Your search found 5684 occurrences

Retrieve all occurrences (This may take some time to download)

Click here for a KWIC Report

Occurrences 5590-5619:

linguam vertisse Reipublicae Ragusinae historiam, quam Junius ejus avus a primordiis gentis Ragusinae ad annum MCCCCLI perduxerat, eamque orsum hisce verbis, Huc usque avus meus, ad haec usque tempora continuasse ego vero etc . Quod quidem nos neque ex Junii ore, dum res Ragusinas persequeremur, umquam audivimus, neque ex ejus jam mortui scriptis potuimus confirmare. Earum quoque studiosus fuit antiquitatum, quae vel historica tempora praecedunt, vel ea subsequuntur: in quo sane plurimum ejus judicium,

in Satyra prima:
»Sed nostra haec aetas mihi non peccare videtur,
Improbitate adeo, pravorum et amore scelesto,
Multa licet toties multi et foedissima peccent
Nec magis improbitas vitiis nos praegravat, audax
Quod fur est Verres, homicida Cethegus, adulter
Clodius, expilatque Deûm quod fana sacerdos;
Quam quia non alias ullo umquam crassior aevo
Stultitia incubuit domitum

Satyrae legantur sine interprete. Nemo sane eos subobscuros esse queritur, quod sint vel grandes verbis, vel crebri sententiis, vel compressione rerum breves: ex quibus obscuritatem effici ajebat Tullius de Alcibiade, Critia; Theramene, aliisque Graecis. Nos equidem Restio auctores fueramus, ut Satyras suas apositis notis et interpretationibus illustratet: quod quidem ille de omnibus praestitisset, si diutius ei hac lucis usura frui licuisset. Ceterum cum in carminum artificiis suus sit rebus quibusque cultus, cumque

virum, qui officiorum et consiliorum societate nobis conjunctissimus, studiorumque nostrorum, quaecumque ea sint, quasi auctor fuit et moderator per quatuor fere lustra, quique de piarum Scholarum ordine in hac urbe difficillimis temporibus optime meritus malevolentia nos et invidia pro instituto nostro tuendo defatigatos, non autem victos, jucundissima sua consuetudine recreavit. Sed nemo Junium immatura morte praereptum magis doluit, quam ejus conjux, quae singularem hominis virtutem et amabilitatem omnium maxime noverat. Hinc

videtur
1.1.20  Improbitate adeo, pravorum et amore scelesto,
1.1.21  Multa licet toties multi, et foedissima peccent:
1.1.22  Nec magis improbitas vitiis nos praegravat, audax
1.1.23  Quod fur est Verres, homicida Cethegus, adulter
1.1.24  Clodius, expilatque Deum quod fana Sacerdos,
1.1.25  Quam quia, non alias ullo umquam crassior

1.2.252  Utilius sic vestrae ierint oblivia vitae,
1.2.253  Solbria ineptarum quam tanta negotia rerum.
1.2.254  Fors nova praecipites reparabunt saecula mores
1.2.255  Haec nos inculto viventes rure putamus.
1.2.256   Rustice, vicisses, risum si forte movere
1.2.257  Scisses: nunc tua te solum sapientia servat,
1.2.258  Non

putamus.
1.2.256   Rustice, vicisses, risum si forte movere
1.2.257  Scisses: nunc tua te solum sapientia servat,
1.2.258  Non allis prodesse potest. Nos ipse Menippus
1.2.259  Vix servet, Grajos inter salsissimus auctor
1.2.260  Ridendi, et prisci facile urbanissimus aevi.
1.2.261  Qui si vidisset fanda haec infandaque,

fregit victoria Pyrrhum.
1.3.101  Sunt animi, et vires, et Mars est acer utrisque.
1.3.102  Alea proposita est: nil miror, quod cadat. Atqui
1.3.103  Vix dubitem fictis Gallum nos ludere larvis:
1.3.104  Nec tam difficiles aditus discrimine tanto
1.3.105  Quaerere remigio fretum, Oceanoque quieto.
1.3.106  Talibus exarsit dictis violentia praeceps

longe, obscureque petitas,
1.3.110  Tamquam antiqua novis possint exempla referri,
1.3.111  Aut clypeo nunc sit, decertandumque sagittis.
1.3.112  An, puto, de ignotis res est? Nos clara putamus
1.3.113  Omnia, et in media jam luce locata diei.
1.3.114  Excutiet Monitor mire dubia omnia, quotquot
1.3.115  Congerat explosus Pyrrhon. Monitore magistro

