Croatiae auctores Latini: inventa |
domum | qui sumus | textus | auxilia | tolle, lege! | |
Bibliographic criteria: none
(All documents) Search criteria: et Your search found 155641 occurrences
First 524 525 526 527 528 529 530 531 532 533 534 535 536 537 538 539 540 541 542 543 544 Last Retrieve all occurrences (This may take some time to download)
Occurrences 53335-53366:53335. Vrančić, Antun. Epistulae anni 1540, versio... [Paragraph | Section] Špoljarić
atque etiam commendo.
Negotium illius quonam pacto actum sit, aut, si adhuc
pendet, quomodo sese habeat, vehementer ex te scire
cupio. Ut autem bene et ex sententia perficiatur, conserveturque ab indignatione viri, et a publica infamia
Deum etiam ac omnes superos precor et exoro. Donec
enim eius rei exitum optatum intelligam, vix crederes,
quantum doloris suffero, quantum molestiarum ac
actum sit, aut, si adhuc
pendet, quomodo sese habeat, vehementer ex te scire
cupio. Ut autem bene et ex sententia perficiatur, conserveturque ab indignatione viri, et a publica infamia
Deum etiam ac omnes superos precor et exoro. Donec
enim eius rei exitum optatum intelligam, vix crederes,
quantum doloris suffero, quantum molestiarum ac
moeroris devoro. Neque mireris; quandoquidem, ut
vehementer ex te scire
cupio. Ut autem bene et ex sententia perficiatur, conserveturque ab indignatione viri, et a publica infamia
Deum etiam ac omnes superos precor et exoro. Donec
enim eius rei exitum optatum intelligam, vix crederes,
quantum doloris suffero, quantum molestiarum ac
moeroris devoro. Neque mireris; quandoquidem, ut
ommittam, quam obsequens, quam morigera in omnibus mihi semper
ut
ommittam, quam obsequens, quam morigera in omnibus mihi semper extitit; tantam eius fidem, tantum
erga me amorem sum expertus, quantum nullius hominis alterius amicae a nativitate mea. Juva igitur eam
opera, studio, re atque industria tua, et utrumque
nostrum salvum reddes, altero conservato.
est, ut severitate senum juvenes gubernentur, hique maxime obtemperent, maxime illi imperent; quodque senibus pro
eorum aetate aliquando licuit, juventuti suae negent
licere, ac eam froeno etiam coerceant: nempe ut iam
securi a vitiis, et destituti ab omnibus voluptatis incitamentis, quae adhuc nobis a fronte sunt, et evincenda
supersunt. Verum saepenumero et ipsi metas auctoritatis
excedunt,
maxime illi imperent; quodque senibus pro
eorum aetate aliquando licuit, juventuti suae negent
licere, ac eam froeno etiam coerceant: nempe ut iam
securi a vitiis, et destituti ab omnibus voluptatis incitamentis, quae adhuc nobis a fronte sunt, et evincenda
supersunt. Verum saepenumero et ipsi metas auctoritatis
excedunt, resecantes in juventute etiam illa,
quae successivis temporibus natura
eorum aetate aliquando licuit, juventuti suae negent
licere, ac eam froeno etiam coerceant: nempe ut iam
securi a vitiis, et destituti ab omnibus voluptatis incitamentis, quae adhuc nobis a fronte sunt, et evincenda
supersunt. Verum saepenumero et ipsi metas auctoritatis
excedunt, resecantes in juventute etiam illa,
quae successivis temporibus natura ipsa indulsit, et
omnium sapientum scholae
supersunt. Verum saepenumero et ipsi metas auctoritatis
excedunt, resecantes in juventute etiam illa,
quae successivis temporibus natura ipsa indulsit, et
omnium sapientum scholae permisere. Hic multa exempla, rationes, argumentaque ad id facientia referre
possem, si causa mea disputando magis quam supplicando salvari deberet. Etenim excessus nostri, qui
maiorum disciplinae subiacemus, horum
si aut excusatione diluimus,
aut defensione denegamus. Igitur, Clementissime Rex,
sit mihi in spontanea confessione venia, sit in tua clementia perfugium, sit in Maiestate protectio. Adamasse me superiore anno Ursulam mulierem, civem
Budensem, et ex ea filium suscepisse, non eo inficias.
