Croatiae auctores Latini: inventa |
domum | qui sumus | textus | auxilia | tolle, lege! | |
Bibliographic criteria: none
(All documents) Search criteria: nos Your search found 5684 occurrences
1 2 3 4 5 6 7 8 9 10 11 12 13 14 15 16 17 18 19 20 21 Last Retrieve all occurrences (This may take some time to download)
Occurrences 16-106:16. Adam Parižanin. Tres hymni perantiqui de Laudibus... [Paragraph | SubSect | Section]
17. Adam Parižanin. Tres hymni perantiqui de Laudibus... [Paragraph | SubSect | Section] hujus ergo merita
18. Adam Parižanin. Tres hymni perantiqui de Laudibus... [Paragraph | SubSect | Section] populum.
19. Adam Parižanin. Tres hymni perantiqui de Laudibus... [Paragraph | SubSect | Section]
Ad Magnificat. Antiphona.
20. Adam Parižanin. Tres hymni perantiqui de Laudibus... [Paragraph | SubSect | Section]
21. Adam Parižanin. Tres hymni perantiqui de Laudibus... [Paragraph | Sub2Sect | SubSect | Section] Hostias tibi, quaesumus Domine, B. Domnii Pontificis et Martyris tui dicatas meritis benignus assume, et ad perpetuum nobis tribue provenire subsidium.
B. Domnii Pontificis et Martyris tui, Domine, precibus confidentes, praesta quaesumus, ut per ea, quae sumpsimus, aeterna remedia sentiamus.
sequuntur.
Deus, qui nos S. Domnii Martyris atque Pontificis natalis concedis diem celebrare octavum: praesta quaesumus, ut cujus recolimus festa, per ejus gradiamur exempla. Per Dominum nostrum.
Secreta.
Suscipe Domine sacrificium placationis et laudis, quod nos intervenientibus S. Domnii Martyris meritis, cujus recolimus festa, et perducat ad veniam, et ad perpetuam gratiarum actionem constituat.
Omnipotens sempiterne Deus, qui in hac Translatione anniversaria et c. ut supra.
Secreta.
His, quaesumus Domine, muneribus intende placatus, et tribue supplicatione gloriosi Pontificis, et Martyris tui Domnii, nos a peccatis omnibus absolvi, et coelesti gratia ditari.
quam plurimi Spalatinorum Chroatorumque uirorum gratia
remissionis seu absolutionis uenerunt. Deinde auctoritate duce diuina
prephatus archiepiscopus cum cęteris sibi astantibus ministris pro dotis eiusdem
ęcclesie nos exigere cepit. Nos uero pro uiribus et
nostro posse quęcumque tamen necessaria eiusdem dei seruis dictantibus
erant, optulimus ibi.
In primis quidem competentia offitii missarum librum missalem I., calicem
argenteum cum sua patena et
Spalatinorum Chroatorumque uirorum gratia
remissionis seu absolutionis uenerunt. Deinde auctoritate duce diuina
prephatus archiepiscopus cum cęteris sibi astantibus ministris pro dotis eiusdem
ęcclesie nos exigere cepit. Nos uero pro uiribus et
nostro posse quęcumque tamen necessaria eiusdem dei seruis dictantibus
erant, optulimus ibi.
In primis quidem competentia offitii missarum librum missalem I., calicem
argenteum cum sua patena et omni apparatu misse,
cum filiis Michahelis Acedelo quidem et Chualo
aduersus nostram diffinitionem hanc maligno spiritu concitatus surrexit et non modicam
partem de prephato territorio a me subtrahere cepit: a territorio Pribistrii usque
sursum ad Petram.
Vnde nos conuocatis iterum multis Spalatinorum nobilibus, inter quos etiam Jacobum
Marianorum ducem cum suis militibus ibidem interesse rogauimus, ante quorum
presentiam cum prefato decertauimus Miroslauo, ubi et conuentionem hisdem
monentibus nobilibus cum eis
ex Saline usque Satilie, omnia mea sunt, quia
emi a Miroslauo coram idoneis testimoniis. Attigit eo tempore uenire in nostris
partibus Slauizo rex et Petrus banus, nec non Sarubba causa discordię quę erat inter
Slauzo et Lubomiro. Vnde uocauerunt nos ante hos nominatos uiros omnes
Tugarani; residentibus in ęcclesia beati Petri quę sita est in Olmisi, scilicet coram
Slauzo nec non Petro et Sarubba, ceperunt altercare nobiscum, et ita
nobis iudicauerunt, ut ego uocarem tres meliores ex prefatis
et duodecim sicli, et sex porcos.
Post hęc habii ad prenominatos parentes eius, uidelicet et per manu prisos ita dicendo: reddite michi damnum quę fecit uester consanguineus.
At ipsi responderunt: uerum est sicut tu dicis; iam nos te rogamus ut accipias totam
hęreditatem illorum que pertinet illis ex suo patre. Sed ego nolebam, nisi michi
uinxeritis terra a Belay quę terra incipiente a muris usque ad meas terras, quas emi a
Tomizay et de fratre suo Sbina. Denique dederunt
et capitolia struxit
esset,
coeperunt dicere inter se alter ad alterum: Imperator Bulgarinorum mortuus est,
et reges huius terrae mortui sunt, hic solus de progenie illorum superest, si
vixerit iste et obtinuerit terram, non bene erit nobis. Opprimet enim nos, sicut
alii oppresserunt reges, qui patres et fratres eius fuerunt; occidamus ergo
illum et iam non erit ex progenie istorum, qui opprimat aut perturbet nos, seu
liberos nostros . Deinde dum sederent ad prandium, id ipsum mutuo
si
vixerit iste et obtinuerit terram, non bene erit nobis. Opprimet enim nos, sicut
alii oppresserunt reges, qui patres et fratres eius fuerunt; occidamus ergo
illum et iam non erit ex progenie istorum, qui opprimat aut perturbet nos, seu
liberos nostros . Deinde dum sederent ad prandium, id ipsum mutuo repetebant.
