Your search found 5030 occurrences

Retrieve all occurrences (This may take some time to download)

Click here for a KWIC Report

Occurrences 4100-4176:

eo studio, quo certe potui maximo, pro ingenii mei tenuitate ac exigua eruditionis copia. Scio (1) quidem id operis et ab aliis viris doctissimis, quos apud Fabricium videre potes, fuisse iamdiu factum, et ipsorum ego sollertiam nec parvi facio, nec contemnendam puto, quamvis videantur aliqui perfectius quiddam desiderare, si ad graecae linguae latinaeque scientiam maior Virgilianae dictionis imitatio, et quidam carminum veluti concentus, quae duo fortasse

Zeni eaedem editiones. fama stet atque laus: nihil a me cuiquam celebritatis, quam consequuti sunt, imminutum volo. Id unum ego, quod nemo facile non concedendum arbitrabitur, peto, ut quod illis bona doctorum hominum venia facere licuit, mihi etiam sine cuiusquam invidia atque offensione liceat experiri. Si quam forte singularem in me animadvertant diligentiam, latineque

epigrammata: HoioSog "Nlovoccig Yikiymvioi rbvt aveQwe
Y/xvw viwoccg ev XaA>u& Sreiov O"p.n^0V'
Sed eam ego fictam ac suppositam duco, quemadmodum et viri docti complures. Vera enim si esset, nulla iam controversia haberetur de utriusque aetate.

doctrinam multi admirati non dubitarint memoriae prodere, ipsi opus fuisse multas suscipere peregrinationes, quemadmodum et ab Homero factum accepimus, et longinquas erudiendi sese mysteriisque praesertim Aegyptiis imbuendi gratia regiones petere. Quod ego nec concedere, nec omnino negare ausim: nam quamvis ipse profiteatur se numquam navigasse, nisi quando ex Aulidis portu (5) in Euboeam traiecit

Ita omnia implicata, quae de Hesiodi coniugio et mortis caussa narrantur. (2) Versu enim Oper. et Dier. 315 id ipse innuit inquiens: ... non ego iustus,
Non amet et natus meus esse, heic omnia quando etc. sive invidia in ipsum concitatis, sive Persae

floruisse debuerunt: tot enim anni sunt ad Olympiadis quinquagesimae quartae exitum, qua (1) Vide hac de re doctissime disserentem Ioan. Rinaldum Carlium in Epistola ad Hieron. Tartarottum data, a qua ego fere haec omnia mutuatus sum; et Prideauxium in Notis ad Marm. Arund.

magnique facerent homines benefacta, quibus eos affecisse Iupiter eiusque socii liberique ferebantur, vero non absimile est, eosdem fuisse ab iis creditos in caelum elatos, et immortalitate potentiaque summa praestantes. Neque tamen is ego sum, qui ab hac dumtaxat re invectam credam in Graeciam multoque minus in alias terrarum regiones foedissimae superstitionis illam Idololatriam (,) , quae humanum genus turpiter deformavit, teterrimisque ignorantiae

Haec ille e Bocharti doctrina, a quo tantum dissentit in interpretatione Permessi, qui per ipsum derivandus est a beer-metso , idest fons processus . Sed ego quamvis sciam graecos a phoenicibus multa didicisse, quae uti sua posteris venditarunt, tamen plus iusto phoenicissantes, si ita loqui fas est, graecos fuisse factos et a Bocharto et a Clerico suspicor. Ad rem redeamus. Permcssus ex

amantium. Scholiastes autem docet esse metaphoram desumptam ct-nro rwv iv rcuq ajJ^eXoiq kxUw* Guietus ita dictain existimat, quod Venus in arcum sinuata habeat supercilia. Sed quidquid sit de voce, ego rem ipsam saus apte, opinor, explica^vi.
19  Auroram, Solisque iubar, Lunaeque nitorem,