Is nempe amor mihi non tam studio, quam casu obtigit, nam aedes, aetas, voluntasque nos coniunxerat;
si et corpora copulantur quis damnet, quod evitare
neque Hippolitus ipse potuisset, si hanc
sit in Maiestate protectio. Adamasse me superiore anno Ursulam mulierem, civem
Budensem, et ex ea filium suscepisse, non eo inficias.
Is nempe amor mihi non tam studio, quam casu obtigit, nam aedes, aetas, voluntasque nos coniunxerat;
si et corpora copulantur quis damnet, quod evitare
neque Hippolitus ipse potuisset, si hanc facultatem
habuisset. Ob id avunculum meum capitaliter mihi
indignari, Tuaeque Maiestati gravissime queri, deque
beneficiorum
damnet, quod evitare
neque Hippolitus ipse potuisset, si hanc facultatem
habuisset. Ob id avunculum meum capitaliter mihi
indignari, Tuaeque Maiestati gravissime queri, deque
beneficiorum meorum privatione, tamquam qui et amore eius et gratia Tua essem indignissimus, vehementer agere audio. Retulerunt etiam pientissimum responsum, quod illi Maiestas Tua dederit: pro quo ego, si
mille saecula superero, si mille mortes obiero, nunquam me satisfacturum certo scio; verum quoad vixero, fideli ac
evitare
neque Hippolitus ipse potuisset, si hanc facultatem
habuisset. Ob id avunculum meum capitaliter mihi
indignari, Tuaeque Maiestati gravissime queri, deque
beneficiorum meorum privatione, tamquam qui et amore eius et gratia Tua essem indignissimus, vehementer agere audio. Retulerunt etiam pientissimum responsum, quod illi Maiestas Tua dederit: pro quo ego, si
mille saecula superero, si mille mortes obiero, nunquam me satisfacturum certo scio; verum quoad vixero, fideli ac sedula servitute
vehementer agere audio. Retulerunt etiam pientissimum responsum, quod illi Maiestas Tua dederit: pro quo ego, si
mille saecula superero, si mille mortes obiero, nunquam me satisfacturum certo scio; verum quoad vixero, fideli ac sedula servitute conabor me semper deditissimum et promptissimum Illi mancipium exhibere,
Eidemque ut non reprehendendis moribus, quocunque
modo his annis lapsus sim, probari possim, quemadmodum hucusque studui, advigilaturum posthac enixius polliceor. Quamquam autem illud, quod avunculus meus publicum fecerit,
accidit; quum sciam apud gentem tuam longe maioris
flagitii esse liberae mulieri amatorie commisceri, quam
e vivis hominem tollere, aut fortunas spoliare: omnia
tamen feram aequo animo, et voluntati eius morem
geram, meque illius correptioni non invitus subiiciam;
Quandoquidem non dubito, levem ac indulgentem mihi
in hoc etiam, ut in aliis commissis affulsurum. Porro
illud a Tua Maiestate supplici oratione peto,
illud a Tua Maiestate supplici oratione peto, velit pro
regali sua voluntate avunculi etiam mei in me severitatem atque indignationem benignitate ac mansuetudine, qua est genuina, temperare, ne penitus ab eo
proiiciar. Est enim acerrimus censor et castigator
delictorum, praesertim si haec in suis cognoverit,
quos sine dubio virtute probitateque ceteros antecedere
mirifice desiderat. Quodsi et apud Te quispiam malevolus, praeter ipsum avunculum beneficentissimum
(nam ipse
qua est genuina, temperare, ne penitus ab eo
proiiciar. Est enim acerrimus censor et castigator
delictorum, praesertim si haec in suis cognoverit,
quos sine dubio virtute probitateque ceteros antecedere
mirifice desiderat. Quodsi et apud Te quispiam malevolus, praeter ipsum avunculum beneficentissimum
(nam ipse paterne mecum agit) causam hanc meam
difficiliorem iniquioremque reddidisset; itidem oro,
velis aures huic obturare, et mihi pro humano huiusmodi excessu ea
mirifice desiderat. Quodsi et apud Te quispiam malevolus, praeter ipsum avunculum beneficentissimum
(nam ipse paterne mecum agit) causam hanc meam
difficiliorem iniquioremque reddidisset; itidem oro,
velis aures huic obturare, et mihi pro humano huiusmodi excessu ea clementia veniam dare, quam in omnes homines, ut hostes, sicarios, insidiatores, proditores, et jure damnatos praeteream, omni tempore,
cum exemplo admirando animi magnitudinis, quotidie
diffundis.
