Your search found 1161 occurrences

Retrieve all occurrences (This may take some time to download)

Click here for a KWIC Report

Occurrences 1001-1100:

quies: cui pacis amore
6.696  Regia cum populo certet subscribere virtus.
6.697   31 Noverat hoc sceptri princeps augustus Iberi,
6.698  Mutata qui regna fide, regesque moveri,
6.699  Tristibus exemplis didicit: quo mobile pacem
6.700  Servaret vulgus, regno solerter abegit,
6.701  (Unde etiam in reliquos serpit contagio cives)

6.701  (Unde etiam in reliquos serpit contagio cives)
6.702  Noxia pestiferas natas in iurgia sectas.
6.703  Sic Deus, ipsa status ratio sic recta reposcit.
6.704  Romana sic ille fide servare fidelem
6.705  Parthenopem voluit: certum quo fine tribunal
6.706  Figere decrevit, quo maturata Quirinae
6.707  Plecteret haereticas fidei censura phreneses.

mutuatus sim; ne iniquus fur potiùs quàm debitor gratus existimer; signatis publicè tabulis hoc illis iam nomen profiteor. Caeterum, si in ijs, quae affero, exemplis, praesertim vbi personis sermo tribuitur, aut res per adiuncta illustratur, ab religiosâ et seuerâ narrationis historicae fide nonnunquam deflexi; dabis hanc, opinor, non grauatè Scriptori carminum veniam, liquidiorem Veri notitiam, quandocunque res, aut animus tulerit, ex Authoribus petiturus, quorum ibidem nomina, et loca cum fide redduntur. Reliquum est, vt, quibus verbis Bilbilitanus Poeta ab inanibus Graecarum

aut res per adiuncta illustratur, ab religiosâ et seuerâ narrationis historicae fide nonnunquam deflexi; dabis hanc, opinor, non grauatè Scriptori carminum veniam, liquidiorem Veri notitiam, quandocunque res, aut animus tulerit, ex Authoribus petiturus, quorum ibidem nomina, et loca cum fide redduntur. Reliquum est, vt, quibus verbis Bilbilitanus Poeta ab inanibus Graecarum fabularum portentis ad sua perlegenda epigrammata, communis vbi vitae, humanorumque morum imago adumbretur, Romanos conatur traducere; ijsdem te ego ad Euthymiae nostrae [1]

sive Serbiae, Graeciae et Bulgariae, titulo usus, Rasciae et Bulgariae Reges constituebat. ut tradunt Maurus Orbinus /Opere citato/; Iacobus Luccarus, Georgius Hornius et Casimirus Freschottus. His itaque certa fide dignorum Scriptorum autoritate comprobatis, de Insulis Adriatici sinus, Croatiae propriis, nullum superest dubium; quae cum Liburnicae ante fuerint, /Dandulus ad Annum 874./; et Liburniae nomen in Croatiam transierit /Chronico Carionis

Quem flammae vis nulla premit; quo crimine purae
Concessere animae, cum caesus mysticus esset
Aethereis necdum reserandis postibus Agnus.
Et quia securâ tanti solacia fati
Spectabant ventura fide, mittendus Olympo
Pro culpa aeternus fieret cum victima Mystes,
Continua inter Messiae suspiria, longas
Exilii lenire moras, non cassa paratae
Spes poterat, secreta licet post tempora, palmae.

Messiae Genetrix, Virgo fecunda veniret,
Certarem obsequiis cuperemque impendere totas
Ad Dominae matrisque huius compendia curas.”
Haec ita promebat, non quod divina tulisset
Ambiguâ decreta fide, quëis docta tenebat
Maternum secura decus, sed prodidit istis
Pectoris ardorem votis, animosa mereri
Servitiis, quamcumque daret fors ista parentem.

primas
Isacias virtute nurus: sollerte Rebeccam
Vince animo, placidis Abigail moribus esto,
Fecundis Liae thalamis, Rachelis amore,
Et constante oris forma vultuque placeto!
Prole, pudore, fide, pietate, propagine cunctas
Una Palaestinas praeeas, rogo, nupta maritas!” 34.
Ritibus expletis templi, pro more paternos
Virgo alias

magni
Disponit cum molem operis) soliumque verendae
Maiestatis adit, iussis par omnibus Ales.
Hunc Pater aethereus placido sic excipit ore:
“Ad nova fata imum terrae mittendus in orbem
Fide minister ades: iacet inter roscida tellus
Culmina, ubi clivis surgit vernantibus Hermon,
Isacidum regio. Adverso se vertice tollunt
Celsa Zabulonis iuga, Phoenicumque superba
Litora, Sidoniusque alia pro

Custodique Deus quantis, Iosippe, benignum
Laudibus extollo Numen! Talemque favoris
Non potui meruisse gradum, pietate quod ista,
Qua praestas, nuptam foveas praesisque pudoris
Tutelâ patrisque fide: minus aequa putarem
Obsequiis me posse tuos pensare labores.
Hoc promitto, gravi ne sim tibi foedere nupta,
Ancillae faciet iussis parere voluntas.
Quod vero, Iosippe, inopi thalamique virilis

divina animis et voce precati,
Ad pecoris curam possessaque rura remittunt. 21.
Sidereo genetrix sobolis laetissima vultu,
Pastorum iucunda fide, donisque levatâ
Pauperie; petrae legale subire periclum
Innocuam prolem cultri praesaga dolebat.
Isacii ritus olim sancita iubebant,
Postquam utero natus Phoebi iubar hauserit infans

Petrosos Arabum; cavitque ignota viarum
Ludibria, aethereo sed non sine flamine Ioseph.
Huic etenim ignaro postquam pede pressa locorum
Devia, fallaces correxit semita gressus
Aligeri monstrata fide. Dextrum ille dolosi
Nam bivii dum torquet iter, non dexter in urbes
Tendebat, queis caeca infantum caede furebat
Ambitio, praesens ne, quod fugiebat, adiret
Discrimen puer. Opposito vitare furorem

Dignus honore, omnis recte cui caelicus Ales
Invideat tantique gradus pro laude calescat.
O nimium dilecte Deo, modo pectore Verbi
Arcanos veri effatus, modo matris ab ore
Aeternâ statura fide documenta tulisti.
Hinc MARIAE et prolis puris de fontibus hausta,
Hospita ructantem sensit mysteria Patmos. 37.
Ultima restabat matri,

Atque tuis lucem fatis debentia cerno.
Praeda triumphalis, spolium immortale, vetusta
Rapta Stygi probitas! Te vaticinate dolores
Mysta meos video Simeon, Iosippe mearum
Curarum te fide comes spectoque parentem
Laeta Ioachimum: vobis nova vita seniles
Difflavit rugas; mutati vertice cani.
Caeterà ut aspexi mortales, forma beato
Est eadem vultu; nisi quod compluribus aucta

viri,” dixit, “populoque inferte salutem
Qui procul est caeloque graves praedicite messes!”
Nec mora, conveniunt patres et sorte feroces
Partiti populos, sua quisque beante calescit
Regna replere fide convellere saxea Ditis
Obsequia ignotoque orbem componere vero.
Tunc MARIA suadente, parem quo sentiat omnis
Terra sonum, ne divisis non aequus inesset
Doctrinae sermo, caelesti Flamine docti

iuga, iam Tanais, iam barbarus ivit Araxes,
Quique sitim nostris oppressit faucibus amnis,
Lustrandis eadem successit gentibus unda.” 40.
Laeta fide properâ populorum laetaque patrum
Fecundo sudore parens, tulit ore sereno,
Ut potuit languorque sacri permisit amoris
Aethereo lectas veri de semine fruges.
Paupere compositam strato, dum quisque