temporum auream illam vitae simplicitatem, quam et in loeupletissimis Hebraeorum Patriarcliis admiramur, et in maximorum regum filiis apud Homerum. Quid quod „ Pavit et Admeti tauros formosus Apollo etc? Caeterum ego crediderim, fuisse Hesiodum a puero pascendis gregibus destinatum, sed quum maximum a natura ad poeticam facultatem habuisset ingenium, litteris deinde sese excoluisse diligentcr, atque artium disciplinis imbuisse, quas illa ferebant

gratiam referre videatur. 37 Cur tamen haec quercuque super etc. Optime quidem haec explicat Scholiastes inquiens: Quid haec ad rem quam aggressus sum ? Quem sequutus ego, illa avius a coepto addidi, ut clarior sententia sit. Homerus habet huiusmodi loquutionem Hiad. X et Odyss. Y. Primo loco ea utitur

immenso subter tenebrosa recessu, ille Homil. vl. Sed si hoc cogitasset poeta, dicit optime Clericus, caussam aliquam commeatus esset, a qua genitum Chaos dixisset. Addo ego, si et vitam ipsi denegasset, quiddam aliud in scenam produxisset, cuius efficacia atque vi omnia prodierunt: saltem adduxisset fortuitam illam Epicuraearum atomorum concursationem, de qua passim Lucretius. Nec tamen defuerunt, qui heic

Pontum, fortasse ut significet mare, quod Tyrrhenum dicimus et Euxinum. Cur vero hic Pontus sit dulci sine amore, nihil dixerunt, aut Guietus, aut Clericus, aut ipse Graevius; nam nihil de Euxino suspicati sunt. Iohannes Rinaldus Carlius, quem ego virum honoris caussa nomino tum ob eius singularem doctrinam eruditionemque, tum etiam ob eximiam, qua me complexus est, humanitatem, quum in italica huius poematis versione adhuc adolescens hunc locum interpretatus esset de Euxino mari,

Briareusque Gygesque, superba propago.
165  165 Fortia queis centum surgebant brachia latis gnoscerent, neque hospitalitatem colerent. Ita enim, ut ego veni, ipse ait lib. ix: » proramque Cyclopum » Vertimus ad terras. haud est affabilis ulli » Effeia gens, fastuque tumens etc et post pauca »... nec frangit

ingens
187  Omnibus attonitis monitu. tum denique firma
188  Mente vafer Saturnus ita est sua dicta sequutus.
189  In me erit iste labor, genitrix: ego triste piabo
190  190 Exitium; neque enim patris mihi cura scelesti
191  Vlla super. prior ille nefas crudele peregit.
192  Dixerat. ingenti

non est amicitia , verum cum mulicrc congressus , et quidem saepe fortuitus, et apud Homerum et apud Hesiodum, qualis est meretricius. Itaque ego libenter dixissem boc loco vulgivagam Venerem hanc (piKomra , nisi displicuisset Veneris nomen. Hoc pacto clarum est, eiusdem debere esse matris filias et «,7rxrnv et

270 Post hunc Thaumantem magnum, Phorcynque valentem deum sed fluviorum esse vult Nereum, recteque dici Ponti filium, quod fluvii originem trahant a mari. Sed ego video fere ab omnibus poetis ac mythologis Nereum maris deum esse habitum, ducoque omnino supervacaneum, testimonia poetarum id confirmantia afferre. Quin si liceret uti coniecturis, ut certe licet his potissimum in rebus,

video fere ab omnibus poetis ac mythologis Nereum maris deum esse habitum, ducoque omnino supervacaneum, testimonia poetarum id confirmantia afferre. Quin si liceret uti coniecturis, ut certe licet his potissimum in rebus, ego Nereum non maris cuiuscumque, sed Ponti, idest maris Euxini filium statuerem. Pontum enim superius v. 131. Hesiodus et a Pelago et ab Oceano discrevit. De laudibus autem quas vates in Nereum congerit, nihil habeo, quod

cum diis communionem efficere. Clericus notat ab Hebraeis vocari Hirim vel Irim vigiles aut monitores, quos eosdem esse vult, ac eos, qui Angeli a Graecis appellantur. Ego Iridis nomen malim derivare cum Scholiaste Oltto Tou eiqoo 1 quod est

tam plena etc. Ille nimirum qui nuper nuncia hac illae cursitans ferebat in urbc, male mulctatus ab Vlysse pristino fungi munere non poterit, ex Iraque fiet non Irus. Quod vero pertinet ad Harpyas, ego dixerim ab azn&Zp dictas, quod rapaces maxime sint habitae. Locustas vult esse Clericus, idque dicit se multis ostendisse in Dissert. Dc Statua sa lina , quod opus non legi.

