Your search found 15871 occurrences

Retrieve all occurrences (This may take some time to download)

Click here for a KWIC Report

Occurrences 15739-15794:

de poeticis ejusdem lucubrationibus in lucem emittendis cogitavi. Sic enim fore perspexi, ut a me praeter lacrymas aliquid certe praestabile, diuque duraturum memoriae tanti Viri daretur. Atque hoc meum consilium non modo videbatur immortalem marito famam esse pariturum, sed futurum etiam patriae ornamento, voluptatique amicis praestantissimis, a quibus carmina magna ex parte jam lecta, et vehementer probata avidissime expeti cognoscebam. Cui autem opus inscriberem, diu multumque anceps non fui. Tu, Antoni optime, tu

vitia notabat acriter, et mordebat non sine sale. Juvenalem initio sequutum fuisse scimus ex quibusdam ejus iambis, et epigrammatis, in quibus nuda sunt omnia et aperta, multoque felle et absynthio conspersa. Sed certior postea factus, ut in rebus ceteris, ita quosdam esse in scribendo fines »Quos ultra citraque nequit consistere rectum« optimo sane consilio Horatium Juvenali duxit anteponendum. Duo potissimum incommoda, ubi primum se operi acinxit, Restium perturbabant, argumentorum scilicet

Ceterum si magna commendatio oboritur in primis ex argumentorum delectu, copia et varietate, in hoc etiam Restius sibi optime consuluit. Quamvis enim integrum de humanis affectibus tractatum non exhibeant ejus Satyrae, quod olim Theophrastum molitum esse novimus, attamen nihil eorum, quae huic poeseos generi conveniunt, in ipsis desideratur. Longum esset et supervacaneum singularum Satyrarum argumenta et pulcritudines tamquam pictas tabulas in suo lumine collocare. Cum id quisque per se sibi praestare facile

utrum rebus inventis respondeat ea Latini sermonis proprietas et elegantia, qua res illas exornari oportebat. Incredibile dictu est, quam ille esset de elocutione sollicitus. Probe enim intelligebat (1) non satis esse pulcra et idonea argumenta excogitare, sed opus esse praeterea, ut illa quibusdam formis, et simulacris poetarum propriis ornentur ac illustrentur. Quare ut res inventas expoliret ornatius, quos toties legerat, et fere memoria tenebat classicos scriptores, iterum

proprietas et elegantia, qua res illas exornari oportebat. Incredibile dictu est, quam ille esset de elocutione sollicitus. Probe enim intelligebat (1) non satis esse pulcra et idonea argumenta excogitare, sed opus esse praeterea, ut illa quibusdam formis, et simulacris poetarum propriis ornentur ac illustrentur. Quare ut res inventas expoliret ornatius, quos toties legerat, et fere memoria tenebat classicos scriptores, iterum ac tertio pervolutandos explanandosque

quas induit pro sua cujusque natura ac conditione: hinc idem saepe, mos in Satyrarum exordio, atque contextu, idem transitus ex una in aliam rem, idem tamdem finis in iis, quae ad morum, vitaeque disciplinam pertinent. Neque vero quemquam esse existimo, qui in Restii Satyris si quid obscurum interdum videatur, id auctori vitio tribuat quasi principum scriptorum ac Horatii in primis Satyrae legantur sine interprete. Nemo sane eos subobscuros esse queritur, quod sint vel grandes verbis, vel crebri

vitaeque disciplinam pertinent. Neque vero quemquam esse existimo, qui in Restii Satyris si quid obscurum interdum videatur, id auctori vitio tribuat quasi principum scriptorum ac Horatii in primis Satyrae legantur sine interprete. Nemo sane eos subobscuros esse queritur, quod sint vel grandes verbis, vel crebri sententiis, vel compressione rerum breves: ex quibus obscuritatem effici ajebat Tullius de Alcibiade, Critia; Theramene, aliisque Graecis. Nos equidem Restio auctores fueramus, ut Satyras suas

utcumque; sin ex parte aliqua, aut inopia, aut importuna copia, vel obscuritate laborare, corrigatur utique ex vostra sententia, quam mihi ut libere significetis, etiam atque etiam vos obsecro. De Satyrae genere verba facere non duxi necessarium esse, cum id vos tum ex ejus lectione, tum ex notis dispicere possitis. Vos tamen mihi rescribite, et valete. Dabam Canosae VI. id. Novemb. MDCCCVII.

