Your search found 443 occurrences

Retrieve all occurrences

Click here for a KWIC Report

Occurrences 325-356:

Bonorum appellationem mereri, cum amari nequeant, quin obsint; nec ad animi quietem conducere, cum ijs oblectari animus, praeter quietis detrimentum, minimè possit; vnumque adeo reliqui esse, vt despicatui ab Euthymiae studioso habeantur, tunc ijs optimè vsuro, cum ea minimè amauerit. Sed et Malorum par ratio. Cum enim neque ipsa nostrae voluntatis imperio subijcere, et omnino, ac quoties libuerit, prohibere á nobis possimus; nisi saltem aspernari nouerimus; assiduo certè vel in metu, ne ingruant; vel in maerore, quòd vrgeant, versabimur. Vt nullum

nec vlli
1.561  Noxia, dum tellure latent, in publica damna
1.562  Eruere, et populos latè vulgare per omnes?
1.563  Plùs satis ah proprijs vrgemur cladibus: ipsa
1.564  Plùs satis ex sese profert Europa Malorum.
1.565  Sunt variae pestes, sunt horrida saecl Ferarum,
1.566  Lethalisque aconiti, et semina dira cicutae.
1.567  Cur noua deuehitis peregrino ex Orbe venena?
1.568  Cur, quibus, ob tristem violati

1.938  Dote Boni vacuum, nulloque optabile fructu;
1.939  Communibus solet illa Malis adiungere sensus,
1.940  In quibus, vt nonnulla Boni sit portio; maior
1.941  Obruit hanc tamen haerentûm mensura Malorum.
1.942  At genus id miseram blandae sub imagine sortis
1.943  Temperiem nulli non vltro agnoscere promptum est.
1.944  Quantula sint pretij, vitae mortalis in vsus
1.945  Illius e donis veniunt quae,

caecis,
1.1110  Non latus insidijs trepidum, violentaque mille
1.1111  Praecipitis lethi compendia, mille relictae
1.1112  Ad lentos obitus tormenta tenacia vitae,
1.1113  Omne putes sortis virus, Summamque Malorum,
1.1114  Quae grauior, cum blanda magis, Mortalibus affert.
1.1115  En alias animi clades, insertaque caecis,
1.1116  Plùs etiam lugenda, Mali contagia fibris.
1.1117  Agmen agit stolidus mentis tumor:

frigus
1.1177  Horrida neglecto defendit murice pellis:
1.1178  Nectareos latices fons, victum praebuit arbos?
1.1179  Heu! quo diuitiae, cumulo creuistis eodem
1.1180  Inuisi scelerum foetus, diraeque Malorum
1.1181  Omnigenûm pestes. Haud illis Maurica saeclis
1.1182  Robora decisas Sipylo pressere columnas:
1.1183  Maeoniae nusquam chlamydes, et adultera faco
1.1184  Vellera Sidonio, nusquam caelata

occurrere docti
2.56  Eximium in rebus; sic (quae pars altera restat)
2.57  Tristitiam imbellem, consternatosque timores
2.58  Mente relegemus, nil extima vulnera gnari,
2.59  Nil varias clades, humanorumque Malorum
2.60  Compositis virtute animis tormenta nocere.
2.61  3. Non tamen hìc ideo (quantumlibet illa repostos
2.62  Iactitet arcani tripodas sententia Veri) (a)

mentem
2.142  Obijciat, quo res dubias examine libret.
2.143  Sandapilas, morbos, inhonorae stigmata famae,
2.144  Pauperis illuuiem censùs, seruile catenae
2.145  Barbaricae pondus sunt, qui, ceu summa Malorum,
2.146  Ac penitùs Mala, concipiunt: immitiùs illis
2.147  Quos ideo cur miremur praesentibus angi,
2.148  Taliaque experiendo pati, sibi qualia fingunt?
2.149  Omnia cum Sapiens genus hoc discrimina,

vel illa
2.164  In personarum subitò discrimina vertet.
2.165  Haud alijs excusa typis haec omnia credas,
2.166  Quêis homines Natura, homines aut veriùs ipsi
2.167  Se quibus exterrere solent, simulacra Malorum.
2.168  Hinc videas; metues: contempseris ocyùs illinc.
2.169  Spectabant eadem Sophiae duo lumina priscae,
2.170  Abderitanus Sapiens, ciuisque Dianae (a)

