Your search found 155641 occurrences

Retrieve all occurrences (This may take some time to download)

Click here for a KWIC Report

Occurrences 33932-33954:

Parthenius Vadiano Quamquam scio me refricare vulnus quotienscunque de meis miseriis aut cogito aut scribo, tamen, quod nullam medicinam tanti vulneris reperiam, facere non possum quin meus animus tot circumplexus calamitatibus altius ingemiscat et ipse scribendo meae virus acerbitatis expromam. Sed obiiciet mihi tua Dominatio imbecillitatem animi, quod immoderatius eos casus feram, quibus lege naturae subiecti sumus. Diu equidem tuli aequo ac forti animo, sufferre autem nequeo; neque ita subita me clades et

et ipse scribendo meae virus acerbitatis expromam. Sed obiiciet mihi tua Dominatio imbecillitatem animi, quod immoderatius eos casus feram, quibus lege naturae subiecti sumus. Diu equidem tuli aequo ac forti animo, sufferre autem nequeo; neque ita subita me clades et inopinatus furor afflixit (id enim temeritati fortunae ascribebam), quam quum cogitem, nunc eo me locorum esse, ubi nec quispiam magnitudine mearum miseriarum tangitur neque locus virtuti datur. Quas igitur spes mihi est habenda, quomodo leniendus est dolor,

ascribebam), quam quum cogitem, nunc eo me locorum esse, ubi nec quispiam magnitudine mearum miseriarum tangitur neque locus virtuti datur. Quas igitur spes mihi est habenda, quomodo leniendus est dolor, plane non video. Ad patriamne, quę remotissima est et in hostium faucibus, an ad fratres amicosve confugiam, quibus nihil est de mea vita exploratum? Unicum profecto auxilium in tua Dominatione mihi relictum est. Quod quidem non postulo ex ipsius fortunis; alioquin me notabiliter puderet, pręsertim quum considerem,

Dominatione mihi relictum est. Quod quidem non postulo ex ipsius fortunis; alioquin me notabiliter puderet, pręsertim quum considerem, quanta humanitate, quanta benivolentia, obscura adhuc hominis condicione me tua Dominatio complexa sit ac nihil prętermisit quod et meo honori et commodo interesse putaret. Quamobrem quantum debeam tuae Dominationi, exprimere non ausim, ne blandiendo videar aliquem favorem apud tuam Dominationem captare; sed vel ipsam posteritatem (ut facile confido), nedum homines aetatis

mihi relictum est. Quod quidem non postulo ex ipsius fortunis; alioquin me notabiliter puderet, pręsertim quum considerem, quanta humanitate, quanta benivolentia, obscura adhuc hominis condicione me tua Dominatio complexa sit ac nihil prętermisit quod et meo honori et commodo interesse putaret. Quamobrem quantum debeam tuae Dominationi, exprimere non ausim, ne blandiendo videar aliquem favorem apud tuam Dominationem captare; sed vel ipsam posteritatem (ut facile confido), nedum homines aetatis nostrae

commodo interesse putaret. Quamobrem quantum debeam tuae Dominationi, exprimere non ausim, ne blandiendo videar aliquem favorem apud tuam Dominationem captare; sed vel ipsam posteritatem (ut facile confido), nedum homines aetatis nostrae intellecturos et tuae Dominationis amplissimam in me voluntatem et meam in tuam Dominationem apertam gratitudinem. Etsi vero tuae Dominationi sum obligatissimus, multo magis tamen me sibi obnoxium fore intelligat, si in re mea vel mediocrem diligentiam adhibuerit.

quantum debeam tuae Dominationi, exprimere non ausim, ne blandiendo videar aliquem favorem apud tuam Dominationem captare; sed vel ipsam posteritatem (ut facile confido), nedum homines aetatis nostrae intellecturos et tuae Dominationis amplissimam in me voluntatem et meam in tuam Dominationem apertam gratitudinem. Etsi vero tuae Dominationi sum obligatissimus, multo magis tamen me sibi obnoxium fore intelligat, si in re mea vel mediocrem diligentiam adhibuerit. Hoc est in causa. Quum nescio quo turbine quave procella

Dominationi sum obligatissimus, multo magis tamen me sibi obnoxium fore intelligat, si in re mea vel mediocrem diligentiam adhibuerit. Hoc est in causa. Quum nescio quo turbine quave procella violenter actus per tot discrimina rerum tandem inops consilii et auxilii huc appulerim tuaeque Dominationis beneficio hunc locum nactus sim, ubi perbenigne a venerabili magistro Ioanne Kilmair teneor, nullum tamen fructum ex meis laboribus capere potui; et quum fuisset mihi animus interpretandi aut oratorias institutiones

procella violenter actus per tot discrimina rerum tandem inops consilii et auxilii huc appulerim tuaeque Dominationis beneficio hunc locum nactus sim, ubi perbenigne a venerabili magistro Ioanne Kilmair teneor, nullum tamen fructum ex meis laboribus capere potui; et quum fuisset mihi animus interpretandi aut oratorias institutiones Quintiliani aut divinas Ciceronis orationes, omnino sententiam mutavi. Namque me faciliores exponentem auctores suspicabantur quidam (hi quales sint, quilibet coniicere potest), me aut Getice aut

curiis principum ab adolescentia non in ultima fortuna versatus sum, optimum esse reor, si apud aliquem dominum possem habere locum. Sed circumspicienti mihi nullus hic talis occurrit praeter reverendissimum dominum episcopum Viennensem, apud quem tua Dominatio et pręstantissimus dominus Collimitius magnę estis aestimationis. Quare, si quid tua Dominatio in re huiusmodi possit efficere (efficiet autem, quantum voluerit), vehementer oro, velit animum intendere, ne suum Tranquillum in extrema caiamitate

ut ingenue fatear, non implet aures meas. Illud autem una cum mea salute iudicio atque consilio tuae Dominationis subiicio. De his plenius coram tua Dominatione acturus eram, nisi me capitis dolor prohibuisset. Quid decreverit tua Dominatio, significet mihi, et suum Tranquillum solito prosequatur amore, rogo. Ego, quamprimum hac molestia liberabor, ad tuam Dominationem accurram,
pulveris Euboici felix quae vivat in annos. Tranquillus Parthenius.

