Your search found 109468 occurrences

Retrieve all occurrences (This may take some time to download)

Click here for a KWIC Report

Occurrences 21092-21170:

Joannis Barbulae Pompilii
Sibenicensis Dalmatae
Theologi Praedicatorum Ordinis
Solimaidos
Libri Tres.
In quibus tradidit
Creationem, Lapsum, et Reparationem
Humani Generis.
Opus Aureum. M. Io. Policarpi Seueritani Sibenicensis Dalmate predicatorii Ad

Cardinalis Neapolitani Divi Oliverii Caraphae Protectoris Praedicatorum Ordinis salutem plurimam dicit.

Quum saepe mea mente revolverem, Virorum Prudentissime, nostra tempestate degentium, tui olim Parentis Jacobi tum mores sanctissimos, tum prudentiam in rebus gerendis integerrimam, ita ut non solum Ferrarianis Patriciis, verum et totius Italiae Primatibus, unicus in Orbe Phoenix, visus clarior haberetur, ut liquido patuit Hercule Duce omnibus saeculis celebrando, qui sui, omniumque suorum perpetuam in terris reliquit memoriam, consilio tanti

Quum saepe mea mente revolverem, Virorum Prudentissime, nostra tempestate degentium, tui olim Parentis Jacobi tum mores sanctissimos, tum prudentiam in rebus gerendis integerrimam, ita ut non solum Ferrarianis Patriciis, verum et totius Italiae Primatibus, unicus in Orbe Phoenix, visus clarior haberetur, ut liquido patuit Hercule Duce omnibus saeculis celebrando, qui sui, omniumque suorum perpetuam in terris reliquit memoriam, consilio tanti Patris, ad te calamo parcere decrevi minime, quo certior fieres, Pompilium tuum clientulum, et mihi fere Germanum et

Jacobi tum mores sanctissimos, tum prudentiam in rebus gerendis integerrimam, ita ut non solum Ferrarianis Patriciis, verum et totius Italiae Primatibus, unicus in Orbe Phoenix, visus clarior haberetur, ut liquido patuit Hercule Duce omnibus saeculis celebrando, qui sui, omniumque suorum perpetuam in terris reliquit memoriam, consilio tanti Patris, ad te calamo parcere decrevi minime, quo certior fieres, Pompilium tuum clientulum, et mihi fere Germanum et Praeceptorem ad me venisse, cujus non me latuit Opus, cui Titulus est Solimaidos, a prima Apellaicae Gentis urbe sic dictus, a quo

Praeceptorem ad me venisse, cujus non me latuit Opus, cui Titulus est Solimaidos, a prima Apellaicae Gentis urbe sic dictus, a quo oriundus est ille rerum omnium Conditor Cristos, quem cuncta hic inducit creantem, ex adoptione tanti Viri filius Jacobi Sacrati tui olim Genitoris Barbula, in quo Creationem, Lapsum, et Reparationem Humani Generis adeo concinne cecinit, ut alter suo carmine Maro videatur; nec miror, studuisse potuit, ut id, et majora efficeret; habuit enim Praeceptorem clarissimum Joannem Raphanellum Ferrariensem, utriusque Philosophiae facile Principem dixerim, et

facile Principem dixerim, et hac nostra tempestate Musarum decus, a teneris unguiculis colentem Fontes Aonios, nunc Sacri Palatii Apostolici Magistrum, Fidei Nostrae, ut ita dicam, jam collapsae timonem validum, et Georgium Babbam Sibenicensem Ordinis Praedicatorum Fratrem, Bachalarium Perusinum, in quo daretur virtus Literaria sicubi non reperiretur, et a quo non vacasset Religio, illam si quispiam niteretur dedecorare. Hoc ipso persuasi Pompilio meo, ut ipse Tibi, qui tanti Patris mores imitaris, non ab re Sacrati vocitati, tanquam sacros colentis ritus, tale dicaret opus. Illud ingenue,

et a quo non vacasset Religio, illam si quispiam niteretur dedecorare. Hoc ipso persuasi Pompilio meo, ut ipse Tibi, qui tanti Patris mores imitaris, non ab re Sacrati vocitati, tanquam sacros colentis ritus, tale dicaret opus. Illud ingenue, et audacter pronunciare ausim; opus esse varium, et in ipsa varietate constans, in tris divisum Libros; ingeniosum est, et accuratum; et in Cristiana Historia tantum gentilis eloquentiae expressum, quantum isto aevo non dico sperare, sed ne optare quidem potuissem. O si videres Libros Quatuor ejus Illyridos, in quibus est maxima pars

illam si quispiam niteretur dedecorare. Hoc ipso persuasi Pompilio meo, ut ipse Tibi, qui tanti Patris mores imitaris, non ab re Sacrati vocitati, tanquam sacros colentis ritus, tale dicaret opus. Illud ingenue, et audacter pronunciare ausim; opus esse varium, et in ipsa varietate constans, in tris divisum Libros; ingeniosum est, et accuratum; et in Cristiana Historia tantum gentilis eloquentiae expressum, quantum isto aevo non dico sperare, sed ne optare quidem potuissem. O si videres Libros Quatuor ejus Illyridos, in quibus est maxima pars tuae perpetuae vitae, et