Earum nomina sunt Aello et Ocypete, quod nimirum turbinis aut procellae in morem celeriter volant. 304. Hinc Graeas Phorcyni etc. Ceto ipsam ego dictam ab Hesiodo 7ta,Kki7ta,^r\ov duco, non eius filias. Sic et Seleucum Scholiastes hunc locum intellexisse scribit: ay.eivov §1 yqatpeiv y,cCKKi7ik^oc ,

dum, aut ab Homero mutuos sumpsisse, aut quum vulgo ferrentur ore hominum, suo poemati impune inseruisse. Quod quum dicit, Hesiodo Homerum antiquiorem putat, cui sententiae, ut et alias monui, non ftcile assentior. Ego potius dixerim, duos hosce versus amanuensium negligentia huc intrusos, quod illos forte in codicis, quem exscribebant, margine signatos invenissent ab aliquo viro erudito, quasi illustrationem hoc loco appositam. Nihil

des, quemadmodura ille adolescens e fodinis rediens loquitur apud Plautum in Capt. En versus: » Vidi ego multa saepe picta, quae Acherunti fierent, » Cruciamenta; verum enim vero nulla adaeque est Acheruns, » Atque ubi ego fui, in lapicidinis. et Posidonius apud Strabonem de

» Vidi ego multa saepe picta, quae Acherunti fierent, » Cruciamenta; verum enim vero nulla adaeque est Acheruns, » Atque ubi ego fui, in lapicidinis. et Posidonius apud Strabonem de Turditaniae fodinis lib. nl dicit: Certe apud eos subterranea loca non Hades sed Pluton habitat. Quae ego tantum delibavi, vide fusius a Clerico tractata in

est Acheruns, » Atque ubi ego fui, in lapicidinis. et Posidonius apud Strabonem de Turditaniae fodinis lib. nl dicit: Certe apud eos subterranea loca non Hades sed Pluton habitat. Quae ego tantum delibavi, vide fusius a Clerico tractata in Adnot. ad hunc versum, et praesertim in Cereris historia, quem ipsum conscripsisse iam monui. Sit nobis igitur Epiri Pluto rex. Quid autem fuerit Neptunus,

scribi Clericus, unam e Cretae urbibus ire iubetur. Sed priusquam illuc advenisset, in itinere natum edidit, quem incolae loci et benigne susceperunt et diligenter servarunt. Hoc enim illud iM^otro yaict , quod ego verti verbum de verbo referens suscepitque ipsum tellus significare videtur. 533 Noctc tulit fugiens etc. Cretensesne Lyctum noctu

significare videtur. 533 Noctc tulit fugiens etc. Cretensesne Lyctum noctu Iovem deportaverint, an ipsa Rhea, non satis liquet ab Hesiodi verbis? Ego matrem id fecisse arbitror: namque ea quae consequuntur hoc factum, ita videntur persuadere. Itaque Iupiter in Creta natus est; quo in loco, plane incertum, sed non longe ab urbe Lycto. Deinde Lyctum fuit asportatus; tum demum ex

hi novem aut decem versus subdititii Guieto visi sint? Si ob eam fortasse caussam, quod pleni sunt quadam incredibili re^OLroXoyla. , parum aut nihil e tota fere hac Theogonia retinendum iudicabit. Ego etiam emollivi hanc ipsam crescendi celeritatem, quam non uno factam anno esse dixi, itd mensibus certos circumvolventibus annos.

