Croatiae auctores Latini: inventa |
domum | qui sumus | textus | auxilia | tolle, lege! | |
Bibliographic criteria: none
(All documents) Search criteria: esse Your search found 15871 occurrences
First 35 36 37 38 39 40 41 42 43 44 45 46 47 48 49 50 51 52 53 54 55 Last Retrieve all occurrences (This may take some time to download)
Occurrences 4483-4520:4483. Andreis, Franjo... . Dialogus Sylla, versio electronica. [page xx | Paragraph | Section] exasperare? Aut nouis consternari auguriis, quorum fides incerta est? Vtpote quae a temeritate profecta irritis effectis plęrumque uates ipsos deludant. Quod si quid aduersi nostris ceruicibus impendet, satis est tunc miserum esse, quum inuaserit: non etiam longe antequam ulla suspitio appareat metu, ueluti mulierculę, concuti ac (uti aiunt) de gradu deiici. Pręsertim quum fatis eo temporis et loci conpulsus sim, ut neque futura uigore mentis
4484. Andreis, Franjo... . Dialogus Sylla, versio electronica. [page xx | Paragraph | Section] Excubat in ostio
latrator
4485. Andreis, Franjo... . Dialogus Sylla, versio electronica. [page xx | Paragraph | Section] est Ditis quoque prouidentia passim dispositos esse custodes qui seditiones atque tumultus, siqui subito exorirentur, compescerent atque comprimerent. Quin etiam demandatum aliquot fidioribus (quamquam haud scio quid possit esse fidum in tanta Tyrannide) ut infidias, conpirationes, omnia denique consilia explorent ac deferant ad ipsum principem. Sed o uanam meam mentem ac prorsus immutatam: quam indignas cogitationes magnitudine
4486. Andreis, Franjo... . Dialogus Sylla, versio electronica. [page xx | Paragraph | Section] inuocata non respexit, quam quos obsequentissime ditauit: multos euehit altius ut per ludibrium ruina maiore humo illidat, minime per Iouem cęca uel bruta, ut temere a quibusdam cęcis et prorsus inexpertis taxatur; alioquin esse oculatissimam et perspicacissimam satis constat, quod mortalitate nuper deposita quam plurimis exemplis edocti sumus. Etenim mortales, quum momentaneam uitam in terris agant, omnes suas spes et cogitationes in
4487. Andreis, Franjo... . Dialogus Sylla, versio electronica. [page xx | Paragraph | Section] est nisi ut ciuibus libertas ocium et sua commoda seruarentur integra. SyL. Ego semper uolui bonos ciues saluos esse una cum incolumi republica, atque omnes labores et pericula mihi subeunda esse duxi quoad id perficerem ac, ut opinor, iam perfeci. Eos uero, quos aut ambitio ad seditionem, aut cupiditas ad rapinam, aut ad cędem odium
4488. Andreis, Franjo... . Dialogus Sylla, versio electronica. [page xx | Paragraph | Section]
SyL.
Ego semper uolui bonos ciues saluos esse una cum incolumi republica, atque
omnes labores et pericula mihi subeunda esse duxi quoad id perficerem ac, ut
opinor, iam perfeci. Eos uero, quos aut ambitio ad seditionem, aut cupiditas
ad rapinam, aut ad cędem odium stimularat,
4489. Andreis, Franjo... . Dialogus Sylla, versio electronica. [page xx | Paragraph | Section] SyL.
Tua, Caesar, interest haec animo reuoluere, qui ad inusitata
incredibiliaque aspirabas: mihi quidem satis superque ad bene beateque
uiuendum illa successione paratum esse uidebatur.
urbanis legendo
scribendoque licebat honestissime sanctissimeque transigere, posthabuimus:
non hercle quod ignauię repręhensionem metueremus, neque quod illud uiuendi
genus contemneremus ob humilitatem, alioqui saluberrimum esse animo pariter
atque corpori liquet: non inflatur superbia, non pallet inuidia: odio non
incenditur, nullis iactatur fluctibus, nullas pelagi uentorumque minas
extimescit: atque (quod omnium pulcherrimum existimo) non
exhausto aerario, amicorum pecunia usi sumus: nemo autem nisi
quem senatus hostem patriae iudicauerat, proscriptus fuit: nemo facultates
amisit, nisi parricidę, qui rempublicam armis lacerauerant: aequum esse
censuimus eos nihil habere in ea urbe, cui machinabantur exitium, sed omnia,
quę publicę libertatis inimici possedissent, Patriae defensoribus in
proemium laborum et periculorum elargiremur. Quantum autem ad me attinet,
qui Euripo inconstantior est.
