Your search found 109468 occurrences

Retrieve all occurrences (This may take some time to download)

Click here for a KWIC Report

Occurrences 108665-108701:

Frons delira hominum risumque iramque movendo?
Non facile tegitur vesania publica, lato
Pervulgata foro, lacerans patriam intus et extus.---
5   Quae manifeste agitur, cur non ea scena canatur?---
Quid vetat e stultis satyros finxisse comoedis
Sicque in ridiculum convertere triste theatrum?
I! Satyra! Hoc praesta lectoribus, adspice lucem;
Quae potes, emenda, quae non potes, argue, damna!

10  Notus Alexandri sonipes, celebratus equorum
Princeps, antiqua descendens arce

argue, damna!

10  Notus Alexandri sonipes, celebratus equorum
Princeps, antiqua descendens arce Draconum,
Bucephalus, praeses Satyrorum est, duxque cohortis
Caudatae, in gentis funesta opprobria natus;
Huic comes officii est Asinus de rure Turonum ,
15   Nobilis, ingenio stolidante, sed auribus ingens.
His se praesidibus Satyrorum copia subdit:
Scribius,

Istos excipiunt alii Catique Lupique,
25   Corpore diversi, sed enim molimine stulti,
Aris atque focis ingrati, in jura scelesti,
Nigris plena dolis animalia, et absque cerebro;
Ast peponum, quos terra nutrit, calvique Doderi
Dorsum qui lingunt, servum pecus unius omnes,
30   Hi forma simii,

nutrit, calvique Doderi
Dorsum qui lingunt, servum pecus unius omnes,
30   Hi forma simii, quodcumque vident, imitantur;
Aut similes ursis, iniecto in fauce capistro,
Sic omnes saltant, Doderon ut tympana pulsat. –
Dimittunt caudas, quoties is cornua tollit,
Consiliique inopes violentum numen adorant.
35   Quis numeret cunctos? Hi authores dissidiorum
Prostibulum, fex, colluvies, oracula fundunt

in fauce capistro,
Sic omnes saltant, Doderon ut tympana pulsat. –
Dimittunt caudas, quoties is cornua tollit,
Consiliique inopes violentum numen adorant.
35   Quis numeret cunctos? Hi authores dissidiorum
Prostibulum, fex, colluvies, oracula fundunt
In Tusculano mendacis Apollinis antro,
Qualia non daemon, non evomat integer orcus;
Hi patriae lessum Scythica modulantur avena,
40   Admordent, quidquid patrium est; aliena sequuntur
Obtruduntque, avidi

Qualia non daemon, non evomat integer orcus;
Hi patriae lessum Scythica modulantur avena,
40   Admordent, quidquid patrium est; aliena sequuntur
Obtruduntque, avidi cunctas exscindere linguas,
Latius ut proprius strepat hoc in colle latratus:
Sic agit ista ferox humani machina monstri.
Nunc mihi, Musa, refer causam, quid scilicet istas
45   Impulerit mentes? Quid tantum adferre furorem
Et rabiem potuit? Sacros violare Penates,
Palladium Patriae crudeli evertere nisu,
Prisca

scilicet istas
45   Impulerit mentes? Quid tantum adferre furorem
Et rabiem potuit? Sacros violare Penates,
Palladium Patriae crudeli evertere nisu,
Prisca novis mutare, et nil agnoscere sanctum? –
Est animal ingens, cervina pelle superbum,
50   In Scythiae sylvis infausto sidere natum;
Vixdum conspexit lucem, iam nare sagaci
Coepit venari praedas, turbare quietem,
Insolito rugire sono, se flectere in omnes
Astutae fraudis modulos; adrepere magnis
55   Consiliis patrum; fatales tendere casses;

Prisca novis mutare, et nil agnoscere sanctum? –
Est animal ingens, cervina pelle superbum,
50   In Scythiae sylvis infausto sidere natum;
Vixdum conspexit lucem, iam nare sagaci
Coepit venari praedas, turbare quietem,
Insolito rugire sono, se flectere in omnes
Astutae fraudis modulos; adrepere magnis
55   Consiliis patrum; fatales tendere casses;
Et coecos captare animos; confundere leges
Antiquas; inter Satyros sibi condere regnum:
Damius est illi

