunt numen in undis

est alienum, quamvis apud Graecos in usu sit. An etiam hi versus huc intrusi? Certe £os ab Hesiodo bis repetitos sine ulla probabili caussa vix crediderim. 900 Quos prope, in oceani etc. Iam supra vidimus tres hosce acerrimos Titanas a Iove fuisse quasi custodes additos devictis Tita
901  Ima

quondam etc. Et Nonnum in primis, cuius fabulas mire Dupuisius ad astronomiam transfert. 1060 Alcides, proles etc. Hebe, de qua supra diximus, Herculi deorum iam honores consequuto data est. Hanc Iovi ad poculum solitam stare dixerunt, antequam Ganymedes ille Troianus puer ex Ida ab aquila raptus in eius locum successit. Porro Heben deam iuventutis Herculi datam ideo coniugem non immerito

Ad Harmoniam relabitur poeta, ut eius prolem e Cadmo susceptam enumeret, cum unam antea Semelem nominaverit. Itaque praeter hanc narrat genuisse Ino Agaven et Autonoen, cui nupsit Aristaeus; et praeterea filium Polydorum, Thebis iam conditis. Hae sorores gravissimum sumpserunt supplicium de Pentheo orgia Bacchi contemnente, de quo Ovidius Metam. lib. III prope finem. 1092

mei non me debere laboris poenitere; hoc etiam in ipsius Hesiodi operibus vertendis me nunc effecisse puto, speroque futurum, ut aequi iudices, quorum in manus hi mei studiorum industriaeque fructus pervenerint, idem mecum iuxta fateantur. Iam vero nihil me attinet dicere, quam in tanta de optimo genere iudiciorum varietate sequutus sum interpretandi rationem, quum hac de re et alii multi luculenter loquuti sint, et ego in praelectione ad Homeri

IOSEPHO SPERGESIO
PALENTIAE BAR.
EQV. S. STEPH. HVNG. R.
AVG. A CONSILIIS IN AVLA VIENN.
PRO REBVS ITALIAE
ELEGIA
1  Hellada iam linquens romano indutus amictu
2  Nympharum ille ingens cura Heliconiadum,
3  Cui niveos quondam pascenti in collibus agnos
4   E viridi lauro sceptra tulere deae,

80   Iustitia ac divum credita templa regat
81  Idem regnator populorum, idemque sacerdos,
82  Idem Teutonicorum inclyta fama equitum.
83  Addam alios fratres, quorum iam munere tellus
84  Itala cum magno foenore laeta videt
85  Surgere Atestinos et Mediceos heroas
86  Caesareis mixtos sanguine connubiis.

multos, illa omnibus aequam
32  Quum matrem populis barbara surripuit.
33  Quid mihi cum lauro? laurum iam ponit et ipse
34  Caesar, cumque piis fratribus imbre madet.
35  Et suaves cantus, et fila sonantia, musae,
36  Indicia et laeti mittite nunc animi;

38  Cingite, dum tantas flemus ad exsequias.
39  Lux fugiat, lux ipsa polo tenebrosa minetur
40  Exitium, ac terras umbra maligna tegat,
41  Si iura ingratae rapiunt iam ferrea mortis,
42  Quae secli longum spes melioris erat,
43  Cedentem a nobis. cessit, devictaque morbo
44   Marmoreo posuit frigida membra toro

cecidere: caeterum nec nomen, nec ut alii certam vivendi post obitum consequuti sunt rationem, ut qui funditus exstincti ad inferos descenderent. Hoc tertium iam genus, Heroes sequuntur ( ita tum Eteoclem ac Polynicem, reliquosque qui primum et antiquissimum Thebanum bellum, tum Agamemnona et Menelaum, reliquosque qui Troianum bellum constituerunt, vocat ) quos Homerus describit. Quorum alii

HESIODI
ASCRAEI
OPERA Ac DIES.
1   Musae, clarisonae cantu, properate relicta
2  Pieria, laudemque patri iam dicite vestro;
3  Per quem mortales obscura in nocte silentur,
4  Et volitant clari fama, generosaque iactant
5  5 Facta, vel indecores ullo sine nomine vivunt,