CAES.
Necdum excidit mihi suspitio te restitisse
Marianis conatibus tua ipsius causa: haec opinio, nisi me ratione liberaueris,
aetherna futura esse.
SyL.
Quemadmodum gloriam non appetere modesti hominis officium esse arbitror, ita,
si sua sponte in
liberaueris,
aetherna futura esse.
SyL.
Quemadmodum gloriam non appetere modesti hominis officium esse arbitror, ita,
si sua sponte in pręmium uirtutis et laboris accesserit, negligere superbi
est: nec enim aliud post reipublicę commoda restabat quo uulnera iacturamque
temporis simul etiam aetatis nostrę consolaremur:
ut per uulnera reipublicę
peteretur?
CAES.
Propter imperium nihil non fas esse, in cęteris uero rebus
pietatem colendam arbitror. Quo magis te, Sylla, demiror, qui te ipsum
abdicaris a pulcherrimo terrarum imperio magnis a te difficultatibus adepto,
et senatus consulto populique
dolisque in fastigium nitantur? Singulis horis
atque momentis inuocamus
animos plębis deliniri ac in seruitutem addictę nummo pertrahi, sed
aemulorum, quibus honores libertatem omnem uiuendi iucunditatem ademeras, fuit
insanabilis dolor. Nolim existimes nobilitatem Romanam stoliditati Capadocum
auctoratam esse quibus persuasum erat uiuere populum sine rege non posse:
excelsi nostris hominibus
semper animi fuerunt et insueti iugum pati. Caeterum de his satis est, redi ad
cardinem.
CAES.
męrore
poene conficior quod repente fastigio deiectus ad hanc rerum inopiam et
solitudinem (ne manticis quidem relictis) deuolutus sim.
SyL.
Caesar, opere
pręcium esse arbitror ante rationes depositę a me dictaturę, quę semper obnoxia
maledictis improborum hominum extitit, aduersus conuitia defendere, quam luce
clarius ostendam te magnis in tenebris
summaque uersari cęcitate, ut ipsemet agnoscas ac
abroget ac maturitatem.
CAES.
Nimis de te magnifice, ne dicam arroganter praedicas.
SyL.
Ego quoque sentio uani
esse hominis in proprias laudes excurrere absque occasione, sed quum a
calumniatoribus arcessitur in dedecus, laudabile est infamiam quomodocunque a se
depellere: neque te, Caesar, debita laude fraudauerim, si quidem magnum alioquin
et
caedes latrocinia uastationem ad principatum proficisci, cunctis bonis artibus,
imprimis boni et aequi, funditus euersis. Mihi autem longe mens aliena est nec
unquam haec opinio penitus insita inueterataque extorquebitur quin putem nefas
esse hominem aliquid homini detrahere, et alieno incommodo suum commodum augere,
nisi uero temere siccariis et raptoribus poenam capitis legibus irrogari
statutum sit ac in unum quodque facinus more maiorum grauiter animaduerti. Quum
quodque facinus more maiorum grauiter animaduerti. Quum
igitur leuiora delicta iubeantur atrocissimis expiari suppliciis, euersoribus
urbium, et quorum opera publica salus oppugnata et libertas extincta sunt,
credis impunitatem propositam esse? alioquin et impios Gygantum conatus spesque
sacrilegas olim consensu gentium execratas iam sua sententia laudi posteritas
ascribet. Quocirca (ut ad meam causam quasi postliminio reuertar) quod nequaquam
inuitus aliena possessione
modum, tum incitatiores cupiditates frenent: quin etiam nisi
manus a rapinis, et oculos ab impudico temperauerint aspectu, ad mores
potentiorum reliqua multitudo componitur uitamque principis exemplum sibi ac
normam uiuendi propositam esse putant. Quod si principes non magis libidinibus
regerentur quam regerent libidines et acres suorum uitiorum uindices
