Croatiae auctores Latini: inventa |
domum | qui sumus | textus | auxilia | tolle, lege! | |
Bibliographic criteria: none
(All documents) Search criteria: extra Your search found 798 occurrences
1 2 3 4 5 6 7 8 Retrieve all occurrences (This may take some time to download)
Occurrences 378-432:378. Kitonić, Ivan. Directio Methodica processus... [Paragraph | SubSect | Section] quondam Domino, Domino Comite Georgio Thurzo de Bethlen-falva Regni Hungariae Palatino et Locumtenente Regio, et cetera in Octavis tam Posoniensibus Anno M. DC. X. et M. DC. XII. quam Eperiesiensibus Anno M. DC. XI. Nec non in Iudiciis Extra-ordinariis, diversis vicibus, in praenotatis annis celebratis observari potuit. Ex variis quoque signaturis, et Antiquis observationibus comportata, et in hunc qui sequitur modum digesta. Cui ACCEDIT
379. Kitonić, Ivan. Directio Methodica processus... [Paragraph | SubSect | Section] bonorum inter fratres carnales, aut patrueles, in quibus Repulsio subsecuta fuerit: item Dotum, ac paraphernorum, nec non Appellationum, ex recepta iam consuetudine, in omnibus terminis, ad instar Causarum Appellatarum, extra seriem levantur, et adiudicantur: 4. Vlad. art. 16. In Sclavonia autem, bis Octava celebratur, pro octavis diebus festorum Sancti Iacobi Apostoli, et Epiphaniarum Domini, in Civitate Zagrabiensi Montis
380. Kitonić, Ivan. Directio Methodica processus... [Paragraph | SubSect | Section] veluti speciali
et competenti Iudice, inter Suam Maiestatem Regiam Fiscumque suum Regium, ac
dominos regnicolas vertitur:
381. Kitonić, Ivan. Directio Methodica processus... [Paragraph | SubSect | Section] extra omnem ordinem, in quibuslibet terminis, quorumlibet praemissorum Iudiciorum, et generalis etiam Diaetae Regni, discuti soleat. Et haec indifferenter, per praenarratos iam tres terminos Iuridicos currit, licet interdum extra illos etiam ventilari consueverit, potissimum autem ubi publica constitutione, ita conclusum fuerit: veluti art. 35. anni 1601. Estque propria Fisci Suae Maiestatis Regii, super acquisitione bonorum,
382. Kitonić, Ivan. Directio Methodica processus... [Paragraph | SubSect | Section] Causaeque, quibus interdum acquiruntur,
Fiscales appellari consueverunt, quarum propria haec sex sunt: Primo, quod
absque ulla serie possunt in quibuslibet terminis, tam Diaetalibus, quam
Generalium et Brevium Iudiciorum, et extra illos etiam levari et discuti,
singulo tertio quoque die. Secundo, admittuntur in eis inhibitio et
repulsio: licet de Iure Regni,
383. Kitonić, Ivan. Directio Methodica processus... [Paragraph | SubSect | Section] est, in praecedenti tertia Quaest.
quae antea a prandio semper levari consueverat: nunc autem singulis
septimanis, toto die Martis, et a prandio die Veneris, discutitur. Tertii
ordinis, sunt Ordinariae. Et primo Extra-seriales, veluti omnes Criminales,
et quae nomine Magistratus, pro publico bono, ac tranquillo statu, moventur.
Tum, Causae divisionum inter fratres condivisionales, si ammonitio fiat per
Protonotarium,
ordinarie iam
omnes causae defectus seminis, et omnes transmissiones, ex Regno Sclavoniae,
utrumque,
vocationem scilicet Rei, et motionem causae; latiusque patet, quam Evocatio,
cum aeque ad causas Comitatuum, atque Curiae se extendat. Evocatio vero
dicitur, quasi ab extravocando, quod per eam, Causarum motiones, extra
Comitatus, solum ad Curiam Regiam fieri soleant: 3. tit. 26. et
27. Unde et Decreta quoque Regni, quae ad dictam Curiam Regiam
imprimis diriguntur, frequentius de Evocatione, quam de Citatione sonare
1. Vlad. art. 11. et 12. 1. Tit. 9 Constitutione Viennensi, anni 1616.
ad undecimum. Et Const. Poson. Anni 1608. similiter ad undecimum. Item,
art. 34. anni 1613. Et maxime extra Regnum; art. 41. anni
1536. etiamsi Iudices Regni ordinarios Maiestas Regia secum
haberet: Ibidem.
