Your search found 2247 occurrences

Retrieve all occurrences (This may take some time to download)

Click here for a KWIC Report

Occurrences 2166-2247:

laborum meorum fructum nuncupabo? Hic vitam hausi, adolevi, literas colere coepi, veri et boni fontes attingens, mentem animi divo hoc lumine illustravi: hic senium ago quasi in portum quietis reductus: hic iacent ossa meorum procerum, parentum et amicorum: hic mea etiam quiescent, quum Deo Ο. M. libuerit e terris ad meliorem vitam me educere: hic servantur monumenta et reliquiae antiquae tuae virtutis et laudis, qua inter Illyricas gentes effulsisti. Grati animi erga te officium iamdudum aliqua publica devotionis significatione testandi cupidus, benevole

Eo tempore illyricus Epidauritanus Parnassus tres diversos literarum cultus per tria saecula progressos recensebat, quae quadam similitudinis ratione conferri queunt cum illis italicis aevi decimi tertii, decimi quinti et decimi sexti titulo distinctis. Gondula itaque quum multum, diuque horum temporum exemplaria versasset, meliora e singulis eligens hausit a primis archetypam formam, simplicitatem, et robur, a secundis linguae puritatem et elegantiam, ab ultimis liberam scribendi rationem, imaginum splendorem, acumen, vim, et sublimitatem.

quos miro industri artificio suo poemati intexuit, itemque admirari iuvat praesertim aliqua librorum prooemia Lucretii et Areosti more sententiarum gravitate referta. Gondula dedit suo operi Osmanidis titulum, quod in viginti libros digessit, sed die octava decembris 1638 morte obita, quum vix quinquaginta annos attigisset, reperti dumtaxat decem et octo fuere, deficientibus decimo quarto, et decimo quinto libris, idque evenit, aut quod ab auctore non fuerant, ut aliqui putant, confecti, sive quavis ignota caussâ illorum fieret iactura. Huic defectui mire suffecit Petrus

et dignum sit, ut huiusmodi poematibus adnumeretur. Haec disceptatio a clarissimis scriptoribus non semel fuit agitata, et licet super illa exstent variae sententiae prolatae, in eo tamen omnes consensere, ut non animadversis ex una parte saeculi sui vitiis, quibus vel maximi viri urgentur, quum scilicet methaphorae, hyperboles, et antitheses tantum modo increbuerant, et nonnullis locis ex altera minori severitate ad trutinam vocatis, quae ob immaturum auctoris mortem non potuerant perpoliri, et diligentiori limâ ad unguem pene redigi, totum Osmanidis carmen

et correctionem optime merito. Nec advertenda videtur obiectio, quae a Zagabriensis textus editore Vikoslavo Babukich fuit in medium prolata, Sorgum videlicet ab historica facti veritate recessisse, quatenus strenui ducis Kerevscki libertatem ipsi ab Osmano summa generositate largitam fìnxit, quum iuxta communem hystoriae traditionem fuit ille Othmanici tyranni mandato in septem turrium carcere crudeliter iugulatus. Quamvis in genere haud multum intersit, si quod in epici carminis digressionibus historicum factum, servata tamen

doctissimus totum illud carmen vertisset, atque ita patriae, et doctae Europae novum classicum opus donasset, ceu sunt caetera omnia tanti vatis carmina. Hoc saltem orsum fuisset a celebri latino Ragusino vate Faustino Gagliuffi perfectum, quum illum tale propositum habuisse ab epistola eruitur, quam Genua mense Martio 1821 Ragusam ad Antonium Casnacich misit, quaeque inscripta legitur in praefatione Osmanidis italicae dicti Marci Vidovich versionis. Ast ubi nec laudati summi viri, nec alii mei concives, aut exteri hoc opus

70  Utpote quae magicas artes, et carmina callet. 70
71  Sola per obscuram noctem, penitusque silentem,
72  Quum parat insidias, inferni rege vocato,
73  Horrifica adspectu, nudo pede nixa sinistro,
74  Discinctâ it pallâ, sparsis sine lege capillis,

143  Sic reor illorum questurum quemque dolentem.
144  Sum frustra Othmanidûm claro de sanguine natus,
145   Quum mea mater erat pastoris filia rapta. 145
146  Cuncti orientem atavi patris ditione tenebant,
147  Belligerâ hîc dextrâ felicia sceptra gerentes.

