Your search found 203 occurrences

Retrieve all occurrences

Click here for a KWIC Report

Occurrences 4-63:

fretus collecto subitario milite perpropere nocturno itinere per avia et incertas semitas die appetente ad fauces ipsas pervenit. Offendit omnia hostili preocupata manu: incertum, sive custodiendi transitus gratia presidio loca munita: sive motu banni animadverso, citaciore milite transitus occupatus: ut alteri alteros adesse iam explorarunt. Res enim patuerat sublato clamore infestis armis proelium ineunt, pugnatur acerrime: utrinque exoritur ingens armorum strepitus, cadunt plerique, stetit aliquamdiu Victoria anceps: et pro se quisque omni impetu urgere contendit:

2.29.68   Ter nostris Turcus Martia terga dedit.
2.29.69   Ad sua festinat compulsus uerbere castra
2.29.70   Noster ager Turco milite plenus erat.
2.29.71   Impius ille furens uillas dedit ignibus omnes
2.29.72   In cinerem uersa est rustica tota domus.

Bion inuido cuidam subtristi: Nescio, inquit, utrum tibi malum an alteri bonum contigerit 43. Demetrius inuidia agitatus, quia clarissimus 52. Antisthenes: Sicuti rubigo ferrum, ita inuidiam inuidos consumere aiebat. Absurdum esse dicebat triticum purgare lolio bellumque inutili milite, rem uero publicam inuidis non exhaurire 54. Heraclitus dixit: Merentur Ephesii omnes adulti mori impuberibusque urbem derelinquere, quoniam Hermodorum sui pręstantissimum expulerunt dicentes: Nostrum nemo inęqualis sit, quod siquis erit talis, alibi et cum

esse eiusdem, inquit, et capere aliquos uelle et timere. Liuius Salinator pallantes sine duce hostes opprimi uetuit, ne cladis ipsorum domestici nuncii deessent. Senatus recusauit auxilia Chartaginiensium aduersus Pyrrhum, quod dicerent ea se bella suscipere solere, quę suo milite gerere possent. Idem Romanorum animus Cannensi clade accepta. Spartanus claudus pugnare se, non fugere uelle dixit. Alius: In umbra pugnabimus. Alius urbis edita moenia mulieribus, non uiris condita dixit, liber III, caput VII. Medicus. Quo miraculo

qualis esset 108 . Milciades, Themistocles 122 . Aulus Cornelius opima spolia post Romulum portans 149 . Aulus Posthumius dictator intra hostium munitiones signum iecit et milite ad recipienda signa in ferrum ruente uictor euasit 151 . Brasidas moriens, ubi se uicisse audiuit, lętus expirauit 165 . Camilli triumphus 179 . Lysander

In eos qui inique uindicant 29 . Minatur ultionem 29 . Victoria. Castellum citius captum quam epistola scripta 20 . Absente conductitio milite se uictoria potitum gloriatur 34 . Coniuratos captos nunciat 61 . Vulgi inconstantia 21 . Vaticinium. Curam futurorum superuacuam asserit. Fatum

pacis, maiestas regia uobis
5.4.57  Debeat imperii uindictam adsertaque regna,
5.4.58  Vrsini porceres; uestro uictoria parta est
5.4.59  Milite et auxiliis tantis nunc aula triumphat.
5.4.60  Quod si nobilitas et caetera facta deessent
5.4.61  Rebus, Roma, tuis, nostro praetendere saeclo

7.34.2   Iulius hinc tristis, publica spes, perii. 35. In eundem
7.35.1  Milite qui Gallo Venetos Gallumque fugaui
7.35.2   Militibus Venetis, Iulius hic iaceo. 36. In

sub oppido Jaice nuncupato, in calce Bossinę posito, in quo nonnullis annis magistratum obtinuit, cum Turcis congressus est, totiens victor evasit. His itaque, ut reor, confisus avibus, huic adherens omini cum toto suo exercitu ausus est ad campestria descendere loca, sed primum delecto milite colles viasque pręmunivit, qua Turchia erat reversura. Aderant multi locorum domini nobiles et barones. Affuerunt et comites de Franchapanibus, cum ipsis Corbavię, Modrusię et Lichę provinciarum milites, omnes pene delecti viri egregiique propugnatores: cucurrit et plebs pedestris lęta

solet oratio iustorum. Stephanus abbas, ordinis Grandimontensis institutor, dum montis Mureti * corr. ex Moreti (qui est in Aquitania) solitudinem incoleret, pro milite quodam, ut flagitium, in quo obstinatior uidebatur, dimitteret, orauit. Hinc ille, qui neque iam ab eo desistere se posse neque, si posset, uelle dixerat, repente mutatus peccatum suum fleuit uitamque correxit.