43  Rixando bona quaeque? at non et deinde licebit
44  Sic facere: irarum caussas abrumpere praestat
45  45 Iudiciis, quae recta Iovis probat ipsa voluntas.
46  Iam patrios census divisimus: ipse tulisti
47  Praeterea rapiens tibi multa, invertere hiantum
48  Muneribus largis aggressus pectora regum,
49  Nos inter voluere ortam qui cernere

80  80 Cumque his Mercurium fallaces fingere mores,
81  Expertemque pudore animum. sic iussit: at illi
82  Dicta Iovis celerant subito, et mandata facessunt.
83   Iam clarus roseos e limo virginis artus
84  Mulciber effinxit; dea iam Tritonia zona
85  85 Induit ornatam: Charites venerandaque Suada
86  Aurea per collum cinxere monilia, et

Expertemque pudore animum. sic iussit: at illi
82  Dicta Iovis celerant subito, et mandata facessunt.
83   Iam clarus roseos e limo virginis artus
84  Mulciber effinxit; dea iam Tritonia zona
85  85 Induit ornatam: Charites venerandaque Suada
86  Aurea per collum cinxere monilia, et Horae
87  Pulcricomae e verno contextam flore corollam:

sibi a supero capiat Iove munera missa,
100  100 Sed potius retro, fuerint quaecumque, remittat
101   Perniciem terris arcens; prius aspera sensit,
102  Quam potuit solvi monitus, iam peste recepta.
103  Namque olim in terris vitam mortalia secla
104  Degebant facilem tranquilla per otia longe
105  105 A curis morbisque feris duroque labore,

Quid hoc monstri? An diutius apud matrem velut in quadam morum custodia pueri detinebantur, ut serius ad vitia prolaberentur, quemadmodum contendit Heinsius? an potius quod ob ingenii stupiditatem, quamvis aetate iam grandes, nihilominus pueri tunc homines videri possent? Haec mihi verisimilior videtur explicatio, quum praesertim et in proverbium abierit Puer centum annorum de homine dici solitum, qui

bellum seu quinta aetate vixit. Haec ferrea dicitur aetas ab Hesiodo, quae non aliam ob caussam deterior omnibus ab eodem statuitur, nisi quod vetera omnia laudare homines, ac nova vituperare solent, irascique iis quibuscum versantur iam senes. 210 tamen his quoque finem etc. Hincne illa Virgilii in Salonini genethliaco? Vltima cumaei venit iam carminis aetas, et quae

versantur iam senes. 210 tamen his quoque finem etc. Hincne illa Virgilii in Salonini genethliaco? Vltima cumaei venit iam carminis aetas, et quae sequuntur. Certe et carmen cumaeum esse Hesiodi potest, cuius pater e Cuma, et ex hac aetatum continua mutatione heic a poeta descripta versibus Virgilii multa lux affulget, qui, hac adhibita veluti

Fors dabit, et sese miscebunt gaudia fletu.
212   Non similis genitor gnatis, gnatique parenti,
213  Hospitibusque hospes carus, nec amicus amico,
214  Nec fratri dilectus erit iam frater ut olim.
215  215 Contemnent gnati senio defessa parentum
216  Corpora, et incessent saevis per iurgia dictis
217  Haud veriti ultores divos, et nulla laborum,

Summa parit quercus nutanti vertice glandes,
272  Mellaque fert eadem medio rorantia trunco.
273  Lanigerae densantur oves, et vellere onustae
274  Vix redeunt campis sero iam vespere; parvosque
275  275 Assimiles patribus natos alit ubere mater,
276  Perpetuisque bonis florent. non caerula ponti
277  Classe secant, fructus sat cuique est divitis

fert secum ignavia labem.
365  365 Quin operi incumbens alium quoque rumpere coges 351 Ignavo namque atra etc. Iam superius dixerat, ignaviam, quamvis in promtu omnibus, fugiendam; virtutem, quamvis principio difficilem, comparandam, quod felicitatis plena. Iterum heic ad ignaviam relabitur, ab eaque ut absterreat fratrem, eiusdem pemiciosos

scandens secreta cubilia fratris
389  Polluit incensus furtivo coniugis igne;
390  390 Quique dolo aggressus pueros sine patre relictos
391   Laesit, et incanum senii iam limine in ipso
392  Incessens turpi violavit voce parentem.
393  Iupiter his graviter saevit, iustasque reposcit
394  Pro scelere admisso poenas. tu talibus ausis

congeruntur.
422  Ne pigeat. da sponte illi, qui pritnus egenti
423  Iam tibi quid dederit: nil da, quem noveris usu
424  Haud facilem; danti dat quisque, negatque neganti.
425  425 Crede etiam donare bonum: lethale periclum
426  Sit rapere exitiumque

