Your search found 109468 occurrences

Retrieve all occurrences (This may take some time to download)

Click here for a KWIC Report

Occurrences 35035-35057:

357. Certamen poeticum inter Cymbam (Łodzia) stemma Tomicii et Corbitam (Korab) stemma Łaskii. VIII. Michael Wrantius Dalmata.
Tu ratis in vento spem ponis semper inani,
Deserit hic si te, pergere sola nequis.
In vento nullam spem pono cymba ego, verum
In virtute mea viribus atque meis.
Tu contra ventos, tu si silet aequor apertum
Ire nequis quoquo, provehor

357. Certamen poeticum inter Cymbam (Łodzia) stemma Tomicii et Corbitam (Korab) stemma Łaskii. VIII. Michael Wrantius Dalmata.
Tu ratis in vento spem ponis semper inani,
Deserit hic si te, pergere sola nequis.
In vento nullam spem pono cymba ego, verum
In virtute mea viribus atque meis.
Tu contra ventos, tu si silet aequor apertum
Ire nequis quoquo, provehor ipsa tamen.

stemma Tomicii et Corbitam (Korab) stemma Łaskii. VIII. Michael Wrantius Dalmata.
Tu ratis in vento spem ponis semper inani,
Deserit hic si te, pergere sola nequis.
In vento nullam spem pono cymba ego, verum
In virtute mea viribus atque meis.
Tu contra ventos, tu si silet aequor apertum
Ire nequis quoquo, provehor ipsa tamen. 257. Querela Ungariae de Austria Per

ipsa tamen. 257. Querela Ungariae de Austria Per Michaelem Wrantium Dalmatam, adolescentem annos XV. natum, Stanislai Hosii discipulum, Cracoviae anno dni. 1529 scripta ante Turcorum in Austria adventum. Erat is Michael nepos ex sorore Statilii, epi. Transsilvanensis, hominis in dicendo acuti ac mordacissimi; idem Stanislai Hosii discipulus inter pueros filios procerum, quos Tomicius in curia sua alebat, literis operam dabat.
Dic age, crudelis cur optas Austria

257. Querela Ungariae de Austria Per Michaelem Wrantium Dalmatam, adolescentem annos XV. natum, Stanislai Hosii discipulum, Cracoviae anno dni. 1529 scripta ante Turcorum in Austria adventum. Erat is Michael nepos ex sorore Statilii, epi. Transsilvanensis, hominis in dicendo acuti ac mordacissimi; idem Stanislai Hosii discipulus inter pueros filios procerum, quos Tomicius in curia sua alebat, literis operam dabat.
Dic age, crudelis cur optas Austria toto
Pectore, nostra tuo subdere colla jugo?
Quis Deus hoc ferret? quae coeli tanta

annos XV. natum, Stanislai Hosii discipulum, Cracoviae anno dni. 1529 scripta ante Turcorum in Austria adventum. Erat is Michael nepos ex sorore Statilii, epi. Transsilvanensis, hominis in dicendo acuti ac mordacissimi; idem Stanislai Hosii discipulus inter pueros filios procerum, quos Tomicius in curia sua alebat, literis operam dabat.
Dic age, crudelis cur optas Austria toto
Pectore, nostra tuo subdere colla jugo?
Quis Deus hoc ferret? quae coeli tanta fuisset
Impietas? tantum Di prohibete nefas.
Scis bene, quod nunquam dominae sum passa

Tradentem molli pinguia membra thoro.
Ipsa sed insomnes ducebam languida noctes
Intenta excubiis, non nisi strata solo,
Tu instructas epulis mensas celebrare solebas
Curabasque cutim dulcia vina bibens.
Corpore pascebam volucres ego sanguine nostro,
In mare purpureas Hyster agebat aquas.
Quis verbis opus est? tu nullo fracta labore,
Contra ego non parvis obruta semper eram.
Interea nostris tu dives facta metallis
Pinguibus et bobus jam saturata meis
Attollis cristas, fastuque inflata superbis
Improba,

inflata superbis
Improba, quod vix te jam tua terra capit.
Non satis est gurges, quod nostra Bohemia quondam
Accessit titulis paene coacta tuis,
Sed nobis etiam minitaris freta leone,
Quoque greges nostros spargere posse putas.
Est lupus, est nostris in ovilibus, impia, qui jam
Teque gregesque tuos cumque leone feret.
Quo duce longinquos possem vel tendere ad Indos
Indomitosque Scytas Aethiopesque nigros,
Hoc duce, quos hostes habui, nunc utor amicis
Juncta, quibus nemo est, qui mea regna petat,
Hoc