quoque cognovit etc. In ea heic opinione Clericus est, irt putet reapse Iovem fuisse deceptum a Prometheo, quamvis id Hesiodus non sit ausus dicere invidiam civium pertimescens, quasi impius foret. Ego vero, si quid intelligo, omnino diversum iudico. Manifeste enim videtur mihi Hesiodus declarare, Prometheum quidem et tentasse Iovem decipere, et maxima id calliditate esse aggressum; sed Iovem, qui occulta etiam norat,

Heliadum palmas, Epirus equarum. 6^36 Nam monitu ipsius etc Pandorae creationem multis exponit v. 60 et seq. in Oper. et Dieb. Hesiodus, ubi ego reiecta Heinsii opinione de Fortuna, dixi cum Clerico aliisque sub Pandorae allegoria raolhtiem turpium feminarum intelligi, qua factum est, ut Colchidis populi finitimaeque gentes libidini efTroenatae in primis se

sedes vocet, et Clericus aeris immensitatem, aut Chaos patiantur esse Chaos. Scio quidem hoc nomen apud Ovidium Metamorph. x. inferos significare, ubi Orpheus dicit: »... per ego haec te plena timoris, » Per Chaos hoc ingens, vastique silentia regni; ct apud Aristophanem in Avihus : A/a rrtq TToXeuq rvg a,>koT^a.g, xat

roi Xasc T«y jj,r\qim rhv xvtffactv ou hoityofaeTE • vocem illam rov XaVc a Suida aliisque magistris intelligi de aere. Id ego non impugno, immo vehementer probo. Quum tamen ab Hesiodo saepissime distinguatur Chaos et ab inferis et ab aere, in mea versione eamdem retinendam vocem et proprie intelligendam iudico, ut ipsum Chaos incendio correptum cjuasi quaedam

perniciesque acciderit. Graevius autem ex Hesychio antiquum item et magnum , esseque vult non aquae imQeTOV ■> sed iurisiurandi, quod maximum diis erat. Ego vero graecam vocem retinui, eamque fonti accommodavi; quod nulla fiat sententiae mutatio, sive adiungatur fonti, sive iuriiurando. Consule, si vacat, Clericum in adnot. ad hunc versifrn de aqua zelotypiae apud Hebraeos; de qua et Prideauxius

/a£v yct(> tpSeyyovSr, ware Seoiai avviey.ev, id est ut diis li ceret intelligere; quod fere idem sonat, ac quod ego dixi voce deum , nam dii deorum voces nequeunt non intelligere. Guieto tamen hic versus est omnino supposititius ac delendus, quod non facile persuadet; neque enirff caussam

convenit divitiarum regi. 1014 Mnemosynen fiavis etc. De Mnemosyna quinta Iovis uxore deque Musis satis diximus in primis huiusce operis adnotationibus. Musas autem ego vittis ornatas dixi rton mitra, ut quidam expHcant ZjAVtoMt • Mitrae enim barbarae habebantur, et a graecarum matro

Graeciae ad solem orientem spectant, regnaverint. Fortasse et Hemathionis nomen est a Syriaca appellatione Hhemat , inquit Clericus, ut vocabatur Syriae urbs, ad quam pertingebant septentrionales fines Palaestinae. Sed ego potius hoc nomen deduxerim ab rijta,Toq seu die , quod ab oriente nascatur dies. Memnonis et Homerus in Iliade , et Virgilius in

et Iasonis fuere filii, quos mater crudelissime interfecit. Vide Diod. Sic. et Bannierium. 1123 At proles Nerei etc. Psamathe Nerei filia Phocum peperit Aeaco, Thetis Peleo Achillem, quas ego Nymphas esse arbitror duas puellas deprehensas in aliquo fluvio sese lavantes, ibique compressas ab Aeaco et Peleo. Quum vero prolem ediderunt, fuisse hanc in fano aliquo Neptuni aut Nereidum delubro depositam, et verum matrum nonien