260  Nunc mea qua latas se extendunt regna per oras, 260
261  Quaerendae egregiae stirpis, formaeque puellae.
262  Hinc quum laeta dies stellas oriente fugarit,
263  Sarmatiae ad fines properet legatus, et omnes,
264  Quam cupiunt, pacem Regi offerat ille potenti.

111  Munita irrueret praeceps in castra Polona
112  Fato debuerant Turcarum exercitus omnis
113  Deleri, heroes caderent quum fulmina belli.
114  Solus in adversas irrupit sponte phalanges, 115
115  Disiecit, fregit, stravitque obstantia septa,

4  Solum ad certamen Socolizzam hinc provocat, illum
5  Incolumem ut servet sic libertate receptâ.
1  Subiectis Asiae regnis quum tenderet olim
2   Xerses occiduas victor metuendus ad oras,
3  Millia multa virum ducens ad tristia bella,

57  Latis qui rapidum terris dominatus ad Istrum,
58  Opposita Odrysiis lecta agmina multa tenebat.
59  Iam sua quum lucis venisset nata sub auras,
60  Ob partum atque simul letho sibi coniuge rapta, 60
61  Pro cunis clypeum, pro zonis fertur ahaenum

73  Sic fuit illa armis victrix, formâque vicissim,
74  Corpora nunc dextrâ sternens, nunc lumine corda.
75  Addicta his studiis, quum iam adoleverat aetas, 75
76  Filiolae genitor parili virtute maritum
77  Heroem adnuerat Korevskum, clarus

99  Moldaviae ad pugnam rapidus descendit in aequor.
100  Mugitu horrifico qualis ruit atra procella, 100
101  Et tonitru ingeminant quum fulgura, atque ignea tela,
102  Haud secus ille furens irrupit in agmina Thracum,
103  Sanguine et hostili nigram perfusit arenam;

162  Quisquis es, o miles, dextrâ hac morieris inultus.
163  Haud fas Osmanum tecum certamen inire,
164  Viribus ipse meis nequeas quum obsistere contra.
165  Iactat ab ore minas sic acres utraque Amazon, 165
166  Fallatur specie venientum campus uterque.

186  Et ne victa cadat, trepidans formidine pallet.
187  Me sine quo properas, clamans, an nescia forsan,
188   Quum certamen inis, laceres mihi pectore corda?
189  Nam qui te vincet, me captum victor habebit,
190  O mea lux animae, cordis regina, voluptas? 190

A stabulo pastor nympham adpellabat amatam,
37  Atque erat hoc carmen. RUMENCA, o dulcis amica,
38   Quum texere comis iam sese arbusta, viretque
39  Lucus, succenses mihi curnam sola misello,
40  Et durum ostendis pectus, speciemque recondis? 40

monet illa prior, vindex ut praelia tentet. 80
81  Auxilium a lacrymis bellatrix inclyta, poscis,
82   Quum tua fulmineum distringit dextera ferrum?
83  Tu, cui laudis honos stimulos adiecit acutos,
84  Irruere in colubros ausis, dirosque leones,

109  Percitus infando succumberet ille dolori.
110  Hinc temet servans melioribus utere fatis, 110
111   Quum comes ipsa viri patriis spatiaberis arvis.
112  Sanguine pro hostili nummos impendere cura,
113  Et fas est quando, bellum ne quaere cruentum.

