Your search found 15871 occurrences

Retrieve all occurrences (This may take some time to download)

Click here for a KWIC Report

Occurrences 11463-11510:

II: EPISTULA AD AMICUM, QUI ROMAE ADFUERAT TYBERIS INUNDATIONI, CUM COLLEGIUM ILLIRICUM LAURETI IGNE EX PROXIMA CAUPONA EXCITATO PROPE ARSISSET. ANNO 1703
1  Esse quid loc dicam, quod me Vulcanius ardor,
2  Te vexat tumidis Tybridis aestus aquis?
3  Nec de sorte queror, nam, quamvis perfida, nostram
4  Firmat

dicam, quod me Vulcanius ardor,
2  Te vexat tumidis Tybridis aestus aquis?
3  Nec de sorte queror, nam, quamvis perfida, nostram
4  Firmat amicitiam nec vetat esse pares.
5  Dividimus damnum, ne non videamur amici,
6  Et rata sit gemino numine nostra fides.
7  Mulciber et

Felices ista reddere luce dies?
13  Curve tua ignotis animatur odoribus urna?
14  Forsitan hoc nostri funeris omen erit?
15  Pacis at esse potest, nam cum renovatur ab auris
16  Depulso Borea, floriger annus olet.
17  Hei mihi, quid miros bustum vocale canores
18  Evomit,

curve meus sydera tangit apex?
37  Heu scit, quod videor, nescit, quae sentio, mundus,
38  Invideor miseris invideoque miser.
39  Quam durum esse miser, nulli miser esse videri,
40  Quam durum est lacrymis non reperire fidem!
41  Sic placitum caelo, cui recta placere necesse est,

apex?
37  Heu scit, quod videor, nescit, quae sentio, mundus,
38  Invideor miseris invideoque miser.
39  Quam durum esse miser, nulli miser esse videri,
40  Quam durum est lacrymis non reperire fidem!
41  Sic placitum caelo, cui recta placere necesse est,
42  Auctore a tanto vel

me refero, quo vertor inanis et excors?
18  Nec mirum, si excors, cor mihi sponsus erat.
19  Si te fidus amor, si te mortalia tangunt
20  Atque potes nostri nominis esse memor,
21  Si memor es nostri, mecum sis semper oportet,
22  Namque animus magis est, quo magis esse cupit.
23  Ergo magis liceat tecum mihi iungere vitam,

amor, si te mortalia tangunt
20  Atque potes nostri nominis esse memor,
21  Si memor es nostri, mecum sis semper oportet,
22  Namque animus magis est, quo magis esse cupit.
23  Ergo magis liceat tecum mihi iungere vitam,
24  Dum fas nostra tuis iungere fata vetat.
25  Non licet in tumulo tecum iacuisse, iacenti

moritura virum praeit, ardet et ultro
38  Euadne socii parte recepta rogi.
39  Ceciderint aliae, mihi laus superesse dolori est
40  Urnaque depositi flebilis esse viri.
41  Non placet Elisium nostrique oblivia mundi,
42  Quae movet epoto gurgite lympha potens.
43  Elisium mihi sit te mente revolvere posse

tuo iaceat sub monte tuumque
8  Solis ad invidiam sydus in orbe micet.
9  Quid gemis? An tantam minor es conscendere sedem?
10  Non minor es, tibi si crederis esse minor.
11  Cuncta colent superos tanto duce cunctaque dicent:
12  »Principe te viso credimus esse Deum.«

minor es conscendere sedem?
10  Non minor es, tibi si crederis esse minor.
11  Cuncta colent superos tanto duce cunctaque dicent:
12  »Principe te viso credimus esse Deum.« XXX. B. KOSTKA ANIMO LIQUITUR, DUM VERBA MINUS

proprios hauriret lumine vultus
17  Perstaretque tuens, ut se miretur in illis,
18  Seque fruens laudet seseque fruatur amando,
19  Non aliter felix. Numen facit esse beatum
20  Sors sua, sed propriam sors est cognoscere sortem.
21  Vidi ego, queis toties Gangetica massa sub ipsa
22  Staret clausa manu multusque arderet

116  Arcanoque avidos ulcisci frigore dentes.
117  Mole frutex parva est, vacuis nec crescit in arvis,
118  Nutricem poscit, poscit puer esse videri
119  Et magna nemorum vitam duxisse sub umbra,
120  Simplicitas nam prisca manet, dixere Cacaum
121  Indigenae, et Graium dedit