meo, ut ipse Tibi, qui tanti Patris mores imitaris, non ab re Sacrati vocitati, tanquam sacros colentis ritus, tale dicaret opus. Illud ingenue, et audacter pronunciare ausim; opus esse varium, et in ipsa varietate constans, in tris divisum Libros; ingeniosum est, et accuratum; et in Cristiana Historia tantum gentilis eloquentiae expressum, quantum isto aevo non dico sperare, sed ne optare quidem potuissem. O si videres Libros Quatuor ejus Illyridos, in quibus est maxima pars tuae perpetuae vitae, et aeterna fere memoria Reverendissimi Oliverii Caraphae Cardinalis

ausim; opus esse varium, et in ipsa varietate constans, in tris divisum Libros; ingeniosum est, et accuratum; et in Cristiana Historia tantum gentilis eloquentiae expressum, quantum isto aevo non dico sperare, sed ne optare quidem potuissem. O si videres Libros Quatuor ejus Illyridos, in quibus est maxima pars tuae perpetuae vitae, et aeterna fere memoria Reverendissimi Oliverii Caraphae Cardinalis Neapolitani, te stupor invaderet! Hos nondum edidit, a suis odiosus, ut nosti, virtutibus, et bonis moribus adversantibus. Delectat, et prodest Pompilius noster; hunc aetas nostra

vitae, et aeterna fere memoria Reverendissimi Oliverii Caraphae Cardinalis Neapolitani, te stupor invaderet! Hos nondum edidit, a suis odiosus, ut nosti, virtutibus, et bonis moribus adversantibus. Delectat, et prodest Pompilius noster; hunc aetas nostra profecto, omissis fabulis, legere deberet; in quo virtute praediti, et studiosi Cristiani dogmatis, quicquid ad hoc attinet, lepidissime totum invenient. Hoc Poema Tibi dicavit cum suasione mea, tum quia cum eo simul te, ut Parentem, amo, et observo. Auctoritate tanti Poematis, et tuis sanctis moribus, generosis Parentibus ortus, facile

Theologiae Doctoris ejusdem Ordinis, Magistri Sacri Palatii Apostolici, Pompilius scribit Carmen, quocum hortatur, ut roget illum, quod facile permittat, ut hoc Opus imprimatur.
f4.1  Quo Probitas, quo sanctus amor, quo vera Fides, et
f4.2  Omnibus in rebus fulsit ubique viris,
f4.3  Stephane, Stanchariae stirpis lux alma decusque,
f4.4  Ipse mihi foveas viribus assiduis,
f4.5  Aere cavo stringi permittat sancta Libellum 5
f4.6  Atria Pontificum qui

Te nos misit Barbula Pompilius
f5.5  Alme Pater, sanctas nos nunc advenimus aedes, 5
f5.6  Ut faveas Vati viribus ingenuis.
f5.7  Te sine namque suis dabitur nec gloria Musis;
f5.8  Et Duce Te magnum nomen in Orbe feret.
f5.9  Fama datur nulli Domino nec gloria major,
f5.10  Praesidio servum quam relevare suum: 10
f5.11  Regibus hoc proprium est. Qui sancta Palatia servas
f5.12  Pontificum, faveas, Musa superba,

officiose, suis.
f5.15  Largus erat Caesar: Tu noli dicier olim 15
f5.16  Caesare ab hoc alius, sidera celsa petent
f5.17  Viribus, ingenio, et tot jam virtutibus auctis,
f5.18  Semper Apollineae clarus in arte Lyrae.
f5.19  Imprimat hoc opus, ecce petit nunc Barbula Vates,
f5.20  Et notet artifici ruga magisterio. 20
f5.21  Villa dedit genitum Nova nobis ecce Joannem,
f5.22  Haec cavo prudens ipse subibit

grauis Edito hoc opusculo, mi princeps, sepius conueni Egregium Virum, prudentia et omni probitate perspicuum Petrum Tyronum Calliensem patritium Rueriae Seretriaeque domus facile seruum cui olim ea tempestate qua Caesar Valentie Dux Alexandri Pon. Max. filius flagraret in auum tuum illustrissimum Guidobaldum, Vrbini ducem erat tutelle T. clarissimus pater, quo cum Gallias et Hispanias peragrauit ut eum saluum redderet, hocque domi et rure quo se aestiuo tempore conferebat Pianiuantagii semotum humanis curis, quod et etas iam senescens et uitae suae modestia