152  Haud deserta ducum memoras tot corpora caesa,
153  Erectosque tuae te coram gentis acervos,
154  Fulmineo herois quum tu vix sospes ab ense
155  Fugisti, nigroque Tyrâ manante cruore? 155
156  Illum Christiadum scutum, dextramque petentem

13  Respice te quonam raptet malesana cupido!
14  Lucifer interea niveo surgebat ab ortu,
15  Et roseis invecta rotis aurora rubebat, 15
16   Quum vada salsa petens, coetum ducensque sequentem,
17  Navem dux KISLAR conscendit rite paratam.
18  Rectum carpit iter, fidos iubet ire per undas
19  Huc illuc Mauros, diversa et litora

ponte coercens.
24  Quid linquis demens, humana superbia, inausum?
25  Viribus anne tuis compesces aequoris iram, 25
26  Gurgite qui vasto vorat urbes, lataque regna,
27   Quum tumet unda furens, volvitque ad litora fluctus?
28  Hoc pelago nabat iuvenes pulcherrimus inter
29  Virginis egregiae succensus amore LEANDER,
30  Illam dum sequitur, medio absorbetur ab

150  Imperium affectans sibi uterque at sumpserat arma. 150
151  Versâ nave fugit retrorsum ductor eous, .
152   Quum pugnâ ardenti tumidum mage ferveret aequor.
153  Non fugis, ANTONI, ast insectaris amantem,
154  Quam moerens refugam

176  Caussa ipsis tantum propriae est tribuenda ruinae.
177  Nam libertatem rapuit discordia, contra
178   Quum gener insiluit socerum, natusque parentem.
179  Sic antiqua arbos radices montibus altis
180  Imas quae mittit, quamvis fremat atra procella,

17  Sanguine tum praestans, raro quam frontis honore,
18  Anne tuam speciem potis est effingere verbis,
19   Quum Vladislavum tua fama inflammat amore?
20  Hinc sua sensa animi fidens tibi grata futura, 20
21  Iam te reginam,

136  Obtinet alter ubi, quod mutua poscit, et optat
137  Lumina quodque ferit, non longe a pectore distat!
138  Par desiderium geminos quum iungit amantes,
139  Alter in alterius ducit sua tempora vitâ.
140  His dictis siluit Radimirus: turba choreas 140

145  Incepit. Chulmi Stephanus dux abstulit olim 145
146  Ut nato sponsam, saevum quae est passa dolorem,
147   Quum fuit inviso longaevo iuncta marito;
148  Dogmata post natus sequitur dum falsa Maconis,
149  Dux ditione fuit soboles et caetera abacta.

203  Triste recordari misero felicia vitae
204  Tempora, quidve iuvat genus alto a stipite ductum,
205   Quum me servitio paupertas damnat iniquo; 205
206  Vir quoniam at talis comi id sermone reposcit,
207  Inque meos oculos iurat, mandata facessam,

13  Aestas transierat, secum et bona gaudia portans
14  Autumnus rubeis aderat circumdatas uvis,
15   Quum lux effulsit famâ celebranda perenni, 15
16  Quâ Vladislavo risit victoria laeta,
17  Innumeras acies eoi namque gigantis

30  Fronte gerit galeam signis, cristisque decoram, 30
31  Acrem flectit equum, qui anteibat cursibus auras.
32  Haud secus adparet, primo quum fulget eoo
33  Auricomus Titan, medium conscendit et axem.
34  Illius frater Casimirus, prima iuventa,

101  Imbelles rapiunt pecudes sic noctis in umbrâ.
102  Praedâ laeta cohors procul his secesserat arvis,
103   Quum raptae matres, eventu et sortis iniquae
104  Perculsae auxiferos quaestus simul ore dedere.
105  A patre auxilium petit haec, a fratribus

173  Nabat et amne levis nympharum septa coronâ,
174  Sic Venus alma dedit se clarâ in luce videndam,
175  Prodiit aequoreis quum spumis lucis in auras. 175
176  Sistere sed nequeunt pulchrae certamine nymphae,
177  Quin ludis cupiunt simulacra ostendere belli.