83  Tum sic orsa: »Meos vultus, Gorazaga, timeres,
84  Si sciret tanta consuescere in indole pallor.
85  Sed ne, quae dicam, timeas, miranda loquenti
86  Fide, puer, dicti ratio tibi serviet omnis,
87  Ipsaque, si dederint, tollent mea verba pavorem.
88  Gloria sum mundi. sum magni nominis ardens
89  Ambitio, cunas

34  Caelatisque labris impietas fremit,
35  Brachmanum furor et doli
36  Naturaeque simul victa potentia.
37  Auditis? Fide caelica
38  Et late cytharis pulsa frementibus
39  Caeli murmurat area,
40  Et vocem superum templa reciprocant,

accessit. Annos 34 episcopatum gessit et 1559. anno obiit. Donati Paschalitii:
Ut stellas fulgore suo Sol vincit et ipsa
Umbriferam noctem vincere Luna solet,
Ingenio, virtute, fide, probitate, decore
Sic vincis cunctos, ter venerande, viros.
Praeside sub tali malo me vivere, Summi 5
Atria quam pateant si mihi Pontificis. Christophorus Niger

in Deum, Tractatum de contritione Marci Antonii Olivae e Societate Jesu, brevem item tractatum qui inscribitur Societas et communio spiritualis R. P. Dominici de Jesu Maria. Quae opera prodierunt in lucem Romae ex typographia Sanctae congregationis de propaganda fide anno 1662. Placidus Gregorianus Spalatensis, nobili genere natus, Petro Gregoriano patre, viro optimo, nec rudi nec indocto, quem Marcus Marulus ob praecipuam fidem sui testamenti executorem esse voluit, domi humanioribus literis satis

Philosophiam a Benedicto Stay Ragusino Versibus traditam, ab eodem pluribus auctam, sex comprehensam libris, jubente Reverendissimo P. Magistro Sac. Pal. Apostolici, attente legi. Opus non uno nomine celebrandum nihil admixtum habet, aut ab Orthodoxa Fide alienum, aut a recta morum sancte inctituendorum ratione. Censeo itaque, denuo illud sic auctum publici juris fieri posse, si ita videatur eidem Reverendissimo P. Mag. Romae in Coenobio SS. XII. Apost.

laeta
284  Non cantus Siculaeque dapes sonitusque juvabant,
285  Cui cervice super pendebat fulgidus ensis
286  E tenui filo; pallebat morte propinqua
287  Attonito similis. Nunc regnis fide, Potentem
288  Quae te jam faciant, et reddant proinde beatum.
289  Nunc et Amicitiam Regum pete; scilicet illa
290  Una saepe suos evertit lapsa ruina,
291  Saepe quoque incolumis

Ad lectorem. Majorum nostrorum arguimus negligentiam, quod suorum temporum historiam traditione nobis reliquerint condiscendam, attamen diligentia nostra crimen non expiamus, dum lamentamur verbis, scribendo negligimus. Ego posteritati consulturus fide integra, sinceritate debita annorum horum facta commemoro: lector iisdem fruere, viventi mortuoque fave. Et ante quam infra scripta legeris, si lubet inverso libro, post episcoporum trium acta ea, quae sequuntur, revolve.

semper ut privilegium ad successores etiam transferetur. Quod obtinere non valens interea febri corripitur, conditoque testamento sensim deficit, ac post octo hebdomadarum infirmitatem, magna patientia toleratam, post suscepta saepius sacramenta, viatico publice delate et extrema unctione, plenus fide, spe, charitate in manus Dei resignatione, justorum preciosa morte die 28. Aprilis hora media secunda post medium noctis anno 1748. pie ad promeritam coronam justitiae ad regna coelestia e vivis translatus est, et ut dicimus mortuus. Constitutis testamenti exsecutoribus, ex capitulo quidem

regiminis nempe Kostanicensis Kostaniczam, Glinani Glinam, ibidemque constanter permanserunt, vigilias ipsi instar gregariorum agendo, obeundoque ad compositionem usque tumultus. Confiniarii autem ad campum penes Komogovinam sese congregarunt, per dies octo ibi permanentes, tum data sponsaque fide, inde casas | repetierunt proprias, hac tamen per expressum lege, ut semper adesse, congregarique eos oporteat, dum vel hoc exigerent circumstantiae vel ipsis a Theodoro mandaretur. Colonellus Kleffeld Kostaniczae mansit ipse, eamque fortificare arcem non

Interim recepto hoc mandato capitulum regio, quod per canonicum Putz episcopo fuerat communicatum, adivi episcopum eumque rogavi scripto, ne regio mandato contrarietur, tenoris sequentis: Illustrissime etc. Stabilitam mandato regio Patachichii meique in archidiaconos promotionem fide digne intelligens, illustrissimam dominationem vestram rogare volui, ne ejusmodi declarationi contrarietur, ne qualecumque, quod absit meque nullatenus intendere virtute harum declaro, praejudicium enascatur, me una etc. Episcopus autem (uti

habebit rationem, quod vigore mandati factum sit, dum sententia capituli usus staret pro electis. 3. Praestat episcopum, a se promotos installari curare, quia se ponet ad majus possessorium, difficiliusque aula installatos exturbabit. Quod autem regaliam attinet, sufficere episcopo in bona fide esse, se jam Romae esse praeconizatum, quod et indubie factum ad hos dies Decembris ultimos, cum ex publicis erueretur novalibus, primatem et archiepiscopum Colocensem 27. Novembris jam plane intronizatos Romae fuisse. Dein vi intrapositae contradictionis, cum capitulum extra metum censurarum

Paxii. Sed ut electo resignem, cum me triduo disponere nullatenus potuisset, tandem ut et aulae resignem consensu, subjungens, supplicare saltem poterunt, ut a se promotos Sua Majestas tolleret, ac suum consensum praebeat pro episcopali tuendo honore, quem mihi semper proponebat. Ergo habita fide mea de facienda resignatione visoque resignationis conceptu ac litteris, quin iisdem a me copialiter expetitis, die 31. Decembris mane circa horam septimam, primum astute procuravit, ne ad ecclesiam veniam, improvisse me onerando concione Circumcisionis domini, quae

fratris non solum priora submersa, sed plane dignissimus habitus. (Novae promotiones in capitulo.) Archidiaconatum Urbocz dictus aliquod distulit conferendum episcopus. Domino baroni Stephano Patachich et domino assessori Joanni Jursich fide data promiserat, quod mihi eundem collaturus sit, proptereaque dominum Jursich Ivanichium secum acceperat. Voluitque ut instans forem, me nullatenus instare volente neque instante, eo quod Viennae conclusum nihil esset, prouti et ne facto meo a prioribus recessisse videar, quamvis me et banus

