Your search found 5030 occurrences

Retrieve all occurrences (This may take some time to download)

Click here for a KWIC Report

Occurrences 4215-4293:

Posonii 6-ta Februarii 1791. (Budae perceptum die 11. Februarii 1791; f. 61r-62v) Clarissime vir! Ego nec hactenus quidquam eorum praetermisi quae ad reddendam tibi magis propitiam sortem pertinere existimabam. Effectum conatuum meorum id unice impedivit quod, ut ipse nosti, non eo loco sim collocatus ut ad augendam

quae ad reddendam tibi magis propitiam sortem pertinere existimabam. Effectum conatuum meorum id unice impedivit quod, ut ipse nosti, non eo loco sim collocatus ut ad augendam fortunam tuam immediate conferre potuerim. Itaque ego ultro etiam lubens omnia collateraliter agam quae tibi prodesse possint. Tu porro etiam insiste apud eos qui immediatum in eam, quam desideras, sedem influxum habent. Thesaurarius nunc apud vos agit, potes rem tuam coram

recurram, et sub hoc Musas porro colam? Si aliquem eiusmodi Maecenatem nossem, qui te digna mentis laboribusque tuis subsistentia ad dies vitae securum praestare velit, non essem ab hoc consilio alienus. Cum hunc non videam, ego aliud tibi consulere sustineo. Nimirum ut rempublicam teneas; omnia, quae ad te in illa provehendum conferre possunt, per te amicosque tuos porro etiam agas. Verum una animum tuum supra vulgarem de splendore civilium

suae facem scientiae accendere pergit, supra omnes aut mechanicos tantum magistratus, aut fundatum in sola vulgi opinione dignitatum splendorem positum putes. Quid mea, dices, solius imaginatio solatii mihi praestare potest? Ego vero nec hanc meram imaginationem esse, nec te solum ita cogitaturum puto. Ipse ego paucique licet, quos aura popularis non corrupit, ita sentio. Reliquum, stellatum licet, vulgus, eo in genere et ego temno, et tu suspicere

aut fundatum in sola vulgi opinione dignitatum splendorem positum putes. Quid mea, dices, solius imaginatio solatii mihi praestare potest? Ego vero nec hanc meram imaginationem esse, nec te solum ita cogitaturum puto. Ipse ego paucique licet, quos aura popularis non corrupit, ita sentio. Reliquum, stellatum licet, vulgus, eo in genere et ego temno, et tu suspicere non debes. Pauci adhuc supersunt anni, et ipsum hoc vulgus non quaeret, quis

mihi praestare potest? Ego vero nec hanc meram imaginationem esse, nec te solum ita cogitaturum puto. Ipse ego paucique licet, quos aura popularis non corrupit, ita sentio. Reliquum, stellatum licet, vulgus, eo in genere et ego temno, et tu suspicere non debes. Pauci adhuc supersunt anni, et ipsum hoc vulgus non quaeret, quis secretarius? quis consiliarius fuerit? sed quis hoc, aut illud utile opus scripserit. Ipsi illi, qui illud non legent,

debet. Pauci certe adeo felices fuerunt ut honore, quem ipsis opera sua apud contemporaneos conciliare debuisset, vivi perfrui potuerint. Verbo: omnis scriptor non praesentem aetatem sed posteritatem respicere debet. Hoc ego, ut amicus. Tu si rem tranquillo animo expendas, ipse comperies nec conatum se supra civilium dignitatum splendorem elevandi adeo difficilem esse, et certam te, si id praestes, apud posteritatem gloriae mercedem manere.

elevandi adeo difficilem esse, et certam te, si id praestes, apud posteritatem gloriae mercedem manere. De litterariis tuis conatibus quod me certiorem facere volueris, gratiam tibi habeo. Ego quidem Budam non revertar. Spero tamen me hoc adhuc vere pro aliquot mensibus eo venturum. Plura tunc conferemus. Episcopo dicam ut a manuscriptis Széchenianis interea praescindat dum eventus doceat, an comes tomos

rejecta, quam alioquin tantum privati satis erronee consarcinarunt, moderna Corporis Iuris editione novam, ipsis originalibus conformandam editionem ordinaret e qua omnia, quae modernam perperam augent, exmittantur. Verum aut ego generationem nostram non satis novi, aut nulla est ingenii vis, nulla eloquentiae facultas, nullum argumentorum pondus quibus haec eo permoveri possit ut exmissa semel e moderna editione decreta pro legalibus agnoscat.