summa, hac re nil minus utile. Nulla
1.1.71  Notior in vulgus manavit fabula, quam Argis,
1.1.72  Persepoli, Romae, Thebis, Lacedaemone, Athenis
1.1.73  Persimiles proceres compto esse novoque libello,
1.1.74  Cui titulus minio est et pumice mundus et auro:
1.1.75  Quem si introspicias penitusque evolvere pergas,
1.1.76  Invenias priscis deplorata illa

est ratio! Verum hic mihi contigit illud,
1.3.145  Insanos inter geminos quod dicitur olim
1.3.146  Cuidam evenisse. Insanus narrabat amici
1.3.147  Morbum, quod sese Indorum Regem esse putabat,
1.3.148  Poscebatque coli Eois ut Regibus est mos.
1.3.149  Quae si vera forent, mene, inquit, quaeso, laterent
1.3.150  Usque adeo, Regis qui sum unus filius

audivere leporum.
1.5.67  Quilibet insanus jure hoc mactetur honore,
1.5.68  Qui coram populo, in buccam quod venerit, efflat.
1.5.69   Sunt alii, pars magna, quibus sapientibus esse
1.5.70  Tam facile, invidere Dii. Sapientia multo
1.5.71  Qualiscumque his aere stat, et multo emta labore.
1.5.72  His mire arrident peregrina, hi Gallica curant

quoddam pretium, atque beate.
1.6.84  Quod Sapiens infra censum, finemque tenebit
1.6.85  Naturae, illecebrasque modesto temperet usu,
1.6.86  Parcus et interdum mediocris: nolit at esse
1.6.87  Immodicus: faber immodicis et mulio gaudent.
1.6.88  Quid sequimur, quaque ad convivia lege voceris,
1.6.89  Audisti, nunc ipsa accede ad fercula demum.

rastri, falcisque putet, sed nesciat idem
1.7.60  Humanae qua parte rei natura locarit
1.7.61  Agricolas, quantoque olitor sit dignus honore.
1.7.62  Vobis, agricolae, fecundis esse dedere
1.7.63  Fata inter mortales solis, quippe labore
1.7.64  Omnia fecundo augetis. Labor improbus addit,
1.7.65  Et parat, et reparat. Lactucas tu sere, sive

in tonstrinis Europes fata movemus,
1.8.187  Cum peregrinamur nihilo sapientius, ac si
1.8.188  Vere grues validis tranarint aera pennis,
1.8.189  Absurde cum philosophamur, et esse videri
1.8.190  Cum volumus docti, sed pravi intus, vel inertes,
1.8.191  Haec tu parva putas? Musae his decernis honorem?
1.8.192  Et tamen his vitae totius vertitur

1.9.147  Singula uti poscunt proprie: propiusque poetae
1.9.148  Ad verum accedant, quas fingit fabula, partes!
1.9.149  Ista peregrinis narrentur tutius, atque
1.9.150  Esse aliquid poterint inter mendacia Cottae.
1.9.151  Sed mihi cum narras, qui vidi, et qui modo specto,
1.9.152  Insanis. Desunt vestris haec omnia scenis.
1.9.153  Quae Circum,

vestrum ridebo, Quirites,
1.9.230  In Circo quoties ursum, aut saltare catellam,
1.9.231  Vel joculos turpis spectetis cercopitheci.
1.9.232  Sed quando haec bella et contenditis esse faceta,
1.9.233  Praebuit illotis manibus quae gaudia scurra, et
1.9.234  Quando homo simiolus vobis, non bestia foeda est,
1.9.235  Tunc Satyras acuam, Momi tunc scrinia

quia non Venerem est dulcis tractare voluptas,
1.10.30  Sed quia mutatis jamdudum viribus impar
1.10.31  Mens animi est, dum omnes Veneres, omnesque lepores
1.10.32  Cogitat esse breves. Mene interitura voluptas
1.10.33  Mancipet, ut rumpar consectando? Vigilem cur?
1.10.34  Heredem postremis ut ditem tabulis, et
1.10.35  Ut mea post cinerem extendam

auxilio fabella: at templa Deorum,
1.10.50  Regumque apparent plaudenti tecta popello,
1.10.51  Qui si introspiciat rationem, qua illa geruntur;
1.10.52  Nae tanto nolit jam Roscius esse labore.
1.10.53  Praeterea (memini nam etiamnum, Marce) videre
1.10.54  Te puto malleolos olim, clavosque gerentem,
1.10.55  Et praeclara minantem