imagine, qua vir cum foeminis luderet, pedes suos intra earum commiscendo, ut viri pes intra foemineos esset, et quidem unus pes intra unius, alter intra alterius foeminae. 2. Ludebatur confidentia locumtenentis cum vicebano et ejus asseclis sub schemate uxoris vicebani, quae admoneret discipulum: fide sed cui vide, qui suis et sibi fidus non est, eritne alienis et sibi. 3. Dissensio intra Kleffeld, vicebanum et Busanium, quos foeminae tacere docebant. 4. Locumtenentis in regendo incapacitas, et ruina regni futura ex mutuis odiis sub symbolo sese occidentium, ridente juvene. 5. Primarum

propter Marcham ejus opera recuperatam, cum quod schismaticus populus ab illo quasi dependeret, ac potissimum quod illiteratus quamvis astutus admodum. E contra Mikassinovichio minus favens ex ejus in religionem romano-catholicam odio ac astutiis litteratura firmatis, praecipue repetitam saepius a fide apostasiam. Hinc uti sub Petazzio suam metuebat ruinam Mikassinovich, sic simultates intra Petazzi et Gvicciardi observans his uti cepit seseque ad protectionem Gvicciardii contulit, qui et eamdem suscepit, Liubojevichium detestans nec vel admittens. Hinc continuis ad generalem Kheill

spem totam suam Liubojevich in Carlovaciensi schismatico archiepiscopo ponebat, ideo, quamvis opera sua unitis Marcha restituta fuerit ad habendum pro parte sua in causa cum Mikassinovich habita zelosum generalem Petazzi, in his attamen circumstantiis constitutus Liubojevich populi seditionem ex fide desumebat et huc referebat, officialesque trucidatos ideo esse, quod illi partem majorem in Marchensi merito habuissent. Mikassinovich, qui aegerrime ferebat, se ad resignandam unitis Marcham fuisse destinatum et jussu generalis Petazzi resignatorem, hujus quoque erat sententiae totumque

futuram reginae. Quare leviter castigavit rebelles, et ob protectionem Moscoviae, quae non unitos tuetur, item Galliae et pontificis, qui catholici sunt, ad servandum aequilibrium et erga utramque aulam neutralitate, ratio supradescripta inventa est. Palkovich enim ad congregationem de propaganda fide tanquam apostolicus vicarius scripserat indubie ejus jussu nuncius Viennae apostolicus partes unitorum defenderit, ut illa tandem salvandi negotii methodus inventa sit et poneretur. (Gvicciardio succedit Beck ad commandam

interea ex Tkalecz revertente et elenchum damnorum adferente, cum eodem iterum ad me comparuit. Sed ego ulteriora deprecatus sum consilia, quia priora rejecissent, et in conceptu instantiae ad alios recurrissent, hinc, quia illi a me recessissent, me ultro scire nil velle. Ergo discessere et, uti fide digne accepi, priorum inhaerebant consiliis; quid egerint, aliud me latet, quam quod gravem fecissent instantiam, collegiumque ad centena damnificatum milia, ut ejusdem ruinam quaere, atque in eandem conspirasse quidam videantur. Haecve proficisci omnia ex paucorum praepotentia. Ut ipse mihi

Kleffeldii, qui, ut supra monuimus, Viennae erat, agendo. Ipse vicebano infensus prompte egit omnia. (Ab aula reprobata fuit vicebani expeditio et locumtenens suspensus ab officio.) Cancellaria ipsa hungarica, uti et effectus docuit et a fide dignis audivi, totum vicebani in procedendo damnavit modum. Aula autem disgustata admodum exstitit, ut locumtenens non solum de omnibus repraehenderetur, sed plane (quod publico non ita constitit) ab officio suspenderetur, neque ad quidpiam ut se immitteret, quam quod per expressum sibi

qui omnem sibi arripuêre praepotentiam, ut regnum sese arbitrentur constituere, necessariumque censeri, ut commissioni adjungatur aliquis, et rogatus, quem existimaret, reposuit: aut Jursich, aut Bedekovich Antonius, aut Messich Nicolaus. Accedentes quoque ad se capitulares cum de Naisichii fide interrogasset, nemo sinceritatem ejus laudavit, et Georgius Reesz generalis vicarius pro sua dicacitate acerbiora de eo retulit. Episcopus ipse, sive ut praesidi assentiretur sive ex sua inconstantia, nil bene de eo sensit, seseque in conscriptionis merito Naisichium induxisse fatus est, atque

quas in paribus transmittere et adnectere debuisset, fundare actionem debebat; interrogavitque, quas et quales haberent probas. Tacuere ambo. Tum ille: viderent, ne hoc ipsum occasio suae promotionis sit. Paxi audita a Lukauszkio pluribus dixit et plane in capitulo proposuit. Malenich, in ea se fide fuisse, asseruit, quod crimina dicentes probas illi sint suppeditaturi, et semet semper recursum habiturum ad capitulum. Gradinszki ad caeterorum risum mirari incepit, quod fiscus probare deberet quidpiam, voluitque, ideo privilegiatum dici, quia probare nunquam deberet, sed alter diluere, et,

fratris sui habito testimonio, monialium praeterea dicentium, quod in meridionali domo mea, quam frater meus Christophorus incolebat, lumen noctu vidissent, quodve ego personaliter juri me non stiterim, Viennam perscribere ad Goymerecz, Koller et Batthyan banum non exhorruit, me ab orthodoxa fide apostatasse atque in Prussiam profugisse, sparso eatenus etiam per totum regnum rumore, ut canonicus Galliuff sorori meae Annae et affini Hadrovich haec ipsa jurando affirmaret, tanquam ab episcopo audita, dicens: me ut theologum bonum multa contra fidem ex vindicta scripturum, et post

atque injurias nulla mihi gravior accidit ista, ac si per eorum malitiam de anima plane mea vindictam accipere debuissem. Sed erant haec illorum vota, ut videlicet non solum beneficiis ecclesiasticis me spoliarent, honore etiam, sed aeterna plane salute per defectum a vera et orthodoxa fide, aut fors declarabant, quid illi similibus in circumstantiis fecissent. Occasionem porro perjurio illi canonici Thauszy praebuere res Kukuljevichianae, quae ab anno 1751., morte videlicet canonici Wolffgangi Kukuljevich, apud me fuere in deposito, et fato quodam illo ipso die, quo comparitio

admanuaret ab illo interim videnda, corrigenda et sub manu, si judicaverit, communicanda, quoadusque per postam meae deferantur epistolae. Skerleczium meum esse amicum sciens, dedi eidem omnia, exceptis epistolis, quas eo scripsi die et per postam ordinariam exmisi, enormiter in Krajachichii fide deceptus. Destinaveram, Petovium ad patres Dominicanos concedere, ibidemque dominus parochus in Mihovljan Joannes Kukuljevich pro me hospitium procuraverat. At quia comitissa vidua Alexandro-Keglevichiana, nata Theodora Petazzi, pro me resciverat, provisorem suum cum equis ad me mittit

promiserat, domino Petro Skerlecz scripta illa mea tradidit, sed, episcopo favere volens, ad Koller profectus est, atque ab eodem de me interrogatus, me Varasdini esse reposuit, scriptaque illa eidem legenda exhibuit. Animadvertens is, et sibi et bano periculum esse, quia fors apostasiam illam a fide meam augustissimae relatam scivit, proditurumque vidit mendacium, si deductiones illae meae prouti et instantia ad reginam pervenerint, Krajachichium rogavit, ne cancellario aut ejus secretario meae illae repraesentationes darentur. Hinc et eas apud se retinuit, agens omnia, ut praepositi

