Your search found 5030 occurrences

Retrieve all occurrences (This may take some time to download)

Click here for a KWIC Report

Occurrences 1652-1667:

Andronici Dalmatae dialogus Sylla, Interlocutores Caesar, Sylla, Pompeius, Minos. CAESAR. AN EVAsimus in terram, uale Charon; ego ad Plutonem festino. Dii immortales, in quod discrimen adduxerat me fortuna, linter putri carie quasi cribrum fathiscit: undique Palus scaturiebat, iam alluebat poplites, ac posteaquam in ripam impegimus, pęne tota cimba

metu se cohibent a uindicta, mox tamen tanquam ex abdito prorumpunt ac in auctorem malorum repente grassantur. CAES. Deum immortalem, quid ego uideo, ingens profecto monstrum si uera uisio est: atque utinam somniarem et hoc spectaculum euanidum redderetur. Sed corneis nimirum, non eburneis oculis aspicio: quod me non solum delectatione non afficit, sed pęne dolore

quorum periculo nil aliud tentatum est nisi ut ciuibus libertas ocium et sua commoda seruarentur integra. SyL. Ego semper uolui bonos ciues saluos esse una cum incolumi republica, atque omnes labores et pericula mihi subeunda esse duxi quoad id perficerem ac, ut opinor, iam perfeci. Eos uero, quos aut ambitio ad seditionem, aut cupiditas

ei potissimum reipublicę impendere, quę quum genuerit, educarit, litteris, ac bonis moribus ornarit, ad hęc maiorum imaginibus satis reddiderit opulentum, hoc idem merito et suo iure a me reposcere potuisset. Hanc ego uitam non laudabilem tantum, sed heroicam plane diuinamque semper putaui: quid enim diuinius inter mortales quam proprio periculo cędem a ceruicibus ciuium repellere, urbem deorumque templa a conflagratione,

cędem a ceruicibus ciuium repellere, urbem deorumque templa a conflagratione, Italiam ac totum orbem a uastitate conseruare? Haec profecto (repetam enim) haud unius hominis, sed potentiae deorum similia sunt. Huiuscemodi opes ego semper (ut fatear) affectaui, ac si denuo, quod a me deprecor, reuiuiscendi facultas haerbis Aesculapii daretur, sola me plane commoda ciuitatis et ornamenta sibi uendicarent.

integritate, nullis bonis artibus, ne testibus quidem ex Iouis tabulis euelli posset: illę primae conceptiones animorum tenacissimę sunt, ac etiam uita functos insequuntur. Quo pacto lucem in tanta ignominia intuerer? quos ego laqueos, quas siccas, quae pręcipitia, quę aconita non mente reuoluerem? Sed omittamus meum dolorem: hanc dedecoris egregiam haereditatem liberis ac nepotibus relinquerem? his gloriarentur minores triumphorum

quae pręcipitia, quę aconita non mente reuoluerem? Sed omittamus meum dolorem: hanc dedecoris egregiam haereditatem liberis ac nepotibus relinquerem? his gloriarentur minores triumphorum titulis? his posteris ego praelucerem ornamentis qui lumini maiorum perpetuas tenebras offudissem? CAES.

perniciosę rei detestandus auctor, ne amplius ambitionis et inuidiae postuleris. SyL. Ego uero tibi morem geram, efficiamque (ut spero) credas me culpae nullius affinem fuisse. CAES.

Sero, Cęsar, incipis oculos aperire, et quasi de longissimo somno expergisci. CAES. At ego non intempestiuum puto, quoties emendare atque in melius uertere licet. Syl. Nullus neque

Eorum certe, quibus omnem uim recte sentiendi uitiorum prauitas abstulit, longe maxima pars est: quidam amore obcęcatur: alios rapit odium: multi iudicant ex proprio commodo: alii uero aliis affectibus feruntur. Pertimescerem ego istius fecis cicatricosum iudicium? aut me permoueret nequissimorum hominum auctoritas, qui ueluti quodam uiolentissimo turbine per pręcipitia cupiditatum ac perturbationum a cursu rationis abstrahuntur? Atqui

opera mea uellicet, uel consiliis constantiam abroget ac maturitatem. CAES. Nimis de te magnifice, ne dicam arroganter praedicas. SyL. Ego quoque sentio uani esse hominis in proprias laudes excurrere absque occasione, sed quum a calumniatoribus arcessitur in dedecus, laudabile est infamiam quomodocunque a se depellere: neque te, Caesar, debita laude fraudauerim, si quidem

ut puteo (quemadmodum aiunt) constrictus incedere per tenebras Heracliti uideare. SyL. At ego facile tibi ostendam orationem meam nulla in parte a se ipsa dissidere neque ullis ita nubibus uelatam quominus prima facie intelligi possit. Quum populus Romanus summam in grauissimis periculis mihi potestatem mandasset,

opinor maiorem in huiusmodi casibus uitae rationem oportere haberi, quam opinionis uulgi cum in molitiem ferret armata multitudo? temperaret a conuitiis? non diris execraretur? Sed quid ego conuitia execrationesque commemorem? multi, per Iouem, inuenirentur Arbacti qui regem adeo delicatum, adeo delibutum unguentis, nidore, corollis, meroque redolentem Sycioniisque indutum calceis et ueste Coa inter mulierculas pensa

cęlo terraque cari haberentur: quos tamen omnia sęcula, omnes hominum aetates uno ore infamarunt. Nam Herculis memoria summa cum ueneratione colitur, quod ex ipsius erumnis ingentia in mortales commoda redundarunt. Neque ego laudem Iouis ex eo constare putauerim quod uictor pręlio Titanas et Gygantes deleuerit (ad uindicandam impietatem necessitas impulerat), caeterum quia publicam agens utilitatem cumulauerit amplissimis beneficiis humanum

multae cupiditates quę, si nimię non fuerint ac protinus una cum ipsa lubrica ętate conciderint, ut in imperio impetu tolerabiles habentur, ita postea nihil, ubi recessarint, nominis amplitudini detrahunt. Atque ego longe praestare iudico tandem abiectis uoluptatum illecebris ad bonam frugem reuerti quam uoluptates nunquam nouisse; quod alterum fortissimi animi est, alterum inexperientię: nam incognita non amantur nisi

distringens, quasi uero legitimis negotiis non obrueremur? CAES. Is ego sum Caesar (si quando, Minos, ad tuas aures fama ipsius peruenit) qui domi belloque clarus omnes (excepto rege Macedonum) externos et Romanos imperatores magnitudine rerum gestarum (ne sit inuidia dicto) superarim. Vtrasque

Bibliographia locorum inventorum

Retrieve all occurrences (This may take some time to download)

Click here for a KWIC Report