52  Et mea solicito pectora solve metu.
53  Certe ego nil habeo, tu lasso caelica mundo
54  Munera ab ethereo prodigus axe vehis.
55  Prodigus esse aliis poteris, sed largior illi,
56  Cui, cum nil habeat, tu dare plura potes.

cupis poscisque, tibi nova regna creando
4  Serviat ut summi dextera tota Iovis.
5  Vota cave suspecta Deis, ne Iuppiter in te
6  Fulmine deiecto se neget esse patrem.
7  Sed cupis usque tatmen: quid tantis imprecer ausis
8  O, tibi dum maior crederis, orbe minor,
9  Dum te livor atrox non omnia sceptra tenentem

7  Ah frangat saevam Nemesim Clementia victrix,
8  Nec vincat placidum vindicis ira Patrem.
9  Sum miser, esse miser videar tibi; caelitus a te
10  Invoco Paeoniam tristis et aeger opem.
11  Mens turbata gemit, pergunt mala mentis in artus,
12  Imaque difusus sauciat

cum rigida victa bilance Themis?
15  O vultus adverte pios, o lumine frontis
16  Discute quae nostrum surripit umbra diem.
17  Ipse vide, Genitor, genitor namque esse probaris,
18  Dum nondum patior, quae meruisse piget.
19  Infernas merui sedes, loca nigra, subire
20  Atque Acheronthaei torrida claustra lacus.

qua fides misero est) non debita sonti
22  Tartara nec trepidum me mea poena movet.
23  Hoc unum horresco, quod te sub Dite silerem
24  Cogerer et Domini non memor esse mei.
25  Hinc timor, hinc lacrymae, quas, fert amor ales ad aethram,
26  Quas iacit in nostros anxia cura sinus.
27  Hinc quoties turpis nigroque invecta

spes regnorum, non regius abstulit ensis,
12  Non formidata dura noverca manu.
13  Ergo, dum nostris par es virtutibus, heros,
14  Virtutis pretio te decet esse parem.
15  Sic, bene quod tuleras nostra sub imagine, sceptrum
16  Dignus es in merita semper habere manu.

subito numen dictis, quae cuncta sequuntur,
10  Votorum lites dissidiumque levat:
11  Ut regno populos sic vincere debuit aevo,
12  Sed terram superis non decet esse parem. LVI. B. ALOISIUS GONZAGA A PROFANA AD SACRAM

172  Cultor abest scelerum luxus, laudatque penates
173  Quaesitus sine fraude nitor. Formosior ipsis
174  Syderibus tantumque sua domus ista videtur
175  Esse minor domina, dominae quae maior ab ore
176  Surgit et hinc proprios discit geminare nitores.
177  Quin etiam augusti circum penetralia tecti
178  Cernere erat

25  Conplexus gremio mox cuncta, expendere causas
26  Et potui artifici testis adesse Deo,
27  Cum tu, magne parens, et mente et voce potenti
28  Esse dares mundo, qui nihil ante fuit.
29  Cum sol emicuit germanaque solis, et atra
30  Nocte dies trudi coepit et umbra die,
31  Castorque Erigoneque Licaoniique

114  Quae plus quam cladis saepe timoris habent.
115  Mars vetus abscedat, dicar Mavortius a te,
116  Dum possum a palmis Martius esse tuis.
117  Vidi ego, cum tumidi Memphitica castra tyranni
118  Corriperet rubri gurgitis unda sequax,
119  Vidi ego, cumque tuos tremeret de nube furores

mea lux, nostris age consule votis,
134  In quae solus amor corda voventis agit.
135  Non meritis fretus posco, nisi noscere sese
136  Immeritum meriti quis putet esse loco.
137  Sin in me est meritum, tua dextera fecit, et omni
138  Certum est de merito te meruisse meo.
139  Immerito tamen esse iuvat, iuvat ante datorem

Immeritum meriti quis putet esse loco.
137  Sin in me est meritum, tua dextera fecit, et omni
138  Certum est de merito te meruisse meo.
139  Immerito tamen esse iuvat, iuvat ante datorem
140  Magnanimum vacuos explicuisse sinus. LVIII.

