Croatiae auctores Latini: inventa |
domum | qui sumus | textus | auxilia | tolle, lege! | |
Bibliographic criteria: none
(All documents) Search criteria: in Your search found 109468 occurrences
First 322 323 324 325 326 327 328 329 330 331 332 333 334 335 336 337 338 339 340 341 342 Last Retrieve all occurrences (This may take some time to download)
Occurrences 33167-33199:33167. Frankapan, Bernardin. Bernardini de Frangepanibus... [Paragraph | Section] Latinski spellcheck.
beatorum oscula pedum.
Providens iam exitiale discrimen, quod a barbaris, orthodoxe fidei hostibus, non misere
tantum Croacie, verum etiam finitimis provinciis Carniolae, Styriae, Carinthiae, Foroiulii
Istriaeque impendet, ipse hac ingravescenti aetate in Norenbergam ad generalem Sacri
Imperii principum conventum me contuli, petitum, si non tam salubre fructuosumque, quam
necessarium auxilium, quemadmodum superioribus diebus Beatitudini Tuae significavi.
Hic ego Deum optimum maximum testor summa me dexteritate
Imperium ad tuendam christianam rempublicam excitarem; necdum satis scio, quod
profecerim, quamvis subscripti omnes qui affuere principes eo nunc esse animo videantur,
ut nihil malint quam communi christiani generis saluti consulere.
Quam igitur pro tam pia in Turcas expeditione habui oratiunculam cui melius dicem quam
Sanctitati Tuae, quae ut est beatissimum christiani nominis caput, ita summam humanitatem
summae coniunxit sapientiae, ut quasi quidam novus Moyses afflictos Christi populos a dira
Aegypto, atque adeo a
concitasti opinionem, quam reverendus pater et dominus
Franciscus Cheregatus orator tuus, ut omnium est horarum homo, mirifice secundat augetque,
ut maxima sit spes vel solo tuo ductu posse immanem Turcarum contundi tyrannum. Non enim
(quod sacrae testantur literae) in multitudine dominica consistit virtus, neque in equorum
viribus eius voluntas.
Accipe itaque, sanctissime pater, qualecumque hoc clientis Tui munus, meae in Te
observantiae testem ac pro natiua benignitate Tua me Tibi
dominus
Franciscus Cheregatus orator tuus, ut omnium est horarum homo, mirifice secundat augetque,
ut maxima sit spes vel solo tuo ductu posse immanem Turcarum contundi tyrannum. Non enim
(quod sacrae testantur literae) in multitudine dominica consistit virtus, neque in equorum
viribus eius voluntas.
Accipe itaque, sanctissime pater, qualecumque hoc clientis Tui munus, meae in Te
observantiae testem ac pro natiua benignitate Tua me Tibi addictissimum una cum misera
Croatia suscipe,
vel solo tuo ductu posse immanem Turcarum contundi tyrannum. Non enim
(quod sacrae testantur literae) in multitudine dominica consistit virtus, neque in equorum
viribus eius voluntas.
Accipe itaque, sanctissime pater, qualecumque hoc clientis Tui munus, meae in Te
observantiae testem ac pro natiua benignitate Tua me Tibi addictissimum una cum misera
Croatia suscipe, protege, tuere. Deus optimus maximus diu in terris servet incolumem
Beatitudinem Tuam, cui me humilime commendo.
Accipe itaque, sanctissime pater, qualecumque hoc clientis Tui munus, meae in Te
observantiae testem ac pro natiua benignitate Tua me Tibi addictissimum una cum misera
Croatia suscipe, protege, tuere. Deus optimus maximus diu in terris servet incolumem
Beatitudinem Tuam, cui me humilime commendo.
Bernardinus de Frangepanibus, Segniae, Vegliae, Modrusiique comes etc.