1.3.176  Pax, donec bellum incipiat: licet interea nec
1.3.177  Ulli fatorum incertos praedicere casus.
1.3.178  Evasti modo, Avitus ait. Sed tempore longo haud
1.3.179  Nos tua ludificet posthac solertia, Ofelle.
1.3.180  Ecce aliud triduum tibi largimur. Sapienter
1.3.181  Utere donis, neve magis vadimonia differ.
1.3.182  Nam si post triduum

1.5.163  Per lustra, unctas perque popinas, atque tabernas.
1.5.164  Dicentes stupuere coqui, meretriculae, et acris
1.5.165  Natio mimorum, tonstrinarumque gregales.
1.5.166  Nos missos facimus, quia gentis taedet ineptae. SATYRA VI. COENA
1.6.1  Nostro, si sapies, natali, (cras venit ille)

1.6.70  Omnia ab Illyrico, patrioque sub aere nata.
1.6.71  Municipes erimus convivae, fercula, vasa,
1.6.72  Excipias si pauca, quibus natura carere
1.6.73  Nos negat, urbane vivendi et cultior usus.
1.6.74  Nam mea uti vappae differt ratio, atque nepoti,
1.6.75  Ingluvie qui posse putant se vivere sola,
1.6.76  Munditiis etiam dissentit

quia certa meo sententia sedit,
1.7.23  Quod superest vitae, totum traducere ruri,
1.7.24  Extempo novus in vita mihi nascitur ordo,
1.7.25  Cui mature nos et nostra aptarier aequum est.
1.7.26  Dum post lustra decem felicis limina vitae
1.7.27  Prima ineo, inque oculi uno fio rusticus ictu.
1.7.28  Eja agedum interea circum pomaria

1.7.220  Nec tempestates illi, neque frigora saeva
1.7.221  Extimuere, famem certi depellere pomis
1.7.222  Agricolae, jucunda et certi explerier esca!
1.7.223  Improba nos tantum jussit Fortuna carere.
1.7.224  I nunc, et fanis segetem, aut Cerealis avenae
1.7.225  Hordea, triciteasque mihi cane, Villice, messes.
1.7.226  

ingens.
1.8.123  I, monitor, vale: ego, ut dederit se occasio primum,
1.8.124  Experiar. Qui tunc revoces, retrahasque ruentem?
1.8.125  Nec vitiis sine magnis vixit Horatius. Ad nos
1.8.126  Immortalia pervenere poemata vatis.
1.8.127   Maxima sugilles igitur si opprobria rerum,
1.8.128  Aut magnum exitium integris hoc, quod mihi jactas

potius dat agrestia telis.
1.8.140  In genere hoc tamen etsi quid peccavimus, omne id
1.8.141  Excidit invito, et judex ignoverit aequus.
1.8.142  Nam nos accusator acerbus adegit iniquo
1.8.143  Stare loco, tibi me et mea dum defendere conor.
1.8.144  Hac tamen in re, Maecenas, hoc juverit unum,
1.8.145  Obtrectator enim discet,

unde Cytherida habemus?
1.9.214  Unde incompositos das motus, et pede tardo
1.9.215  Pulpita saltatrix pulsas Arbuscula? Nempe
1.9.216  Luxuria atque fame abvsumtae maleolentibus ad nos
1.9.217  Sordibus egrediuntur, agresti et rusticitate
1.9.218  Obsita corda tenent. Gemini mirantur Atridae,
1.9.219  Nestor amat, plauditque Ajax, defendit Ulysses.

nulla ars, et nulla umquam sanaverit aetas,
1.10.9  Scribimus extemplo vates Venusinus, egoque.
1.10.10  Unum hoc dissimiles, quia scribit Horatius, omne
1.10.11  Aevum quod vincat, nos, quod piper ambiat, et sal.
1.10.12  Sed neuter potis est naturam expellere nostrum.
1.10.13  Ignosci hoc aequum est: non vates arma movemus,
1.10.14  Non caedes facimus,

Quas olim censor partes, nunc more recenti
1.12.35  Tutantur Satyrae. Facto censura notabat,
1.12.36  At scriptis adimunt Satyrae, et dant annulum equumque.
1.12.37  Nec nos ancipites nunc formae expendimus usus,
1.12.38  Aut quot habet Glaphyre dentes, aut Aelia crines.
1.12.39  Cetera de genere hoc prudens permulta silebo
1.12.40  Ulcisci

quamvis fuerit miserabile, non tamen extra
1.17.7  Communes hominum est casus, mortalia quando
1.17.8  Caelestes rapiunt inopino turbine Divi.
1.17.9  Sed minime commune est quod nos deinde canemus,
1.17.10  Et quod te fortasse latet: nam Phyllidos artus
1.17.11  Exanimos medici avertunt, doctisque secandos
1.17.12  Cultris supponunt, ut honos accresceret