285  Se dedat, clamat Princeps, iam victa puella, 285
286  Ipsa sed impatiens flammanti tingitur igni,
287  Significatque manu, nequeat quum effundere voces.
288  Incassum obsistit, ruit omnis nimbus in illam,
289  Dedere se debet, vanae aut occumbere morti.

155  Ipsi quam pateant leges, et foedera pacis; 155
156  At vix orta dies noctis dimoverat umbras,
157  Alto solis equi quum sese gurgite tollunt,
158  Lucemque elatis efflant e naribus almam,
159  Othmanidum eoâ dux apparebat ab orâ,

namque, ducem vicit Moschumque Basilum. 280
281  Alter Sigmundus succedit, fronte serenâ,
282  Nomen qui Augusti meruit, quum sceptra tenebat,
283  Ficto equiti in scuto Iovis ales proximus adstat.
284  Victor coniunxit Livones namque Polonis.

249  Quod tibi legatum dimittit poscere pacem.
250  Scilicet est mirum nullo umquam tempore visum, 250
251   Quum Caesar, magno qui nunc dominatur in orbe,
252  Exosus bellum, gladium discingere tendat,
253  Posthabitâ et colitur quae terris undique famâ,

id belli potiori robore firmat.
269  Quippe erat Osmano multas leve vincere gentes,
270  Tentare at vestris quum praelia contigit arvis, 270
271  Auctas contraxit forti cum milite vires,
272  Sic fluit effusus septena per ostia

285  Poscit amicitiam, speratae et foedera pacis. 285
286  Amplecti oblatam sortem vos velle secundam
287  Nec dubito, sapiens, quum rideat, arripit illam,
288  Provehit et quidquid communia commoda quaerit.
289  Volvite nunc quaeso mecum sed mente sagaci,

342  Regna, urbesque fovet pax altrix, servat, et auget.
343  Succendisse ignem levis est labor, igneus ardor
344   Quum flagrat, nescis quo extingui tempore possit.
345  Sic dira incipies leviter certamina martis, 345
346  Qualis at eventus belli, quis terminus

362  Rex ergo o felix, procerumque excelsa corona,
363  Utile si nulli bellum fert tristia damna,
364  Et mage quum patriis miscentur praelia campis,
365  Sors secus et vobis fortunatissima ridet 365
366  Caesare cum magno pacis

15  Sollicitâ curâ torquetur, pallet et ore, 15
16  Diriget, exardet, gemitus, suspiria ducit,
17  Turtur uti in sylvis comitem quum luget ademptum,
18  Illi nec miserae superest spes ulla salutis,
19  Exosa ut vitam cupiat iam funeris horam.

facta viri, referam sua tristia, laeta.
112  Quae sive audivi, sive isto lumine vidi.
113   Cosacci quum forte meum ditione tenentem
114   Littus Achemonium patruum abduxere revinctum,

197  Cultu oculos caecat, fuco transformat et ora.
198  Impia fraude malâ maga te circum undique sepsit,
199   Quum decus omne meum, tua et oblivisceris orsa:
200  Belligera ast ubinam mea virtus? parco querelis. 200
201  Qui nequit ulcisci, lacrymas effundit

92  Atque utinam haec esset nostrorum meta laborum,
93  Sed nova prospicio maiora, et tristia damna.
94  Imperium in praeceps ruat ut, quum exsurgit eoum,
95  Tartara surda loco poterunt immota manere? 95
96  An VLADISLAVI mortalis dextera sola

97  Regnatori erebi terrarum subtrahet orbem?
98  Si nunc Infernus nequit illi obsistere contra,
99  Quid faciet natam thalami quum foedere iungat
100  Dein sibi Caesaream, Hungariae regisque sororem, 100
101  Et post fata patris cinget diadema Polonum?

