Croatiae auctores Latini: inventa |
domum | qui sumus | textus | auxilia | tolle, lege! | |
Bibliographic criteria: none
(All documents) Search criteria: aUtem Your search found 9850 occurrences
1 2 3 4 5 6 7 8 9 10 11 12 13 14 15 16 17 18 19 20 21 Last Retrieve all occurrences (This may take some time to download)
Occurrences 1-100:1. Anonymus. Agapes testamentum, versio... [Paragraph | Section] testatione explicare non queat. Idcirco ego tantilla Agape peccatrix, filia Dabro tribuni, diuino iubamine freta, posita in infirmitate super proprium meum decumbens lectulum, licet uiribus corporis inualida, tamen mente deo auxiliante tuta, integro autem consilio hunc
2. Anffredus presbiter. Sauinae donatio, versio electronica [Paragraph | Section] spellcheck.
habere et que me tangere uidetur, in monasterio sancti Grisogoni offerre pro anime mee remedio, quatinus ea pars uidelicet octaua monasterium possideat in perpetuum, et ab eodem rectore, qui in eodem monasterio in die obitus mei uisus fuerit fore, infelici corpori meo sepulturam tribuatur. Si quis autem post meum decessum in aliquo contrarius eiusdem octave partiuncule esse uoluerit, habeat mecum una cum meis heredibus, habeatque maledictionem dei et sanctorum omnium sitque cum apostata dampnatus in die aduentus domini.
insinuem,
quam ut templum exstrueret, quod Deiparae in coelum assumptae titulo exornavit. Hoc templum deinde saeculo quarto jam inito Alexander quidam Episcopus veteri solemnique ritu consecravit, cum S. Sylvester Romanum Pontificatum gereret, imperium vero Constantinus Magnus administraret. Joannes autem asperrimae vitae institutum aggressus brevi apud incolas magnam virtutis et sanctimoniae laudem sibi conciliavit. Quocirca celebritatem hominum, famamque sanctitatis ut vitaret, in patriam redeundi consilium cepit; quo cum venisset, egregiam religionis causa mortem oppetiit.
His coram testibus: capellano Petro teste, Laurentio teste, Desnna iupano teste, Adamizo iupano teste, Souinna setenico teste, Dedu teste, Uitadrago teste, Nepostoy teste, Petro presbiter teste, Michahel presbiter teste, Prodano teste, Rugota teste, Andreas presbiter teste. Si quis autem hanc conscriptionis uel donationis chartulam uoluerit corrumpere cupiditate deceptus, superni numinis iram incurrat sortemque possideat cum his, qui dixerunt domino deo: recede a nobis , nec ut iudicetur, sed ut perpetuo damnetur, resurgat.
institutione iterum tradidit et confirmauit. Unde ego predictus Radouan regia potitus iustitia rogo et contestor omnes Christi fideles per patrem et Iesum Christum, filium eius, nec non et spiritum sanctum ab utroque procedente, ut hec omnia inuiolabiliter conseruent. Si quis autem hanc meam oblationem qualibet cupiditate deceptus quocunque ingenio aliquo tempore a domo dei auferre temptauerit, superni numinis iram incurrat sortemque possideat cum his, qui dixerunt domino deo: recede a nobis , nec ut iudicetur, set ut perpetuo dampnetur, resurgat.
erant, optulimus ibi.
In primis quidem competentia offitii missarum librum missalem I., calicem
argenteum cum sua patena et omni apparatu misse, librum passionum sanctorum I.,
antiphonarium nocturnale I., psalterium I.
Terras autem dedimus omnes quę in circuitu eius habentur ęcclesię. A confinio
territorii prelibate ecclesię sancti Domnii usque ad locum qui dicitur Saline quicquid
infra est mons siue uallis a maris ripa usque ad
uineam Tilsto Cosse Omnia enim ista
Curano,
Boledrugo de Tugari.
suo XL. solidos ad laborem et non
habenti unde reddere tuli prenominatum filium pro solido,
coram duo filii
Cacaumti et duo filii Riuelli.
qui et Morsticus de terris quę
sunt in Tristenico. Pars que mihi contigit, uolo et iubeo ut sint
in monasterio sancti Petri pro remedio animę. Nam si quis eam
subtrahere, iratum habeat trinum et unum deum et meam maledictionem.
Oblata sunt autem hęc coram Preda filio Stepaniti et Dragisse.
predictam cartam
confirmationis ueram esse, iuramento firmaremus et terre sepedicte, sicut prius fuerant
date et confirmate predicto manasterio ita essent in perpetuum, et eas in
omni quietudine ac sine molestia possideret ammodo et usque in seculum. Sic autem
prefate terre describuntur et terminantur: ex parte boree est mons, ex
australi parte incipiunt a Stilpiza descendendo usque ad magnum lapidem qui est supra
fontem et ab illo lapide descendendo usque ad mare, ex occidentali uero parte sunt terre
ex
australi parte incipiunt a Stilpiza descendendo usque ad magnum lapidem qui est supra
fontem et ab illo lapide descendendo usque ad mare, ex occidentali uero parte sunt terre
de Serrecla continue istis terris incipiendo a prefato monte usque ad mare. Huius autem
placiti pro prelibatis terris duo fuerunt dati pristaldi: Dabre,
uidelicet filius Ottoli et Alexander seruiens domini Rainerii uenerabilis
archiepiscopi. Huius autem rei isti sunt testes, inprimis Duimus,
primicerius sancti Domnii, presbiter
de Serrecla continue istis terris incipiendo a prefato monte usque ad mare. Huius autem
placiti pro prelibatis terris duo fuerunt dati pristaldi: Dabre,
uidelicet filius Ottoli et Alexander seruiens domini Rainerii uenerabilis
archiepiscopi. Huius autem rei isti sunt testes, inprimis Duimus,
primicerius sancti Domnii, presbiter Radde, Micha de Mala
Uurata et Dragus iuppanus. Et ego magister Gualterius, communis notarius
huius cartule scriptor, testis sum.
latebat in Christianis, victoriam Gothi crudeles habuerunt, ceciditque pars
Christianorum et interfectus est rex Istriae, et multa milia hominum
Christianorum in ore gladii mortua sunt et plurima captiva ducta sunt.