42.16  Protinus, hi dictent qui sibi saeua uelint.
42.17  Turcus ut armigero bellum terraque marique
42.18  Suscitat in miseros milite christicolas,
42.19  Enumerent alii, Venetorum mille carinas,
42.20  Venit ab occiduis quantaque classis aquis.

50.13  Gens Modonea tuum melius quo numen adoret
50.14  Et ferat ante tuos munera grata focos.
50.15  Haec circumsessos armato milite muros
50.16  Vt uidet intrepida mente, uirilis agit.
50.17   "Nunc opus est dextra, socii; nunc pectoris ardor,

dei vaticinatus eram,
13  Ecce subit Venetum, proh sors, pia fama senatum
14  Quae magnum a gelido nuntiat axe bonum,
15  Quod genus armipotens, quod Avarae gentis Amilcar,
16  Scander, ab Histricola milite caesus erat,
17  Qui tibi devinctus numeroso militat aere,
18  Nam meret in castris sumptibus ille tuis.
19  Nec minus interea Mytilenem nuntius affert
20  Milite sub Veneto vix superesse solo,

16  Scander, ab Histricola milite caesus erat,
17  Qui tibi devinctus numeroso militat aere,
18  Nam meret in castris sumptibus ille tuis.
19  Nec minus interea Mytilenem nuntius affert
20  Milite sub Veneto vix superesse solo,
21  Aequoreumque simul Cacum cognomine Richi
22  Supplicium veteris persolvisse doli.
23  Et ni forte suis ventos furibundus ab antris
24  Aeolus insanis

qui connubia sanxit;
384   Duceris et tecum per devia saxa cohortes
385   Lingonicae properant; extrema tendit ab ora
386   Santonis Oceani. Lateri comes haeret euntis
387   Rex regum: Non ille truces ad bella Rutenos
388   Ducit et Alpino populari milite campos
389   Cogitat Ausonios, sed pacis plena verendae
390   Maiestas; saevi non horrida classica Martis
391   Triste minaxque fremunt, sed tota haec pompa triumphi,
392   Virgo, tui; Hesperias tecum, regina, per urbes
393   Belgica signa

2.415   Nunc huc, nunc illuc deflectitur actus ab omni
Vento, uela tamen rapidis dat sępius austris.
Rursus ad arma ferox excitus fuderat hostes Dauid
Iesseides Dauid uictoreque milite cinctus
Venit ouans, Solymam turbis plaudentibus urbem
2.420   Ingreditur lętusque sui subit atria regis.
Illic forte sedens fessum certamine corpus
Dum releuat, dextram, qua Martia pręlia promptus

Mutata rerum facie pulsoque pauore,
3.35   Erectas hominum mulcent dulcedine mentes.
At Saul, ut reditum per tempora tarda suorum
Per longasque moras duci conspexit, eisdem
Supplementa recens delecto milite misit,
Dum dubitat primos ad talia facta patranda
3.40   Vel minus audaces uel iam minus esse fideles.
Sed tamen hos etiam uatum pręsentia mouit
Conspectusque pii Samuelis et ora uirorum

Non ingratus ago uobis, habeo quoque summas,
Quod tam solicito mea uota fauore iuuatis.
Ite modo, quocunque solo consederit ille,
4.130   Inspicite, ut certum quum norim, protinus illo
Accelerem et totum circumdem milite campum,
Nequa fugę clausis pateat uia. Condere si se
Sub tellure uolent, scrutabor uiscera terrę.
Inferius trusi Stygia si sede latebunt,
4.135   Erruet inde illos animi solertia nostri."

Post Iesimutheos fines deserta Maonis,
4.140   Altorum nemorum generosi montis, habebant.
Id referunt regi post explorata reuersi
Ziphei loca multa quidem regionis opimę.
Rex uero subito collecto milite campos
Transgressus, montem peruenit ad usque Maonem
4.145   Instructaque acie coepit conscendere collem,
Ipsum cum sociis qui tunc Dauida tenebat.
Cui iam nulla fugę fuerat uia, nulla salutis

proris
4.165   Iam sulcata suis aduersa flante procella. Saul
Cisides etenim montanum scandere culmen
Dum properat, subitus perculsit nuncius aures:
Arua Palestino uastari milite regni
Tota sui, uillas incendi, rura colonis
4.170   Priuari pecudumque greges armentaque uerti
In prędam, magnis turbari cuncta rapinis.
Vocibus his excitus abit tutumque reliquit

Vt quandoque tibi sim multo plura daturus.
Nunc secura uale, cuius sapientia rara,
4.490   Pręstans eloquium, mens mitis teque tuosque
A tam uicinę reuocauit limine mortis."
Hęc ubi dicta, pius conuerso milite Dauid
Ad sua castra redit gaudens, quod sanguinis expers
Innocuasque manus pacataque tela referret.
4.495   Ipsa quoque Abigail Carmeli pascua montis
Magnorum compos uotorum lęta reuisit.