Maiori adhuc solatio mihi cessit bonus, quem describis, collectionis diariorum et actorum diaetalium progressus. Noli tamen tibi blandiri ut opus hoc seu futura, ut scribis, aestate, seu usque proxima comitia, quae ego 1794-to celebranda esse puto, absolvatur. Agnoscis restare tibi adhuc Camerale Archivum, et Viennensia tabularia, et tamen laboris terminum in proximam aestatem defigis. Verum quandocunque demum opus peregeris,

Nam et mihi eadem hac in re semper mens fuit. Internae tamen securitatis interesse arbitrabar ne id uno ictu, sed sensim perficiatur. Primi duo passus postremis duobus comitiis provide admodum facti sunt. Cuperem ut ille, quem ego desidero, proximis comitiis subsequatur, nempe ut diurna ablegatorum ad diaetas nobilitas ferat. Post hoc duo adhuc alii passus ut intercedant cuperem, donec privilegiati status ad stabilia subsidia sponte accedant. Interea

materias, uti id tibi annexum folium exhibebit. Si mihi leges ipsas hoc ordine describere et sic singulam commentari liceret, nae id magnam toti decreto lucem adferret; haberet enim lector concentratas semper idaeas, quas ego, si ordinem decreti sequar, per provocationes et repetitiones saepe turbare debebo. Saepe enim aliquis paragraphus praecedit, qui naturali ordine sequi deberet, et ideo ille commode exstricari non potest, nisi posterior

ferme iam non ambigam quin vastas tuas idaeas re ipsa ad effectum perducturus sis. Video quidem te de sumptibus subdubitare. Verum cum ea polleas dexteritate ut difficillimis his temporibus Maecenates tibi comparare sciveris, ego nec dubito quin necessarios pro descriptione tantum harum collectionum sumptus porro etiam procures. Pro typo enim ne principis quidem Eszterhazi facultates tibi sufficerent. Tantum Vestigia Diaetarum et

adferas et fontem corones. Scis populares nostros non tantum negligentia in legendo, sed pretii etiam quantitate a coemendis libris deterreri. Interest itaque tua ut edendi a te libri quam minimae molis et pretii sint. Ipse ego subindignari soleo illis qui edita iam toties diplomata recoquunt. Oro te etiam ne acta diaetalia annum 1600. praecedentia Vestigiis Diaetarum intrudas. Nam haec natura sua ad Categoriam Collectionis

Si defectu authoritatum nec has quaestiones resolvere potest, quaeso te fac exscribi clausulas illas, si quae in ineditis tuis diplomatibus aut aliis instrumentis hac de re continentur, et mihi submitte. Forte ego aliquam obiecto huic lucem affundam. Si amicus ille, pro quo Historiam Bajtaianam describi curas, non est episcopus noster, quaeso te interroga illum an non et ille pro se illam describi velit. Scio autem

affundam. Si amicus ille, pro quo Historiam Bajtaianam describi curas, non est episcopus noster, quaeso te interroga illum an non et ille pro se illam describi velit. Scio autem quod velit; ita fiet ut et ego eius usum habere possum. Consilium continuandae Schvandtnerianae Scriptorum Hungariae Collectionis vehementer probo. Cum tamen septem tomos elatura sit, vereor ut

decretum signavi, ita clare provocant, ut scriptor tuus et decreta, quae alioquin pro typo non satis munde descripta sunt, purizare et singulam meam notam suo loco subiicere facile possit. Quod rem ipsam adtinet, non ego me detinui cum gramaticalibus notis. Sensum clausularum tum tantum explanavi, quando Textus aut ambiguus, aut ita contortus fuit, ut Oedipo indiguerit. Historicas notas duas tantum, sed has bene longas adposui. Verum

complures iuridicarum et politicarum antiquitatum nostrarum notitias, quas neminem adhuc aut protulisse aut recte combinasse deprehendi. Quo successu haec praestiteram, tu ipse potes existimare. Ego, licet opus ad maiorem ac ipse existimabam molem excreverit, nisi me amor proprius fallit, non inutilem operam me praestitisse puto. Iam de supplemento Vestigiorum. Decreta, quae recipies, cum meis

praesertim qui non collectoris laboriosam quidem, sed minus illustrem provinciam, sed systematici, quale tuum vestigiorum opus esse deberet, scriptoris Spartam assumit. Si totum opus denuo recoqui posset, libenter ego mutuarem operam meam in iis quoque, quae tomus 1. habet, decretis illustrandis; et tunc erasis, quae ad stabilita superius principia revocari non possunt, instrumentis prodiret unicus iustus tomus, pro quo maiorem certe