1.18.96  Acris ob ingenii, et praestantem judicii vim.
1.18.97  Quoque minus primo naturae a fonte remoti
1.18.98  Puros libarunt latices melioris aquai,
1.18.99  Hoc magis ad nos haustus demisisse salubres.
1.18.100  Quos si quis tollat fontes, imitamina pulcri
1.18.101  Omnia sustulerit: veterum haec quoque gratia tota est,
1.18.102  Quod jam de vestris

1.20.86   Accidit at quali, Maecenas, hoc quoque fato
1.20.87  Insanorum, sive poetarum in grege toto
1.20.88  Nil insanius, et nil aerumnosius ut sit,
1.20.89  Quam nos, qui Satyras sequimur, Musasque pedestres?
1.20.90  Queis etsi est facile, et clare dixisse, et aperte
1.20.91  Optamus quaecumque; puta: Verrutius est fur:
1.20.92  Plancum

ajunt nocte hac deprensum, quotidie ceu
1.20.93  Diisque vetantibus et tonsor facit omnis, et omnis
1.20.94  Mane redux a furno ancilla, lacuque, negatur
1.20.95  Hoc nobis, Belle nos ut dicamus, oportet,
1.20.96  Et lepide, non communi ratione, modoque.
1.20.97  Quare omnes Divos primum, Divasque precatus
1.20.98  Experiar dixisse venuste: ita: quam miserum

2.5.29  Si folia in sylvis gelidam cecidere sub Arcton,
2.5.30  Vere renascuntur vividiora novo.
2.5.31  Sic reparat natura omnes ex artibus artes;
2.5.32  At nos, qui Clario sacra tuo facimus,
2.5.33  Abripimur caeco fatorum turbine vates,
2.5.34  Ut plebs Iliacis Graja sub aggeribus.
2.5.35  Sed quo me caeci rapuit violentia luctus?

2.8.24  Materni illecebras largiter officii
2.8.25  Diffundis, tetro implicuisti errore, vagique
2.8.26  Finisti caeco munere concubitus:
2.8.27  Qualibus at nos e tenebris, quantisque periclis
2.8.28  Servas, magnorum maxime Caelicolûm,
2.8.29  Dum nostras finire negos, mitissime Divûm,
2.8.30  Corporis ignaro pondere delicias!

haud dubie deerat adhuc aliquid.
2.8.41  Deerat Amor: sancti pulcherrima deerat Amoris
2.8.42  Fax: hoc ipsa quoque est pulcrior igne Venus.
2.8.43  Quo tu cum velles nos leniter igne beare,
2.8.44  Scilicet has rerum diceris isse vias.
2.8.45  Principio sentire suae cum munera laudis
2.8.46  Posset homo, et cujus quaeque opis indigeat

moles contenta quiesse.
3.3.131  Altius ergo animis quiddam, et divinius, atque
3.3.132  Magnificentius est spectandtum, quo imbuit, ad quod
3.3.133  Nos voce impellit mater natura potente,
3.3.134  Seu potius Deus, ille Deus rerum et melioris origo
3.3.135  Atque opifex naturae, cui natura ministrat.
3.3.136  Scilicet ille

3.4.19  Nil moror utrumvis: firmo nostra undique talo
3.4.20  Stat ratio, neque enim haec nimium quaesisse laborat;
3.4.21  Quin magis officium unanimi nos, Pontice, amici
3.4.22  Vestigare decet, vetus et quibus arctior actis
3.4.23  Gratia consistat, majoraque robora ducat.
3.4.24   Primum ab amicitia impensis explodere curis

omnes una causas evertit honesti.
3.4.134  Quod, si nimirum nihil ulli contulit unquam,
3.4.135  Interius nulla fungi bonitate necesse est,
3.4.136  Qua nos ad sese alliciat, blandeque retentet.
3.4.137  Deme rei causas, quis rem sectarier ipsam
3.4.138  Sanus contendat, laticemque infundat aquai
3.4.139  Pertusum in vas, omnis ut ex

fors abstraxisse, animumque a corpore certes.
3.4.154  Quidquid erat, primos animis quod mollibus ignes
3.4.155  Funderet, utilitas primos sociavit amicos:
3.4.156  Haec quoque nos ipsos istum pellexit in usum
3.4.157  Suavis amicitiae, qua tot consuevimus annos.
3.4.158  Teque mihi primum studiis communibus, atque
3.4.159  Moribus ingenuis, et simplicitate

Bibliographia locorum inventorum

Retrieve all occurrences (This may take some time to download)

Click here for a KWIC Report