quo olim gentes edocuerint, uerumenimuero quo deus optimus maximus sanctis uatibus enarrasse creditur quibus ab impia secta Maumethana differimus quae risu potius est explodenda quam refellenda rationibus quibus res apretissima non indiget, hortatus est ut honestius haec nostra lucubratiuncula in publicum exeat, et cum nouitatis gratia auctoritatem quoque apud lectorem haberet, qamuis olim in molli incude pressa fuit cuiusdam Barbule agnomine, non Policarpi, nunc grauiori ere emissam tibi mi princeps, quod et ego concupiebam dicari uoluit, nec ab re tibi est pater

impia secta Maumethana differimus quae risu potius est explodenda quam refellenda rationibus quibus res apretissima non indiget, hortatus est ut honestius haec nostra lucubratiuncula in publicum exeat, et cum nouitatis gratia auctoritatem quoque apud lectorem haberet, qamuis olim in molli incude pressa fuit cuiusdam Barbule agnomine, non Policarpi, nunc grauiori ere emissam tibi mi princeps, quod et ego concupiebam dicari uoluit, nec ab re tibi est pater illustrissimus Laus ducis Urbini. Dux Franciscus Maria in maximis et belli et pacis tempore

apud lectorem haberet, qamuis olim in molli incude pressa fuit cuiusdam Barbule agnomine, non Policarpi, nunc grauiori ere emissam tibi mi princeps, quod et ego concupiebam dicari uoluit, nec ab re tibi est pater illustrissimus Laus ducis Urbini. Dux Franciscus Maria in maximis et belli et pacis tempore negociis exercitatus, quem ueluti alterum Martem hostes exhorrent, et nunc belli et pacis arbitrium et moderatorem uniuersa Italia habet et reueretur, praecipue Adrianus VI. sanctissimus Pon. Max. cum R. pub. Florentina hylari animo et serena florente

cum R. pub. Florentina hylari animo et serena florente complexus est; ipse pro tutore totius ecclesie, illi uero pro duce Fluentini senatus, nec a b re, quoniam Dux inclytus Romanorum procerum more res Italas et armis moderatur et honestis moribus illustrat, et quem indigentem appellari liceat et in templa recipi ut cui par gratia referri non possit, hinc saltem exoluatur quandoquidem tumultuantem Italiam et res nouas molientem sedente Iulio eius patruo et tuo auo Pon. Max. eius opera atque industria quamuis tunc esset iuuenis pacatum et quietum reddidit; quid fiet post hac,

gratia referri non possit, hinc saltem exoluatur quandoquidem tumultuantem Italiam et res nouas molientem sedente Iulio eius patruo et tuo auo Pon. Max. eius opera atque industria quamuis tunc esset iuuenis pacatum et quietum reddidit; quid fiet post hac, cui et Hector et Achilles in bello facile cederent, uisis tot et tantis rebus, et curis quibus in afflictatu Italia se ubique strenue gessit ad Picenos, Gallos Transpadanos, Insubres, et Emilios nouit haec omnia Felsina praecipue et Rauena, tota denique Italia tumultuante in eum Leo Pon. Max. cui

Italiam et res nouas molientem sedente Iulio eius patruo et tuo auo Pon. Max. eius opera atque industria quamuis tunc esset iuuenis pacatum et quietum reddidit; quid fiet post hac, cui et Hector et Achilles in bello facile cederent, uisis tot et tantis rebus, et curis quibus in afflictatu Italia se ubique strenue gessit ad Picenos, Gallos Transpadanos, Insubres, et Emilios nouit haec omnia Felsina praecipue et Rauena, tota denique Italia tumultuante in eum Leo Pon. Max. cui et maximo animo, et maxima reuerentia ut ingenuum principem decuit

fiet post hac, cui et Hector et Achilles in bello facile cederent, uisis tot et tantis rebus, et curis quibus in afflictatu Italia se ubique strenue gessit ad Picenos, Gallos Transpadanos, Insubres, et Emilios nouit haec omnia Felsina praecipue et Rauena, tota denique Italia tumultuante in eum Leo Pon. Max. cui et maximo animo, et maxima reuerentia ut ingenuum principem decuit resistens apud gentes gratiam, aeternumque nomen sibi comparauit, cuius sublimibus pedibus obsecro me offer pro planta, hocque itidem tuis fiat deflexo poplite queso et hoc nostrum munusculum

Barbulae Pompilii Sicensis Dalmatae Theologi Ordinis Praedicatorum Solimaidos Liber I Magistri Joannis Policarpi Severitani Sibenicensis Dalmatae Predicatorii Solimaidos. Liber I Argumentum in primum librum Papirii Viterbiensis
Narrantur primo pulchre primordia mundi
Vnde sibi caelum hausit homo mentemque recepit
1.1   Proponit Magnus

1.33  Addidit et gravibus tandem genus omne Ferarum
1.34  Per proprias species distinctum: conditor ingens
1.35  Quae quom Coelicolum despectans Juppiter axe 35
1.36  Vidisset, nunquam peregrinis notus in oris,
1.37  Omnia quo constant mirantia cuncta creantem
1.38  Numina prima Deum, firmatum et sidere Coelum,
1.39  Quod velox lustris omni sine labe peractis
1.40   Caelorum