AD LECTOREM
DE OPERVM AC DIERVM CARMINE. Si quae veteres Scholiastae recentioresque latini interpretes in Hesiodi Opera et Dies (1) , quod ego carmen latinis heic tibi versibus a me expressum iterum exhibeo, humanissime lector, commentati sunt, velim enumerare, dies profecto me deficeret. Nam quum et Aristoteles et Xenophon et Plato, et qui eorum voce loquitur Socrates, omnisque

disciplinarum omnium, praesertim earum, quibus ad actionum singularum prudentiam facile pervenire possemus, patrem exstitisse voluerunt; ita Hesiodum aptissimum esse statuerunt, a quo politica, ethica atque oeconomica praecepta peteremus. Nec ego quidem aliter sentio: hos enim duos totius antiquitatis poetas maximos doctissimosque praestantissima philosophiae documenta versibus tradita reliquisse fateor. Vnum tamen est illud, in quo vehementer dissentio a quibusdam graeculis, qui

suam doctrinamque venditare, quam maxime cupere. Qua in re magnopere falluntur: nam et a poetae sensu non semel longissime aberrant, et se ineptos inanisque gloriolae plus iusto cupidos apud cordatos homines ut plurimum exhibent. Atque ego sane non dubito, quin si ab inferis et Homerus et Hesiodus et multi alii auctores, repente excitarentur, dicturi essent, quod Virgilium dixisse scribit in elysiis vates ille festivissimus Diodorus Delphicus; se quidem minus doctum, quam a

hominum labores industriamque, qua in explicandis illustrandisque antiquissimorum auctorum scriptis usi sunt, vituperare. Hoc et alienum a me est et summae esset ignorantiae ne dicam dementiae indicium. Illorum conatus curamque singularem ego maximi facio semperque feci, ac palam dico, eos optime de omni literarum genere meritos me existimare; lucemque maximam antiquitati attulisse, ultro fateri. Quare et Scaligerum et Danielem Heinsium et Clericum et Guietum et Graevium

ille vates aevo vixit augustaeo in ea urbe, quae orbem terrarum imperio complexa nihil nisi grande nisi magnificum atque exquisitum ferre poterat. Sed ego haec omnia ab aliis, ut aiebam, discenda reliqui, quum non aliud mihi proposuerim, quam Ascraei vatis, placidissimi suavissimique senis, ita versus latinis versibus exprimere, ut sine taedio, aut fortasse aliqua etiam cum voluptate, quod a

fructus pervenerint, idem mecum iuxta fateantur. Iam vero nihil me attinet dicere, quam in tanta de optimo genere iudiciorum varietate sequutus sum interpretandi rationem, quum hac de re et alii multi luculenter loquuti sint, et ego in praelectione ad Homeri Odysseam satis disseruerim: eam facto potius, quam verbis cupio omnibus ostendere. Quae si tibi, erudite lector, placebit, iudicium a te meum probari, vehementer gaudebo:

8   Diceret, et veterum saecula terrigenum;
9  En tibi se vates, Spergesi candide, sistit
10   Ipsarum missus Pieridum monitu.
11  Namque ego laurigero musas in monte petivi,
12   Pro officiis aliquod munus ut innumeris
13  Mi placidae innuerent, quo tu laetatus adepto
14   Laudares memoris pignus amicitiae.

40   Si male quod verbum dixerit asperius,
41  Nil patiens perferre, tuis nisi sensibus aptum?
42   Atqui nec talem fama mihi retulit,
43  Nec te ego sum toties expertus. quin mage leni
44  Quemnam finxerunt ingenio Charites,
45  Et mage certantem

54   Commoda, sunt nobis omnia nata bona;
55  Et venient maiora, animum ni lusit Apollo
56  Saepe mihi de te grandia pollicitus.
57  Quamquam ego quid cupiam maius? non divitis auri
58  Me sitis, aut agitans excitat ambitio.
59  Talia, quos ridens tollit fortuna, sequantur;
60  Non ego, qui didici parcus amare modum,

57  Quamquam ego quid cupiam maius? non divitis auri
58  Me sitis, aut agitans excitat ambitio.
59  Talia, quos ridens tollit fortuna, sequantur;
60  Non ego, qui didici parcus amare modum,
61  Virtutique magis, caecae quam fidere divae,
62  Quae levis assiduas versat agitque vices.
63  Mi sat erit, liceat si quando carmine digno