tristis, iners Maius, sunt turbida nimbis
62  Februa, cum nato Iulius igne rubet,
63  Martius horrentes praefert vel nomine pugnas,
64  Pauper opum terrae Iunius esse solet,
65  Septimus octavo certat, qui fedior exstet,
66  Dum madet obsceno vilis uterque mero.
67  Ultima fert Boream Phoebe, quam nona minatur,

sacerdos,
12  Pompeii tumulo victima Caesar erat. LXXXIV. VIRTUTEM, NON PLAUSUS ESSE SEQUENDA. EPIGRAMMA 45.
1  Consequitur iustum vulgo laus curta Catonem,
2  Cum multo Licinis plausus ab ore sonet.
3  Attamen esse Cato mallem. Cur?

VIRTUTEM, NON PLAUSUS ESSE SEQUENDA. EPIGRAMMA 45.
1  Consequitur iustum vulgo laus curta Catonem,
2  Cum multo Licinis plausus ab ore sonet.
3  Attamen esse Cato mallem. Cur? Clarior hic est,
4  Nam modo, qui multis non sapit, ille sapit.

haud credo. Nimium sapit Orca, subulci
4  Sit quamvis soboles carnificisque nepos.
5  Tam pulchre loquitur, cum scandit pegmata, ut idem
6  Albritius voces censeat esse suas.
7  Tam salibus placet, ut toties, velut Orpheus, ulmos
8  Traxerit et crassos in sua terga sudes.

53  Graminaque et segetes, queis augent saecula Nymphae,
54  Conspexi tremuique videns. Iam perge, repertum est,
55  Quo tibi mortalem liceat non esse reperto.«
56  Dixit et ignotam deceptum ducit in arcem.
57  Qua sese in sese condit penitusque recedens
58  Hercinia agglomerat noctem, quam plurima nutrit

tecum populi; cui per mea damna volebas
104  Prodesse, ingentem quatiant tua funera mundum.
105  Non simplex vulnus, non una est victima, laesae
106  Quae possit satis esse neci: voluisse, peracta est
107  Culpa tibi, gentesque, tuos exempla per ausus
108  Quae poterant sumpsisse, luent. Ten volvere tantum
109  In mea sceptra nefas? Tune, o

8  Te volo, quo nullum munere maius habes.
9  Nec meritis fretus posco, nisi noscere sese
10  Immeritum meriti quis putet esse loco.
11  Ante alios meritum, magnum tamen ante datorem
12  Semper pro merito nil meruisse fuit.
13  Sum miser, hoc meritum est; pietas tua namque iacebit,

est; pietas tua namque iacebit,
14  Si nusquam miseri, qui releventur, erunt.
15  Ut nosti miseros, miseros cuni faenore ditas,
16  Sic miser ut noscar, sic miser esse velim.
17  Sum miser atque in me pietas non sola moveri,
18  Sed fera barbaries saevitiesque potest.
19  Aspice, quam doleam dirae sub pondere sortis;

ego felix, faustam vocat advena mundus
42  Nutricem castae praesidiumque Deae.
43  Credite, dum nostris sors tanta vigebit in oris,
44  Non potero superis sedibus esse minor. XCIX. D. MIHAELI ARCHANGELO EPINICIUM
1  Virtuti cessit

CXVI. IN GRILLUM DALMATAM ITALIZANTEM EPIGRAMMA 68.
1  Italus esse cupis, non es sed Dalmata, Grille,
2  Voce, animo, curis, gestibus, ore, gradu.
3  Halas barbariem, latras quoque monstra loquendo,
4  Qualia non Itali scurra

prognate, quid ardua poscis
18  Quidve reluctantem pruris in Italiam?
19  Cur te ipsum et patriam dediscere, Grille, laboras,
20  Dum stulto satis est, si queat esse suus? CXVII. IN HYRRUM LUSITANUM, ARETALOGUM EPIGRAMMA 69.
1  Lusiades

CXX. AD VARRONEM EPIGRAMMA 72.
1  Esse poeta cupis, Varro? Ne crede poetam,
2  Cui satis est levibus claudere verba modis.
3  Emicat et caelo propior Regina Poesis
4  Ad nutum domino sub pede cuncta

3  Quorum per cerebrum marisca serpit
4  Et cum cauliculo levique beta
5  Verna luxuries cicercularum.
6  Hi putant satis esse, cur proberis,
7  Versum condere qualicumque lima.
8  Eia, linteoli Patrocliani,
9  Scopaeque, crepidaeque, panticesque,