1.46  Perpetuo Coelum, Terras, qui sidera torquet
1.47  Ordine cuncta movens aeterno, immobilis extat
1.48   Solus deus est eternus. Solus, et hic seros semper mansurus in annos,
1.49  Qui nunquam potuit peregrinis sternier astris;
1.50  Atque illi, quo ambo exardescunt unica virtus 50
1.51   Spiritus sanctus. Spiritui Sacro; quos omnes

1.60  Accipite, o Mundi spes, puri lumina Coeli: 60
1.61  Quam varias rerum vires pulchro ordine servant,
1.62  Nunc nunc nos meminisse juvet, quibus ille superbus
1.63  Lucifer intumuit, tetrum demersus in antrum:
1.64   Ordo elementorum Aëra nunc posui sub magno cardine clari
1.65  Aetheris, exitium nullius numinis ira 65
1.66  Cui datur; en nitidus croceo splendore

dignitas. Cuncta mihi parent, nihilo qui cuncta creavi.
1.73  Solus imago Dei vitae coelestis origo
1.74  Conditus a Nobis, vellem constaret in Orbe
1.75  Purus Homo, tenerum quem nulla injuria Coeli 75
1.76  Infestet, nec saevis morbis pestifer annus
1.77  Terreat, hunc cupio; tandem sit formula nostrum,
1.78  Et Deitatis honos: perpulchris

laetus Jovis ore sereno
1.100  Hunc pedibus properare sacris, circumtonat Orbis 100
1.101  Gaudens, excelsi cupiat quod jussa Tonantis
1.102  Unicus in terris Fenix implere relictus
1.103   Hominis sensus Spiritus aethereus, placidis notissima volvit
1.104  Sensibus externis jam semina tradita Mundo;
1.105  Constant

sensus; comitatur gratia linguae
1.107  Perpetuam mentem depressam tempore nullo.
1.108  Principe pulchra Deo, quamvis producta sub axe
1.109  Coelorum vigeat fixo, convexa meatu
1.110  Temporis inspiciens, in tempore forma creata, 110
1.111  Nec tamen hoc lumen decrescit, lassa vetustas
1.112  Corporis at rapiet tandem peritura ruinam
1.113  Condita cuncta Virum mirantur, ab ordine pulchro
1.114  

nondum defessa labore
1.118   Gaudent omnia creatione hominis Membra premens generosus equis penetrantia murmur
1.119  Aequoreum, cujus merguntur et obruta Ponto
1.120  Ubera in Hesperio quum pellit montibus umbras. 120
1.121  Ore oraturus proprio sub nomine Gentis,
1.122  Quarum pars tenet aevi nomen, tempore pars et
1.123  Perditur, atque patrem verbis affatur amicis.
1.124  

1.164  Altus et ingenio, facundo splendidus ore;
1.165  Nec tua sors est, hoc nostrum moderamen habeto. 165
1.166   Deceptio paradisi terrestris Est Locus in Terris nitida purissimus aura
1.167  Trans Indos, ubi Phoebus fulgens primus anhelis
1.168  Sollicitatur equis, pulsurus sidera opaca
1.169  Nocte peregrino fulgentia lumine, dicto et,
1.170  Unde rubet

1.190  Hoc volo servari: brevibus nunc suscipe nostri 190
1.191  Consilii quid summa velit, cui credita semper
1.192  Concupio vivat nullum peritura per aevum.
1.193  Hoc tibi, Adam, cunctisque Bonis servandus in ista est
1.194  Carne animus: medio loculo in regione serena
1.195   Vetatur Adamo lignum vitae Sed datur una arbos mihi dulcia mala relinquens, 195
1.196  Extulit hanc

nostri 190
1.191  Consilii quid summa velit, cui credita semper
1.192  Concupio vivat nullum peritura per aevum.
1.193  Hoc tibi, Adam, cunctisque Bonis servandus in ista est
1.194  Carne animus: medio loculo in regione serena
1.195   Vetatur Adamo lignum vitae Sed datur una arbos mihi dulcia mala relinquens, 195
1.196  Extulit hanc Natura Deo molimine magno
1.197  Mors, et vita