Evasit autem rex Dalmatinorum cum valde paucis militibus, et aufugit in
civitatem suam Salonam.
Post haec quia magnus erat exercitus Totillae, et Ostroyili fratris eius, et
populus ei accreverat multus, consilio inito cum suis
proelia ibi commisit, regiones ac
civitates plurimas vastavit, atque incendit. Inde insulam Siciliam
ingrediens pauco in tempore vitam finivit, sicut ei dixerat Dei famulus
Benedictus.
Ostroylus autem frater eius cum suo exercitu Illyriam provinciam ingressus,
crudelia committendo bella, quia non erat, qui ei resistere posset, obtinuit
totam Dalmatiam et maritimas regiones, donec advenit et resedit in regione
in
fugam conversi sunt. Homines itaque imperatoris tollentes eorum spolia in
terram suam reversi sunt.
patris venit quantocius cum
exercitu putans invenire imperatoris gentem, ut mortem patris vindicaret,
sed minime invenit. Denique caepit regnum, et regnavit in loco patris,
genuitque filium, quem Syllimirum vocavit; fuerunt autem regni eius fines de
Valdevino usque ad Poloniam, tammaritimas, quam transmontanas regiones,
multasque iniquitates, et persecutiones faciendo Christianis, qui in
civitatibus maritimis habitabant. Duodecimo anno regni sui
graeca littera in
sclavonicam nec non, et missam eis ordinans more Graecorum confirmavit eos
in fide Christi, et valedicens omnibus, quos ad fidem Christi converterat,
secundum apostolicum dictum Romam pergere festinabat. Dum autem pergeret
transiens per regnum regis Sphetopelek honorifice ab eo susceptus est. Tunc
vir Dei Constantinus, cui nomen postea Kyrillus a papa Stephano impositum
est, quando consecravit eum monacum, coepit praedicare regi
rogans, et petens, quatenus antiqua
privilegia, quibus termini et fines provinciarum, ac regionum, seu terrarum
scripti continebantur, mittere cum viris sapientissimis dignarentur, dum
autem legati regis Romam venissent, et verba regis papae Stephano
intimassent, gaudio magno gavisus est papa venerabilis et maxime quod
occasione accepta mitteret sapientissimos viros, qui novellum, ac tenerum
regem adhuc in
loquebantur, iussu Honorii apostolici vicarii,
ei christianissimi regis Suetopelk, per spatium dierum XII synodum fecerunt.
In qua diebus octo de lege Divina, et sacra scriptura, ac de statu ecclesiae
tractatum est. Caeteris autem quatuor diebus de potestate regis, de ducibus,
et comitibus, et centurionibus, et de statu regis sermocinatum est. Relecta
sunt, et in eadem synodo antiqua privilegia tam latina, quam graeca missa ab
apostolico, et ab
pro iure antiquo statuerunt metropolim, sub cuius
regimine has ecclesias declararunt, scilicet: Antibarium, Buduam, Ecatarum,
Dulcignum, Suacium, Scodram, Drivastum, Pollatum, Sorbium, Bosonium,
Tribunium, Zaculmium. Surbiam autem, que et Transmontana dicitur, in duas
divisit provincias: unam a magno flumine Drina contra occidentalem plagam
usque ad montem Pini, quam et Bosnam vocavit. Alteram vero ab eodem flumine
Drina contra orientalem plagam
unam a magno flumine Drina contra occidentalem plagam
usque ad montem Pini, quam et Bosnam vocavit. Alteram vero ab eodem flumine
Drina contra orientalem plagam usque ad Lupiam, et Lab, quam Rassam vocavit.
Unaquaque autem in provincia banum ordinavit, idest ducem ex suis
consanguineis fratribus, et supanos, idest comites, et sednicos, idest
centuriones, ex nobilioribus earundem provinciarum. Dedit autem unicuique
bano, idest duci,
et Lab, quam Rassam vocavit.
Unaquaque autem in provincia banum ordinavit, idest ducem ex suis
consanguineis fratribus, et supanos, idest comites, et sednicos, idest
centuriones, ex nobilioribus earundem provinciarum. Dedit autem unicuique
bano, idest duci, potestatem sub se habere septem centuriones, qui recte, ac
iuste populum iudicarent, et tributa acciperent, et banis praesentarent.
Bani post haec medietatem regi persolverent, et medietatem
Comitibus vero, idest iupanis iussit sub se habere unum sednicum, qui cum eo
similiter iudicaret populum cum iustitia, et duas partes tributorum
comites, idest iupani, regi ut solverent, tertiam vero suo usui retinerent,
banis autem sive ducibus nullam rationem facerent, sed unusquisque teneret,
et dominaretur iupaniis earundem provinciarum, ac regionum, sed solo regi
rationem redderent, multas leges, et bonos mores instituit, quos qui velit
XII
Regnavitque frater eius Thomislavus pro eo, qui fortis extitit viribus, sed
non fuit ut frater eius. Regnante Thomislavo Ungarinorum rex nomine Attila
promovit exercitum, ut debellaret eum. Rex autem Thomislavus fortis iuvenis,
et robustus bellator, plurima bella cum eo commisit, et semper eum in fugam
convertit; genuitque Thomislavus rex filios, et filias et XIII anno regni
sui mortuus est.
XIII
Sebeslaus filius eius successit in regnum patris sui; eo tempore venerunt
Graeci, et obsederunt civitatem Scodarim.
Audiens autem Sebeslavus rex congregavit gentem multam, et venit, et irruit
in castra eorum, et ceciderunt Graeci, et multi gladio perierunt, et plurimi
capti sunt; alii vero in fugam conversi sunt. Dum haec agerentur, Attila rex
Attila rex
Ungarinorum cum exercitu intravit in terram Sebeslavi regis, et depredavit,
destruxit atque incendit maximam partem terrae illius et reversus est in
locum suum. Inde abiit contra occidentalem plagam, Sebeslavus autem rex
reversus non invenit eum coepitque recuperare terram suam. Nati sunt ei duo
filii gemini, unumque Rasbivoy vocavit, quod latinae dicitur ruina gentis,
alium vero Vladimirum. Regnavit XXIV annis, et mortuus est.
XXIV annis, et mortuus est.