2.714  Qua nos saepe metu, rerum discrimina, versant,
2.715  Plus praesumpta animo expectataque laedere, sensu
2.716  Quàm coram praecepta: Malis et mitiùs ipsis,
2.717  Instantûm quàm prouisu specieque Malorum,
2.718  Torqueri mortale genus. Seu dissita fingit
2.719  Quòd veris maiora timor; seu tota refusi
2.720  In longam seriem momentaque plura doloris
2.721  Concipitur pariter

esset.
2.790  Quam nullus Phalaris tamen, aut Mezentius vnquam
2.791  Inuenere, diu pariter, summèque nocendi
2.792  Ingenij funesta tui vis repperit artem.
2.793  Vltima quippe Malorum eademque breuissima longè
2.794  Protrahis, anticipans: quae verò haud robore; tractu
2.795  Sed spatij numeroque valent, ea viribus auges
2.796  Immodicis, tristes annos, grauiumque dolendam

damni,
2.933  Fraude repentinâ et caeco se turbine Martis
2.934  Oppressum memorans. Hoc tu, vanissime, culpam
2.935  Praesidio tueare? Haud nomine certiùs vllo
2.936  Argueres. Totam haec, si nescis, causa Malorum
2.937  Detrahit inuidiam Fortunae, vnumque nocentem
2.938  Te peragit. Poteras censeri, haec abforet, insons.
2.939  Se totam tibi, cum signis, legionibus, armis,
2.940  Patria

2.1116  Progressu tacito, et fallentibus incrementis,
2.1117  Tutiùs extrema ad contraria duceret. Almus
2.1118  Iam velut autumni tepor, et clementia Veris
2.1119  Corpora; sic animos absentûm cura Malorum
2.1120  Praeparat, exiguo felicia tempora iam nunc
2.1121  Alterius quasi permiscens discrimine sortis:
2.1122  Quae nisi parte sui mediâ, lentoque subiret
2.1123  Sic praeuisa gradu; nulli non cernere

offusi sub nube pauoris,
2.1159  Prospiciat: neque seu veras dignoscat ab vmbris
2.1160  Futilibus species; valido seu pectoris arcem
2.1161  Praeuisos contra insultus munimine firmet:
2.1162  Sed, quaecunque Malorum absens Fortuna minatur,
2.1163  In maius ferat, et visu discriminis ipso
2.1164  Debellatus, inermis, humi procumbat; iniquae
2.1165  Nullum sortis erit tam deses cura leuamen:
2.1166  Quin noua fortuito

3.352  Commoda ciuili rabie, et popularibus ausis
3.353  Imperio extrudi potuisse? En perfidus, en quò
3.354  Praecipitet mentes furor, atque in viscera lapsum
3.355  (Ah Stygiam pestem! Ah Lernam eluuiemque Malorum!)
3.356  Haeresis infandum virus. Pulsum ilicet omne
3.357  Fas animis: nihil integri sub pectore sensùs:
3.358  Nusquam dedecoris pudor, aut reuerentia famae:
3.359  Sed

ferre
3.600  Pondera, ceu melior fati, leuiùsque futurus
3.601  Sic miser, aequales quàm si pro parte virili
3.602  Omnibus aerumnas communis diuideret sors.
3.603  Quin Alios igitur, iustâ quêis lance Malorum
3.604  Abnueres par esse, animo proponis, et inde
3.605  Opportuna refers duri solatia casùs?
3.606  17. Rettuleris sanè, Leporum ni amentior ipso
3.607  Sis grege: cui

lacertus,
3.623  Attonitas replere fugâ, et formidine mentes.
3.624  Nec piget obstrictos tam duris legibus annos
3.625  Ducere? Funesti valeat quin aetheris vsus.
3.626  Sat luci, lacrymisque datum. Mors vna Malorum
3.627  Effugium. Moriamur, et vltro in fata ruamus.
3.628  Instar habet si vita necis; vitae vltima finis
3.629  Ortus erit. Finire necem, haud perijsse; renasci est.
3.630  Haec alij passim, ante alios