Conueniunt referuntque super iuga montis Achilę
5.115   Ipsum Iesseiden timida cum gente morari.
Exurgens igitur Zipheia currit in arua
Cum ter mille uiris collemque obsedit Achilę.
Stabat ibi fixis collecto milite castris. Nox
Et iam cęca suis terram nox texerat umbris
5.120   Diffundens blandum per mollia membra soporem,
Magnanimus Dauid solo comitatus Abisa,
Pręstanti uirtute

Religione deos Hebreus adoret ahenos.
Pręterea puduit pulsos uictosque fuisse
8.120   Marte Palestinos, rursum tentare parabant
Fortunam belli. Reparatis uiribus ergo
Implerunt iterum Raphaimos milite campos.
At uero Dauid, dum nil decernit agendum, Responsum a deo accipit
Donec certa dei discat pręcepta, monentem
8.125   Audit, si uicto tandem cupit hoste potiri,

secat, donec se fundat ad oras
Occiduas, tandem, pręclusus rupibus altis
Tauri, flectit aquas, tepidum conuersus ad Austrum,
8.405   Ingrediturque Syrum siluas Arabumque paludes.
Illo igitur Dauid collecto milite tendens
Occurrit ualidis legionibus Adadeseri,
Sobarum regis, nec pugnam distulit ultra.
Irruit in medios audax rerumque potitus,
8.410   Pręter cęsorum turbam pręterque fugatos
Huc

Tormentis concussa ruunt rimisque fatiscunt.
Pars cecidit muri, patet hac ingressus in urbem,
Sed tibi seruatur capiendę gloria Rabbę,
Vt uirtute tua potius superata feratur
9.445   Quam pugna ductuque meo." Rex milite multo
Armatus uenit, primo capit impete Rabbam.
Vrbs opibus uiduata suis, simulachra deorum
Deturbata solo. Post hęc captiua iuuentus
Vinclo pręssa graui. Sonat ingens undique planctus

Vxorumque una. Rex illi cęssit, ut iret
Offerretque deo promissa et debita sacra,
Esse nefas dicens, quod recte uouimus, illud
Reddere nolle deo. Tunc Hebronam ille profectus
Cum bis centeno peruenit milite. Postquam
10.415   Illic consedit, certos direxit ad urbes
Israhelitanas, populis hęc iussa ferentes,
Vt clangente tuba magno clamore salutent
Absalona sacro dignum diademate regem,

"Nullius uestrum, mulier, me crimen adegit,
Vt uobis hęc bella feram uel moenia uexem
12.280  Vestra modo. Si non istam fugisset in urbem
Seba satus Bochro, cuius mens perfida regem
Offendit grauiter, nequaquam milite muros
Oppugnare suos uidisset Abella Ioabum.
Sebam posco mihi: quem si conceditis unum,
12.285  Hęc procul a laribus discedent agmina uestris."
Foemina responsum iocundo tale Ioabi

fortesque tibi qui subdidit hostes,
14.115   Ipse tuum Salomona iuuet, sublimius illum
Euehat euexit quam te, quem fama per orbem
Concelebrat uirtusque super quem sydera tollit."
Nec mora, tres isti collecto milite pergunt,
In medio Salomon dorso supereminet alto
14.120   Compositus mulę, magna glomerante caterua.
Ęquora permensi celeri siluestria cursu,
Ad Gyonis leni labentes agmine lymphas

rei rumor Delmatię regem Salonis tunc residentem timore perculit. Ac repente legatos ad regem Istrię mittendos curat, petit uti coniunctis uiribus a communi periculo sese tueantur maturentque obuiam ire hosti ne ille imparatos repenti irruptione opprimat. Igitur subitario milite comparato ambo pari animi audacia procedentes castra non procul ab hostium castris posuerunt. Per dies octo leuibus inter se procursationibus decertarunt, postremo exercitibus utrinque in aciem eductis diu dubio Marte pugnatum est. Denique magnis utrinque actis cędibus

nostra aetate esse posse uideatur.