accurram,
pulveris Euboici felix quae vivat in annos. Tranquillus Parthenius. Ad elegantissimum poetam et medicum D. Vadianum Tranquillus Parthenius.
Quem decor et probitas, praestantia, gloria, virtus
Et genus exornat, o Vadiane, tuum,
Non ego iam blandis tua pectora culta Camenis,
Non animi referam munera rara

in annos. Tranquillus Parthenius. Ad elegantissimum poetam et medicum D. Vadianum Tranquillus Parthenius.
Quem decor et probitas, praestantia, gloria, virtus
Et genus exornat, o Vadiane, tuum,
Non ego iam blandis tua pectora culta Camenis,
Non animi referam munera rara tui.
5  Unica facundi tua gratia me tenet oris
Attonitum

Parthenius. Ad elegantissimum poetam et medicum D. Vadianum Tranquillus Parthenius.
Quem decor et probitas, praestantia, gloria, virtus
Et genus exornat, o Vadiane, tuum,
Non ego iam blandis tua pectora culta Camenis,
Non animi referam munera rara tui.
5  Unica facundi tua gratia me tenet oris
Attonitum miris sollicitatque modis,
Non modo

Non ego iam blandis tua pectora culta Camenis,
Non animi referam munera rara tui.
5  Unica facundi tua gratia me tenet oris
Attonitum miris sollicitatque modis,
Non modo Tranquilli qua tu cor molle fatigas
Et trahis addictum sub tua iura caput;
Saxa sed et gelidos adamantas et ardua montis
10  Culmina Riphaei Sarmatiamque trucem
Flexissetque lupos, Hircanias denique tigres
Et quae sub gelido terra Trione riget.

Non animi referam munera rara tui.
5  Unica facundi tua gratia me tenet oris
Attonitum miris sollicitatque modis,
Non modo Tranquilli qua tu cor molle fatigas
Et trahis addictum sub tua iura caput;
Saxa sed et gelidos adamantas et ardua montis
10  Culmina Riphaei Sarmatiamque trucem
Flexissetque lupos, Hircanias denique tigres
Et quae sub gelido terra Trione riget.
Nostra igitur quoniam si versas pectora vates,
In

munera rara tui.
5  Unica facundi tua gratia me tenet oris
Attonitum miris sollicitatque modis,
Non modo Tranquilli qua tu cor molle fatigas
Et trahis addictum sub tua iura caput;
Saxa sed et gelidos adamantas et ardua montis
10  Culmina Riphaei Sarmatiamque trucem
Flexissetque lupos, Hircanias denique tigres
Et quae sub gelido terra Trione riget.
Nostra igitur quoniam si versas pectora vates,
In causa est probitas,

Tranquilli qua tu cor molle fatigas
Et trahis addictum sub tua iura caput;
Saxa sed et gelidos adamantas et ardua montis
10  Culmina Riphaei Sarmatiamque trucem
Flexissetque lupos, Hircanias denique tigres
Et quae sub gelido terra Trione riget.
Nostra igitur quoniam si versas pectora vates,
In causa est probitas, gloria, Musa, lepos. Crebro memoria mihi repetenti tuam

Crebro memoria mihi repetenti tuam singularem beneuolentiam qua me nuper es complexus, quum istac iter facerem, testimonio atque commendatione dumtaxat Viti Verleri, uiri optimi meique amantissimi et tui obseruantissimi, obrepere non parua solicitudo solet, quae me dies atque noctes exagitat, quod tuo liberalissimo erga me animo nequeam non esse ingratus. Erro procul a patria in extremis terrarum partibus, nonnumquam inter inhumanas gentes, sine spe, sine

quae, omitto quod uires eneruauerit, certe pulcherrimum meum institutum interrupit, quo (si licuisset per aduersam ualitudinem) omnium amicorum tuique in primis memoriam renouassem, non obscurum posteris mei grati animi testimonium relinquens. Caeterum altiori cura et grauioribus laboribus enitar ut id, quod meis optatis inuidens fortuna intercepit, propediem absoluam. Tu interim eodem animo ut coepisti – es autem optimo et beneuolentissimo – uel absentis mei memoriam retinere uelis, rogo.

memoriam renouassem, non obscurum posteris mei grati animi testimonium relinquens. Caeterum altiori cura et grauioribus laboribus enitar ut id, quod meis optatis inuidens fortuna intercepit, propediem absoluam. Tu interim eodem animo ut coepisti – es autem optimo et beneuolentissimo – uel absentis mei memoriam retinere uelis, rogo. Vale. Ex Lypsia, III Nonas Ianuarii MDXIX.

Qui colis Aonias felix, Bilibalde, Camoenas,
Maxima Germaniae gloria nempe togae,
Taenariis redeat si Titus Caesar ab oris,
Si probitas Neruae, Dite iubente, pii,
5  Phocion et iusto cantatus Aristides ore
Si uictis Stygiis huc referantur aquis –
Non ullo cuidam cedet tua tempore uirtus,
Nec minor extremo est fama futura rogo.
Prima tuae placidae rara est clementia sortis,

es.

Bibliographia locorum inventorum

Retrieve all occurrences (This may take some time to download)

Click here for a KWIC Report