Your search found 109468 occurrences

Retrieve all occurrences (This may take some time to download)

Click here for a KWIC Report

Occurrences 107759-108322:

ex immani illa doloris acerbitate, quam mihi conjugis optimi clarissimique mors attulit, quamque non objecta rerum quarumcumque species, non temporis diuturnitas extinguere, nedum imminuere umquam poterit, paululum me recepi, statim de poeticis ejusdem lucubrationibus in lucem emittendis cogitavi. Sic enim fore perspexi, ut a me praeter lacrymas aliquid certe praestabile, diuque duraturum memoriae tanti Viri daretur. Atque hoc meum consilium non modo videbatur immortalem marito famam esse pariturum, sed futurum etiam

Satyrarum judicem ac patronum delegerat. Quo quidem judicio quid ex communi hominum nostrorum consensu gravius, quid te dignius, quid mihi poterat optatius contingere? Ipsa denique carmina te patronum, atque auspicem sibi deposcunt, tibi inscribi, atque in sinum complexumque tuum convolare merito gestiunt. Non enim praeclaro illustrique dumtaxat nomine, quod quidem libris etiam ineptissimis non raro contingit, ornatum iri se sentiunt, sed gloriantur potissimum, se Virum judicio acri, et doctrina eximia nancisci, a quo

complexumque tuum convolare merito gestiunt. Non enim praeclaro illustrique dumtaxat nomine, quod quidem libris etiam ineptissimis non raro contingit, ornatum iri se sentiunt, sed gloriantur potissimum, se Virum judicio acri, et doctrina eximia nancisci, a quo eo in pretio atque honore, quo par est, habeantur: quam sortem opera praestantiora sibi semper gratulari non posunt. Cum praeterea apud exteras gentes tamdiu sis commoratus, generisque nobilitas, ingenii vis, splendor doctrinae, morumque elegantia cum viris eruditissimis

morumque elegantia cum viris eruditissimis te ubique familiaritate conjunxerit, hoc etiam ad praeclaram conjugis mei commendationem et gloriam per te consequar, ut ejus nomen patrios fines praetergressum longe lateque, te auspice, pervulgetur, ejusque carmina in multorum elegantium hominum oculis atque ore versentur. Habet igitur maritus meus, quod suo ipse ingenio sibi paraverat, monumentum ad celebritatem sui nominis aeternitati per me consecratum: habes tu, Antoni carissime, singulare amoris et observantiae erga te meae

id. jan.anno MDCCLV. Parentes habuit Antonium Restium, et Magdalenam Gradiam, genere et probitate spectatissimos. Vel ab ipsa infantia optimis praeceptis institutisque informatus da eam laudem contendit, qua plures ex Restia, Gradiaque familia claruerunt in literis, et publicarum rerum administratione. Primum Latina grammatica privatim domi imbutus est, deinde Ragusae humaniorum literarum studiis instructus ab hominibus Societatis Jesu. Qualis, quantusque in re literaria futurus esset, jam inde indubia dedit indicia.

contendit, qua plures ex Restia, Gradiaque familia claruerunt in literis, et publicarum rerum administratione. Primum Latina grammatica privatim domi imbutus est, deinde Ragusae humaniorum literarum studiis instructus ab hominibus Societatis Jesu. Qualis, quantusque in re literaria futurus esset, jam inde indubia dedit indicia. Polebat enim mentis acumine, et memoria paene singulari, tantoque insuper ardore discendi inflammabatur, ut in ipso voluntas cum ingenio certare quodammodo videretur. Decem et octo annos natus togam de

Ragusae humaniorum literarum studiis instructus ab hominibus Societatis Jesu. Qualis, quantusque in re literaria futurus esset, jam inde indubia dedit indicia. Polebat enim mentis acumine, et memoria paene singulari, tantoque insuper ardore discendi inflammabatur, ut in ipso voluntas cum ingenio certare quodammodo videretur. Decem et octo annos natus togam de patrio more sumsit, et majori, ut vocabatur, consilio Reipu- blicae adscriptus est. Patre non multo post e vivis sublato cum Francisco et Sigismundo avunculis suis

post e vivis sublato cum Francisco et Sigismundo avunculis suis Italiam peragravit: quod iter Iunio licet adolescenti plurimum profuit cum ad multiplices rerum cognitiones, tum ad ingenii maturitatem. Quidquid enim viatoris studio, et attentione dignum offerebatur in singulis urbibus, id omne diligentissime notavit Junius. Romae familialiter usus est concive suo Benedicto Stayo summo illo viro, qui Lucretio fere par Cartesii et Newtoni philosophiam Latinis versibus nobilitavit. Neapoli vero quamdiu fuit, adibat Stavinum Zamagna,

quam probe noverat, Graecis, Romanisque literis totum se dedidit. Jurisprudentiam, homini publicarum rerum procurationem inituro pernecessariam, excoluit impense, exorsus a jure Romano, cujus cognitio viam sternit ad cognitionem legum patriarum. Quo quidem in studio, etsi magistrum neminem habuerit, ita tamen profecit Junius, ut nulli in patria secundus per viginti quinque annos in foro summa cum laude versaretur. Causas agebat Italo sermone, quem is scite calluisse deprehenditur cum ex multis orationibus, quae

homini publicarum rerum procurationem inituro pernecessariam, excoluit impense, exorsus a jure Romano, cujus cognitio viam sternit ad cognitionem legum patriarum. Quo quidem in studio, etsi magistrum neminem habuerit, ita tamen profecit Junius, ut nulli in patria secundus per viginti quinque annos in foro summa cum laude versaretur. Causas agebat Italo sermone, quem is scite calluisse deprehenditur cum ex multis orationibus, quae supersunt, quibusdam etiam ex tempore dictatis, tum maxime ex ea, quam inscripsit

inituro pernecessariam, excoluit impense, exorsus a jure Romano, cujus cognitio viam sternit ad cognitionem legum patriarum. Quo quidem in studio, etsi magistrum neminem habuerit, ita tamen profecit Junius, ut nulli in patria secundus per viginti quinque annos in foro summa cum laude versaretur. Causas agebat Italo sermone, quem is scite calluisse deprehenditur cum ex multis orationibus, quae supersunt, quibusdam etiam ex tempore dictatis, tum maxime ex ea, quam inscripsit Discorso sul patriotismo, quamque apud

versaretur. Causas agebat Italo sermone, quem is scite calluisse deprehenditur cum ex multis orationibus, quae supersunt, quibusdam etiam ex tempore dictatis, tum maxime ex ea, quam inscripsit Discorso sul patriotismo, quamque apud Michaelem Sorgium virum in primis eruditum, et artium literarumque fautorem egregium recitaverat, cum statis diebus ter in mense, dum viveret, illum adiremus. In hoc enim opusculo Italae dictionis puritate atque elegantia rerum dignitatem exaequat Junius: ostenditque insuper, dum Reipublicae

quae supersunt, quibusdam etiam ex tempore dictatis, tum maxime ex ea, quam inscripsit Discorso sul patriotismo, quamque apud Michaelem Sorgium virum in primis eruditum, et artium literarumque fautorem egregium recitaverat, cum statis diebus ter in mense, dum viveret, illum adiremus. In hoc enim opusculo Italae dictionis puritate atque elegantia rerum dignitatem exaequat Junius: ostenditque insuper, dum Reipublicae malis atque incommodis occurrere studebat, quanto amore et charitate patriam suam

ex tempore dictatis, tum maxime ex ea, quam inscripsit Discorso sul patriotismo, quamque apud Michaelem Sorgium virum in primis eruditum, et artium literarumque fautorem egregium recitaverat, cum statis diebus ter in mense, dum viveret, illum adiremus. In hoc enim opusculo Italae dictionis puritate atque elegantia rerum dignitatem exaequat Junius: ostenditque insuper, dum Reipublicae malis atque incommodis occurrere studebat, quanto amore et charitate patriam suam complecteretur. Ex locupleti

jurisprudentiae penu hauserat praeterea Junius civilem prudentiam, magnarumque rerum gerendarum usum: unde anno MDCCXCII senator factus est: et post annos quinque Reipublicae princeps renunciatus unanimi omnium Patrum consensu atque plausu. Siquidem magna ille in dicendo facundia praestitit, sum- mo in administrandis rebus consilio, pari in omni munere integritate et innocentia. Quamquam vero multis in foro et senatus curis distentus fuerit, numquam tamen distrahi potuit ab amoeniorum literarum cultu,

civilem prudentiam, magnarumque rerum gerendarum usum: unde anno MDCCXCII senator factus est: et post annos quinque Reipublicae princeps renunciatus unanimi omnium Patrum consensu atque plausu. Siquidem magna ille in dicendo facundia praestitit, sum- mo in administrandis rebus consilio, pari in omni munere integritate et innocentia. Quamquam vero multis in foro et senatus curis distentus fuerit, numquam tamen distrahi potuit ab amoeniorum literarum cultu, ad quem natura rapiebatur. Amator ruris non

gerendarum usum: unde anno MDCCXCII senator factus est: et post annos quinque Reipublicae princeps renunciatus unanimi omnium Patrum consensu atque plausu. Siquidem magna ille in dicendo facundia praestitit, sum- mo in administrandis rebus consilio, pari in omni munere integritate et innocentia. Quamquam vero multis in foro et senatus curis distentus fuerit, numquam tamen distrahi potuit ab amoeniorum literarum cultu, ad quem natura rapiebatur. Amator ruris non autumnali modo, sed aestivo etiam tempore ad sua

Reipublicae princeps renunciatus unanimi omnium Patrum consensu atque plausu. Siquidem magna ille in dicendo facundia praestitit, sum- mo in administrandis rebus consilio, pari in omni munere integritate et innocentia. Quamquam vero multis in foro et senatus curis distentus fuerit, numquam tamen distrahi potuit ab amoeniorum literarum cultu, ad quem natura rapiebatur. Amator ruris non autumnali modo, sed aestivo etiam tempore ad sua praedia vel in Umblensi agro, vel in regione Canalitana, vel in insula

integritate et innocentia. Quamquam vero multis in foro et senatus curis distentus fuerit, numquam tamen distrahi potuit ab amoeniorum literarum cultu, ad quem natura rapiebatur. Amator ruris non autumnali modo, sed aestivo etiam tempore ad sua praedia vel in Umblensi agro, vel in regione Canalitana, vel in insula Media ejus carminibus magis, quam nullo alio nomine clara, se conferebat: utque privatis studiis intentus publicae etiam utilitati inserviret, praefecturam illius, quam inhabitabat, regionis sibi a senatu per

Quamquam vero multis in foro et senatus curis distentus fuerit, numquam tamen distrahi potuit ab amoeniorum literarum cultu, ad quem natura rapiebatur. Amator ruris non autumnali modo, sed aestivo etiam tempore ad sua praedia vel in Umblensi agro, vel in regione Canalitana, vel in insula Media ejus carminibus magis, quam nullo alio nomine clara, se conferebat: utque privatis studiis intentus publicae etiam utilitati inserviret, praefecturam illius, quam inhabitabat, regionis sibi a senatu per annum demandari

multis in foro et senatus curis distentus fuerit, numquam tamen distrahi potuit ab amoeniorum literarum cultu, ad quem natura rapiebatur. Amator ruris non autumnali modo, sed aestivo etiam tempore ad sua praedia vel in Umblensi agro, vel in regione Canalitana, vel in insula Media ejus carminibus magis, quam nullo alio nomine clara, se conferebat: utque privatis studiis intentus publicae etiam utilitati inserviret, praefecturam illius, quam inhabitabat, regionis sibi a senatu per annum demandari quandoque curabat. Inter has

septima Pindari Olympiorum, et nona Sapphus ad Venerem ode Latine reddita et expressa pereleganter: a qua quidem re persequenda Restium destitisse arbitror non alia de causa, nisi quod eo jam tempore Raymundus Cunichius et Bernardus Zamagna reliquis in hoc studiorum genere palmam praeripuissent. Difficilioria etiam loca et verba in Idylliis Theocriti ad proprium fortasse usum Latinis adnotationibus explanavit. E Graeca ad Anglicam linguam se convertit, ut scilicet nullius interpretis indigens

expressa pereleganter: a qua quidem re persequenda Restium destitisse arbitror non alia de causa, nisi quod eo jam tempore Raymundus Cunichius et Bernardus Zamagna reliquis in hoc studiorum genere palmam praeripuissent. Difficilioria etiam loca et verba in Idylliis Theocriti ad proprium fortasse usum Latinis adnotationibus explanavit. E Graeca ad Anglicam linguam se convertit, ut scilicet nullius interpretis indigens (Gallicis antea versionibus utebatur) legeret et degustaret propius eorum opera, quorum

Ac si Anglorum literae, ut perhibent, gravitatem quamdam legentibus conciliant, profecto non dubito, quin Junius, qui gravis natura, severiores inde mores induerit. Optimis enim Anglicorum scriptorum libris, quibus haud modico sumptu auxerat bibliothecam suam, mirum in modum delectabatur. Qui Anglici regiminis formam et excellentiam admirabundus praedicabat, noluit Britannicae nationis res ullas et vicissitudines scitu dignas ignorare. Nec minor in eo fuit tum antiquae, tum recentioris historiae cognitio. Cum enim

quibus haud modico sumptu auxerat bibliothecam suam, mirum in modum delectabatur. Qui Anglici regiminis formam et excellentiam admirabundus praedicabat, noluit Britannicae nationis res ullas et vicissitudines scitu dignas ignorare. Nec minor in eo fuit tum antiquae, tum recentioris historiae cognitio. Cum enim magnam ac paene incredibilem, ut dictum est, memoriae vim pari cum ingenio judicioque conjungeret, quod sane rarum, cumque historias gentium universarum evolveret, ac meditaretur indefesso studio,

quod sane rarum, cumque historias gentium universarum evolveret, ac meditaretur indefesso studio, factum est, ut gesta quaelibet et eventa paulo illustriora, eorumque causas et tempora ordine teneret omnia, et quas quisque vir partes personamque in iisdem factis sustinuisset, nominatim reminisceretur. Quare nihil ejus convictu dulcius, nihil ejus sermonibus eruditius. Ajunt, Restium adhuc adolescentem ex Italica in Latinam linguam vertisse Reipublicae Ragusinae historiam, quam Junius ejus avus a primordiis

eorumque causas et tempora ordine teneret omnia, et quas quisque vir partes personamque in iisdem factis sustinuisset, nominatim reminisceretur. Quare nihil ejus convictu dulcius, nihil ejus sermonibus eruditius. Ajunt, Restium adhuc adolescentem ex Italica in Latinam linguam vertisse Reipublicae Ragusinae historiam, quam Junius ejus avus a primordiis gentis Ragusinae ad annum MCCCCLI perduxerat, eamque orsum hisce verbis, Huc usque avus meus, ad haec usque tempora continuasse ego vero etc . Quod

etc . Quod quidem nos neque ex Junii ore, dum res Ragusinas persequeremur, umquam audivimus, neque ex ejus jam mortui scriptis potuimus confirmare. Earum quoque studiosus fuit antiquitatum, quae vel historica tempora praecedunt, vel ea subsequuntur: in quo sane plurimum ejus judicium, et censura eminuit. Namque in quaestionibus, quas de primo hominis statu et societate, de jure naturae, de religione aliisque argumentis ex physica petitis a sapientibus proxime elapsi saeculi ad seriem humanarum cognitionum

res Ragusinas persequeremur, umquam audivimus, neque ex ejus jam mortui scriptis potuimus confirmare. Earum quoque studiosus fuit antiquitatum, quae vel historica tempora praecedunt, vel ea subsequuntur: in quo sane plurimum ejus judicium, et censura eminuit. Namque in quaestionibus, quas de primo hominis statu et societate, de jure naturae, de religione aliisque argumentis ex physica petitis a sapientibus proxime elapsi saeculi ad seriem humanarum cognitionum turbandam atque evertendam in medium allatas fuisse diceres, quid ab

judicium, et censura eminuit. Namque in quaestionibus, quas de primo hominis statu et societate, de jure naturae, de religione aliisque argumentis ex physica petitis a sapientibus proxime elapsi saeculi ad seriem humanarum cognitionum turbandam atque evertendam in medium allatas fuisse diceres, quid ab antiquis acceptum, quid inventum a recentiorbus, quid verum aut probabile, quid falsum aut incertum esset, tot rationum momentis pronunciabat Junius, ut evidenter ostenderet, ex uno prope antiquitatis studio viam

Jamblichi, Juliani, aliorumque doctrinae ubi maxime peccarent, acutissime Restius declaravit, sed errores etiam, quos nostris hisce temporibus impudenter propugnarunt Boulangerius, Dussius, Volneius, ceterique hujusmodi furfuris homines, aggressus est, et patefecit. In Bruckerum maxime exarsit ira, qui veteres philosophos Deum, et providentiam quamdam admitttentes atheos fuisse omnes professus est. Nihil vero temere et inconsulto, sed sapienter omnia de religione. Hinc accidit, ut religionis cognitio, et tuta veritas eo magis eum

In Bruckerum maxime exarsit ira, qui veteres philosophos Deum, et providentiam quamdam admitttentes atheos fuisse omnes professus est. Nihil vero temere et inconsulto, sed sapienter omnia de religione. Hinc accidit, ut religionis cognitio, et tuta veritas eo magis eum in senectute commoveret, quo liberius adolescens perscrutatus fuerat ea omnia, quae ad illam quoquo modo referebantur. Quamobrem de Junio, ut de veris sapientibus, confirmatum est, philosophiam pleno ore haustam ad Deum reducere, eamdemque fieri catechismum ad

perscrutatus fuerat ea omnia, quae ad illam quoquo modo referebantur. Quamobrem de Junio, ut de veris sapientibus, confirmatum est, philosophiam pleno ore haustam ad Deum reducere, eamdemque fieri catechismum ad fidem. Sed Junii praecipua laus eluxit in Latina poesi. Media, ni fallor, inter Catullum et Tibullum via in Elegiis pangendis Junius incessit, ita tamen ut genus et stylum in scribendo suum sibi effingeret ejusmodi carminum indoli ac naturae consentaneum. Et quamvis eas, si unam alteramve

Quamobrem de Junio, ut de veris sapientibus, confirmatum est, philosophiam pleno ore haustam ad Deum reducere, eamdemque fieri catechismum ad fidem. Sed Junii praecipua laus eluxit in Latina poesi. Media, ni fallor, inter Catullum et Tibullum via in Elegiis pangendis Junius incessit, ita tamen ut genus et stylum in scribendo suum sibi effingeret ejusmodi carminum indoli ac naturae consentaneum. Et quamvis eas, si unam alteramve excipias,quasi in ipso adolescentiae flore confecerit, inde tamen a

est, philosophiam pleno ore haustam ad Deum reducere, eamdemque fieri catechismum ad fidem. Sed Junii praecipua laus eluxit in Latina poesi. Media, ni fallor, inter Catullum et Tibullum via in Elegiis pangendis Junius incessit, ita tamen ut genus et stylum in scribendo suum sibi effingeret ejusmodi carminum indoli ac naturae consentaneum. Et quamvis eas, si unam alteramve excipias,quasi in ipso adolescentiae flore confecerit, inde tamen a summis viris Benedicto Stayo, et Raymundo Cunichio praestantis

Media, ni fallor, inter Catullum et Tibullum via in Elegiis pangendis Junius incessit, ita tamen ut genus et stylum in scribendo suum sibi effingeret ejusmodi carminum indoli ac naturae consentaneum. Et quamvis eas, si unam alteramve excipias,quasi in ipso adolescentiae flore confecerit, inde tamen a summis viris Benedicto Stayo, et Raymundo Cunichio praestantis poetae nomen et existimationem retulit. Ex iis tamen nonnullas pulcherrimas quidem illas et admodum concinnas, cum ob argumenti delectum totae amatoriae

flore confecerit, inde tamen a summis viris Benedicto Stayo, et Raymundo Cunichio praestantis poetae nomen et existimationem retulit. Ex iis tamen nonnullas pulcherrimas quidem illas et admodum concinnas, cum ob argumenti delectum totae amatoriae essent ac liberius in morem Catulli, Ovidii, Galli conscriptae, uti juveniles lusus et graviore viro indignas judicavit, ac de suo codice proscripsit, numquam ` de iisdem cum amicis loqui solitus, neque eos loqui facile passus. Non minoris facienda, licet pauca numero, ejus epigrammata

lusus et graviore viro indignas judicavit, ac de suo codice proscripsit, numquam ` de iisdem cum amicis loqui solitus, neque eos loqui facile passus. Non minoris facienda, licet pauca numero, ejus epigrammata atque odae. Sed primae Junio deferendae profecto sunt in Satyra, ad quam vel invitus ferebatur. Virtutum enim specie abreptus vitia notabat acriter, et mordebat non sine sale. Juvenalem initio sequutum fuisse scimus ex quibusdam ejus iambis, et epigrammatis, in quibus nuda sunt omnia et aperta, multoque felle et absynthio

atque odae. Sed primae Junio deferendae profecto sunt in Satyra, ad quam vel invitus ferebatur. Virtutum enim specie abreptus vitia notabat acriter, et mordebat non sine sale. Juvenalem initio sequutum fuisse scimus ex quibusdam ejus iambis, et epigrammatis, in quibus nuda sunt omnia et aperta, multoque felle et absynthio conspersa. Sed certior postea factus, ut in rebus ceteris, ita quosdam esse in scribendo fines »Quos ultra citraque nequit consistere rectum« optimo sane consilio Horatium Juvenali duxit

Virtutum enim specie abreptus vitia notabat acriter, et mordebat non sine sale. Juvenalem initio sequutum fuisse scimus ex quibusdam ejus iambis, et epigrammatis, in quibus nuda sunt omnia et aperta, multoque felle et absynthio conspersa. Sed certior postea factus, ut in rebus ceteris, ita quosdam esse in scribendo fines »Quos ultra citraque nequit consistere rectum« optimo sane consilio Horatium Juvenali duxit anteponendum. Duo potissimum incommoda, ubi primum se operi acinxit, Restium perturbabant,

notabat acriter, et mordebat non sine sale. Juvenalem initio sequutum fuisse scimus ex quibusdam ejus iambis, et epigrammatis, in quibus nuda sunt omnia et aperta, multoque felle et absynthio conspersa. Sed certior postea factus, ut in rebus ceteris, ita quosdam esse in scribendo fines »Quos ultra citraque nequit consistere rectum« optimo sane consilio Horatium Juvenali duxit anteponendum. Duo potissimum incommoda, ubi primum se operi acinxit, Restium perturbabant, argumentorum scilicet delectus

est, ex hodiernis nimirum moribus, qui, ut alibi, sic etiam Ragusae a pristina severitate longe recesserant, atque ex lectione romanensium, uti ajunt, fabularum: quarum usus, modo sapiens sit, rem comicam et satyricam valde promovet exornatque. Inter has fabulas in deliciis eas habuit praesertim, quibus titulus, Istoria del famoso predicatore Fray Gerundio de Camperas, alias Zotes et don Chisciotte della Mancia. Eas ut delibaret utilius, Hispanam linguam sibi discendam putavit. Ex Anglicis vero laudabat

fabulam Fristum Ghandy nuncupatam, et libros Spectatoris, e quo integrum Satyrae octavaedecimae argumentum. Vitia nimium generatim persequi insulsum duxit Junius. Quare Juvenalem potius, et praecipue Persium quam Horatium sequutus in hac re ea praesertim in vitiis notare studuit, quae tunc temporis maxime dominarentur. Novum illi inauditumque videbatur, homines quo tempore ingenio morumque elegantia se sapientiae apicem tetigisse gloriabantur, eos ita insanire, ut vitae instituto

Ghandy nuncupatam, et libros Spectatoris, e quo integrum Satyrae octavaedecimae argumentum. Vitia nimium generatim persequi insulsum duxit Junius. Quare Juvenalem potius, et praecipue Persium quam Horatium sequutus in hac re ea praesertim in vitiis notare studuit, quae tunc temporis maxime dominarentur. Novum illi inauditumque videbatur, homines quo tempore ingenio morumque elegantia se sapientiae apicem tetigisse gloriabantur, eos ita insanire, ut vitae instituto ad ferinos magis, quam

maxime dominarentur. Novum illi inauditumque videbatur, homines quo tempore ingenio morumque elegantia se sapientiae apicem tetigisse gloriabantur, eos ita insanire, ut vitae instituto ad ferinos magis, quam ad humanos mores accederent. Vide quid ipse in Satyra prima:
»Sed nostra haec aetas mihi non peccare videtur,
Improbitate adeo, pravorum et amore scelesto,
Multa licet toties multi et foedissima peccent
Nec magis improbitas vitiis nos

»Atque adeo caecae vanissima somnia mentis,
Et deliria sunt nulli cedentia monstro
Exemplo quaecumque malo jam publicus usus
Sancivit, servumque pecus formidine risus
In vitam invexit. Tota haec de matre supellex
Stultitia est. Risu arguto compesce superbam
Stultitiam: solo male sana superbia risu
Frangitur: hanc tu ridiculam per compita tradue.