alioquin simplices tantum copiae sint, genuinam lectionem ipsi statim textui inferendam puto. Porro ad ipsius sensus praesertim in intricatioribus obiectis dilucidationem pertinet ut omnes illae clausulae aut verba, quae ego subtraxi, minutiore typo exprimantur. Verum magna hac in re attentione opus est. Saepe enim debui ipsam subtractam clausulam maioris claritatis causa meis aliquot verbis, quae non subtraxi, interpolare. Nisi ad haec

editione ipsa typi diversitas ostensura sit, naturale est quod marginalia illa signa exmitti debeant. Cum tu significaveris quod post hoc decretum syllabum rubricarum ad concernentes materias reductarum subiungere velis, ego autem per occasionem commentationis et in numero, et in textu quarumpiam rubricarum mutationem fecerim, moneo te: quod submissi tibi, syllabi nullum usum facere possis. Verum promisi ego illum in notis pag. 82

materias reductarum subiungere velis, ego autem per occasionem commentationis et in numero, et in textu quarumpiam rubricarum mutationem fecerim, moneo te: quod submissi tibi, syllabi nullum usum facere possis. Verum promisi ego illum in notis pag. 82 credebamque quod illum eadem hac occasione tibi submittere possim. Verum impediverunt me alia urgentiora negotia. Itaque illum tibi alias submittam. Quod reliqua decreta adtinet; vides

ad quem singula nota provocat, diligentissime advertas, et si forte in ipsam hanc provocationem error calami irrepsisset, e sensu ipso colligas ad quem articulum nota talis pertineat. Ceterum ego, ut iam vides, in lucubratione hac singulum instrumentum sua serie assumpsi et primum de categoria, ad quam illud referri debet, iudicium tuli; haec et complura alia, quae hac occasione dixi, ad te tantum referuntur. Ad

et primum de categoria, ad quam illud referri debet, iudicium tuli; haec et complura alia, quae hac occasione dixi, ad te tantum referuntur. Ad ipsa decreta nil nisi rubricae et notae pertinent. Vide itaque ne quid eorum, quae ego ad te tantum dvixi, decretis inscribatur. Quae autem a te postulo, haec sunt. Primum ut nec de notis nec de commentatore quidpiam aliud dicas quam quod eadem manu exaratae sunt quae decretis primae Vestigiorum partis

quae eotum mihi ignotae erant, e posteribus his diplomatibus edoctus in notis illis complura debeo emendare. Si tibi quando illud edendi animus erit, remittam tibi cum notis iam emendatis. Denique, ego per cursum observationum mearum non paucas coniecturas deprompsi. Cum tibi longe maior veterum litterarum ... praesto sit, si quam eiusmodi coniecturam per disertum alicuius, quod tibi ad manum est, instrumenti

coniecturam meam paginam implere, sed ipsam statim notam, in qua eiusmodi coniectura promitur, emenda. Nescio an etiam Sigismundi sic dictum Regestrum edere velis. Si ita, significa mihi, et ego notas in illud quoque submittam. Nam et illic complura observanda occurrunt. Ubi notas meas evolveris, fac me certiorem ingenue, an tuam expleverint expectationem? uti et id, quando mihi polliceri possim editionem

quia nescivi an earum usum facere velis. Nunc illae scribam meum iam fatigant, mittamque tibi prima, quae ad episcopum profectura est, occasione. Est enim opus voluminosius quam ut illud cursore publico mittere expediat. Totum ego illic banderiorum institutum enuclear, non triviali legum combinatione, sed pragmaticis subsidiis fulcitus. Quod propositionibus subnectitur: Tempore Sigismundi Regis Hungariae , habeo, sed illud nullam meretur

elaborare. Sed in ipso hoc compendio frequenter lapsus est, ut id combinatio ostendit. Si mihi variantes lectiones, anteaquam animadversiones exmittam, submiseris, combinabo eas et videbo an non id contineant, quod ego in stylo erratum esse iam observavi. Si antea illas non accepero, debebis tu ipse id cum meis notis combinare. Vides ex his quod, si occasio ad episcopum sub finem mensis huius profecta fuerit,

necesse. Variantis lectionis, quam mihi submisisti, nullum usum facere potui, quia ad loca illa, quae seu scribarum oscitantia, seu compilatoris ipsius imperitia corrupit, explicanda nihil conferunt. Verum horum ego sensum seu ex nexu orationis aut obiecti, seu ex temporis rerumque adiunctis enucleavi. Non puto itaque operae pretium ut chartam variantibus his oneres, sed utere illa lectione, quae sensui re ipsa congruit; id enim

aliquot diaetarum quae tu in primo tuo opusculo non indicasti. In ipsis, quas modo mitto, notis ad paragraphum 7-mum Vestigium Diaetae 1434-ti, quod tu hactenus non protulisti, deprehendes. Reperi etiam ego per occasionem in Katonae Historia Critica complura diaetarum vestigia quae te fugerunt. Indicabo tomos et paginas ut ea facilius reperire possis. Habentur illa
tomo 6-to pagina 581, 583, 797, 937,