60   Cum foret insidiis metuendus, pluribus annis
Carcere constrictus, prout rex Patibulius haesit,
Ast modo iam liber custodibus atque catenis,
Quoslibet in populos ira graviore ferocit:
Quidquid hiat scythice, Damio duce militat et res
65   Molitur tragicas,- utinam, o! Et certa ruinae
Fundamenta suae! Genus hoc sese armat in omnes,
Qui Latii aut Patriae sermonibus ora resolvunt:
Praecipue iliricis juraverat

haesit,
Ast modo iam liber custodibus atque catenis,
Quoslibet in populos ira graviore ferocit:
Quidquid hiat scythice, Damio duce militat et res
65   Molitur tragicas,- utinam, o! Et certa ruinae
Fundamenta suae! Genus hoc sese armat in omnes,
Qui Latii aut Patriae sermonibus ora resolvunt:
Praecipue iliricis juraverat odia Musis,
Ut sylvis ululata vagis vox barbara vincat:
70   Delere iliricam statuit cum nomine gentem.
Ergo ut propositum succedat, nilque maneret
Intactum, subito

105   Fraudibus incautos, venales aere lucreris,
Sic mentem eripies illis; te magna sequentur
Agmina,- ter felix nostris accessio castris!
Dixit, et appendit cannabini insignia funis
Corbovio ad collum, quem, ne mandata moretur,
110   Ter, quater in dorsum valido pedis impulit ictu.
Interea expediunt Satyri mirabile pensum:
Quotquot habent formas animalia bruta, tot illi
Larvarum species fecerunt, auribus, ungue,
Cornubus horrentes, exserto dente minaces,
115   Caudis, caudellis, deformi mystace,

Nullo teste patens urbis penetrale subivit.
Principio exonerat gravidantem tergore molem,
Quove Deus scythius residet sub colle, recondit.
Est arcana specus, sunt hic labyrinthea tecta,
Suspicione gravem locus iste exhalat odorem.
Cura dein fuerat, damnosa in vota benigno
Sacra parare Deo; quocirca victima furto
Adlata occiditur, sacramque ad Apollinis aram
Corbovius offertur, foetosaeque ilia porcae:
Et hinc Corbovius se nomine dixit Eliam.
Postquam ita

dominoque salutem
Depromunt, posthaec mirantur, laudeque multa
Corbovii divina colunt haec otia, eundem
Diis sibi propitiis missum super aethera tollunt;
Hic modus, hac veniunt forma. Tum singuli opimis
Accumbunt mensis, sonat acri musica cornu,
Pars legit in foliis sortem, pars altera ventrem
Exsatiat dapibus; scythicas hic fumigat herbas
Longo sub labiis furno, alter masticat illas;
Ille viros summos critisat, tertius ille
Immutat leges regni, subsellia confert:
Sic varii vario sese recreamine pascunt.

sibi nomen adoptant.
Mane novo properant ad tristem gaudia finem.
Dum repetunt oculi somnum, dum tempus abire
Cogit, Corbovius ferales instruit artes:
Nempe graves ventos, uno pulmone reclusos,
Attrahit in buccam, dein totis viribus efflat
Extinguitque faces, et candelabra supinat.
Mox autem larvas in eodem collo paratas
180   Imprimit, hospitibus simul haec oracula promit:
«Aut Damii regnum vestris augete

tempus abire
Cogit, Corbovius ferales instruit artes:
Nempe graves ventos, uno pulmone reclusos,
Attrahit in buccam, dein totis viribus efflat
Extinguitque faces, et candelabra supinat.
Mox autem larvas in eodem collo paratas
180   Imprimit, hospitibus simul haec oracula promit:
«Aut Damii regnum vestris augete triumphis,
«Aut nunquam scythii sub Apollinis antra venite,
«Foedere opus, junctis studiis vis

Vidimus! ignivomi terrens paradigma baratri,
Cornua magna boum, mordaces dente molossi,
Os apri vehementer hians, faucesque lupinae,
Hirsuti simii, linguis hostilibus angues,
Vulpes, foetentesque sues, asinique rudentes,
195   Humanis pedibus gradiuntur in urbe, suamque
Ignorant formam, hinc est vocis origo «Casino».
Viderat hoc civis quidam pietate vetusta
Progrediens ad templa deum, primoque theatri
Horruit aspectu, dum animum, sensusque relegit
200   Ter cruce signabat frontem, ter et amplius orans

Satyros certamina pugnae!
«Sylvius Aeneas» (roseo incipit Eucharis ore),
215   Sylvius iliricis proles dilecta Camoenis,
Vir totus Patriae vivens, in commoda linguae
Pulchra dote refulgescens, rerumque peritus
Forte laborabat studiosae ad pulpita Musae:
Multa voluminibus detexit, multa notavit
220   Ut reor Annales gentis; festiva repente
Emicuit lux integro diffusa cubili
Et matrona