XIV
Post eum regnaverunt filii eius, diviseruntque sibi regnum, eo quod gemini
essent, et Rasbivoy quidem Maritimam, Vladimirus autem Surbiam regebat; qui
accepit uxorem filiam regis Ungarinorum, genuitque ex ea filios, et filias,
et facta est pax firma inter Ungaros et Sclavos. Post haec Rasbivoy septimo
anno regni sui mortuus est, Vladimirus vero
longe erat a terra, et sic evasit rex. Non multo post,
voluntate Dei transibat navis, quae de Apulia erat. Tunc rex et qui cum eo
erant, coeperunt clamare, et vocare nautas, et nautae navigantes venerunt, ut
viderent, quid nam esset. Ut autem cognoverunt causam cum honore susceperunt
regem, et omnes eius, et duxerunt ad civitatem Sypontinam. Inde perexit Romam ad
limina apostolorum Petri, et Pauli, ab illa autem die petra illa vocata est
et nautae navigantes venerunt, ut
viderent, quid nam esset. Ut autem cognoverunt causam cum honore susceperunt
regem, et omnes eius, et duxerunt ad civitatem Sypontinam. Inde perexit Romam ad
limina apostolorum Petri, et Pauli, ab illa autem die petra illa vocata est
ut porci, in loco ubi interfectus fuit Kys princeps
Kiskovo) usque in presentem diem. Post haec rex Ciaslavus valde laetus dedit
Tycomil iupaniam Drinae, et filiam bani Rassae dedit ei uxorem eo quod
interfecisset Kys principem. Uxor autem principis audiens mortem viri sui,
perrexit ad regem Ungariae quaesivit ei adiutorium, et exercitum, quatenus
vindicaret mortem viri sui, accepta autem innumerabili gente venit supra regem
Ciaslavum, invenitque eum in Seremo.
et filiam bani Rassae dedit ei uxorem eo quod
interfecisset Kys principem. Uxor autem principis audiens mortem viri sui,
perrexit ad regem Ungariae quaesivit ei adiutorium, et exercitum, quatenus
vindicaret mortem viri sui, accepta autem innumerabili gente venit supra regem
Ciaslavum, invenitque eum in Seremo. Nesciente autem rege, nocte irruerunt
Hungari in eius castra, et captus est rex Ciaslavus, et omnes parentes illius,
quos iussit uxor Kys ligatis manibus, et
principis audiens mortem viri sui,
perrexit ad regem Ungariae quaesivit ei adiutorium, et exercitum, quatenus
vindicaret mortem viri sui, accepta autem innumerabili gente venit supra regem
Ciaslavum, invenitque eum in Seremo. Nesciente autem rege, nocte irruerunt
Hungari in eius castra, et captus est rex Ciaslavus, et omnes parentes illius,
quos iussit uxor Kys ligatis manibus, et pedibus proiici in flumen Saum, sicque
factum est, conversus est dolor eius in peccatum,
eo quod
bellum facere valde delectabatur. Eo tempore exivit stolum a Sicilia, multitudo
copiosa navium Saracenorum, quod stolum vocatur miria armeni graece id est
latine decem millia vella, omnes civitates maritimas destruxerunt. Latini autem
fugientes montana petebant, quo Sclavi habitabant revertentes in suas civitates
sed Sclavi comprehendentes illos pro servis tenuerunt. Post haec plurimi Latini
dimiserunt tali pacto, ut omni tempore tributa eis redderent, et
honorifice, et in die Ascensionis Domini
constituerunt illum regem. Solum iupanus Rassae, qui de Thycomil progenie erat
cum sua provincia noluerunt venire ad regem. Tunc rex Bellus iratus congregavit
exercitum et venit Rassam; Luthomirus autem iuppanus Rassae congregans similiter
populum paravit ei bellum. Bello itaque inito iuxta flumen Limo, cecidit populus
iuppani Rassae et in fugam conversi sunt. Tunc rex cum suo exercitu insecutus
est eos usque ad aliud flumen, qui
dicitur Ybibro, ubi dum iupanus per pontem
transiret fugiens, quidam qui cum eo erant, volentes habere benevolentiam regis,
percutientes eum gladio per pontem iactaverunt
eum in flumen, et mortuus est. Rex autem accepit regnum patrum suorum, et siluit
terra in conspectu eius. Igitur causa victoriae Romani, qui cum rege erant,
aedificaverunt ecclesiam in Rassia ad honorem beati Petri apostoli in loco
propinquo Cafdanae, et non multum longe ab
cum rege erant,
aedificaverunt ecclesiam in Rassia ad honorem beati Petri apostoli in loco
propinquo Cafdanae, et non multum longe ab eadem ecclesia in uno monticulo
construxit rex castellum, vocavitque illud suo nomine Bello. Ecclesiam autem
supradictam statuit episcopatum fieri, ordinavitque ibi episcopum, et
episcopatum usque in praesentem diem; post haec coepit rex perambulare per
terram, et per regnum suum. Quodam itaque tempore dum esset rex in partibus
a loco unde surgit, et
sicut currit usque quo intrat in magno flumine Donavi, neque homines regis
transirent in illam partem, neque illi in istam, et placuit eis, et fecerunt
pacem. Post haec reversus est rex in maritimas regiones. Quadam autem die, dum
intraret in unum oppidum Tribuniae, subitanea morte defunctus est. Tunc
sepelierunt illum in ecclesia Sancti Michaelis in eodem oppido cum grandi
honore. Populi autem fleverunt illum multis diebus. Septima autem die
Post haec reversus est rex in maritimas regiones. Quadam autem die, dum
intraret in unum oppidum Tribuniae, subitanea morte defunctus est. Tunc
sepelierunt illum in ecclesia Sancti Michaelis in eodem oppido cum grandi
honore. Populi autem fleverunt illum multis diebus. Septima autem die
dormitionis eius uxor illius peperit filium, quem Tiscemirum vocavit, quod
latine dicitur Consolator Populi.
XXVIII
regiones. Quadam autem die, dum
intraret in unum oppidum Tribuniae, subitanea morte defunctus est. Tunc
sepelierunt illum in ecclesia Sancti Michaelis in eodem oppido cum grandi
honore. Populi autem fleverunt illum multis diebus. Septima autem die
dormitionis eius uxor illius peperit filium, quem Tiscemirum vocavit, quod
latine dicitur Consolator Populi.