(nam ipse paterne mecum agit) causam hanc meam
difficiliorem iniquioremque reddidisset; itidem oro,
velis aures huic obturare, et mihi pro humano huiusmodi excessu ea clementia veniam dare, quam in omnes homines, ut hostes, sicarios, insidiatores, proditores, et jure damnatos praeteream, omni tempore,
cum exemplo admirando animi magnitudinis, quotidie
diffundis.
dare, quam in omnes homines, ut hostes, sicarios, insidiatores, proditores, et jure damnatos praeteream, omni tempore,
cum exemplo admirando animi magnitudinis, quotidie
diffundis.
Melchiorem Astronomum.
Summa laetitia annum hunc videbar mihi agere et incredibili desiderio ultimas, quas promittebas, exspectabam kalendas Februarii, eoque certe majore ac firmiore ducebar spe, quod haec palam et citra dubium affirmares eloquererisque, praesente et non invito illo, avunculo, inquam, meo, coram quo nunquam *) adhuc tuto mihi licuit significare vel unico nutu, ejusmodi me ambitiunculis aut tangi aut affici. Ecce, quam durum quam acerbum sese hujus ipsius anni exitus mihi praebuit! quam ingratae istae tuae advenere kalendae, et
et non invito illo, avunculo, inquam, meo, coram quo nunquam *) adhuc tuto mihi licuit significare vel unico nutu, ejusmodi me ambitiunculis aut tangi aut affici. Ecce, quam durum quam acerbum sese hujus ipsius anni exitus mihi praebuit! quam ingratae istae tuae advenere kalendae, et attulere omnia, ut vides, infausta et funesta, cum longissima multorum malorum serie, vereorque ne sint mihi omnium miseriarum principium, omnium bonorum, si quidem aliquibus unquam sim usus, meta! O nequam fortunae meae conditionem! Sic mecum agit omni tempore, ut cum Tantalo quopiam: arridet
meo, coram quo nunquam *) adhuc tuto mihi licuit significare vel unico nutu, ejusmodi me ambitiunculis aut tangi aut affici. Ecce, quam durum quam acerbum sese hujus ipsius anni exitus mihi praebuit! quam ingratae istae tuae advenere kalendae, et attulere omnia, ut vides, infausta et funesta, cum longissima multorum malorum serie, vereorque ne sint mihi omnium miseriarum principium, omnium bonorum, si quidem aliquibus unquam sim usus, meta! O nequam fortunae meae conditionem! Sic mecum agit omni tempore, ut cum Tantalo quopiam: arridet saepe, illudit saepius, nunquam eadem,
serie, vereorque ne sint mihi omnium miseriarum principium, omnium bonorum, si quidem aliquibus unquam sim usus, meta! O nequam fortunae meae conditionem! Sic mecum agit omni tempore, ut cum Tantalo quopiam: arridet saepe, illudit saepius, nunquam eadem, nunquam diu certa, nunquam stabilis, et me, ut fallentis mos est, semper varia semper pendula detinet, omnibusque in rebus meis, tum laetis tum prosperis, velut intercalarem, aut, ut Graeci dicunt, embolysmon quoddam, tristem ac sinistram sese ingerit, ut his ingratis vicibus totos dies affligat, tuncque gravius, quum
me, quum difficile sit, persuasiones tales e vulgi pectoribus exstirpare. At, quum avunculum meum scio cultorem esse summae justitiae, summae prudentiae copiosum ac sapientiae exemplar, facile tuis rationibus acquieturum credo. Quare, si praescita tua nolis falsa mihi evenire, indue partes et fratris et amici, accedas ad avunculum, aperi illi quid res ista veritatis habeat, neque amori me, qui mihi impingitur, succubuisse *) nega, hominem dein esse indicato, et nepotem; postea ingeniose adhibe omne patrocinium, et me indignationi ejus eripe. Nam quicquid felicitatis mihi astra