Craiovichii pinguem de sanguine Marci
8  Nemanidumque rogis saepe totondit humum.
9  Talibus aucta epulis, tali generosa sagina
10  Par quoque Apollineis dentibus esse potest.
11  Horrescit, fateor, fumo squallente, sed intus
12  Coccina sub nigro cortice massa latet,
13  Quam rosa non vincit, rosei non flamma pyropi,

tibi quas grates, teneri quod pignus amoris
20  (Vincenti cedro debite) ferre parem?
21  Laudasti immeritum, ni tantae pectine Musae
22  Laudari meriti quis putet esse loco.
23  Quin etiam, quali studio mea tempora fallam,
24  Ecquid agam, late certior esse cupis.
25  Dicam: Plaudo mihi rigidamque irrideo sortem,

immeritum, ni tantae pectine Musae
22  Laudari meriti quis putet esse loco.
23  Quin etiam, quali studio mea tempora fallam,
24  Ecquid agam, late certior esse cupis.
25  Dicam: Plaudo mihi rigidamque irrideo sortem,
26  Compatior patriae temporibusque suis.
27  Quod

»Patrum optime«, dixit,
14  »En tua pugnaces inclinat ad oscula cristas
15  Secum vota ferens vasti Germania mundi
16  Et petit, ut superi similem te Principis esse
17  Testari parcendo velis. Non ista fatemur
18  Henricum meruisse; tuae bella impia Romae
19  Intulit, et toto coetus Aquilone coactos

mente Tonantem.
20  Cui sedet in toto pectore fixa Themis,
21  Anthimon infandum, qui percitus Eutyche Christum
22  Vel negat esse hominem vel negat esse Deum,
23  Anthimon anne tuis reddam malus arbiter aris
24  Et credam rabido caelica iura lupo?
25  An desim populis mundoque mihique Deoque,

20  Cui sedet in toto pectore fixa Themis,
21  Anthimon infandum, qui percitus Eutyche Christum
22  Vel negat esse hominem vel negat esse Deum,
23  Anthimon anne tuis reddam malus arbiter aris
24  Et credam rabido caelica iura lupo?
25  An desim populis mundoque mihique Deoque,

53  Hoc unum effugium est, ut tandem noscere vera
54  (Si reges possunt noscere vera) velis,
55  Ut me prava sequi nunquam ac errare docendo,
56  Ut tua sceptra meis esse minora putes.
57  Vin, te cuncta colant? Superos cole meque secundum.
58  Visque, diu valeas? Religione vale!

1  Dum vixi atque ipsum vici festiva leporem
2  Assecla Picenae deliciumque deae,
3  Par superis Zonchina fui dominaeque videbar
4  Ambrosias inter Sirius esse manus.
5  Testis Amor, quantos afflarim viva calores,
6  Dum me in deliciis aemula solis habet.
7  Nunc iaceo, ut pateat, quantum furit aspera Clotho,

DE ASINO BAIULANTE IDOLUM EPIGRAMMA LATINA TRANSLATIO PARAPHRASTICA
1  Argenti massam dorso gestabat asellus,
2  Quam labor aurificis iusserat esse Deum.
3  Hanc occurentem circum fora lata colebat
4  Cominus admoto poplite turba frequens.
5  Intumuit vector, dum se putat ista mereri;

100  Non cernis patris gladios mortemque iubentes
101  De Tyria regione minas? Non solvere vitam,
102  Non potes horrendum vicina ex arbore pondus
103  Esse? Secuta tuos haec tristis fascia casus
104  Virgineum poterit nodo perrumpere collum.
105  Nonne supercilium rupis disruptaque cernis
106  Saxa? Potes rigidi per dura, per

tamen virtus sortem dedit: ebria magno
4  Corda animo et duris exercita dextera rebus
5  Fortunam iussit ceptos abrumpere cursus
6  In melius. Novisse sat est nihil esse timendum,
7  Nil formidandum Brenno duce. Flamma per omnes
8  Lydorum bacchata domos et Martius ensis,
9  Quae non hostis atrox, non tabo sordidus Arnus

Bibliographia locorum inventorum

Retrieve all occurrences (This may take some time to download)

Click here for a KWIC Report