1.11.53  Crede mihi, et salsae est sapientia magna culinae. SATYRA XIII. STOICI
1.12.1  Stultum omnem insanum Chrysippi porticus esse,
1.12.2  Judice me, veri interpres non falsa docebat.
1.12.3  Naviget Anticyram qui lamna expalluit auri,
1.12.4  Ambitione mala quisquis torquetur, et ira,

illudit partibus idem.
1.12.11  An levis haec fortasse mei est insania morbi,
1.12.12  Quod Satyras scribo? Mihine ipsi ignoscere cogar
1.12.13  Corruptus judex? Primum non me esse poetam
1.12.14  Propterea evincas, satyras sermone pedestri
1.12.15  Quod scribo, pravos et risu perfrico mores,
1.12.16  Thetaque stultitiae nigrum praefigo procaci.

de genere hoc prudens permulta silebo
1.12.40  Ulcisci properans, insanum me atque poetam
1.12.41  Quod dicis. Quotnam, nullos quod praebeat usus,
1.12.42  Enixe curant! Nihil esse insanius. Ajo:
1.12.43  Nil merito magis insanus quod rideat omnis,
1.12.44  Qui modo aperta queat vitare pericula, rupem,
1.12.45  Strictum ensem, et quot habet narrantem

etiam, qui
1.12.175  Res, loca, personas nullo discrimine censes,
1.12.176  Quique tuimet amans nimium, Narcissus ut olim,
1.12.177  Decidis in flumen, neque te illi intelligis esse
1.12.178  Ridiculum, cui donas quidquid habes? Furere hoc, et
1.12.179  Insanire nisi est, jam vero sanus erit, qui
1.12.180  Ora senex minio pallentia fucat, et ille

hodie! Glyceren cur dedecet omnis,
1.13.45  Quem cirumposuit, cultus? Jam defluit aetas
1.13.46  Illi, jam vetulam vultus prodit. Mihi longe
1.13.47  Junior, et toto altera junior esse semestri
1.13.48  Visa, placetque magis: Glycere inconcinna videtur.
1.13.49  Ora puellarum per mille vagatur, et aures
1.13.50  Secretus primo rumor, mox publica fama

Apella
1.13.104  Credat) Gratidiae de habitu, et cultu clam, et ad aures
1.13.105  Secreto Glyceren quaedam, et vulgasse maligne.
1.13.106  Illam fasciolis aequare latus breve, et esse
1.13.107  Depygem, nisi suppositam det fascia pygam:
1.13.108  Et fultam talis male, et alterutro pede varam.
1.13.109  Credidit hoc juvenum nemo: excepere sed omnes,

moestam, et picea fuligine lucem
1.15.157  Exigui lychni, qualis lux squalida tetris
1.15.158  Carceribus, qualisque (haec si componier aequum est)
1.15.159  Illa solet nostris lux esse maligna theatris.
1.15.160  Quis numeret turbam, has servat quae maxima sedes?
1.15.161  Quae formosae olim primaevo flore puellae,
1.15.162  Quique olim juvenes primaevo flore

Arrectisque ipsi auribus obstupuere poetae.
1.15.369  Incepit Bavius, respondit Maevius olli.
1.15.370   B. »Nullam adeo bellam, ut nostram, decet esse puellam.
1.15.371  Haec candore nivem praestat, cycnumque colore:
1.15.372  Quantus honos naso! nemo inficietur agaso
1.15.373  Esse oculis nigris: ridet velut Indica tigris.

»Nullam adeo bellam, ut nostram, decet esse puellam.
1.15.371  Haec candore nivem praestat, cycnumque colore:
1.15.372  Quantus honos naso! nemo inficietur agaso
1.15.373  Esse oculis nigris: ridet velut Indica tigris. «
1.15.374   M. »Major divini quis honos est nectare vini?
1.15.375  Hoc hilarat mentem, et facile facit esse furentem.