Bedekovichium seu per Milossum, quorum utrumque hac adhuc aestate ad nos venturum credo, mihi remittas. Egeo enim illis pro mea, quam sub incude habeo, lucubratione. Purum, quod nunc mitto, uti et Uladislai I. Decretum, quod ego aeque in puro iam submisi, tuto retinere potes. Adhibe autem omnem cautelam ne notae e maculatorio meo vel ad textum alienum inscribantur, vel vero litterae, quibus textus signatus, improprio loco collocentur; id enim

itaque sibi ad invicem notae et quidem proxime se excipientes, si tua illa animadversio sub loco relinquatur. Quomodo autem politicae modernae comitatuum congregationes tertia primum epocha enatae sunt, id ego alibi uberrime demonstravi. 2-do: in notis ad Decretum Mathiae de 1472. et quidem ad eius conclusionem, litteram /b/ et paragraphum qui ita incipit: Et vero ab hoc inde tempore, sub finem in

spes superest ut completam insignis huius operis editionem supervivere possim. Unde enim sumptus pro tam vasto et sumptuoso opere? Quantum temporis censura abripiet? Quanto tempore typothetae ad perficiendum laborem egebunt? Ego certe persuasus sum omnia haec ne sexennio quidem perficienda esse. Tantum autem vitae vix mihi audeo polliceri. Video itaque eripi mihi pulcherrimum, quo mihi blandiebar, solatium. Verum id penes tuam volumen undeunde

solatium. Verum id penes tuam volumen undeunde augendi orexim haud aliter potuit evenire. Opto tantum ne te ipsum fata in medio labore percipiant. Speras tu propter heterogenea, quae immiscuisti, a lectoribus gratiam. Ego vero metuo ne libri hi propter volumen suum paucos admodum emptores, pauciores adhuc lectores reperiant. Sed haec iam acta sunt. Age adminus viriliter ut Supplementum 1-ae periodi censurae tandem eripias. Secus et hac

quod adiecta notis, quas in illud feci, suprema manu, si optas, tibi suo tempore remittam. Nescio an tibi noti sint Zakmardiani, Szermaiani, Klosziani, et Gregoriani, in iurisprudentiam Hungaricam manuscripti comentarii, quos ego possideo. Item recentiores Tihanyiani, Ilgoiani, et unius adhuc illustris protestantis advocati qui una cum Tihanyio floruit, et cuius nomen mihi in praesens in memoriam non venit [advocati]. Item Ambrosovszkiani. Horum tu

mihi in praesens in memoriam non venit [advocati]. Item Ambrosovszkiani. Horum tu notitiam a protestantibus impetrare debes. Ceterum longum, quo polleo, rerum usum tibi hoc in genere subsidio esse posse ipse agnosco. Verum id ego haud secus praestare possum, quam si tu mihi elaborata tua per partes submittas, id quod per episcopum Mandich tuto praestare potes. Hac enim sola ratione ego cognoscere possem quid addendum, quid omittendum, qui comutandum

usum tibi hoc in genere subsidio esse posse ipse agnosco. Verum id ego haud secus praestare possum, quam si tu mihi elaborata tua per partes submittas, id quod per episcopum Mandich tuto praestare potes. Hac enim sola ratione ego cognoscere possem quid addendum, quid omittendum, qui comutandum esse censeam. Quod petis ut tibi summa legum, et potestatis civilis capita indicem, haec ad sequentia referuntur. Summum