Monstrari digito, quam intus sit turpis, et excors.« Quapropter non ut olim Lucilius et Juvenalis, sed ut Horatius, Lucianus, et Parinius, quos prae manibus semper habebat; insectari se velle profitetur eam in moribus corruptelam, quae dissimulata primum et timida; aperta deinde et insolens vel ipsa humanae societatis praecipua fundamenta diruere minitabatur. Ceterum si magna commendatio oboritur in primis ex argumentorum delectu, copia et varietate,

prae manibus semper habebat; insectari se velle profitetur eam in moribus corruptelam, quae dissimulata primum et timida; aperta deinde et insolens vel ipsa humanae societatis praecipua fundamenta diruere minitabatur. Ceterum si magna commendatio oboritur in primis ex argumentorum delectu, copia et varietate, in hoc etiam Restius sibi optime consuluit. Quamvis enim integrum de humanis affectibus tractatum non exhibeant ejus Satyrae, quod olim Theophrastum molitum esse novimus, attamen nihil eorum, quae huic poeseos

in moribus corruptelam, quae dissimulata primum et timida; aperta deinde et insolens vel ipsa humanae societatis praecipua fundamenta diruere minitabatur. Ceterum si magna commendatio oboritur in primis ex argumentorum delectu, copia et varietate, in hoc etiam Restius sibi optime consuluit. Quamvis enim integrum de humanis affectibus tractatum non exhibeant ejus Satyrae, quod olim Theophrastum molitum esse novimus, attamen nihil eorum, quae huic poeseos generi conveniunt, in ipsis desideratur. Longum esset et

delectu, copia et varietate, in hoc etiam Restius sibi optime consuluit. Quamvis enim integrum de humanis affectibus tractatum non exhibeant ejus Satyrae, quod olim Theophrastum molitum esse novimus, attamen nihil eorum, quae huic poeseos generi conveniunt, in ipsis desideratur. Longum esset et supervacaneum singularum Satyrarum argumenta et pulcritudines tamquam pictas tabulas in suo lumine collocare. Cum id quisque per se sibi praestare facile possit, satius erit inspicere, utrum rebus inventis respondeat ea Latini

tractatum non exhibeant ejus Satyrae, quod olim Theophrastum molitum esse novimus, attamen nihil eorum, quae huic poeseos generi conveniunt, in ipsis desideratur. Longum esset et supervacaneum singularum Satyrarum argumenta et pulcritudines tamquam pictas tabulas in suo lumine collocare. Cum id quisque per se sibi praestare facile possit, satius erit inspicere, utrum rebus inventis respondeat ea Latini sermonis proprietas et elegantia, qua res illas exornari oportebat. Incredibile dictu est,

praeterea, ut illa quibusdam formis, et simulacris poetarum propriis ornentur ac illustrentur. Quare ut res inventas expoliret ornatius, quos toties legerat, et fere memoria tenebat classicos scriptores, iterum ac tertio pervolutandos explanandosque suscepit; Horatium in primis, quem raptus ab ipsa rerum similitudine imitari, et experimere conatus est. Hinc eadem illa ratio penes Junium omnia accommodatis verbis dilucide exponendi: hinc illa venustas atque festivitas personarum, quas induit pro sua cujusque natura ac

rerum similitudine imitari, et experimere conatus est. Hinc eadem illa ratio penes Junium omnia accommodatis verbis dilucide exponendi: hinc illa venustas atque festivitas personarum, quas induit pro sua cujusque natura ac conditione: hinc idem saepe, mos in Satyrarum exordio, atque contextu, idem transitus ex una in aliam rem, idem tamdem finis in iis, quae ad morum, vitaeque disciplinam pertinent. Neque vero quemquam esse existimo, qui in Restii Satyris si quid obscurum interdum videatur, id

est. Hinc eadem illa ratio penes Junium omnia accommodatis verbis dilucide exponendi: hinc illa venustas atque festivitas personarum, quas induit pro sua cujusque natura ac conditione: hinc idem saepe, mos in Satyrarum exordio, atque contextu, idem transitus ex una in aliam rem, idem tamdem finis in iis, quae ad morum, vitaeque disciplinam pertinent. Neque vero quemquam esse existimo, qui in Restii Satyris si quid obscurum interdum videatur, id auctori vitio tribuat quasi principum scriptorum ac Horatii in primis

Junium omnia accommodatis verbis dilucide exponendi: hinc illa venustas atque festivitas personarum, quas induit pro sua cujusque natura ac conditione: hinc idem saepe, mos in Satyrarum exordio, atque contextu, idem transitus ex una in aliam rem, idem tamdem finis in iis, quae ad morum, vitaeque disciplinam pertinent. Neque vero quemquam esse existimo, qui in Restii Satyris si quid obscurum interdum videatur, id auctori vitio tribuat quasi principum scriptorum ac Horatii in primis Satyrae legantur sine

pro sua cujusque natura ac conditione: hinc idem saepe, mos in Satyrarum exordio, atque contextu, idem transitus ex una in aliam rem, idem tamdem finis in iis, quae ad morum, vitaeque disciplinam pertinent. Neque vero quemquam esse existimo, qui in Restii Satyris si quid obscurum interdum videatur, id auctori vitio tribuat quasi principum scriptorum ac Horatii in primis Satyrae legantur sine interprete. Nemo sane eos subobscuros esse queritur, quod sint vel grandes verbis, vel crebri sententiis, vel

ex una in aliam rem, idem tamdem finis in iis, quae ad morum, vitaeque disciplinam pertinent. Neque vero quemquam esse existimo, qui in Restii Satyris si quid obscurum interdum videatur, id auctori vitio tribuat quasi principum scriptorum ac Horatii in primis Satyrae legantur sine interprete. Nemo sane eos subobscuros esse queritur, quod sint vel grandes verbis, vel crebri sententiis, vel compressione rerum breves: ex quibus obscuritatem effici ajebat Tullius de Alcibiade, Critia; Theramene, aliisque

de Alcibiade, Critia; Theramene, aliisque Graecis. Nos equidem Restio auctores fueramus, ut Satyras suas apositis notis et interpretationibus illustratet: quod quidem ille de omnibus praestitisset, si diutius ei hac lucis usura frui licuisset. Ceterum cum in carminum artificiis suus sit rebus quibusque cultus, cumque Satyras, eo quod de rebus agant tenuioribus, sermo pedestris deceat, pressus ille quidem ac subtilis, sed candidus et venustus, errant profecto, qui versus amant in Satyris grandes ac numerosos. Quo enim

hac lucis usura frui licuisset. Ceterum cum in carminum artificiis suus sit rebus quibusque cultus, cumque Satyras, eo quod de rebus agant tenuioribus, sermo pedestris deceat, pressus ille quidem ac subtilis, sed candidus et venustus, errant profecto, qui versus amant in Satyris grandes ac numerosos. Quo enim versu magna bellorum eventa, resque publice gestas caneres, si epicum sibi Satyra vindicaret? ubi vero vel in Satyra occurrat grande aliquid et magnificum, nihil vetat, quominus lepores et sales cum numerorum concentu et

sermo pedestris deceat, pressus ille quidem ac subtilis, sed candidus et venustus, errant profecto, qui versus amant in Satyris grandes ac numerosos. Quo enim versu magna bellorum eventa, resque publice gestas caneres, si epicum sibi Satyra vindicaret? ubi vero vel in Satyra occurrat grande aliquid et magnificum, nihil vetat, quominus lepores et sales cum numerorum concentu et magniloquentia conjungas ab Horatio monitus:
»Interdum tamen et vocem comoedia tollit.« Quod certe a

et magnificum, nihil vetat, quominus lepores et sales cum numerorum concentu et magniloquentia conjungas ab Horatio monitus:
»Interdum tamen et vocem comoedia tollit.« Quod certe a Junio abunde factum videmus non in Satyris modo, sed etiam in Epistolis succo, ut ajunt, plenis et sanguine. Interim praeter eas, quas nobis reliquit, Satyras, quascumque adhuc, si diutius vita superfuisset, castigasset accuratius et emendasset, aliam quoque, quam Satyram

nihil vetat, quominus lepores et sales cum numerorum concentu et magniloquentia conjungas ab Horatio monitus:
»Interdum tamen et vocem comoedia tollit.« Quod certe a Junio abunde factum videmus non in Satyris modo, sed etiam in Epistolis succo, ut ajunt, plenis et sanguine. Interim praeter eas, quas nobis reliquit, Satyras, quascumque adhuc, si diutius vita superfuisset, castigasset accuratius et emendasset, aliam quoque, quam Satyram perpetuam vocabat,

si diutius vita superfuisset, castigasset accuratius et emendasset, aliam quoque, quam Satyram perpetuam vocabat, exarare statuerat, uti patet ex ejus epistola nobis dana et infra posita (2) . Novam domum, quam in suburbio, situ quidem peramoeno, aedificare jam coeperat, novae huic rei litterariae conficiundae destinaverat. Sed obstitit iniqua sors. Etenim ingruente bellorum impetu, tot tantaeque statim et publicae et privatae calamitates consequutae sunt, ut non solum nova

rei litterariae conficiundae destinaverat. Sed obstitit iniqua sors. Etenim ingruente bellorum impetu, tot tantaeque statim et publicae et privatae calamitates consequutae sunt, ut non solum nova consilia capere, sed ne capta quidem perficere possemus. Junius ut antea in prospera fortuna mitis, sic nunc in adversa sibi semper par, privata conditione contentus, et novis se rebus immiscere detrectans Canosam secessit in praediolum suum, ibique magnam anni partem insumsit legens, scriptitans, et multa eorum, quae in tantis totius

Sed obstitit iniqua sors. Etenim ingruente bellorum impetu, tot tantaeque statim et publicae et privatae calamitates consequutae sunt, ut non solum nova consilia capere, sed ne capta quidem perficere possemus. Junius ut antea in prospera fortuna mitis, sic nunc in adversa sibi semper par, privata conditione contentus, et novis se rebus immiscere detrectans Canosam secessit in praediolum suum, ibique magnam anni partem insumsit legens, scriptitans, et multa eorum, quae in tantis totius Europae motibus inopinato acciderant,

consequutae sunt, ut non solum nova consilia capere, sed ne capta quidem perficere possemus. Junius ut antea in prospera fortuna mitis, sic nunc in adversa sibi semper par, privata conditione contentus, et novis se rebus immiscere detrectans Canosam secessit in praediolum suum, ibique magnam anni partem insumsit legens, scriptitans, et multa eorum, quae in tantis totius Europae motibus inopinato acciderant, futura praedicens. Prudentia in summis viris quasi ad divinationem accedit. Altera interea contigit urbis Ragusinae

Junius ut antea in prospera fortuna mitis, sic nunc in adversa sibi semper par, privata conditione contentus, et novis se rebus immiscere detrectans Canosam secessit in praediolum suum, ibique magnam anni partem insumsit legens, scriptitans, et multa eorum, quae in tantis totius Europae motibus inopinato acciderant, futura praedicens. Prudentia in summis viris quasi ad divinationem accedit. Altera interea contigit urbis Ragusinae obsidio. Junius ut mala urbi impendentia declinaret, rursus Canosam petit, ubi gravi epiphora, qua

privata conditione contentus, et novis se rebus immiscere detrectans Canosam secessit in praediolum suum, ibique magnam anni partem insumsit legens, scriptitans, et multa eorum, quae in tantis totius Europae motibus inopinato acciderant, futura praedicens. Prudentia in summis viris quasi ad divinationem accedit. Altera interea contigit urbis Ragusinae obsidio. Junius ut mala urbi impendentia declinaret, rursus Canosam petit, ubi gravi epiphora, qua jam ab aliquot annis hiemali tempore laboraverat, media in aestate graviter vexari

praedicens. Prudentia in summis viris quasi ad divinationem accedit. Altera interea contigit urbis Ragusinae obsidio. Junius ut mala urbi impendentia declinaret, rursus Canosam petit, ubi gravi epiphora, qua jam ab aliquot annis hiemali tempore laboraverat, media in aestate graviter vexari coeput. Morbus in dies augeri, viresque sensim deficere. Pulsis tamdem VI. cal. Jan. anno MDCCCXIV ex urbe Gallis, festinus Ragusam rediit, praesens aliquod adversae valetudini remedium quaerens. Sed vomica ex gravedine contracta, fere

quasi ad divinationem accedit. Altera interea contigit urbis Ragusinae obsidio. Junius ut mala urbi impendentia declinaret, rursus Canosam petit, ubi gravi epiphora, qua jam ab aliquot annis hiemali tempore laboraverat, media in aestate graviter vexari coeput. Morbus in dies augeri, viresque sensim deficere. Pulsis tamdem VI. cal. Jan. anno MDCCCXIV ex urbe Gallis, festinus Ragusam rediit, praesens aliquod adversae valetudini remedium quaerens. Sed vomica ex gravedine contracta, fere derepente unicus ex patricia Restiorum gente

ex hac morte susceptum levari numquam posse. Amisimus enim virum, qui officiorum et consiliorum societate nobis conjunctissimus, studiorumque nostrorum, quaecumque ea sint, quasi auctor fuit et moderator per quatuor fere lustra, quique de piarum Scholarum ordine in hac urbe difficillimis temporibus optime meritus malevolentia nos et invidia pro instituto nostro tuendo defatigatos, non autem victos, jucundissima sua consuetudine recreavit. Sed nemo Junium immatura morte praereptum magis doluit, quam ejus conjux, quae singularem

sua consuetudine recreavit. Sed nemo Junium immatura morte praereptum magis doluit, quam ejus conjux, quae singularem hominis virtutem et amabilitatem omnium maxime noverat. Hinc omni adhuc fere impar consolationi Romam proficisci statuit monasterium ingressura; in id unum antea incumbens, ut poetica viri sui opera publici juris fiant, eique tamquam perenne sui in ipsum amoris monumentum consecrentur. Statura fuit mediocri, fronte exporrecta, naso aliquanto eminentiore, ac tam gracili et

quae singularem hominis virtutem et amabilitatem omnium maxime noverat. Hinc omni adhuc fere impar consolationi Romam proficisci statuit monasterium ingressura; in id unum antea incumbens, ut poetica viri sui opera publici juris fiant, eique tamquam perenne sui in ipsum amoris monumentum consecrentur. Statura fuit mediocri, fronte exporrecta, naso aliquanto eminentiore, ac tam gracili et infirma totius corporis habitudine, ut naturam in illius animo magis quam corpore fingendo exornandoque

viri sui opera publici juris fiant, eique tamquam perenne sui in ipsum amoris monumentum consecrentur. Statura fuit mediocri, fronte exporrecta, naso aliquanto eminentiore, ac tam gracili et infirma totius corporis habitudine, ut naturam in illius animo magis quam corpore fingendo exornandoque liberalem fuisse putaveris. Erat insuper ita debili oculorum acie, ut non nisi proxime objectas oculis res videret. Valetudine usus minus prospera ut plurimum degit in lecto libris, chartisque instrato. Gravis

infirma totius corporis habitudine, ut naturam in illius animo magis quam corpore fingendo exornandoque liberalem fuisse putaveris. Erat insuper ita debili oculorum acie, ut non nisi proxime objectas oculis res videret. Valetudine usus minus prospera ut plurimum degit in lecto libris, chartisque instrato. Gravis nimium atque severus prima fronte, sed tanta revera erat comitate et facilitate, ut suavissimi ejus mores ad omnem rationem humanitatis accommodarentur. Cum in coetu aderat, vel in conviviis amicorum, omnium ad se unum

res videret. Valetudine usus minus prospera ut plurimum degit in lecto libris, chartisque instrato. Gravis nimium atque severus prima fronte, sed tanta revera erat comitate et facilitate, ut suavissimi ejus mores ad omnem rationem humanitatis accommodarentur. Cum in coetu aderat, vel in conviviis amicorum, omnium ad se unum oculos mentemque convertebat modo serius, modo facetus, semper vero acutus, solers, ingeniosus, ad audiendum aeque ac dicendum paratissimus. Numquam excident memoria amicorum et familiarum suorom quaedam

usus minus prospera ut plurimum degit in lecto libris, chartisque instrato. Gravis nimium atque severus prima fronte, sed tanta revera erat comitate et facilitate, ut suavissimi ejus mores ad omnem rationem humanitatis accommodarentur. Cum in coetu aderat, vel in conviviis amicorum, omnium ad se unum oculos mentemque convertebat modo serius, modo facetus, semper vero acutus, solers, ingeniosus, ad audiendum aeque ac dicendum paratissimus. Numquam excident memoria amicorum et familiarum suorom quaedam ejus effata. Ut erat

quidem viro, nec non eruditissimis optimisque fratribus Nicolao Marco, et Mathaeo Comitibus de Pozza plurimum debemus, quod omnia Junii scripta collegerint, perviderint, ordinarint. Nullum Restius inire voluit cum viris doctis exterarum gentium commercium literarum, in quo multum jacturae temporis inesse autumabat, vanitatis plurimum. Amicos tamen studiose coluit, et eorum periculis numquam defuit. His animi ingeniique virtutibus religionem etiam et pietatem in Deum, praesertim extremis vitae suae annis, adjungens veram literati

inire voluit cum viris doctis exterarum gentium commercium literarum, in quo multum jacturae temporis inesse autumabat, vanitatis plurimum. Amicos tamen studiose coluit, et eorum periculis numquam defuit. His animi ingeniique virtutibus religionem etiam et pietatem in Deum, praesertim extremis vitae suae annis, adjungens veram literati et christiani hominis formam nobis reliquit. ANNOTATIONES

ac colore Satyram meam prodiisse, quem res poscebat; idque mediocritate ingenii mei accidisse, non sum, qui ignorem. Hanc tamen, qualiscumque ea sit, ad vos mitto, ut eam vos attente perlegatis, vestrumque de illa judicium censorio more interponatis. Si in totum delenda videbitur, detur igni utcumque; sin ex parte aliqua, aut inopia, aut importuna copia, vel obscuritate laborare, corrigatur utique ex vostra sententia, quam mihi ut libere significetis, etiam atque etiam vos obsecro. De Satyrae genere verba

sectae defensionem susceperis; quae omnia, si vacas, fac, ut non me diutius lateant. Non enim hujusmodi res adeo parvi pendendae sunt, quemadmodum nonnullis persuasum est, quos ego nihil sapere semper putavi. An parum erit, ingenium attente meditando in subtilissimis rebus defixum habere? Quod si subtilitas non placet admodum, vide, quid ea una dempta, ceteris disciplinis relinquatur, praeter crassam quamdam Minervam, quae ipsa an Minerva sit, vehementer dubitandum est. At vero si utilitate omnia

ea una dempta, ceteris disciplinis relinquatur, praeter crassam quamdam Minervam, quae ipsa an Minerva sit, vehementer dubitandum est. At vero si utilitate omnia metiris, non longe utilius meditando assequi quanta a Dei O. M. Voluntate, et natura officia in vitam manenet, quam aeris proprietatem, ignis naturam, malleique, et securis efficaciam investigare? Sed haec physica ad vitae commoda applicentur. Fateor: sed enim jamdudum applicata sunt, quantum ad vitae usum est satis; ut tamdem a corpore ad animos

aeris proprietatem, ignis naturam, malleique, et securis efficaciam investigare? Sed haec physica ad vitae commoda applicentur. Fateor: sed enim jamdudum applicata sunt, quantum ad vitae usum est satis; ut tamdem a corpore ad animos assurgere, et rationem in ipsa ratione exercere non sit poenitendus homini labor, qui ratione praeditus sit. Video, me in theologiae laudem paulo fusius delabi, quam homine imperito dignum est. Quamobrem argumento mutato ad Satyras descendo. Ecce enim aliam tibi mitto, quae notis

ad vitae commoda applicentur. Fateor: sed enim jamdudum applicata sunt, quantum ad vitae usum est satis; ut tamdem a corpore ad animos assurgere, et rationem in ipsa ratione exercere non sit poenitendus homini labor, qui ratione praeditus sit. Video, me in theologiae laudem paulo fusius delabi, quam homine imperito dignum est. Quamobrem argumento mutato ad Satyras descendo. Ecce enim aliam tibi mitto, quae notis mihi indigere non videbatur, argumento fortasse, nisi tu aliter censes. Hanc etiam si legeris,

notis mihi indigere non videbatur, argumento fortasse, nisi tu aliter censes. Hanc etiam si legeris, sed censoria illa non intermissa acerbitate, pergratum mihi feceris. Supersunt adhuc quatuor argumenta, quatuor Satyris singillatim a me pertractanda. Has in proximam aestatem rejeci, si vita suppetet, et cum Zephyris, et hirundine prima stylum resumemus: in ea exercitatione totus autumnus abibit. Tum nihil reliqui erit, nisi omnes Satyras ad trutinam revocare, lima polire, et pleraque

non intermissa acerbitate, pergratum mihi feceris. Supersunt adhuc quatuor argumenta, quatuor Satyris singillatim a me pertractanda. Has in proximam aestatem rejeci, si vita suppetet, et cum Zephyris, et hirundine prima stylum resumemus: in ea exercitatione totus autumnus abibit. Tum nihil reliqui erit, nisi omnes Satyras ad trutinam revocare, lima polire, et pleraque spongia delere. Postquam quatour, quas dixi, Satyras absolvero, intelligis profecto, nihil amplius mihi praemeditati

quas dixi, Satyras absolvero, intelligis profecto, nihil amplius mihi praemeditati argumenti superesse, quod peculiari Satyra tractari possit, nisi quid fortuito objiciatur ex insperato, quod hercule nunc nullo modo divinare possum. Visne ergo mihi in limando totam in posterum aetatem traduci, aut in nihil agendo? Vide, quaeso, quid in mentem venerit. Consilium est scribere Satyram perpetuam, quae una mihi, quoad vixero, perscribetur, ita ut eadem mors vitae, et Satyrae meae finem imponat: argumento

Satyras absolvero, intelligis profecto, nihil amplius mihi praemeditati argumenti superesse, quod peculiari Satyra tractari possit, nisi quid fortuito objiciatur ex insperato, quod hercule nunc nullo modo divinare possum. Visne ergo mihi in limando totam in posterum aetatem traduci, aut in nihil agendo? Vide, quaeso, quid in mentem venerit. Consilium est scribere Satyram perpetuam, quae una mihi, quoad vixero, perscribetur, ita ut eadem mors vitae, et Satyrae meae finem imponat: argumento erit vario, omnis

nihil amplius mihi praemeditati argumenti superesse, quod peculiari Satyra tractari possit, nisi quid fortuito objiciatur ex insperato, quod hercule nunc nullo modo divinare possum. Visne ergo mihi in limando totam in posterum aetatem traduci, aut in nihil agendo? Vide, quaeso, quid in mentem venerit. Consilium est scribere Satyram perpetuam, quae una mihi, quoad vixero, perscribetur, ita ut eadem mors vitae, et Satyrae meae finem imponat: argumento erit vario, omnis generis, ac paene infinito:

argumenti superesse, quod peculiari Satyra tractari possit, nisi quid fortuito objiciatur ex insperato, quod hercule nunc nullo modo divinare possum. Visne ergo mihi in limando totam in posterum aetatem traduci, aut in nihil agendo? Vide, quaeso, quid in mentem venerit. Consilium est scribere Satyram perpetuam, quae una mihi, quoad vixero, perscribetur, ita ut eadem mors vitae, et Satyrae meae finem imponat: argumento erit vario, omnis generis, ac paene infinito: quidquid quotidie occurret, aut cogi

ipsis est. Mea qualis futura sit, heredis judicio erit relinquenda. Quid tibi de hoc videtur, velim me certiorem facias, nisi Grammatica Illyrica distineris, quam suspicor te prelo velle tradere; id enim mihi suadebat illud ambiguum mercimonii in epistola tua verbum, quod etiam Urbano fratri satisfaciebat. Non inficior, homini praesertim in matheseos demonstrationibus adeo exercitato, pecunia certitudinem perbelle repraesentari, et ideo grammaticam tuam valde bonam futuram, si valde fuerit

videtur, velim me certiorem facias, nisi Grammatica Illyrica distineris, quam suspicor te prelo velle tradere; id enim mihi suadebat illud ambiguum mercimonii in epistola tua verbum, quod etiam Urbano fratri satisfaciebat. Non inficior, homini praesertim in matheseos demonstrationibus adeo exercitato, pecunia certitudinem perbelle repraesentari, et ideo grammaticam tuam valde bonam futuram, si valde fuerit quaestuosa. Quod ego omnibus studiis tuis opto, et brevi coram videro; nulla enim res me a te, et

enim res me a te, et urbe, praeter tempestatem, intercludit. Vale. Dabam Canosae A. D. MDCCCVII. Kal. Dec. IN OBITU JUN. ANT. F. COMITIS DE RESTIIS PATRICII RAGUSINI AMICORUM CARMINA EPIGRAMMA
Occidis, o Resti! Sophiae thesaurus, et omnis
Doctrinae, os vere sactrum Heliconiadum.