quum difficile sit, persuasiones tales e vulgi pectoribus exstirpare. At, quum avunculum meum scio cultorem esse summae justitiae, summae prudentiae copiosum ac sapientiae exemplar, facile tuis rationibus acquieturum credo. Quare, si praescita tua nolis falsa mihi evenire, indue partes et fratris et amici, accedas ad avunculum, aperi illi quid res ista veritatis habeat, neque amori me, qui mihi impingitur, succubuisse *) nega, hominem dein esse indicato, et nepotem; postea ingeniose adhibe omne patrocinium, et me indignationi ejus eripe. Nam quicquid felicitatis mihi astra pollicentur, in
sapientiae exemplar, facile tuis rationibus acquieturum credo. Quare, si praescita tua nolis falsa mihi evenire, indue partes et fratris et amici, accedas ad avunculum, aperi illi quid res ista veritatis habeat, neque amori me, qui mihi impingitur, succubuisse *) nega, hominem dein esse indicato, et nepotem; postea ingeniose adhibe omne patrocinium, et me indignationi ejus eripe. Nam quicquid felicitatis mihi astra pollicentur, in Statilii manus collocarunt. Immo Statilius ipse et fortuna et sidus meum est felicissimum, quem tu si nunc mihi reconciliatum efficies, omnia vaticinia tua fauste
credo. Quare, si praescita tua nolis falsa mihi evenire, indue partes et fratris et amici, accedas ad avunculum, aperi illi quid res ista veritatis habeat, neque amori me, qui mihi impingitur, succubuisse *) nega, hominem dein esse indicato, et nepotem; postea ingeniose adhibe omne patrocinium, et me indignationi ejus eripe. Nam quicquid felicitatis mihi astra pollicentur, in Statilii manus collocarunt. Immo Statilius ipse et fortuna et sidus meum est felicissimum, quem tu si nunc mihi reconciliatum efficies, omnia vaticinia tua fauste ac feliciter evenisse cognoscam.
res ista veritatis habeat, neque amori me, qui mihi impingitur, succubuisse *) nega, hominem dein esse indicato, et nepotem; postea ingeniose adhibe omne patrocinium, et me indignationi ejus eripe. Nam quicquid felicitatis mihi astra pollicentur, in Statilii manus collocarunt. Immo Statilius ipse et fortuna et sidus meum est felicissimum, quem tu si nunc mihi reconciliatum efficies, omnia vaticinia tua fauste ac feliciter evenisse cognoscam.
habeat, neque amori me, qui mihi impingitur, succubuisse *) nega, hominem dein esse indicato, et nepotem; postea ingeniose adhibe omne patrocinium, et me indignationi ejus eripe. Nam quicquid felicitatis mihi astra pollicentur, in Statilii manus collocarunt. Immo Statilius ipse et fortuna et sidus meum est felicissimum, quem tu si nunc mihi reconciliatum efficies, omnia vaticinia tua fauste ac feliciter evenisse cognoscam.
Retrieve all occurrences (This may take some time to download)
|
Zbirka Croatiae auctores Latini, rezultat Znanstvenog projekta "Digitalizacija hrvatskih latinista", dostupna je pod licencom Creative Commons Imenovanje-Nekomercijalno-Dijeli pod istim uvjetima 3.0 Hrvatska.
Podatke o projektu vidi na www.ffzg.hr.
Za uporabe koje prelaze okvire ove licence obratite se na http://www.ffzg.unizg.hr/klafil/dokuwiki/doku.php/z:digitalizacija-hrvatskih-latinista.