(uti tu pag. 49. et sequentibus facis) quod habeat vim obligativam legis. Reliquas recensere non vacat. Tractas tu etiam in hoc ingressu quaestionem illam: ad qualem categoriam instrumentum hoc refferri debeat, quam ego in prima mea ad ingressum instrumenti nota, pag. 56, pertractavi, et in compluribus subsequis notis opinionem meam e textu ipso confirmavi. Tu consentis opinioni meae et iisdem, quibus ego, uteris argumentis. Repetitio haec

hoc refferri debeat, quam ego in prima mea ad ingressum instrumenti nota, pag. 56, pertractavi, et in compluribus subsequis notis opinionem meam e textu ipso confirmavi. Tu consentis opinioni meae et iisdem, quibus ego, uteris argumentis. Repetitio haec inutilis est. Quare censerem ut aut meam primam notam ad ingressum, aut tuam de eodem merito deductionem exmittas. Quoad aetatem regestri huius, tu dissentis a mea opinione. Ut lectori

meae subiicias, prouti alias fecisti. Si reflexionibus his detuleris, nihil tibi remanebit pro ingressu quam quaestio illa, cui appendix illa: Tempore Sigismundi Regis tribui possit? Ego quidem libenter patior certiora me edoceri. Omnia tamen, quae adfers, me non movent ut scriptum illud pro extractu a Telegdio facto habeam. Confer, quaeso, te illud accuratius cum regestro, et videbis quod complures

ex ipso protocolli contextu, quod divisio illa gentium fuerit tantum temporanea, id est, pro illo casu; porro, quod Sigismundus reliqua propositionum suarum puncta liberae comitatuum consertationi substraverit. Denique puto ego me e combinatione propositionum harum cum Sigismundi Decreto 5-to in notis satis demonstrasse quod illae in diaeta 1435. resumptae et determinatae fuerint, adeoque ex iis id tantum in legem transiverit quod in articulis

enim pag. praecedenti 320. docuisti quod in octavis etiam politica negotia pertractata fuerint, et vides quod in ipso diplomate, consiliares et sedis nostrae iudiciariae iurati assessores compellentur. Habeo ego fundatam circa regium consilium, cuius leges aliquando meminerunt, deductionem. Sed cum obiectum hoc ad Vestigia Diaetarum non pertineat, ab eo praescindo. Pag. 447. historiam conventus Hatvaniensis per

quae ad Statisticam, ad Ius Publicum Legislationem et Historiam Hungariae pertinent proximius, ut in penultimis tuis polliceris, eddideris, rem publico admodum utilem, mihi gratissimam praestabis; pridem enim ego id optabam. Si quid porro mecum communicare volueris, ego, quod vires meae admittunt, in perfectionem operis lubenter conferam, et, cum episcopus mihi promiserit quod toties quoties praedialistam mihi dare velit,

et Historiam Hungariae pertinent proximius, ut in penultimis tuis polliceris, eddideris, rem publico admodum utilem, mihi gratissimam praestabis; pridem enim ego id optabam. Si quid porro mecum communicare volueris, ego, quod vires meae admittunt, in perfectionem operis lubenter conferam, et, cum episcopus mihi promiserit quod toties quoties praedialistam mihi dare velit, remittam tibi citius quam praesens opus; id enim unice e defectu

intelligi debeat? Ante omnia monere te debeo ne in veteribus litteris verborum proprietatem quaeras. Scatent illae hiulcis expressionibus et impropriis verbis, quae ego in diplomatibus et decretis, quae notis illustravi, ubique, sicut id facile observare poteras, relevavi, et loca talia ex ipso contextu aut rerum natura ad genuinum sensum reduxi. Quare si ego allatum per te statutorii

verbis, quae ego in diplomatibus et decretis, quae notis illustravi, ubique, sicut id facile observare poteras, relevavi, et loca talia ex ipso contextu aut rerum natura ad genuinum sensum reduxi. Quare si ego allatum per te statutorii locum commentari deberem, unicum illud ad vocabulum: sancientem observarem quod hic improprie adhibeatur, cum, ut praemisi, consuetudo e frequentatis tantum actibus oriatur, sola vero

ferente etc. Ceterum recte observas complura, quae iam antea legibus sancita fuerunt, postquam harum memoria intercidit, tanquam simplices consuetudines allegatas fuisse. Remonstravi id ego in compluribus meis ad decreta, quae commentatus sum, praesertim vero ad Decretum Andreae 3. notis, ostendique quanta iam antea legibus sancita fuerint, quae Verboczius tanquam meras consuetudines in opus suum retulit.

sub Aba antiquata fuisse constat. Motiva huius meae sententiae proferre non vacat; volui eam tibi tantum indicare. Habes meam de propositis dubiis sententiam. Superest ut te denuo orem ne opus tuum inani eorum, quae ego in notis meis iam exhausi, repetitione oneres. Vale. Iakovlye 30. Iunii 1794.