1.15.373  Esse oculis nigris: ridet velut Indica tigris. «
1.15.374   M. »Major divini quis honos est nectare vini?
1.15.375  Hoc hilarat mentem, et facile facit esse furentem.
1.15.376  Dicite, fossores, vestros nunc invoco mores,
1.15.377  Quid Phyllis prosit, nisi pota est amphora tota?«
1.15.378  Tota, poetarum respondent agmina:

1.15.387  Visa tibi narro: memori tu pectore serva. SATYRA XVII. ACADEMIA
1.16.1   Vix ego crediderim micam salis omnibus esse
1.16.2  Nugis, quas tanto verborum turbine primi
1.16.3  Grajorum vendunt. Stoae paradoxa, Lycei
1.16.4  Somnia, Pythagorae commenta varfi, tua virtus

alios felix vicisse Menalcas
1.17.104  Conjugio dulci, exuviisque potitus opimis.
1.17.105  Plane hoc credibile, et si non erat ille Menalcas,
1.17.106  Debuerat tamen esse aliquis, qui corde locatus
1.17.107  In medio victrici impleret imagine sedem
1.17.108  Aulae totius regnator. Cernere nullos
1.17.109  Vultus, ullius nec posses ora

incorrupti omnes, arbitri et iidem.
1.18.121  Hos facile expugnes, quali es virtute. Sed heus tu?
1.18.122  Dic, qua dote illorum demerearis amorem?
1.18.123  Non satis esse meum est, tu forte ut reris inepte.
1.18.124  Tu ne Latine coram istis orabis? et illis
1.18.125  Rusticiore tuo hoc speres illudere cultu?
1.18.126  Quam cito deprendere,

Latine coram istis orabis? et illis
1.18.125  Rusticiore tuo hoc speres illudere cultu?
1.18.126  Quam cito deprendere, styloque notabere verso!
1.18.127  Verum ut dem, te uno nihil esse urbanius usquam
1.18.128  In veteri Latio, sed adhuc quae, et quanta supersunt,
1.18.129  Queis sine concessum est extra prorepere nulli?
1.18.130  Cur, quod scripsisti, est

Hoc placet unum,
1.19.105  Et melli est. Hoc ambrosiae, hoc mihi nectaris instar.
1.19.106  Quod si urgere voles me et cogere pluribus, illud
1.19.107  Ultro etiam puerile, atque esse fatebor ineptum,
1.19.108  Sed placitum defendam, et vi expugnabile nulla.
1.19.109  Quid mihi plus sapiat, teneras subeatque medullas
1.19.110  Mollius, occurit quam quod

salse aut scripta facete
1.19.114  Ut tibi (Dii faciant!) possint quandoque placere,
1.19.115  Maecenas, lectos cum inter recitentur amicos?
1.19.116  Denique, dicatur si hoc esse insania, morbus,
1.19.117  Annuo, sed nullo morbum medicamine muto.
1.19.118   At vivo ruri. Forte hoc mihi non licet uni?
1.19.119  Nec video satis, hoc mihi cur est

vidit, cunctisque maligne
1.20.12  Narravit. Narravit? Quin etiam, Jove teste,
1.20.13  Addidit illud, herum misere insanire, teneri
1.20.14  Jam non posse, salutis spem nullam esse. Quid ultra
1.20.15  Exspectas? Credunt omnes. Ea fama vagatur
1.20.16  Ocyus, et toti factus sum fabula pago.
1.20.17  Fortiter, ut decuit, primum risi, atque libenter.

prout est, meditabere rem, te
1.20.25  Cogam, Maecenas, invitum agnoscere, quod nec
1.20.26  Judicium populi falsum, nec iniqua camena
1.20.27  Est, jubet insanos quod dici, atque esse poetas.
1.20.28  Tu modo paulisper versus facientis, et aestu
1.20.29  Abrepti caput explora, cerebrumque poetae.
1.20.30  Quae capiti, emoto et qualis fortuna cerebro est!