COMITIS DE RESTIIS PATRICII RAGUSINI AMICORUM CARMINA EPIGRAMMA
Occidis, o Resti! Sophiae thesaurus, et omnis
Doctrinae, os vere sactrum Heliconiadum.
Occidis in medio cursu, cum promere nondum
Fetus quisti omnes divitis ingenii;
Sed quantum hic nobis raptum est, tantum nova crevit
Nunc tua sidereis addita vita choris. B. DE ZAMAGNA.

Nunc tua sidereis addita vita choris. B. DE ZAMAGNA. PHALEUCIUM
O Juni optime, o miselle Juni,
Quem cursu in medio severa Clotho
Nuper sustulit heu! Tuis dolendum
Amicis pariter, sodalibusque.
Ob tuum illi obitum ore moesti, et atris
Induti tunicis movent Latinam,
Nostratemque chelyn,

Nec tamen accensa dispellas lampade noctem.
1.1.42  Nempe sinistrorsum praeceps hic, alter abibit
1.1.43  Dextrorsum: hic nequeat plantas evellere coeno:
1.1.44  Incidit in fossam hic: rapit illum vortice flumen.
1.1.45  Quippe mali fuerant tenebrae causa. Ergo age missa
1.1.46  Cum vitiis pugna, ad causas accede malorum,
1.1.47  Si prodesse voles,

Fabula, quis viduam praegnantem fecerit heros,
1.1.60  Quique fuit moechus post Stoica verba Sophistes,
1.1.61  Cetera de genere hoc seges est ditissima, semper
1.1.62  In promptu, solum messoris et indiga falcis.
1.1.63  An populo misso proceres mordere, patresque
1.1.64  Romanos suades? Igitur Praetoribus audax
1.1.65  Insiliam, atque triumphalem

ego non faciam sanus: quamvis neque durum hoc,
1.1.69  Nec sit difficile. Atqui quod caput omne, reique
1.1.70  Totius est summa, hac re nil minus utile. Nulla
1.1.71  Notior in vulgus manavit fabula, quam Argis,
1.1.72  Persepoli, Romae, Thebis, Lacedaemone, Athenis
1.1.73  Persimiles proceres compto esse novoque libello,
1.1.74  Cui titulus minio est et

1.1.96  Et deliria sunt nulli cedentia monstro,
1.1.97  Exemplo quaecumque malo jam publicus usus
1.1.98  Sancivit, servumque pecus formidine risus
1.1.99  In vitam invexit. Tota haec de matre supellex
1.1.100  Stultitia est. Risu arguto compesce superbam
1.1.101  Stultitiam: solo malesana superbia risu
1.1.102  Frangitur: hanc tu

salem, Momo adspirante, licebit.
1.1.116  Quis vetat interea ridendo dicere verum,
1.1.117  Et quantum potero fungi vice vatis Horati,
1.1.118  Illiusque modis in corda irrepere sensim,
1.1.119  Salsaque furtivo praetexere carmina risu?
1.1.120  Comica materies Satyris et vis erit. Atqui
1.1.121  Argumenta jacent communis in ordine

modis in corda irrepere sensim,
1.1.119  Salsaque furtivo praetexere carmina risu?
1.1.120  Comica materies Satyris et vis erit. Atqui
1.1.121  Argumenta jacent communis in ordine vitae.
1.1.122  Si dabitur pedibus soccos aptare decenter,
1.1.123  Urbanumque salem a lautis quaesisse Carinis,
1.1.124  Si nihil obscurum, durumque morabitur orsi

1.1.126  Si facilis brevitate sua sententia constet,
1.1.127  Non ego te, Cilni, verear censore, nec uti
1.1.128  Judice, patrono pridem usus: nec mea scripta
1.1.129  In tunicas piperi, aut ibunt in pallia scombris.
1.1.130   Incipiam... Cecidere manus, viresque parantem
1.1.131  Defecere statim... Provisae copia frugis
1.1.132  Ante oculos jacet,

brevitate sua sententia constet,
1.1.127  Non ego te, Cilni, verear censore, nec uti
1.1.128  Judice, patrono pridem usus: nec mea scripta
1.1.129  In tunicas piperi, aut ibunt in pallia scombris.
1.1.130   Incipiam... Cecidere manus, viresque parantem
1.1.131  Defecere statim... Provisae copia frugis
1.1.132  Ante oculos jacet, et series rerum ordine

est, propriumque locum sortita tuentur
1.1.134  Singula: jamque parata mihi est extensaque tela.
1.1.135  At quonam, quaeso, tabula haec pingenda colore est,
1.1.136  Illius in solo quoniam stat vita colore?
1.1.137  Antiquo sermone novae res, et nova vitae
1.1.138  Pandenda est ratio, veterique ignota Quirino.
1.1.139  Dandus

facilis mihi traducenda vetustas,
1.1.141  Quae senibus similis praefracte temporis acti
1.1.142  Jura tuetur amans, paretque recentibus aegre.
1.1.143  Tentandum tamen est: laus in tentamine multa.
1.1.144  Ergo color prisco Latii sermonis ab auro
1.1.145  Ducetur, Flaccus quo Virgiliusque poetae
1.1.146  Duxerunt Grajas Romana ad carmina Musas,

Charisin mihi ture litandum,
1.1.150  Et nudis solida est Charisin ducenda hecatombe.
1.1.151  Vos igitur, Divae, solae quia nempe potestis,
1.1.152  Ducite, si mereor, facilem in mea carmina Momum.
1.1.153  Vobiscum Veneres aderunt, aderuntque lepores,
1.1.154  Urbanique sales, festivi gratia risus,
1.1.155  Mundaque simplicitas, nudi et reverentia

1.2.46  Inscripsit frontem rugis, et pulcra videri
1.2.47  Dum cupit, ore nigros edentula pandit hiatus,
1.2.48  Et Cois induta leves it nuda lacertos.
1.2.49  In manibus liber est. Desperet posse placere,
1.2.50  Sit formosa licet, quae non docta puella est.
1.2.51  Molliter illa caput pulvino effluta resedit,
1.2.52  Et legit, et librum

hoc consensere, quod una
1.2.84  Omnibus est ars, vitam impendere rebus ineptis.
1.2.85  Principio vigiles jentacula sueta ministri,
1.2.86  Ancillaeque ferunt: nullos jentacula in usus,
1.2.87  Eoas sed opes, et Eois pocula vasis.
1.2.88  Intus aquae calidi latices, quales faba nigra
1.2.89  Arboris Arabicae potu submittit amaro:

Pomonae quid simplice victus ab horto.
1.2.96  Mox postquam cujusque satis laudata superque est
1.2.97  Materies cyathi peregrina, operisque facultas,
1.2.98  Serici in Hesperios figuli labor improbus usus,
1.2.99  Atque Indis pictum mantile coloribus, utque
1.2.100  Mensa remota tripes, et amor compressus edendi est,
1.2.101  Tum sibi quisque

1.2.117  Dicta bibunt densi circum juvenesque virique:
1.2.118  Mox eadem recitant aliis oracula passim,
1.2.119  Ridiculi fatuae contagia spsrgere crambes.
1.2.120  Ast opere in medio Claudina supervenit: illi
1.2.121  Assurgat nemo: nemo audeat hiscere verbum:
1.2.122  Sed tantum inflexa paulum cervice salutem
1.2.123  Reddat, et accipiat. Statua

tantum inflexa paulum cervice salutem
1.2.123  Reddat, et accipiat. Statua taciturnior ipsa
1.2.124  Assidet illa toro, sed opis nihil indiga vestrae,
1.2.125  Attulit in loculis non parva viatica secum,
1.2.126  Exiguum, lepida forma, lepidumque libellum.
1.2.127  Hunc legit, inque hunc sollicitis incumbit ocellis.
1.2.128  Atque ubi sat lectum

et blandis respondeat, iste puellae,
1.2.146  Nec turpi alteruter face succendatur amoris,
1.2.147  Aut casti cupiat legem fregisse pudoris:
1.2.148  Verum convictu in praeclaro quam pote uterque
1.2.149  Longa queat duxisse pudicae gaudia vitae
1.2.150  Ceu cum fratre soror, cum natis optima mater.
1.2.151  Legibus his belle sexum ingeniosus

ac verax factorum scriptor. Ego nil
1.2.210   Interpres pravus fingo, nil mentior, ipsa
1.2.211  Parco uti consulto libertatre Poetae,
1.2.212  Atque modum teneo in Satyris, et contraho vela,
1.2.213  Omniaque accipere in partem aeque pronus utramque,
1.2.214  Non oculis credo ipse meis, non auribus. Atqui
1.2.215   Personat e

Interpres pravus fingo, nil mentior, ipsa
1.2.211  Parco uti consulto libertatre Poetae,
1.2.212  Atque modum teneo in Satyris, et contraho vela,
1.2.213  Omniaque accipere in partem aeque pronus utramque,
1.2.214  Non oculis credo ipse meis, non auribus. Atqui
1.2.215   Personat e contra abnormi crassaque Minerva
1.2.216  Nescio quis

pulsam sapiens mihi rusticus aurem:
1.2.217  Cui pater exemplo mores firmaverat, et cui
1.2.218  Casta domum servat mater, plenosque sorores
1.2.219  Lanificae torquent studia in muliebria fusos,
1.2.220  Communi sensu bene praeditus ille, fideque, et
1.2.221  Religione pia vicinos inter, et inter
1.2.222  Aequales omnes princeps, atque optimus audit.

haec vivendi ratio quid protulit? aut quid
1.2.236  Grande bonumque paravit! Quae vos copia ditat?
1.2.237  Nam si forte ineas summam totius acervi,
1.2.238  Invenias mecum, in manibus superesse tuis nil
1.2.239  Praeter consimiles vetulis, pictasque puellas,
1.2.240  Atque famem integram quaesitas impare censu
1.2.241  Post epulas, et dextro haud

nugas non sani incommoda saecli.
1.2.248  O nuptae, innuptaeque colum capite: abjice nugas
1.2.249  Turba virum, et terram potius versato ligone:
1.2.250  Vel si in deliciis sunt otia, nocte dieque
1.2.251   Carpito felices Bacchi sub numine somnos.
1.2.252  Utilius sic vestrae ierint oblivia vitae,
1.2.253  Solbria ineptarum quam tanta

vacua ut scamni me parte locavi
1.3.15  Extemplo cubito me leniter officiosus
1.3.16  Vicinus premit, et, quid vellet? ubi rogo, primus
1.3.17  Occupat. Ignoras tu Vindobona quod in urbem
1.3.18  Cursor, et a Piceno advenit publica navis?
1.3.19  Gratulor incolumes venisse, repono: sed ille,
1.3.20  Hoc minimum est, inquit; nam res de Caesare magnas

1.3.24  Composuitque togam manibus, vestemque reduxit
1.3.25  Dicturus, dictisque exordia quaerit ab ovo.
1.3.26  Caelatamque prius nigra testudine et auro
1.3.27  Porrigit in gyrum late, cunctisque propinat
1.3.28  Urbane thecam. Digitis attingitur inde
1.3.29  Ater, et exiguae in morem contritus arenae
1.3.30  Pulvis, at aetherii ducuntur naribus

1.3.26  Caelatamque prius nigra testudine et auro
1.3.27  Porrigit in gyrum late, cunctisque propinat
1.3.28  Urbane thecam. Digitis attingitur inde
1.3.29  Ater, et exiguae in morem contritus arenae
1.3.30  Pulvis, at aetherii ducuntur naribus haustus.
1.3.31  It tenuis, cerebroque intus penito involat alte
1.3.32  Spiritus, ac lenti recreantur odore

etiam fuit unica Musa Poetis.
1.3.41  Ipse ego, qualiacumque rudis nunc carmina scribo,
1.3.42  Auspiciis parvae, fateor, me scribere thecae.
1.3.43  Haec fovet ingenium, reficitque in carmina nares.
1.3.44  Quanto rectius hoc, ungues quam rodere vivos,
1.3.45  Scalpere vel caput, aut muris impingere pugnum,
1.3.46  Difficiles numeris quoties haesere

Scalpere vel caput, aut muris impingere pugnum,
1.3.46  Difficiles numeris quoties haesere Camenae!
1.3.47   Omnia lecta mihi (sic nempe Ligarius infit)
1.3.48  Quotquot in urbem advecta hodie sunt acta diurna:
1.3.49  Tam quae Tergeste emittuntur, principe quam quae
1.3.50  Bibliopola Italum prelis excudit in urbe.
1.3.51  Praecipue quae Germanus de

nempe Ligarius infit)
1.3.48  Quotquot in urbem advecta hodie sunt acta diurna:
1.3.49  Tam quae Tergeste emittuntur, principe quam quae
1.3.50  Bibliopola Italum prelis excudit in urbe.
1.3.51  Praecipue quae Germanus de flumine Moeni
1.3.52  Scriptor tam bene Gallorum sermone recudit.
1.3.53  Pol, scite docteque! Viri sapientia

Moeni
1.3.52  Scriptor tam bene Gallorum sermone recudit.
1.3.53  Pol, scite docteque! Viri sapientia mira
1.3.54  Illius! Ille quidem regali dignus in aula
1.3.55  Publica ad arbitrium moderari commoda rerum!
1.3.56  Omnia perlegi, atque animo mecum ante peregi.
1.3.57  Liberius, quod visum est, dicam. Aut bellum erit, aut

scissi farrago voluminis ingens.
1.3.72  Ingeniosus ibi ventura duella papyro
1.3.73  Bibliopola Italus, Gallus, Germanus, et Anglus
1.3.74  Crediderat, penito et rimata in pectore Regum
1.3.75  Consilia alta, regunt queis pacem, et bella ministrant.
1.3.76  haec populo paucis vulgaverat assibus emta,
1.3.77  Fata orbis terrae! Vento nunc rapta

antiqua novis possint exempla referri,
1.3.111  Aut clypeo nunc sit, decertandumque sagittis.
1.3.112  An, puto, de ignotis res est? Nos clara putamus
1.3.113  Omnia, et in media jam luce locata diei.
1.3.114  Excutiet Monitor mire dubia omnia, quotquot
1.3.115  Congerat explosus Pyrrhon. Monitore magistro
1.3.116  Utere, nulla super caligo incerta

At pueri poscunt sestertia centum
1.3.136  Fractis pro cyathis. Negat acriter ille, fremitque,
1.3.137  Ast illi secum facientia jura minantur.
1.3.138  Ille, ut nil erat in loculis, fugit ocyor Euro
1.3.139  Ludibriis clarus ridentum, unctaque lacerna.
1.3.140   Mamurrae derisores mentis bene sanae
1.3.141  Censeret

Mamurrae derisores mentis bene sanae
1.3.141  Censeret quisquam, atque ejus distare furori;
1.3.142  Praesertim audisset pressa qui voce loquentes.
1.3.143  Desipit ut parva in re, et fallitur egregius vir!
1.3.144  Heu quaenam est ratio! Verum hic mihi contigit illud,
1.3.145  Insanos inter geminos quod dicitur olim
1.3.146  Cuidam evenisse. Insanus

a docta aufugit Mamurra taberna,
1.3.152  Sermones idem de Gallis, deque Britannis,
1.3.153  Vesanae lites, et vociferatio multa,
1.3.154  Cum par consensus nulla altercantibus in re,
1.3.155  Sed capitum qui esset numerus, foret et studiorum.
1.3.156   Forte tacens obscura in sede latebat Ofellus
1.3.157  Hiscere nil audens, verum, ut nemo magis,

lites, et vociferatio multa,
1.3.154  Cum par consensus nulla altercantibus in re,
1.3.155  Sed capitum qui esset numerus, foret et studiorum.
1.3.156   Forte tacens obscura in sede latebat Ofellus
1.3.157  Hiscere nil audens, verum, ut nemo magis, ardens
1.3.158  Resagitare novas, bellorum et discere casus,
1.3.159  At mentem dubitans ostendere, ni

1.3.157  Hiscere nil audens, verum, ut nemo magis, ardens
1.3.158  Resagitare novas, bellorum et discere casus,
1.3.159  At mentem dubitans ostendere, ni prius anceps
1.3.160  In praeceps egisset utramvis alea lancem,
1.3.161  Certa sequi, atque a sorte optans decernere causam.
1.3.162  Hunc ut forte latentem agnovit in angulo Avitus,
1.3.163  Elabi te

ostendere, ni prius anceps
1.3.160  In praeceps egisset utramvis alea lancem,
1.3.161  Certa sequi, atque a sorte optans decernere causam.
1.3.162  Hunc ut forte latentem agnovit in angulo Avitus,
1.3.163  Elabi te posse mihi frustra, improbe, speras:
1.3.164  Nunc ventum ad verum est, ait. Haud te nota juvabit
1.3.165  Calliditas. Memini bene: praeteriit

voles partes, non nostra patebit
1.3.184  Amplius haec tibi, Ofelle, taberna. Extorris et exul
1.3.185  Famosum duces sub dio turpiter aevum:
1.3.186  Immundaeque jacens olido in nidore popinae
1.3.187  De scurra Rufino, et de nebulone Sorano
1.3.188  Res haurire novas foedo damnabere casu.
1.3.189  Rideres dejectum hac poena, ut fulmine, Ofellum,

Atque audita, mihi clamosa excedo taberna,
1.3.205  Atque domum repeto. Plures de more sodales
1.3.206  Hic aderant: audita, ut erant, his, visaque narro.
1.3.207  Tunc in Gallomanos multa, Anglomanosque jocati
1.3.208  Insanire putamus utrosque haud dispare morbo, et
1.3.209  Curatoris egere boni: dum publica curant
1.3.210  Atque ignota sibi, sua

1.3.211  Quin sale ridiculo, multoque fricamus aceto
1.3.212  Inter coenandum illos, qui acta diurna parantes
1.3.213  Evolvunt multo laterum, capitisque dolore
1.3.214  Aequa in tonstrinis ut possint lance librare
1.3.215  Reges, et populos, legiones, praelia, classes. SATYRA IV. PEREGRINANTES

1.4.10  Collecta ad speciem, et linguae mandata volucri;
1.4.11  Ocyus implumis Sophiae de nidulo alumnus
1.4.12  Evolat, et caelum sublimi vertice tangit,
1.4.13  Materna in pluma, et Laribus si forte paternis
1.4.14  Doctorum repetendo imitetur verba Sophorum,
1.4.15  Radices, blateransque cubos, quadrata rotundis
1.4.16  Miscens, cumque acido et

populi, quali stent milite vires,
1.4.26  Servitione gravi duro sub Rege premantur,
1.4.27  An mage libertas jure omnibus imperet aequo:
1.4.28  Ecquis Apellea unicuique est finis in arte,
1.4.29  Disce, et Phidiaca quam magnus in arte Canova.
1.4.30  Quis lunae, solisque vias, quis sidera noctu
1.4.31  Vestigat prono percurrens tramite caelum

gravi duro sub Rege premantur,
1.4.27  An mage libertas jure omnibus imperet aequo:
1.4.28  Ecquis Apellea unicuique est finis in arte,
1.4.29  Disce, et Phidiaca quam magnus in arte Canova.
1.4.30  Quis lunae, solisque vias, quis sidera noctu
1.4.31  Vestigat prono percurrens tramite caelum
1.4.32  Astronomus. Celsas etiam tu scandere turres

digitos ut barba refugit:
1.4.51  Cetera pars rasa est, vel vulsa, aequataque vitro.
1.4.52  Dimidio et verpus vultu procedit alumnus
1.4.53  Judaei in morem, Solymis quem denique jussit
1.4.54  Vana superstitio vitae male facta piare.
1.4.55  Trajecto ingenuas auro quis perforat aures?
1.4.56  Caribus atque Syris olim venalia

Vix aequat, femorisque decus juvenile recludit.
1.4.86  Pro tunica incipiunt longae ipso a pectore bracae
1.4.87  Demissae ad suram, talos et ad usque reductae.
1.4.88  In bracis belle puerili exercita ludo
1.4.89  Laeva latet clam, et odoratum bibit uncta teporem.
1.4.90  Denique in argento argutus pede calceus haeret,
1.4.91  Vel geminum crus

1.4.87  Demissae ad suram, talos et ad usque reductae.
1.4.88  In bracis belle puerili exercita ludo
1.4.89  Laeva latet clam, et odoratum bibit uncta teporem.
1.4.90  Denique in argento argutus pede calceus haeret,
1.4.91  Vel geminum crus nigra brevi tegit ocrea aluta.
1.4.92  Non visu horridior, non villis foedior atris,
1.4.93  Promissa barba, nodosae

fuit longae utilitas et summa viae: sed
1.4.112  Nil te nosse putes, nisi verba audire loquentis,
1.4.113  Ingeniique aciem a dictis deprendere detur.
1.4.114  Magnum in primis, si meminit, quo quaeque theatro
1.4.115  Vocalis Phryne cecinit, saltavit Orestes,
1.4.116  Quosque procax egit decies Arbuscula mimos.
1.4.117  Nam neque Melpomene

1.4.119  Arcadici juvenis mentem, et Baetica corda.
1.4.120  Impuri vix mente sales mansere reposti,
1.4.121  Scurrilesque joci, et Davo dicteria digna,
1.4.122  Callidus in scena quae fudit servulus actor,
1.4.123  Ridiculus varium tunicae illevisse colorem,
1.4.124  Ligneo et accingi gladio, leporemque galero,
1.4.125  Et capiti nigrum personae

velit nobis mendacia narret,
1.4.133  Fingat inauditas ut res, incredibilesque.
1.4.134  Hoc vetus est dudum, a longe venientibus ut sit
1.4.135  Jus, patriae postremo ubi in otia tuta recedunt,
1.4.136  Res, loca, personas omnes, et tempora in unum
1.4.137  Structa Chaos miscere, et per mendacia mille
1.4.138  Auribus, ut pecudes, indoctum ducere

incredibilesque.
1.4.134  Hoc vetus est dudum, a longe venientibus ut sit
1.4.135  Jus, patriae postremo ubi in otia tuta recedunt,
1.4.136  Res, loca, personas omnes, et tempora in unum
1.4.137  Structa Chaos miscere, et per mendacia mille
1.4.138  Auribus, ut pecudes, indoctum ducere vulgus,
1.4.139  Seque suis ipsos dictis inducere testes.