Cumquc incoluissent vino, surrexerunt ut eum occiderent. Qui, ut vidit, accepto
ense suo, fugit in ecclesiam, stansque deintus evaginato gladio
cernens autem, quod magna multitudo esset
Graecorum, timensque, ne Luttovid transfretaret culfum, ne concluderetur in
medio, vocatis quinque filiis suis, dixit eis: Videtis filii carissimi, quod
magnus est Graecorum exercitus, et nos valde pauci ad comparationem illorum, eis
resistere, mihe videtur, in bello nullatenus valemus. Faciamus ergo sic:
remaneant duo ex vobis, Goyslavus, et Radoslavus, caeteri vere tres, accipite
unusquisque X strenuos cum tubis, et
regina valde diligebat. Quod
videns regina statim solutis crinibus coepit faciem suam fortiter percutere,
et flere ac dicere viro suo: Heu, heu, heu, numquid non vides o rex,
quomodo interficiunt tuos? Parentes eorum apud nos sunt, et ipsi non
desinunt quotidie vulnerare, et occidere tuos. Numquid non cernis quod fecit Cocciaparus, quare sines vivere
fratres eorum, quos tenes in vinculis? Tunc rex iratus
et audaces uidebantur, sed contra hostes exeuntes timidi et imbelles inueniebantur. Talibus et his similibus Salona corrupta uitiis, quid poterat nisi ad yma uergere? Quid restabat nisi ad interitum festinare?
reuocaret. Tunc summus pontifex ei respondit quod non erat iustum, ut contra statuta legatorum apostolice sedis aliquid facili consilio ageretur: Tu autem receptis nostris apicibus ad archiepiscopum et regem et ad ceteros prelatos illius prouincie perfer, ut duo episcopi pro his negotiis ad nos accedant, quia te, utpote ignotum, super his exaudire minime possumus.
eas per suas extremitates, ecce Nicolaus quidam cum fratribus et parentela sua, qui erant ex genere Cacitorum, de facto archiepiscopi ualde dolere cepit. Et conuocata populari multitudine in magno furoris impetu Raynerium circumdantes exclamauerunt: Quid tu, pessime presul et inique, contra nos agere conaris? Numquid putas posse nos eicere de possessionibus territorii patrum et antecessorum nostrorum? Nisi incontinenti recedas, hic, hic dies uite tue ultimus erit. Raynerius autem, ut erat constantissimus, nil eorum minis perterritus, libera et intensa satis uoce respondit dicens:
quidam cum fratribus et parentela sua, qui erant ex genere Cacitorum, de facto archiepiscopi ualde dolere cepit. Et conuocata populari multitudine in magno furoris impetu Raynerium circumdantes exclamauerunt: Quid tu, pessime presul et inique, contra nos agere conaris? Numquid putas posse nos eicere de possessionibus territorii patrum et antecessorum nostrorum? Nisi incontinenti recedas, hic, hic dies uite tue ultimus erit. Raynerius autem, ut erat constantissimus, nil eorum minis perterritus, libera et intensa satis uoce respondit dicens: Non uestrum est territorium, ut
uxorem. Exinde peragratis Gretie finibus, ascendit in Bulgariam, ubi ab Oxano Bulgarorum rege detentus est, nec ante abire permissus, quam plenam ei securitatem faceret, quod ei suam filiam matrimonio copularet. Sic autem Andreas rex peregrinationis sue completo itinere, ad sua regna reuersus est. Nos uero his breuiter prelibatis ad materiam redeamus.
XXVI. De promotione Guncelli
Sed de substituendo pontifice non bene cogitabant hi duo, quia non recte emulationis compede trahebantur. Aiebant enim plerumque ad inuicem: Quoniam quietius et utilius se res nostre haberent, si ecclesia sic sine pastore maneret, quam si subrogabitur aliquis, qui uitam nostram uexabit, super nos dominium exercebit . Itaque cum aliqua fiebat mentio de electione facienda, ipsi astuta cauillatione uoces murmurantium comprimebant. Simulabant enim se uelle eligere et nominabant pueros filios nobilium de Hungaria, qui etatis imbecillitate ad pastorale fastigium prouehi non ualebant,
et suum consilium in diuersa uoluentibus, hostes magis ac magis appropinquabant. Mox uero quasi quidam constantie spiritus in eorum uisceribus incalescere cepit statimque unus eorum, qui preerat quinquagenariis illis, Stephanus nomine, factus audatior dixit: Eia uiri, nonne scitis, iustam nos bellandi causam habere? Non recordamini, quod hii, qui contra nos ueniunt Deo et hominibus odibiles pirate sunt? Numquid non a tota christianitate anathematizati et execrati habentur? Nos Deus et iustitia proteget, illos sua iniquitas confundet. Nulla ergo sit trepidatio, uiriliter agite et
appropinquabant. Mox uero quasi quidam constantie spiritus in eorum uisceribus incalescere cepit statimque unus eorum, qui preerat quinquagenariis illis, Stephanus nomine, factus audatior dixit: Eia uiri, nonne scitis, iustam nos bellandi causam habere? Non recordamini, quod hii, qui contra nos ueniunt Deo et hominibus odibiles pirate sunt? Numquid non a tota christianitate anathematizati et execrati habentur? Nos Deus et iustitia proteget, illos sua iniquitas confundet. Nulla ergo sit trepidatio, uiriliter agite et confortamini, quia Deus dabit uictoriam de inimicis suis . Ad hanc
qui preerat quinquagenariis illis, Stephanus nomine, factus audatior dixit: Eia uiri, nonne scitis, iustam nos bellandi causam habere? Non recordamini, quod hii, qui contra nos ueniunt Deo et hominibus odibiles pirate sunt? Numquid non a tota christianitate anathematizati et execrati habentur? Nos Deus et iustitia proteget, illos sua iniquitas confundet. Nulla ergo sit trepidatio, uiriliter agite et confortamini, quia Deus dabit uictoriam de inimicis suis . Ad hanc uocem omnes exilarati ceperunt commendare se Deo et beato Domnio. Tunc ordinantes se ceperunt contra hostes audacter
ueluti quodam retinaculo intercepti. Hoc reputabant Hungari munimen, sed in maximum eis cessit discrimen.