XXVIII
Defuncto rege ii, qui de progenie
bani similiter tempore ut prius
dominari super se, nolebantque ullam facere rationem reginae, nec eius filii,
sola Tribunia obediebant reginae, eo quod parentes eius erant in Tribunia et
Lausio, et non audebant rebellare ei. Postquam autem crevit puer, tulerunt ei
uxorem, filiam bani Cidomiri de Croatia Alba de qua genuit duos filios:
Praelamirum et Cresimirum. Postquam autem creverunt pueri, misit Tiescemirus
filium suum socero suo, qui Croatiam Albam dominabatur,
reginae, eo quod parentes eius erant in Tribunia et
Lausio, et non audebant rebellare ei. Postquam autem crevit puer, tulerunt ei
uxorem, filiam bani Cidomiri de Croatia Alba de qua genuit duos filios:
Praelamirum et Cresimirum. Postquam autem creverunt pueri, misit Tiescemirus
filium suum socero suo, qui Croatiam Albam dominabatur, mandans ei ut
congregaret populum et iret supra banum Bosnae, ipse autem cum Prelimiro filio
suo congregans parentes suos, et populum
Alba de qua genuit duos filios:
Praelamirum et Cresimirum. Postquam autem creverunt pueri, misit Tiescemirus
filium suum socero suo, qui Croatiam Albam dominabatur, mandans ei ut
congregaret populum et iret supra banum Bosnae, ipse autem cum Prelimiro filio
suo congregans parentes suos, et populum Tribuniae, venit proeliare contra
banum, qui Prevalitanam regionem regebat. Banus itaque congregans populum suum
paravit se ad bellandum, dum autem committeret bellum,
iret supra banum Bosnae, ipse autem cum Prelimiro filio
suo congregans parentes suos, et populum Tribuniae, venit proeliare contra
banum, qui Prevalitanam regionem regebat. Banus itaque congregans populum suum
paravit se ad bellandum, dum autem committeret bellum, cecidit banus et mortuus
est, cecidit et Tiesemirus, et vulneratus est; postea mortuus est. Prelimirus
autem eius filius vicit proelium et cepit totam Croatiam Rubeam, et coronatus
est rex, coepitque dominari
banum, qui Prevalitanam regionem regebat. Banus itaque congregans populum suum
paravit se ad bellandum, dum autem committeret bellum, cecidit banus et mortuus
est, cecidit et Tiesemirus, et vulneratus est; postea mortuus est. Prelimirus
autem eius filius vicit proelium et cepit totam Croatiam Rubeam, et coronatus
est rex, coepitque dominari terram et regnum patrum suorum.
XXIX
Cresimirus autem frater eius cum
autem eius filius vicit proelium et cepit totam Croatiam Rubeam, et coronatus
est rex, coepitque dominari terram et regnum patrum suorum.
XXIX
Cresimirus autem frater eius cum avunculo pugnantes praedaverunt Uscople, et
Lucca et Preva, banus autem Bosnae videns quod ante eos stare nequibat ad
pugnam, fugit ad regem Ungariae, deinde Cresimirus caepit totam Bosnam, et
dominavit eam. Defuncto
est rex, coepitque dominari terram et regnum patrum suorum.
XXIX
Cresimirus autem frater eius cum avunculo pugnantes praedaverunt Uscople, et
Lucca et Preva, banus autem Bosnae videns quod ante eos stare nequibat ad
pugnam, fugit ad regem Ungariae, deinde Cresimirus caepit totam Bosnam, et
dominavit eam. Defuncto etiam patre matris suae dominavit Croatiam Albam.
Petrus nomine, qui sedebat in
civitate Magna Preslava, et Graecorum imperator congregans validam fortitudinem
gentis suae, obtinuit totam Bulgariam, suoque subiugavit imperio, deinde
reversus ad polatiam suam, reliquit suum exercitum. Hi autem, qui praeerant
exercitui venientes cum exercitu caeperunt totam Rassam provinciam. Iuppanus etiam Rassae fugit et venit ad regem
Prelemirum cum duobus filiis suis, Piena et Radgoraad et filia sua
provinciam. Iuppanus etiam Rassae fugit et venit ad regem
Prelemirum cum duobus filiis suis, Piena et Radgoraad et filia sua nomine
Prechvalla, et invenerunt regem in iuppania Onogosti. Prelimirus autem rex
videns filiam eius, quod pulchra esset valde, et omnibus membris composita,
vulneratum est cor illius amore eius,.vocatisque pueris suis mandavit eis loqui
iuppano patri puellae, si vellet se subiugare et omnem regionem suam
dedit regionem, quae sclavonice dicitur Podegoria,
latine Submontana, et has iuppanias: Onogoste, Moratia, Comarniza, Piva, Gerico,
Netusini, Guisemo, Com, Debreca, Neret et Ramma; quas, et quatuor regiones
Thetrarchias vocavit. Vixit autem Prelimirus rex annis multis, et vidit filios
filiorum suorum, et in senectute bona mortuus est, et sepultus est in episcopio
Rassae in ecclesia Sancti Petri cum magno honore, et reverentia, atque gloria.
et in senectute bona mortuus est, et sepultus est in episcopio
Rassae in ecclesia Sancti Petri cum magno honore, et reverentia, atque gloria.
XXXI
Crescimiro autem fratri eius natus est filius cui Stephanus nomen imposuit, iste
post mortem patris rexit Croatiam Albam, et Bosnam, et post eum semper
regnaverunt in Croatia. Natus est ei ex concubina filius ambobus pedibus
claudus, qui multo
inito VII fratres cum patre, et
populo consilio, et voluntate patris, ac
totius populi, insurrexerunt et persecuti sunt filios regis, et miserunt eos in
ore gladii a minimo usque ad maximum. Evasit autem unus, Sylvester nomine,
filius Boleslavi cum matre sua Castreca, et fugerunt Lausium, quae nunc est
Ragusium, unde et mater Sylvestri progeniem duxerat.
Post haec filii Leghech perpetrato fratricidio, seu homicidio, coeperunt
anima, et filios eius pestilentia et clade
quemadmodum percusserunt ipsi fratres et nepotes suos, et mortui sunt et non
remansit ex eis vel unus.