existerent, profecto non inuaderetur tot prauitatibus genus humanum, labe
scelerum passim ueluti contagione serpente
cura, studio, diligentia prospicerentur. Accaedebat ratio conseruandae uoluntatis
eorum quorum collocati meritis eramus in amplissima dignitate. Hi quum imperium
Romanum longe latęque
propagassent, inuictum esse (si diis ita uideretur conuenire) uoluerunt: quod
nequaquam futurum arbitrabantur si a iustis legitimisque magistratibus ac
imperandi uicissitudine ad unius arbitrium summa reipublicę deuolueretur: etenim
satis apparebat diuisum iri
Quae postremo de ui fatorum adiecisti, inexplicabiles
me ob tutelam publice libertatis, non
priuata simultate bellum contra Marios, communes bonorum omnium hostes,
gessisse. Sed finge cunctorum ordinum alacritatem in me ornando
fuisse maximam et constantem, negabis esse magni animi quod abductus procul
ab illecebris et uanitate rerum humanarum proculcatisque ac dissipatis
teterrimis libidinibus quę, ut plerumque sunt uehementes et incitatę,
rationem subigunt captiuamque post terga
curricula molliter in
magna rerum affluentia summaque tranquillitate ad finem extremum deducerent.
Atqui proponant necesse est publicam incolumitatem communiaque commoda sibi
prospicienda, augenda et conseruanda esse: ut quum ipsi
iugularint, atque animum tutelę suorum intenderint, urbibus atque
prouinciis esse quęsita salus et securitas uideantur. Quę si patribus
familias negligenda non sunt et gubernatores magnopere
Atqui proponant necesse est publicam incolumitatem communiaque commoda sibi
prospicienda, augenda et conseruanda esse: ut quum ipsi
iugularint, atque animum tutelę suorum intenderint, urbibus atque
prouinciis esse quęsita salus et securitas uideantur. Quę si patribus
familias negligenda non sunt et gubernatores magnopere student, ut suam
quisque nauim incolumen in portum appellat (interim nullum tempus sine
maxima sollicitudine
mordebunt frenum, ut dicitur, ac periculum periculo
propulsabunt.
CAES.
Hactenus existimaui multo maximas in
quouis genere flagitiorum clementiae partes
solent), non
tantum erit opereprecium blando alloquio summissaque commilitones oratione
compellare,
fit) multa oritur trepidatio,
tumultuatur passim, suam quisque spem sua consilia secum agitat. Tyrannus intimis
pręcordiis compresso cruciatu, caeterum uultu spem simulans transfugam ex
composito in concionem producit: iubet omnes bono animo esse: nam aduersarios,
licet magno ueniant agmine, ficulnis tamen uiribus non esse timendos, puta
maxima ex parte calones et lixas, ingenter scortorum greges in plaustris et
impedimenta circumnectantes: postremo
Tyrannus intimis
pręcordiis compresso cruciatu, caeterum uultu spem simulans transfugam ex
composito in concionem producit: iubet omnes bono animo esse: nam aduersarios,
licet magno ueniant agmine, ficulnis tamen uiribus non esse timendos, puta
maxima ex parte calones et lixas, ingenter scortorum greges in plaustris et
impedimenta circumnectantes: postremo confirmatis oratione militibus persuadet
ut non minus prędę quam pręlio sese accingant.
exemplo in pręmium benignitatis exitio proprio breui compensandum. Et
quamuis complures a sumenda de scelerosis hominibus pęna causę cohiberent, ne
tamen pendeas animi ac subinde circumspectes (quum pręsertim audierim uulgo
dici malum esse custodem diuturnitatis metum), omnia ferro, flamma, ruina excidenda
sunt, unde aliqua periculi suspitio apparuerit.