restitutus integre, ut surgerem plane et medicus admiraretur, miraculumve esse depraedicaret. Scis autem, domine Deus, quod non mentiar neque fingam, sed mirabilia enarrem tua, ut fors aliquando lectura posteritas te omnipotentem in mirabilibus tuis collaudet et benedicat tibi, confirmeturque in fide tua, mihi in agone, ut adstantibus apparebat, existenti repraesentatum in phantasia fuisse copiosissimam populi turbam, Deum laudantem et per merita Christi diversas orantem gratias; in elevatiori porro loco crucifixi exstitisse imaginem atque paulo infra beatae virginis Mariae, atque hanc pro

facultates suas subinstructi per officiales fuerint, homines ipsi prodebant et pandebant. Profecto vecturas, triturationem aliaque hoc jam authumuo deprecati sunt. Porro occasione tumultus confiniariorum in sua contumacia plebs Montis Claudii est confirmata, atque, uti ferebat rumor et ego fide digne audivi, occisis jam officialibus in Szeverin, eo suos miserat deputatos, ut viderent, num ad confinia trahi possint, ibidemque lamentati sunt de oppressione officialium. Accedere quoque dicebantur ad Mihaljevich et Mikassinovich, quod mihi attamen compertum non est. Occasione autem

ea, quod exmittendae inde naves in Asiam aut Africam per mare Adriaticum liberam habiturae sint sub imperatoris insigniis navigationem portubusque gavisurae. Qua de re et cum Algerinis plane fuit transactum, liberaque futura navigatio sub imperatoris insignibus et cum illis stabilitum, terve, ut fide digne intelleximus, navis caesaris Fluminensis in Aethiopiam plane his annis profecta est. Et non solum libera futura quod sit per Adriaticum navium caesaris exmissio, sed et illarum, quae canas pro saccharo, terram item carbonariam aliaque fabricis Fluminensibus necessaria conducerent. De

Kalnik, in Varasdinensis agri oppido Vinicza uxorem invenit viduam Ladislao-Patachichianam, natam baronessam Catharinam a Senweisz, quam reliquit viduam opulentiorem. Fuit aetatis circa annorum 60. Homo saeculi et in suis varius. Successorem nactus est dominum Mikassinovich, saepius a Romana fide apostatam et schismaticum, qui officium hoc astu suo meruit, occasione superioris anni tumultus. 2do. (Mors Nicolai Petrichevich.) Obiit quoque die 8. Martii reverendissimus dominus Nicolaus Petrichevich,

is eosdem repulerit, objurgaverit inobedientiae, et quod ammanuensis domini causarum Viennae promotoris Fabsich instantiam iisdem compilasset, ideo comes ab Altham haec iterum Majestati aperuit et contra banum Majestatis objurgationem procuravit, Crevit Krajachichius fide apud principem et remuneratus 200 fl. est medio Althamii. Quae omnia bilim movebant bano. Quidquid autem sive cancellaria Hungarica sive banus in rebus Croaticis repraesentabant, per Majestatem mittebatur Althamio, ab hoc Krajachichio, qui deinde ad talia germanico respondebat

quod ante reges, quando prodeunt in publicum, tanquam splendidissimum apostolatus insigne crucem gestat episcopus, idque ex hujus sanctae sedis concessione, quo ostenditur Hungaricam nationem atque ejus reges gloriari unice in cruce domini nostri Jesu Christi, atque in eo signo pro catholica fide et dimicare semper et vincere consvevisse. Habent hoc etiam Hungariae reges, ut a plerisque omnibus isthic appellatione certe magnifica et gloriosa reges apostolici salutari et nominari soleant, cujus quidem sive consvetudinis sive privilegii fons et caput ignoratur. Nos autem, qui

Rector collegii Theresiani p. Mathias Pock, provincialis emeritus, nescio qua de causa Passavium pro rectore abiit, succedente eidem Belga quodam p. Henrico Kerencs ac ad authumnum quamplurimis Jesuitis ex Belgio comparentibus ad idem Theresianum collegium. Rumor fuit et fide dignorum narratio, Jesuitas partem illam ab archiepiscopo emisse, et Belgicam provinciam eorundem pecuniae numeravisse. Domus illa deficientium domui curatae et dioecesis alumnorum est conjuncta. His itaque de causis toto Martio sententia mea suspensa est.

rejeci, qui in vivis injurias aliis faciunt, praedantur, aggravant, ut altarias facere possint. Haec doctrina mea promotore canonico Paulo Gojmerecz haeresis apertae fuit accusata, sed postquam Romae probata fuisset, tum a canonicis, monachis, parochis, cleri inimicus denunciatus sum; quod in fide ac praejudiciis haustis saeculares non relinquendo, arte mirabili ab altariis eos tanto cleri damno amovere sim adnixus. Illamque intentionem, quam habere deberent fundatores, esse gradus perfectionis summae et amoris Dei itensissimi, quem pandere non oportebat; fuit autem sequens: tu scis

pactum est. Meam hanc ad folium unum deductam opinionem memoratus fiscalis camerae misit, postquam de insulis illis altum silentium contentique fuere camerales, ipsis suppeditatum fuisse modum, ut ad perquirendum ultro non stringerentur. Caeterum sparso rumore, ejusmodi Venetos fuisse attentos, fide digne intellexi, Dalmatasque partim novis gratiis, partim terrore regiminis austriaci, media vitae subditorum ad se trahentis; (id quod Veglienses aliique commetanei ex dispositionibus generalis Beck factis ad mare Adriaticum viderunt) sibi in fide confirmavere, ut domi meae Vegliensium unus

sparso rumore, ejusmodi Venetos fuisse attentos, fide digne intellexi, Dalmatasque partim novis gratiis, partim terrore regiminis austriaci, media vitae subditorum ad se trahentis; (id quod Veglienses aliique commetanei ex dispositionibus generalis Beck factis ad mare Adriaticum viderunt) sibi in fide confirmavere, ut domi meae Vegliensium unus fassus sit, malle se perire omnes, quam ad modernum austriacum regimen pervenire, dum viderent, quam tractentur vicini austriaci a Beck generali. (Piaristae Carolostadii.) Qui