XXXII
Videntes autem populi timuerunt timore magno, statimque, cum sine rege essent
consilio facto perrexerunt Lausium, et tulerunt inde Sylvestrum, qui solus
remanserat de progenie regis gloriosi Praelemiri, et ordinaverunt sibi illum in
regem. Rex
ex ea tres filios genuit: primogenitum Petrislavum vocavit, qui
regionem Zentam rexit, secundum Dragimirum, qui
rexit Tribuniam, et Chelmam, tertium Miroslavum, qui regionem Podgoriam tenuit.
Postquam autem dimisit terram filiis suis, in senectute bona mortuus est.
XXXV
Quodam itaque tempore Miroslavus veniens causa videndi fratrem suum maiorem,
ingressus in lintrem, navigansque
haec rex Petrislavus genuit filium, quem Vladimirum vocavit, et in pace
quievit. Sepultus est in ecclesia Sanctae Mariae, in loco qui dicitur Gazeni.
XXXVI
Puer autem Vladimirus accepto regno cresebat decoratus omni sapientia, et
sanctitate. Tempore itaque eodem dum Vladimirus esset adolescens, et regnaret in
loco patris sui, supradictus Samuel Bulgarinorum imperator, congregato magno
exercitu
illo monte ab illo die quo oravit beatus Vladimirus quasi sine
veneno serpentes usque in hodiernum diem. Interea misit imperator nuncios
Vladimiro regi, ut cum omnibus qui cum eo erant de monte descenderet sed rex non
acqirievit. Iuppanus autem eiusdem loci Iudae traditori similis effectus misit
ad imperatorem dicens: Domine, si tuae placet magnitudini, ego tibi tradam
regem , cui remisit imperator: Si hoc agere praevales ditatum te scies a me, et
magnificum
dicitur, ubi et curia eiusdem
imperatoris erat. Post haec congregato exercitu debellavit Dulcinium longo
tempore, sed eum capere nullatenus valuit, inde ascendit iratus, coepit
destruere incendere ac depraedare totam Dalmatiam, Decatarum autem atque Lausium
civitates incendit, nec non et vicos, et totam provinciam devastavit, ita ut
terra videretur esse sine habitatore. Pertransivit imperator sic devastans tam
maritimas, quam et montanas regiones usque Jadram postea per
est imperator Samuel, et filius eius Radomirus accepit imperium, qui fortis
extitit viribus, commisitque proelia multa cum Graecis tempore Basilii
imperatoris Graecorum, obtinuitque totam terram usque Constantinopolim. Timens
autem Basilius imperator, ne forte imperium ammitteret, misit oculte legatos ad
Vladislavum consobrinum Radomiri, dicens: "Quare non vindicas sanguinem patris
tui? Accipe aurum, et argentum a me, quantum tibi visum fuerit, estoque nobiscum
adoravit in terra et deosculatam recondidit in sinu suo;
assumptisque paucis secum perrexit ad imperatorem.
Praeterea iusserat imperator per viam ponere ei insidias, ut transeunte eo
insurgerent ex adverso, et interficerent eum. Deus autem omipotens, qui ab
infantia custodivit famulum suum noiuit extra homines dormitationem accipere,
nam misit angelos suos, qui eum custodirent, cumque transiret per loca, quo
insidiae erant, videbant insidiatores comitari milites regem,
gestantes, et cum cognovissent, quod angeli Dei
essent, timore perteriti aufugerunt quisque in locum suum. Rex vero venit ad
imperatoris curiam in loco, qui Prespa dicitur, moxque ingressus est, ut ei mos
erat, orare coepit Deum coeli. Ut autem cognovit imperator advenisse regem, ira
magna iratus, proposuerat nempe in corde suo, ut in via occideretur, antequam ad
eum veniret, ne videretur consors, vel consentiens neci eius, eo quod iurasset,
et in episcoporum et haeremitae
viam insidias illi imposuerat. Sed cum iam videret denudatum opus suum
nequissimum sedens ad prandium, misit gladiatores, qui eum decollarent, orante praeterea rege, milites circumdederunt
eum, ut autem cognovit rex, vocatis episcopis et haeremita, qui ibidem aderant,
dixit: Quid est domini mei? Quid egistis? Quare me sic decepistis? Cur verbis,
et iuramentis vestris credens, sine culpa morior? At ipsi prae verecundia
vultis
episcopis et flentibus omnibus egressus est ecclesia
moxque a militibus ante ianuam ecclesiae percussus, decollatus est XXII die
intrante maio. Episcopi vero tollentes corpus eius in eadem ecclesia, cum
hymnis, et laudibus sepelierunt; ut autem Dominus declararet merita beati
martyris Vladimiri, multi diversis languoribus vexati, intrantes ecclesiam,
orantesque ad eius tumulum, sanati sunt. Nocte vero videbatur ibi ab omnibus
lumen divinum et quasi plurimas ardere candelas.
ecclesiam,
orantesque ad eius tumulum, sanati sunt. Nocte vero videbatur ibi ab omnibus
lumen divinum et quasi plurimas ardere candelas. Uxor vero beati Vladimiri
flevit cum fletu, magno ultra quam dici potest diebus multis. Videns autem
imperator mirabilia, quae ibi Deus operaretur, poenitentia ductus, satis timuit
concessitque consobrinae suae tollere corpus eius, et sepelire honorifice
quocumque vellet. Tulitque denique corpus eius, et asportavit in loco, qui
se.