Per Scaligerum vero annus Thebanus tempore Hesiodi erat idem cum Delphico, et idem principium habebat a mense, qui incidebat in Geminos, Athenisque dicebatur Thargelion vere iam adulto. Haec ex Graevii adnotationibus. Si plura desideras vide Petavium in libris Variar. Dissert. , et Corsinium in Fast. Attic. etc. Ceterum quanta fuerit

481   Indigus, efficiesque nihil, ceu nuper ad aedes
482  Vidi te venisse meas. sed non ego posthac
483  Effundam largitus opes, aut mutua rerum
484  Sufficiam. iam nunc, o Persa, intendere vires,
485  485 Et iuvet assiduo terram exercere labore,
486  Quem superi statuere homini, si coniugis almae

etc. quod praeceptum in utroque poeta, eo intelligendum sensu, non ut agricolae omnino nudi labores huiusmodi aggrediantur, sed ut leviter de more vestiti et arationem ante frigus exerceant, et messem colligant aestate iam coepta, et ipsam sationem maturius quam fieri possit, conficiant in autumno. 482 Vidi te venisse etc. Patet ex hoc versu Persen auxilio fratris saepe

et impatiens odit quicumque laborem.
504  Auctat opus bona cura: terit qui tempora lentus,
505  505 Flava Ceres damnis luctantem ridet Olympo.
506   Quum minus igniti fervent iam spicula solis,
507  Nec lassis calidus sudor fluit artubus, udo
508  Imbribus autumno, mortalia corpora vires
509  Accipiunt, florentque agili mage vivida motu.

Ver purum inveniet gaudentem; et lumine numquam
595  595 Respicies alios supplex, potiusque videbis
596  Ad tua vicinos subrepere limina egentes.
597   Quod si devexo quum iam decedit Olympo,
598  Conversosque obliquat equos sol almus, aratro
599  Exercebis humum; residens male pinguis avenae 591

fuerit.
614  Fixa solo tegitur, bifida et vestigia signat.
615  615 Hoc ubi contigerit, primo iam serus arator
616  Aequus erit, frugesque satas mirabitur una
617  Crescere, et in parilem demum flavescere messem.
618   Quae serva tu cuncta memor, nec floriferum ver

632  Hospitio in molli. cursu quum volvitur aestas
633  In medio, famulis clama: non semper amici
634  Aestus erit; iam nunc mapalia ponere circum,
635  635 Et vitare iuvat Iani mala tempora bobus.
636  Aspera iam veniet glacies, iam frigora gliscent
637  Flante aquilone, mari qui sese immittit

633  In medio, famulis clama: non semper amici
634  Aestus erit; iam nunc mapalia ponere circum,
635  635 Et vitare iuvat Iani mala tempora bobus.
636  Aspera iam veniet glacies, iam frigora gliscent
637  Flante aquilone, mari qui sese immittit apeito
638  Threiciis volitans e montibus, imaque turbat
639  Aequora; late omnis tellus sonat

medio, famulis clama: non semper amici
634  Aestus erit; iam nunc mapalia ponere circum,
635  635 Et vitare iuvat Iani mala tempora bobus.
636  Aspera iam veniet glacies, iam frigora gliscent
637  Flante aquilone, mari qui sese immittit apeito
638  Threiciis volitans e montibus, imaque turbat
639  Aequora; late omnis tellus sonat altaque sylva.

p. II lib. I cap. x quem tu adito.
708  Incoepto iam vere, iterans miserabile carmen
709  Mane novo. illam adeo praevertens, namque iuvabit
710  710 Sic melius, vites incide: ast arboris altae
711  In ramos Domiporta solo quum