te illico postremo tabellario praesidi tuo. Nisi pro alio iam praeventus sit, spero eum rationem habiturum esse meae commendationis; sin, conatum adminus meum aequi bonique consule. Si propius ad clavum sederem, dudum ego honori fortunaeque tuae prospexissem. Cum metuas ne secundus Supplementorum tuorum tomus apud cancellariam diutius adhaereat, commendavi episcopo nostro, qui nunc Viennae agit, ut

adiiceretur. Neque illud intelligo quod scribis te Lendvaio comisisse ut data diplomatica colligat ad meam dissertationem per te, vel me subinde adiicienda; nam ad ea, quae in dissertatione illa statui, comprobanda ego ipse sufficientia data diplomatica adduxi. Eo tantum loco, quo ad productam per te in 2-do Tomo Ludovici 1. donationem provoco, vacuum spatium relinquere debui pro inserendo paginae numero, quia iste ante impressionem

inserendo paginae numero, quia iste ante impressionem eiusdem tomi determinari non potest. Quare te porro etiam requiro ut, dum tomus ille impressus fuerit, lacunam illam expleas. Ceterum longe aliud est quod ego a te hoc in genere postremis meis postulavi. Nimirum ut alios ad elucubrandas tanto magis res Hungaricas excitem, ego non tantum illa antiquitatum capita, quae e productis hactenus diplomatibus eruere potui, in medium

etiam requiro ut, dum tomus ille impressus fuerit, lacunam illam expleas. Ceterum longe aliud est quod ego a te hoc in genere postremis meis postulavi. Nimirum ut alios ad elucubrandas tanto magis res Hungaricas excitem, ego non tantum illa antiquitatum capita, quae e productis hactenus diplomatibus eruere potui, in medium protuli, sed etiam quid adhuc circa singulum obiectum investigandum restet, indicavi. Cum nemo maiorem te veterum

capita, quae e productis hactenus diplomatibus eruere potui, in medium protuli, sed etiam quid adhuc circa singulum obiectum investigandum restet, indicavi. Cum nemo maiorem te veterum diplomatum collectionem possideat, credo ego quod pleraque meorum dubiorum ex iis resolvi possint. Si ipse Budae forem, nullius ego opera hanc in rem indigerem. Quamcunque enim vasta sit tua collectio, ego necessaria mihi loca inde intra unum aliumve mensem

quid adhuc circa singulum obiectum investigandum restet, indicavi. Cum nemo maiorem te veterum diplomatum collectionem possideat, credo ego quod pleraque meorum dubiorum ex iis resolvi possint. Si ipse Budae forem, nullius ego opera hanc in rem indigerem. Quamcunque enim vasta sit tua collectio, ego necessaria mihi loca inde intra unum aliumve mensem excerperem, quia tantum hactenus inedita consulere deberem. Cum ipse id praestare non possim,

nemo maiorem te veterum diplomatum collectionem possideat, credo ego quod pleraque meorum dubiorum ex iis resolvi possint. Si ipse Budae forem, nullius ego opera hanc in rem indigerem. Quamcunque enim vasta sit tua collectio, ego necessaria mihi loca inde intra unum aliumve mensem excerperem, quia tantum hactenus inedita consulere deberem. Cum ipse id praestare non possim, rogavi te et porro etiam oro, ut alicui comittas qui primum omnia mea dubia,

per quod dubium aliquod resolvi possit, excerpat, hos tibi communicet, per te mihi submittendos. Id quod ad ipsas etiam a me depromptas opiniones, quae forte per eiusmodi textus infirmantur, extendi cuperem. Redigerem deinde ego haec in stylum et ordinem tibique transmitterem, tertio Supplementorum Tomo inserenda. Si tempus superest, et tu vis, ut hunc dubiorum et opinationum mearum extractum ipse tibi submittam, praestabo id lubenter.

paratas, sed quas pro systematico, quod molior, De veteribus Hungarorum Institutis opere reservo. Et huc etiam pertinebit quam sub incude habeo: De veteri Forma Congregationis Comitatuum. Cum ego non discerpta materialia edere, sed iam systematicam eorum, quae ad statisticam, ius publicum, et politicam Hungariae historiam pertinent, combinationem procudere mediter, singulum obiectum longam, et operosam exigit

nostri duo haec affinia documenta uno obtutu complecti potuissent, evincassent certe tanquam e somno, et vidissent in quantis tenebris hactenus versati sint, et pars adminus iudicialis antiquitatum nostrarum, etiamsi ego fortasse systematicum meum opus non absolvam, utcunque elucubratum fuisset. Sed haec iam acta sunt. Cum apud Episcopum Transilvaniensem frequentius verseris, indaga quaeso quid sit quod ille opus