100  Dein sibi Caesaream, Hungariae regisque sororem, 100
101  Et post fata patris cinget diadema Polonum?
102   Quum rex Hungaricus nuptam sibi ducat Iberam
103  Regalem sobolem, quae nos bino urget ab orbe?
104   OSMANI indomitas

rex Hungaricus nuptam sibi ducat Iberam
103  Regalem sobolem, quae nos bino urget ab orbe?
104   OSMANI indomitas acies quum Sarmata vicit,
105  Fortior ecquid aget sociali milite iuncto? 105
106  Tot regna, atque urbes servant praecepta Maconis,

31  Ipse sibi accendi sensit praecordia amore,
32  Illa imum at vultu pandebat territa luctum,
33  Quem celare nefas, magno quum pondere torquet.
34  Virgo sinum lacrymis, malasque rigabat obortis,
35  Illi et cana pudor suffusit lilia

57  Et dudum miserae clausisset tempora vîtae,
58  Ni sic deiectum recrearet nata superstes.
59  Et nunc quum caram sobolem sibi luget adeptam,
60  Quid faciet senior? desertus, pauper, egenus 60
61  Aret trunca velut sublimi vertice

179  Coniugis illa sui ruit hinc in colla lacertis,
180  Gaudia at in luctum citius vertuntur acerbum, 180
181  Quum mala captivus, quae passus, comperit illa,
182  Et quantum infelix habitu mutatus, et ore.
183  Talis quae catulos amisit moesta

Fluctuat, anne magis laetetur prole repertâ,
188  An potius doleat miserandâ strage iacentem:
189  Interea oppositos nequeat quum vincere motus,
190  Gutture vox haesit, perculsam animusque reliquit. 190
191  Dulcis formoso species diffugit ab ore,

223  Excidit atque animo tibi Krunoslava fidelis?
224  Fors culpae alterius poenas expendere cogor,
225  Quum nullam invenio, nisi quod tibi pectora vovi. 225
226  Miror, sub pedibus tibi quod non terra dehiscat,
227  Nec sis lethali

107  Mercede ut redimat, sedes liquisse paternas.
108  His dictis haesi, fraudes timuique scelestas,
109  Ut quondam evenit, funem quum pocula tectum
110  Captivo attulerant, quo nigro e carcere fugit. 110
111  Insidias metuens, quas tendere crimine turpi

164  Nullaque me iunctis armis certamina terreni
165  Namque tuae opperior dextrae vel maxima gesta; 165
166   Quum nostra exsuperas virtute, et robore vota.
167  Auxilio ipse tuo ferar undique laude perenni,
168  Per te victor ego toto dominabor in orbe,

265  Sponsa ego KOREVSKI, quam cernis, maxime Caesar. 265
266  Intemerata fides stabili nos iunxit amore.
267  Illum quum novi ferratâ compede vinci,
268  (Haec quoties memoro, trepidant formidine corda),
269  Obrigui subito perculsa ut fulguris ictu,

350  Venturae et sortis praegustat gaudia laeta. 350
351  Delicias inter sic pastor tempora ducit
352  Duram post hyemem, quum ver adparet amicum.
353  Nam virtute quies acquiritur, atque labore,
354  Splendidiorque micat post turbida nubila Phoebus.

26  Ni vir forte potens facti dux adsit, et auctor,
27  Exemplo hoc discat quisquis dominatur in orbe,
28  Fidere cuique nefas, quum grandia suscipit orsa.
29  Exit fama levis primum, dein crescit eundo,
30  Atque per ora virûm volitans loca cuncta pererrat. 30

114  Et qui nulla tulit pro claris proemia gestis,
115  Improbus iniustas de Caesare ferre querelas, 115
116  Illi quum vires debentur, vitaque nostra?
117  Arbitrio tribuit Caesar sua dona, teneris
118  Praestare et toto, quod praestas, tempore vitae.