SyLLA. Recte ais, o Caesar,
quando multa sunt in
SyL.
Falsus es, Caesar, ac toto (uti ferunt) aberras cęlo: siquidem ad tuendum et
conseruandum regni statum nihil esse tam firmum, tam stabile, saepe
compertum fuit, neque classes, neque exercitus, neque bellicas machinas,
neque cum ingentibus thesauris arces munitissimas, quam est subditorum fauor
atque beneuolentia; quę tamen cum
CAES.
Quandiu expetuntur aliena auxilia blandiendum censeo: qua re
sublata, imperio pro libidine uti conuenit: nimirum a bellis abstinere, parta
iam dominatione, ex usu esse affirmare non dubitarim: nam dementis est, quum
semel in tranquillo sis, in dubiam fortunae aleam proficisci, quę sępe dum
tentatur, ut est inconstans, unico reflatu sua pulcherrima beneficia miserabili
ruina inuoluit; si uero bella
malis necesse est, quae a neutro nostrum,
dum exercitibus deuincti mortalitate pręessemus, abfuere.
CAES.
fateor esse labore ingentes perferendos et maxima pericula: quae
tamen incredibilem gloriam pariunt: illa quidem choreas, conuiuia, somnum
ueluti pestem abominata per senticosa loca pendentesque rupes uagatur,
difficilis
meę hortaretur, profecto magnopere
mihi fuisset optandus is exitus uitę. Quid enim alius mea nece
factum est, nisi ęqua mecum reliquis hominibus conditione mortalitatis ob
ingentem gloriam immortalitatem adeptum esse, ac propediem inter diuos
consecrandum.
SyL.
Caesar, illa sunt adulantis et formidolosę
eam potius sibi quisque arriperet.
CAES.
Non sum adeo rationis expers, ut me deum esse credam: illa
hominum opinio est.
SyL.
At nullus istius uanę persuasionis tanto locorum
motus bellorumque tumultus et nocturna
conuenticula deferuntur, hic insusurrat in aurem cauendum a medico grandi
pecunia corrupto, mox significatur uxorem nuptias cum adultero celebrasse
earumque pręmium tyranni cędem pactam esse. Interim plęrique semianimes
liberti accurrunt nunciantes potentiorum coniurationem detectam, qui iam et
faces ad incendium et arma parauerint ad caedem, nec alio relinquente fluctu
alius inuadit, sed multi globatim
ęmulantes; hę sane
firmissima bonorum omnium et pręcipue sapientum persuasione diuitiae maximę
sunt ac uera fęlicitas humana. Ac mihi quidem uidetur mortalium uitę
condicio nauigationi perquam similis esse, quę duobus fere
generibus nauigiorum perficiatur. Quidam admirati turritas naues bellicisque
machinis instructas undique uariis picturis puppes ornantibus ingentem illam
molem, quę sibi ipsi oneri est,
identidem a milite currum prosequente iactatis. Igitur
audebis obiiere mihi tua flagitia, quę non excusantur aetatis
imprudentia? maturum iudicio sibi tenacissimis nexibus obstrinxerant. Reor
optimum unicuique esse, priusquam alteri alumniam Theonino dente intendat,
sua facta circumspicere, atque (ut prouerbio dicitur) in
proprium inspuere sinum: impudentis enim est ac dissoluti hominis talionem
non uereri telaque in
MIN.
Retrieve all occurrences (This may take some time to download)
|
Zbirka Croatiae auctores Latini, rezultat Znanstvenog projekta "Digitalizacija hrvatskih latinista", dostupna je pod licencom Creative Commons Imenovanje-Nekomercijalno-Dijeli pod istim uvjetima 3.0 Hrvatska.
Podatke o projektu vidi na www.ffzg.hr.
Za uporabe koje prelaze okvire ove licence obratite se na http://www.ffzg.unizg.hr/klafil/dokuwiki/doku.php/z:digitalizacija-hrvatskih-latinista.