4.1382  Nil opus. Ex ipsis praesens medicina venenis
4.1383  Ad virus fatale fluit. Quos hactenus hostes
4.1384  Pertulimus, cuncti haec sociant in praelia vires,
4.1385  Cuncti armis opibusque iuuant. Si namque Malorum,
4.1386  Quêis adeo humani series circumfluit aeui,
4.1387  Spremus mitisque venit, Mors, terminus; illa
4.1388  Qui timet, hanc minimè flendam sibi duxerit: aequm
4.1389  Ad tumuli gremium nihilò

4.1399  Nulla quies: longè portus: plena omnia monstris,
4.1400  Vorticibus, scopulis: nusquam non multa Charybdis,
4.1401  Scyllaeaeque canes, et concurrentia saxa.
4.1402  O penitùs sortisque suae, vrgentumque Malorum
4.1403  Immemores, quibus, haec inter discriina, Parcae
4.1404  Plùs nimiò celeres, et portum tangere poena
4.1405  Ducitur, haud poenae requies, optandaque finis.
4.1406   74. Bistonidae meliùs,

refingit.
5.329  Ah non ex nihilo maciem, lethumque, laboremque,
5.330  Impia furtiuae post munera lampadis, aegro
5.331  Incubuisse ferunt Orbi. Si vera fatendum;
5.332  Hic ignis fuit ille: omnis comitata Malorum
5.333  Hunc series. Longè tamen, vt de sedibus haustus
5.334  Credatur superis: tetro quin sulphure pinguem,
5.335  Et picei glomerantem vndosa volumina fumi
5.336  Tartareus Phlegeton superas in

pectora curis
5.445  Ambitiosa teri: dum, quam certamine tanto
5.446  Nancisci properant, venantur et omnibus vnam
5.447  Aucupijs, incertam adeo tenuemque secundi
5.448  Murmuris excipiunt auram: contraque, Malorum
5.449  Quod miseris summum, mordacibus vndique carpi
5.450  Iudicijs sua facta vident: nec, amica referre
5.451  Quî tot Censorum liceat suffragia, quamvis
5.452  Rumpantur, ratio sese aut spes obijcit

et superos rimaberis axes.
6.890  41. Adde, quòd aeterna seiunctum ab origine, praeter est,
6.891  Quàm mutilum, quodcunque Bonum, neque cordibus aptum
6.892  Implendis; multâ haerentûm contage Malorum
6.893  Inficitur: totum vt nequeat, totoque requiri
6.894  Pectore: diuersis animos sed motibus vrgens
6.895  Hinc cupidos trahat; hinc refugos auertat: amorque
6.896  Illius haud leuiore odij sit

alibi, laetis coeant cum tristia, parsque
6.976  Saepiùs haec illam praeponderet; amplius aegro,
6.977  Quàm gaudî, maeroris adest vectigal Amanti.
6.978  Ilicet infelix, cumulo crescente Malorum,
6.979  Cum sua vix portet, damnatur et illa subire,
6.980  Vnanimum lugenda premunt quae, fata, sodalem!
6.981  Haud ita, supremo, tedis melioribus ardens,
6.982  Caelicolùm Regnatori qui iungitur.

libro perspicuè ostenderimus; reliquum est, vt secundam in hoc, et consecuturis duobus pari perspicuitate ostendamus: ac, quemadmodum ibi nullam fortuitorum affluentiam Bonorum fundandae Sapientis laetitiae vel necessariam, vel idoneam euicimus; sic nullam deinceps fortuitorum violentiam Malorum eidem labefactandae parem esse euincamus. Neque tamen propterea opus ducimus, ad splendida de huiusmodi Malorum ingenio figmenta confugere: quasi nullam nocendi per se se vim habeant, sed tota haec ipsis, caeteroqui insontibus, ab inani hominum opinione

ibi nullam fortuitorum affluentiam Bonorum fundandae Sapientis laetitiae vel necessariam, vel idoneam euicimus; sic nullam deinceps fortuitorum violentiam Malorum eidem labefactandae parem esse euincamus. Neque tamen propterea opus ducimus, ad splendida de huiusmodi Malorum ingenio figmenta confugere: quasi nullam nocendi per se se vim habeant, sed tota haec ipsis, caeteroqui insontibus, ab inani hominum opinione affingatur. Illud potiùs, tanquam propositionis allatae fundamentum statuimus, magnam humanae menti vim esse ad

seu falsam effingat; seu veram amplificet: seu, quae admistis (vt semper contingit) Bonis mitigatur, pura, et à meliori parte seiunctam concipiat: adeoque, qui haec mentis vitia sapienter correxerit, posse illum ita externorum Malorum acerbitatem lenire, vt nihil tranquillitati suae obsint. Id porrò perspicuè comprobari videtur dissimillimo animi habitu, quo diuersi eosdem saepe casus excipiunt, alij ad extremum maerorem deiecti; alij suâ nihil è quiete dimoti.