9. Interiere iamdiu optimi illi imperatores, interiere item Christianissimi Gallorum reges, duces, marchiones et principes, qui ex ultimis Europae finibus, fidei zelo accensi et sola futurae beatitudinis spe ducti, collata pecunia et milite ut ciuitatem sanctam Hierusalem de manibus infidelium eriperent, Asiam penetrare et grauissima ac diuturna bella gerere certatim appetebant. Nos uero non pro uno templo unaue ciuitate, sed pro tota hac quae restat adhuc Christiani orbis parte, pro fide ipsa, pro relligione, pro urbe Roma,

commate interpunxit Gortan; nullam distinctionem habet Glavičić manus conserere ultro non appetet? Quis te duce, te spectatore pro Christiana fide libens non obierit? Reges consurgent, principes mouebuntur, mare classibus consternetur, campi milite replebuntur, timebunt gentes, aduersarii formidabunt. Et fugiet serpens a facie leonis rugientis et persequentis. O terque quaterque beati, quibus auita regna uidere et patrias terras colere dabitur! Beatissimi uero quis sub crucis signo et te imperatore oppetere continget! Quod si generalis

Hyspanorum, Italorumque strages facta est, tot fortium uirorum cędes perpetrata, ut ad effugandos ab Europa atque Asia Mahumetanos satis essent. Nunc uero ita adhuc agunt, ut reliquum orbem illis facilius possidendum relinquant, milite uacuum ac defensoribus exutum. Malicia ergo abundauit, et charitas in odium uersa est internecionum. Quid restat, ut non iam propinquum putemus iudicii diem? Quoties pestilentias passi sumus, quoties fame afflicti? Nihil reliquum

ex gratuito laturus officio, quippe externis, nedum ciuibus debita auxilia turpiter uenduntur. Est enim proprium principum uirorum magis dare quam accipere beneficia. Quod ubi omnium consensu statim impetrauit, contracto subitario milite, euocataque ingenti agrestium multitudine, sed magna ex parte inermi ― nam pauci gladiis, plerique messoriis ac lunariis falcibus erant armati Boemos in agro Colociensi secure agentes adoriuntur. Qui quidem ubi

ab hostibus capitur, uiuusque ad Bazethem Turcarum regem adductus est. A quo neque blanditiis, neque crudelissimae mortis denuntiatione impelli ad perfidiam potuit, quum eum per se Turca diu uerbis fatigasset, uti a Christiana religione ad Machometani ritus deficeret sacra, quo eo milite aduersus Christianos uti posset. Itaque in custodiam ultra Hellespontum missus, ueneno, ut ferunt, ab hostibus est necatus. Atqui inquirenti mihi, quanam potissimum causa, quaue nostrorum culpa praedatoria Turcarum manus, ab Hungaris fundi facile assueta, tantam ediderit

intercedit, seruire unquam in animum induxerint, quum utraque gens illos bello saepius tentasset. Tales ergo non ui cogendi erant, uerum beneficiis conciliandi, atque mercede potius in partem quam in ditionem trahendi. Praeterea summae dementiae fuit cum Polono, tantummodo tyrone milite laborisque intolerantissimo, Turcas, gentem in armis duram, crebrisque expeditionibus exercitatam, bello lacessere, non deductis prius in societatem Hungaris, qui quidem soli fere hac tempestate cum Turcis pugnare nouerunt, eo quod insito quodam odio quotidianis prope praeliis

eo regius quaestor, qui mancipia recenseret, regique quintum quodque mancipiorum caput de more acciperet, a Constantinopoli accessit. Is dum inter recensendum quemque praestantiorem forma captiuum, regi eum attributurus, seligit, pene a quodam Marconii milite interfectus est. Nam caeteris tenui tantum murmure indignationem prae se ferentibus, eo quod regis desidia aequale prope emolumentum cum his acciperet, qui acerbissimos labores ac erumnas in expeditione passi fuissent, ille collectam iram haudquaquam uerbis effundens, stricto ense

― neque enim eo Turcae improuise accesserant ― in pagos ac uillas saeuitum est, nullo Christianorum prohibente, tametsi Veneti his in locis, ut paulo ante dictum est, exercitum tunc haberent numero Turcis praedonibus longe superiorem. Sed quum et copiae his non ex ueterano ac belli perito milite, uerum collectitiae essent, et legatus ipse ad exercitum Andraeas Zancanus sola lingua, ut plaerique Veneti, satis strenuus, animo uero quum suapte natura timido, tum propter nullum militiae usum ob imminens periculum prorsus abiecto, haudquaquam ausi sunt cum inermi

nominis oppugnare adortus est. In qua quidem oppugnatione, tametsi totum pene oppidum muris dirutis nudasset munimentis, summa tamen uirtute a Turcis, qui in praesidio erant, defensum est. Quum itaque totam fere hyemem Venetus ad Cephaleniam, eo quod remige tantum classem instructam, milite uero inopem habebat, nequicquam absumpsisset, amissis duobus circiter millibus, promptissimo quoque classicorum, tandem irrito incaepto inde abscessit morbo ex animi aegritudine contracto, quo quidem paucis post diebus peropportune extinctus est, ne eadem inuidia, quam Crimano