123  Serventur, questus alter de pectore iactat.
124  Uti nutra fides prohibet si munere Bacchi,
125  Ecquis succenset, quum Caesar praecipit idem; 125
126  Nescit quique dolet stipendia haud aequa mereri
127  Caesareos nummos quocumque ex aere probatos?

Muphtiadis (1) nomen, coniuncta et praemia honoris,
187  Tranquilla ille domi ducebat tempora vitae,
188  Seditiosa ipsum quum plebs exire coegit.
189  At tunc connubii celebrabat gaudia Caesar,
190  Securus ternas, et felix inter amantes, 190

tuebatur proavûmque, atavûmque potestas.
70  At meminisse vices satis est quas vidimus olim, 70
71   Mustapham, fidi quum deseruere ministri;
72  Tunc contra Arsadices tulit arma exercitus ingens,
73  Byzanto et cunctae fidae excessere cohortes.

184  Parva manus procerum solio deiecit ab alto.
185  Quî modo non trepides, stat contra si exercitus omnis? 185
186   Quum mala bina premunt, horum minus elige solers.
187  Sit caput abscissum nobis, te sospite, Caesar.
188  Sedare hunc miti vellem ratione tumultum,

223  Haud te velle magis, prior est quod caussa tumultus,
224  Parcere militibus quin cunctis omine fausto.
225  Adveniet tempus, gentes quum pace fruentur, 225
226  Felicem et quisquis vitam te sospite ducet.
227  Veziri dictis cuncti assensere, sed illum

229  Insidias plebis vitatum, iramque frementis
230  Fidas excubias deinde illi donat habendas, 230
231  Pro se nil metuens, ipsum quum servet ab hoste,
232  Datque aliis vigiles, manet et custode sine ullo,
233  Caesaris esse satis ratus in discrimine nomen.

240  Mente animi hinc agitans natum quâ liberet arte, 240
241  Praevertatque hostes crudeli caede minantes,
242  Laetitia exsiliit, populari quum illa tumultu
243  Audito vindex tempus cessisse putavit.
244  Caesareum ad solium sublatum prospicit illum,

ante suâ orbem sub ditione tenere. 245
246  Quae semel imperium gessit, fastuque superbo,
247   Foemina fert aegre, quum spreta, oblituque degat.
248  Sollicita hinc curis generum vocat ipsa Dautem,
249  Augeat exortos motus magis arte scelestâ.

295  Dum laqueo vinctum terrâ suspenderet altum. 295
296  Anne iterum credis dominari posse Dautes,
297   Quum cervice super strictus tibi pendeat ensis?
298  Est puer Osmanus, cui stat non certa voluntas,
299  Volvitur huc illuc, folium ut

caussas, si quaeret, habebit, 300
301  Te prius ut stravit, tibi nunc sic frangere guttur.
302  Formida hinc, tacitus quum te nimis hostis honorat,
303  Ne fors te extollat, magis ut deturbet ad ima.
304  Gaudere incassum speres te laude priori;

1  Vix aurora polo surgens dimoverat umbras,
2  Purpuream referens lucem mortalibus aegris,
3   Quum se ad concilium cogebat turba rebellis,
4  Considuntque senes, proceres, iurisque periti.
5  Illa furore amens quos circumfusa petebat, 5

4  Considuntque senes, proceres, iurisque periti.
5  Illa furore amens quos circumfusa petebat, 5
6  Quid statuant leges, patriâ quum Caesar ab urbe
7  Sedem alio, leges transmittere tentet, opesque,
8   Quum pro captivis tres sponsas ducat in aulam,

6  Quid statuant leges, patriâ quum Caesar ab urbe
7  Sedem alio, leges transmittere tentet, opesque,
8   Quum pro captivis tres sponsas ducat in aulam,
9  Inque vocet thalami partem et ditionis in orbe;
10  Talia cui legum responsa dedere periti. 10

32  Caesar uti haud regnat, servi sed nomine gaudet.
33  Captus avaritie nummos magis aestimat auri,
34   Quum proprium, atque suae generosae pubis honorem.
35  Si quando rediit subiecto victor ab hoste, 35
36  Militiae adiunxit quis non nova munera Caesar?

