Your search found 5030 occurrences

Retrieve all occurrences (This may take some time to download)

Click here for a KWIC Report

Occurrences 3196-3213:

probarem, teque ostenderem optimam in scribendi iniisse viam, quod Philosophiam carminibus tradideris, neque mihi, quibus id confirmarem, et exemplorum copia et probatorum Virorum auctoritas deesset: sed ut in re non necessaria diutius non moror. Venio ad Philosophiae, quam pertractasti, genus. Ego cum hisce nostris temporibus Philosophiam a tot doctissimis Viris illustratam atque ornatam considero, cujus aptius quam Cartesii rationem versibus reddendam suscepisses, ex his omnibus video neminem. Nam etsi eorum etiam, qui post illum eamdem excoluerunt, multa egregia quidem ac praeclara

nunc tandem illud merito quis usurpaverit, quod a Platone dici solitum accepimus, se Diis maximas habere gratias, quod eum vivere fecissent, quando Philosophia potissimum vigeret. Etenim brevi tempore fere una haec aetas nostra plura vidit, quam antea multarum aetatum serie cognita fuerint. Quae ego omnia si uni eidemque Cartesio accepta refero, non temere id mihi quidem videor facere. Ut enim solemus, quidquid terrarum in orbis circumnavigatione aliorum industria ac labore compertum est, eis tribuere, qui primi incredibili ausu Oceanum praetergressi novas terras ac regiones compererunt;

et facem praetulit. Plura de Cartesio libenter dicerem, si aut ulla ejus laudibus per me fieri posset accessio, aut non vererer, ne, si uberius de illo dicerem, viderer idcirco id facere, ut amplior inde pars laudis tanquam cum illo communicatae tibi redundare possit. Nam ego quidem semper duxi non exiguum esse meritum eorum, qui, quae ab aliis sapienter sunt inventae, ita reddere possint, ut in communem usum ea derivent; et si utilitate rem metiamur, eos fere aeque ac doctrinae Auctores ipsos benemereri de bonis artibus. Sed horum qualiscumque sit laus (neque enim

quis possit agnoscere. Elucent vero aliquando inter doctrinam ac severiores sententias apte positi quidam hilariores atque amoeniores ornatus, qui videntur animum reficere et reddere ad caetera cognoscenda alacriorem. Ex quibus ego rebus omnibus, si quid animi mei conjectura prospicere possum, non dubitem, quin eam, quae Scriptoribus a frequentia legentium praecipua proficiscitur commendatio, facillime sis ipse consecuturus: cum enim gravissimae disciplinae venustatem adjunxeris, arbitror fore, ut eos, qui

quae vel ob aetatis imbecillitatem vel ob temeritatem in judicando atque alia hujusmodi obrepserunt, purgemus. Mox ad comparandam rerum cognitionem veniens ea proposita Veri quaerendi via, ut a notis ad ignota procedatur, a versu 353. hoc sibi certum indubitatumque primo occurrere ait: Ego cogito, ergo sum; et quoniam non alia de causa sibi manifestum id esse videt, quam quod claram ejus et distinctam perceptionem habet, quidquid clare distincteque percipitur, verum esse agnoscit, omnium proin certissimarum cognitionum principium esse hujusmodi claram distinctamque perceptionem.

animos intendite vestros,
63  Ut rerum occultas penitus convisere causas
64  Possitis, nostro quas in sermone solemus
65  Saepe acri studio vigilique inquirere mente.
66  Quamquam ego non vobis ignota edicere pergo.
67  Nam quid rebus in his ignotum est denique vobis?
68  Sed, quia difficile est (praesertim cum sit agendum
69  Multa aliis verbis, quam quae sibi vindicat usus)

103  Sed rationum illud suscepit pondere, et ipsa
104  Naturae specie, dum veri luce corusca
105  Fulgurat, et caecae praepandit lumina menti.

106   Hujus ego servata legens vestigia longe
107  Principio edico, Naturae in templa serena
108  Si juvat admitti, atque illa gaudere reperta,
109  Omnibus esse tibi dubitantum in limine primo

humili mihi nunc consurgere mente,
584  Alma Fides: neque enim Naturae luce patescunt
585  Omnia, quae tute non ignorare sequentes
586  Concedis sancto perfundens lumine corda.
587  Non ego te e caeli regionibus ostentantem
588  Lumen inocciduum Veri mortalibus aegris
589  Usquam amittebam dubiarum in nocte viarum,
590  Notitiam ante omnem quas sponte ingressus inibam.

per undas
1242  Sidus: at huic Helice plaustro majore propinqua est;
1243  Septem praecipuis Helice nitidissima stellis
1244  Conspicienda micat, Septem dixere Triones.
1245  Hujus ego saepe extremam de nocte serena
1246  Aspicio inscripti per parva foramina buxi;
1247  Unde licet tenui pendente agnoscere filo,
1248  Nocturni quae sit numeranda ea temporis hora.