Infimae enim prope fortunae apud Venetos habentur, cum quibus illi imperium non communicant, nec honorem impertiuntur. Quamquam Christianae nobilitati Venetorum imperium ualde monstrosum esse uidetur, quippe qui praeterquam, quod militiam haud per se exerceant, sed mercenario et externo milite utantur, idem sunt et senatores et mercaturae dediti. Vnde Venetis nunquam fere contingit sua uirtute, sed hostium uitio rem bello bene gerere. Quod quum et ipsos, qua sunt prudentia, non fugeret, puderetque irriti ad Cephaleniam incoepti, missis legatis cum muneribus

fugientibus obuiam esset factus, atque unum ex his una congressus ictu lanceae equo deiecisset, duo quoque reliqui statim infracto animo sese uinciendos Slaueno praebuerunt, quos magna omnium admiratione prae se agens Barletum compulit. Consaluus statim ab ipsa pugna cum uictore milite Neapolim eo laetior petit, quo paulo ante propior periculo fuerat, urbemque quamquam in Gallos inclinatiorem, uoluntate ciuium laetisque populi dolorem dissimulantis acclamationibus ingressus est. Vultus enim et uox humana, uel quum maxime animo disparia

confecto, regnum Neapolitanum repeti iubet, creato exercitus duce Francisco Gonzaga, principe Mantuano. Iam Francorum copiae fines regni Neapolitani ingressae ad Lyrim peruenerant, ponteque amnem Franci iungebant, quum Consaluus, cum modica quidem suorum manu, sed duro in armis milite, eo accessit transitu hostem prohibiturus. Caeterum effecto opere, Hispanis nequicquam obstantibus, atque ad utranque partem pontis castellis cum praesidio impositis, Galli partem copiarum crebro traducebant, ac leuia certamina cum hostibus uario euentu inibant.

et soli, quod institutis ac moribus illorum conueniebat, mercaturę incumbere, nec terra marique regendis imperiis implicari, propterea quod nihil minus tutum est quam ingentes opes nullis aduersus hostem propriis armis munitae. Nam hae, ut alio loco dictum est, alienis armis et milite externo aere conducto tutae esse nequeunt. Vt is, qui bellum Venetis indixerat, Mediolanum ad regem est reuersus, rex in Cremonensem agrum confestim contendit, qui dum eo iter faceret, audiens Triuilium,

certamen ― et est campus intra urbem arci subiectus, mediocribus explicandis aciebus non admodum incommodus. Porro neutra pars iustum exercitum habebat, propterea quod Venetorum res iam accisae erant, Galli uero copias suas minuerant, milite in multa distributo praesidia. Sed Venetus exercitus per se a Gallo facile uinci assuetus, utpote mercenarius et pro aliena republica dimicans, ubi uidit Brixianos armatum hostem non sustinere, sed acie paulatim excedere, atque arma ab hoste auertere, quosdam etiam

Cilistriae manum praedatoriam colligant, imperat, Valachiamque uastent. Quibus perceptis Valachi Ioannem Comitem Seposiensem ex transyluania accersunt, huic se suaque omnia permittunt, palam ab Turcis deficientes. Ille uero milite conducto Valachiam uenit, Turcasque parantes regionem uastare prohibet. Quod ubi Regi Turcarum nuntiatum est, ueritus ne prouinciam occuparent Vngari, de pace cum Valachis, propositis antiquis conditionibus coepit agere.

temporibus, Othomani posteritatem Slauorum aciae regna superare, imperia obtinere, munitissimas urbes expugnare, euertendo Romano imperio incumbere orthodoxamque religionem, nisi omnipotentis dei manus suppetias attullerit, destruere et pessundare. Veneta res etiam, praesertim per aequora, hoc milite suis se hostibus frequenter terribilem exhibuit, nec quisquam unquam Slauos segnes ad pgnam inuenit. O igitur felicisamam Slauorum nationem, quae tot millibus annorum magnam Europae partem et haud spernendam Asiae portionem haereditario iure possidens manum adiecit, ut totius

remigrabat Caldaeis ductor ab oris
1.392  Abraamus superum iussu, et noua regna petebat,
1.393  Quem comitabatur sumptis exercitus armis.
1.394  Parte alia uictor paruas Iordanis ad undas
1.395  Sternit inaequali uictrices milite turmas.
1.396  Erigit hic aras Solymi post Xenia regis,
1.397  Post promissa Dei, circum genitalia caedit
1.398  Relligione noua, patulaeque sub arbore quercus
1.399  Tris cratere Deos, dapibusque exceptat opimis.
1.400  Hic homo uersa riget,