At illi de foris stantes, intrare non audebant. Tunc quidam eorum ascendentes
desuper fregerunt tectum ecclesiae, et fapidem, et ligna iacentes in ecclesiam,
interfecerunt eum. Post haec intrantes naviculam fugierunt. Populi autem
videntes quod accidit, reversi sunt per loca sua. Uxor autem Dragimiri defuncto
viro suo reversa est ad patriam suam. Filia erat Lutomiri magni iuppani Rassae,
quae cum reverteretur cum duabus filiabus, et ipsa praegnans patrem suum
Tunc quidam eorum ascendentes
desuper fregerunt tectum ecclesiae, et fapidem, et ligna iacentes in ecclesiam,
interfecerunt eum. Post haec intrantes naviculam fugierunt. Populi autem
videntes quod accidit, reversi sunt per loca sua. Uxor autem Dragimiri defuncto
viro suo reversa est ad patriam suam. Filia erat Lutomiri magni iuppani Rassae,
quae cum reverteretur cum duabus filiabus, et ipsa praegnans patrem suum
defunctum invenit. Post haec perrexit Bosnam una cum matre ad
viro suo reversa est ad patriam suam. Filia erat Lutomiri magni iuppani Rassae,
quae cum reverteretur cum duabus filiabus, et ipsa praegnans patrem suum
defunctum invenit. Post haec perrexit Bosnam una cum matre ad avunculos suos.
Peperit autem filium mascutum in itinere, in iuppania Drinae, in loco qui
dicitur Brusno, vocavitque nomen eius Dobroslavo. Qui nutritus est in Bosna
usque dum esset adolescens; post a parentibus educatus est Ragusii, accepit ibi
uxorem puellam
dextera laevaque vulnerans pervenit ad ducem, quem cognovisset, gladio
percussit, atque de equo in tcrram proiecit. Quod videntes Graeci in fugam
conversi sunt, cedderuntque ex eis plurima multitudo, quam dinumerare nemo
potuit. Plurimi autem eorum fugientes cum iam se evasisse putarent, insurgentes
filii regis, qui in orientali parte erant, trucidaverunt eos, et facta est
contritio, et plaga magna in Graecis die illa; regnum vero Dobroslavi crescebat
et multiplicabatur
flumine, pervenerunt in
planitiem Antibarenae civitatis. Luttovid et princeps cum suo exercitu advenit
in Tribuniam. Rex vero Dobroslavus cum filiis et gente sua manebat in Cermoniza
cernens autem, quod magna multitudo esset
Graecorum, timensque, ne Luttovid transfretaret culfum, ne concluderetur in
medio, vocatis quinque filiis suis, dixit eis: Videtis filii carissimi, quod
magnus est Graecorum exercitus, et nos valde
remaneant duo ex vobis, Goyslavus, et Radoslavus, caeteri vere tres, accipite
unusquisque X strenuos cum tubis, et buccinis, et montana conscendite, et per
cacumina montium vos distendite sic ut Graeci videantur quasi in medio. Ego
autem cum his, qui mecum sunt nocte media irruam in eorum castra cumque
audieritis sonitum tubae, et buccinae vos similiter per circuitum de montibus,
tubis, et buccinis clangite, magnisque vociferate vocibus. Post haec paulatim
terrore concussi sunt. Statimque iussit Cursilius omnes armatos
stare, et vigilias et custodias de longe a castris fecit ponere. Inter haec rex
cum suo exercitu noctis hora paulatim gradiens et suaviter appropinquabat eorum
castris, media autem nocte venit, quo vigiles et custodes Graecorum erant,
irruitque in eos, et alios trucidavit, aliosque in fiigam convertit, quod
videntes Graeci valde turbati sunt, mox regis tuba sonuit, et qui cum
non poterant, putabant maximam
multitudinem, quemadmodum audiebant ab Antibarensi. At ubi audierunt sonitum
tubarum et buccinarum et vociferationis hinc iam prope esse, et supra se irruere
terrore percussi in fugam conversi sunt, ut autem cognovit rex, et qui cum eo
erant fugam iniisse Graecos; aurora appropiquante irruentes in castra eorum
coeperunt vulnerare, trucidare et interficere, post terga eorum persequentes eos
similiter et filii regis hinc inde graviter eos
Igitur filii regis persecuti sunt hostes usque
Drinum fluvium, vulnerantes, et interficientes eos, nec non comprehendentes eos,
et ligantes plurimos secum adduxerunt ad patrem in Boxya milost. Cursilius autem
graviter vulneratus evasit, sed cum venisset in planitiem servitutis Scodrinae,
mortuus est, in quo loco posita est crux, quae usque hodie
per Canalem. Ascendit in montem, qui Clouco vocatur. Tunc quia prope erat
Luttovid exercitus, misit supradictos Graecos in eius castra. Quod videntes qui
cum Luttovid erant, et audientes, quod evenerat, valde perterriti sunt. Luttovid
autem princeps, quia vir bellicosus erat, et strenuus in armis minime timuit,
igitur misit Goyslavo dicens: Ingenia tua nullatenus me perturbant, sed si vir
es, et aliquid vales, sume tecum duos milites et ego similiter descendam usque
duos milites et ego similiter descendam usque
in campum, ut dimicemus, et scies, qui sum ego . Placuit verbum in conspectu
Goyslavi et statim sumens duos strenuos milites secum descendit in campum
similiter et princeps descendit, ut autem dimicare coeperunt, unus ex Goyslavi
militibus nomine Udobic, impetum faciens in Luttovid principem percussit eum, et
in terram proiecit, tunc alius clamare coepit: Currite commilitones, et socii,
currite, quoniam Luttovid cecidit
percussit eum, et
in terram proiecit, tunc alius clamare coepit: Currite commilitones, et socii,
currite, quoniam Luttovid cecidit et mortuus est . Ad cuius necem coeperunt
omnes currere. Luttovid autem, ut erat
vulneratus recuperato equo, fugam petiit. Hi vero, qui cum eo erant videntes
quod cecidit, et vulneratus esset, omnes in fugam conversi sunt. At Goyslavus
cum suis persecuti sunt eos tota die illa, tolentesque spolia eorum
ibi castellum et posuerunt in eo viros fortes, qui exeuntes
depraedabant Graecos, et captivabant eos quotidie. Regnavit praeterea rex
gloriosus Dobroslavus XXV annis, et cadens in lectulo mortuus est in Prapratna
in curia sua. Filii autem eius congregantes se fleverunt illum et sepelierunt in
ecclesia Sancti Andreae in capella sua cum magno honore et gloria.
XXXIX
Defuncto rege filii eius cum regina matre
eis dividere sibi
terras, et regiones patrum suorum, ut unusquisque suam possideret portionem.
