Your search found 619 occurrences

Retrieve all occurrences (This may take some time to download)

Click here for a KWIC Report

Occurrences 446-471:

se obtulerunt suprema, eademque opposita sibi inuicem, genera. Primum fortuita, et variabilia complexum, cuiusmodi paupertas, diuitiae, morbi, valetudo, et reliqua causis ab externis pendentia: quae declinare, vel assequi non penitùs homini liberum; contrariam verò in partem traducere, ita ut e Malis Bona, aut Mala e Bonis reddantur, cuilibet pro diuersâ vtendi ratione liberrimum sit: Secundum ex arbitrarijs, et immutabilibus constans, cuiusmodi virtutes, ac vitia: quod genus seu Bona adipisci, seu Mala euitare, quandocunque voluntas sic tulerit, possumus: congenitâ verò bonitate, et

adsunt, exuere, vel si maximè conemur, haud possumus. His adeo obseruatis, ad duo generalia praecepta vniuersum Tranquillitatis quaesitae artificium reuocari intellexi: alterum quidem, vt Primis illis suâpte ambiguis naturâ, et in vtramvis flexilibus partem seu Bonis, seu Malis conuenientissimâ ratione vteremur: alterum autem, vt, quae ad Secundum pertinent genus, suae naturae tenacia, nec vnquam in diuersum itura, ea siue Mala repellere, siue Bona comparare nossemus. Sic etenim et Bonorum copiam prae manibus fore, quorum mens fructu expleretur atque expleta demum

animaduersuris, in quo demum prudens ille, tantique ad propositum finem momenti, Fortuitorum vsus consisteret. Quod igitur vnum ad artificij totius Summam dilucidè, breuiterque explicandam supererat, sedulò apud animum versans, sic tandem constitui, fortuitis quà Bonis, quà Malis ita nos scitissime vsuros, si vtraque in contemnendis ac minimis, immo si nec verè Mala, nec vltra merum nomen Bona duxerimus: ab illorum propterea tum amore, tum metu quàm maximè immunes et vacui. Nec temere id quidem, vt cuivis rem ritè aestimanti

agnoscet, synceram, integramque animi Tranquillitatem nihil aliud demum esse, quám nobilissimum quemdam de Fortunâ, deque; Stultitiâ Rationis triumphum. De Fortunâ quidem, dum illius et dona calcantur, et tela infringuntur: de Stultitiâ verò, dum et grauissimis ipsius Malis aditus obstruitur, et contrarijs ipsi Bonis mens communitur. Hic itaque tam insignis triumphus nostro in opere sex libris describitur; ita distributis officijs, et partibus, vt primi quatuor Fortunae subigendae; qui supersunt duo Stultitiae profligandae rationem exhibeant.

distributis officijs, et partibus, vt primi quatuor Fortunae subigendae; qui supersunt duo Stultitiae profligandae rationem exhibeant. Opportuna illi quidem ad victoriam de Fortunâ referendam arma suppeditant: dum Primus fucata et insidiosa ipsius Bona docet contemnere; reliqui verò ne ipsius Malis laedamur, prospiciunt; Malis, inquam, seu procul terrentibus, quorum vim, et aculeos Secundus liber retundit; siue cominus ferientibus, quibus tum vniuersis Tertius certa, quaedam in commune profutura remedia, tum singulis Quartus propria nominatim opponit auxilia. Nec segniùs postremi duo

vt primi quatuor Fortunae subigendae; qui supersunt duo Stultitiae profligandae rationem exhibeant. Opportuna illi quidem ad victoriam de Fortunâ referendam arma suppeditant: dum Primus fucata et insidiosa ipsius Bona docet contemnere; reliqui verò ne ipsius Malis laedamur, prospiciunt; Malis, inquam, seu procul terrentibus, quorum vim, et aculeos Secundus liber retundit; siue cominus ferientibus, quibus tum vniuersis Tertius certa, quaedam in commune profutura remedia, tum singulis Quartus propria nominatim opponit auxilia. Nec segniùs postremi duo ad debellandam excindendamque

1.936  Noxia quin magis euincam fugiendaque. Summus
1.937  Nam nihil in terris author cum finxerit, omni
1.938  Dote Boni vacuum, nulloque optabile fructu;
1.939  Communibus solet illa Malis adiungere sensus,
1.940  In quibus, vt nonnulla Boni sit portio; maior
1.941  Obruit hanc tamen haerentûm mensura Malorum.
1.942  At genus id miseram blandae sub imagine sortis
1.943  Temperiem nulli non

laeuo ceu sydere, gaudia praesens
1.1199  Futilium prouentus opum in contraria vertit.
1.1200  Et dubitamus adhuc, tot tristia funera rebus
1.1201  Cum ferat humanis lautae indulgentia sortis;
1.1202  Accensere Malis, vitaeque inimica putare,
1.1203  Sensibus abduci vecors suprema Bonorum
1.1204  Quae crepat, et falso miratur pectore vulgus?
1.1205  43. Heu steriles Veri, insanae quos deuia turbae