Adamo lignum vitae Sed datur una arbos mihi dulcia mala relinquens, 195
1.196  Extulit hanc Natura Deo molimine magno
1.197  Mors, et vita manent te; quare vive secundus,
1.198  Ne violata manus tua tangat in arbore fatum,
1.199  Coelica quo possunt Nobis archana videri.
1.200  Cuncta tuo arbitrio poteris praenoscere tandem 200
1.201  Solus: in hoc vetito nolo sit cura salutis
1.202  Ulla tibi. His

quare vive secundus,
1.198  Ne violata manus tua tangat in arbore fatum,
1.199  Coelica quo possunt Nobis archana videri.
1.200  Cuncta tuo arbitrio poteris praenoscere tandem 200
1.201  Solus: in hoc vetito nolo sit cura salutis
1.202  Ulla tibi. His dictis jussit, placidissimus heros
1.203  Pergeret, optatas visurus lumine sedes
1.204  Perpetuo, nunquam prius illis notus in oris.
1.205  Quo audito,

tandem 200
1.201  Solus: in hoc vetito nolo sit cura salutis
1.202  Ulla tibi. His dictis jussit, placidissimus heros
1.203  Pergeret, optatas visurus lumine sedes
1.204  Perpetuo, nunquam prius illis notus in oris.
1.205  Quo audito, Vir dixit: Divum aeterna potestas, 205
1.206   Adami creatio Omnipotens Genitor, nitidum quem Mundus adorat,
1.207  Quamvis non sim dignus dici

inspectis pedibus gemit esse sub orbe 235
1.236  Caelorum vivus: timeo tibi gloria gentis
1.237  Ne eveniat nostrae juvenis sic candida proles
1.238  Sedibus a Superum sit gloria summa Tonanti
1.239  Omnibus in rebus, quas lata potentia Mundi
1.240  Exequitur, quae scit, quid prodest, aut nocet Orbi. 240
1.241   Quomque Deus miraretur sub tegmine Coeli
1.242  Esse vagum Juvenem circum radiantibus astris

tanti cognoscent magna vigorem.
1.254  His dictis subito jacuit sub mole soporis
1.255  Tunc genitor, cujus superum successibus altis 255
1.256  Fit Mulier gelida de costa evulsa latenter
1.257  Eva Parens: in qua mox observatur imago
1.258   Vxoris conditio et viri Illius nostro exemplum memorabile Mundo,
1.259  Pignus amicitiae sanctum, foedusque laborum
1.260  Ambos alma fides

Liber II. M. Io. Policarpi Sibenicensis Dalmatae Praedicatorii Solimaidos. Liber II. Argumentum in secundum librum Papirii Viterbiensis
Fallaces mores Adami fletusque secundo
Erroresque suos narrat mundique ruinam.
2.1  Postquam rex superum Jovis altus cuncta creavit
2.2  Ex

2.1  Postquam rex superum Jovis altus cuncta creavit
2.2  Ex nihilo magnumque chaos depressit ad ima,
2.3  Distinctis rebus pulchre, iuvenemque superbum
2.4  Consortis propriae socium posuisset in oris
2.5  Eois, semper tot opimis dotibus auctum, 5
2.6   Invocat fletu Proh dolor, invidit miseris mox callidus anguis,
2.7  Ex quo sulcarunt Stygii mala numina

manum, retinetque volentem
2.57  Carpere poma; timet, ne summi jussa Tonantis
2.58   Adventus serpentis Praetereat. Veteris monstrum miserabile culpae
2.59  Inspicit in viridi revolutum cortice, passu
2.60  Crispatur, turgetque gravis, virusque per ora 60
2.61  Fundit; stat facies humana et brachia saevo
2.62  Nuda nitent: mulier stupet; hinc ferit aethera clamor

Suasio blanda serpentis Eva parens, generosa humanae stirpis origo!
2.75  Nobile cor nunquam venenato pectore curat 75
2.76  Pungere, nec virus foecundo rore ministrat
2.77  In socium fidum: me videnʼ clara virago
2.78  Qualis nunc sim, qui superum olim coelica proles
2.79  Prima fui, pauper commisso crimine plector
2.80  Sedibus aethereis pulsus. Nec cura, recuso 80
2.81  Numina

olim coelica proles
2.79  Prima fui, pauper commisso crimine plector
2.80  Sedibus aethereis pulsus. Nec cura, recuso 80
2.81  Numina perpetuo naturae conscia magni
2.82  Namque Dei: cunctis semper venerabor in oris,
2.83  Myrrha mihi dabitur, Pancheaque cernere rura
2.84  Conabor, celebrabit post hoc ultima Thyle
2.85  Me, faciemque meam; sceleri nec sacra negabit 85
2.86  Quisquis ab occiduis cognoscet comminus

posuit, nisi quod sibi nulla propago,
2.98   Virtus mali vetiti Quam fecit, similis sit: proh, proh, flebile foedus
2.99  Inter vos olim! Vetitum facit arbore pomum,
2.100  In quo namque suae stat tota potentia vitae. 100
2.101  Pervulgata satis timido sermone revolvo,
2.102  Dilanior cupidus tanti dulcedine mali.
2.103  Consulo

2.113  Subridens Pluto, aeterno cruciandus ab igne,
2.114   Oratio serpentis. Infert: “Nunquam falsa loquor, tibi vera fatemur”.
2.115  Luridus his dictis tenues discessit in auras. 115
2.116   Quo fragilis mulier descendens voce vocabat
2.117  Impudibunda virum spaciantem gramine pulchro:
2.118  “Frater Adam, propera”, proclamant murmure sylvae.