1.20.138  Dum Vates studuit salsos captare cachinnos,
1.20.139  Futilibus movit contra se odia aspera verbis,
1.20.140  Illorumque iras, laesos qui se esse putant, vel
1.20.141  Qui metuunt iri laesum. Hinc vindictaque tristis,
1.20.142  Poenaque inexorabili ab hoste; hinc ingeniosi
1.20.143  Verbera sunt tergo merces data saepe

stylum: ardentes i p[…]ne, Cupido, sagittas,
1.23.171  Extinctasque faces hominis […]m merge lemani
1.23.172  Dictatis, et quantus es obriguisse memento,
1.23.173  Si vis esse aliquis. Turba o fi[…] […]ulnea vatum,
1.23.174  Qui Venerem glacie colitis, procul, o procul ite,
1.23.175  Turpiculis obolo sellis cessura supellex!
1.23.176  Per vos heu!

quaeso, aut quid sibi vult labor improbus ille?
1.24.43   Quas cernis, formicae, homines: labor improbus iste
1.24.44  Vita hominum est. Spectanti ex alto parva videntur
1.24.45  Esse tibi, propria quia de statione tueris.
1.24.46  Singula cum disces, quam parva fateberis esse!
1.24.47  Ecce vides, illud formicarum agmen, acervum
1.24.48  Ut populant farris

improbus iste
1.24.44  Vita hominum est. Spectanti ex alto parva videntur
1.24.45  Esse tibi, propria quia de statione tueris.
1.24.46  Singula cum disces, quam parva fateberis esse!
1.24.47  Ecce vides, illud formicarum agmen, acervum
1.24.48  Ut populant farris certatim, et grandia morsu
1.24.49  Frusta legunt, instantque paratis condere nidis:

et sibi vult novus hic, subito qui
1.24.122  Aurem impellit formicarum clamor hiantum?
1.24.123  Vociferari, et de magnis contendere dicas.
1.24.124  Hoc plenum est risu. Sapientes esse putabant
1.24.125  Sive videri olim formicae. Vere inimici
1.24.126  Hunc morbum Superi, hunc immisere furorem.
1.24.127  Quippe repente omni triviorum e faece per urbem

pura ornatas religione animas.
2.1.105  Verior hinc vestrae praeconia laudis Apollo,
2.1.106  Non a vulgatis inchoat auspiciis,
2.1.107  Vosque bono ingenti laetas jubet esse puellae,
2.1.108  Quantum nulla alio est gens alia in populo.
2.1.109  Atque utinam! vestram digno sat carmine formam
2.1.110  Poscam ego,

genuit vos; haec eduxit patria tales;
2.2.112  Haec eadem vobis posse placere dedit.
2.2.113  Unde ergo ignotae haec telluris tanta cupido?
2.2.114   Quodve potest patrio carius esse solum?
2.2.115  Quo dulci Genitrix longaeva exspectat amore,
2.2.116   Et revocat moestis Sorgoidem lacrymis,
2.2.117  Anxia quoque manus inter suspiria tendit

alternis haerere amplexibus, atque
2.2.140   Usque diem optato ducere colloquio
2.2.141  Quam mihi nunc pulcre est, te, udlcis Amice, recepto!
2.2.142   Quidve usquam nobis laetius esse potest?
2.2.143  His ego deliciis, atque hac dulcedine sensim
2.2.144   Jam nunc illius temporis admoneor,
2.2.145  quo tu sollicitis evictus denique votis,

succincta latrantibus inguina monstris
2.4.28  Scylla, resorptisque ut vasta Charybdis aquis
2.4.29  Inferat exitium impulsis miserabile nautis?
2.4.30  Hoc aliud quidquam forsitan esse putes,
2.4.31  Diva puellarum Siculas quam facta per oras,
2.4.32  Naufragia incautis unde tot orta viris.
2.4.33  Perfidior Scylla meretrix est, atque Charybdi,

ELEGIA V. IN FUNERE RAYMUNDI CUNICHII POETAE MAXIMI
2.5.1  Quid juvat argutos inter procedere vates,
2.5.2  Atque unum esse tui, Calliopea, chori,
2.5.3  Quoque Maro quondam, quo carminis auctor Homerus,
2.5.4  Illo ipso sacram fonte levasse sitim,
2.5.5  Si Raymundus obit? Tantas ah! patria

et magnos propius contingere Divos,
2.8.20  Protinus aeternae nobile mentis opus
2.8.21  Neglectum haud ima voluisti serpere terra,
2.8.22  Ignarumque tui numinis esse diu
2.8.23  Tu, quas temporibus per bruta animantia certis,
2.8.24  Materni illecebras largiter officii
2.8.25  Diffundis, tetro implicuisti errore,