|
46. Anonymus. Obsidio Iadrensis, versio... [page 8 | Paragraph | SubSect | Section]
regis Legationum fidelitatis efficaciter informati, quamuis genitor, filius Neliptii nostram gratiam immeruerit ac- ceptare, cum ipse prolixo iam tempore nostre Mayestati plurimum extitit infidelitate occupatus, nihilominus nos beniuoli, qui ad nostrum accedunt solium, ad apicem honoris sublimare ac illos, pro quibus tantum nobis premonstrasti fidelitatis signum, non ut dignos interitu, sed tanquam adoptionis filios et subditos fideles tractare cum gratia nostra pollicemur. Finitoque regis famine
47. Anonymus. Obsidio Iadrensis, versio... [page 12 | Paragraph | SubSect | Section]
tamen hortamur et rogamus fidelitatem uestram quam clare potest cognoscere benignitatem nostram, nostri dominii, quę tota est disposita ad conseruationem nostrorum fidelium qualiter circa honorem et fidelitatem uestram conseruandam, taliter et sic prompte uos gerere debeatis, quod apud nos possitis omni tempore gratiam promereri, quam inuenietis semper promptam et paratam in omni auxilio uestro et succursu, sicut fuerit oportunum, ad quod solicite uigilamus. De nouis autem per uos comitem significatis uestram prudentiam comendamus mandantes, ut occurentiam
48. Anonymus. Obsidio Iadrensis, versio... [page 13 | Paragraph | SubSect | Section]
quos destinauimus ad partes Slauonie, fidem et deuotionem, quam ad nostrum commune geritis et habetis, que modo intenditis sub debito uestre fidelitatis conseruare, cognouimus manifeste, pro quibus uestram fidelitatem plurimum comendamus. Nos ergo circa conseruationem et defenssionem ciuitatis uestre personarum bonorumque uestrorum, prout operibus et inditiis manifestis audire plenius potuistis, totis uiribus anhellamus tamquam illi, qui statum uestrum prosperum uelud proprium omni tempore peroptamus.
49. Anonymus. Obsidio Iadrensis, versio... [page 19 | Paragraph | SubSect | Section]
superbiam odio habeat, que precipue in nostris abundat ęmulis. Tutamque ciuitatem et meniis fixe firmatam habemus, in qua vnius anni et semis victualia superfluunt, et secundario inquiramus fauoris presidium a nato fęlicis et pię memorię Kroli regis, scilicet a Ludouico, ipsius successore, ut nos non deserat a prolixo iam curriculo fideles sacrę coronę persistentes, cum idem Carolus rex specialem charitatis amorem in vrbem et homines generosos huius ciuitatis gesserit. Spes certitudinaliter in Deum et nostrum pastorem est tenenda. Pro
50. Anonymus. Obsidio Iadrensis, versio... [page 34 | Paragraph | SubSect | Section]
vsque ad vesperarum cantum durauit. Et cum idem legati Iadrenses conspectui ipsius Delphini se manifestassent, honorem decentem impenderunt, quos ille iocunde suscepit et eisdem verba in hunc explicauit tenorem. Prouisione Sedis apostolice et mandato nos elegisse in generalem capitaneum fidei Catholice contra Turcos et paganos. Cuius imperium humiliter duximus acceptandum copiosaque turba disposita est hoc sanctum et laudabile iter transfretare ad tam grande pręmium accepturum, quod ipse apostolicus deique vicarius vere pęnitentibus et
51. Anonymus. Obsidio Iadrensis, versio... [page 50 | Paragraph | SubSect | Section]
audiendo intellexisse, quos super facto vestre comunitatis fidelitati sic prouidimus respondere. Petentes et exhortantes, ut in ipsa fidelitate nobis et sacrę coronę impensa et, ut firmiter credimus, impendenda constantes sitis viriliterque perseuerare velitis et studeatis, nos enim pręsentibus promittimus comunitatem vestram quoad vobis insultantes et rebellantes cum gente nostra et pro potentia nostra vos defenssabimus et protegemus. At tempore in proximo, quo commodius poterimus, contra vestros ęmulos propria persona ob defenssionem vestri, Deo
52. Anonymus. Obsidio Iadrensis, versio... [page 50 | Paragraph | SubSect | Section]
in proximo, quo commodius poterimus, contra vestros ęmulos propria persona ob defenssionem vestri, Deo coadiuuante, properabimus. Medio tempore, quotiens necesse fuerit, de vestro statu litteratione et per nuntios, ut exinde certius instruamur, nos opurtunius informare velitis. Tamen preter hoc statum communitatis vestrę numquam de secretario cordis nostri excidere dubitetis. Data in Vissegrad in festo S. Syluestri papę MCCCXLV. . Et perueniente die, quo Romani celebrabant Kalendas V Aprilis,
53. Anonymus. Obsidio Iadrensis, versio... [page 51 | Paragraph | SubSect | Section]
vt ipsam laudabilem fidelitatem vestram, quam multo tempore tenuistis et diseruastis, modo in fine non uioletis et gloriosa vestra merita non perdatis, sed viriliter Venetis, nostris et vestris inimicis, resistatis et subdere uos non debeatis. Nam nos id, quod per priores litteras nostras vobis promisimus, totaliter et omnino adimplebimus, immo propensius adimplere curabimus. Ecce etenim cum tota potentia nostra parati sumus, sine omni mora personaliter procedemus et vos de omnibus angustiis et tribulationibus vestris liberabimus et
54. Anonymus. Obsidio Iadrensis, versio... [page 67 | Paragraph | SubSect | Section]
accelerant, student eas frequenter cremare septemque trabuchos ac quatuor spingardos in conspectu regis totiusque suę inumerabilis potentię, quos in obsessum bastidę iussu regio erexerant, nullo precincti timore incenderunt et, nisi tunc numerus illorum sexcentorum equitum adesset, certos nos reddimus, quod Iadertini, tam hi qui intra et extra erant vrbem, campum cum ipsis affectarent. Potius uellent in campum deficere quam tale dedecus, quod eis minime ascribitur, sinerent per illos damnose perpetrare. Et nisi hoc fraudulentum prodimentum tunc per illos regis