sibi talia verba:
2.133  “O Conjux venerande mihi, mea cura salusque,
2.134  Inspice, quid vetuit nobis moderator Olympi,
2.135   Eva respondet Adamo. Frater Adam, pomum, in quo sunt longissima vitae 135
2.136  Tempora. Dulce est, crede mihi; tibi vera fateri
2.137  Non piget; hoc gusta, hoc est dulcius illa
2.138  Ambrosia divûm, qua coelo Conditor orbis
2.139  Vescitur

2.174  Mox ait ipse Deus: “Mea quondam dulcis imago
2.175  Temporibus peritura malis, quam lucida veri 175
2.176  Effigies alti latuit, privata deorum
2.177   Maledictio in parentes. Sede, parum vives; miseri cognoscite causam
2.178  Jam labis vestrae, nec tristes tergite genas
2.179  Jam fletu magno madidantes; aurea mala
2.180  Vos quia gustastis, contempto vertice

Facile est ire ad inferos, ad caelum difficile. Heu, via lata patet, sed magni ad limen Olympi
2.228  Est virtutis iter durum, quo celsa videre
2.229  Aethera post facile poterunt, qui vertice in alto
2.230  Ipsius residere volunt felicibus oris, 230
2.231  Floribus et vario redimitus gramine. Namque
2.232  Hoc tibi postremo dicam, scelerate virorum,
2.233  Omnibus, hoc itiner qui nolunt spernere,

2.243  Tecta Dei, tanto, nullum peritura per aevum.
2.244  Hic est, qui coelum, terras, qui sidera torquet
2.245  Vertice cuncta movens aeterno; immobilis extat 245
2.246  Solus et hic semper seros mansurus in annos,
2.247  Principium vitae cui non est, ultima fata
2.248  Quemque Deum nunquam peregrinis sternere rebus
2.249  Tam celsum potuerunt. Et tu, pessime, tantum
2.250  O crudelis Adam, contemnere numen

poenas”.
2.252   His dictis servans magni mandata Parentis
2.253  Pulchra fulgentem vagina liberat ensem
2.254  Arreptaque coma capitis, dejecit inermem
2.255  In terram, capulo post livida verberat ensis 255
2.256  Terga viri dicens: “Nostris discedite terris!”
2.257  Ille cruore fluit resolutus corpore toto,
2.258  Et precibus longis tentat resistere, ne sic

parens, manibus constricta premendo
2.268  Membra suis. Lacrymantes ambos contulit usque
2.269  Limen: “Sic saniem conjecto emittere ferro
2.270  In vos ipse volo!”, dicebat nuntius alti 270
2.271  Consilii. Pepulit primo Evam limine sacro.
2.272   Fletus poetae. Proh dolor, heu pietas, proh tristia fata parentis

major memorabitur orbe sub isto
2.275  Lunari, oppressi sub quo caligine tetra 275
2.276  Mortales verum ignorant, heu, lurida pestis!
2.277  Protinus hanc post ingemuit formidine plenus
2.278  Pauper Adam in foribus consistens, membra dolendo
2.279  Vertebat dicens: “Juvenis, miserere juventae,
2.280  Heu, nostrae perpulchrae quondam”, oculosque reflectit, 280
2.281  Suspenditque animum, si debeat inde recessum

ferro
2.283  Nuncius ostendit confodi, fulminis ignem
2.284  Vibrans ore suo, sibi ni properare paciscet
2.285  Discessum ex illis miserandus postibus. Ipse 285
2.286  Tandem pulsus ait: “Laniatus mergar in undis
2.287   Clauditur caelum mortalibus Adami crimine Tartareis pauper!”, conjuxque miserrima flebat,
2.288  Pectora pectoribus contundunt. Clauditur heu mox

paludes,
2.305  Crinibus extensis moerens sub mole soporis 305
2.306  Obruitur. Subito capistratos more capillos
2.307  Foemineo curvat Pluto ad se, cardine forti
2.308  Quos stringit madidus quo surgit in arbore dulcis
2.309  Tempore quisque suo viridi cum gramine fructus.
2.310  Ecce dolor sequitur, macies, pallorque, situsque, 310
2.311   Conditio mala humani generis addami

gramine fructus.
2.310  Ecce dolor sequitur, macies, pallorque, situsque, 310
2.311   Conditio mala humani generis addami admiso Implenturque cavae mox toto in corpore rugae,
2.312  Horrida canicies properat, stat barba, comaeque.
2.313  Vernat humus, propriis quam viribus sulcat inermis
2.314  Sub juga bos positus sudat stimulante magistro. 315
2.315  Nec mare,

natorum turpi genitricis amore.
2.378   Fabula Terra parens quondam tristes miserata dolores
2.379  Titanum voluit compleri Tartara facto
2.380  Monstrifero vastos et in aethera protulit hostes 380
2.381  Dira prole tumens: quo coelo magnus ab alto
2.382  Juppiter iratus lethali fulmine damnat.
2.383  Quippe

giganthaeos humeros horrendus ubique
2.384  Sidereas vitiis populi rescindere turres
2.385  Conantur, Phoebo flavos devellere crines 385
2.386  Optant et castam cupiunt violare Minervam
2.387  In tantum, rabie quod plenus Juppiter infit.
2.388   Vaticinium humani lapsus Mittantur vates, doceant mox affore tempus,
2.389  Quo genus immensis placeat mortale sub undis