Ut possint, cum mox suberit maturior aetas,
3.1.71  Et patriae, et caris tamdem prodesse propinquis,
3.1.72  Turpi ab avaritia cavisse, at parcere sumtu,
3.1.73  Et frugi esse, atque invidiam compescere, et iram,
3.1.74  Acrius et quavis fugisse mala otia peste,
3.1.75  exercendo bonas artes, agrumve colendo.
3.1.76  Moribus ex istis porro, vitaque

3.3.69  Hoc homines statuisse incredula turba recentum
3.3.70  Dixit, natura nil usquam tale jubente.
3.3.71  Verum, hoc revera inventum omnibus utile si das
3.3.72  Esse, cadis causa. Anne aliqua est sapientia inepta
3.3.73  Aut stulta, aut nocua? anne aliud sapientia, virtus
3.3.74  Estque aliud natura, boni quae provida finem

Deus rerum et melioris origo
3.3.135  Atque opifex naturae, cui natura ministrat.
3.3.136  Scilicet ille hominem caelo miseratus ab alto
3.3.137  Magna mente creat, magnique dat esse capacem
3.3.138  Consilii, et volucri ad superos vi tendere mentis,
3.3.139  Degeneremque indignari et contemnere terram:
3.3.140  Alte participem sortis, genitumque beata

3.4.186  Omni ab amicitia, feritas et rustica morum.
3.4.187  Illa mihi potius conjunctio quippe videtur,
3.4.188  Setigerumque suum, vesanorumque leonum,
3.4.189  Non hominum esse, ubi ego quaecunque probavi,
3.4.190  Ilicet oppugnes tu asperrima tollere contra
3.4.191  Cornua, et insanas rixas movisse paratus.
3.4.192  Quo misere aegrotat lymphatus

meam nocituris perdere, quaenam
3.5.63  Invidia est? en rursus homo mihi vilior alga.
3.5.64  Nunc, quo discessi, melius fortasse revertar.
3.5.65  Usque adeo vobis nullius rem esse putatis
3.5.66  Momenti instantis meditari arguta decembris,
3.5.67  Et certanda foro mox praelia? Jam puto, nil est,
3.5.68  Undique fraudandis praevertere legibus acrem

3.5.72  Sic est importunus, tanta et nemo molestus
3.5.73  Hactenus ingessit misero fastidia, quantum
3.5.74  Nescio quis, legum qui se jurisque peritum
3.5.75  Esse ait, ignarusque jocos, risusque movere,
3.5.76  Insulso stomachum movit, bilemque libello.
3.5.77  Illi Unum latio, atque Omnes, Aliquosque sonare

3.5.76  Insulso stomachum movit, bilemque libello.
3.5.77  Illi Unum latio, atque Omnes, Aliquosque sonare
3.5.78  Inquit idem, et nulla his discrimina vocibus esse
3.5.79  Praefracte contendit, et hoc firmasse laborat;
3.5.80  Immo etiam lepidus lectori aliquando videri,
3.5.81  Naris et emunctae conatur, nam

V. IN DORIN CATELLAM SUAVISSIMAM HENDECASYLLABI
4.5.1  Dori, deliciae meae, Catella,
4.5.2  Quam quotquot cupiunt mihi placere
4.5.3  Esse ajunt lepidam, et satis venustam;
4.5.4  At qui laedere me volunt maligne,
4.5.5  Certant, nec lepidam esse, nec venustam;
4.5.6  Salve, et unius assis aestimato

4.5.2  Quam quotquot cupiunt mihi placere
4.5.3  Esse ajunt lepidam, et satis venustam;
4.5.4  At qui laedere me volunt maligne,
4.5.5  Certant, nec lepidam esse, nec venustam;
4.5.6  Salve, et unius assis aestimato
4.5.7  Sermones hominum inficetiorum.
4.5.8  Ten' quisquam potis est negare bellam,

Bibliographia locorum inventorum

Retrieve all occurrences (This may take some time to download)

Click here for a KWIC Report