Lunae, sese renovantis et astrum
225   Desuper aurifluum, veterani symbola regni.
Sylvius e vultu, visaque ab imagine caram
Agnovit Patriam: «quae te mihi prospera sistunt
Omnia conspicuam, O», inquit, «dulcissima Mater!
O! primum sidus vitae! his ego natus in ulnis!
230   Hoc tenerum suxi pectus! dignare quod optas
Protinus effari, tua mihi erit sancta voluntas
Sive mori jubeas, moriar, sive vivere, vivam
Totus in obsequium, et tantae genetricis amorem.»
Haec ait, et manibus Divae pius oscula fixit

sistunt
Omnia conspicuam, O», inquit, «dulcissima Mater!
O! primum sidus vitae! his ego natus in ulnis!
230   Hoc tenerum suxi pectus! dignare quod optas
Protinus effari, tua mihi erit sancta voluntas
Sive mori jubeas, moriar, sive vivere, vivam
Totus in obsequium, et tantae genetricis amorem.»
Haec ait, et manibus Divae pius oscula fixit
235   Filius. Illa suum genitum de germine florem
Leniter oppressit sinui, dein talia fatur:
«Hoc, fili! quo jam recubas sub pectore, saevus
Me dolor excruciat, quae

Me dolor excruciat, quae diris obruta telis
Et belli facibus non sensi, haec improba proles,
240   Degeneres haec infligunt mihi vulnera nati.
Ecce vides, illae fusae per compita larvae
Et larvis similes animi, mea stirps, mea sunt mors,
Artifices miseri, in quod pene dehisco, sepulchri
Exitiique sui, patrum sacra jura fidemque
245   Vendere pro Scythiae suspecta merce laborant,
Et pudet eloquii materni, et nominis illos
Ilirici, ut vafrae properent in rete novercae
Me laniant, matremque negant, me saepe

similes animi, mea stirps, mea sunt mors,
Artifices miseri, in quod pene dehisco, sepulchri
Exitiique sui, patrum sacra jura fidemque
245   Vendere pro Scythiae suspecta merce laborant,
Et pudet eloquii materni, et nominis illos
Ilirici, ut vafrae properent in rete novercae
Me laniant, matremque negant, me saepe Riphei
Accusant servile jugum affectare colossi,
250   Et quas non labes, quae non mendacia spargunt,
Ut flammas odii incendant, ad jurgia fratres
Ducant, haec peccant recti simulamine zeli.
Me

medullam,
Te quoque, nate! suis adversum rebus inique
Affligent, mihi cum faveas, liventibus haeres
Maxima spina oculis ipsorum; sed mihi poenas
260   Progenies ingrata dabit; pars altera major
Et sane melior natorum gemma meorum
Vivit adhuc in vindicias et gaudia matris,
Ista, prout vindex Coelum vult, proelia pro me
Instruet, et Satyros acri certamine vincet!»
265   Dixerat, et Jovis Austriaci clypeumque aquilamque
Antetulit manibus, seque hoc munimine texit,
Dein populi vultum turbae commixta

285   Primum dissidii fomitem ac incendia belli.
Ergo congrunit Satyrus grex oreque spumat,
Et qua parte sedent proceres tentoria figit,
Occupat et spatia, et sellas viridique Quiritum
Ambulat in mensa, non ulla modestia, nec jus,
290   Nec pudor effrenes retrahit, fera bestia tandem
Impetit Iliridas coelo regique fideles,
Nec secus, ac porci nati regione Turonum,
Quando vident pulchro

Quando vident pulchro venientes agmine cervos,
Mox asino pastore suo praeeunte feroces
295   Horrendum tollunt murmur: Lucavia tellus
Tota vomit rabiem, frendent ac omnia mordent
Obvia, quae veniunt in fauces: denique in umbras
Effigies furiunt; neque sic insania cessat,
Quin alias aliasque cient in bella cohortes,
300   Ut sic crescat adhuc

pulchro venientes agmine cervos,
Mox asino pastore suo praeeunte feroces
295   Horrendum tollunt murmur: Lucavia tellus
Tota vomit rabiem, frendent ac omnia mordent
Obvia, quae veniunt in fauces: denique in umbras
Effigies furiunt; neque sic insania cessat,
Quin alias aliasque cient in bella cohortes,
300   Ut sic crescat adhuc asinaria foetidior