afferunt euitandis Malis praesidium: quin ea potiùs anticipant, atque longiùs producunt. Deinde, quia plurima nobis obijciunt ficta, et nunquam euentura infortunia, non alium propterea relaturis improuidae formidinis fructum, nisi, vt inanium solicitâ expectatione Malorum verè tristes, ac miseri simus. Postremò, quia plus saepe cruciatùs ex Mali prouisi metu, quàm ex ipso Malo praesente percipimus: cum eo ingenio sit timor, vt et maiora veris concipiat, quae procul intuetur, Mala; et quouis temporis puncto totam eorum

sit nunc solertiùs prospicere, vt praesenti compensetur securitate, et laetitiâ. Importunis timoribus per hanc praxim resectis, plusquàm dimidium recidi ex humanae miseriae cumulo ostenditur: cum illius longè maior pars in futurorum curâ, quàm in praesentium Malorum sensu sit posita. Falso igitur de Naturae, Fortunaequae saeuitiâ homines queri, iustiùs sui accusaturos timoris dementiam, qua vtriusque tum Bona corrumpant; tum Mala congeminent. Non tamen propterea omnem futurorum

Quin illam prudentiae consentaneam, instruendisque aduersùs ventura Mala animis apprimè opportunam censemus. Falsò quippe Epicurus docebat, ex eiusmodi prouisu nihil aliud, quàm vanas formidines, et aegritudinis incrementum, referri: cum veriùs Malorum inde sensus, atque terror soleat imminui. Id verò multis, apertisque rationibus confici potest. Nam Inscitia, ceu nox, semper trepida: prospectisque multò leuius, quàm ignotis percellimur: eodem planè pacto, quo minùs in luce, quàm nocturnas per vmbras,

profutura argumenta: idque adeo in praesentibus libellis nos agere, Socratis exemplum sequentes, qui Philosophiam primus à curiosâ rerum physicarum indagine ad vtiliorem morum, vitaeque disciplinam traduxit. Cum igitur in superiori libro aduersùs impendentium Malorum formidinem opportuna remedia attulerimus; ea iam tradituros, quibus Sapiens instructus vel praesentium Malorum tristitiam lenire, et in quâuis Fortunae acerbitate tranquillum animi statum valeat tueri: quae multò tum excellentior, tum operosior sit fortitudo, quàm absentes, et remotos

primus à curiosâ rerum physicarum indagine ad vtiliorem morum, vitaeque disciplinam traduxit. Cum igitur in superiori libro aduersùs impendentium Malorum formidinem opportuna remedia attulerimus; ea iam tradituros, quibus Sapiens instructus vel praesentium Malorum tristitiam lenire, et in quâuis Fortunae acerbitate tranquillum animi statum valeat tueri: quae multò tum excellentior, tum operosior sit fortitudo, quàm absentes, et remotos tantummodò casus citra

hoc esse. Nihil illo truculentius, nihil in furias, in sanguinem, in caedes proiectius, vbi quidquam suae libidini obsistat. Documento sit furor, quo Brutarum Animantium corda succendit. Detestatio tam pestiferae luis, per enumerationem Malorum, quae humano generi plurima, et grauissima infert. Ambitio post Amorem se obijcit, splendido et ipsa cultu oculos rapiens. Cum tamen nullus Tyrannorum grauiori, quàm illa, seruitutis iugo subiectos oppresserit, facultatibus

pulli, qui domitus Rectori se facilem praebet: contra verò indulgenter diu habitus vix vllâ deinde vi ad parendum potest induci. Sextum, Nihil admittere, cuius nos peracti serò deinde poeniteat. Stultorum enim esse, quidquid animo in praesens arrideat, sine vllo Malorum indidem profluentium respectu, statim inuadere. Quae Stultitia in voluptarijs, ambitiosis, et iracundis hominibus luculentiùs intuenda proponitur. Quin ipsius etiam Epicuri testimonio damnatur.

Bibliographia locorum inventorum

Retrieve all occurrences

Click here for a KWIC Report