51  Auro et picturis et lumine fulgida multo
52  Objiciunt, resonatve modis vocalibus aër.

53   Dum tamen interea te ad caelum Gloria tollit,
54  Ipse ego Musaeo pergam tua dicta lepore,
55  Namque aliquis lepor est Musis, contingere, et illum
56  Doctrinae fontem suavi conspergere cantu.
57  Forsan ad haec Homines turmatim carminis ergo

aut manus extra
1567  Accedat, liquidas prorumpit flamma sub auras
1568  Protinus, ut torrens, summoque ab acumine prodit
1569  Latior, et celeri concinnat sibila motu.
1570  Nempe ego ab experto vidi horum plurima nuper
1571  Ante oculos tentata Viro, qui circuit urbes
1572  Regnaque, et oppositum veritus non îsse sub axem est.
1573  Insuetis non ut monstret miracula vulgo

Vos et mecum vidistis, et una
1582  Omnia mirantes lustrastis mente sagaci,
1583  Cultor et Interpres Naturae magnus uterque
1584  LESEURI ET JACQUIERI, antiqui o moris Amici.
1585  Hic ego non memorem vestras, opera inclita, laudes;
1586  Quandoquidem quacumque patet non barbara tellus,
1587  Et quacumque dies Doctrinae splendidus ortus,
1588  Nomina vestra sua decorum cum luce feruntur,

luce feruntur,
1589  Aeternisque vigent monumentis insita Famae,
1590  Atque suo inscribens sacravit Gloria templo.
1591  Jam quoniam per vos licet esse, ut dicar Amicus
1592  Vester ego optârim pariter; decus inde sequetur
1593  Ingens et nostris non deerit gloria Musis.
1594  Tum permulta etiam possem miranda referre,
1595  Nostra recens

tum languenti effulgeat ingens
19  Spes animo lucri, redit in praecordia virtus
20  Protinus, et nigros audax contemnere fluctus,
21  Oblitusque sui jam vitam culpat inertem.
22  Horum ego no aliter defunctus parte laborum
23  Jam cursu in medio mentem persaepe reflecto
24  Respiciens, cura quaecumque exegimus acri;
25  Et me, nescio quae, perfundit grata voluptas,

non ulla magis florentibus agris
657  Noxia pestis et Agricolis invisa; quod illis
658  Momento plerumque brevi populata laborem
659  Divitias omnes adimat, spemque unius anni.
660  Vidi ego, cum laetis florerent omnia campis,
661  Jamque e flore novo caperet spem messis opimae,
662  Et festo Pubes resonaret rustica cantu;
663  Ecce repente atra tegitur caligine caelum;

fors mole videri?
564  Quis scit, an hunc montem, quem summis dicimus ambo
565  Nubila ferre jugis et caeli tangere templa,
566  Quis scit, an aequali videas tu tollier auctu,
567  Ac ego? communis nulla est mensura, queamus
568  Cui conferre; pari siquidem non illa videri
569  Mole utrique potest, illam cum cernimus ambo.
570  Quare hunc, si quis inest errorem haud possumus unquam

esse Parentes
1450  Sortitum, ut primos remeando detur ad ortus
1451  Si, queiscumque velim nasci, non regius esse
1452  Ambirem sanguis, neque Croesi divitis haeres.
1453  Hos ego non alios legerem. Quam magna duobus
1454  Tollendi fuit illa mei, quam grataque cura,
1455  Quam dulcis magnusque labor; mi in pectus amorem
1456  Justitiae, et sancti fundebant semina Honesti

1510  Gallia consilio Juvenem mirata sagaci est
1511  Jamdudum; tibi tunc annis Prudentia major,
1512  Omnigena quam cum Doctrinae dote jugâsti).
1513  Adveniens quantum laetatus ego Hospite tanto!
1514  Exinde et nostrae laus addita quanta Camoenae!
1515  Et jam si queat ipsa, sibi quod posse videtur
1516  Te laudante, quid ad decus immortale requiram?
1517  Me

Bibliographia locorum inventorum

Retrieve all occurrences (This may take some time to download)

Click here for a KWIC Report