5.92  Ionio Aegaeoque sonat circunflua ponto.
5.93  Ipsa mari quanuis gemino strepat Itala tellus,
5.94  Classibus et quanuis multis premat aequor utrunque.
5.95  Non ego bellipotens te roboris inclyta palma
5.96  Hadria praestanti fortissima milite tellus
5.97  Transierim, nec te Regum Pharsalia uictrix.
5.98  Caeteraque Europae uariis distincta loquelis,
5.99  Regna opulenta docet, populosque, urbesque, ducesque
5.100  Vt transalpinae diuerso limite gentes
5.101  Venatu

incendia Cacum,
10.85  Ignifluo et mixtim nebulas ex ore uomentem,
10.86  Viribus oppressum elisit, strauitque per antrum.
10.87  Hinc grata Herculeis celebratur honoribus ara.
10.88  Qui mea signa sequi, mea negligit arma gerenda,
10.89  Milite cum nostro, me stat meaque agmina contra.
10.90  In mea qui nostras non congregat horrea messes,
10.91  Colligit et curua demessos falce maniplos,
10.92  Dissipat hic pingui et dispergit mergite culmos.
10.93  Vulgus in omne malum procliue, remittitur

Iacobi Boni Rac. Donum secundum / Pastoralis Tibiae Matri Clementiae / dedicatum Pietas.
11.1  Christus oliueti montem petit, altera postquam
11.2  Orta dies, tum templa subit, populosque docebat.
11.3  Suscitat interea Daemon noua milite uafro
11.4  Inuenta, et fraudem ancipiti distringit elencho.
11.5  Namque trahebatur miserandae obnoxia morti
11.6  Foemina, quoi saeuus lapides, horrendaque pugnis
11.7  Fata intentabat, turpique libidine foedus
11.8  Pollutum

11.797  Praecedit liuor, sequitur contentio, miscet
11.798  Omne nefas circum, totis discordia castris.
11.799  Haec in discipulos occulti praelia Martis
11.800  Intulit, in sacras bellum molita cohortes.
11.801  Hoc adeunt Christum, et tentoria milite complent.
11.802  Cuius apex extat coelestibus altior astris?
11.803  Nec regno coeli praestantior eminet alter?
11.804  Talia dum tractant, et iniquo Marte laborant
11.805  Discipuli, inuictis hostem dux impulit armis
11.806  Christus, et

datur requies, nec cura remittit,
12.65  Donec ea inuenta, ut uictrix exultet Amazon,
12.66  Quum uidet exuuiis hostilibus agmen onustum,
12.67  Quum uicina cohors et amica caterua frequentes
12.68  Gratatum ueniunt, illa et se tollit ouanti
12.69  Milite, talis erit redeuntis ouatio Christi
12.70  Ad superas anima inuenta subeunte choreas.
12.71  Egregio quodam fuerant duo principe nati,
12.72  Nec simul in patrio uoluerunt uiuere regno.
12.73  Alter enim natu iunior compellat

dei quae ui patrarat Iesus,
12.655  Creditus esse fuit multis diuina potestas,
12.656  Conuentus alii, pharisaeaque tecta petebant.
12.657  Rumpitur inuidia sceleratum pectus auerni, ❦
12.658  Conciliumque uocat, fit aperto milite bellum.
12.659  Indignata ruunt inferni monstra, tumultum
12.660  Concitat Alecto stygiae pice noctis opaca
12.661  In lucem, mors in uitam, confusio rectam
12.662  Coeca uiam contra, sapientem insania Christum
12.663  Conspirat Synagoga

resorpsit.
13.116  Fracta euersa mari dederat res nostra ruinam.
13.117  Te fautore graues euasit naufraga fluctus.
13.118  O, laus o, robur, spes o fidissima Iesu.
13.119  Intonat e iustis uox exultante camoena,
13.120  Diua salutifero et tentoria milite replet.
13.121  Dextera uirtutum nos haec quoque dextera tollit.
13.122  Nos quoque uita beat, nullo moriemur in aeuo,
13.123  Et domini laudes, atque inclyta facta canemus.
13.124  Castigauit enim uindex, et morte retraxit.
13.125  Pandite