Inter nutrices trimis cantanda puellis,
1.4.142  Nocturnosque loco lemures depellere certat.
1.4.143  Quid miserande taces, oculisque errantibus alte
1.4.144  Suspicis in caelum interdum, modo lumina terrae
1.4.145  Defigis, patulique stupes hebete oris hiatu!
1.4.146  An ne hoc forte potes? Mentiri non datur uni
1.4.147  Ergo tibi? Quotus hoc sibi

subridens, multa et ridere paratus,
1.4.156  Magna exspectanti similis jubet, ocyus illa
1.4.157  Ut patinae tollat majoris operculum, et intus
1.4.158  Servatas epulas in primis gnava ministret.
1.4.159  Vix patinae admovit digitos, vesica suilla
1.4.160  Evolat in caelum subito, et laquearia tangit.
1.4.161  Et nunc descriptos huc illuc fertur in

1.4.157  Ut patinae tollat majoris operculum, et intus
1.4.158  Servatas epulas in primis gnava ministret.
1.4.159  Vix patinae admovit digitos, vesica suilla
1.4.160  Evolat in caelum subito, et laquearia tangit.
1.4.161  Et nunc descriptos huc illuc fertur in orbes,
1.4.162  Pendula nunc medio libratur in aere, qualis
1.4.163  Stare loco visa est

in primis gnava ministret.
1.4.159  Vix patinae admovit digitos, vesica suilla
1.4.160  Evolat in caelum subito, et laquearia tangit.
1.4.161  Et nunc descriptos huc illuc fertur in orbes,
1.4.162  Pendula nunc medio libratur in aere, qualis
1.4.163  Stare loco visa est tellus, errare Cometes.
1.4.164  Alta supervolitat capita, affectatque lacunar

admovit digitos, vesica suilla
1.4.160  Evolat in caelum subito, et laquearia tangit.
1.4.161  Et nunc descriptos huc illuc fertur in orbes,
1.4.162  Pendula nunc medio libratur in aere, qualis
1.4.163  Stare loco visa est tellus, errare Cometes.
1.4.164  Alta supervolitat capita, affectatque lacunar
1.4.165  Fumosum sidus, caeli incrementa recentis.

perfundit: plaudit, et ore renidet,
1.4.170  Seque probat tacitus. Gas inflammarier aptum
1.4.171  Convivae inclamant multi: pars maxima rident,
1.4.172  Atque in herum multa, in Lucillam multa jocantur,
1.4.173  Et calices poscunt. Quidam ut memorabile factum
1.4.174  Vidit, et agnovit doctrinae exemplar acutum,
1.4.175  Servavit Satyris

plaudit, et ore renidet,
1.4.170  Seque probat tacitus. Gas inflammarier aptum
1.4.171  Convivae inclamant multi: pars maxima rident,
1.4.172  Atque in herum multa, in Lucillam multa jocantur,
1.4.173  Et calices poscunt. Quidam ut memorabile factum
1.4.174  Vidit, et agnovit doctrinae exemplar acutum,
1.4.175  Servavit Satyris non vulgo digna

et agnovit doctrinae exemplar acutum,
1.4.175  Servavit Satyris non vulgo digna reperta.
1.4.176  Impermissa negant Superi mortalibus aegris
1.4.177  Gaudia stare diu. Plausu in medio atque triumpho
1.4.178  Nam domini subitus pallor convertere vultus:
1.4.179  Ille graves gemitus ex imo mittere corde,
1.4.180  Questu implere loca, et flere ut puer. Heu

magnae meta viai! SATYRA V. PHILOSOPHI
1.5.1  Exstincti pellem arripuisse Leonis Asellus
1.5.2  Dicitur in sylva, exuviasque indutus opimas
1.5.3  Rugitum immanem misisse: repente paventum
1.5.4  Praecipiti dare terga fugae genus omne ferarum,
1.5.5  Atque insectantis rabiem vitare.

rabiem vitare. Parumper
1.5.6  Una stetit, retroque oculos vulpecula torsit,
1.5.7  Compertisque dolis, fugientes avocat. Ardent
1.5.8  Protinus ultrices, posita formidine, in iras,
1.5.9  Et spolia eripiunt Aurito aliena trementi:
1.5.10  Partim mille modis insultant; parsque cruentis
1.5.11  Unguibus incutiunt, et acutis dentibus ictus,

arripit illico quidquid
1.5.22  Portento simile objicitur, vel prodigiosum,
1.5.23  Proque novis capit usque immania monstra repertis.
1.5.24  Tantum in deliciis novitas est! Scilicet una
1.5.25  Haec placet, haec sapit, hanc laudant, mirantur, amantque.
1.5.26  Hos nosse in pretio est. Vulgi jam venit in usus
1.5.27  Nomen.

repertis.
1.5.24  Tantum in deliciis novitas est! Scilicet una
1.5.25  Haec placet, haec sapit, hanc laudant, mirantur, amantque.
1.5.26  Hos nosse in pretio est. Vulgi jam venit in usus
1.5.27  Nomen. Philosophos appellant plebs, Tu, Ego. Rides?
1.5.28  Philosophos rides, Maecenas? Anne tibi quis
1.5.29  Simius est visus?

1.5.24  Tantum in deliciis novitas est! Scilicet una
1.5.25  Haec placet, haec sapit, hanc laudant, mirantur, amantque.
1.5.26  Hos nosse in pretio est. Vulgi jam venit in usus
1.5.27  Nomen. Philosophos appellant plebs, Tu, Ego. Rides?
1.5.28  Philosophos rides, Maecenas? Anne tibi quis
1.5.29  Simius est visus? Doctorum prima virorum

1.5.36  Omnia magna crepant, sublimia, et acria, acuta:
1.5.37  Aut subtile genus primo de flore leporum
1.5.38  Educunt, quali vixerunt rore cicadae.
1.5.39  Ille mare in terris ponit, pontoque fluenti
1.5.40  Isse rates olim, quo nunc tegit omnia tellus,
1.5.41  Credite jurato testi. Indignatur et alter
1.5.42  Humano bipedes homines incedere

1.5.42  Humano bipedes homines incedere more,
1.5.43  Quatuor et jubet extemplo ingredier pedibus. Nunc
1.5.44  Ite manu, pedibusque simul, demittite pronos
1.5.45  In terram vultus, hominum gens, atque faceti
1.5.46  Baccare promerito nebulonis cingite frontem,
1.5.47  Mox nova cum brutis communi foedera in antro
1.5.48  Pangite, vivendique

simul, demittite pronos
1.5.45  In terram vultus, hominum gens, atque faceti
1.5.46  Baccare promerito nebulonis cingite frontem,
1.5.47  Mox nova cum brutis communi foedera in antro
1.5.48  Pangite, vivendique alias ediscite leges.
1.5.49  Fiet ita, errorum ut turpes, crassaeque tenebrae
1.5.50  Praeceptore lupo in melius mutentur, et urso.

nova cum brutis communi foedera in antro
1.5.48  Pangite, vivendique alias ediscite leges.
1.5.49  Fiet ita, errorum ut turpes, crassaeque tenebrae
1.5.50  Praeceptore lupo in melius mutentur, et urso.
1.5.51  Discite ab exemplis. Verum, an mediocrius ille
1.5.52  Insanit, vires qui nostrae mentis, et ignem
1.5.53  Praeclarum

nulloque labore,
1.5.60  Quod natura dedit, pepulere foras. Ita? Cornu
1.5.61  Sponte petit bos, dente canum vis: sponte filix, et
1.5.62  Urtica, et tribuli incultis nascuntur in hortis.
1.5.63  Induit atque novum idcirco Sapientia nomen,
1.5.64  Ambitioque novum tituli quaesivit honorem,
1.5.65  Quo minus in rebus solidi fuerat. Genii ergo

Urtica, et tribuli incultis nascuntur in hortis.
1.5.63  Induit atque novum idcirco Sapientia nomen,
1.5.64  Ambitioque novum tituli quaesivit honorem,
1.5.65  Quo minus in rebus solidi fuerat. Genii ergo
1.5.66  Atque Repertores passim audivere leporum.
1.5.67  Quilibet insanus jure hoc mactetur honore,
1.5.68  Qui coram populo, in buccam quod

minus in rebus solidi fuerat. Genii ergo
1.5.66  Atque Repertores passim audivere leporum.
1.5.67  Quilibet insanus jure hoc mactetur honore,
1.5.68  Qui coram populo, in buccam quod venerit, efflat.
1.5.69   Sunt alii, pars magna, quibus sapientibus esse
1.5.70  Tam facile, invidere Dii. Sapientia multo
1.5.71  Qualiscumque his aere stat, et multo

Maternis inimica opibus, quia non procul absunt,
1.5.76  Incessit misere, ridendo et torquet amore.
1.5.77  Gallica conquirunt, elementaque Gallica discunt
1.5.78  Toti in litterulis. Quantum diducere callet
1.5.79  Quis rictum, et circumflexum pronunciat apte
1.5.80  Ore, gravemque sonum, atque, ut Gallia jussit, acutum,
1.5.81  Tantumdem sapit. A

ut purgent recto sermone malignam,
1.5.105  Hinc haurire queas. Scite mediocria magnis
1.5.106  Et bene conveniunt, nec pugna est ulla, brevique
1.5.107  Clauditur in cista doctrinae cyclicus orbis.
1.5.108  Stant omnes facili digesti ex arte lepores.
1.5.109  De genere hoc multi pars vellunt montibus herbas
1.5.110  Graminaque, et foeno

effodiunt, et lecto marmore fragmen
1.5.112  Se reperisse putant auri argentique metalla.
1.5.113  Felices saxo, vicisse ut Olympia credas.
1.5.114   Aucupium alter vicinis exercet in hortis,
1.5.115  Succintus tenerae in morem cultumque Dianae,
1.5.116  Par levibus ventis it, currit, semper et uno
1.5.117  Fixus in obtutu diverberat aera palmis.

reperisse putant auri argentique metalla.
1.5.113  Felices saxo, vicisse ut Olympia credas.
1.5.114   Aucupium alter vicinis exercet in hortis,
1.5.115  Succintus tenerae in morem cultumque Dianae,
1.5.116  Par levibus ventis it, currit, semper et uno
1.5.117  Fixus in obtutu diverberat aera palmis.
1.5.118  Obterit et caules pedibus, betasque

1.5.114   Aucupium alter vicinis exercet in hortis,
1.5.115  Succintus tenerae in morem cultumque Dianae,
1.5.116  Par levibus ventis it, currit, semper et uno
1.5.117  Fixus in obtutu diverberat aera palmis.
1.5.118  Obterit et caules pedibus, betasque sequaces.
1.5.119  Magna viri merces, si pictis discolor alis
1.5.120  Papilio in praedam cedit,

1.5.117  Fixus in obtutu diverberat aera palmis.
1.5.118  Obterit et caules pedibus, betasque sequaces.
1.5.119  Magna viri merces, si pictis discolor alis
1.5.120  Papilio in praedam cedit, gracilisve cicada,
1.5.121  Transfigenda stylo, tectique in parte locanda
1.5.122  Splendidiore intus, plutei ornamenta capacis,
1.5.123  Furfuris ejusdem nugarum

et caules pedibus, betasque sequaces.
1.5.119  Magna viri merces, si pictis discolor alis
1.5.120  Papilio in praedam cedit, gracilisve cicada,
1.5.121  Transfigenda stylo, tectique in parte locanda
1.5.122  Splendidiore intus, plutei ornamenta capacis,
1.5.123  Furfuris ejusdem nugarum ubi copia dives
1.5.124  Stat congesta diu, et doctae monstratur

1.6.9  Advenias tempestivus, non serior hospes.
1.6.10  Non placet occidui vesci sub lumina solis,
1.6.11  Perque diem proferre faces, ut callidus hac re
1.6.12  Rufus in una imitari Reges atque Tetrarchas
1.6.13  Ad convivarum fastidia: verum avido quem
1.6.14  Sumseris ore cibum, lassae male sederit alvo,
1.6.15  Longa ubi post jejunia bilis te

1.6.15  Longa ubi post jejunia bilis te acre momordit.
1.6.16  Excipient Lybicis non te suffulta columnis
1.6.17  Tecta, nec instructa aulaeis coenacula, et ostro:
1.6.18  In medium sed versa diem properante teporem
1.6.19  Sole dabunt: Hadriae objecti patuere fenestris
1.6.20  Aspectus, et seu placidum steterit mare, sive
1.6.21  Tollet hyems freta,

de jure: aderitque disertus
1.6.28  Higia, quem medicae prorsus sapientia multa
1.6.29  Artis humo tollit, doctrinaque, sed nihil aeque ac
1.6.30  Simplicitas animi, et praesens in pectore candor.
1.6.31  Nuper rure redux veniet Betondius acer,
1.6.32  Et bonus agricola, et caesa bonus helluo porca:
1.6.33  Cultor at egregius Sophiae, censorque leporum

Alpes natus: male Dalmata pinguis
1.6.54  Externas affectat opes, alienaque frustra
1.6.55  Captat inurbanus, rudis, et prope dictus agrestis.
1.6.56  Ridiculus propria nescire in pelle quiesse
1.6.57  Majoresque humili pennas extendere nido.
1.6.58  Non scarus ergo tibi, squilla, aut peregrina lagois
1.6.59  Apponetur, nec curvas acipensere mensas

recludetur, fasces quae vidit Opimî,
1.6.62  Nullaque Pannonica promentur vina diota
1.6.63  Caesareis olim prelis elisa Tokai:
1.6.64  Divitis extrema neu quae Frons Africae in ora
1.6.65  Sole sub ardenti Batavum primoribus edit;
1.6.66  Aut Prytanaeo quae Consul Picenus in ipso
1.6.67  Diffudit Piceno de caupone coemta.

olim prelis elisa Tokai:
1.6.64  Divitis extrema neu quae Frons Africae in ora
1.6.65  Sole sub ardenti Batavum primoribus edit;
1.6.66  Aut Prytanaeo quae Consul Picenus in ipso
1.6.67  Diffudit Piceno de caupone coemta.
1.6.68  Non Cumaea Neapolis intra moesica nobis
1.6.69  Murrhina vasa manu pinxit solerte Venutus.

vivendi et cultior usus.
1.6.74  Nam mea uti vappae differt ratio, atque nepoti,
1.6.75  Ingluvie qui posse putant se vivere sola,
1.6.76  Munditiis etiam dissentit innanibus, in quas
1.6.77  Incubuere illi, species quos ducit inepta,
1.6.78  Non usus, nec res: qui nostro non sine risu
1.6.79  Ad bene vescendum jurant in verba magistri;

etiam dissentit innanibus, in quas
1.6.77  Incubuere illi, species quos ducit inepta,
1.6.78  Non usus, nec res: qui nostro non sine risu
1.6.79  Ad bene vescendum jurant in verba magistri;
1.6.80  Queis sine butyro jentacula sumere mane
1.6.81  Religio est, patria qui odere siligine panem,
1.6.82  Gallicus a furno nisi

mirosque quibus salsedo sapores
1.6.108  lndidit, atque adipem nimiam, solvitque saginam.
1.6.109  At pernae patinas onerent, hillaeque minores
1.6.110  Parva minutatim concisae in frustula: nobis
1.6.111  Hillaei pernas, hillas dat Felsina molles.
1.6.112  Virgineusque labor de tosto crustula pane,
1.6.113  Cretica sub lentam

honos. Pueri, calices et vina novate.
1.6.123  Creticum ab Umblensi quinquenne est. Poscito trulla,
1.6.124  Maecenas, majore. Datur tibi plurima perdix,
1.6.125  Non in lente natans, lardo at sapientius uncta
1.6.126  Tu in piper, atque oleum, mixtumque intingito citrum.
1.6.127  Non unus cluni stat Dalmata turdus obesa.
1.6.128  Marcentes

ab Umblensi quinquenne est. Poscito trulla,
1.6.124  Maecenas, majore. Datur tibi plurima perdix,
1.6.125  Non in lente natans, lardo at sapientius uncta
1.6.126  Tu in piper, atque oleum, mixtumque intingito citrum.
1.6.127  Non unus cluni stat Dalmata turdus obesa.
1.6.128  Marcentes recreat pleno cruda herba catino;
1.6.129  Intyba cum acri

Romani potores, cedite Graji.
1.6.178   Jamque ubi venturae didicisti fercula coenae,
1.6.179  Pone supercilium, et curam dimitte Senatus,
1.6.180  Maecenas, da ventis in mare seria ferri, et
1.6.181  Omnis decedat fronti nubecula. Prorsus
1.6.182  Crastina jucunde lux inter agetur amicos.

SATYRA VII. AGRICOLA
1.7.1   Hortorum custos, et aviti, Villice, fundi,
1.7.2  (Quandoquidem missis urbana negotia curis
1.7.3  Omnia composui, et quantum est in rebus ineptum
1.7.4  Concessi Noviis, et procurare Mathoni)
1.7.5  Ad te confugi, nostrasque perosus Athenas
1.7.6  Omnibus Aspasiis, atque ipso Pericle fessus

1.7.4  Concessi Noviis, et procurare Mathoni)
1.7.5  Ad te confugi, nostrasque perosus Athenas
1.7.6  Omnibus Aspasiis, atque ipso Pericle fessus
1.7.7  Jucundi me ruris in otia tuta recepi,
1.7.8  Naufragus insanis ejectus ut aequoris undis
1.7.9  Littoris optati tutam pede tangit arenam.
1.7.10  Rure ego per somnum faciles explevero noctes,

Priami, gula pauperis Iri?
1.7.22  Ergo animo quia certa meo sententia sedit,
1.7.23  Quod superest vitae, totum traducere ruri,
1.7.24  Extempo novus in vita mihi nascitur ordo,
1.7.25  Cui mature nos et nostra aptarier aequum est.
1.7.26  Dum post lustra decem felicis limina vitae
1.7.27  Prima ineo, inque oculi uno fio rusticus

quia dumtaxat, matremque reponunt,
1.7.79  Non mortale novo ditarunt fenore saeclum.
1.7.80   Vill.O here! Tene interpellare licet? Po.Licet.Vill:Ergo
1.7.81  Dic, quibus Andromache in terris nascatur, Apelles,
1.7.82  Praxiteles: oleri ne, an sunt ea nomina pomis?
1.7.83  Cum cicer inserimus, quid, quaeso, opus est hymenaeis?

Ibat et impositis doctissima bellua libris,
1.7.104  Sacra Deûm Matris veluti si Idaea tulisset
1.7.105  Feta omni priscorum, et feta lepore recentum.
1.7.106   Ordinis in primis esto memor: ordinis haec est
1.7.107  Virtus, pars belle ut parti et respondeat apte:
1.7.108  Ordine tu vites, porrum, caepe, ordine pone
1.7.109  Lactucas, helvellas,

sic majoribus agri
1.7.111  Finibus, et fructu catus uberiore frueris.
1.7.112  Visceribus secreta suis quae pabula tellus
1.7.113  Alma rapit, sic aequa in singula dividet arte;
1.7.114  Debita surripient nec vites pabula pomis,
1.7.115  Neu ciceri pugnent lactucae, rapula lenti.
1.7.116  Omnia fecundum agricolam fecunda

1.7.122  Scrupea, cultorem ut crebro haud admittat hiatu.
1.7.123  Hujus non provisa loci te copia ditet.
1.7.124  Castaneae mollis telluri semina crede
1.7.125  Defossa in scrobibus: teneras mox transere stirpes,
1.7.126  Quo vel terra, brevis vel findit rimula montem.
1.7.127  Caedua succrescet paulatim castanearum
1.7.128  Sylva foco utilis, et

nuces, quali te pulte farina,
1.7.131  Quali pane beet! Cereri vale dicere tuto
1.7.132  Jam liceat, bubus juga demere, frangere aratra.
1.7.133  Castaneae domina magni venduntur in urbe.
1.7.134  Incola Arupinus quantum non extudit inde?
1.7.135  Castaneis nucibus nescis quam mensa secunda
1.7.136  Gaudeat? Ut pueri cupiant cupiantque puellae?

intextis, viridique aerugine septa,
1.7.172  Ne pluviae noceant; radii vel solis adurant.
1.7.173  Pavones, capo, gallinae, et plurimus anser
1.7.174  Hic maneant, secreta omnes in parte locorum.
1.7.175  Gallina intorto castretur stamine virgo:
1.7.176  Ova feret melius. Docuit me maximus Atlas.
1.7.177  Sexdenis gallina, quaternis assibus ovum

1.7.197  Sed nostri munus non enarrabile saecli!
1.7.198  Quam bene inaccessi perrumpis turgida ponti
1.7.199  Claustra, novoque alios mortales quaeris in orbe
1.7.200  Audax utilium divine Columbe repertor!
1.7.201  Nempe illo latuere diu ditissima in orbe
1.7.202  Nostris poma ignota viris: fors obtulit: atque ars

inaccessi perrumpis turgida ponti
1.7.199  Claustra, novoque alios mortales quaeris in orbe
1.7.200  Audax utilium divine Columbe repertor!
1.7.201  Nempe illo latuere diu ditissima in orbe
1.7.202  Nostris poma ignota viris: fors obtulit: atque ars
1.7.203  Solerti cura nostras traduxit in oras.
1.7.204  Copia si juvat agricolas, non copia major

utilium divine Columbe repertor!
1.7.201  Nempe illo latuere diu ditissima in orbe
1.7.202  Nostris poma ignota viris: fors obtulit: atque ars
1.7.203  Solerti cura nostras traduxit in oras.
1.7.204  Copia si juvat agricolas, non copia major
1.7.205  Frugibus est ullis: amplos mirabere fetus
1.7.206  Saepe immensa tibi cum ruperit horrea messis.

messes.
1.7.226   Vill.O here, quam puero mater narraverat olim,
1.7.227  Fabula me terret. Domini communis eodem
1.7.228  In stabulo bos cum segni vivebat asello.
1.7.229  Incepit bos. Proh! vitam toleramus iniquam
1.7.230  Ambo! Ego ferre jugum, et curvo damnatus aratro.
1.7.231  Verbera dura pati, et

quo sollicitant Libertas, Gloria, Virtus,
1.7.235  Ire. Mihi bellum placuit. Sunt arma mihi, sunt
1.7.236  Vires. Divitias mihi bello, et sceptra parabo.
1.7.237  Tu sequere in partem praedae, imperiique vocatus.
1.7.238  Abnegat auritus. Solus praesepibus ergo
1.7.239  Erumpit bos, atque viam arripit. Obvia casu
1.7.240  Fit turba ingens. Incurrit bos

manent, secum ajebat, fascemque ferebat.
1.7.248   Sic ego more meum prisco sapientius agrum
1.7.249  Exercebo satur, quam nondum experta sequutus,
1.7.250  Me temere ignoti mittam in discrimina casus.
1.7.251  Tu tibi habe tua: pro me alium et tibi quaere colonum,
1.7.252  Namque hortis excedo tuis ego. Vive, valeque.