Tota vomit rabiem, frendent ac omnia mordent
Obvia, quae veniunt in fauces: denique in umbras
Effigies furiunt; neque sic insania cessat,
Quin alias aliasque cient in bella cohortes,
300   Ut sic crescat adhuc asinaria foetidior sus:
Tali nempe modo Satyri bachantur atroces
Et quam quisque refert larvam, susdeque sequuntur;
Interea veniunt generoso stemmate nati

olim, qui turcica moenia dextris
Disrupere suis: hi adsunt de jure vetusto
Concilio patrum socii testesque futuri.
Ast ubi conspiciunt adversa parte locatas
310   Larvarum species primis consistere sellis,
Vaginis frameas educere; stringere ferrum
In caput Iliridum, laesum jamque esse Baracum
«Ecce! quid hoc monstri apparet, quo venimus», ajunt,
«Quis ferat hanc labem, tecto ut jungamur eodem
315   «Nos, ac ista lues? vires intendite, fratres!

hospitio mutavit arenam.
Sic ubi quisquiliis totam purgaverat aulam
Riserat, et Iliricis cecinit victoria plausum.
Succesu pugnae totum, quod vivit, ovabat.
345   Solus Corbovius, dux, causaque maxima scenae,
Corruit in terram exanimis, terramque momordit.
Eucharis haec vidit, sincereque omnia nobis
Dixit, et Ilirici Parnassum laeta petivit.
Dilecti Cives! ut pax refloreat alma,
350   Quod Satyrae scopus est, odiorum tollite causas!
Ilirica de gente sumus, patriaque

de gente sumus, patriaque Croatae!
Nemo neget gentem – Patriae sub nomine turpes
Nemo tegat fraudes, alioquin ludimur extus! –
Si fraus est intus: structam quis vitet abyssum?
355   Sit cordi patrium nomen, cessetque Casinum;
Fallax Corbovius Scythiae in deserta recedat,
Et ferat, unde tulit, signatas stigmate larvas:
Sic nos junget amor, concordia prisca redibit
Ac aevum felix Ilira de gente Croatis!
360   Tunc mea laudabunt sapientes carmina curas!

Pesti Hirlap. Veshelenyi. Itidem Sitkay qua mandatarius Kossutianus, qui se nomine Eliae Corbovich in ejusdem novalibus scripserat. Imago Sitkay Zagrabiam comparentis. Rkp. Mp 218: Corbovis , a rkp. R

Musa Illyrica. Svi rukopisi (osim R 4319): calido. In restauratione co(mi)t(a)tus Zagrabiensis. Campus Turopolye. Lucavecz, arx nobilium in Turopolje.

In restauratione co(mi)t(a)tus Zagrabiensis. Campus Turopolye. Lucavecz, arx nobilium in Turopolje. Effigies denati Antonii Zdenchay, olim comitis Turopolitani, quam in arce sua Lukavecz in pariete pendentem ocassione primae suae congregationis post restaurationem co(mi)t(a)tus Zagrabiensis

Campus Turopolye. Lucavecz, arx nobilium in Turopolje. Effigies denati Antonii Zdenchay, olim comitis Turopolitani, quam in arce sua Lukavecz in pariete pendentem ocassione primae suae congregationis post restaurationem co(mi)t(a)tus Zagrabiensis detraxerunt pedibusque conculcare intentarunt. Omnes co(mi)t(a)tus hungarici.

Lucavecz, arx nobilium in Turopolje. Effigies denati Antonii Zdenchay, olim comitis Turopolitani, quam in arce sua Lukavecz in pariete pendentem ocassione primae suae congregationis post restaurationem co(mi)t(a)tus Zagrabiensis detraxerunt pedibusque conculcare intentarunt. Omnes co(mi)t(a)tus hungarici.

co(mi)t(a)tus Zagrabiensis detraxerunt pedibusque conculcare intentarunt. Omnes co(mi)t(a)tus hungarici. Baracz, in parte illyrica primus vulneratus, Svi rukopisi (osim R 4319): comprendere. Stivich

Svi rukopisi (osim R 4319): comprendere. Stivich Hohraiter, canonicus Zagrabiensis.} ambo in insula nati Pavchecz, canonicus Zagrabiensis.} et ambo magyaromani. Josephus Chernolatecz.

Kereszturi Paulus. Tuchich. Tomassich. Gustavus Osegovich. Cavana Fortunae in foro Sti. Marci.

Bibliographia locorum inventorum

Retrieve all occurrences (This may take some time to download)

Click here for a KWIC Report