55. Anonymus. Obsidio Iadrensis, versio... [page 68 | Paragraph | SubSect | Section]
dedecore illato per illos magnates tyrones, qui potius cupiditatem quam tam grandis honoris adeptionem aspectarunt. Condeletum extiterat in codicis et abrasum canticum, quod per uniuersam regionem Dalmatię interrogationum sanctarum comitiua titubabatur: Ab ira Vngarorum libera nos, o domine! Decet et nunc deberet plus renouari et iterum in codicis apponi. Immensibili cruciatu fidelissimi Iadertini uestiuntur, quanta apprimuntur angustia. Eorum gaudium, o Rex, quod ex tuis epistolis percipiebant, in exaustiorem tristitiam est conuersum. Hęc est illa uestra
56. Anonymus. Obsidio Iadrensis, versio... [page 73 | Paragraph | SubSect | Section]
perterriti formidine duos ex egregiis et unum ex illis ad capitaneos inimicorum exercitus destinant in nuntios. Qui constituti coram ipsis capitaneis causam suę legationis pronuntiantes et, dum ipsi legati finem suorum fecissent verborum, quidam eorum consulte in hęc verba prorupit: Paratos nos fore fauorabiliter tractare et habere eos, qui sic a uia rectitudinis deuiarunt, qui tam grandem et humilem veniam exposcunt ex commissis, cum hoc puncto et perpendiculo urbem hanc prebeant, quam iniuste possident, expeditam cum cunctis eius vallatis castris et oppidis tam sitis intra ciuitatem
57. Anonymus. Obsidio Iadrensis, versio... [page 78 | Paragraph | SubSect | Section]
abire alicubi eos non permitebat. De cuius actu conciues non ualde gaudentes statim octauo Idus Augusti episcopum quendam pro rumore exacto, cum idem viri sub specie fiducie sunt capti ad dictum capitaneum gallearum transmiserunt. Qui capitaneus in hęc uerba prorupit: Expressum iuramentum nos firmasse quempiam hostem Iadertinum quomodolibet posse capere manuque forti captiuare notum faciemus, quorum imperio sumus Capitaneus quicquid iusserit, per nos erunt impletura, cum hi captiui non a nobis fiduciam acceperunt, forsitan ab aliis, qui
58. Anonymus. Obsidio Iadrensis, versio... [page 78 | Paragraph | SubSect | Section]
fiducie sunt capti ad dictum capitaneum gallearum transmiserunt. Qui capitaneus in hęc uerba prorupit: Expressum iuramentum nos firmasse quempiam hostem Iadertinum quomodolibet posse capere manuque forti captiuare notum faciemus, quorum imperio sumus Capitaneus quicquid iusserit, per nos erunt impletura, cum hi captiui non a nobis fiduciam acceperunt, forsitan ab aliis, qui hac carent auctoritate. His auditis episcopus in urbem accelerat cum obtento commeatu responsiuam pretoribus, pro quorum parte erat destinatus, legaliter indicauit.
59. Anonymus. Obsidio Iadrensis, versio... [page 81 | Paragraph | SubSect | Section]
nostris oratoribus testimonium perhibere valeamus. His auditis multum admirrari uidebantur taliaque ad illos eructarunt verba: Studemus, penitus negamus aliquem ad uos legasse nec nostro scitu fuisse ea, quę per uos narrantur, neminique per nos imperatum fuisse aliquem vestrum ad nostri conspectum debere conuenire nec iota vnum ommittere primęue petitioni. Confestim ipsi legati cum obtenta licentia ciuitatem propriam ingrediuntur. Prętoribus reliquisque consulibus aduersariorum verba distincte patefecerunt. Sed
60. Anonymus. Obsidio Iadrensis, versio... [page 82 | Paragraph | SubSect | Section]
Magnifico ac potenti viro et domino, domino suo, domino Andreę Maureceno, capitaneo generali, frater Michael, abbas Sanctorum Cosme et Damiani monasterii de monte diocesis Iadrę, humili reverentia et salutem prosperam tamquam patri et domino, in quem nos et domus nostra habuit spem, habet et habebit. Semper homines et mulieres totaliter et numquam a mandatis vestrę paternitatis recessimus neque deuiauimus. Vnum, domine mi, multa uobis narrarem mirrabilia de factis domus nostrę, de tribulationibus et infestationibus, quas habuimus cum
61. Anonymus. Obsidio Iadrensis, versio... [page 88 | Paragraph | SubSect | Section]
ignorauimus. A Ducali gloria deposcimus indulgentiam, que cunctis est beniuola et benigna. Omnia nostra vestra sunt et in vestris relinquimus manibus arbitrioque nutuique tradimus ciuitatem liberam et solutam et quicquid intus et extra eidem pertinet et nos nostraque pignora ad vestri voluntatem et honorem. Spondeatis gratiam cum misericordia, vnde fideliter sub alis vestri dominii penitus possimus permanere. Nam humanum est peccare, angelicum emendare et diabolicum perseuerare. Duobus primis confidentes, vnde misericordia, obtemperare
62. Pavlović, Pavao. Memoriale, versio electronica [page 12 | Paragraph | SubSect | Section]
63. Pavlović, Pavao. Memoriale, versio electronica [page 14 | Paragraph | SubSect | Section]
64. Pavlović, Pavao. Memoriale, versio electronica [page 15 | Paragraph | SubSect | Section]
in consilio generali, praesentibus patribus domino Petro de Matafaris archiepiscopo iadrensi, domino Grisogono de Soppe, abbate monasterii Sancti Grisogoni de Iadra et domino abbate de Rogova iuravimus super brachium Sancti Grisogoni martyris ibi reverenter dictam pacem et unitatem inter nos cum fidelitate Ungariae regis et reginae.