indaga quaeso quid sit quod ille opus Schonvisneri: De Re Numaria Hungariae, cuius impressionem in se recepit, tanto tempore non edat, et si quid ad accelerandam eius impressionem conferre potes, fac quaeso; ego enim opus hoc avidissime exspecto. Informa etiam te an ille secundum operis sui de conciliis tomum proximius daturus sit, meque de eo informa. Quod cum reditu tuo Bibliothecam Hungaricam, id est, uti ego

ego enim opus hoc avidissime exspecto. Informa etiam te an ille secundum operis sui de conciliis tomum proximius daturus sit, meque de eo informa. Quod cum reditu tuo Bibliothecam Hungaricam, id est, uti ego intelligo, recensionem omnium hoc idiomate editorum librorum edere mediteris, probo vehementer. Vereor tamen ut aliquem e sodalibus tuis reperias, qui opus hoc tam brevi, ut speras, tempore perficere possit; nudam

edere parum interest. Singulum, etsi paucis, critice recensere, vires unius hominis excederit; nimirum, quia libri hi varias litteraturae classes respiciunt, quas ut unus homo teneat, impossibile est. E converso cuperem ego ut aliquis simplicem licet, completam tamen, omnium, qui hactenus editi sunt, de rebus Hungaricis et Croatico-Slavicis consignationem procudat. Non puto quod hi 300-mum aut 400-mum numerum hactenus

edidit. Cupio admodum ut sodalis tuus, cui argumentum De Monetis, Ponderibus et Mensuris Hungarorum, comisisti, illud feliciter elaboret. Vereor tamen ut id illi succedat, cum pauca adhuc, quod ego sciam, hanc in rem data habeamus. Forte opus Schonvisneri, cuius supra memini de monetis, maximo illi subsidio esse posset. Si tu Bibliothecam Manuscriptorum de rebus Hungaricis edideris,

de re litteraria Hungarica. Vale. Zagrabiae 3. Ianuarii 1795. Maecenati tuo, quem ego semper suspexi, dic amicam meo nomine salutem. Zagrabiae 24. Decembris 1796. (perceptum 2. Ianuarii 1797,

in ipsa practica, quam profitentur, civili et iudiciali scientia vix aliqui ultra superficiem penetrant. Reddet tamen manibus tuis iustitiam posteritas dum amor litterarum per nostram etiam gentem propagatus fuerit, id quod ego circa dimidium futuri saeculi eventurum reor. Gaudebunt tunc operosi in re litteraria patriae cives quod tu per collectionem tuam viam ipsis straveris, et cineres tuos floribus conspergent. Unum

futura. Quod si fiat, ipsius, quam tibi secus tuto polliceri potes, apud posteritatem gratitudinis iacturam facies. Quare ut huic discrimini ante omnia provideas, cupio vehementer. Iam ad rem ipsam. Ego Scriptores tuos Ineditos, seu Maiores, seu Minores nihil moror. Si tamen tantum aeris tibi superest, puto maiorem te a publico gratiam relaturum, si in vicem eorum

extensum, ut in Corpore Iuris iacent, edi; sed illa tantum capita quae reipsa aliquam seu statisticae, seu iuris prudentiae notitiam praebent. Cum talia capita plerumque obscura sint, deberent talibus notis explanari, qualibus ego Decretum Andreae 3-ii illustravi. Verum id nonnisi a tali praestari potest, qui et in statistica et in iurisprudentia practice versatus est. E

pertigerunt. Primum locum tenent duo Andreae 2-di et unum Belae 4ti decreta, quorum posteriora duo tu in Vestigiis edidisti. Sed et in haec aliae notae fieri deberent quam quas ego tunc feci; aliqua enim eorum, quae ibi dixi, iam in praecedentibus exhaurirentur, et e converso aliquas novas combinationes ipsa illa, quae ad libros regum primi saeculi fierent, suppeditarent. Decreta haec excipere deberet

Bani de 1270, quod tibi iam submiseram, sed quia in notis, quas antea in illud feceram, complura e captis interea novis notitiis mutari debere observaveram, denuo repetii. Submitterem tibi libenter hoc diploma, sed ego non possum antea priores notas corrigere, donec tua Supplementa edantur; nam ex iis, quas in Decretum Andreae 3-tii feci, notis istae corrigi deberent, ego autem meum originale abieci.

