Your search found 15871 occurrences

Retrieve all occurrences (This may take some time to download)

Click here for a KWIC Report

Occurrences 15688-15722:

pars est sectilis, aevi
Prisci opus. Hinc facile mihi suadeo, talia circum
Multa reperturos, siqui tellure sub ima
Altius effoderent: nam quae hîc est adsita vallis,
Quaeque antiquae urbs potior pars debuit esse,
Imbribus a nimiis, qui terram egere propinquis
E clivis, nunc in tumulum magis edita surgit.
Terrae ita perpetuò facies ubicumque novatur,
Vixque ulla, ut fuerat, nunc est, aevum omnia mutat.

Defluat, inque suos se se unda receptet hiatus,
Per quos occulto in pelagus se tramite fundit. 11 Rivi illi, seu flumina in mare influere minime possunt, quia terra in pluribus locis altior esse incipit, ideo ab hiatibus per hyemem aquae superfluentes absorbentur. I
At mare si tumeat diu, ineluctabilis haeret
Illa loco, occlusisque foris in se ipsa residit.
Nec res illa malo

et in latio melior quae protulit aetas.
Inde iter asperius juga per surgentia montis
Carpitur, in stadia excurrens ter circiter octo.
Hoc ego primum adii rus aeger, et illicò sensi
Me refici, nam temperie sic esse salubri
Hunc voluit natura locum, ut non Tiburis illi,
Campanique queat caelum certare Venafri.
Sic uber terrae ingenium, tantoque refertus
Ipse locus populo agricolûm, ut vix ulla videri

dicta insulsissima, quorum
Id celebre (effigies cum Christi in caerula lapsa est)
„Si soboles hic vera Dei, ne educite, solus
„Vi propria ex imo summas referetur in undas.
At dum urbis pudet esse jocum se a tempore longo,
Jam tandem sapere incipiunt, factique sagaces.
Hi pretium posuere gulae, nam vendere piscem
Mos illis, quantum suadet malus ardor edendi,
Non quanti res ipsa valet: nos causa

large quia circumspergitur undis
Ille locus, cui sex saltem, septemve perennes
Natura indulsit latices, quorum utilis aegris
Non unus, parvamque apte appellaveris Idam.
Rure sub hoc magnis statio solet esse carinis,
Nec semel hîc tenuit numerosas anchora classes, Classes Turcica, Russa, et Gallica annis proximè elapsis illic per plures dies, diversis tamen temporibus pacificè, jactis

Apparere mihi rem pure posse vetabant.
Hîc ego, quando mihi arcanum expugnare potestas
Restabat jam nulla, affinem Praesulis ipsum,
Qui mihi rem visus subolere, ita tento: quid horum
Esse putas causam adventus, dic oro: Senatus
Ob grave porro aliquid, magnumque accedere jussit.
Da nosse id, nam si ignarum te dixeris, hercle
Haud credam. Ille ideo, qui missos novit, in ipsa ut
Re cras

aliquid, magnumque accedere jussit.
Da nosse id, nam si ignarum te dixeris, hercle
Haud credam. Ille ideo, qui missos novit, in ipsa ut
Re cras Pontifici certus queat ordo teneri,
Caetera secreti in facto nil esse videbat,
Haec orsus mihi verba. „Fuit, fuit inclytus ille,
„ Auspice qui coepit Lojola coetus, in omnes
„ Diffusus terras, quem Clemens quidquid habebant
„ Templorum domuumque

Invisis dominis ad collem deferor, unde
In mare prospectus late patet, utque videbam,
Quod multa hac illac arbuscula surgeret, ibam
Visurus propius, quondam genus, utque rigentes
Juniperos esse agnovi, tum protinus illud
In mentem rediit, visum quod saepius, hujus
Nempe loci pueros hîc scabro a cortice lectam
Vendere sandarachen nostrae pictoribus urbis:
At satis haec, levibusque modum