tuis ego. Vive, valeque. SATYRA VIII. APOLOGIA
1.8.1   Nempe ego inurbanus multis, et dicor ineptus
1.8.2  In Satyris, audax risus captare malignos
1.8.3  Urbanis a munditiis, cultuque leporum,
1.8.4  Artibus ingenuis et iniqua indicere bella;
1.8.5  At contra, vitium indigno palpare

quam pocula, pharmacopolae
1.8.20  Quae secta lepidi misere incincta papyro.
1.8.21  Praeterea discincto ubi jam nil restat agendum
1.8.22  Rure (licet media saepe hoc contingat in urbe),
1.8.23  Aedificare casas jubeas, par ludere et impar,
1.8.24  Ut puerum, aut decimo cantare et psallere lustro?
1.8.25  Hercule dispeream, nisi

1.8.44  Nec bis deprensi facinus joculare Libonis
1.8.45  Det risus, vetulique Venus pretiosa Metelli.
1.8.46  Haec melius leporum atque inter certamina murum
1.8.47  Rubrica in mediis picta, aut carbone tabernis
1.8.48  Admiranda suis dederint spectacula lixis.
1.8.49  Verum istis graviora malis, ut furta Petili,
1.8.50  Hispullae morbum, censum

1.8.76  Integer est maculae, docilem sic occupet aurem.
1.8.77  O puer, ut matura tibi cum adoleverit aetas
1.8.78  A pravis olim facile caveasque libenter,
1.8.79  In vitas tu civium, ut in speculum inspice mecum.
1.8.80  Cernis uti pallet Sertorius? ut macer est, ut
1.8.81  Ejectat nigro mixtos cum sanguine dentes?

est maculae, docilem sic occupet aurem.
1.8.77  O puer, ut matura tibi cum adoleverit aetas
1.8.78  A pravis olim facile caveasque libenter,
1.8.79  In vitas tu civium, ut in speculum inspice mecum.
1.8.80  Cernis uti pallet Sertorius? ut macer est, ut
1.8.81  Ejectat nigro mixtos cum sanguine dentes?
1.8.82  Cur formosa

Luxuriae studium, ac nimio quaesita voluptas
1.8.96  Sumtu, attrivit opes misere, famamque Tigelli.
1.8.97  Dum ludit semper, potgat, scortatur, amatque,
1.8.98  Incidit in Syrtes alieni naufragus aeris:
1.8.99  Mox victum ut coepit conductis quaerere nummis,
1.8.100  Furari et rapere omnesque expilare coactus,
1.8.101  Vultur uti, pirata, lupusque

Quam recti falsa sub imagine servet alumnum.
1.8.116  Rectius a teneris tu sane turpia celes.
1.8.117  Neve novam imbueris testam sapienter aceto.
1.8.118  Qui scit, an in pravum natura, et mobilis aetas
1.8.119  Non potius secum reputet? Proh! Quanta voluptas
1.8.120  Est vitiis si fama, valetudo, bona, vita,
1.8.121  Gloria queis emitur, mutantur

sugilles igitur si opprobria rerum,
1.8.128  Aut magnum exitium integris hoc, quod mihi jactas
1.8.129  Tam vehemens, Satyrarum opus afferet, irrita sive
1.8.130  Torquebis jacula in sontes, quibus aerea frontem
1.8.131  Muniit et pectus triplici lorica metallo.
1.8.132  Hae sapiunt Satyrae Boeotica regna: ego Athenis,
1.8.133  Vatisque indignas puto naso, et

et mendacis, sibi qui contrarius ipsi,
1.8.138  Cogitat urbano dum risus carpere flore,
1.8.139  Vulnera sanguineis potius dat agrestia telis.
1.8.140  In genere hoc tamen etsi quid peccavimus, omne id
1.8.141  Excidit invito, et judex ignoverit aequus.
1.8.142  Nam nos accusator acerbus adegit iniquo
1.8.143  Stare loco, tibi me et

Excidit invito, et judex ignoverit aequus.
1.8.142  Nam nos accusator acerbus adegit iniquo
1.8.143  Stare loco, tibi me et mea dum defendere conor.
1.8.144  Hac tamen in re, Maecenas, hoc juverit unum,
1.8.145  Obtrectator enim discet, livorque malignus,
1.8.146  Qualia, cum voluit, faciat mea vulnera dextra.
1.8.147  Jamque edico palam. Taceas

Satyrae, capsisque jacebunt,
1.8.150  Ensis uti tectus vagina. At si hiscere forte
1.8.151  Tantillum ausis, heu! flebis male, livor; ego nam
1.8.152  Protinus educam, Satyramque in viscera condam.
1.8.153   Sed tu forte moves litem mihi, livor, iniquam;
1.8.154  Nec nosti, quam sit tibi sensus hebes, neque uti te
1.8.155  Finxerit ingenio natura maligna

1.8.154  Nec nosti, quam sit tibi sensus hebes, neque uti te
1.8.155  Finxerit ingenio natura maligna pusillo.
1.8.156  Ecquid sensisti, quaenam sententia nostris
1.8.157  In Satyris lateat? quid et intus et in cute salsi?
1.8.158  Rusticus obloquitur palam aperteque omnia: contra
1.8.159  Tectior urbani est ratio: quae tangere gestit,
1.8.160  Innuit

tibi sensus hebes, neque uti te
1.8.155  Finxerit ingenio natura maligna pusillo.
1.8.156  Ecquid sensisti, quaenam sententia nostris
1.8.157  In Satyris lateat? quid et intus et in cute salsi?
1.8.158  Rusticus obloquitur palam aperteque omnia: contra
1.8.159  Tectior urbani est ratio: quae tangere gestit,
1.8.160  Innuit urbanus: clam irrepit: parvaque

laudari, aut certe digna sileri,
1.8.184  Nescio quid tibi nunc oculos male fascinat aegros.
1.8.185  Stultitiae ante aram cum tot curamus inepta,
1.8.186  Atque in tonstrinis Europes fata movemus,
1.8.187  Cum peregrinamur nihilo sapientius, ac si
1.8.188  Vere grues validis tranarint aera pennis,
1.8.189  Absurde cum philosophamur, et esse

1.8.200  Publicaque est adeo, atque omnino criminis expers,
1.8.201  Officiosa jocos init, et ridetur honeste.
1.8.202  Nil tamen utilius ridebis, tum quia sensim
1.8.203  In Venerem ducet, quaeque est nunc Phyllis, et Aegle,
1.8.204  Lesbia paulatim fiet, Saufeja, Lycisca.
1.8.205  Tunc vero non ulla domus, non ulla mariti
1.8.206  Cura subest:

exempla sequuntur.
1.8.208  Dic, ubi mater, ubi hic genitor, vir, filius, uxor?
1.8.209  Desipit hic, toto hic disconvenit ordine vita.
1.8.210  Et domus infelix domini ruit in caput. Heus tu
1.8.211  Tunc Satyris incumbe, eversaque Pergama serva.
1.8.212   Dum vana exercet stultam socordia vitam,
1.8.213  Femineisque viros temere sedisse cathedris,

famam obscenus, laudemque pudici.
1.8.232   Illepidis ergo Satyris non utile salso
1.8.233  Miscui inurbane, non ulla arma impia sumsi,
1.8.234  Qui frontem primo pravorum aggressus in ortu
1.8.235  Respexi ad causas, nervosque incidere quaerens
1.8.236  Morborum, in vitam unde omnis diffunditur error,
1.8.237  Parvula dum vello, proscindo grandia, ut ova

inurbane, non ulla arma impia sumsi,
1.8.234  Qui frontem primo pravorum aggressus in ortu
1.8.235  Respexi ad causas, nervosque incidere quaerens
1.8.236  Morborum, in vitam unde omnis diffunditur error,
1.8.237  Parvula dum vello, proscindo grandia, ut ova
1.8.238  Elidat si quis serpentum. Negligit haec ars
1.8.239  Lenones, moechos,

1.8.237  Parvula dum vello, proscindo grandia, ut ova
1.8.238  Elidat si quis serpentum. Negligit haec ars
1.8.239  Lenones, moechos, scurriliter et meretrices
1.8.240  Semper in ore habuisse, os semper tundere furi,
1.8.241  Infandasque forum in medium producere noxas;
1.8.242  Stultitiam at risu contenta petisse jocoso
1.8.243  Non effert pravas, sed

si quis serpentum. Negligit haec ars
1.8.239  Lenones, moechos, scurriliter et meretrices
1.8.240  Semper in ore habuisse, os semper tundere furi,
1.8.241  Infandasque forum in medium producere noxas;
1.8.242  Stultitiam at risu contenta petisse jocoso
1.8.243  Non effert pravas, sed tutius innuit artes,
1.8.244  Plusque juvat specie ridentis vera

ad penitas certum mollita medullas.
1.8.246  Rusticus hoc differt urbano, scurra faceto.
1.8.247  Haec mihi suaviloquis Satyra lusisse volenti,
1.8.248  Urbanisque modis Charites in vota vocatae
1.8.249  Annuerunt... Sed non hoc nostrum est dicere. Lector
1.8.250  (Haec si forte aliquando legentur) judicet aequus.

jam scena Quirites.
1.9.51  Scena hominum porro est nostrorum insania princeps.
1.9.52   Patricias contra ut Coa pellucida palla
1.9.53  Sessum eat in cuneos ex lege, et spectet Orestae
1.9.54  Nata coqui, vespillonis vel filia Sulli,
1.9.55  Vir quadringentos coram praetore professus,
1.9.56  Ementitur, et in tabulas descriptus

eat in cuneos ex lege, et spectet Orestae
1.9.54  Nata coqui, vespillonis vel filia Sulli,
1.9.55  Vir quadringentos coram praetore professus,
1.9.56  Ementitur, et in tabulas descriptus equestres
1.9.57  Pallet ad Oceani, et pallet censoris ad umbram.
1.9.58  Votorum haec summa est Romae: haec via, qua itur ad astra.
1.9.59  In locuplete domo

et in tabulas descriptus equestres
1.9.57  Pallet ad Oceani, et pallet censoris ad umbram.
1.9.58  Votorum haec summa est Romae: haec via, qua itur ad astra.
1.9.59  In locuplete domo primum servire: merere
1.9.60  Aera aliena in navi haud longum. Splendidiorem
1.9.61  Lucullo aedificare domum: cuneisque locare
1.9.62  Uxorem. Cunei populo sunt

ad Oceani, et pallet censoris ad umbram.
1.9.58  Votorum haec summa est Romae: haec via, qua itur ad astra.
1.9.59  In locuplete domo primum servire: merere
1.9.60  Aera aliena in navi haud longum. Splendidiorem
1.9.61  Lucullo aedificare domum: cuneisque locare
1.9.62  Uxorem. Cunei populo sunt unica nostro
1.9.63  Nobilitas. Cuneis tonsori et

idem gaudere, eadem mirarier, atque
1.9.78  Velle eadem ac nolle? Ergo adeo te purpura rubro
1.9.79  Murice decepit, nequeas ut noscere sanus
1.9.80  Sutorem dare verba tibi in trabea, atque curuli
1.9.81  In sella, quoties crepidis aequalia sentit
1.9.82  Ad latum clavum consul, sellamque curulem
1.9.83  Damnatus? Non veste

1.9.78  Velle eadem ac nolle? Ergo adeo te purpura rubro
1.9.79  Murice decepit, nequeas ut noscere sanus
1.9.80  Sutorem dare verba tibi in trabea, atque curuli
1.9.81  In sella, quoties crepidis aequalia sentit
1.9.82  Ad latum clavum consul, sellamque curulem
1.9.83  Damnatus? Non veste homini differt homo, verum

1.9.84  Ingenio plus, quam gregibus bos distat equorum.
1.9.85   Ingredior. Cuneis dispostas ordine matres
1.9.86  Romanasque nurus video: volitare cinaedos
1.9.87  Per vacuum in medio: extemplo instauratur ocellis
1.9.88  Et pilleo, atque flabello mutuus, et pede sermo.
1.9.89  Panditur hoc animus sermone: hoc hora notatur,
1.9.90  Et locus: hoc rident

1.9.98  Qui male perstringis Satyra scenam, atque theatra?
1.9.99  Urbanaeque voluptatis purissima tollis
1.9.100  Gaudia, barbariemque meram, immundumque reducis
1.9.101  In vitam rus. Esto: peccarint duo, vel tres.
1.9.102  Sed tu ad communem respexeris aequius usum,
1.9.103  Vita memor Sophocli quid debeat atque Menandro.
1.9.104  Quid magis

1.9.138  Atque Evoe plenis inclamat Corbulo buccis,
1.9.139  Et cupidus repeti plusquam vice postulat una.
1.9.140  Ergo habet auriculas, quas rex Mida, doctus in arte
1.9.141  Corbulo, et est vere, quod dicitur, ad Lyram Asellus.
1.9.142  Hoc vocat urbane recreari Corbulo tecum.
1.9.143   Versilis ornatu laudas quod scena superbo

ferunt plaustris vexisse poemata Thespin.
1.9.159  Urbanae nimium hae sunt res, homini et mediocri
1.9.160  Ut sum ego, vix aptae. Sapit hic Capitolia squalor!
1.9.161   Prodiit in scenam tamdem histrio. Roscius alter,
1.9.162  Aut Aesopus: mira homini vox, actio mira est.
1.9.163  Plaudite: at in scena recitat dum pulcra Cytheris,
1.9.164  O qui spectatis,

ego, vix aptae. Sapit hic Capitolia squalor!
1.9.161   Prodiit in scenam tamdem histrio. Roscius alter,
1.9.162  Aut Aesopus: mira homini vox, actio mira est.
1.9.163  Plaudite: at in scena recitat dum pulcra Cytheris,
1.9.164  O qui spectatis, vocemque animumque tenete.
1.9.165  Esto, ut vis. Sed cur dignus dum agit actor Athenis,
1.9.166  Servorum interea

misere. At cunei graviora minantur.
1.9.182  Nescio qui me ros rigat inde, peritque lacerna,
1.9.183  Et toga. Quam spurcus distillat desuper imber!
1.9.184  Quod si forte in Aristarchum quem, aut Quintilianum
1.9.185  Incidi, ab antiquis sumens qui exordia Grajis
1.9.186  Expendit Davi dicteria quaelibet, atque,
1.9.187  Quidquid ait scurra, in

si forte in Aristarchum quem, aut Quintilianum
1.9.185  Incidi, ab antiquis sumens qui exordia Grajis
1.9.186  Expendit Davi dicteria quaelibet, atque,
1.9.187  Quidquid ait scurra, in trutina suspendit Homeri
1.9.188  Judicia exercens judex acerrima Talpa;
1.9.189  Tunc alia exoritur puerili naenia major,
1.9.190  Nutrice intolerabilior, ludique magistro,

tamen haec incommoda penset,
1.9.194  Dum teneat dulci te captum errore voluptas.
1.9.195  Putida nescio cui conscripta est fabula scurrae
1.9.196  De trivio, angustis quem dura in rebus egestas
1.9.197  Impulit, ut tunicas piperi, scombrisque pararet.
1.9.198  Cui Charites, et sal, ipsaeque videntur Athenae
1.9.199  Quidquid ab

scripsisse. Quid inde
1.9.202  Actio Pantolabo qualis, qualisque Neaerae?
1.9.203  Si tragice insanit, minus est furiosus Orestes.
1.9.204  Comica si tractat, tam socci est hospes in arte,
1.9.205  Quam lanius, ferro si militis accingatur,
1.9.206  Desipit in jure aut praetor cum judicat Aulus.
1.9.207  Qui modo in immundae latuit squalore popinae,

tragice insanit, minus est furiosus Orestes.
1.9.204  Comica si tractat, tam socci est hospes in arte,
1.9.205  Quam lanius, ferro si militis accingatur,
1.9.206  Desipit in jure aut praetor cum judicat Aulus.
1.9.207  Qui modo in immundae latuit squalore popinae,
1.9.208  Farsit ubi lardo tuceta salarius uncto,
1.9.209  Prodiit in scenam, atque

si tractat, tam socci est hospes in arte,
1.9.205  Quam lanius, ferro si militis accingatur,
1.9.206  Desipit in jure aut praetor cum judicat Aulus.
1.9.207  Qui modo in immundae latuit squalore popinae,
1.9.208  Farsit ubi lardo tuceta salarius uncto,
1.9.209  Prodiit in scenam, atque repente est histrio factus,
1.9.210  Audax Romano plausus

Desipit in jure aut praetor cum judicat Aulus.
1.9.207  Qui modo in immundae latuit squalore popinae,
1.9.208  Farsit ubi lardo tuceta salarius uncto,
1.9.209  Prodiit in scenam, atque repente est histrio factus,
1.9.210  Audax Romano plausus meruisse theatro,
1.9.211  Quatuor in Circo vix dignus jungere tigna,
1.9.212  Fabellas narrare, aut Codro

1.9.208  Farsit ubi lardo tuceta salarius uncto,
1.9.209  Prodiit in scenam, atque repente est histrio factus,
1.9.210  Audax Romano plausus meruisse theatro,
1.9.211  Quatuor in Circo vix dignus jungere tigna,
1.9.212  Fabellas narrare, aut Codro evellere dentes.
1.9.213  Unde, Neaera, venis? flavam unde Cytherida habemus?
1.9.214  Unde incompositos das

1.9.227  Jacturam dicas. Contra si coenet Acaetes
1.9.228  Sardus pro Sardis, sapere atque valere fatebor.
1.9.229  Non ego judicium vestrum ridebo, Quirites,
1.9.230  In Circo quoties ursum, aut saltare catellam,
1.9.231  Vel joculos turpis spectetis cercopitheci.
1.9.232  Sed quando haec bella et contenditis esse faceta,
1.9.233  Praebuit illotis

1.9.237  Diffundam, mediumque ostendam erroribus unguem. SATYRA X. EPISTOLA
1.10.1   Carmina si vates nonum premeremus in annum,
1.10.2  Sanior ut ratio, inconsulti et fama poetae
1.10.3  Flagitat, alta tibi per me servare liceret
1.10.4  Otia, nec te nunc noster turbaret Apollo.

avaritiae instrumentum? Gloria me ne
1.10.39  Transversum rapiat? Num deberi omnia morti
1.10.40  Ignotum est? Cum moliri conamine tanto
1.10.41  Et properare homines video in vita, hunc ad honores,
1.10.42  Illum ad opes niti, hunc alium servire Lyaeo,
1.10.43  Atque voluptati, et tantos perferre labores
1.10.44  Propterea, ut tamdem detur vixisse

1.10.44  Propterea, ut tamdem detur vixisse beate,
1.10.45  Humani generis, fateor, miseretque, pudetque,
1.10.46  Quod magnas agitant magno conamine nugas.
1.10.47  In vita, atque in scena idem enim accidit. Interius clam
1.10.48  Ferramenta, trabesque latent, et machina, cujus
1.10.49  Truditur auxilio fabella: at templa Deorum,

ut tamdem detur vixisse beate,
1.10.45  Humani generis, fateor, miseretque, pudetque,
1.10.46  Quod magnas agitant magno conamine nugas.
1.10.47  In vita, atque in scena idem enim accidit. Interius clam
1.10.48  Ferramenta, trabesque latent, et machina, cujus
1.10.49  Truditur auxilio fabella: at templa Deorum,
1.10.50  Regumque apparent

feretro seu Davus, sive Agamemnon?
1.10.67  Quare cur vehementer contendam, atque laborem,
1.10.68  Si, quaecumque mihi fuerit fortuna, obeundum est?
1.10.69  Sumptibus in fundum periturum parcere sani est;
1.10.70  At stulti, vano fructum sperasse labore.
1.10.71  Quae illuc respiciunt, ut non, quia fluxa brevisque
1.10.72  Conditio vitae est,

illuc respiciunt, ut non, quia fluxa brevisque
1.10.72  Conditio vitae est, mortales turpiter omnes
1.10.73  Dispereant, ipsos se se sub funere flentes;
1.10.74  Verum ut rebus in humanis teres atque rotundus
1.10.75  Gaudia non nimio quaeram fugiamve labore.
1.10.76  Quae cecidere, utcumque feram: praesentibus utar
1.10.77  Ut mox dilapsuris: at labentia

aegre linquit, cum Phoebus mergitur undis.
1.10.148  Femineo student usque gregi; nam saepe frequentat,
1.10.149  Quas bene non operit vestis bombycina, quaeque
1.10.150  Pellucent in Cois, atque atrae comam, et hirtae,
1.10.151  Aestivum frigus captantes vespere primo
1.10.152  Incedunt humeros nudae, nudaeque lacertos,
1.10.153  Vesteque sublata gaudent

avide nova mella voras, et cymbia lacte
1.11.12  Plena hauris, nimium suetus puerilibus escis.
1.11.13  Arabicos latices pateris frigescere linquis,
1.11.14  Mox lambis catuli in morem, parvaeque catellae.
1.11.15  Gaudet, et arridet puero matertera simplex.
1.11.16  Me contra monuisse decet, quae censeo, nilque
1.11.17  Quod prodesse queat tibi,

spatium vitae tibi noxius. Illuc
1.11.28  Sed mea respiciunt praecepta, ut, si sapis, ullam
1.11.29  Non praetermittas parce, et ratione magistra
1.11.30  Vescendi in vita illecebram. Nam regua epularum
1.11.31  Salsamenta tenent homines inter. Viden' herbis,
1.11.32  Fontibus atque suis bruta ut contenta pusillum
1.11.33  Ligna super sapiant

Anticyram pariter. Sed amantibus omne
1.12.7  Miscete helleborum, medici, miscete poetis.
1.12.8  Mortales egit discort insania: at idem
1.12.9  Truncus uti varios propellit in arbore ramos,
1.12.10  Sic error variis illudit partibus idem.
1.12.11  An levis haec fortasse mei est insania morbi,
1.12.12  Quod Satyras scribo? Mihine ipsi ignoscere

Anne sapit veterum nummos Crispinus emendo,
1.12.61  Musarumque domi ponendo, et signa Maronis
1.12.62  Expers Musarum, atque adeo rudis artium, ut octo
1.12.63  Caesarea in serie Augustos effutiat, atque
1.12.64  Somniet Octavi Museo inferre numisma?
1.12.65  Est et quem torno faciendis cornua thecis
1.12.66  Collegisse juvat demota Hircis demptaque

1.12.69  Artificis domini dextra meritura poliri!
1.12.70  Digna senatori curas avertere cura,
1.12.71  Leniter otiolum molli fallente labore.
1.12.72   Pellucent multae in Cois: pars corporis una
1.12.73  Nuda patet, male sub tenui latet altera veste,
1.12.74  Quilibet ut possit facile describere pictor.
1.12.75  Ignosco Catiae. Catiam mirantur et

Gaudent, et Tyriam capiti imposuere tiaram.
1.12.94  Affectat Susas, portentaque regia Marcus
1.12.95  Dama crepat, cui vix primum tria nomina praetor
1.12.96  Addidit in titulos hodie, signumque Quiritis.
1.12.97  Proposito cecidere, ubi quisquam agnovit eos, qui
1.12.98  Larvati percurrunt Bacchanalibus urbem.
1.12.99  Quaere peregrinos, si veste