et Dalmatiae, scilicet domino Butcho, et comite Carolo de Corbavia, pro eis et fratribus eorum, et iuravimus ibidem super reliquias perpetuam amicitiam et ligam contra aemulos domini nostri regis et nostros utriusque partis, inter praedictos dominum banum et comitem, nominibus quibus supra, et nos, scilicet dominos: Gregorium de Nassis, Andream de Grisogonis et Georgium de Rosa tunc rectores, cum sex nobilibus ad haec fienda deputatis. videlicet dominis Iacobo de Raduchis, Cressole de Nassis, Simeone de Cuzilla, Marino Ginano, Cosa de Begna et me Paulo de Paulo.
dictum Palaz et Cernucum, et praeceperunt ser Ioanni de Soppe,
tunc comiti nostro ibidem, poena capitis usque diem tertiam recedere ab insula Pagi, et captivaverunt duos nostros nobiles, ser Ioannem filium quondam Dominici de Nassis et ser Simeonem de Pechiaris et cancellarium per nos eis datum, tunc ibi existentem.
eiusdem regis, intromisit Ioannes Cubretich de genere Cubrianorum.
Nassis, ser Andrea de Cirisogonis, ser Cosa de Begna et ser Marino de Ginano, liberavimus a carceribus domini archiepiscopi iadrensis et de eius conspectu presbyterum Bartuzium et Bartum, quos dedimus domino Paulo Michalivich vicebano.
et comitem Ioannem de Gara, pro defendendis iuribus nostrae insulae Pagi, cum multis aliis popularibus nostris sociati. Et
sociati. Et
galea nostra a portu, causa eundi ad partes orientales ad servitium domini nostri regis, in qua ivit dominus admiratus regius ser Philippus de Georgiis, dominus Raphael de Sorba pro ambasciatore nostro ad dictum dominum regem et ser Ioannes pro patrono dictae galeae cum commissione per nos supradictos sex eis data: quae galea fuit soluta pro tribus mensibus.
et examenat ser Gregorius de Zivalellis dictus Corizma.
nostrum regem et dominum Zoilum notificantes, quomodo ipsa pecunia parata est Segniae et quomodo ipsi Pagenses muniunt castrum eorum et armant galeottam, proponentes resistere et rebellare regiae maiestati, etiam si veniret in persona, requirentes ab ipso domino nostro rege, quod, si sic fieret, nos facturi sumus.
in persona, requirentes ab ipso domino nostro rege, quod, si sic fieret, nos facturi sumus.
Bellota de Pago per alios Pagenses et ductus fuit in Pagum aliquibus vulneribus vulneratus et cras de mane dominus Paulus de Georgiis, comes Pagi, fecit ipsum suspendere per ipsius famulum ad furcas.
Eodem anno nulla parva avicula, prout passeres et similia, apparebat apud nos, muschae infestae ac ultra solitum modum gignitae duraverunt per totam aestatem, pulices paucissimae; et iam sequenti hyeme fuerunt maxime siccitates, ita quod de aqua in puteis vix poterat reperiri, venti septentrionales a festo Sanctae Luciae de mense decembris quasi per dies centum cum
in mari natantes mortui inveniebantur a piscatoribus, aucupes etiam capiebant ranunculas paucas cum digitis sive pedibus desiccatis frigore et gelu maximo, et inde circa finem mensis martii proxime sequentis, cecidit quaedam caligo in partibus istis, et tunc immediate et quasi eodem die apud nos multi civium nostrorum nobilium, ignobilium, pauperum, divitum, laicorum, clericorum ac religiosorum et cunctorum hominum utriusque sexus ceciderunt in aegritudinem cum ingenti tussa et capitis dolore, febricitantes, ita ut eodem die similiter circa 15 nobiles de potioribus et
ducati unius pro quolibet
oro, Deus ipse eorum partem, e quibus tanta christianum populum circumvenit illusio. Multi etenim circumvicini Principes, puta, utriusque Valachiae, item de Bulgaria nonnuli, caeterum de Albania quam plures, ac de Constantinopoli, plurima unde quaque armorum pollicebantur subsidia, invitabantque nos pennatis, ut aiunt, advolare pedibus, caetera omnia ibidem provisa esse. Paruimus tandem, tanta solicitati fiducia, movimus castra, fines hostium transegimus, restabat id solum, ut promissa opperiremur auxilia, ubi pendente spe, dietenus magis ac magis introrsum progredi visum fuit. Paruerant
occiditque sol pariter et bellum. Attamen inefficacem nobis pugnam reddidit, recens continue multitudo irrumpens, qua non victi tantum, quantum obruti, disiunctique hinc inde abscessimus. Verum id et oculis tunc et plurimis ex post documentis cognovimus, haud pauciora reddidisse nos hostibus vulnera, quam accepisse, lugubrisque admodum et cruentae victoriae reliquisse vestigia. Nihilominus et nos lamentari dignum est altis suspiriis, super capitum nostrorum dolendis vulneribus, utpote Regis ac Principis nostri clarissimi, item venerandi toti mundo patris, Domini Juliani
qua non victi tantum, quantum obruti, disiunctique hinc inde abscessimus. Verum id et oculis tunc et plurimis ex post documentis cognovimus, haud pauciora reddidisse nos hostibus vulnera, quam accepisse, lugubrisque admodum et cruentae victoriae reliquisse vestigia. Nihilominus et nos lamentari dignum est altis suspiriis, super capitum nostrorum dolendis vulneribus, utpote Regis ac Principis nostri clarissimi, item venerandi toti mundo patris, Domini Juliani Legati, quorum solidae virtutis digna auctoritas salutem huius populi propriis humeris gestare videbatur. Sed cum
Multi nam Troum, sociorum ex agmine multi,
6. AD LEONELLUM FERRARIAE PRINCIPEM
doctus scribat cur nil Aurispa, requiris?