Submitterem tibi libenter hoc diploma, sed ego non possum antea priores notas corrigere, donec tua Supplementa edantur; nam ex iis, quas in Decretum Andreae 3-tii feci, notis istae corrigi deberent, ego autem meum originale abieci. Tandem veniret ipsum hoc Andreae 3. Decretum. Sed et in huius notis plura alteranda venirent; quia si quis omnia haec monumenta serie chronologica commentaretur, complura, quae

ego autem meum originale abieci. Tandem veniret ipsum hoc Andreae 3. Decretum. Sed et in huius notis plura alteranda venirent; quia si quis omnia haec monumenta serie chronologica commentaretur, complura, quae ego in notis ad hoc decretum dixi, iam ad praecedentia dici deberent. Si opus hoc vulgaretur, praeberet illud materiam systematicis dissertationibus, qualis illa est, quam tibi submisi, de usitatis in

3-tii Decreti Mandichius mihi omnino iam dudum tradidit. Sed illud paucas admodum novas notitias suppeditat. Si quid ad provehendam tuam sortem conferre possem, facerem certe lubens. Sed ego arctis officii mei limitibus conclusus nullum iam prorsus in dicasterialia obiecta influxum habeo, et ideo nullum, etiamsi faciam, commendationis meae pondus mihi possum polliceri.

accedere posset quam si mihi praesentis tui copia per plures, si non hebdomadas, 7) Corr. ex Hebdomas adminus dies obtingere quiret. Panderem ego tibi omnem meam litterariam penum. Posses ipse et lucubrationes meas, et alia, quae habeo, materialia volvere, iudicare, et, quae tibi usui esse posse iudicares, seligere. Reperires etiam in Tabulario Civitatis

anecdotorum collectoribus grandi aere vendere sicque novum pro aliis operibus fundum tibi parare. Utinam Supplementa adminus Vestigiarum vel ita, ut illa censura truncavit, tandem aliquando prodeant! Ego certe iam tabesco tam diuturna operis exspectatione, et, cum pro pluribus Minorum Scriptorum tomis paratos habeas Maecenates, vereor ne hi ita typographiam occupent ut tempus edendorum

emanere et solus privilegii textus codici inferri. In omnem tamen eventum mittam tibi illas per Millossium, qui circa 18-vam Augusti Pesthinum pertinget. Ad commentationem, quam meditaris, de civitatibus tavernicalibus, ego nihil conferre possum, quia in nulla iuris nostri parte sum ita peregrinus uti in tavernicali; nunquam enim vel practice in eo versatus sum nec pro eius theoria aliquam collectionem faciendi cogitatio me subivit.

postea detexi, me in his in aliquot locis errasse deprehendi, repetii illud a te ut hos errores possim emendare. Quod cum iam praestiterim, possum tibi illud, si eo egebis, successive submittere. Ego sic existimo quod omnis iuris nostri antiquitas quattuor his fontibus potissimum contineatur: Libris S. Stephani, S. Ladislai, et Colomanni; Ritu explorandae veritatis; laudato Mathaei bani diplomate;

possim. Ideo ne mirere quod nec dissertationem de origine comitatensium congregationum absolverim. Quod impressio Supplementorum ad vestigia diaetarum resumatur, gaudeo vehementer; ego enim opus illud vix exspecto, ea etiam de causa ut videam quid e notis meis per censuram resectum sit. Elenchum etiam chronologicum omnium ineditorum Hungariae scriptorum, quem promittis, libenter legam; ego enim illam

vehementer; ego enim opus illud vix exspecto, ea etiam de causa ut videam quid e notis meis per censuram resectum sit. Elenchum etiam chronologicum omnium ineditorum Hungariae scriptorum, quem promittis, libenter legam; ego enim illam epistolae tuae partem, in hunc sensum accipio, cum non possim mihi persuadere ut ipsos scriptores edere seu consilium admittere, seu typographia id suo periculo suscipere velit. De articulis Crisiensibus

aestate ad nos veneris, dies illos, quos tecum transigere potero, pro felicissimis reputabo. Rusticabimur una quam diutissime tibi licuerit, et hac occasione patebit tibi tota mea litteraria penus. Ego apud nos nullum scio qui aliquid habeat quod tu Minoribus tuis scriptoribus inferre possis; maiores enim nostri in colligendis eiusmodi rebus fuerunt minime curiosi. Ceterum accepi etiam 10. exemplaria 2-di Minorum

quam primum Supplementa excusa fuerint, tam de his, quam et de Vestigiis Comitiorum pariter 20 exemplaria transmittas, et sic de anno in annum pergas. Faciam ego ut impressum nuntium et Zagrabiae, et Carlostadii, et Crisii, et Varasdini distribuatur, hacque ratione spero quod plura etiam exemplaria quam 20 de singulo, quod missurus es, opere vendi possint. Significa mihi hac de re

Bibliographia locorum inventorum

Retrieve all occurrences (This may take some time to download)

Click here for a KWIC Report