Camillis?
1.12.111  Si Carhago nequit, non est, quo scruta colore
1.12.112  Scipiadum faciant. Superat si purpura censum
1.12.113  Scipiadae, illa malas in apertum protulit artes.
1.12.114  Insanum est, temere nullo delectu imitari
1.12.115  Quodlibet exemplar, quod fors objecerit. Ecquis
1.12.116  Vestrum est, qui mecum effuse non

delectu imitari
1.12.115  Quodlibet exemplar, quod fors objecerit. Ecquis
1.12.116  Vestrum est, qui mecum effuse non rideat, aut qui
1.12.117  Insanisse neget, Venetorum si quis in urbe
1.12.118  Frena et equos emat, aurigas paret, esseda, currus,
1.12.119  Nempe ideo, quia camporum lato aequore Parthis
1.12.120  Et currus agitare, et equos est flectere

nullus pensaverit usus.
1.12.126   I, cape, et optatos Nireu pulcherrime amictus
1.12.127  Indue: sume supercilium non veste minus, quo
1.12.128  Dalmata Caesareis tiro se miles in armis
1.12.129  Extulit.A quibus exspectas te coetibus iri
1.12.130  Visum? Saturnalia nondum: non choreae, non
1.12.131  Nuptiae apud quemquam procerum, nec coena paratur:

nunc patruus fuero tibi, nec meretrices
1.12.151  Durius increpitem juvenumque coarguam amores.
1.12.152  Verum hoc est id, ubi insanis, quam qui pote apertum
1.12.153  Mittere se in puteum, ut laticis cyathum hauriat unum.
1.12.154  Quî differs insano, cum metuis, mala ne te
1.12.155  Ejiciat meretrix, si non urbanus amator
1.12.156  In tunica vigiles

Mittere se in puteum, ut laticis cyathum hauriat unum.
1.12.154  Quî differs insano, cum metuis, mala ne te
1.12.155  Ejiciat meretrix, si non urbanus amator
1.12.156  In tunica vigiles ostrina? Esset toga erassa
1.12.157  Si tibi, sordida palla, subucula trita, pedi si
1.12.158  Calceus haereret laxa male sutus aluta,
1.12.159  Non ideo exclusus

laxa male sutus aluta,
1.12.159  Non ideo exclusus caneres miserabile carmen
1.12.160  Ante fores, dum esset plenus tibi sacculus, et dum
1.12.161  Fenora non unum cumularet nomen in arca:
1.12.162  Sed tibi munditiis solis fors constat amoris
1.12.163  Pignus. An idcirco nil donas? an nihil a te
1.12.164  Corradit? tu continuo non munera mittis,

ne igitur sanum contendis adhuc etiam, qui
1.12.175  Res, loca, personas nullo discrimine censes,
1.12.176  Quique tuimet amans nimium, Narcissus ut olim,
1.12.177  Decidis in flumen, neque te illi intelligis esse
1.12.178  Ridiculum, cui donas quidquid habes? Furere hoc, et
1.12.179  Insanire nisi est, jam vero sanus erit, qui
1.12.180  Ora senex minio

nisi est, jam vero sanus erit, qui
1.12.180  Ora senex minio pallentia fucat, et ille
1.12.181  Pygmaeo brevior, curto qui concutit ensem
1.12.182  Sesquipedalem in equo, et cujusvis militiae expers
1.12.183  Innumeras solus ciet in certamina turmas.
1.12.184  Circumfusa negat puerorum turba. Pari te
1.12.185  Ridet ut insanum puerilis naenia

senex minio pallentia fucat, et ille
1.12.181  Pygmaeo brevior, curto qui concutit ensem
1.12.182  Sesquipedalem in equo, et cujusvis militiae expers
1.12.183  Innumeras solus ciet in certamina turmas.
1.12.184  Circumfusa negat puerorum turba. Pari te
1.12.185  Ridet ut insanum puerilis naenia jure,
1.12.186  Curantem, et tot molitum res serio ineptas.

negat puerorum turba. Pari te
1.12.185  Ridet ut insanum puerilis naenia jure,
1.12.186  Curantem, et tot molitum res serio ineptas.
1.12.187   Nunc illum, a quo digressi, redeamus in orbem.
1.12.188  Insanire vides capitum tot millia, sana
1.12.189  Quae tu mente frui vecordi errore putaras.
1.12.190  At quota pars hominum nunc nostro est carmine tacta?

1.12.198  Adde procos vetularum, et cetera multa, quibus vix
1.12.199  Garrula sufficiat dicendis Laelia. Porro
1.12.200  Invenies insanorum tot millia ubique
1.12.201  In vita circa latus, et circa caput, ut cui
1.12.202  Objicias vitium insani, cui nomina sani
1.12.203  Des, aegre dignoscas. Quos inter numeras te?
1.12.204  Te qui scriptores

illic diffudisse, rosasque,
1.13.14  Sevit ubi violas, ferrugineosque hyacinthos
1.13.15  Nocturnus capitis dolor, atque insomnia pernox.
1.13.16  Saepe tamen Charites coeptis in vota vocatae
1.13.17  Adfuerant, vel adesse videbantur. Venus ipsa
1.13.18  Arte sua, et juvit cinctu persaepe puellas.
1.13.19   Invida consensus tales Discordia rupit.

1.13.24  Quod cultus, formaeque putent sibi cedere laude.
1.13.25  Ut sensere pares, aut fors mage posse placere,
1.13.26  Totus amor, tenuem ut vanescit in aera fumus.
1.13.27  Inde facem propriae iratae deperdere formae
1.13.28  Extemplo veluti privignum odere novercae.
1.13.29  Unguibus hoc ulcus meditata Dea improba foedis

veluti privignum odere novercae.
1.13.29  Unguibus hoc ulcus meditata Dea improba foedis
1.13.30  Sollicitare, novumque animis infundere virus.
1.13.31  Protinus in Clymenes vultus mutatur et ora,
1.13.32  Veraque fit Clymene. Clymene urbani arbitra cultus,
1.13.33  Et verbo cui posse datum nune vertere vittae
1.13.34  Ut libuit, nunc fata

apices, cultusque notare vetustos
1.13.39  Nulli ignoscendos, nulla et virtute piandos.
1.13.40   Ergo diva potens Clymenes sub imagine falsa
1.13.41  Forte ambas in coetu quodam nacta sodales
1.13.42  Ariculus hoc clam instillavit nescio cujus.
1.13.43  Ut bene Gratidiam mitra illa, decetque crocota!
1.13.44  Quam pulcra est hodie! Glyceren

fides? Me occulta fraude petisti,
1.13.75  Obrepsit Clymenes cum emta ad suffragia furtim.
1.13.76  Composito rupit vocem, quodcumque loquuta est.
1.13.77  His iram a Clymene in veterem detorsit amicam.
1.13.78  Ergo Gratidiam odisse, atque illi male velle
1.13.79  Occulto primum, post omni ambage remota.
1.13.80  Formosae irasci plus, quam dicuntur

1.13.78  Ergo Gratidiam odisse, atque illi male velle
1.13.79  Occulto primum, post omni ambage remota.
1.13.80  Formosae irasci plus, quam dicuntur amare.
1.13.81  Certe meta in amore datur, sed nullus in ira
1.13.82  Est modus, aut finis: quod si nocuisse potestas
1.13.83  Esset, quam vellent, miseris mortalibus; heu quae

odisse, atque illi male velle
1.13.79  Occulto primum, post omni ambage remota.
1.13.80  Formosae irasci plus, quam dicuntur amare.
1.13.81  Certe meta in amore datur, sed nullus in ira
1.13.82  Est modus, aut finis: quod si nocuisse potestas
1.13.83  Esset, quam vellent, miseris mortalibus; heu quae
1.13.84  Instarent caedes, et

at melior, viresque coercuit intra
1.13.86  Exiguos natura modos, risuque pacisci
1.13.87  Posse dedit, misera quod erat fors morte luendum.
1.13.88  Quamquam enim in imensum Glyceres excreverit ira,
1.13.89  Atque atrox odium furiis stimularit amaris,
1.13.90  Et licet ad summum ventum sit, non tamen ultra
1.13.91  Processere irae, urbano quam

choreas juvat, aut notos invisere coetus.
1.13.97  Nullaque habent, flavae quae dant mandata puellae
1.13.98  Mane, ipsamque negant dare, et accepisse salutem.
1.13.99  Obvia in occursu, quasi tetrum offenderit anguem,
1.13.100  Quaelibet avertit vultus, et lumina torquet,
1.13.101  Infestoque odio subtilis texta flabelli
1.13.102  Praetendit, digitosque

erecto et pectore, collum
1.13.135  Contrahit, inflexaque omnes cervice salutat,
1.13.136  Et pedis anteferens apte vestigia dextri
1.13.137  Incipit: O ego Dardania ceu Pastor in Ida
1.13.138  Uni si malum e vobis, quae pulcrior esset,
1.13.139  Donarem! vel terna in frusta aequalia sectum
1.13.140  Dividerem, vel lis nondum

pedis anteferens apte vestigia dextri
1.13.137  Incipit: O ego Dardania ceu Pastor in Ida
1.13.138  Uni si malum e vobis, quae pulcrior esset,
1.13.139  Donarem! vel terna in frusta aequalia sectum
1.13.140  Dividerem, vel lis nondum composta maneret:
1.13.141  Tam anceps haererem, dubiusque animi, neque gnarus

salsisque jocis, juvenumque cachinnis
1.13.148  Atque puellarum, quae Aegles plausere lepori,
1.13.149  Et victum salibus Lycidam adspersere malignis,
1.13.150  Olim in femines nomen populare cathedris.
1.13.151   Infestas sed nulla coit pax inter amicas.
1.13.152  Bellum saevit adhuc, in longum et saeviet aevum.

victum salibus Lycidam adspersere malignis,
1.13.150  Olim in femines nomen populare cathedris.
1.13.151   Infestas sed nulla coit pax inter amicas.
1.13.152  Bellum saevit adhuc, in longum et saeviet aevum. SATYRA XV SYLVANUS
1.14.1  Sylvani rabulae Arcadiam, plausumque forensem,

SATYRA XV SYLVANUS
1.14.1  Sylvani rabulae Arcadiam, plausumque forensem,
1.14.2  Saxosi quoties concredit in otia ruris,
1.14.3  Orat ubi ad ventos causam, quam nuper in urbe
1.14.4  Judicio magno de surrepto egerat hirco,
1.14.5  Maecenas, audi dum narro. Jocosa labori

SATYRA XV SYLVANUS
1.14.1  Sylvani rabulae Arcadiam, plausumque forensem,
1.14.2  Saxosi quoties concredit in otia ruris,
1.14.3  Orat ubi ad ventos causam, quam nuper in urbe
1.14.4  Judicio magno de surrepto egerat hirco,
1.14.5  Maecenas, audi dum narro. Jocosa labori
1.14.6  Adspirasse novo ne dedignare, Thalia.

novo ne dedignare, Thalia.
1.14.7   Principio villae locus est, scribendaque forma.
1.14.8  Montis praerupti dorso, et procul a maris ora
1.14.9  Caucaseas inter cautes, media in silice, ampla
1.14.10  Stat domus, atque opibus domini dignissima villa:
1.14.11  Multa tegunt circum virides spineta lacertos,
1.14.12  Sed nulli fontes adsunt, nullae arboris

1.14.19  Nec rabulae possunt non semper dicere causam
1.14.20  Rure, domi, media inter pocula, ut ante tribunal)
1.14.21  Se declamando exercet facundus, et acer
1.14.22  In primis orator, ubi sol montibus umbras
1.14.23  Decedens mutat, saxo et resupinus acuto
1.14.24  Pendulus a Scytica infelix ut rupe Prometheus

1.14.27  Incipit hircinam longinqua ab origine causam,
1.14.28  Et tamquam subsellia, scribae, praetor adesset
1.14.29  Coram, supploditque pedem, dicendaque trinis
1.14.30  In digitis partitur, rubricas citat, atque
1.14.31  Annosi non intellecta volumina baldi,
1.14.32  Et Pandectarum nigro linit omnia jure.
1.14.33  Diluit, accusat, defendit, et

1.15.26  Perdiscas facile: repetitae ego taedia crambes
1.15.27  Non addo. Infernis me Tartara vallibus ima
1.15.28  Excepere, situ loca squalida, opaca tenebris.
1.15.29  In medio rupes: solido riget ardua ferro
1.15.30  Arx rupe in celsa, tenditque ad sidera moles
1.15.31  Ingens, aeria; infandas quo carcere poenas
1.15.32  Inclusi admissa solvunt

1.15.27  Non addo. Infernis me Tartara vallibus ima
1.15.28  Excepere, situ loca squalida, opaca tenebris.
1.15.29  In medio rupes: solido riget ardua ferro
1.15.30  Arx rupe in celsa, tenditque ad sidera moles
1.15.31  Ingens, aeria; infandas quo carcere poenas
1.15.32  Inclusi admissa solvunt pro fraude nocentes,
1.15.33  Quisque suas sortiti sedes.

celsa, tenditque ad sidera moles
1.15.31  Ingens, aeria; infandas quo carcere poenas
1.15.32  Inclusi admissa solvunt pro fraude nocentes,
1.15.33  Quisque suas sortiti sedes. Orbis in orbem
1.15.34  Spira velut, rediens summa ad fastigia ab imo
1.15.35  Ascensus facilis dedit, ut dirimunt simul, atque
1.15.36  Pendulae uti educunt tecto conclavia scale

velut, rediens summa ad fastigia ab imo
1.15.35  Ascensus facilis dedit, ut dirimunt simul, atque
1.15.36  Pendulae uti educunt tecto conclavia scale
1.15.37  Aedibus in magnis. Delectus quilibet orbis
1.15.38  Suppliciis, noxisque suis non excipit omnes
1.15.39  Turmatim, proprio sed quisque addicitur orbi.
1.15.40  Nec semel adscriptos datur

mirum! Mutati corpora formis
1.15.114  Abjecere hominum vultis. Hic simia factus
1.15.115  Obscenos pandit rictus, nuda et nate turpis
1.15.116  Saltu incomposito partes se versat in omnes,
1.15.117  Inceditque bipes, lepidum pecus! Hic habitum alter
1.15.118  Psittaci et ora gerens croceis super arbore celsa
1.15.119  Consedit pedibus, virides et concutit

bipes, lepidum pecus! Hic habitum alter
1.15.118  Psittaci et ora gerens croceis super arbore celsa
1.15.119  Consedit pedibus, virides et concutit alas
1.15.120  In risum effusus, temereque per aera notas
1.15.121  Olim iterat voces, et sesquipedalia verba,
1.15.122  Extremos sensus, et verba cadentia tollens;
1.15.123  Verba, miser, nostras

sensus, et verba cadentia tollens;
1.15.123  Verba, miser, nostras laeve simulantia voces!
1.15.124   II. Hoc egressi alium, qui supra est, scandimus orbem,
1.15.125  In quem detrusi quotquot, dum vita manebat,
1.15.126  Trans mare currentes, multisque erroribus acti
1.15.127  Externa exempla, externas et ponere leges
1.15.128  Optavere suis,

1.15.145  Monstrari digito reduces, et dicier: Hic est.
1.15.146  Carus Aristippo, convivaque Parmenionis
1.15.147  Hic fuit: illum deperiit clam regia pellex:
1.15.148  Hic in deliciis regi fuit: ille bonarum
1.15.149  Artium amore diu doctis se inclusit Athenis,
1.15.150  Socratem ut audiret. Nugae porro omnia, nugae
1.15.151  Haec fuerant, tricae, et

aut quaenam est forma viris? Date tantis
1.15.173  Funeribus lacrymas, duri miserescite casus,
1.15.174  Si qua fides vobis, pietasque! Senum, et vetularum
1.15.175  Sunt versi in speciem (titulis ad pectora scriptis
1.15.176  Nomina testantur, modo totam nota per urbem;
1.15.177  Quae vidi hisce oculis, titulosque in pectore legi)
1.15.178  Myrtillus,

Senum, et vetularum
1.15.175  Sunt versi in speciem (titulis ad pectora scriptis
1.15.176  Nomina testantur, modo totam nota per urbem;
1.15.177  Quae vidi hisce oculis, titulosque in pectore legi)
1.15.178  Myrtillus, Corydom, Amaryllis, Lesbia, Phyllis:
1.15.179  Hi fuerant olim, nunc turpis ruga seniles
1.15.180  Contraxit, maciesque infecit lurida

sed multi implerunt subsellia manes:
1.15.216  Multa et surda cohors, meditari callida acutum,
1.15.217  Et frustra conata loqui, nam nulla sequuntur
1.15.218  Verba, neque in vacuam se se vox explicit aethram.
1.15.219  Quisque manu tacitus non parva volumina libri
1.15.220  Ingentis volvit, fixisque pererrat ocellis;
1.15.221  Et totam haurit, doctis

1.15.224  Opportuna monet foribus suspensa tabella.
1.15.225  Nempe erat hic hominum grex, atque exercitus ille
1.15.226  Leniter omne quibus vacua tonsoris in umbra
1.15.227  Traductum est aevum, fueratque negotium, et una
1.15.228  Ars vitae, si forte novi quid contigit usquam,
1.15.229  Mature nosse, eque actis haurire diurnis

taberna!
1.15.235  Quot motae classes! Hominum qui sudor, equûmque!
1.15.236  Quae caedes! Sed quanta simul prudentia rerum,
1.15.237  Quanta virûm! Dedit haec sensisse futura, et in aula
1.15.238  Suppositos cineri tutoincessisse per ignes,
1.15.239  Et procul innexam olfacere, aut innectere fraudem.
1.15.240  Consessu in gelido tacuit nunc garrula

virûm! Dedit haec sensisse futura, et in aula
1.15.238  Suppositos cineri tutoincessisse per ignes,
1.15.239  Et procul innexam olfacere, aut innectere fraudem.
1.15.240  Consessu in gelido tacuit nunc garrula lingua:
1.15.241  Nunc surdae aures: nunc didicisse novas vetitum res:
1.15.242  Nec quaesisse juvat: patet actis nulla diurnis
1.15.243  Janua: sed

opus. Tam longe adscripta est meta diei!
1.15.249  Sic, quae adeo ardentes cupiere recentia facta
1.15.250  Fata negant, tantum vetera, et neglecta dedere,
1.15.251  Quorum in tonstrinis nulla umquam mentio facta est.
1.15.252   V. Ut superare datum ascensu loca frigida, muta,
1.15.253  Tunc alium, qui juxta est, deferor hospes in orbem

dedere,
1.15.251  Quorum in tonstrinis nulla umquam mentio facta est.
1.15.252   V. Ut superare datum ascensu loca frigida, muta,
1.15.253  Tunc alium, qui juxta est, deferor hospes in orbem
1.15.254  Hîc strepitus, clamorque virum, turbaeque loquentis
1.15.255  Assensus, fremitusque una et dissensus, acuti
1.15.256  Et plausus,

huc omnem sapiens Abdera senatum.
1.15.264  Concilium augustum! cano venerabile barbae
1.15.265  Et capitis cultu! Aequabat sapientia canos.
1.15.266  Pars equitat patrum huc illuc in arundine longa,
1.15.267  Pullam induta togam: suggestum scandere certat
1.15.268  Altera pars, prolixa et cum gravitate perorat.
1.15.269  Alta petunt omnes: muscas et inania

nomen. Qui exploret, mittite printum
1.15.284  Dixisti pulcre! pedibus tibi, magne senator,
1.15.285  Ultro assentimur, conclamat turba patrum, et qui
1.15.286  Ibat arundineis in equis exercitus ingens.
1.15.287  Provoco, ait tum unus, plebisque appello tribunos.
1.15.288  Intercedite, et exitium prohibete, tribuni,
1.15.289  Si sapitis. Clamor

agitantque per altum
1.15.304  Aera constricto insufflantes leniter ore,
1.15.305  Donec dissiliat tenuis diffracta repente
1.15.306  Bulla, omnisque leves humor disjectus in auras
1.15.307  Irroret cana guttarum adspergine fauces.
1.15.308  Haec sors Abderitarum est, haec poena senatus,
1.15.309  Mittere legatos, equitare in arundine longa,

leves humor disjectus in auras
1.15.307  Irroret cana guttarum adspergine fauces.
1.15.308  Haec sors Abderitarum est, haec poena senatus,
1.15.309  Mittere legatos, equitare in arundine longa,
1.15.310  Scribere litterulas, sed cui nescire, timere
1.15.311  Nil metuenda, perorare, appellare tribunos,
1.15.312  Et semper

manat lac fontibus: edit
1.15.334  Nuda silex Cererem: fluxerunt flumina musto:
1.15.335  Hirci mulgentur, cum opus est: dant mellea dona
1.15.336  Muscae: saltantesque canunt in rupe catellae.
1.15.337  Singula quis memoret fando? Tu crimine ab uno
1.15.338  Disce magis. Videas congesta hîc omnia in unum,
1.15.339  Qualia saepe nimis fert monstra poetica

dant mellea dona
1.15.336  Muscae: saltantesque canunt in rupe catellae.
1.15.337  Singula quis memoret fando? Tu crimine ab uno
1.15.338  Disce magis. Videas congesta hîc omnia in unum,
1.15.339  Qualia saepe nimis fert monstra poetica tellus.
1.15.340  Sed laetae valles, umbraeque, et amoena vireta
1.15.341  Felici nemore, et

laeti Poeana canebant;
1.15.356  Quisque sui ad lunam fundentes carminis hymnum.
1.15.357  Maevius haec, Baviusque tenent mitissima regna,
1.15.358  Tranquillaque regunt placidos in pace poetas.
1.15.359  Tam multos numero, Lybicis quam magnus arenis
1.15.360  Est numerus, quantisque natantur piscibus undae.
1.15.361  Non his seditio regnis; non civibus

choreae, et cantus, et nectare plena Lyaei
1.15.364  Pocula, amataeque olim mentio multa puellae.
1.15.365  At Bavius magno vinum cratere coronans
1.15.366  Collegam alterni vocat in certamina cantus.
1.15.367  Obstupuit bubo omnis, noctuaque omnis, et anser,
1.15.368  Arrectisque ipsi auribus obstupuere poetae.
1.15.369  Incepit Bavius, respondit Maevius

plus fabellis sapiant, nugisque canoris
1.16.7  Non video. Quis non aegrotus, dicite, quae non
1.16.8  Tantumdem nutrix deliret anicula? Acute
1.16.9  Cum sapit, incidit in multam nae Graecia febrim.
1.16.10  His tamen excipio revera expertus, et usu
1.16.11  Edoctus vitamque illorum, et munia, quotquot
1.16.12  In sylvis censent Academi existere

1.16.9  Cum sapit, incidit in multam nae Graecia febrim.
1.16.10  His tamen excipio revera expertus, et usu
1.16.11  Edoctus vitamque illorum, et munia, quotquot
1.16.12  In sylvis censent Academi existere verum.
1.16.13  His morum exemplar vita respondet in omni,
1.16.14  Fida repercussae crystalli ut fronte renidet,
1.16.15  Nec quidquam a veris

excipio revera expertus, et usu
1.16.11  Edoctus vitamque illorum, et munia, quotquot
1.16.12  In sylvis censent Academi existere verum.
1.16.13  His morum exemplar vita respondet in omni,
1.16.14  Fida repercussae crystalli ut fronte renidet,
1.16.15  Nec quidquam a veris simulata abdudit imago;
1.16.16  His nihil in rebus certi est: nil posse negari

morum exemplar vita respondet in omni,
1.16.14  Fida repercussae crystalli ut fronte renidet,
1.16.15  Nec quidquam a veris simulata abdudit imago;
1.16.16  His nihil in rebus certi est: nil posse negari
1.16.17  His placet, aut affirmari, sed partem in utramque
1.16.18  Omnia perpendi. Curvo dignoscere rectum
1.16.19  Horum manca negat sapientia.

ut fronte renidet,
1.16.15  Nec quidquam a veris simulata abdudit imago;
1.16.16  His nihil in rebus certi est: nil posse negari
1.16.17  His placet, aut affirmari, sed partem in utramque
1.16.18  Omnia perpendi. Curvo dignoscere rectum
1.16.19  Horum manca negat sapientia. Quisquis at haeret
1.16.20  Anceps, annuere est, et cudere dogmata parcus.