Tum ad parochiam missus est in Februario. Ressius parocho dixit, mentitum se fuisse de ejus approbatione tam in gratiam episcopi, quam et quia credidisset, fidem approbationis eum perdidisse, praecipue postquam recognitionales authentice exegisset; lamentando, se fuisse inductum, cum habita fide approbationis postea de recognitione urgeretur, sequi se potuisse minus probabilem tutamque sententiam in casu subsequente, seu occasione recognitionis, qua negavit approbationem fateri tum ad episcopi nutum adeoque respectum, cum et tempus illud, haud autem anterius et omne. Interim esto

quoque documenta sua provincialia exhiberent, fundarentque praetensionem tam in praecaedaneis duabus commissionibus (nostris et regno ignotis), ubi nomine regni missus olim Praszinszki subscripsit Carnioliae, tum Leopoldi quoddam rescriptum; | sed dum partes fide optima sibi sua crederent, vicecomes et descripsit Carnioliorum omnia et ex posteriori Josephi I. decisione, ab illis habita, partes illas controversas regni Croatiae esse, factaque deductione et instrumente uno accepto, eo rem adduxit praecipue ex quibusdam correcturis, ut omnino adverterint

es deceptus quod politicam in privatis tantum versari existimaveris rationibus, cum tamen ubi prudentia, ibi et illa locum semper habeat. Deum immortalem! quot actiones publicas politica confectas scimus, quot servatos exercitus, quot dissipatas perduelliones, quot urbes in fide servatas! Atqui haec publicae sunt actiones; nec de nomine tecum certare velim, politica an stratagemate ista confecta dicas; id constat eadem mentis sagacitate inventioneque, qua quis privato conflat odium (quae actio vel secundum te politicae est), eadem, inquam,

nec de nomine tecum certare velim, politica an stratagemate ista confecta dicas; id constat eadem mentis sagacitate inventioneque, qua quis privato conflat odium (quae actio vel secundum te politicae est), eadem, inquam, inventione hosti quoque conflari odium quo urbs in fide servetur, quod inter actiones publicas iure refertur. Meam itaque de politica opinionem accipe et, si potes, acquiesce: nihil ego eam esse quam quaedam praecepta puto, quae doceant qui in hac aut illa particulari circumstantia prudenter sit agendum. Itaque

quoque Aristoteles, qui dum ad particularia devenit quid nisi politica in quinto et sexto libro praecepta tradidit? Aeque igitur late politica atque prudentia patet, atque sicut sibi apud alterum ingenioso quodam nec tamen illicito commento gratiam quaerere, ita et urbem in fide servare, principem suum populo gratum facere actus politicae est. Longius provectus sum, finiam dum Baronio respondero, ne aliquid uspiam Alonico praesidii relinquatur. Scio equidem Baronium politicorum haeresim pluribus locis nominasse, sed id non morum

inveteratas popularium nostrorum opiniones oppugnemus nisi coram iis quos aut ex integro instituendos accepimus, aut quibus nos oraculi loco esse prorsus tenemus; quippe tum primum se contemni Croatae existimant cum eorum opiniones, quas illi fide firmius tenent, pro frivolis (ut sunt) exploduntur. Expertus assero, statim atque id repetieris, te superbi scioli contemptorisque omnium famam assecuturum. Itaque id prorsus fugiendum est illi cui populariter vivere sit constitutum, quippe quod non in placido vultu

in salvo relinquatur. § 110. Etiamsi caupo aut educillator merces, quae devehuntur, ad vectores pertinere persuasus aliquid ex iis in sortem factorum per hos in condescensione sua sumtuum bona fide acceptaverit, si tamen contrarium eveniat, merces tales, aut earum pretium repetenti eas proprietario gratis, salvo tamen ad vectores regressu, restituere tenebitur. Si vero bonam fidem docere non possit, proprietarius

Motiva. Etsi raro, potest tamen casus evenire ut vectores merces, quas vehunt, ad se pertinere cauponi persuadeant. In hoc tamen etiam casu justum est ut proprietarius ad cauponem, hic vero ad vectores regressum habeat. Si in mala fide versetur, duplum est poena satis moderata. Si vectores poenam dupli persolvere non possunt, justum est ut proportionatam corporalem poenam sustineant; fraudes enim ejusmodi non possunt impunes relinqui. §

tristes effectus notiores sunt, quam ut hic pluribus debeant explicari. Potest quidem propositae legi ea difficultas objici quod cum emtio et venditio juris quaestus nulla hactenus lege vetita fuerit, moderni contrahentes bona fide egerint, adeoque nec emtor depositam summam perdere, nec venditor perceptam restituere teneatur; proinde cum nemo citra suam culpam damnum pati possit, quod publicum omnes has summas bonificare deberet; cui oneri cum fundus publicus vix

putabant
1736  Gignier ex umbrae permixa luce colores;
1737  Et quia miscetur varie, variare nitorem.
1738   Attamen et speciem cum longius excipis illam,
1739  Exortis nimium ne fide coloribus ejus;
1740  Nam mage quid fallax est, quam natura colorum
1741  Concipe enim, tantum, quae fila rubentia multa
1742  Omnibus in radiis toto de Sole profusis
1743  

751  Omnia rarescant passim, et tenuentur eundo.
752  Haec animo postquam perspexeris omnia, sensus,
753  Namque potes, testesque naturae consule sensus;
754  Hinc pete suppetias rationi, et fide ministris
755  Praesertim hic oculis. Solidum crystallina moles
756  In pondus conflata, et ab omni parte rotundum,
757  Pendeat ex alto laqueari, laxaque constet,
758  Qua

XVII.
128  Haec tibi me vacuas iussit mandata per auras
129  Ferre poli rex ille, suis haec dicere verbis.
130  Fide, decet, tali auxilio; magnumque capesse 130
131  Imperium atque ducis primi iam concipe curas.”
132  Sic ait et subito ex oculis evanuit auras
133  In tenues caelique redux

usus est primario administro, secretarium status appellant, usque ad ejus obitum, qui pontificis ipsius mortem biennio fere praecessit et in quem unum alia multa praecipua sane munera congesserat, erat enim inter caetera camerarius, ut appellant, et praefectus Congregationi de propaganda fide. Ita autem eo in omnibus sui principatus negotiis utebatur, ut omnino videretur pontificia sibi decreta tantummodo et librorum conscribendorum ac edendorum curam reservasse, reliquis omnibus sui regiminis partibus ipsi uni relictis. Quo spectat illud quo nempe ministro securus docto potes

2.422  Praecipue tum mirari, cum condita rerum
2.423  Causa latet; cum multa sibi mens nescia fingit.
2.424  Nonne vides, vulgo soleant quam mira videri
2.425  Et majora fide, cum solem immittere dicas,
2.426  Corpora quot varii rutilant per cuncta, colores?
2.427  Scilicet ille sua viridantes luce zmaragdos
2.428  Imbuat, ille auri

nomine perque manus
f1.81   Ocyus egressum perque ora incedere vulgi:
f1.82  Nemo tuo clarum nomine laedet opus.
f1.83  Fide patrocinio tali, jam fide libelle,
f1.84  Qualiscunque nihil jam tibi permetue.
f1.85  PATRITII dicere liber, fac caetera desint
f1.86  Omnia, res una haec sospitem et

f1.81   Ocyus egressum perque ora incedere vulgi:
f1.82  Nemo tuo clarum nomine laedet opus.
f1.83  Fide patrocinio tali, jam fide libelle,
f1.84  Qualiscunque nihil jam tibi permetue.
f1.85  PATRITII dicere liber, fac caetera desint
f1.86  Omnia, res una haec sospitem et incolumem

1.107  Erumpat se, nacta locum, tempusque nocendi.
1.108  Ergo age, dic, num quis me laedet vera loquentem,
1.109  Parentemque tuis, Danaūm fortissime, jussis?
1.110  Aeacides contra; Fide, inquit, pelle timorem, 110
1.111  Quisquis inest animo; fretus me vindice, nosti
1.112  Augurium quodcumque, refer. testis mihi Phoebus;
1.113  Quem tibi rite vocas; Grajis quo