32. DE VERSIBUS MARCELLI A SE LATINE EXPRESSIS
43. IN CINCILUM FURACEM
71. IN RUFUM
cum pacis foedera rumpet avis.
metuis? terraene umbram? magicosne susurros?
quenquam tam surdum existere credis,
tam surdum existere credis,
179. AD AENEAM SYLVIUM
tibi sunt epigrammata vatis,
et ille Tito est.
231. DE IACTURA VITAE HUMANAE
frustra ambigimus? testes admitte, probabo.
flavi manat dulcedine mellis;
320. IOANNI SAGUNDINEO
aethereas sin possidet integer arces,
satis est quod me, ipse pia complectere cura,
374. AD POLYCARPUM
406. AD ANTONIUM
Auctores varii (1080-1105) [1080], Jura sancti Petri de Gomai, versio electronica (, Split), 6348 verborum, Ed. Petar Skok Viktor Novak [genre: prosa - charta] [word count] [aavvsupetarski].
Anonymus (floruit 1111) [1111], Vekenegae epitaphia, versio electronica (, Zadar), 20 versus, 153 verborum, Ed. NN [genre: poesis - inscriptio; poesis - epigramma; poesis - epitaphium] [word count] [nnvekenega].
Pop Dukljanin (c. 1149) [1149], Regnum Slavorum, versio electronica (), Verborum 12004, Ed. Vladmir Mošin [genre: prosa oratio - historia] [word count] [presbdoclregnumsl].
Toma Arhiđakon (1200-1268) [1268], Historia seu cronica Salonitanorum atque Spalatinorum pontificum, versio electronica (, Split), Verborum 40426, Ed. Olga Perić [genre: prosa oratio – historia] [word count] [thomashistsalon].
Milecije (c. 1340) [1340], Miletii versus, versio electronica (), 91 versus, verborum 573, Ed. Stjepan Krasić [genre: poesis - historia] [word count] [miletversus].
Anonymus (floruit 1346-1353) [1346], Obsidio Iadrensis, versio electronica (), Verborum 22573, Ed. Veljko Gortan; Branimir Glavičić; Vladimir Vratović [genre: prosa oratio – historia] [word count] [anonymusobsidioiadrensis].
Pavlović, Pavao (1347-1416) [1371], Memoriale, versio electronica (), Verborum 12550, Ed. Ferdo Šišić [genre: prosa oratio - chronica] [word count] [paulopmemoriale].
Vitez od Sredne, Ivan (c. 1405-1472) [1445], Joannis de Hunyad virtus et character militaris, una rei praelio ad Varnam gestae series, sinistri exitus causae ac subsidiorum petitio, versio electronica (, Pesth), Verborum 977, Ed. György Fejér [genre: prosa oratio - epistula] [word count] [viteziepist1445].
Jan Panonije (1434-1472) [1447], Diomedis et Glauci congressus, versio electronica (, Italia; Hungaria), 121 versus, verborum 831, Ed. Samuel Teleki Alexander Kovaczai [genre: poesis - epica; poesis - versio; poesis - fragmentum] [word count] [ianpandiomed].
Jan Panonije (1434-1472) [1447], Epigrammata et elegiae, versio electronica (, Italia; Hungaria), 5735 versus, verborum 37748, Ed. Sándor Kovács [genre: poesis - epigramma; poesis - elegia; poesis - carmen] [word count] [ianpanepigreleg].
Retrieve all occurrences (This may take some time to download)
65. Pavlović, Pavao. Memoriale, versio electronica [page 18 |
Paragraph |
SubSect | Section]
66. Pavlović, Pavao. Memoriale, versio electronica [page 19 |
Paragraph |
SubSect | Section]
67. Pavlović, Pavao. Memoriale, versio electronica [Paragraph |
SubSect | Section]
68. Pavlović, Pavao. Memoriale, versio electronica [Paragraph |
SubSect | Section]
69. Pavlović, Pavao. Memoriale, versio electronica [page 21 |
Paragraph |
SubSect | Section]
70. Pavlović, Pavao. Memoriale, versio electronica [page 21 |
Paragraph |
SubSect | Section]
71. Pavlović, Pavao. Memoriale, versio electronica [page 21 |
Paragraph |
SubSect | Section]
72. Pavlović, Pavao. Memoriale, versio electronica [page 23 |
Paragraph |
SubSect | Section]
73. Pavlović, Pavao. Memoriale, versio electronica [page 26 |
Paragraph |
SubSect | Section]
74. Pavlović, Pavao. Memoriale, versio electronica [page 28 |
Paragraph |
SubSect | Section]
75. Pavlović, Pavao. Memoriale, versio electronica [page 28 |
Paragraph |
SubSect | Section]
76. Pavlović, Pavao. Memoriale, versio electronica [page 29 |
Paragraph |
SubSect | Section]
77. Pavlović, Pavao. Memoriale, versio electronica [page 39 |
Paragraph |
SubSect | Section]
78. Pavlović, Pavao. Memoriale, versio electronica [page 39 |
Paragraph |
SubSect | Section]
79. Pavlović, Pavao. Memoriale, versio electronica [page 41 |
Paragraph |
SubSect | Section]
80. Vitez od Sredne,... . Joannis de Hunyad virtus et... [page 79 |
Paragraph |
Section]
81. Vitez od Sredne,... . Joannis de Hunyad virtus et... [page 80 |
Paragraph |
Section]
82. Vitez od Sredne,... . Joannis de Hunyad virtus et... [page 80 |
Paragraph |
Section]
83. Jan Panonije. Diomedis et Glauci congressus,... [Paragraph |
Section]