sapientia victrix
1.16.25  Sub pedibus tenet ampullas, et sesquipedalem
1.16.26  Fastum, et ventoso innatam capiti caprificum.
1.16.27  Sic ego, adhuc in vita cum essem tiro, videbam
1.16.28  Et linguae magno, et laterum contendere nisu
1.16.29  Omnes de se homines, et rebus saepe suis, et
1.16.30  Unumquemque fidem sibi haberi

linguae magno, et laterum contendere nisu
1.16.29  Omnes de se homines, et rebus saepe suis, et
1.16.30  Unumquemque fidem sibi haberi velle, scholarum
1.16.31  Possit ut in ludo sibi credi quisque magister.
1.16.32  Credideram primo deceptus; sed meliorem
1.16.33  Restituit nasam Arcesilae, sensusque Platonis,
1.16.34  Et didici tantis demum dubitare

Credideram primo deceptus; sed meliorem
1.16.33  Restituit nasam Arcesilae, sensusque Platonis,
1.16.34  Et didici tantis demum dubitare magistris
1.16.35  De omnibus, in vita fieri quaecumque viderem.
1.16.36  Non dicas, quorsum haec tendunt? Dicam hercule. Tu, si
1.16.37  Forte vacat, sequere, et totam discurre per urbem,
1.16.38  Civium et in

in vita fieri quaecumque viderem.
1.16.36  Non dicas, quorsum haec tendunt? Dicam hercule. Tu, si
1.16.37  Forte vacat, sequere, et totam discurre per urbem,
1.16.38  Civium et in vitas, et mores inspice mecum,
1.16.39  Emunctae naris spectatoe, visaque fari
1.16.40  Qui possis, dicenda et seposuisse tacendis.
1.16.41  Experiere statim, cecini quam vera,

Chii vindemia cede.
1.16.50  Non bene mille cadi capiunt vim dulcis olivi.
1.16.51  Quantis nominibus creverunt fenora! Ruptis
1.16.52  Quae congesta sibi est, et quanta pecunia in arcis!
1.16.53  Nil ultra exspectat! jam opus est numerare talentis.
1.16.54  Adde super quam grande sonant et lauta culina, et
1.16.55  Lauta

1.16.64  Sponsori, vel Quintili de mense olearum
1.16.65  Emturo viva pendentium ab arbore casus
1.16.66  Incertos. Audin' Judaeus amicus Apellae
1.16.67  Alteri in occultam quid furtim immurmuret aurem?
1.16.68  Heus tu! Credere Virroni assem, obolumve caveto.
1.16.69  Non aliud tota est nomen damnosius urbe.
1.16.70  Conductis nummis

ut parasito, Gargilioque nepoti.
1.16.72  I nunc, et nullo firma discrimine lancis,
1.16.73  Divitibus ne magis, Virro an propior sit egenis,
1.16.74  Qui tanta in re tantum alieno mergitur aere.
1.16.75  In partem sapiens utramvis disputet aeque.
1.16.76   Verte oculos nunc ad Rhodopen. Quae forma! juventae
1.16.77  Qui flos! Quam bene

1.16.72  I nunc, et nullo firma discrimine lancis,
1.16.73  Divitibus ne magis, Virro an propior sit egenis,
1.16.74  Qui tanta in re tantum alieno mergitur aere.
1.16.75  In partem sapiens utramvis disputet aeque.
1.16.76   Verte oculos nunc ad Rhodopen. Quae forma! juventae
1.16.77  Qui flos! Quam bene crine caput crispare revincto,

1.16.97  Illa papyraceas aptavit pectore mammas.
1.16.98  Nec Rhodope sola est: hoc Phyllis, Cynthia pacto,
1.16.99  Hoc formosa Chloe est. Ecquae fuit illa, reperta
1.16.100  In Circo, cujus bombycina pyga puellae est?
1.16.101  Dic age, nam bene nosti, et eris mihi magnus Apollo,
1.16.102  Qua mulier forma, quo sit pede, quove colore,
1.16.103  Pulcra,

1.16.110  Quisnam hic? Agnosco vultus, exsanguiaque ora
1.16.111  Doctiloqui juvenis, primis sapientia quem annis
1.16.112  Gymnasio, et doctae secessu exercuit umbrae in
1.16.113  Ludolo Athenarum. Quali nunc mole librorum
1.16.114  Implevit pluteos! Stant mundi pumice et auro,
1.16.115  Ordine dispositi, cedro incorrupta supellex..

et mollem submittunt serica plumam
1.16.142  Pulvinaria. Quisnam has Juppiter incolit aedes?
1.16.143  Juppiter! Ecce herus hic. Nuper de rure paterno
1.16.144  Venit in urbem jam grandis, jam vertere aratro
1.16.145  Glebas, et durum doctus tractare ligonem.
1.16.146  Artem servitio mutavit, seque locavit
1.16.147  Scauro: filiolum ad ludum

obliti sunt omnes: quippe secunda
1.16.157  Ille usus fortuna, ut nemo a Gadibus, aut ab
1.16.158  Euxino bene nummatus redit, impulit ex quo
1.16.159  Syrtibus, aut medio demersit in aequore puppim.
1.16.160  Nunc turpi ingentes exercit fenore quaestus;
1.16.161  Mercatur quidvis, mentitur, pejerat, atque
1.16.162  Conditione, domo, cnsu mjora volutans

indoctum: sella sedisse curuli
1.16.194  Censebis fullonum atavos: et cetera multa
1.16.195  Quotidie occurrent. Ergo tibi formula sorte
1.16.196  Haec est proposita: aut in vita labier omni, aut
1.16.197  Mecum in pacatis Academi degere sylvis. SATYRA XVIII. ANATOME (*)

fullonum atavos: et cetera multa
1.16.195  Quotidie occurrent. Ergo tibi formula sorte
1.16.196  Haec est proposita: aut in vita labier omni, aut
1.16.197  Mecum in pacatis Academi degere sylvis. SATYRA XVIII. ANATOME (*)
1.17.1   Maecenas, rapta meministi Phyllide nuper

1.17.2  Qui fletus, lacrymaeque virum sine fine dolentum,
1.17.3  Quo gemitu, quali steterit querimonia luctu:
1.17.4  Quippe ipso aetatis, formaeque miserrima flore
1.17.5  In medio ante diem cecidit, non lege senectae.
1.17.6  Hoc quamvis fuerit miserabile, non tamen extra
1.17.7  Communes hominum est casus, mortalia quando
1.17.8  Caelestes rapiunt

dicenda meo sunt ore, mihi quae
1.17.16  De medicis quidam, Phoebaeae haud tiro palaestrae,
1.17.17  _______________________
1.17.18   (*) Anglicus Spectator n.º 281 in cerebro delicatuli cujusdam
1.17.19  adolescentuli per anatomiam inciso plurima exstitisse refert mulierosae
1.17.20  mollitudinis, et aestuantis amoris indicia. Poeta, quippe qui ad scribe-

Exiguis huc atque illuc, sed tam exiguis, ut
1.17.30  Quamvis arguto componas lumina vitro,
1.17.31  Vix subtile putes, quod opus vaga nevit Arachne,
1.17.32  Fixit acu in Phrygio mulier vel Lydia peplo.
1.17.33  Signa cicatricum sed prima haerentia fronte
1.17.34  Non intus subiere tamen: fueranque sagittis
1.17.35  Vulnera amatorum sicco pars

1.17.40  Nunc alacri saltu mirabile! summa petebat,
1.17.41  Nunc infra, pressus quasi pondere, desiliebat.
1.17.42  Haud aliter tubulis argenti pondera vivi
1.17.43  Servata in vitreis designavere calorem
1.17.44  Aeris, alta petunt si quando, at frigore rursum
1.17.45  Devexo quoties recidunt per tenuia lapsu.
1.17.46  Non tamen iste vices ostendere

specie, et raptus dulcedine vultus.
1.17.56  At quoties aetate gravis, nec inania curans
1.17.57  Vir fuit, antiqui cui mores, priscaque vestis,
1.17.58  Sordidior toga, neve bene in pede calceus haerens,
1.17.59  Continuo (captum quodam moerore putares)
1.17.60  Dejectus lento casu piger ima petebat
1.17.61  Dissimilis similisque docens discrimina formae

dulci, exuviisque potitus opimis.
1.17.105  Plane hoc credibile, et si non erat ille Menalcas,
1.17.106  Debuerat tamen esse aliquis, qui corde locatus
1.17.107  In medio victrici impleret imagine sedem
1.17.108  Aulae totius regnator. Cernere nullos
1.17.109  Vultus, ullius nec posses ora Menalcae,
1.17.110  Quin, quae praecipua, atque

impleret imagine sedem
1.17.108  Aulae totius regnator. Cernere nullos
1.17.109  Vultus, ullius nec posses ora Menalcae,
1.17.110  Quin, quae praecipua, atque adytis est cellula in imis,
1.17.111  Effigiem speculi, et fragili fidissima vitro
1.17.112  Praetendit simulacra, ad quae componere vittam,
1.17.113  Et crispare comam,

invito genitore pudicum
1.18.2  Dedecet effugisse domo: patriis laribus quam
1.18.3  Tutius, et patriis tacitum requiescere capsis!
1.18.4  Cur temere vulgi properas incurrere in ora?
1.18.5  Verte pedem retro, atque sinu te conde paterno,
1.18.6  Dum licet, o Liber: emisso semel e manibus post
1.18.7  Utcumque optanti, haud erit ulla redire potestas.

optanti, haud erit ulla redire potestas.
1.18.8  Audi ergo docilis quae, Nate, pericula nunc te
1.18.9  Circumstant incautum, dum integra res tibi adhuc, dum
1.18.10  Consilia in melius potis es suscepta referre.
1.18.11   Quis natum, nisi vera, pater monuit? Tibi nemo
1.18.12  E populo faveat. Vitiis inimicus amicum
1.18.13  Ecquem apud offensos tibi tute

quaerens divertere risus.
1.18.23  Tunc fanda infandis miscentur: et egregio ut vis
1.18.24  Inspersi existunt aliquot si corpore naevi,
1.18.25  Ulcus in immensum excrevere, et crimina fiunt.
1.18.26  Sanius hanc ergo vitabis dicere causam.
1.18.27  Atqui animadverti. Jamdudum vera loquentem
1.18.28  Fastidis misere, quamprimum

monendus adhuc,et ferre libenter
1.18.31  Disce me adhuc paulum: extremum quod te alloquor, hoc est.
1.18.32   Cerno, Deus qui te exercet. Teterrima pestis
1.18.33  Ambitio impulit in praeceps miserum: populares
1.18.34  Auras tu captas, Sosiorum et pumice mundus
1.18.35  Doctorum affectas volitare per ora virorum,
1.18.36  Et per serica pulvinaria

jam de vestris vix unus forte magistris
1.18.103  Haud illos memoret, queis tanta est pagina rerum.
1.18.104  Haec utcumque tibi dixisse videbere docte,
1.18.105  Collecta in te ira longum, invidiaque furentes
1.18.106  Omnes incurrent violenti, et calcibus, atque
1.18.107  Fustibus exturbabunt. Tunc, tibi si dederint Dii,
1.18.108  Ut te surripias

Rusticiore tuo hoc speres illudere cultu?
1.18.126  Quam cito deprendere, styloque notabere verso!
1.18.127  Verum ut dem, te uno nihil esse urbanius usquam
1.18.128  In veteri Latio, sed adhuc quae, et quanta supersunt,
1.18.129  Queis sine concessum est extra prorepere nulli?
1.18.130  Cur, quod scripsisti, est sine nervis? Cur tua non est

et exsanguis? Facundia quonam
1.18.134  Excellens rebus, dicendi cuspide tecta?
1.18.135  Aut facilis multi ars non deprendenda laboris?
1.18.136  Quo demum Charites toties in vota vocatae?
1.18.137  Queis sine nulla umquam subiere poemata vulgi, aut
1.18.138  Doctorum auriculas. Quarum contraria quando
1.18.139  Numina es

vulgi, aut
1.18.138  Doctorum auriculas. Quarum contraria quando
1.18.139  Numina es expertus, quinam te servet Apollo?
1.18.140  Dicendi nam sicut in arte est actio primum,
1.18.141  Actio postremum; in scribendo ita gratia totum est.
1.18.142  Gratia nescio quid: donum at caeleste Deorum
1.18.143  Spiritus ut, pulcro et

contraria quando
1.18.139  Numina es expertus, quinam te servet Apollo?
1.18.140  Dicendi nam sicut in arte est actio primum,
1.18.141  Actio postremum; in scribendo ita gratia totum est.
1.18.142  Gratia nescio quid: donum at caeleste Deorum
1.18.143  Spiritus ut, pulcro et veniens in corpore vita.
1.18.144  Hac sine nil multae

arte est actio primum,
1.18.141  Actio postremum; in scribendo ita gratia totum est.
1.18.142  Gratia nescio quid: donum at caeleste Deorum
1.18.143  Spiritus ut, pulcro et veniens in corpore vita.
1.18.144  Hac sine nil multae labor improbus extudit artis,
1.18.145  Sed tantum informis sine succo et sanguine vultus
1.18.146  prodiit, umbrarum simulacra ut luce

cupies remeare paternas!
1.18.157  Mature at moneo, mea cui servare licebat
1.18.158  Tecta, patet fugitivo ad me via nulla revert.
1.18.159  Quin tu, si quidquam est animi, aut in pectore laudis,
1.18.160  indorum sophiam, et viduas imitatus Eoas
1.18.161  extructos i, scande rogos, atque exue honestis
1.18.162  Ignibus innatum laeva ambitione furorem.

1.18.167  Aut coquus hospitio (avertant Dii turpius omen)
1.18.168  Excipiet, lautisque feres obsonia mensis
1.18.169  Discerptus misere, sectusque in frustula putres
1.18.170  Accipies, pariterque dabis male pinguis odores.
1.18.171  Fors etiam in nostram irrepes quandoque culinam, et
1.18.172  Infelix! patrias violabis funere

lautisque feres obsonia mensis
1.18.169  Discerptus misere, sectusque in frustula putres
1.18.170  Accipies, pariterque dabis male pinguis odores.
1.18.171  Fors etiam in nostram irrepes quandoque culinam, et
1.18.172  Infelix! patrias violabis funere lances!
1.18.173   Atque ego jam satis ad sanum sum multa loquutus.
1.18.174  Nil reliquum est,

sum multa loquutus.
1.18.174  Nil reliquum est, nisi tu ut sapiens vestigia retro
1.18.175  Flexa legas, patriaeque domus, securus honorum
1.18.176  Et populi, tacitam secedas tutus in umbram.
1.18.177  At tu mente mala, tu Diis agitatus iniquis
1.18.178  haudquidquam minus in praeceps ruis, atque domo jam
1.18.179  Egrederis, pedibusque viae divortia

legas, patriaeque domus, securus honorum
1.18.176  Et populi, tacitam secedas tutus in umbram.
1.18.177  At tu mente mala, tu Diis agitatus iniquis
1.18.178  haudquidquam minus in praeceps ruis, atque domo jam
1.18.179  Egrederis, pedibusque viae divortia carpis
1.18.180  Publica: jam vulgi liberrima praetereuntis
1.18.181  Ridet te indignatio: tergaque

1.19.29  Sermone effertis vos qualia quotidiano,
1.19.30  Nempe agitis cum inter vos jucunde atque jocose.
1.19.31  Nil nostris ergo nigrum reprehenderit aequus
1.19.32  In Satyris judex, nil cujus poeniteat me,
1.19.33  Qui vitium nulli objeci, tantum illa minora
1.19.34  Cautus delegi salse et ridenda facete,
1.19.35  Facta sibi quae nemo neget,

ego tantumdem ut sanus peccasse putem, qui
1.19.40  Olim Ephesinae igni succendit templa Dianae,
1.19.41  Et qui Luculli pomum decerpsit ab horto.
1.19.42  Dignus servari modus hic in moribus, inde
1.19.43  In Satyras dignus traduci, finibus et res
1.19.44  Quaeque notanda suis ita, ut admittentia risum
1.19.45  Libero et urbano risu exagitentur honesti;

1.19.40  Olim Ephesinae igni succendit templa Dianae,
1.19.41  Et qui Luculli pomum decerpsit ab horto.
1.19.42  Dignus servari modus hic in moribus, inde
1.19.43  In Satyras dignus traduci, finibus et res
1.19.44  Quaeque notanda suis ita, ut admittentia risum
1.19.45  Libero et urbano risu exagitentur honesti;
1.19.46  At si quae excessere

si quae excessere modum dignissima fletu
1.19.47  Judicibus potius sint, quam excutienda poetis.
1.19.48  Exulet hoc omne a Satyris genus: exulet, atque
1.19.49  Scurrarum in trivio pingues exerceat aures.
1.19.50  Regia scribendi fuit haec nobis via: ab ista
1.19.51  Trans versum digitum ecquando discessimus? Aut quid
1.19.52  Peccavi infandum, in

in trivio pingues exerceat aures.
1.19.50  Regia scribendi fuit haec nobis via: ab ista
1.19.51  Trans versum digitum ecquando discessimus? Aut quid
1.19.52  Peccavi infandum, in Satyra si forte negavi
1.19.53  Quemquam non hodie temere, aut coenare pusille,
1.19.54  Nec satis ad verum exacta ratione saporum,
1.19.55  Qui non

non hodie temere, aut coenare pusille,
1.19.54  Nec satis ad verum exacta ratione saporum,
1.19.55  Qui non calleat, ars quales sibi chymica vires 55
1.19.56  Vindicet in coenas? Nulla est sine pharmacopola
1.19.57  Mensa paranda. Coque o veteri decede culinae, et
1.19.58  Esto pharmacopola vicarius archimagiri.
1.19.59  Stultitiam risisse,

Cur dignum est mulcta? Num fortasse hoc ego dixi?
1.19.62  An non te primum narrante audivimus, atque
1.19.63  Non ne leves homines simul ambo irrisimus aeque?
1.19.64  In quo ego deterior? Nisi forte ego pecco, lepores
1.19.65  Quod nostros numeris, pedibusque coerceo senis:
1.19.66  Omnibus at vinclis contra, omni et lege solutus
1.19.67  Libera

nudis rimatus viscera venis.
1.19.73  Quidquid livoris tetri usquam est, invidiaeque
1.19.74  Omne mala hoc largita tibi est natura venenum,
1.19.75  Nativumque vomis, ceu vipera, in omnia virus,
1.19.76  Non quia sunt mala, sed potius quia sunt aliena.
1.19.77  Sed quantum sceleri concessit, provida tantum
1.19.78  Natura ingenio detraxit, foedaque

tibi parcet,
1.19.83  Sed non praevisa cor figet arundine. Quod si
1.19.84  Acrius intendas, mens haec sibi conscia culpae est.
1.19.85  Inde fit, illa statim ut coeant contraria in unum,
1.19.86  Quod Satyras maledictis dum ipse facis, tamen idem
1.19.87  Improbus odisti Satyras, latrasque poetas
1.19.88  Hostis et eversor, non censor et arbiter artis.

maledictis dum ipse facis, tamen idem
1.19.87  Improbus odisti Satyras, latrasque poetas
1.19.88  Hostis et eversor, non censor et arbiter artis.
1.19.89  Vis triduo mecum rediisse in gratiam, amicus
1.19.90  Et fieri extemplo? Naturam, si pote, pravam
1.19.91  Helleboro expelle, aut furca. Sic fiet, ut olim
1.19.92  Odisti quaecumque probes mutatus,

probes mutatus, amesque,
1.19.93  Nam tua non illic agitur res amplius ulla.
1.19.94   Haec satis ad pravos. Verum est, quod me male torquet
1.19.95  Maecenas intus: quod nolim in publicum ego ullo
1.19.96  Adductus pretio exspuere... Atqui nescio quis clam
1.19.97  Irrepsit!... Nemo est... Sed acutas subrigit aures:
1.19.98  Num quid inaudivit?... Nil

aures:
1.19.98  Num quid inaudivit?... Nil dixti. Qui audiat?... Ergo
1.19.99  Parva quidem, multi sed res est plena pericli,
1.19.100  Quam, dicam, quamque opto tuas demittere in aures.
1.19.101  Scribere enim Satyras adigit me magna voluptas
1.19.102  Scribendi, fateor, proprioque errore notandi
1.19.103  Singula, quae in vita culpa evenere magistra.

dicam, quamque opto tuas demittere in aures.
1.19.101  Scribere enim Satyras adigit me magna voluptas
1.19.102  Scribendi, fateor, proprioque errore notandi
1.19.103  Singula, quae in vita culpa evenere magistra.
1.19.104  Hoc mihi deliciae. Hoc permitte, oro. Hoc placet unum,
1.19.105  Et melli est. Hoc ambrosiae, hoc mihi nectaris instar.
1.19.106  Quod si

cur est invidiosum,
1.19.120  Quod factum est saepe et multis et fortibus, atque
1.19.121  Me melioribus. At ruri me detinet illud
1.19.122  Primum quod revocant me nulla negotia in urbem,
1.19.123  Quod calor extrudit, laureta et quaerere cogit,
1.19.124  Et platanos, et lene strepentis murmur aquai.
1.19.125  Naturae servimus in hoc. Tum me loca sola

quod revocant me nulla negotia in urbem,
1.19.123  Quod calor extrudit, laureta et quaerere cogit,
1.19.124  Et platanos, et lene strepentis murmur aquai.
1.19.125  Naturae servimus in hoc. Tum me loca sola
1.19.126  Mire delectant, umbroso et silva recessu,
1.19.127  Importunus quo accedat nemo, mihi nemo
1.19.128  Illa urbanae elementa ubi narret suavia

rem mercando, quis fenore strenuus auget?
1.19.135  Unde Libonis opes? Sicci jejunia nasi
1.19.136  Quantum contulerint Capitoni, pulveream ex quo
1.19.137  Nasorum in tabulas manceps digessit arenam?
1.19.138  Cui non decoxisse lucrosum? Quisve recentes
1.19.139  Fecit Amyntae ocreas, et quali sutor aluta?

possum etiam nescire libenter
1.19.155  Quid rex Parthorum moveat, quid Seres et Indi,
1.19.156  Aethiopesque nigri, aut Japonius incola volvat.
1.19.157  Ex his postquam ego me in rus conjeci, et mea in antra
1.19.158  Otia nactus ibi vacuo liberrima regno,
1.19.159  Libris me immergo, sitiens ut fontibus hydrops,
1.19.160  Grajorumque patres multo

libenter
1.19.155  Quid rex Parthorum moveat, quid Seres et Indi,
1.19.156  Aethiopesque nigri, aut Japonius incola volvat.
1.19.157  Ex his postquam ego me in rus conjeci, et mea in antra
1.19.158  Otia nactus ibi vacuo liberrima regno,
1.19.159  Libris me immergo, sitiens ut fontibus hydrops,
1.19.160  Grajorumque patres multo veneratus honore,

patres multo veneratus honore,
1.19.161  Multo Romanos, quorum est sapientia princeps,
1.19.162  Exemplo arreptus, Musaeque pedestris amore
1.19.163  Deferor in Satyras, pravos expendere mores,
1.19.164  Ridiculisque jocosum adspergere laetus acetum
1.19.165  Partim odio errorum, partim dulcedine risus.
1.19.166  Sed tamen usque mei memor

absurdis congrua pugnent,
1.19.173  Non alio melius, Satyrae quam discitur usu.
1.19.174  Ipse etiam scopulos Satyra vitare magistra
1.19.175  Mille queas vitae latitantes angulo in omni,
1.19.176  Si doctor tibi fias, si tibi tutor eidem,
1.19.177  Ad Satyras vitam ipse tuas componere certus:
1.19.178  Ne, dum aliena sagax adeo mala cernis acutum,

loquor, omnibus ut mos
1.20.6  Vatibus est, atque interdum scalpens caput, ungues
1.20.7  Vivos interdum rodens huc cursito, et illuc,
1.20.8  Quo me cumque tulere pedes, molli modo in herba
1.20.9  Fusus humi jaceo tacitus, similisque quieto,
1.20.10  Taliaque alternis repetens; quo nescio casu
1.20.11  Villicus observans vidit, cunctisque maligne

fortuna cerebro est!
1.20.31  Quantum et quale chaos! quae forma sine ordine rerum!
1.20.32  Quam dispar species, et inextricabilis error!
1.20.33  Mille ubi Marte pari, prodire in luminis auras
1.20.34  Decertant, vasta et se agitant deliria mole:
1.20.35  Nulli causa subest, ratioque rei: ordine nullo
1.20.36  Nascuntur passim, intereunt discrimine

fortunatoque labore
1.20.68  Simiolus vafer, et, si Diis placuit, quoque acutus
1.20.69  Parva tempus acu, celeresque notaverat horas!
1.20.70  Heu! monstri cerebro quid non ebullit in illo!
1.20.71  An Chaos antiquum, an quidquid jam fabula mendax
1.20.72  Audet in historiam, veteris deliria saecli,
1.20.73  His rerum monstris conferre ex parte valebis?