Ne vero, ne fare istaec: verum ille furoris
5.269  Desinet haud unquam, pariter ni scandimus ambo
5.270  Currum, et equos, contraque virum procurrimus una. 270
5.271  Quare age fide, meos pigeat nec scandere currus,
5.272  Trojanos ut equos noscas; quo turbine campos
5.273  Tranent; quam dociles se flectant, sive sequantur,
5.274  Sive fugam, poscit cum res,

5.1046  Languerem aut penitus duro contusus ab aere.
5.1047  Talia dicentem divūm rex torvus acerbis
5.1048  Increpuit dictis: Ne longa obtunde querela
5.1049  Me, levis, et nulli fide unquam. quotquot Olympum
5.1050  Concelebrant, nemo est mihi nam te invisior uno 1050
5.1051  Inter caelicolas, cui semper tristia cordi
5.1052  Jurgia sunt,

7.458  Nec mea communi pugnat. Sed corpora vita
7.459  Functa uri haud equidem invideo: decet igne cremari,
7.460  Nancisci et rapidas funesta cadavera flammas. 460
7.461  Fide: Jovem testor, qui foedera fulmine sancit.
7.462  Sic ait; atque manu ad superos sceptrum extulit omnes.
7.463  Nec mora, Trojanas Idaeus fertur ad arces.
7.464  Qui simul ac venit,

est: consilio tantum prodesse fideli
8.36  Sit fas; irato ne te gens omnis ad unum
8.37  Occidat, extremamque trahat prolapsa ruinam.
8.38  Olli subridens placido rex pectore: Fide,
8.39  Fide meus, dixit, sanguis Tritonia; mitis
8.40  Nam tibi ero, haud miti quanquam haec sum mente locutus. 40
8.41  Tantum effatus, equos duci jubet; atque volucri

8.36  Sit fas; irato ne te gens omnis ad unum
8.37  Occidat, extremamque trahat prolapsa ruinam.
8.38  Olli subridens placido rex pectore: Fide,
8.39  Fide meus, dixit, sanguis Tritonia; mitis
8.40  Nam tibi ero, haud miti quanquam haec sum mente locutus. 40
8.41  Tantum effatus, equos duci jubet; atque volucri
8.42  Aeripedes jungit

excubias et negligat immemor. hostis
10.129  Nam prope adest; metuoque, audax ne nocte sub ipsa
10.130  Arma ferat, subitoque invadat Marte carinas. 130
10.131  Haec ait. at Nestor: Fide, o rex optime regum,
10.132  Fide animo. non cuncta, ferus quae cogitat Hector,
10.133  Atque struit vana tumidus spe, Jupiter illi
10.134  Providus et perfecta dabit: quin pluribus

10.129  Nam prope adest; metuoque, audax ne nocte sub ipsa
10.130  Arma ferat, subitoque invadat Marte carinas. 130
10.131  Haec ait. at Nestor: Fide, o rex optime regum,
10.132  Fide animo. non cuncta, ferus quae cogitat Hector,
10.133  Atque struit vana tumidus spe, Jupiter illi
10.134  Providus et perfecta dabit: quin pluribus angi
10.135  Ut reor, incipiet curis,

10.477  Audierit vivum ad naves, pater afferet ultro,
10.478  Atque dabit, gnati pretium, facilisque volensque.
10.479  Haec prior ille: refert sapiens cui talia Ulysses:
10.480  Fide animo, leti mentem nec turbet imago. 480
10.481  Nunc age, dic verax hoc primum, et pande roganti:
10.482  Quonam digressus castris, et solus in umbra
10.483  Obscurae graderis noctis,

Solvit: ego hac certe manes me luce putavi,
15.306  Atque domos Orci visurum, pectore dulcem
15.307  Jam jam animam exhalans. Haec Martius Hector: Apollo
15.308  Haec contra: Nunc fide animo; talem tibi magnus
15.309  Jupiter ex alta submisit providus Ida
15.310  Custodem comitemque, aurato bella gerentem 310
15.311  Phoebum ense; exitium tibi qui fatale nec ante

thoraca. habuit nam quae prius, arma 570
18.571  Perdidit, a Teucris extincto rapta, sodalis.
18.572  Ille solo jacet abjectus nunc corpore inermi.
18.573  Sic Thetis; at contra Vulcanus: Fide, nec ista
18.574  Angat cura tibi mentem, dea. sic ego nigrae
18.575  Illum utinam celans possem subducere morti,
18.576  Cum misero adveniet fatum grave, quae petis, arma

20.386  Obvia fer, quoties occurret; morte peremptus
20.387  Nigrum abeas Parca ne frustra obstante sub Orcum.
20.388  Verum ubi jam lectum et sua fata subibit Achilles,
20.389  Fide animo, et primus densas invade phalanges:
20.390  Morti alius nam te nemo demittet Achivum. 390
20.391  Sic monitum liquit media inter verba, repente
20.392  Ex oculis densam et nubem

24.78  Prae cunctis qui carus erat mortalibus. illis
24.79  Defuit haud quisquam divum de gente hymenaeis;
24.80  Tuque etiam citharam gestans conviva sedebas, 80
24.81  Nulli fide unquam, fautorque comesque malorum.
24.82  Sic Juno: altitonans contra sic Jupiter infit:
24.83  Parce deis, Juno, irasci. non Hectora dium
24.84  Pelidenque uno superi dignamur

inconditum, enervem, nihil venuste, nihil suaviter, nihil sublate, ut solet, ac granditer efferentem. Itaque et stomachari soleo interdum, et dicere, parum fortasse probabiliter, sed, ut arbitror, vere: nullos mihi interpretes minus fideles videri, quam eos, qui in oratoribus, ac poëtis de sua fide maxime gloriantur, eamque sibi, non sua scribentibus, sed aliena vertentibus, non solum praecipue, sed etiam unice cordi fusse affirmant. Quae enim, malum, est ista fides, quae poëtam exhibet sui dissimillimum, omni poëtico instrumento, ac supellectili spoliatum, ex grandi exilem, ex

duros fortunae vincere casus.
338  Rara etenim soboles aequat virtute parentes,
339  Plurima deterior: pauci, quos aequus amavit
340  Juppiter, ingentes animos generosaque vincunt 340
341  Facta patrum. tu fide tamen: quum pectoris acre
342  Consilium, magnique tibi vis cessit Ulyssei,
343  Omnia perficies, neque te spes fallet inanem.
344  Quare age, dementesque orsus et vota procorum
345  Mitte insana; nihil

fraudibus ullis,
433  Tu quoque ut errando pereas, tuaque omnia raptent?
434  Heic maneas, dilecte, precor. quid ferre labores
435  Hos juvat, ac tumidi tentare pericula ponti?
436  Cui juvenis sic oranti: fide optima, dixit,
437  Non animus, non haec divum sine numine mens est.
438  Quin age, dicturam carae nil esse parenti,
439  Ante undena aderit quam lux duodenave, jura
440  Caelicolas testata, gravi ne