Igitur Goyslavus cum Praedimiro fratre minimo acceperunt Tribuniam, cum
Grispuli, Michala, Obliquum et Prapratnam et Cermenizam, Saganec autem Gorscam
iuppaniam, Cuprelnyc et Barezi, Radasiavus Lucam iuppam, Podlugie et Cuccevi in
Budua una juppa.
Post haec regina cum filio suo Goyslavo primogenito regebat regnum et filios.
Nulius autem rex ex eis
Saganec autem Gorscam
iuppaniam, Cuprelnyc et Barezi, Radasiavus Lucam iuppam, Podlugie et Cuccevi in
Budua una juppa.
Post haec regina cum filio suo Goyslavo primogenito regebat regnum et filios.
Nulius autem rex ex eis vocitatus est rex, donec vixit regina mater eorum, sed
tantummodo knesii vocabantur. Quodam itaque tempore Goyslavus cecidit in lectulo
et dum infirmus iaceret in lectulo, quidam de Tribunia, qui Scrobimesi
vocabantur
evasit. Deinde relinquentes ibi Saganech, Mychala, et Radoslavus reversi sunt in
Zentam. Non post multum temporis Saganech timens et ipse reversus est in Zentam
ad iuppanias suas. Domanech iterum venit, et intravit in Tribuniam. Videns autem
Michala, quod Saganec nollet ire in Tribuniam vocato ad se Radoslavo dixit ei,
ut iret, et defenderet regionem Tribuniam, qui respondit, nullatenus se velle
dimittere partem suam, quae ei accidit in Zenta. Tunc Mychala et Saganech
exiit obviam eis
quadam die, coeperunt utrinque populi valde laniare, et vulnerare. Cecidit ibi
Bodinus Bulgarinorum imperator, et captus est a Graecis, iussuque imperatoris
relegatus est in exilium in Antiochiam civitatem. Caeteri autem fratres Bodini,
quia displicuit Deo peccatum patris eorum propter periurium huc, illucque per
provincias equitantes, et bella plurima committentes, omnes in bello mortui sunt
vivente patre eorum, non uno quidem die, sed quisque
Post haec accepit regnum Radoslavus frater eius, cui erant octo filii et quatuor
filiae. Nomina filiorum eius haec sunt: primus Branislavus, Gradislavus,
Chvalimir, Stanicna, Cociapar, Goyslavus, Dobroslavus, et Picinech. Fuit autem
rex Radoslavus pacificus, et mansuetus, ac timens Deum in omni vita sua.
Regnante autem illo nunciatum est ei quod Bodinus nepos eius viveret, et
imperator, qui eum relegaverat defunctus est. Qui audiens, misit Antiochiam
filiae. Nomina filiorum eius haec sunt: primus Branislavus, Gradislavus,
Chvalimir, Stanicna, Cociapar, Goyslavus, Dobroslavus, et Picinech. Fuit autem
rex Radoslavus pacificus, et mansuetus, ac timens Deum in omni vita sua.
Regnante autem illo nunciatum est ei quod Bodinus nepos eius viveret, et
imperator, qui eum relegaverat defunctus est. Qui audiens, misit Antiochiam
et fecit eum rapere de custodia, et ad se
ducere qui reductus
regis Radoslavi Bodinus oblitus est
bonorum, quae ei fecerat rex, in fide non stetit, sed consilio inito cum noverca
sua, et cum quatuor filiis eius, qui ei fratres erant ex parte patris,
rebellavit a rege una cum fratribus suis. Rex autem, quia mansuetus erat, et
pacificus, noluit bellum cum eo committere, sed secessit humiliter cum filiis
suis in Tribuniam regionem, ita senex et plenus dierum dormivit cum patribus
suis, et sepultus est cum grande honorificentia in
sibi invicem Bodinus cum fratribus, ut
pacifice et quiete viverent. Praeterea Branislavo nati sunt sex filii,
quorum nomina sunt haec: primogenitus Praedica, Petrislavus, Gradicsa,
Tvardislavus, Dragellus, et Grubessa, Bodino autem regi nati sunt fllii
quatuor de Jaquinta, filia Archiriz de civitate Barensi, quorum nomina sunt
haec: Michala, Georgius, Archirizi et Thomas.
Facta pace, Bodinus cum fratribus perrexit Rassam, et debellando
regem protervae coepit insistere,
et dicere, ut eos comprehenderet, et in custodia poneret, alioquin nullam
vitam posse habere cum eo, si hoc non ageret. Dicebat illi: Scio, quia
moriturus es et isti regnum accipient, filii autem tui ad mensam eorum
manducabunt . Quid multum? Victus Bodinus rex ab uxore, ut Herodes ab
Herodiana dum sederent ad prandium, et epularentur iussu regis capti sunt,
et positi sunt in custodia, et quia noluit rex
navigaverunt Spalatum; inde transfretaverunt Apuleam, et inde
Constantinopolim ad imperatorem. Praeterea rex caepit civitatem Ragusium et
aedificavit ibi castellum, et post ea reversus est in Scodarin. Regnavit
autem XXVI annis, et in XXII decolavit fratres suos, expletisque XXVI annis,
et mensibus quinque in regno suo, mortuus est; sepultusque est more regali
in monasterio Sanctorum martyrum Sergii et Bachi.
erant iuppani Belcani potionem mortiferam
conficiens in Cattaro, quo manebat, dedit eis. Hii vero venientes in
Scodarim propinquaverunt regi per manus ministrorum eius, qui ab eis
deceptus, tunc cecidit in lectulo. Regina autem Jaquinta sciens, quod
moriturus esset, venit cum filio suo Georgio in Scodarim causa visitandi
regem, quam ut vidit rex, permovit eam a se, et iussit eam foris egredi, qua
egressa, dixit astantibus: Quare sic agit rex?
a se, et iussit eam foris egredi, qua
egressa, dixit astantibus: Quare sic agit rex? Quid ego mali feci? Si vult
scire dominus rex, patruus Dobroslavus, qui tenetur in vinculis ipse egit,
ut moreretur dominus rex . Hoc autem dixit
volens perdere Dobroslavum, timens ne ipse succederet in rcgnum. Statimque
inde abscendens venit usque ad Garizam mortem regis attendens. Postea misit
occulte hominibus regis
monacis
vivens longo tempore, postea mortuus est.
XLV
Post mortem regis Bladimiri caepit regnum Georgius filius Jaquintae reginae.