10  10 Iupiter altisono residens in vertice Olympi.
11   Audi o cuncta videns, cuncta et pater optime noscens
12  Vota hominum, sanctoque tuens tu numine iura
13  Dirige, ego fratrem dum Persen vera monebo.
14  Non unum in terris litis genus, una nec acris
15  15 Pugna animi, sed enim duplex est: altera laude,
16   Altera digna probris, hominumque

suum mens improba perdit.
313  Omnia dispiciens oculus Iovis, omnia noscens,
314  Si velit, haec etiam cernit; nec caussa latere,
315  315 Quam nunc urbs agitat, valet ipsum. non ego iustus, 302 Astraea etc. Postquam terras reliquit, in caelo Iovi assidet, eumque admonet, ut poenas praemiaque hominibus

sex versus, teste Proclo, expungit Plutarchus; et re quidem vera quid sibi velint, non satis liquet. Respicit fortasse poeta ad iniurias, quae sibi a fratre per iudices parabantur. 315...... non ego iustus etc. Sane Clericus non satis recte videtur ob hanc sententiam quasi virum minime bonum damnare Hesiodum. Heic, ni fallor, non aliud poeta vult significare, nisi quod

435  435 Atque adeo fida quidquid stat sede repostum,
436   Haud homini nocuit: melius latet abdita tecto
437  Copia; quaeque foris, non sunt expertia cladis.
438  Non ego te rebus, nec fas, praesentibus uti
439  Abnuerim: tantum iubeo, ne postmodo frustra
440  440 Indigeas, uti sapienter: utrumque cavendum
441  Scilicet ac studio tibi multo saepe

relinquas etc. Videtur hic Proclo versus reiiciendus, Heinsio transponendus, Guieto emendandus, et pro ere qay legendum ccracXov nempe tenerum. Ego nil ausim mutare, suspicorque heic Hesiodum voluisse dicere, ex senis esse felicitate, ut non solum post se haeres filius relinquatur, sed etiam filii filius seu nepos. y

suis crescentia mensibus anni.
480  480 Namque aliter frustra alterius penetralia vises
481   Indigus, efficiesque nihil, ceu nuper ad aedes
482  Vidi te venisse meas. sed non ego posthac
483  Effundam largitus opes, aut mutua rerum
484  Sufficiam. iam nunc, o Persa, intendere vires,
485  485 Et iuvet assiduo terram exercere labore,

maximarum rerum esse fons et origo solet. Si quis vero mihi irasci voluerit, quod Hesiodi vocem lq f ev vrifyiv 1 quae seu in perendinum seu in extremum mensis seu in aliud quidquam potius debuisset efferri, ego in horas inque dies verterim poetice usus hac circumloquutione, is certe mecum iniuste aget. Etsi enim non vocem, in qua haerent et Harpocration et Hesychius et Proclus aliique Grammatici; vim tamen vocis, ut M. Tul

invertendam seminibus terram heic inservit, quod non malleo sed Iigone flt. 586 aviumque rapinas etc. Dicit quidem Hesiodus, ne gotium seu potius laborem avibus facessat. Ego vero non presse ac de verbo ad verbum efferendum duxi: avibusque laborem augeat; sed virgiliana sum usus loquutione, quae rem ipsam eleganter exprimit. Delector enim vehementer, uti lector eruditus facile potuit animadvertere,

Odyssea feci, sic facere nunc hoc ipso conor in opere. 587 industria caelo etc. Ylu%y\]J.O(Suvr\v ego verti indu striam seu bonum ordinem; ■/.xy.o%rr)]J.oauvY]V inscitiam seu malum ordinem. Guieto enim est eu^rs^oauvt) ro xxXcog Xum&eScu v.xi

ait, nullum mensem ita Boeotios vocare; suspicari autem Plutarchum esse fiouxxTiov , quod frigidus est, eratque primus apud Thebanos mensis, Atticoque Gamelioni respondens. Itaque ego Lenaeonem pro Ianuario habui Moschopulum sequutus, qui de Lenaeone dicit, ovTiq ifjTiv 0 I 'xvoux^loq • Ioannes etiam Tzetzes interpretatur Ianuarium, Lenaeumque dicit

proprie carduum vocabant, nos articactum. Hanc saltem differentiam agnoscunt, quod aKoXujj.oq agrestis sit, carduus sativus. Ego genere distingui censeo. ^Koku]J,oq vox graeca est, quae nomen in Latio non habet; ideo scolymus latine sua voce vocandus est, non