Docet Clericus, Theophrastum in libro de ventis Orionem dicere oriri |y o\%yr\ OTrcoqocg, Svysiv $e h rov •x.EijJ.woc; , ibique 07rco^av pro aestate iam inclinata su mere, diebus aliquot a confecto Solstitio. In laterculo Petaviano lucida pedis Orionis heliacum ortum facit Carcinonis xvnl Iulii xil. Sed addit, Theophrasti aevo et Athenis maturius id factum esse. alia

aream esse oportere in agro, loco sublimiore, qua perflare possit ventus.
745  745 Messis erit iam tota tibi, conducere servum
746  Quaerentem sibi tecta, puellam et prole carentem
747  Addere; quippe gravis, cui nati, ancilla putanda.
748  Nec te cura canis fugiat, sed

careat, tamen se posse de arte navigandi bene disserere a Musis edoctum. 818 Luces quinquaginta etc. Clericus suspicatur heic omissos esse a librariis duos versus iam ab antiquis temporibus eo facilius quo per idem verbum incipiebant. Sibi enim persuadere non potest, tam fuisse Hesiodum rei nauticae imperitum, ut omnem navigationem coercuisset intra quinquaginta dies, quorum initium

903  Ante focum; nec item rediens a funere tristi,
904  Sed potius divum a dapibus, tibi germina prolis
905  905 Certa para thalami ingressus penetrale repostum.
906  Iam fluvios non ante gradu transire perennes
907  Ausis, quam ad sacri conversus numina fontis
908  Laveris irrigua palmas in fluminis unda.
909  Quippe aliter si rore manus

Quae venit orta, satis contraria. semina mitte
961  Spargere: felices truncis sylvestribus illa
962  Inserere utilius ramos; favet optima plantis.
963  At decimam post sexta, ubi iam decrescere luna
964  Incipit, arboribus laeva est; prolique virili
965  965 Vtilis. haud aeque teneras amat illa puellas;
966  Gignendisque adversa micat, thalamoque

Virgilius in eamdem rem habet: quintam fuge ; pallidus Orcus, Eumenidesque satae etc. An et in Virgilio scribendum Horcus, non Orcus, quemadmodum putat Clericus, et ego iam superius animadverti? Sane ita faciendum: nam Virgilius videtur habuisse prae oculis hunc Hesiodi locum, quum ea scriberet; nullus poetarum Plutonem seu Orcum esse Eridis filium dixit et et iurisiurandi praesidem. Itaque

Hesiodi, an alterius antiqui scriptoris hoc poema. Sed ego omissa huiusmodi controversia, quae certo dirimi dissolvique nequit, ad meam venio interpretationem. Haud primum nunc latinis versibus a me redditum hoc poema in lucem prodit: aliquot iam elapsi sunt anni, ex quo Senis in Etruria vulgatum est, ut antequam Odysseam in manus hominum emitterem, haberetur aliquod meae rationis interpretandi exprimendique Graeca latinis carminibus specimen,

parat, possit quae vincere Martem.
32  Id meditans celansque dolos discedit Olympo,
33  Furtaque nocturnus veneris molitur. ad altum
34  Iamque Typhaonium, iam Phicion alite cursu
35  Celsus abit, residensque opera admiranda volutat.
36  Nec mora fit: captus nymphae Mideatidis igne
37  Concubuit furtim votoque potitus amato

amor cupido gliscit sub pectore regis!
43  Ac veluti saevo qui longi elapsus ab aestu
44  Convaluit morbi, captiva aut vincula fugit;
45  Sic alacer laetusque animi iam marte solutus
46  Intulit optato longum vestigia tecto
47  Amphitryon, fruiturque

sublimi e curru. cavat ungula pulsu
5  5 Quadrupedante solum, superas it nimbus ad auras
6   Pulveris excitus volucrum vi subter equorum,
7  Stridentesque gemunt currus. iam gaudia Cycnum
8  Sollicitant, magnique Iovis demittere letho
9  Progeniem aurigamque ardet spe laetus, et armis
10  10 Daedaleis multa victor cum laude potiri.

83  Totus erat, cyano clarum variante nitorem. 79 Deinde capit clypei etc. Iure sane Ioannes Diaconus iam adnotavit, hoc Herculis Scutum exhibere nobis totum terrarum orbem et quae in eodem fiunt, pugnas nimirum, sollemnes hominum coetus, ludos, certamina, bella, urbiumque direptiones,