juvenis: tu sterne viam, tu praecipe ritus
27  Compellandi, inquit, primos: harum inscia rerum
28  Corda gero, teneroque vigens in flore juventae
29  Heu vereor tali coram succedere rege.
30  Cui dea: fide, inquit, primum mens ipsa docebit, 30
31  Quid sit opus facto; praesenti numine divi
32  Deinde dabunt. neque enim credo te in luminis oras
33  Adversis genitum fatis, sine mente deorum.
34  Dixit, et

ne illum errantem terris gens barbara perdat!
939  Nam misero multi fatum crudele minantur, 940
940  Ante redux patrii visat quam litora regni.
941  Talia Penelope: contra vacua umbra loquuta.
942  Fide, ait, ac tantos animo ne finge timores:
943  Talis enim dux alma viae est, sibi legerit heros
944  Quam comitem quivis, tam forti pectore pollet,
945  Pallas magna Jovis soboles, eademque gementem

potis es namque ipsa, per undas
26  Duc age duc patriae ad fines: dent carbasa retro,
27  Illusaque proci relegant iter omne carina.
28  Dixit; Mercuriumque vocans, ac talia mandans:
29  I nate o semper mihi fide, i nuncius, inquit,
30  Atque haec auricomae perfer mea certa per auras 30
31  Jussa deae: placitum nobis, ut fortis Ulysses
32  Naviget actutum sine ductu hominumve deumve.
33  Ille alta in navi

lacrimisque madescens 90
91  Irrequieta alti spectabat caerula ponti.
92  Ergo his tum nymphas inter pulcherrima dictis
93  Mercurium alloquitur radianti in sede locatum.
94  O Maja generate, interpres fide Tonantis,
95  Aurataque potens virga, venerandas et aeque
96  Carus ades; quae caussa viae? non ante recessus
97  Visere te memini nostros. age fare, quid optas?
98  Si fas, si potero, mihi jussa

opes mortalibus aegris
218  Justisque injustisque, ut fert dare cuique voluntas:
219  Haec tibi forte dedit; proin ferre utcumque necesse est.
220  Nunc vero has quoniam terras jactatus adisti, 220
221  Fide animo; vestemque feres expertus amicum
222  Auxilium, donisque super cumulabere dignis
223  Supplice. jamque urbis te celsa ad moenia ducam,
224  Et gentis dicam nomen. felicia regna
225  Haec habitant

Laetitiis salvete deae, mea munera vobis 390
391  Semper erunt, virgo tantum sinat orta Tonante
392  Vivere me, natumque suo mihi numine firmet.
393  Talia fundebat supplex, quum caesia diva:
394  Fide, ait, haec tacitum nec pectus cura fatiget.
395  Ac primum advectas parte interiore sub antro
396  Umbroso condamus opes, ubi salva manebunt
397  Omnia; dein pacto quo sint videamus agenda
398  Cetera,

gnatumque ad funera poscis
465  Improbe, me laesa graviter; sed desine tantum
466  Jam furere, atque alios prohibe. cui talia questae
467  Eurymachus proles Polybi clarissima reddit,
468  Solaturque aegram. fide o pulcherrima nata
469  Icarii, talis nec tristi in pectore cura
470  Insideat: non est, nec erit, dum spiritus artus 470
471  Hos alet in terris, dum solis lumina cernam,
472  Telemacho injiciat qui

circum venere frequentes
618  Questubus excitae late undique Achaeides almae.
619  Ecce autem rediens stetit idem in culmine tecti
620  Ales, et haec hominum vero superaddidit ore, 620
621  Solatus miseram. fide o clarissima proles
622  Icarii, vanae non falsa insomnia noctis,
623  Fata vides sed certa: haec omnis strata volucrum
624  Turba, proci; qui visus ego tibi nuper adesse
625  Praepetibus pennis Jovis

Dic patri, ne me ferro transfigat acuto 410
411  Ob scelera iratus juvenum, qui vertere tecta
412  Ipsius institerant, teque heic sprevere furentes.
413  Olli subridens pacato pectore Ulysses:
414  Fide, ait, incolumem quando hic te a funere servat;
415  Jamque animo monitus tu disce; aliisque memento
416  Dicere, quam longe virtus a crimine distat.
417  Verum, agite, egressi foribus considite foeda

meritas tandem poenas dedit effera pubes.
392  Id vero graviter metuo, ne concita contra
393  Irruat huc Ithacae manus omnis, et improba longe
394  Fama Cephallenum rumoribus impleat urbes.
395  At natus: fide, o genitor, nec talibus, inquit,
396  Sollicites curis animum: quin tecta petamus,
397  Telemachus praemissus ubi geminique sequuti
398  Pastores properant jussis convivia mensis.
399  Talia

litterisque mandata ad haec usque tempora viguerit, qui templa extruxerint, refecerint, ornaverint, praedia amplificaverint, redditus auxerint, bona plurima ecclesiae comparaverint? Levia haec sunt, nec magnopere laudanda. At qui malos mores represserunt, qui virtutem ac viros bonos formant, qui fide, qui constantia, qui magnitudine animi ecclesiam defenderunt, ii summis laudibus digni praesules, ii patres, ii lumina et decora habiti, quin eorum plures in albo caelitum relati et totius christiani orbis cultu et obsequio venerati. An commemorem Chrysostomum qui cum acriter in vitia

an non in illa priorum saeculorum Caligine veterator quispiam nimis credulo alicui protonotario adumbratum Diplomatis hujus Exemplar tanquam insigne Cimelion obtruserit. Verum cum me pro Comitiis 1765 pararem, reserata hac Cista ego ipse documenta regestravi, et fide mea asseverare possum me Diplomatis ne vestigium quidem reperisse. Vide in quam ignaros consultores Croatas incidisti, qui vel hanc Circumstantiam ignorabant, et pro Cista privilegiorum Regni Tabularium Capituli Chasmensis commenti sunt. Videamus

tamen an non in illa priorum saeculorum Caligine veterator quispiam alicui nimis credulo Protonotario adumbratum Diplomatis hujus Exemplar tanquam insigne Cimelion obtruserit; verum dum me pro Comitiis 1765ti pararem, reserata hac cista ego ipse omnia documenta regestravi et fide mea asseverare possum me Diplomatis hujus ne vestigium quidem reperisse. haec Tu. Iam audi observationes meas. Tu Rumorem multorum ore Croatarum sparsum, de asservato in Cista privilegiorum Regni Diplomate Alexandrino mihi perscribis; vide quid agas? Scin' Tu Cistam illam Privilegiorum

sic vigente privatim discordia minus publico poterat indulgeri querelis. 19 Denique, exsuperantibus Ungarorum patientiam iniuriis, armis Austriacorum tyrannidi obvium itum est? 20 Commota ilico universa Europa est, indictum religioni bellum, pro fide catholica pugnari clamitabatur; quasi vero omnium, quae unquam gessit Ungaria, bellorum civilium non fuerit causa principalis libertatum regni violatio, quibus quod Lutherani quoque pars non exigua Ungarorum interfuerint, illorum in regno stabilimentum ex

haec usque tempora fuit cum vix re cognita laeta datam sibi tandem perdendi eos, quorum potentia timebatur, occasionem, ad capiendum Zrinium Csaktornyam ilico militem expedivit. 4 Negavit ille se quidquam in caesarem perpetrasse missoque obside filio, data fide se quoque venturum, iam veniam Viennae obtinuerat cum pressus nihilominus a caesareo milite fuga sibi una cum Frangepanio consulere est coactus delatusque ad vicinum comitem Kérium, violato hospitalitatis iure, detestanda perfidia, captivus simul cum altero Viennam