Carniolae, Carinthiae,
Sclavoniae, Istriae, Foroiulio, Italiae impendere, vobis praesentibus praesens illius
miserrimae Croaciae nomine dicerem atque indicarem, ut a celsitudinibus vestris opem
peterem, ut necessaria admodum auxilia implorarem. Et precipue illud in memoriam vobis
redigerem Croatiam ipsam christianorum scutum esse ac portam, qua capta nihil in universo
Sacro Imperio Romano satis a periculo et exitio tutum esse.
Quapropter, optimi principes, vos iterum atque iterum nomine totius Croatiae, nomine
praesens illius
miserrimae Croaciae nomine dicerem atque indicarem, ut a celsitudinibus vestris opem
peterem, ut necessaria admodum auxilia implorarem. Et precipue illud in memoriam vobis
redigerem Croatiam ipsam christianorum scutum esse ac portam, qua capta nihil in universo
Sacro Imperio Romano satis a periculo et exitio tutum esse.
Quapropter, optimi principes, vos iterum atque iterum nomine totius Croatiae, nomine
universi generis christiani obsecro, laboranti Croatiae tandem subvenire et succurrere
et exitio tutum esse.
Quapropter, optimi principes, vos iterum atque iterum nomine totius Croatiae, nomine
universi generis christiani obsecro, laboranti Croatiae tandem subvenire et succurrere
statuatis; qua supra sexaginta annos, ex quo Constantinopolis in Turcarum venit potestatem
(mirabile et miserabile dictu), quod nulli adhuc regno contigit, sine aliquo christianorum
praesidio ab iisdem feris hostibus assidue propemodum infestata, vexata, vastata est; quam
nos proprio sanguine et multiplici mortis genere pro
hanc usque diem defendimus. Amplius vero
sine ope vestra, amplissimi principes, non possumus. Minima enim pars hominum remansit,
qui tum et ipsi bis ac ter a Turcis venundati et redempti sunt; ita ut argentum, divitiae
ac facultates defecerint. Spes unica nobis primum in Deo, deinde in celsitudinibus vestris
sita est.
Sacra Regia Maiestas Dei gratia Ludovicus,
Hungarie rex, dominus noster gratiosissimus amisso optimo ac munitissimo castro
Nanderalbam nec iuvare nos nec tueri potest. Ex quo fit, ut
defendimus. Amplius vero
sine ope vestra, amplissimi principes, non possumus. Minima enim pars hominum remansit,
qui tum et ipsi bis ac ter a Turcis venundati et redempti sunt; ita ut argentum, divitiae
ac facultates defecerint. Spes unica nobis primum in Deo, deinde in celsitudinibus vestris
sita est.
Sacra Regia Maiestas Dei gratia Ludovicus,
Hungarie rex, dominus noster gratiosissimus amisso optimo ac munitissimo castro
Nanderalbam nec iuvare nos nec tueri potest. Ex quo fit, ut sine auxilio
vestris
sita est.
Sacra Regia Maiestas Dei gratia Ludovicus,
Hungarie rex, dominus noster gratiosissimus amisso optimo ac munitissimo castro
Nanderalbam nec iuvare nos nec tueri potest. Ex quo fit, ut sine auxilio vestro in
praesentia a Turcarum feritate nequaquam tuti esse possimus. Igitur si unquam adversus
truculentum hostem evigilandum fuit, nunc maxime evigilandum est. Illi siquidem animi
pariter ac vires tanquam crevere, ut iure optimo metuendus sit. Nanque (proh dolor ac
violasse bimosque ac trimos infantes quos abducere
nequirent coram matribus discerpsisse, sacerdotes ac grandevos homines per humum, dum eis
spiritus superesset, atrociter pertraxisse illisque afflictis onera humeris
imposuisse, puerosque portandos dedisse in eosque tantorum impatientes laborum agmine
facto, ut animam exhalarent, deseviisse; omni denique crudelitatis genere usos fuisse.