110 Quos mactem, tantum Deus offerat, et pede prendam. 110
111 Nec tibi quem perimas, possis modo, desit Achivus.
112 Arma sed inter nos jam commutemus, ut omnes
113 Hospitiis junctos norint gaudere vetustis.
114 Sic fati, extemplo saliunt e curribus altis,
115 Ac dextras tangunt, et pacis foedera firmant. 115
84. Jan Panonije. Epigrammata et elegiae, versio... [Paragraph |
SubSect | Section]
1.6.1 Quod, Leonelle, tuam, Princeps, accessimus urbem,
1.6.2 Arctoi gelido nuper ab axe poli;
1.6.3 Da veniam, non nos rerum inclyta fama tuarum,
1.6.4 Nec domus augustis splendida, traxit, avis;
1.6.5 Nec tua praefulgens vario Ferraria cultu,
1.6.6 Nec septemgemini, brachia amoena Padi;
85. Jan Panonije. Epigrammata et elegiae, versio... [Paragraph |
SubSect | Section]
1.27.6 Neve suum, excedant gaudia nostra, modum,
1.27.7 Illa augusta tui faciet reverentia vultus,
1.27.8 Et gravitas, magno dignaque forma Deo.
1.27.9 Nec tamen inter nos et te iuvenilia quaedam,
1.27.10 Quanquam sis canus, dicere turpe puta.
1.27.11 Quippe nec in seris, (ex te hoc audivimus), annis,
1.27.12 Horruit urbanos, Tullius ipse,
86. Jan Panonije. Epigrammata et elegiae, versio... [Paragraph |
SubSect | Section]
1.29.2 Credatur multi doctus ut esse magis.
30. AD BARTHOLOMAEUM
1.30.1 In te, nos, quereris fecisse epigramma; fatemur.
1.30.2 Quae ratio est? inquis, nulla nisi libuit.
1.30.3 Sed delere jubes. Nemo est insanior; et quem
1.30.4 Vidisti natos tu iugulare
87. Jan Panonije. Epigrammata et elegiae, versio... [Paragraph |
SubSect | Section]
1.32.1 Saepe suas flammas, veteres flevere poetae
1.32.2 Cuilibet et, pro se, Musa diserta fuit.
1.32.3 Nos in amore rudes, Marcelli lusimus ignes,
1.32.4 Quos modo vulgari luserat ille lyra.
1.32.5 Sive voles cultos, Itala testudine, rhythmos,
1.32.6 Ille dabit quales ante
88. Jan Panonije. Epigrammata et elegiae, versio... [Paragraph |
SubSect | Section]
1.43.1 Plurima quando rapis, te convasare facetus
1.43.2 Dicis, et hoc risu sordida furta premis.
1.43.3 Convasatorem nos te invasabimus ergo,
1.43.4 Videris, an laedat poena iocosa minus.
44. IN FUREM VERGILIANUM
1.44.1 Non te ex Vergilio, sed magno
89. Jan Panonije. Epigrammata et elegiae, versio... [Paragraph |
SubSect | Section]
1.71.1 Ne scribam prohibes, et immerenti
1.71.2 Lecturos mea peieras minores.
1.71.3 At nos et tua, Rufe, lectitamus.
72. IN CAROLUM
1.72.1 Carole, me laudas, verum mea carmina culpas,
1.72.2 Praecipis et saltem tectius
90. Jan Panonije. Epigrammata et elegiae, versio... [Paragraph |
SubSect | Section]
1.91.5 Democriti pectus pecorosa Abdera tulerunt,
1.91.6 Crassa dedit tenuem Mantua Vergilium.
1.91.7 Tu tamen exemplis, dubitas si credere priscis,
1.91.8 Nos ambo, quales simus, et unde, vide.
92. DE AGNETE
1.92.1 Agnes, vita, tuos, quoties contemplor, ocellos,
1.92.2 Sidera me toties
91. Jan Panonije. Epigrammata et elegiae, versio... [Paragraph |
SubSect | Section]
1.108.9 Sed tibi terga tument putri deformia gibbo,
1.108.10 Surgit et e medio pectore turpe caput.
1.108.11 Amplius hoc, fateor, nos te ridemus, at illis
1.108.12 Maiorem incutiet tam nova forma metum.
1.108.13 Unde tamen subiti, tanta inclementia, morbi?
1.108.14 An nihil est quod non improba fata petant?
92. Jan Panonije. Epigrammata et elegiae, versio... [Paragraph |
SubSect | Section]
1.118.2 A torvo potius, Luna, Leone cave.
119. AD PERINUM
1.119.1 De te nos (tamen innocente) dicis
1.119.2 Incassum mala multa suspicari.
1.119.3 Recte id forte putas, Perine, verum
1.119.4 Culpa non vocat ille, qui meretur
93. Jan Panonije. Epigrammata et elegiae, versio... [Paragraph |
SubSect | Section]
1.129.6 Qui non ballistas audiat et tonitrus?
130. IN MENDACEM
1.130.1 Te, non nos, fallis, cum nos ea credere credis.
1.130.2 Credere tute, alio quae referente, neges.
1.130.3 Desine mentiri, iam desine dicere, demens,
1.130.4 Quae vix crediderit morio
94. Jan Panonije. Epigrammata et elegiae, versio... [Paragraph |
SubSect | Section]
1.129.6 Qui non ballistas audiat et tonitrus?
130. IN MENDACEM
1.130.1 Te, non nos, fallis, cum nos ea credere credis.
1.130.2 Credere tute, alio quae referente, neges.
1.130.3 Desine mentiri, iam desine dicere, demens,
1.130.4 Quae vix crediderit morio Musicius.
95. Jan Panonije. Epigrammata et elegiae, versio... [Paragraph |
SubSect | Section]
1.179.1 Si
1.179.2 Protinus huc ad nos, fac precor, illa volent,
1.179.3 Nonne vides quantos moveat Fortuna tumultus?
1.179.4 Nec sperare sinat nos meliora timor?
1.179.5 Tempore sollicito tragicos deponere
96. Jan Panonije. Epigrammata et elegiae, versio... [Paragraph |
SubSect | Section]