Ipse Noe canus, vatum generosus alumnus,
2.393  Magna voce tonans sudat stimuloque frementi
2.394  Exululat: “Mortale genus madidantibus undis
2.395  Obruet ipse Deus, ni sit constantia menti 395
2.396  In facinus clarum”, dicens: “Mala regnat Erynnis,
2.397  Thura Sabaea ferant divis”, proclamat ubique.
2.398  Nil curant; rabido nigros demittere coelo
2.399  Decrevit nimbos, madidis mox evolat alis

secumque trahit pecudesque virosque
2.413  Unda domusque ruunt, vasto sub gurgite turres
2.414  Hinc latitant, tellus nullum discrimen habebit
2.415  Cum ponto, volucris vaga lassis decidit alis 415
2.416  In mare profundum, fugit, heu, decor ille virorum
2.417  Ob crimen tantum, docuit quod funeris auctor.
2.418  Solus namque Noe cymba sulcabat adunca
2.419  In mare praeruptum, generosi numinis index,
2.420  Quo

ponto, volucris vaga lassis decidit alis 415
2.416  In mare profundum, fugit, heu, decor ille virorum
2.417  Ob crimen tantum, docuit quod funeris auctor.
2.418  Solus namque Noe cymba sulcabat adunca
2.419  In mare praeruptum, generosi numinis index,
2.420  Quo nullus melior terris, vel amantior aequi 420
2.421  Extiterat, consorte sua reparare relictus
2.422  Saeclum, cuique datur pulchri praenuntia mundi

mare praeruptum, generosi numinis index,
2.420  Quo nullus melior terris, vel amantior aequi 420
2.421  Extiterat, consorte sua reparare relictus
2.422  Saeclum, cuique datur pulchri praenuntia mundi
2.423  In foedus sanctum Iris, non spernenda videndo.
2.424   Decrevit post haec, collapsa gente superba,
2.425  Naufragio tanto fluviis desistere nubes. 425
2.426  Quare cernite, mortales,

Magistri Ioannis Policarpi Severitani Sibenicensis Dalmatae praedicatorii Solimaidos. Liber III. Liber III. Argumentum in tertium librum Papirii Viterbiensis.
Fluctibus errantes terras casusque virorum
Iuppiter hoc reparat gentem miseratus iniquam.
3.1   Cessat diluvium.

Bellicus apparatus. Miles sollicitus monstrat facilesque sagittas 70
3.71  Ille probat dirae captus dulcedine praedae.
3.72  Jam galeam capiti norunt imponere cuncti,
3.73  Fama volat, bellum in omni consistere parte.
3.74  Vertice crista tremit, phaleris tegit ille ferocem
3.75  Miles equum fraenans, coelum tonat omne tumultu. 75
3.76  Inscius, heu,

Errat jam Parthus, spoliato ex hoste trophaea
3.87  Indus portabat, madidavit sanguine Hiberus,
3.88  Vicinas gentes deflet Septentrio natos.
3.89  Antiochus Pyrrhusque ferox variusque Jugurtha
3.90  Alter in alterius cepit consurgere damnum. 90
3.91   Pharao demergitur. Mose bono pharao Rubri maris obrutus undis
3.92  Perditur, hostiles rapiunt in littore praedas
3.93  Gentis

variusque Jugurtha
3.90  Alter in alterius cepit consurgere damnum. 90
3.91   Pharao demergitur. Mose bono pharao Rubri maris obrutus undis
3.92  Perditur, hostiles rapiunt in littore praedas
3.93  Gentis Apellaicae populi: tumet illa cruore.
3.94   Romae casus et Carthaginis. Roma potens quondam imperio et felicibus armis,
3.95  Qua duce

3.151  Subdita; commenda miserum genus, inclyta Mater,
3.152  Portus et aura, veni, te janua clausa tyranni
3.153  Perpetuo stabit, populo succurre cadenti.
3.154  Cymbula, ni faveas, media mergetur in unda
3.155  Et rapidus vortex magna caligine plenus 155
3.156  Auferet ecce ratem; Virgo, duc, alma phaselum”.
3.157  Infans laetus erat blande suadente Maria,

hi Puerum vagientem cernere cunis.
3.159  Prosequitur dictis: “Sidus Maris, inclyta Virgo,
3.160  Undantes fluctus tempestatesque sonoras 160
3.161  Surgentis compone Deo, sanctissima Virgo,
3.162  In tua regna freti; premitur formidine magna
3.163  Humanum genus, o spes fractis unica rebus,
3.164  Sancta Parens Domini, nos per freta mota misellos,
3.165  Et fragilem cymbam, sancto generata sub aevo, 165