tam posset fieri, nil denique triste,
Cui non succubuit jam mea vita malo.
Sed quae tanta fuit tantae mihi causa ruinae,
O superi? tantum cur merui exitium?
Quo tandem vestras laesi pia numina mentes?
Quod nostrum offendit pectora vestra scelus?
Sexcenta in nostris regnis immania templa
Exstant, quae vestris laudibus usque tonant.
Non ego vos templis populi, vestrasve figuras
Direptas aris ignibus imposui.
Connubia in nostris nullus scelerata sacerdos
Exercet regnis, nullaque virgo sacra,
Non pietas in vos

vestras laesi pia numina mentes?
Quod nostrum offendit pectora vestra scelus?
Sexcenta in nostris regnis immania templa
Exstant, quae vestris laudibus usque tonant.
Non ego vos templis populi, vestrasve figuras
Direptas aris ignibus imposui.
Connubia in nostris nullus scelerata sacerdos
Exercet regnis, nullaque virgo sacra,
Non pietas in vos vel honor, reverentia nulla,
Religio aut pulsa est finibus ulla meis,
Non ego vicinis indicere bella cupivi,
Oppressis magnis

in nostris regnis immania templa
Exstant, quae vestris laudibus usque tonant.
Non ego vos templis populi, vestrasve figuras
Direptas aris ignibus imposui.
Connubia in nostris nullus scelerata sacerdos
Exercet regnis, nullaque virgo sacra,
Non pietas in vos vel honor, reverentia nulla,
Religio aut pulsa est finibus ulla meis,
Non ego vicinis indicere bella cupivi,
Oppressis magnis cladibus ante satis,
Non ego vicinum regem detrudere regnis
Optavi contra fasque

Religio aut pulsa est finibus ulla meis,
Non ego vicinis indicere bella cupivi,
Oppressis magnis cladibus ante satis,
Non ego vicinum regem detrudere regnis
Optavi contra fasque nefasque suis,
Non ego germanos armavi in proelia fratres,
Non suasi, ut bellet cum genero ipse socer.
Haec nunc pro tali pietate reponitis? hisne
Immeritam placuit fluctibus obruere?
Quis me pro Christo est majora pericula passus?
Aut cujus toties imbuit arva cruor?
Thurcicus ille furor, cumjam

Haec nunc pro tali pietate reponitis? hisne
Immeritam placuit fluctibus obruere?
Quis me pro Christo est majora pericula passus?
Aut cujus toties imbuit arva cruor?
Thurcicus ille furor, cumjam sua sub juga tantos
Misisset populos, servitio et premeret
In me, quae quantum restabam sola, ruebat
Faucibus et nostris ponere frena volens.
Obstiti et opposui tanquam mea tergora murum
Nec sivi rabiem longius ire suam,
A qua tot jam sum misere vexata per annos,
Nec data pax ulla est, nec mora, nec requies.
Utque

Parcarum rumpere fila soror?
Vel potius, si rursus habes, o Diva, regressus
(Ut perhibent), si nec perpetuo una manes,
Respice nos alacri vultu risuque benigno,
Omnipotens, mersae porrige, quaeso, manum.
Sola homines summo deturbas culmine rerum,
In solio rursus sola locare potes.
Sed quid ego incassum Fortunae accepta potenti
Haec refero? vel quo denique vana feror?
Vos, o vos proceres (nequeo jam vera tacere)
Hujus vos estis causa caputque mali,
Vestra meos manibus lacerat discordia vultus,
Et

nobilitas, nec movet ipse pudor,
Jam vos nec superos ullos credo esse putatis,
Infera nec Ditis credere regna fore.
O divum decorisque sui decorisque suorum
Obliti, o famae gens inimica suae,
Quae Furiae tanto vla quae vos turbine Dirae
Transversos agunt in mea damna, duces?
Quo pietas in nos, quo nostri cura recessit?
Quis per vos linquor praeda cibusque feris?
Quae mea vel mi vos injuria fecit iniquos?
Cur tantis vestris distrahor aut odiis?
In quo me tandem sensistis dicite avaram?
Aut potius quid non

Jam vos nec superos ullos credo esse putatis,
Infera nec Ditis credere regna fore.
O divum decorisque sui decorisque suorum
Obliti, o famae gens inimica suae,
Quae Furiae tanto vla quae vos turbine Dirae
Transversos agunt in mea damna, duces?
Quo pietas in nos, quo nostri cura recessit?
Quis per vos linquor praeda cibusque feris?
Quae mea vel mi vos injuria fecit iniquos?
Cur tantis vestris distrahor aut odiis?
In quo me tandem sensistis dicite avaram?
Aut potius quid non largiter exhibui?
Non vobis auri,