tempus acu, celeresque notaverat horas!
1.20.70  Heu! monstri cerebro quid non ebullit in illo!
1.20.71  An Chaos antiquum, an quidquid jam fabula mendax
1.20.72  Audet in historiam, veteris deliria saecli,
1.20.73  His rerum monstris conferre ex parte valebis?
1.20.74  Philosopho ergo eadem, atque eadem est sapientis vati.
1.20.75  Quippe pari

ad Bacchum, emunctae vel epistola naris
1.20.85  Ad Calabrae fumum belle deducta lucernae.
1.20.86   Accidit at quali, Maecenas, hoc quoque fato
1.20.87  Insanorum, sive poetarum in grege toto
1.20.88  Nil insanius, et nil aerumnosius ut sit,
1.20.89  Quam nos, qui Satyras sequimur, Musasque pedestres?
1.20.90  Queis etsi est facile, et clare dixisse, et

quo rem ulterius deducam. Quis ferat? audax
1.20.108  Exagitat quoties moechas Laevina rapaces,
1.20.109  Ipsa etiam moechatur quam pote maxime, et aufert,
1.20.110  Vel cum in avaritiam Vibius bacchatur Ofelli,
1.20.111  Sic natum instituens oblato sordidus asse:
1.20.112  Assem, nate, vides. Argento hic constat, et aere,

resistit amori,
1.21.39  Et sperat, metuitque simul: mox victa fatetur,
1.21.40  Conjugiumque tenet, desertaque non sibi deest, sed
1.21.41  Dardanium incumbit, funestum munus, in ensem,
1.21.42  »Vitaque cum gemitu fugit indignata sub umbras«
1.21.43  Sic alios alio solers traducere mores
1.21.44  Suspendit jucunda animos novitate legentum,

1.21.47  Percurrens cunctas obiter praetervolat artes.
1.21.48  Altera uti scenae succedit scena theatris,
1.21.49  Et nova vivendi fortunam vita priorem
1.21.50  Excipit in vita, quin sint eadem ultima primis.
1.21.51  Dormit nunc juvenis, vigilat nunc, potat, amatque
1.21.52  Venatur, mercatur equos, persaepe virorum

1.21.52  Venatur, mercatur equos, persaepe virorum
1.21.53  Invisit coetus, et miscet seria ludo.
1.21.54  Sic quoque vita virûm non ordine constant in uno.
1.21.55  Excipit ambitio, aut ardor male sanus habendi
1.21.56  Spem longam utilium rerum, dubiosque timores:
1.21.57  Invidiam, atque odium furor exitiabilis irae

sequitur, praefert ventosa superbia gressus.
1.21.59   Haec tibi praefari quodammodo oportuit ante
1.21.60  Quam argumentum operis tangam, suavissime Sorgi,
1.21.61  In quo non dubie te aequum est mî ignoscere multa,
1.21.62  Digne nepos patruo, juvenis dignissime patre,
1.21.63  Imprudens tua si caedam vineta parumper
1.21.64  Ignarus laudandi,

exempla minoris.
1.21.95  Non equidem inficior: ridere, et flere potestis:
1.21.96  Sed quidnam excutiat risum, volvantur inanes
1.21.97  Cur lacrymae, quid vos subitas impellat in iras,
1.21.98  Auditor nemo est, qui intelligit. O bone, quid fles?
1.21.99  Si quaeram, natus ne tibi est, an mortua mater,
1.21.100  Uxor, amica? Doles incendia, furta,

se prodat obortis.
1.21.118  Scilicet humanam mentem tetigisse necesse est
1.21.119  Antea, ut affectus erumpant divite vena.
1.21.120  Occupat auriculas, mentem citharoedus in arte
1.21.121  Non tetigit, ducit sensum, impellitque potenter,
1.21.122  Nervorumque ima compagem a sede revulsam
1.21.123  Sollicitat modo lenius, interdum acrius, at non

acum tenui docti obvolvisse pusillam,
1.21.141  Sollicitare cavos anfractus auricularum
1.21.142  Sic audent, blandi ut sensu, ac prurigine frictus
1.21.143  Saepe voluptatis medio in languore cadentem
1.21.144  Vitali subito te linquat spiritus aura.
1.21.145  Sic citharae risum sonitu, fletusque dedere,
1.21.146  Ut cum epulas gustare datur, potare

egregiis qui est rebus, et artibus unus
1.21.157  Propositus finis. Desperes posse docere,
1.21.158  Quisquis es, o fidicen, verso qui pollice vulgus
1.21.159  Occidis populariter, in vitia omnia rerum,
1.21.160  In quodcumque nefas miserandam vertere plebem
1.21.161  Callidus, emollire animum, imbellemque tenellis
1.21.162  Sensibus instillare, malumque

1.21.157  Propositus finis. Desperes posse docere,
1.21.158  Quisquis es, o fidicen, verso qui pollice vulgus
1.21.159  Occidis populariter, in vitia omnia rerum,
1.21.160  In quodcumque nefas miserandam vertere plebem
1.21.161  Callidus, emollire animum, imbellemque tenellis
1.21.162  Sensibus instillare, malumque cupidinis aestum,

et nebulonum
1.21.167  Corrumpit foede convictu: deque Metello
1.21.168  Cappadocem, Damamque Syrum facit, aut pote si quid
1.21.169  Nequius in tota servorum extare caterva.
1.21.170  Temporis at quaenam ars impensi damna rependat,
1.21.171  Seria quo poterant fingi tot, tantaque rerum?
1.21.172  Quare age, Antoni, et

terrai incumbere fructu.
1.21.192   Quanto rectius haec, quam scurras inter, et inter
1.21.193  Ambubajarum collegia segniter aevum
1.21.194  Ducere, non hos concessum tibi munus in usus! SATYRA XXIII. AD LECTOREM
1.22.1  Incidet in nostrum Lector quicumque libellum,
1.22.2  Sentio,

aevum
1.21.194  Ducere, non hos concessum tibi munus in usus! SATYRA XXIII. AD LECTOREM
1.22.1  Incidet in nostrum Lector quicumque libellum,
1.22.2  Sentio, noscendi me quanto ardebit amore,
1.22.3  Scire volens haec qui conscripsi carmina vates,
1.22.4  Quis fuerim, et qualis, quo

quae possis, et concedere tuto.
1.22.10  Improvisa coit cum foedere gratia quodam,
1.22.11  Scriptorem inter, Lectoremque suum, unde benigne
1.22.12  Qualiacumque bibunt oculis, in verba magistri
1.22.13  Jurant Lectores (cerebrosos excipe quosdam,
1.22.14  Sed valde paucos). Huic te tua commoda prorsus
1.22.15  Dissimulare nefas est, atque incommoda

captas, et seria negligis idem,
1.22.35  Communi sensu plane te ostendis egere, et
1.22.36  Semper ego tali caream Lectore libenter.
1.22.37  Quod si forte alius quidam latet anguis in herba,
1.22.38  Affectasque prope ad mores accedere nostros
1.22.39  Nequitia, malo et obtrectandi raptus amore,
1.22.40  Quo possis vitam Satyris conferre maligne,

Permittam arbitria, aut aliquem introducere ut optem
1.22.49  Davum, qui nota usus libertate decembris
1.22.50  Quavis me palam aqua, et quovis perfundat aceto.
1.22.51  In Satyris sed forte meis si quid tibi, Lector,
1.22.52  Aut etiam mihi respondet, nil mirum est. Ego numquam
1.22.53  Conductum pretio circum tua scrinia misi

1.22.56  Ex istis, quaecumque palam fiunt, et aperte,
1.22.57  Exitum, et indubium finem eduxisse sategi,
1.22.58  Stultorum salso jaculatus viscera risu.
1.22.59  Tanto ergo in pretio tibi sunt stulti? Stipem egeno
1.22.60  Si dem, cur latres? Stipe quando eguere beati?
1.22.61  Seria sed stultis nocuit medicina. Negarunt
1.22.62  Pondus iniquum ferre

His non dissimiles, arcto mihi suaviter usu
1.22.89  Cogniti amicitiae, quos non laudare necesse est
1.22.90  Laudatos alibi, et nostrae nil laudis egenos.
1.22.91  Hoc in convictu ingenuae incrementa Minervae
1.22.92  A libris quaesivi, Graeca, Latina diurna
1.22.93  Nocturnaque manu vigil exemplaria versans,
1.22.94  Usque novis condire operosus

etiam adversam didici lenire ferendo,
1.22.97  Haec me sponte sua tamen, et nil tale parantem
1.22.98  Addicunt Satyris, cum audere aliud quoque possim.
1.22.99  Quippe sodalitio in praeclaro dum optima quaeque
1.22.100  Audio, et egregiis scriptoribus insto legendis,
1.22.101  Sanis assuevi stomachum. Idcirco modo nostra
1.22.102  Vulgarem natura nequit

et subtilis imagine mentis
1.23.20  Fatalis dat posse modis componere miris
1.23.21  Machinae opus novum, inauditum, tot nobile ad usus.
1.23.22  Exsculptas chalybis lamnarum in mole minuta
1.23.23  Litterulas cavat introrsum, et verso ordine (postquam
1.23.24  Non bene prima rudi cessere pericula ligno)
1.23.25  Componit,

ac Tullî victrix facundia debet,
1.23.34  Servataeque tot heroum illustres animae, tu
1.23.35  Imprimis periture Maro, et periture Lucretî,
1.23.36  Barbara opem nisi summo in tempore dextra tulisset!
1.23.37  Mirantur docti grande, indoctique repertum:
1.23.38  Conquirunt omnes, imitantur; totaque fervet,
1.23.39  Et tamdem tot victa typis Europa

omnes, artesque suas: ridere malignus
1.23.46  Ille opifex Cacodaemon, dum sua praemia quorsum
1.23.47  Evadant, agitat secum, tacitusque revolvit.
1.23.48   Continuo immensum in numerum exemplaria passim
1.23.49  Excrevere: libri crescunt, crescuntque lepores,
1.23.50  Ut fungi ad pluviam: tolerat bene copia sumptum.
1.23.51  Mox ubi philosophi asse,

adversis opplere, et tristia ubique
1.23.60  Praelia quotidie miscere triente redempta?
1.23.61  Quodque magis lepidum est, indorum, Arabumque tetrarchas
1.23.62  Proferre in medium, penitusque latentia Serum
1.23.63  Rimari, vulgique efferre arcana per aures.
1.23.64  Quid ni! vix uno haec constat sapientia nummo!
1.23.65  Doctrinarum apices etiam,

1.23.66  Rerum notitias abstrusarum, atque latentum,
1.23.67  Forte leves, si vis, sed certe difficiles, quas
1.23.68  Propter philosophi certant adeo, et tot iere
1.23.69  In sectas nulli ut liceat componere litem,
1.23.70  Humanasque artes, confusaque sacra profanis,
1.23.71  Detrudunt in ephemeridas. Male sana movebat
1.23.72  Scribendi ambitio, at

Propter philosophi certant adeo, et tot iere
1.23.69  In sectas nulli ut liceat componere litem,
1.23.70  Humanasque artes, confusaque sacra profanis,
1.23.71  Detrudunt in ephemeridas. Male sana movebat
1.23.72  Scribendi ambitio, at cacoethes mira legendi
1.23.73  Tonsorum invadit collegia, pharmacopolas,
1.23.74  Mendicos, scurras. Meretrix

pharmacopolas,
1.23.74  Mendicos, scurras. Meretrix placuisse legendo
1.23.75  Discit, et affectat juvenis peccare legendo.
1.23.76  Quaque magis quisquam est rudis, atque indoctus in arte
1.23.77  Majore arbitrii de illa ardet amore ferendi:
1.23.78  Sic coiere novi illa incommoda pessima saecli
1.23.79  Lexica, doctrinaeque omnes per Lexica, tamquam

1.23.77  Majore arbitrii de illa ardet amore ferendi:
1.23.78  Sic coiere novi illa incommoda pessima saecli
1.23.79  Lexica, doctrinaeque omnes per Lexica, tamquam
1.23.80  In digitis ratio est digesta. Recede, magister:
1.23.81  Jam triduo sapiens fiet, doctore libello,
1.23.82  Cotta cinaedorum flos, et meretricula Phyllis.

1.23.82  Cotta cinaedorum flos, et meretricula Phyllis.
1.23.83  Sic etiam absurdo Milesia fabula amore
1.23.84  Languorem nervis, capiti dare idonea somnum,
1.23.85  In magnam excrevit molem. Sed maxime amica
1.23.86  Prela vetant peregrinantes mori. Ahenea signa
1.23.87  Non adeo stabunt, quam horum mendacia vivent.
1.23.88  Quas illi historias,

versus faciendi artem nescire fatetur.
1.23.112   Hoc rerum motu paulatim, et grandibus orsis
1.23.113  Defluxere ad inane typi: ceu cum pareret mons,
1.23.114  Magna olim in terris erat exspectatio, at ecce
1.23.115  Ille parit murem. Primum praeclara minati
1.23.116  Invexere typi mediocria, inepta, pusilla,
1.23.117  Exitiosa, agrestia: quae

agrestia: quae constant quia parvo,
1.23.118  Invenere viam facile mala commoda ad illos,
1.23.119  Quos sane indociles, ignorantesque leporum
1.23.120  Seposuit magno in vulgo natura, deditque
1.23.121  Servitio vitam, duroque juvare labore:
1.23.122  Unde bonus miles, bonus et fit navita, arator,
1.23.123  Fullo, mercator: sociae qui publica

nova invisit docti sapientia preli,
1.23.134  Ingentesque urbes emensa perambulat agros,
1.23.135  Montanasque vetat Nymphas nescire per hortos.
1.23.136  Anne putas homines medio in novitatis amore
1.23.137  Forte Stagiritae, aut praecepta optasse Platonis
1.23.138  Virtutis vere cupidos, puroque bibisse
1.23.139  Fonte voluptatem

Heu! propere digressi ad ludicra, inepta librorum
1.23.145  Mirati, pretium vanis populare dederunt.
1.23.146  Erroris lapsi mox flebiliore tenebra
1.23.147  Extremae in pejora gradum struxere ruinae:
1.23.148  Prava secundavit funestum lectio virus,
1.23.149  Et tamdem ars facta est ridendo perdere mores.
1.23.150  Sic quidquid vulgo pueri aut

sunt fortunae sublata, aequataque priscae.
1.23.163  Sic nova frigidulo infelix te insania morbo
1.23.164  Correptam algenti male, Julia, torquet amore,
1.23.165  Praecipitemque in prela vocat. Farrago libelli
1.23.166  Stoica epistoliorum ad moechum mittitur, et fit
1.23.167  Juliola. Heu! vulnus belle morientis Elisae.

urbanos imitari insana lepores,
1.23.184  Illa nihil sani potis, et nihil assequi honesti.
1.23.185  Aonio summi, miserae vix vertice clivi
1.23.186  Stipatae objiciunt extremo in tempore pectus,
1.23.187  Ut periturae, acri et contendunt Marte Camenae
1.23.188  Scandentes furcillis dejecisse poetas.
1.23.189  Sic nostro in populo, et forte in majore

objiciunt extremo in tempore pectus,
1.23.187  Ut periturae, acri et contendunt Marte Camenae
1.23.188  Scandentes furcillis dejecisse poetas.
1.23.189  Sic nostro in populo, et forte in majore videtis
1.23.190  Accitus quoties medio quis rure, repente,
1.23.191  Invento velut argento ditescit, et auro,
1.23.192  Urbanorum hominum mores,

extremo in tempore pectus,
1.23.187  Ut periturae, acri et contendunt Marte Camenae
1.23.188  Scandentes furcillis dejecisse poetas.
1.23.189  Sic nostro in populo, et forte in majore videtis
1.23.190  Accitus quoties medio quis rure, repente,
1.23.191  Invento velut argento ditescit, et auro,
1.23.192  Urbanorum hominum mores, captatque lepores,

meliorum, cum sine prelis
1.23.201  Corda quiescebant curarum expertia, vates!
1.23.202  Quanti nunc culices, et quantus nunc strepit anser!
1.23.203  Nunc velut effusos primo in certamine currus
1.23.204  Aurigae egissent, scriptores atque poetae
1.23.205  Certatim properant rauco clamore, ruuntque
1.23.206  Felices tetigisse typos, felicia prela

ad seros transmittere posse nepotes,
1.23.211  Cum plectro, et fidibus, laurique virentis honore.
1.23.212   Tempora quis retro me nunc deducat ad illa, aut
1.23.213  Quis Deus in placidis me collibus Exquilini
1.23.214  Nunc sistat, queis Flaccus, Virgiliusque poetae
1.23.215  Carmina scribebant, Maecenas scripta legebat,
1.23.216  Tota quiescebant magnae

quiescebant magnae at pecuaria Romae
1.23.217  Arte Palatinus quae nulla excepit Apollo!
1.23.218  Evenient. Olim magnus cum iterabitur orbis,
1.23.219  Omnibus atque iterum in se cum redeuntibus annis
1.23.220  Exactis magnus procedet mensibus annus,
1.23.221  Sideraque, et rapidi species haec aurea caeli,
1.23.222  Quem primo coepere locum nascentia in

in se cum redeuntibus annis
1.23.220  Exactis magnus procedet mensibus annus,
1.23.221  Sideraque, et rapidi species haec aurea caeli,
1.23.222  Quem primo coepere locum nascentia in ortu
1.23.223  Conversis illum spatiis volventur in orbem.
1.23.224  Ascensus rota, descensusque ita semper eosdem
1.23.225  Integrat, et pariles agitat versatilis orbes.

procedet mensibus annus,
1.23.221  Sideraque, et rapidi species haec aurea caeli,
1.23.222  Quem primo coepere locum nascentia in ortu
1.23.223  Conversis illum spatiis volventur in orbem.
1.23.224  Ascensus rota, descensusque ita semper eosdem
1.23.225  Integrat, et pariles agitat versatilis orbes.

semper eosdem
1.23.225  Integrat, et pariles agitat versatilis orbes. SATYRA XXV. FORMICAE
1.24.1   Rebus in humanis o quantum vidit acuti:
1.24.2  Quicumque ille fuit, primus qui protulit illud:
1.24.3  »O nugas hominum, o quantum est in rebus inane!«
1.24.4  Quale Nihil misero

SATYRA XXV. FORMICAE
1.24.1   Rebus in humanis o quantum vidit acuti:
1.24.2  Quicumque ille fuit, primus qui protulit illud:
1.24.3  »O nugas hominum, o quantum est in rebus inane!«
1.24.4  Quale Nihil misero urgemus, struimusque labore!
1.24.5  Si dubitas, animo, et paulisper mente moratus
1.24.6  Mortalis mecum perpende negotia vitae.

infelix mortalia corda cupido.
1.24.9  Ridendo, vel flendo disrumpare necesse est.
1.24.10  Si me audis, jubeo risu, non suadeo fletu.
1.24.11  Ergo locum sublimem alta in regione capesse,
1.24.12  Unde queas, summa veluti speculator ab arce,
1.24.13  Una omnes homines, hominumque videre labores.
1.24.14  Tu quoque fac, quod magni olim fecere

1.24.23  Recte vidisti. Hi sunt oppida niduli, et urbes,
1.24.24  De quibus inter eos est tantus sermo deorsum,
1.24.25  Quos inimica vetat natura evadere in altum;
1.24.26  At contra, recte, atque apta e regione tuenti
1.24.27  Regia Persepolis, Tyrus alta, et regia Memphis,
1.24.28  Illaque centenis Thebe celeberrima portis,

Persepolis, Tyrus alta, et regia Memphis,
1.24.28  Illaque centenis Thebe celeberrima portis,
1.24.29  Romana ipsa etiam Capitolia nil aliud sunt,
1.24.30  Quam vaga quod fruticum in laetis ficedula silvis,
1.24.31  Lusciniaeque suis stravere cubile, nec ultra
1.24.32  Contendunt quidquam. Contra mortalis at error
1.24.33  Ipse suas cupidus verbis obducere

stravere cubile, nec ultra
1.24.32  Contendunt quidquam. Contra mortalis at error
1.24.33  Ipse suas cupidus verbis obducere sordes,
1.24.34  Urbem appellavit, quod nidi accepit in usus,
1.24.35  Et sua ab ingenio brutorum nomine, non re
1.24.36  Commoda discrevit fandi temerarius auctor.
1.24.37   Praeterea adspicio, ut nebulae in caligine densa

quod nidi accepit in usus,
1.24.35  Et sua ab ingenio brutorum nomine, non re
1.24.36  Commoda discrevit fandi temerarius auctor.
1.24.37   Praeterea adspicio, ut nebulae in caligine densa
1.24.38  E nidis repentes, ad nidum redeuntes,
1.24.39  Acriter instantes, properantesque agmine facto
1.24.40  Atque laborantes nimium. Dixisse libenter

imponere calles?
1.24.65  Quorsum tot structis, et tot, formica, struendis
1.24.66  Incassum frumenti inhias, et farris acervis,
1.24.67  Cum duo frumenti tibi vel tria frustula in anni
1.24.68  Sufficiant coenas? De magno, dic mihi, acervo
1.24.69  Quid praeter coenam speras? Cur transilit usum
1.24.70  Insanus furor? aut quid habes, formica locuples,

coenas? De magno, dic mihi, acervo
1.24.69  Quid praeter coenam speras? Cur transilit usum
1.24.70  Insanus furor? aut quid habes, formica locuples,
1.24.71  Plus quam acinum in coenam, veluti pauperrima si quae est?
1.24.72  Ergo quid vitio, et perdendi caeca timore,
1.24.73  Naturae oblita, infinita senescis amando?
1.24.74  Nec venit in mentem, natura

quam acinum in coenam, veluti pauperrima si quae est?
1.24.72  Ergo quid vitio, et perdendi caeca timore,
1.24.73  Naturae oblita, infinita senescis amando?
1.24.74  Nec venit in mentem, natura sospite, numquam
1.24.75  Mensas posse tuas siliquarum, et farris egere?
1.24.76  Inter formicas tritissima fabula regis
1.24.77  Persarum est, qui dum discinctus

in mentem, natura sospite, numquam
1.24.75  Mensas posse tuas siliquarum, et farris egere?
1.24.76  Inter formicas tritissima fabula regis
1.24.77  Persarum est, qui dum discinctus in aedibus altis
1.24.78  Forte vagatur, in ignotum incidit, et qui etiam ipse
1.24.79  Non norat regem. Dum percontatur ab illo
1.24.80  Quisnam esset, regi se, audit, servire. Quid