Concessit dives titulorum, atque indigus aeris,
Terrai in parva servans sola vasta papyro,
Queis modo vel tenuis longe praestaret agellus.
Haud alia Arcadicae pastorum praedia turbae
Esse videmus, et a longo quos tempore nobis
Roma assignavit Tegeaeos prodiga campos,
Hos fera Threiciûm nunc ungula pulsat equorum.
Hic locus emporium Turcis, frumentaque vendi

vincit.
Haud alibi plures scelerati, nec caput unum 11 Haec facinorosorum hominum major copia inde procul dubio provenit, quia hic pagus ad ultima Turcarum confinia situs est; solentque finitimi ubique pejores aliis esse ob facilitatem transitus in alieni Principis fines, et impunitatis spem. 1
Damnatum ex illis furca, exiliove; feruntque,
Cum moriens quidam sua crimina mystae aperiret,
Hoc prae aliis fassum

Haud alias gestat vestes hîc foemina, quam queis
Morlachas uti aspicimus: caput utraque nummis 12 Hi veteres Rhacusani ex argento plerumque solent esse, licet quaedam et aureos nummos Venetos interserant.
Exiguis ex argento, in formamque venustam
Dispositis ornare solet: nova nupta tiarae
Hanc speciem assumit, mox deserit: haud

annos apud nos commorans huic operi assiduam, strenuamque manum praebet.
Hoc ut crescat opus, large praebente Senatu.
Magnifice hac auctum tenus est, regaleque quiddam
Jam nunc visitur esse, futurum at grandius olim:
Et licet illa seges nunc longe ditior, ante
Quam fuit, externumque etiam sal multa quotannis
Hîc ratis exoneret, vix sufficit, advenientum

(nam in talia vulgus
Pendet ubique rude) agricolas, sed maximè in illo
Vana superstitio tractu tenet: hos apud umbrae
Per noctem volitare leves, lemuresque maligni,
Et larvae horribili aspectu creduntur, ibi esse (12) (12) Erroneae illae opiniones, sive praejudicia, ut vulgo dicimus, licet in magnam partem abolita sint, nonnulla adhuc remanent, quae absque senioris philosophiae lumine minime avelli funditus possunt.

suos, exilior arctat.
Multa regenda soli data pars, verùm ultima, nomen (13) (13) Sabioncello, illyrice peljesaz: antiquorum Onaeum esse creditur.
Exiguo a sabulo cui vox dedit Itala, tellus
Addicta alterius curae est Praetoris: agendum
De hac modo, supremo Musae aspirate labori.

externa feruntur
Aegrius imperia, ingentesque excire tumultus
Saepe solent, adhibent astus, fraudesque dolosas.
Praeterea quod multa anni pars vivitur esu
Squammigeri gregis, in venerem solet acrior esse
Impetus: his ferme vitiis quaecumque laborat
Insula, de nostra mihi jam dicatur oportet.
Ladestino homini facies sic propria quaedam
Contigit, ut variae mille inter corpora gentis

mirum, quippe infanti matercula quaevis
Vix nato digitis primoribus ingerit ori
Bacchaei guttas niveo cum lacte liquoris.
Rufo etiam, cui rara fides, plerumque capillo
Esse solent, glaucisque oculis, ac fronte petulca.
Vox hominem sonat, haud expers stridoris acuti
Illa tamen, multumque serendis litibus apta.
Hinc si illos inter se audis et amica loquentes,
Rixari, et linguas

famulatum saepe parentes
Mittere amant, ut litterulas, ac scribere discant:
Hoc tamen est mirum, recitoque ut verba Sibyllae,
Nemo nec ingenio mediocri hîc nascitur: horum
Qui sapiens illis octavus creditur esse
Semper in ore sonat Quidam, qui nescio quale
Illyrico evulgavit opus sermone, moramque
Quod traheret Romae, Romano murice tectum
Pejerat unusquisque horum, rostro illud, et

et colles, atque arva feracia passim;
Nec fontes desunt haud una e rupe scatentes.
Ad Rhacusanos proceres suprema potestas,
Fructus ad Monachos, et caetera commoda spectant,
Quorum vel famulos, vel dixeris esse clientes.
Ante rudis nimium fuit incola, cunctaque prisco
More gerebantur, nam nec premere ubera vaccis
Ullus homo potuit suadere, oleasque feraces
Collibus apricis serere, aut a littore telis