Furiae tanto vla quae vos turbine Dirae
Transversos agunt in mea damna, duces?
Quo pietas in nos, quo nostri cura recessit?
Quis per vos linquor praeda cibusque feris?
Quae mea vel mi vos injuria fecit iniquos?
Cur tantis vestris distrahor aut odiis?
In quo me tandem sensistis dicite avaram?
Aut potius quid non largiter exhibui?
Non vobis auri, non vobis copia deerat
Argenti, pinguis fertilitasque soli.
Vos nec equos estis peregrinis ducere regnis
Assueti, aut validos vestra ad aratra boves,
Vos fontes

ut post magnum referat imperium.
Sic spero exhaustis post tandem mille periclis,
Hostibus hic victis, Ungara sceptra reget.
Hunc mea progenies, hunc vobis sumito regem,
Desere vicini tecta cruenta ducis.
Hic libertati vos optat reddere, at ille
Vestra in servili ponere colla jugo,
Hic vobis parcens externo milite bellat,
Vos ille inter vos stringere tela jubet.
Ne vestras in vos assuescite vertere vires.
Projice tela manu mox mea progenies
Et venias veniam peccati exposcere tanti
(Rex est hic

Hunc mea progenies, hunc vobis sumito regem,
Desere vicini tecta cruenta ducis.
Hic libertati vos optat reddere, at ille
Vestra in servili ponere colla jugo,
Hic vobis parcens externo milite bellat,
Vos ille inter vos stringere tela jubet.
Ne vestras in vos assuescite vertere vires.
Projice tela manu mox mea progenies
Et venias veniam peccati exposcere tanti
(Rex est hic mitis), ne dubita, dabitur.
Mitte meos ad me, Fernande, remitte volentes,
Cur retines nugis viscera nostra tuis?
Nil agis,

quod tota mente petisti
Tempus adest, cunctis laetior ecce dies,
En natus, tibi quem cupido regina sub auras
Edidit ad ripas Istulae flavae tuas,
Nomine qui te nunc, qui post pietate referet,
Justitia et rerum dexteritate simul.
In regem eligitur, regni te insignia vivo
Suscipit. O felix terque quaterque parens!
Ambigo, quis vestrum est felicior: ille parente
Tam claro, vel tu tam lepida sobole.
Felix ille quidem, tu non minus: ille paternis
Dum fruitur monitis, tu pia dum moneas.

erit similis: Sarmata, tutus eris.
Ergo age, cresce puer, chari spes magna parentis:
Subdere se cupiunt sceptra Polona tibi.
Cresce et Polonum factis fer ad aethera regnum,
Nec deerit pubes nec tibi divitiae.
Facque, renascatur pectus, Sigismunde, paternum
In te, defuncto ne lachrimetur eo.
Hostes Marte gravi cunctos compescuit ille,
Extendas fines longius ipse tuos.
Id precor, ut faxit summi regnator Olympi
Et tibi det vitae gaudia longa tuae.
Te precor, ut redeant Saturnia saecula rege,
Astrea et redeat

saecula rege,
Astrea et redeat virgo relapsa polo,
Utque armis hostes nulli tua regna lacessant
Arvaque Podoliae tuta colonus aret.
Aeternaque tegas, precor, ut jam pace Polonos
Fessos, furtive bella gerente Scyta.
Tam pestis quam dira lues morbique famesque
Absint, in quorum sint bona cuncta loco.
Inque hominum mentes errorum nulla novorum
Religio irrumpat, sit, precor, illa vetus.
Sis felix tandem, patria virtute regendo
In longum tempus sceptra Polona manu.

saecula rege,
Astrea et redeat virgo relapsa polo,
Utque armis hostes nulli tua regna lacessant
Arvaque Podoliae tuta colonus aret.
Aeternaque tegas, precor, ut jam pace Polonos
Fessos, furtive bella gerente Scyta.
Tam pestis quam dira lues morbique famesque
Absint, in quorum sint bona cuncta loco.
Inque hominum mentes errorum nulla novorum
Religio irrumpat, sit, precor, illa vetus.
Sis felix tandem, patria virtute regendo
In longum tempus sceptra Polona manu.

Bibliographia locorum inventorum

Retrieve all occurrences (This may take some time to download)

Click here for a KWIC Report