locare.
3.175  Te duce deficiet Juno, nec thura feremus 175
3.176  Jam Veneri, nec eris nobis, pharetrate Cupido,
3.177  Ultra quippe Deus, sed magnus Conditor aevi
3.178  Perpetuo nostris dabitur venerandus in aris,
3.179  Cui semper coeli terraeque altaria fumant
3.180  Certe thure sacro, quod fert Panchaica tellus. 180
3.181  Et tibi multa cadet valida percussa bipenni
3.182  Hostia, si reduces nos in loca tuta

venerandus in aris,
3.179  Cui semper coeli terraeque altaria fumant
3.180  Certe thure sacro, quod fert Panchaica tellus. 180
3.181  Et tibi multa cadet valida percussa bipenni
3.182  Hostia, si reduces nos in loca tuta repones”.
3.183  Sicque valedicunt Puero: “Sanctissime regum!”,
3.184  Disceduntque suis laribus, quo regna Sabaea
3.185  Palmiferosque Arabas cernant

3.184  Disceduntque suis laribus, quo regna Sabaea
3.185  Palmiferosque Arabas cernant felicibus astris. 185
3.186   Herodis rabies in Christum. Audita fama Pueri tunc saevus Herodes,
3.187  Qui solus dici voluit rex inclytus orbis,
3.188  Virginis inquirit prolem et genus omne futurum
3.189  Ense ferit,

inquirit prolem et genus omne futurum
3.189  Ense ferit, teneros infantes vulnere diro
3.190  Occidi jussit, quo ignotum perdere posset. 190
3.191   Exilium virginis et peregrinatio in Egyptum. Ipsa dolos fugiens Memphim petit alma Maria,
3.192  Humana nutritur cinctus carne Puellus,
3.193  Ipse Deus sine fine manens, qui fulgidus ornat
3.194  Aethera; perdocuit gentes coelestis

Ipsa dolos fugiens Memphim petit alma Maria,
3.192  Humana nutritur cinctus carne Puellus,
3.193  Ipse Deus sine fine manens, qui fulgidus ornat
3.194  Aethera; perdocuit gentes coelestis origo
3.195  Jussa Dei in teneris annis. Bis quinque peractis 195
3.196  Jam lustris vates tanti certissimus auctor
3.197   Christi baptismus. Antra petens primo, a gelido cum flumine vidit,

Proditio Iudae. Judas adest, qui prodit sancti viscera Regis.
3.213  Livor edax Christi trepidantia brachia tendit
3.214   Christi passio. In cruce et infelix oritur per moenia luctus
3.215  Urbis praeclarae Solymae, quo murmure caelum 215
3.216  Intremuit Phoebusque suis mortalia temnit
3.217   Christi resurrectio.

qui teneo assiduo sub verbere tergum
3.228  Continuis curis, vita senescente moriente caduca.
3.229   Bellum Iulii in Venetos. Hoc opus in ex Helicone sacro Pharnensibus antris,
3.230  Quom citharam plectro pulsaret flavus Apollo, 230
3.231  

curis, vita senescente moriente caduca.
3.229   Bellum Iulii in Venetos. Hoc opus in ex Helicone sacro Pharnensibus antris,
3.230  Quom citharam plectro pulsaret flavus Apollo, 230
3.231  

Helicone sacro Pharnensibus antris,
3.230  Quom citharam plectro pulsaret flavus Apollo, 230
3.231   Totus mundus conspirat in Venetos. Et cum mundus erat totus sub cuspide Martis
3.232   Visceribus superincumbens generosa vetustas

3.235   Nam sibi florebat Romae viridissima quercus
3.236   Iulius in terris deus, et virtutis avitae
3.237   Insignis pastor seseque immiscuit armis

Policarpi discipuli Carmen
b5.1  Quisquis auet diuos uel diuum dogmata nosce
b5.2  Quoue uagum mundum seruat et ipse deus
b5.3  Hoc opus assidue Policarpi nobile carmen
b5.4  In quo tu, lector, discere multa potes. Ad inuidum. Io. Francisci Cartharii Forisemproniensis Policarpi discipuli Carmen.
b6.1  Si tu non mordi pro scriptis,

est mendax, furiosus Sarmata, secum
b11.4  Est Peonus, plenusque irarum Dalmata clamat
b11.5  Mollossus sallax, Indus quoque, ture Sabeus
b11.6  Felix, ingenio sed mollis, uiribus atque
b11.7  In nilum prestans omnes quod gloria cernit. FINIS. Errores ex Epistola: predicatorus pro predicatorius, potus pro petrus, arbitrium arbitrum, afflctatu afflictata; ex libello Lucifera

Bibliographia locorum inventorum

Retrieve all occurrences (This may take some time to download)

Click here for a KWIC Report