2.713  29. Denique pro certo statuendum, plurima, tristi
2.714  Qua nos saepe metu, rerum discrimina, versant,
2.715  Plus praesumpta animo expectataque laedere, sensu
2.716  Quàm coram praecepta: Malis et mitiùs ipsis,
2.717  Instantûm quàm prouisu specieque Malorum,
2.718  Torqueri mortale genus. Seu dissita fingit
2.719  Quòd veris maiora timor; seu tota refusi
2.720  In

sobolem Libitina reuellat,
2.831  Nec mihi parcatur misero, sed forfice crudâ
2.832  Sors eadem Nati primos, mediosque Parentis
2.833  Praecipiat, damnetque rogis feralibus annos?
2.834  Quot subitis heu vita Malis obnoxia, nullae
2.835  Quae valeant hominum curae, aut defendere vires?
2.836  Esto: sed an certis Parcarum haec condita Fusis?
2.837  An plenum, quaecunque licet contingere, fati
2.838  Pondus habent?

animi, fastidia, curas,
3.846  Et reliqua his adiuncta Bonis discrimina tollit.
3.847  Nec secus, aerumnis quoties immitibus vrget,
3.848  Famam onerat probris, languoribus inficit artus;
3.849  His agnata Malis pariter compendia donat.
3.850  Et tu, ceu vitae rudis, imprudensque Futuri,
3.851  Viribus inualidum, titulorum et honoris egentem
3.852  Te quereris, pulsumque domo quem corporis aegri
3.853  Ni labor

vis vlla, nec aeui iniuria soluat,
4.13  Auxilij celeres succos, diuinaque vati
4.14  Ad medicos vsus praebetis pharmaca. Quorum
4.15  Plurima cum facili iam carmine noster Apollo,
4.16  Omnibus in commune Malis latura leuamen,
4.17  Prodiderit; nunc, quae certis magis apta medela
4.18  Casibus, et quid opis sibi vulnera quaeque requirant
4.19  Expediam. Qualis barbatus saepe Machaon,
4.20  Instantis medius lethi,

sortis.
4.608  Irarum vacuus, sedato et pectore ferres.
4.609  Cur igitur, petulans hominum violentia si quid
4.610  Tale pati cogit; minùs arbitere ferendum?
4.611  Anne tuis aliena Malis insania pondus
4.612  Adijcit? Anne tuum sit dedecus, alter iniquè
4.613  Quòd furit? Aude animis. Nemo contemnitur, ipse
4.614  Ni sese prior abijciat. Succumbere tristem
4.615  Ludibrijs; non illa

4.1298   69. Per me equidem Sapiens hominem non exuat artus
4.1299  Contrahat, in gemitum laxet praecordia, rectos
4.1300  Immutet vultus. Miserum se dicere tantùm,
4.1301  Foemineosque, Malis impar, effundere questus,
4.1302  Temperet. Inuicti gemitus, et mascula duri
4.1303  Pectoris ex adyto resonent susupiria: qualem,
4.1304  Afer vbi toto descendit in ilia ferro,
4.1305  Horrendis animam

Inuicti gemitus, et mascula duri
4.1303  Pectoris ex adyto resonent susupiria: qualem,
4.1304  Afer vbi toto descendit in ilia ferro,
4.1305  Horrendis animam singultibus exalantem,
4.1306  Luctantemque Malis, et adhuc in morte minacem,
4.1307  Massili trepidant nemoris Conuexa leonem.
4.1308  Denique tristis hyems vultus (hac vsque dolori
4.1309  Fas prodire) tegat; frontis sub nube serenus
4.1310  Deficiat:

vitam.
4.1425  Iam miseram nimiùmque grauem; iam iustiùs aequo
4.1426  Culpatis volucrem. Si manserit; aspera fertur:
4.1427  Inuida; si fugiat. Qua vestris, dicite, possit,
4.1428  Qua tandem Natura Malis ratione mederi?
4.1429  Dum munus, Mala quo vitae simul omnia tolit,
4.1430  Ceu summum, reliquisque Malum par omnibus vnum
4.1431  Horretis. Cur vota sibi contraria pugnant?
4.1432  Cur dolor est, citiùs

tum? Nihil hoc honore inanius, et sapienti expetendum minùs: cum nullo accipientis merito nixus, ex solâ deferentium stultitiâ originem trahat. Additur ex abundanti, Fortunae munera non modò non ingentium Bonorum; sed neque Bonorum nomen mereri: quin veriùs Malis esse accensenda: vtpote quae plus noceant, quàm prosint. Operae igitur pretium fore, damnorum ex ijs profluentium grauitatem perpendere, cum fructuum tenuitas iam ex dictis abundè constiterit. Morbi primò se obijciunt, ab immoderato voluptatum vsu, qui opum