Cogitent quaeso celsitudines vestrae: si Croatia in Turcarum ditionem (quod Deus optimus
avertat) deveniret, quae miseris
illisque afflictis onera humeris
imposuisse, puerosque portandos dedisse in eosque tantorum impatientes laborum agmine
facto, ut animam exhalarent, deseviisse; omni denique crudelitatis genere usos fuisse.
Cogitent quaeso celsitudines vestrae: si Croatia in Turcarum ditionem (quod Deus optimus
avertat) deveniret, quae miseris christianis laborum ac malorum meta foret.
Profecto nulla. Pateret illis belluis pro libidine aditus non difficilis in quascunque
terras. Possent quascunque depopulari provincias, quaecunque
genere usos fuisse.
Cogitent quaeso celsitudines vestrae: si Croatia in Turcarum ditionem (quod Deus optimus
avertat) deveniret, quae miseris christianis laborum ac malorum meta foret.
Profecto nulla. Pateret illis belluis pro libidine aditus non difficilis in quascunque
terras. Possent quascunque depopulari provincias, quaecunque celsitudinibus
vestris subiecta oppida diripere et cremare. Et tua res agitur, paries
uires.
Ad haec sciant celsitudines vestrae superioribus mensibus Turcarum ductorem, quem bassa
appellant, proprium ad me misisse nuncium, qui referret, velle eum faedus mecum et pacem
inire. Itaque ille apud me orsus est: Scis te, o comes, in Croatia unum et solum
superesse, caetera omnia amissa sunt. Te ipse satis defendere non potes.
resistere nequeat, qui victricibus armis latissima sultani
regna et totam penitus Asiam sibi subegit atque subiugavit, quo tu poteris modo illius
impetum sustinere. Terrae et castella tua Theutonicis, Carnis, Styriis finitima sunt. Per
ea nobis faciendum est iter in quamcunque velimus Sclavoniae, Istriae, Italiae, Germaniae
partem excursiones facere. Nam solum flumen Colapis, quod leviter transfretari ab equitatu
potest a principe Ferdinando tuum dividit territorium. Hoc solum petit imperator noster:
nullius christiani custodem
Sclavoniae, Istriae, Italiae, Germaniae
partem excursiones facere. Nam solum flumen Colapis, quod leviter transfretari ab equitatu
potest a principe Ferdinando tuum dividit territorium. Hoc solum petit imperator noster:
nullius christiani custodem ac speculatorem in terris tuis teneas, nec bombardarum
horrisono strepitu adesse
nos aliis significes, sed nostris alimenta pro suis pecuniis praebeas; nihil
caesari nostro pendas ac des, nisi parvum aliquod honoratum munus, quo ille suum te
tributarium
aliquod honoratum munus, quo ille suum te
tributarium agnoscat. Promitto tibi cesaris nomine, omnia tua tuta fore, et super his a
caesare ipso te confirmatorias literas accepturum.
Tum mihi undique angustie erant, et quid ad ea responderem, ex tempore vix in
mentem veniebat. Collegi tamen me et annuente numine recusavi (ut debui) me cum eo ullo
modo foedus initurum. Unde quamprimum equites aliquot et mille pedites, qui nominantur
martolossi ex istis nostre religionis hostibus, mea invadere caeperunt,
in
vix in
mentem veniebat. Collegi tamen me et annuente numine recusavi (ut debui) me cum eo ullo
modo foedus initurum. Unde quamprimum equites aliquot et mille pedites, qui nominantur
martolossi ex istis nostre religionis hostibus, mea invadere caeperunt,
in sylvisque abditi et absconditi assidua mihi in nemorosa comitatus mei parte damna
inferunt: omnia diripiunt et exurunt, agricolas ac quoscunque inveniunt, spoliant
abducuntque. Ex quo factum est ut abductis omnibus castella tria presidiis denudata sola
mihi
tamen me et annuente numine recusavi (ut debui) me cum eo ullo
modo foedus initurum. Unde quamprimum equites aliquot et mille pedites, qui nominantur
martolossi ex istis nostre religionis hostibus, mea invadere caeperunt,
in sylvisque abditi et absconditi assidua mihi in nemorosa comitatus mei parte damna
inferunt: omnia diripiunt et exurunt, agricolas ac quoscunque inveniunt, spoliant
abducuntque. Ex quo factum est ut abductis omnibus castella tria presidiis denudata sola
mihi reliquerint, ut ne unus quidem minimus remanserit.