Atterit, aligeroque jubet servire Leoni.
Mox Melita accessit nobis, nec jam incola raptas
Vertebat praedas ad littora: parta labore
Res proprio coepit jucundior esse, soloque
Non tantum robusta virorum corpora, se se
Foeminae at ipsae etiam tunc addixere colendo.
Veste harum nil simplicius, quae crassa, rudisque
Crus media vix parte tegit, manibusque quod ipsae

in arctis.
Nam pauci his clausi muris elidere ab alto
Innumeros telis hostes, et grandine multa
Saxorum facilè possint. Hîc pascere pulcra Pictura illa vulgò creditur esse celebris pictoris dicti il Giordano.
Ut licuit pictura oculos, hanc desero sedem
Ingenium auctoris laudans, qui Regis Olympi
Esse domum voluit simul et mortalibus

Pictura illa vulgò creditur esse celebris pictoris dicti il Giordano.
Ut licuit pictura oculos, hanc desero sedem
Ingenium auctoris laudans, qui Regis Olympi
Esse domum voluit simul et mortalibus arcem.
Hîc mihi uti certè, nulloque labore liceret
Hujus multa loci confestim discere, pulcrè
In mentem subiit provectum aetate, gravemque
Patricia de gente

Hîc sensu mulcent animum; quodque insula nullos
Educat, huc et equos multis adducere cura est,
Crebrius ut campum peragrent. Quis ab aequore spectans
Altis praecinctam salebris tot crederet intus
Esse auctam, tantisque bonis? Sub paupere testa
Haud aliter baccas clausit natura nitentes.
Vis populi non parva loco; si major, opinor,
No ita magnus agri modus, ut nunc, esset agresti,
Nec domus una cadus

mihi culta soli pars visa, oleisque
Convestiri omnem pariter dixere, quà in Ortum
Tendit ager, facileque ascenso colle videri
Id posse, haec si animo veniat mihi forte cupido.
Hîc, quae grata viatori solet esse voluptas,
Continuò haud unus nobis occurrit amicus,
Quos inter dans jura loco tum Restius ut me Junius è nobili familia

autem bellicae classis in Africanos latrones ejusdem Caroli V. vide cit. Razzium lib. 2. pag. 96.
Rex dedit, ut tam parvo hominem videt esse beatum
Munere, quamquam illi fuerit petere ampla potestas
Quae mallet, stomacho regali dignus, ab undis
Mergendum aequoreis licet hic servaverit, oris
Cum Lybicis classem tempestas obruit

sequi, et facilè prodi omnia posse sub auras,
Cuncta suae haec aperit Theramon mora nulla puellae.
Inveni, tunc illa, viam, mea vita, reponit,
Qua famae haud ullo liceat discrimine nobis
Esse simul: tu, cum coelum intempesta tenebris
Nox teget, in summo lumen mihi culmine tecti
Erige, viso ipsa accurram per caerula nando.
Pone metus, ego nare ausim pisci aemula, meque

Fortuna invidit rebus. Sum tenderet olim
Conspecto ad scopulum Mara lumine, multa per aequor
Se fundens caligo vetabat cernere cymbam.
Nam tractu hoc homines demittere lina parantes,
Dum piscis genus esse putant, videre puellam,
Accensaeque facis signo ut Theramonis ad aedes
Tendere detectum, fratres monuere natantis.
Hi quamquam poterat via lenior esse abolendo
Dedecori, genus heu!