Secundo autem anno regni sui voluit occulte comprehendere filios Branislavi,
sed minime valuit, nam innotuit eis quoddam consilium, et ipsi abierunt
Durachium ad patruum suum Goyslavum, solus Grubessa comprehensus est, et
positus in
exercitum venit cum Goyslavo, et nepotibus eius supra
regem Georgium. Rex etiam congregans populum paravit eis bellum.
Committentes itaque bellum cecidit pars Georgii regis et multi interfecti
sunt, et plurimi capti sunt. Rex autem cum aliquantis evasit, et fugit in
Obliquum. Post haec dux, et caeteri debellantes civitatem Scodarim ceperunt
eam, inde extrahentes Grubessiam de custodia, iussu imperatoris constitutus
est rex a populo, et dux
accepit ibi uxorem,
de qua genuit quatuor filios: primus Radaslavus, Lobari, et Bladimirus,
praeterea Dragilus cum omnibus terrae suae intravit in Podgoream regionem,
et obtinuit Onogoste, et alias plurimas iuppanias. Videns autem rex, quod
prudenter se ageret, valde ei placuit. Deinde consilio Dragili congregans
rex exercitum abiit in Rassa, et proeliando obtinuit eam, et depredavit,
inveneruntque ibi Uroscium in custodia, in qua missus a
amitteret, comprehendere fecit Mihala,
filium Bladimiri regis, et post eum Dragillum, posuitque in custodiam.
Dragichna vero cum quatuor filiis suis: Prevoscio, Grubesda, Neeman, et
Sirac evasit, et fugit Durachium. Audiens autem, quod frater eius, et
nepotes tenerentur in vinculis, abiit et ipse Durachium. Post hoc Pirigordi
dux cum Gradigna et Dragicna congregantes
populum, et magnum exercitum venerunt, et
ad custodiendum castellum
transportaverunt ducem usque Durachium. Praeterea rex Georgius iratus iussit
Dragillum, et Mihala, nepotem eius, privare lumine coeli, eo quod Gradigna
cum fratre suo debellarent illum. Postquam autem dux Pirogorti ivit
Constantinopolim, venit alius dux Durachium, Kirialexius de Condi Stephano.
Interea rex Georgius congregans populum venit, et obsedit Obliquum,
Boroscius vero cum suis fortiter defendebat se. Audiens
autem dux Pirogorti ivit
Constantinopolim, venit alius dux Durachium, Kirialexius de Condi Stephano.
Interea rex Georgius congregans populum venit, et obsedit Obliquum,
Boroscius vero cum suis fortiter defendebat se. Audiens autem dux
Kirialexius cum Gradigna, et cum fratre congregantes exercitum venerunt supra
regem, quia vero iam rex erat exosus omni populo non fuit quis, qui hoc ei
annunciaret quousque venit dux cum Gradigna, et cum exercitu,
tribulationes, et bella terra iam deserta erat, et quotidie magis
magisque dessolabatur, rebellavit Decatarus et postea tota terra regis
Georgii. At Gradigna cum suis coepit comprehendere terram, et persequi
regem, alia autem ex parte Rassani eum persequebantur. Rex autem cum suis
per montana, et per silvas huc illuc fugiens latitabat. Praeterea videns rex
undique persecutionem sibi accidere, nesciens quid ageret, intravit in
castellum, qui
erat, et quotidie magis
magisque dessolabatur, rebellavit Decatarus et postea tota terra regis
Georgii. At Gradigna cum suis coepit comprehendere terram, et persequi
regem, alia autem ex parte Rassani eum persequebantur. Rex autem cum suis
per montana, et per silvas huc illuc fugiens latitabat. Praeterea videns rex
undique persecutionem sibi accidere, nesciens quid ageret, intravit in
castellum, qui Obolon dicitur. Tunc Gradigna obtinuit terram
Anffredus presbiter (floruit 1034) [1034], Sauinae donatio, versio electronica (, Zadar), 403 verborum, Ed. Luka Vukušić [genre: prosa - donatio; prosa - diploma; prosa - acta] [word count] [anffredussavinaedonatio].
Anonymus (floruit 1056) [1056], Confirmatio Iaderensium, versio electronica (, Zadar), 458 verborum, Ed. Luka Vukušić [genre: prosa - donatio; prosa - diploma; prosa - acta] [word count] [nnconfirmatioiaderenses].
Adam Parižanin (floruit 1059) [1059], Tres hymni perantiqui de Laudibus S. Domnii, versio electronica (, Split), 394 versus, verborum 4195, Ed. Neven Jovanović [genre: poesis - hymnus] [word count] [adamushymnidomnii].
Adam, redovnik (floruit 1070) [1070], Donatio Radauani, versio electronica (, Nin), 134 verborum, Ed. Luka Vukušić [genre: prosa - donatio; prosa - diploma; prosa - acta] [word count] [adamradauanustraditio].
Anastazije, hrvatski biskup i kraljev kancelar (floruit 1070) [1070], Confirmatio Radovani, versio electronica (, Nin), 428 verborum, Ed. Luka Vukušić [genre: prosa - donatio; prosa - diploma; prosa - acta] [word count] [anastasiusconfirmatioradovani].
Auctores varii (1080-1105) [1080], Jura sancti Petri de Gomai, versio electronica (, Split), 6348 verborum, Ed. Petar Skok Viktor Novak [genre: prosa - charta] [word count] [aavvsupetarski].
Pop Dukljanin (c. 1149) [1149], Regnum Slavorum, versio electronica (), Verborum 12004, Ed. Vladmir Mošin [genre: prosa oratio - historia] [word count] [presbdoclregnumsl].
Retrieve all occurrences (This may take some time to download)
|
Zbirka Croatiae auctores Latini, rezultat Znanstvenog projekta "Digitalizacija hrvatskih latinista", dostupna je pod licencom Creative Commons Imenovanje-Nekomercijalno-Dijeli pod istim uvjetima 3.0 Hrvatska.
Podatke o projektu vidi na www.ffzg.hr.
Za uporabe koje prelaze okvire ove licence obratite se na http://www.ffzg.unizg.hr/klafil/dokuwiki/doku.php/z:digitalizacija-hrvatskih-latinista.