13.210  Iactat, opima deo centenae semina frugis.
13.211  Stipite quale cauo, magnaque sub arboris umbra
13.212  Feruet apum examen, pratisque reuersa iuuentus,
13.213  Pars fauis emissa fores circunstrepit alui,
13.214  Pars regem circa praetoria milite uallant.
13.215  Assedit Iesus, populus qua confluit omnis,
13.216  Dona ferens aris, et munera coniicit Arcam.
13.217  Multaque quum multi iacerent e diuite censu,
13.218  Huc accessit inops mulier uiduata marito,
13.219  Aera manu duo parua

castigat, et odit,
13.285  Inter coelicolas uita huic aeterna paratur.
13.286  Militat, et nostro si quis mihi Marte ministrat,
13.287  Post mea signa gradus ducat, mea castra sequatur.
13.288  Cum duce miles erit, mea laus et adorea coelo
13.289  Milite cum communis erit, pater omnibus unus.
13.290  Haec mea nunc anima instar habet mare quo fremit undis,
13.291  Et turbata sonant late uada littora circum.
13.292  Quid loquar? o, genetor tu me eripe turbine tanto
13.293  Tu

13.443  Conciliumque uocant, ut te Sapientia uincant,
13.444  Stulti, qui uerbum credant euincere uerbis,
13.445  Diuinum tenebrare iubar, siccare fluentem.
13.446  Ergo mala promunt instructos arte, dolisque
13.447  Discipulos, nec non romano milite uallant.
13.448  Et mittunt placidae simulato pacis amore,
13.449  Qui sic ancipiti Christo insidientur elencho.
13.450  Rabbi scimus enim, quod uero lumine uerax
13.451  Ipse dei mandata doces, et ad aethera certum

14.536  Nam magno apparent in pectore bella gerenda,
14.537  Et cruor inuicto Christi pro nomine fusus.
14.538  Concertanda premunt ardenti praelia pugna,
14.539  Atque metum magnae gemitumque dedere cauernae,
14.540  Armato fatalis aequi ceu milite uenter
14.541  Foetus, et ingenti belli discrimine uictor,
14.542  Quom stetit, et Danaos in Pergama transtulit acres.
14.543  Protinus humano uenit ut deus ora Michael,
14.544  Pulcher ab arce poli, et dios spirauit odores.
14.545  Tum grato

15.708  Et ueterum monimenta patrum patefacta dehiscunt,
15.709  Excita sanctorum redeunt in corpora manes,
15.710  Postquam surrexit dominus prodire sepulchris
15.711  Visa (genus sanctum) sanctaeque apparuit urbi.
15.712  Centurio attonito custos cum milite fixus
15.713  Stabat ab aduerso, uisa qui morte tonantis
15.714  Terrificis rebus per tota portenta secutis,
15.715  Iste uir inquit erat iustus, diuinaque proles,
15.716  Quam uehemens animam, quam uoce emiserit ampla.
15.717  At procul haec

amoeno,
15.824  Marmoreaque tenens excisum mole sepulchrum,
15.825  Imposito nondum defuncti corpore tactum.
15.826  Fecerat ipse nouum Ioseph sibi, conditur illo
15.827  A coelo et terra defleti corpus Iesu.
15.828  Hunc stulti signis, custode et milite uallant. Dedicatio Doni Sexti ad Iesum Christum Dei filium.
l9.1  Christe triumphato qui tartara pandis Abyso,
l9.2  Manibus ereptis diti, coelumque recludis,
l9.3  Suscipe

uidentur? quę nisi cum uita (ne Papia quidem lege perditae lasciuię fibulam imponente) non abierunt. Testatur hęc tua caluities et uulgatissimum Thyestis nomen inustaque scomatis perpetua infamię stygmata identidem a milite currum prosequente iactatis. Igitur audebis obiiere mihi tua flagitia, quę non excusantur aetatis imprudentia? maturum iudicio sibi tenacissimis nexibus obstrinxerant. Reor optimum unicuique esse, priusquam

Bibliographia locorum inventorum

Šižgorić, Juraj; Marulić, Marko; Mihetić, Ambroz; Tideo Acciarini; Andrea Banda di Verona; Hilarion di Vicenza; Raffaele Zovenzoni; Giliberto Grineo (c. 1445-1509?; 1450-1524; c. 1420-post 1487) [1477], Elegiarum et carminum libri tres, versio electronica (), 1585 versus, verborum 10077, Ed. Veljko Gortan [genre: poesis - carmen; poesis - elegia] [word count] [sisgorgeleg].