133  Dira lues, ardent mediae se immittere pugnae.
134  Iuxta etiam Iove nata, velut si praelia coeptet,
135  135 Cernitur insignis galea, protectaque pectus
136  Aegide iam telum quassat, iam tendit in hostes.
137  Altius hinc superum chorus est: quos inter Apollo

lues, ardent mediae se immittere pugnae.
134  Iuxta etiam Iove nata, velut si praelia coeptet,
135  135 Cernitur insignis galea, protectaque pectus
136  Aegide iam telum quassat, iam tendit in hostes.
137  Altius hinc superum chorus est: quos inter Apollo

pro caris brachia gnatis,
184  Aspera quos agitat saevo fortuna periclo,
185  185 Insequiturque furor Parcarum: has tegmine nigras
186  Fecerat, et iunctis stridentes dentibus. et iam
187  Horribiles torvaeque oculis et sanguine sparsae
188  Inter se pugnant, rabidaeque cadavera circum
189  Quaeque inhiat fuso satiari prima cruore.

aequalis iuvenum, luditque sequendo
219  Aut bifores inflans buxos, aut gutture molli
220  220 Ingeminans carmen, cantantique adsonat echo.
221  Iamque illae ad citharae sonitum, iam ducere coeptant
222  Hi choreas, dulci resonat dum tibia cantu.
223  Inde alii atque alii saliunt, et carmina dicunt
224  Alterni, ridentque hilares: urbs tota resultat

295  295 Et Cycno prior Alcides ita voce profatus.
296   Cycne, quid adverso contendis tramite currum
297  Nos contra adsuetosque malo adsuetosque labori?
298  Iam nunc in diversa rotas age dirige, et ista
299  Cede via abscedens. Trachinem tendimus altam
300  300 Ad magnum Ceyca, regit felicibus urbem
301  Imperiis qui iam senior: scis

298  Iam nunc in diversa rotas age dirige, et ista
299  Cede via abscedens. Trachinem tendimus altam
300  300 Ad magnum Ceyca, regit felicibus urbem
301  Imperiis qui iam senior: scis ipse, neque eius
302  Gnata Themistonoe frustra tibi tradita coniux.
303  Infelix! neque enim a saevo te funere Mavors,
304  Credo equidem, eripiet, si congrediemur

potius ut cum Ceyce de iniuriis a Cycno Apollini illatis conquereretur. 299 Trachinem tendimus etc. Vrbs Thessaliae est Trachina non procul a sinu Maliaco. Itaque Hercules, ut iam animadvertit Clericus, ex regionibus Pelio Thessaliae monti subiectis ad Oetam iter habebat. 300 Ad magnum Ceyca etc. Ceyx rex Trachines erat, pater

rex Trachines erat, pater Themistonoes, et Cycni socer. h h
305  305 Ille etiam nostri iam tunc est vulnera teli
306  Expertus, mecum Pyliis quum turbidus oris
307  Conseruit pugnam. ter nostra impulsus ab hasta
308  Membra solo adlisit, clypeum male saucius. ictu

rore levi, nec dulcem effundere cessat
345  345 Vsque sonum, fervens quum corpora sirius urit;
346   Iamque etiam tenerae milio nascuntur aristae
347  Luce sato aestiva, iam mutat acerba colorem
348  Vva, dedit Bacchus quam praemia laeta laborum.
349  Illa tempestate inierunt praelia, et arva
350  350 Impleruntque metu late trepidoque tumultu.

sed non perrumpere ferro
365  365 Aes potuit, donum Vulcani. tum ferus hasta 364 ... sed non perrumpere etc. Iam superius admonuerat Hesiodus, hunc Herculis clypeum nulla vi ferrove potuisse frangi: qualia sunt arma omnia, quae a Vulcano fiunt.

Obvius irato, aut audet concurrere pugna.
382  Sic tunc Alcides magna se suscitat ira
383  Victor, et adversus Martem furit. ille dolore
384  Venit inexpleto praecordia saucius, et iam
385  385 Saeva gravi motu invadit discordia utrumque.
386  Vt quando celsi moles de culmine montis 374

417  Victores Cycno exuto spoliisque potiti
418  Longe abeunt; dumque alta petunt Trachinia cursu
419  Moenia, caeruleo Pallas circumdata nimbo
420  420 Aethera iam subiit, caeloque ingressa resedit.
421   Cycnum autem Ceyx, corpusque exsangue sepulcro
422  Reddidit, adcitis, late vicina colebant
423  Oppida finitimi quicumque et Iolcon et

Bibliographia locorum inventorum

Retrieve all occurrences (This may take some time to download)

Click here for a KWIC Report