84  Vidit ubi effigiem Princeps, formamque venustam,
85  Adspectu attonitus clamavit pectore ab imo, 85
86  Diva o lapsa polo, spirans quum dulcis imago
87  Sic tua me incendit, quonam non aestuar igne,
88  Quum mihi te dabitur praesentem visere coram?
89  Aurum

pectore ab imo, 85
86  Diva o lapsa polo, spirans quum dulcis imago
87  Sic tua me incendit, quonam non aestuar igne,
88  Quum mihi te dabitur praesentem visere coram?
89  Aurum crine refers, auroram fronte serenâ,
90  Sol veluti rutilans, tua vivida lumina fulgent, 90

199  Me coram ante fugae, tua me haud audacia terret.
200  An fors te iactas, et laude superbis inani 200
201  Nudum hominem aggrediens, quum sis forti agmine septus?
202  Dirus aper veluti sylvâ conclusus in altâ,
203  Undique turba canum quem cingit anhela vagantem,

210  Nudum quisque rotat gladium, lethumque minatur. 210
211  Nemo movere pedem fidit, concurrere et armis.
212  Clavam utraque manu stringit quum protinus heros,
213  Quâ mage densa cohors, illuc contorquet et ictus.
214  Ac velut accipiter, quem cingunt undique densis

nomen dedit has e pectore voces.
308  An decor iste tuus, sunt haec tua bellica coepta?
309  Alma quies animae, lux et dulcissima nostrae!
310  Hei mihi qualis eras, quum nuper ad arma ruisti, 310
311  Tempore mutatum te quantum miror ab illo!
312  Conscia, quae fuerit tua magna potentia pridem,
313  Ipsa equidem nequeo tam tristia credere

386  Obvius occurrit Sebanus mente dolosâ,
387   Mustaphae carus, nam munere functus eodem,
388  Imperium hic Caesar quum sub ditione tenebat,
389  Devinctusque fide cupiebat tempora prisca.
390  Hinc sortem arripiens turbae mora nulla spopondit 390
391  Se monstraturum captivi triste

surgunt e marmore templa,
435  Grandius ast horum Mustaphae praebet asylum, 435
436  Agmina quem totâ servarunt nocte sub armis,
437  Ast eadem medium quum vix nox hauserat orbem,
438  In sua Vezirum Kussenum tecta vocavit,
439  Cumque hoc mane novo caris labefactus acerbis
440  Ianicerum

semet potuisset et unâ.
445  Caesar ubi advenit sic illum adfatur amice. 445
446  I pete belligeros, statuant quid iura vetusta,
447   Quum sim Caesar adhuc, alter revocetur ab illis?
448  Haec mandata ferent vitae tibi forte periclum,
449  Despicit at mortem subiectus pectore fido.
450  Ad quaenam melius

potiti,
124  Quodque mihi haeredi iure, et liquere nepoti?
125  Quisnam mi vitam, libertatemque minatur, 125
126   Quum mihi libertas cuiusque, et subdita vita?
127  Corripit aut quisnam, captivum ducit et audax?
128  Qui nostrae adsertor fuerat, custosque salutis.

160
161  Adnue, neve brevi sors aequa obtingat et illi,
162  Ac ruat Othmanidum domus alta a culmine laudis!
163  Vix ea fatus erat, quum subdidit ista Dautes.
164  Quaenam caussa morae? mox illi frangite guttur,
165  Textile linteolum, lateri quod fibula nectit, 165

Bibliographia locorum inventorum

Retrieve all occurrences (This may take some time to download)

Click here for a KWIC Report