Biblina vina etc. Byblinum vinum, inquit Sca liger, cuius meminit Festus et Theocritus, est vinum, cuius vitis delata erat ex urbe Syriae Byblo, ut Romae Nitiobrix. Sed tanti viri pace ego edoctus a Luca Holstenio ad vocem B/j3a/v>ji quam Steph. Byzantius docet fuisse nomen regionis Thraciae, a cjua vinum Biblinum dictum, scribo non

800  800 Reddere solarique famem, te certa docebo
801  Tempora, queis resoni vastum maris aequor arandum,
802  Nautica inexperto quamvis mihi gloria desit.
803  Namque ego non umquam transmisi caerula navi,
804  Carbasa in Euboeam nisi quando ex Aulide solvi, admodum habemus ab eorum locorum peritis, nil mirum toto anno habitam

805  805 Graecia ubi quondam detenta furentibus austris,
806  Militiae Argivae robur, late undique magnum
807  Venturum excidio Troiae collegerat agmen.
808  Amphidamantis ego ad certamina clara profectus cium. Vide Euripidem in huius nominis tragoedia. Notissimi et illi versus Lucretiani: » Aulide quo pacto triviai

et illi versus Lucretiani: » Aulide quo pacto triviai virginis aram » Iphianassai turparunt sanguine foede » Ductores Danaum delecti, prima virorum etc. 808 Amphidamantis ego etc. Hic Amphidamas erat Chalcidis rex in Euboea; quumque in bello navali Eretriensium occidisset, eiusdem filii maximo apparatu funus celebrarunt variis propositis certaminibus de more ludisque.

a se victi nomen fama per totam Graeciam celebratissimum hoc loco reucuisset modestia videlicet impeditus? Minime sane. At vixerene eodem tempore Homerus et Hesiodus? Certant scriptores, et adhuc sub iudice lis est, quam si ego non satis excussi, fortasse dirimet Aloysius Lantius in suis eruditissimis, quas iamdiu parat in hunc poetain, disquisitionibus. Quidem posteriorem

812  Auritum tripodem ferre admirata iuventus,
813  Quem rediens sacrum musis Helicone dicavi,
814  Qua me sede prius docuerunt carminis artem.
815  815 Tantum ego tum naves expertus: nec tamen alti
816  Ipse Iovis metuam latitantem pandere mentem,
817  Dulcia Pierides mihi quando carmina donant.
818  Luces quinquaginta, ubi sol sublimis ab

apologis proverbiisque delectatus est, eo antiquior poeta existimandus, plane vetustior Homero mihi Hesiodus habebitur. Vide Epist. doctiss. Com. Carlii ad italicam suam Theogoniae versionem, et quae ego in praelectione ex eadem exscripsi. 814 Qua me seie prius etc. Vide an id contrarium iis, quae in principio Theogoniae de se

uno.
860  860 Virgo autem placeat non ante experta hymenaeos
861  Connubio socianda tibi, quae vivere castis navigandum; ego tamen generatim hoc praeceptum accipiendum duco, praesertim quum poeta proxime vetuerit et navim plus aequo onerare, et nihil domi relinquere et similia, quae sunt omnia damnis periculisque obnoxia maximis, si fiant.