discrimini huc ad serenissimum conspectum vestrum, optimi et maximi principes, veni.
Nomine totius Croatiae, nomine vestro, nomine universae reipublicae christianae opem
imploro. Res nostra non eget mora. Maturate, maturate auxilium.
Me, quaeso, qui in fide permanere, qui parentum meorum, qui inter senatores et optimates
Romanos semper claruerunt quique huic Sacro Imperio deditissimi fuerunt, qui quicquid in
Dalmacia, Croatia et Sclavonia possederunt, hoc valida solum manu, multo sanguine ac
caede, et secundo
christianae opem
imploro. Res nostra non eget mora. Maturate, maturate auxilium.
Me, quaeso, qui in fide permanere, qui parentum meorum, qui inter senatores et optimates
Romanos semper claruerunt quique huic Sacro Imperio deditissimi fuerunt, qui quicquid in
Dalmacia, Croatia et Sclavonia possederunt, hoc valida solum manu, multo sanguine ac
caede, et secundo contra communes
tota christiana respublica longo annorum intervallo, maximisque
sumptibus et plurima sanguinis effusione eam recuperaret. Nos certe mendicare nolimus,
quemadmodum ipse Romae Graecos, Misos, Servianos, Albanenses plerosque magnos ac principes
viros mendicare vidi, et in paupertate mori.
Proinde Celsitudinibus Vestris coram intimamus, significamus, pronunciamus, non absque
ingenti altae mentis cruciatu, gravissima haec atque communia pericula. Vos, pro sapientia
vestra ac opulentia instanti ruinae (quod potestis), nos,
Celsitudinibus ergo vestris nos
optimum maximum a devicta morte expectabant.
Serenissime, illustrissimi, reverendissimi principes, domini mei
observandissimi.
Ex quo nudius tertius supplici oratione quanto in discrimine rerum misera versaretur
Croatia quamque in extremis laboraret celsitudinibus vestris satis (ut opinor) aperui et
auxilium petii, necdum responsum accepi. Iam amplius expectare nequeo: tum quia tamdiu ad quatuor fere menses domo absum, relictis oppidis meis et arcibus non
satis munitis bombardis, sulphure, aliisque
rediisse viderint. Quae cum ita sint,
quam primum
totus Sancti Imperii principum senatus hic affuerit, qui quotidie expectentur iamque in
itinere sint, fore, ut certum miserae Croatiae decretum mittatur auxilium, expectavi
hucusque, sperans solicitus caeterorum principum adventum. Intellexique interim in hoc
Croaciae negocio nescio quid per Celsitudines Vestras nunc statutum ac conclusum esse.
Proinde
comitatus mei tutela ac custodia auxilia petitum quousque ipsum
Sacrum Imperium provideat ut supra. Ego enim illum a Turcarum vi solus protegere
nequeo.
|
Retrieve all occurrences (This may take some time to download)
Zbirka Croatiae auctores Latini, rezultat Znanstvenog projekta "Digitalizacija hrvatskih latinista", dostupna je pod licencom Creative Commons Imenovanje-Nekomercijalno-Dijeli pod istim uvjetima 3.0 Hrvatska.
Podatke o projektu vidi na www.ffzg.hr.
Za uporabe koje prelaze okvire ove licence obratite se na http://www.ffzg.unizg.hr/klafil/dokuwiki/doku.php/z:digitalizacija-hrvatskih-latinista.