est coactus delatusque ad vicinum comitem Kérium, violato hospitalitatis iure, detestanda perfidia, captivus simul cum altero Viennam missus est; Rakoczius, Zrinio sanguine iunctus, anxius eius periculo ilico superiorem Ungariam commovit cum caesar obstricta caesarea fide daturum se Zrinio libertatem promisit si Rakoczium arma deponere procurasset. 5 Fecit id ille; at in vicem praemii pro Austriaca fidelitate arctiorem custodiam tulit. 6 Data est Rakoczio venia ea lege ut in omnes arces suas (quod unice spectabat

quod per compressam rebellionem se in Ungariam acquisivisse iactitabat, certa pro intertenendo milite vectigalia mandavit facturus (ut ipse in diplomate inquiebat) experientiam an, qui in eum tam graviter deliquissent, suam hoc facto oboedientiam, qui autem in fide perstiterint, perseverantiam sint contestaturi. 2 Ita demum mutata omnis in Ungaria regiminis forma, sublata comitia, supressa dignitas palatini, inductus ad continendam, ut dictitabant Austriaci, in fide rebellem gentem

Bibliographia locorum inventorum

Rogačić, Benedikt (1646–1719) [1690], Euthymia sive De tranquilitate animi. Carmen didascalicum, versio electronica (), 8211 versus, verborum 111.074 [genre: poesis - epica; prosa - praefatio; prosa - summa] [word count] [rogacicbeuthym].

Ritter Vitezović, Pavao (1652–1713) [1700], Croatia rediviva, versio electronica (, Zagreb), 68 versus, verborum 7054, Ed. Zrinka Blažević [genre: prosa oratio - historia; poesis - elegia] [word count] [vitezovritterpcroatia].

Vičić, Kajetan (?-ante 1700) [1700], Jesseidos libri XII, editio electronica (), 13523 versus, verborum 84448, Ed. Gorana Stepanić [genre: poesis - epica] [word count] [viciccjess].

Đurđević, Ignjat (1675-1737) [1700], Poetici lusus varii, versio electronica (), versus 5453, verborum 35062, Ed. Veljko Gortan [genre: poesis - epigramma; poesis - elegiacum; poesis - ode; poesis - sonetto; poesis - idyllium; poesis - metamorphosis; poesis - paraphrasis] [word count] [djurdjevipoe].

Dumanić, Marko; Bernardi, Jerolim (1628-1701; oko 1688-1773) [1701], Synopsis virorum illustrium Spalatensium, versio electronica (), verborum 6745, versus 158, Ed. Bratislav Lučin [genre: prosa oratio - historia litteraria; prosa oratio - catalogus virorum] [word count] [dumanicmsynopsis].

Stay, Benedikt (1714-1801) [1747], Philosophiae versibus traditae libri sex, versio electronica (), 11229 versus, verborum 82047, Ed. Neven Jovanović [genre: poesis - epica; poesis - didactica] [word count] [staybphilos].

Krčelić, Baltazar Adam (1715-1778) [1748], Additamenta ad Annuas, versio electronica (, Zagreb), Verborum 17030, Ed. Tadija Smičiklas [genre: prosa oratio - historia] [word count] [krcelicbannadd].

Krčelić, Baltazar Adam (1715-1778) [1748], Annuae 1748-1767,versio electronica (, Zagreb), Verborum 244601, Ed. Tadija Smičiklas [genre: prosa oratio - historia] [word count] [krcelicbann].

Škrlec Lomnički, Nikola (1729-1799) [1749], Operum omnium tomus I, versio electronica (), Verborum 68552, Ed. Neven Jovanović [genre: prosa oratio - dialogus] [word count] [skrl1].

Stay, Benedikt (1714-1801) [1755], Philosophiae recentioris versibus traditae, versio electronica (, Rim), 24209 versus (24170 epici), verborum 184044, Ed. Neven Jovanović [genre: poesis - epica; poesis - epigramma; prosa oratio - dialogus] [word count] [staybphilrec].

Kunić, Rajmund (1719-1794) [1760], Ex libro primo Italici poematis Torquati Tassi, versio electronica (), 143 versus, verborum 995, Ed. Irena Bratičević [genre: poesis - epica; poesis - versio] [word count] [kunicrtasso].

Bošković, Ruđer (1711-1787) [1761], De solis ac lunae defectibus, versio electronica (), 5828 versus, 91294 verborum, Ed. Branimir Glavičić [genre: poesis - epica; poesis - epistula; paratextus prosaici - commenta] [word count] [boskovicrdsld].

Zamanja, Bernard (1735-1820) [1764], Echo libri duo, versio electronica (), Verborum 11422, versus 1535, Ed. Petra Šoštarić [genre: poesis epica] [word count] [zamagnabecho].

Zamanja, Bernard; Kunić, Rajmund (1735-1820; 1719-1794) [1768], Navis aeria et elegiarum monobiblos, versio electronica (), 3251 versus, verborum 26001; carmen epicum, hendecasyllabum 1, elegiae 10, idyllia 4, Ed. Neven Jovanović [genre: poesis - epica; poesis - elegia; poesis - idyllium; poesis - epigramma] [word count] [zamagnabnavis].

Kunić, Rajmund (1719-1794) [1776], Homeri Ilias, Latinis versibus expressa, versio electronica (), 18.330 versus, verborum 126.883, Ed. Petra Šoštarić [genre: poesis - epica; poesis - versio] [word count] [kunicriliaslibri].

Kunić, Rajmund (1719-1794) [1776], Оperis ratio (Ilias Latinis versibus expressa), versio electronica (), 218 versus, verborum 7485, Ed. Petra Šoštarić [genre: prosa - epistula; prosa - praefatio; prosa - dedicatio; paratextus] [word count] [kunicriliasoperis].

Homerus; Zamanja, Bernard (1735-1820) [1777], Homeri Odyssea Latinis versibus expressa, versio electronica (), 13633 versus, verborum 95,658, Ed. Petra Šoštarić [genre: poesis - versio; poesis - epica; poesis - elegia; poesis - carmen; poesis - argumentum; prosa - paratextus; prosa - epistula] [word count] [zamagnabodyssea].

Kalić, Arkanđeo (1739-1816) [1778], In adventu Domini Gregorii Lazzari oratio, versio electronica (, Dubrovnik), Verborum 3698, Ed. Relja Seferović [genre: prosa oratio - oratio] [word count] [kalicaadventu].

Škrlec Lomnički, Nikola; Szalágyi István (1729-1799; 1739-1796) [1778], Epistolae Nicolai Skerlecz ad Stephanum Salagi et responsorium Salagi (, Zagreb; Pečuh), Verborum 7797 [genre: prosa oratio - epistula] [word count] [skerlenepistsalag].

Škrlec Lomnički, Nikola (1729-1799) [1782], Operum omnium tomus II, versio electronica (), Verborum 46753, Ed. Neven Jovanović [genre: prosa oratio - epistula; prosa oratio - oratio; prosa oratio - tractatus] [word count] [skrl2].

Retrieve all occurrences (This may take some time to download)

Click here for a KWIC Report