Marulić, Marko (1450-1524) [1480], Repertorium, versio electronica (), Verborum 315700, Ed. Branimir Glavičić [genre: prosa oratio - loci communes] [word count] [marulmarrepert].

Crijević, Ilija (1463-1520) [1484], Carmina e cod. Vat. lat. 1678, versio electronica (, Dubrovnik), 7675 versus, verborum 46525, Ed. Darko Novaković [genre: poesis - elegia; poesis - epigramma; poesis - lyrica; poesis - epica] [word count] [crijevicarm1678].

Divnić, Juraj (1450?-1530) [1493], Epistula ad Alexandrum VI Georgii Difnici Dalmatae episcopi Nonensis, versio electronica (), Verborum 2068, Ed. Olga Perić [genre: prosa oratio - epistula] [word count] [difnicgepistalexvi].

Marulić, Marko (1450-1524) [1496], De institutione bene vivendi per exempla sanctorum, versio electronica (, Split), Verborum 186963, Ed. Branimir Glavičić [genre: prosa oratio - tractatus] [word count] [marulmarinst].

Božićević Natalis, Frano (1469-1562) [1497], Francisci Natalis Carmina, versio electronica (), 3135 versus, verborum 19055, Ed. Miroslav Marcovich [genre: poesis - carmen; poesis - elegia; poesis - epigramma] [word count] [natalisfcarmina].

Niger, Toma [1502], Divina electio ac tempestiva creatio serenissimi principis Veneti Leonardi Lauretani cum pronostico sui invictissimi principatus, versio electronica (), 429 versus, verborum 2723, Ed. Giuseppe Praga Neven Jovanović [genre: poesis - elegia; poesis - panegyris; poesis - epigramma] [word count] [nigertdivin].

Andreis, Matej (c. 1500) [1502], Epithalamium in nuptias Vladislai Pannoniarum ac Boemiae regis et Annae Candaliae reginae, versio electronica (), 451 versus, verborum 3143, Ed. Ladislaus Juhász [genre: poesis - epithalamium] [word count] [andreismepith].

Marulić, Marko (1450-1524) [1510], Dauidias, versio electronica (), 6765 versus, verborum 45407, Ed. Branimir Glavičić [genre: poesis - epica] [word count] [marulmardauid].

Marulić, Marko (1450-1524) [1510], Regum Delmatiae atque Croatiae gesta, versio electronica (), Verborum 4606, Ed. Neven Jovanović [genre: prosa oratio – historia] [word count] [marulmarrdcg].

Kožičić Benja, Šimun [1516], De Corvatiae desolatione, versio electronica (, Roma), verborum 1764, Ed. Bratislav Lučin [genre: prosa oratio - oratio] [word count] [begniusscorvatiae].

Marulić, Marko (1450-1524) [1520], De ultimo Christi iudicio sermo, versio electronica (), Verborum 16879, Ed. Branimir Glavičić [genre: prosa oratio - sermo] [word count] [marulmarultiudic].

Crijević Tuberon, Ludovik (1458-1527) [1522], Commentarii de temporibus suis, versio electronica (), Verborum 118743; librorum 11, capitum 165, Ed. Vladimir Rezar [genre: prosa oratio - historia] [word count] [tuberocomm].

Bučinjelić, Miho (1479 - c. 1550) [1524], Epistula ad Gerardum Planiam, versio electronica (, Dubrovnik), Verborum 2445, Ed. Neven Jovanović [genre: prosa oratio - epistula] [word count] [bucinjelicmepist].

Pribojević, Vinko (mortuus post a. 1532) [1525], Oratio de origine successibusque Slauorum, versio electronica (, Hvar), verborum 14680, Ed. Veljko Gortan [genre: prosa oratio - oratio; poesis - epigramma; poesis - carmen] [word count] [pribojevvor].

Bunić, Jakov; Cortonus de Vtino Minorita, Bernardinus; Petrus Galatinus; Colonna Galatino, Pietro (1469-1534; m. post 1539.) [1526], De vita et gestis Christi, versio electronica (), 10155 versus; verborum 68245, Ed. Neven Jovanović [genre: poesis - epica] [word count] [bunicjvgc].

Andreis, Franjo Trankvil (1490-1571) [1527], Dialogus Sylla, versio electronica. (), Verborum 15372, Ed. Neven Jovanović [genre: prosa oratio - dialogus] [word count] [andreisfsylla].

Retrieve all occurrences

Click here for a KWIC Report