vetuerit et navim plus aequo onerare, et nihil domi relinquere et similia, quae sunt omnia damnis periculisque obnoxia maximis, si fiant. 853 Accipe et haec etc. Hunc ego versiculum addendum putavi, ne ullo sine nexu transitus fieret a rebus nauticis ad res diversissimas. Latinorum poetarum minor, quam Graecorum libertas aut potius quaedam audacia, qua subito in ea, quae dicenda sunt,

exhilarare. 921 Ne puer annorum etc. Proclus rcc ax/yrjra interpretatur sepulcra, quae movere nefas erat. Hunc ego sequutus sum haud ignarus eodem iure posse, ut ait Clericus, terminos significare. Hac de

deum gaudet genitor, Saturnia proles.
947  Prima tibi lux sacra, et quarta, et septima: Apollo doctrina, quam licet aliqui ab hactenus dictis separent, ego tamen continuandam arbitror, quum totum poema sit Opera et Dies. Sed haec omnia superstitiosis astrologis et philoseleniacis fortasse donanda philosophis, quibus in tanta etiam

namque aere pendens etc. Araneum in aere suspen sum nere fila r\u.a,Toq ix, 7rK£iov idest die pleno seu adulto, dicit poeta. Ego illud die adulto seu pleno omisi, quod satis intelligatur fieri in diebus aestivis, qui non dimidiati sed pleni dicebantur. Guieto est meridies quemadmodum et Scaligero. Sed quis dicat meridie tantum et araneos nere et

primae decadis seu mensis i<^ajjJvou • 974 lenes quando etc. K^ixpwuc f ox^io-jiovg ego intel Jexi iuxta illud Horatii Flacci: » Lenesque sub noctem susurri » Composita repetantur hora etc. Quae de quarta die dicuntur, aliter verti quam ceteri inteipretes latini,

Virgilius in eamdem rem habet: quintam fuge ; pallidus Orcus, Eumenidesque satae etc. An et in Virgilio scribendum Horcus, non Orcus, quemadmodum putat Clericus, et ego iam superius animadverti? Sane ita faciendum: nam Virgilius videtur habuisse prae oculis hunc Hesiodi locum, quum ea scriberet; nullus poetarum Plutonem seu Orcum esse Eridis filium dixit et et iurisiurandi praesidem.

1022  Nil possunt, aliusque aliam vir tollere certat
1023  Laudibus; at pauci caussas deprendere norunt:
1024  Saepe eadem mater lux est eademque noverca.
1025  1025 Illum ego felicem fortunatumque putarim
1026  Ante alios unum, qui rite haec omnia prudens
1027  Et sciat et servet dis carus; certaque captans
1028  Auguria e caelo, male noxia crimina

. Hactenus Clericus, amice Lector, cuius verba exscribenda putavi: eadem fere reliqui omnes interpretes habent, ex (,) quibus etiam nonnulli dubitarunt, utrum esset Hesiodi, an alterius antiqui scriptoris hoc poema. Sed ego omissa huiusmodi controversia, quae certo dirimi dissolvique nequit, ad meam venio interpretationem. Haud primum nunc latinis versibus a me redditum hoc poema in lucem prodit: aliquot iam elapsi sunt anni, ex quo Senis in Etruria vulgatum

narrat poeta Herculem, quum ab eodem Cycnus esset visus in luco Apollinis, sese ad pugnam parasse. Sic enim duo consequutus esse videor, ut relictis prioribus illis versibus et integrum legentibus appareret poema, et commodius haberet initium. Ego quidem iamdiu in ea sum opinione, eodem modo nimirum fuisse hanc Heroo goniae (,) partem dictam Scutum Herculis , quemadmodum

okfioq kms.i^iroq quid heic significet, satis constat. An o'x\oq pro ohfioq legendum? Sed Clericus huic lectioni mmime codices favere observat. Ego suspicor, eam posse intelligi vocem de praemiis a diis Apollini et Musis pro cantu propositis. 143 At subter portus etc. Ingens quidem saltus, at pictoribus non inusitatus:

mecum Pyliis quum turbidus oris
307  Conseruit pugnam. ter nostra impulsus ab hasta
308  Membra solo adlisit, clypeum male saucius. ictu
309  At quarto insurgens totis ego viribus imum
310  310 Transfodique femur, scutique obstacula rupi.
311  Concidit, et multa iacuit resupinus arena
312  Pulvere sordescens artus, irrisus et ipsis

Bibliographia locorum inventorum

Retrieve all occurrences (This may take some time to download)

Click here for a KWIC Report