agitatâ inanium formidinum laruis, citra fabulam, passim occurrant. Atqui nihil hisce terroribus stultius, et rationi oppositum magis: primò, quia nullum afferunt euitandis Malis praesidium: quin ea potiùs anticipant, atque longiùs producunt. Deinde, quia plurima nobis obijciunt ficta, et nunquam euentura infortunia, non alium propterea relaturis improuidae formidinis fructum, nisi, vt inanium solicitâ expectatione Malorum verè

iam illius immanitate, facilis, et nulli non obuia ad eam retundendam praxis proponitur: si nimirum, cum anxia futurorum cura pulsare animum coeperit; haec nobiscum ritè agitemus: primò, nihil Mali adesse in praesentiâ, quod vel corpus, vel animum premat. Cur igitur angamur potiùs Malis, quae absunt; quàm fruamur Bonis, quae suppetunt? Secundò, licet multa possint aduersa euenire; incertum tamen esse, an sint euentura. Cur igitur certum incertis de Malis praesumamus dolorem? Tertiò, etiamsi, quod metuimus,

Mali adesse in praesentiâ, quod vel corpus, vel animum premat. Cur igitur angamur potiùs Malis, quae absunt; quàm fruamur Bonis, quae suppetunt? Secundò, licet multa possint aduersa euenire; incertum tamen esse, an sint euentura. Cur igitur certum incertis de Malis praesumamus dolorem? Tertiò, etiamsi, quod metuimus, ineuitabili lege subeundum sit; non defuturum tamen mox tempus dolendi. Cur igitur anticipare, et producere illam vltro tristitiam velimus? Cum è contrario, quantò illa grauior mox erit; tantò par sit

opportunis armis illorum vi cogitet, quin potius ea caeco timore aduersùm se augeat, ac roboret; optimo sanè iure huiuscemodi curam, tanquam supervacuam, et noxiam, Epicurus potuit reprehendere: nec nos minùs in priore libri parte eam prorsus euellere pro virili contendimus. At si non solùm de Malis, quae possunt accidere; sed simul etiam de rationibus animus cogitet, quibus illa possit tutiùs excipere; huiusmodi praemeditationem animorum tranquillitati nequaquam officere, quinimmo rationi maximè congruam, et ad moderandos timores accommodatissimam esse nemo Sapiens negauerit.

possit. Cur igitur Mali amarities huiusce possessionis suauitatem corrumpat: nec potiùs illius haec aegritudinem iucunditate suâ temperet, ac mitiorem efficiat? Adde, quòd non in Bonis duntaxat, quae possidemus; sed in ipsis Malis, quae patimur, fomenti, et solaminis plurimum ad ea aequiùs toleranda reperire fas est: cum praesentis aeui Bona, atque Mala ita Deus Temperauerit; vt nulla tam immanis calamitas sit, que nihil admisti secum fructus, atque commodi ferat. Quam rerum diuersam

ad meritorum, gloriaeque incrementum exerceri, aeterna breuissimae perpessionis praemia iam iam relaturos. Vicinae mortis solatia: et primum quidem ex plurimis, assiduisque mortalis aeui laboribus, quos qui grauiter fert, eorum finem in remedijs potiùs, quàm Malis numeret, necesse est. Thracum, et Saguntini pueri exempla in hanc rem afferuntur. Quocirca sibimet contradicere, qui de vitae tum

debere nobis esse causam maestitiae; vt vel vna omnes vitae mortalis aerumnas sat possit lenire. LIBRI V. De interioribus, quae à Stultitia proficiscuntur, malis, deque illorum remedijs.
A Fortunae Malis, quibus opem tulimus, non quidem ea depellendo, sed opportunis duntaxat fomentis leuando, ad stultitiae iam Mala progredimur, longè grauiora, et quibus, vnica sit salus, carcere:

LIBRI V. De interioribus, quae à Stultitia proficiscuntur, malis, deque illorum remedijs.
A Fortunae Malis, quibus opem tulimus, non quidem ea depellendo, sed opportunis duntaxat fomentis leuando, ad stultitiae iam Mala progredimur, longè grauiora, et quibus, vnica sit salus, carcere: vt propterea oppositam penitùs medicinae rationem requirant: nec, vt priora, extenuari verbis debeant, quò

relinquit. Ipse verò, cum omnium cumulatissimam Bonorum Summam in se complectatur, immo Bona, quae concipi possunt, omnia in vnum prorsus indiuiduum, atque simplex colligat Bonum; nil Amantis in animo inexpletum, atque vacuum relinquit. Adde, quòd alibi Bona semper Malis miscentur, adeo ut syncerè, et contrario sine animi motu, diligi nequeant. At summo in Bono nihil non bonum, nihil non vsquequaque, et toto pectore amandum. Praeterea caeterorum Bonorum, quemadmodum incerta, fragilisque est possessio; sic et amor solicitus. At

Bibliographia locorum inventorum

Retrieve all occurrences (This may take some time to download)

Click here for a KWIC Report