1.179.2 Protinus huc ad nos, fac precor, illa volent,
1.179.3 Nonne vides quantos moveat Fortuna tumultus?
1.179.4 Nec sperare sinat nos meliora timor?
1.179.5 Tempore sollicito tragicos deponere luctus
1.179.6 Convenit, et levibus pellere maesta iocis.
97. Jan Panonije. Epigrammata et elegiae, versio... [Paragraph |
SubSect | Section]
1.180.2 Sed plus eloquio pectora cana valent.
1.180.3 Aptior est tirone rudi veteranus in armis,
1.180.4 Certius et vitulo taurus aratra movet.
1.180.5 Nos petimus, tu summa tenes; spes lubrica nobis
1.180.6 Spondet adhuc, quod iam res dedit ipsa tibi.
1.180.7 Nec dum Pegaseis te Cynthius arcet ab undis,
1.180.8 Non vox
98. Jan Panonije. Epigrammata et elegiae, versio... [Paragraph |
SubSect | Section]
1.231.1 Nocte cadente orimur, nihil anterioris habentes
1.231.2 Temporis, excepit nos simul alma dies.
1.231.3 Semper et hesterni vitam deperdimus aevi,
1.231.4 Principium reliquae lux modo nata facit.
1.231.5 Esse tibi multos senior se dixeris annos,
99. Jan Panonije. Epigrammata et elegiae, versio... [Paragraph |
SubSect | Section]
1.240.1 Irrita si nostram non fallit opinio mentem,
1.240.2 Pegasei cultor, docte Carole, chori,
1.240.3 Hisce tibi verbis me conciliare solebas,
1.240.4 Cum novus inter nos incipiebat amor:
1.240.5 Si quid opus fuerit, si quid tibi forte iubebit,
1.240.6 Arbitrio nobis utere, Iane, tuo:
1.240.7 Dura licet iubeas, non tantum dura iubebis,
100. Jan Panonije. Epigrammata et elegiae, versio... [Paragraph |
SubSect | Section]
1.248.4 Nec tibi magnus erit succubuisse dolor.
249. AD LUCIAM
1.249.1 Quid nos, Lucia, temnis et repellis?
1.249.2 Nunquam displicuisse me puellae,
1.249.3 (Sic vivam et valeam) recordor ulli.
1.249.4 Quodsi credere forsitan recusas,
101. Jan Panonije. Epigrammata et elegiae, versio... [Paragraph |
SubSect | Section]
1.293.16 De Iove nunc igitur genitae salvete sorores!
294. AD LUDOVICUM CYPRIUM, DE HYMNO
1.294.1 Nos tibi versiculos, Ludovice, dicavimus istos,
1.294.2 O decus, et saecli, gloria magna, tui!
1.294.3 Hos ego de sacro converti nuper Homero,
1.294.4 Qui tibi mansuri pignus
102. Jan Panonije. Epigrammata et elegiae, versio... [Paragraph |
SubSect | Section]
1.320.1 Ioannem pete, Musa, Chalcidensem:
1.320.2 Pontani
1.320.3 Ad nos mittere ne moretur,
insta;
1.320.4 Illos nam cupio videre plus quam
1.320.5 Dilectam iuvenis cupit puellam;
1.320.6 Ut non insipidos nec
invenustos,
103. Jan Panonije. Epigrammata et elegiae, versio... [Paragraph |
SubSect | Section]
1.350.4 Integer Alfonsus, sidera summa tenet.
351. CRYSTALLINA
1.351.1 Esse putas si nos, Crystallina, falleris, hostes,
1.351.2 Murani aequoreae vitrea vasa sumus.
352. EADEM
1.352.1 Vitrea crystallo Murani pocula
104. Jan Panonije. Epigrammata et elegiae, versio... [Paragraph |
SubSect | Section]
1.359.8 Ut veniam tota clarus in urbe, facis.
1.359.9 Nec dubitas sacri mihi conciliare favorem
1.359.10 Principis, et per te, nos Leonellus amat.
1.359.11 Vir bonus est, meritis qui scilicet aequa rependit,
1.359.12 Omnia qui dat ubi nil merui, Deus est.
105. Jan Panonije. Epigrammata et elegiae, versio... [Paragraph |
SubSect | Section]
2.13.1 Gratulor a terra, salvum rediisse, Latina,
2.13.2 Numina nec votis, surda fuisse, tuis.
2.13.3 Gratius hoc fiet, si nos, Polycarpe, revisas,
2.13.4 Ni post tam longum, tam breve taedet iter.
2.13.5 Quando ego te tota suspensus luce tenebo,
2.13.6 Narrantem vastae, dura pericla, viae?
106. Jan Panonije. Epigrammata et elegiae, versio... [Paragraph |
SubSect | Section]
2.45.1 Vitrea quae nuper mittebas pocula nobis,
2.45.2 Antoni, media, rupta fuere, via.
2.45.3 Nos tamen haud alias agimus, carissime, grates,
2.45.4 Integra quam nobis si tua dona forent.
2.45.5 Peccat, ab eventu mentem qui pensat amici,
2.45.6 Semper in officiis, est
Bibliographia locorum inventorum
Adam Parižanin (floruit 1059) [1059], Tres hymni perantiqui de Laudibus S. Domnii, versio electronica (, Split), 394 versus, verborum 4195, Ed. Neven Jovanović [genre: poesis - hymnus] [word count] [adamushymnidomnii].
1 2 3 4 5 6 7 8 9 10 11 12 13 14 15 16 17 18 19 20 21 Last
Zbirka Croatiae auctores Latini, rezultat Znanstvenog projekta "Digitalizacija hrvatskih latinista", dostupna je pod licencom Creative Commons Imenovanje-Nekomercijalno-Dijeli pod istim uvjetima 3.0 Hrvatska.
Podatke o projektu vidi na www.ffzg.hr.
Za uporabe koje prelaze okvire ove licence obratite se na http://www.ffzg.unizg.hr/klafil/dokuwiki/doku.php/z:digitalizacija-hrvatskih-latinista.