lina parantes,
Dum piscis genus esse putant, videre puellam,
Accensaeque facis signo ut Theramonis ad aedes
Tendere detectum, fratres monuere natantis.
Hi quamquam poterat via lenior esse abolendo
Dedecori, genus heu! lethi per triste necarunt.
Horum unus fusco inscendens nam vespere cymbam
Secretò Theramonem adiit, simulansque periclum
Vitae instare, petit recipi: hîc

Vitae instare, petit recipi: hîc dum ille moratur,
Clam fratres se ferre alii, remisque phaselum
Contra tecta movent juvenis, tum lumen in alta
Ponitur antenna, natat haec, rata lumen amicum
Esse sui Theramonis; at hi se tramite tanto
Hinc sensim removent, ut in altum jam mare ducta
Infelix germana foret, quae, lumen ut illi
Abstulerunt, omni jam deficiente salutis
Spe sibi,

capiti, dein suprema oscula jungens
Condidit, et multae tumulo contexit arenae.
* Olim erat exactum hîc Carmen, nunc longius exit.
Quam mihi Prazzati dictam de nomine turrim
Visam esse hîc pulcrè memini, modo cernere nusquam est,
Quidam qui se se per longas ordine stirpes
Ad se deductas affinem ostenderat esse
Illius, cui structa, viri, hanc

dictam de nomine turrim
Visam esse hîc pulcrè memini, modo cernere nusquam est,
Quidam qui se se per longas ordine stirpes
Ad se deductas affinem ostenderat esse
Illius, cui structa, viri, hanc divendere vellet
Ut Commune sibi obtinuit: vix emerat, ecce
Diruit, exaequatque solo. Furor istane suasit?
Haud verò: id sapiens fecit, nam vendita lucrum

cujus carmina in Bibliob. Vaticana inedita servantur. 14
Quod si elegos Restî prodire videbimus, illi 15 Hanc elegiam jam impressam esse cum voluptate audio in Tom. 2. Operis P. Francisci Appendini Sch. Piar. cui titulus Notizie Istorico-Critiche sulle antichità, Storia, e letteratura de' Ragusei, qui propediem in lucem

causa, posset quod forsitan olim
Augeri his pretium, nec conjectura fefellit,
Cum viginti obolis simplex nunc veneat ovum.
Traditum ab antiquis retinere tenaciter urgent
Sic morem, seque hoc credunt pacto esse beatos.
* Adjicere hic quaedam locus, emendareque, septem
Nam mihi ab hinc lustris quae cognita, mobilis aetas
Mutavit. Cum primùm hìc aliquos ars nautica coepit
Allicere, et positis jam retibus ire

Vide P. Sebast. Dolci in Monum. Historic. Provinciae Rag. supracitatis §. V.
Esse locum Francisci omnem vult, atque suorum
Perpetuò, queis ut victu subsistere possint
Commodiore illic, sua quaeque relinquit habenda.
Pax, atque alta queis hîc semper regnat,

21
Tum fui, et in Venetos Liguri, quia causa tueri
Visa mihi hunc potior, rostratas tradere puppes.
At non hi immunem post praelia me quoque damnis
Esse volunt; fines armato milite vastant,
Invaduntque meas inopino marte carinas.
Hac quaecumque tenus longis aetatibus acta
Musa humilis cecinit, nunc grandius ore sonabit.
Penè sub id tempus cum gens

32 Bajazethes II. 32 soboles, subiit quae in regna, benigno
Me complexa animo videt aequior, utpote ab omni
Quae nostros onere immunes jubet esse, frequentant
Qui mercaturae studio sua regna, fuissent
Ac si orti in Thracum nullo discrimine terris:
Jura mihi haec auget longus dein ordo sequentum.
Fortunae

Bibliographia locorum inventorum

Retrieve all occurrences (This may take some time to download)

Click here for a KWIC Report