Tertio: sive Citatio fiat statim, sub praedictis terminis, per Scribam
Curiae Regiae; sive postea elapso ipso, per testimonium Capituli, aut
Conventus alicuius; vel etiam per Magistrum Protonotarium: semper tamen
extra omnem seriem huiusmodi causae levantur, sicuti et aliae quae sub
Diaetis patrantur:
Octavarum,
vel Brevium Iudiciorum, terminari consueverant. Quia tamen Nobiles minores,
per Magnates et potentes molestabantur: idcirco tempore VVladislai Regis,
Anno Domini 1498. statutum erat, ut summarie, et extra
omnes terminos Octavarum, et Brevium Iudiciorum, per Regem examinarentur,
sive discuterentur, ubicunque Sua Maiestas constituta fuisset; depositis
querelis contra quoscunque per literas Praeceptorias Regiae Maiestatis,
secundae extradatae. Vel, ut alii dicunt. Prima, simplex
proclamata. Secunda, Ad non par, extradata. Tertia, Post par, ad nullam
responsionem, Adiudicata.
Ubi Nota: I. Quod sententia Primae Proclamationis, datur extra Sedem, per
Magistrum Protonotarium, facta eiusdem proclamatione, foris in atrio Domus
Iudiciariae: Duarum posteriorum, datur de Sede, ubi et proclamatur, ut iam
dictum est. II. Quod huiusmodi Extradata sententiarum,
Super quo vide infra etiam,
Quaest.
22. cap.5.
amoventur.
QUAESTIO DECIMA QUARTA. / Quomodo differunt istae Causae Incompetentiae, a
Causis Condescensionis?
Ita videlicet: quod Illae, sunt magis extra essentiam, et integritatem
actionis, ab extrinseco occurrentes: hae vero, de essentia et integritate
ipsius, atque etiam Legibus Regni admissae:
pupillaris aetatis eorum, motis:
ubi in pacifico dominio, aliquorum Bonorum, Ius Foemineum non
concernentium, per Triginta duos annos fuerint: praescribunt contra Fratres
masculini sexus, quia hac in parte, pro alienis et extraneis reputantur. Ubi
autem extra possessionem Bonorum fuerint; Ius suum, portionem scilicet
congruentem, aut Quartalitium, in terminis Octavalibus, a Fratribus eorum
masculini sexus, iuridice requirere possunt: art. 36. anni
1545.
ut art. 17. 18. et 19. anno 1550. Et art. 31. anni 1567. ac
aliis passim pluribus in locis videre est.
Decima nona, est annorum Sexaginta; intra et citra quos, bene; sed non ultra
aut extra humanum seu vivum testimonium consistere potest: 1. tit. 74.
et 82.
Vigesima, est annorum Septuaginta, vel ultra Sexaginta annos: quibus, vocati
ad publicos Honores, Officia, et
ubicunque ante
peractam Executionem, testimonium Capituli, et Conventus, ac per consequens
Actor ipse, reperiri potest. Imo etiam post peractam Executionem, in locis
credibilibus, dum adhuc Literae Relatoriae, superinde extra datae non
fuerint. Et ratio est, quia nondum plene finita est Executio, propter
arrestationem Relatoriarum in Capitulo vel Conventu; et quia vis Citationis,
exinde adhuc robur suum habet. Recens exemplum est, Spectabilis
sequenti.
QUAESTIO SEXTA. / Quid est Prohibita?
Est iuridicum Remedium, quo causa post Convictionem, ab expeditione ipsius,
coram Iudice, etiam extra faciem Sedis Iudiciariae, in hospitio illius,
eodem die, sine onere Tribus diebus: cum onere autem Quarto die, ante sex
ultimos dies Iudiciorum, prohibetur;
fieri in Locis
credibilibus. Idem quoque et Stylus continet; ubi Iudex
Executori mandat, ut ad facies bonorum ipsorum accedat. Neque vero similis
ratio esse videtur Inhibitioni, quia illa, uti iam praemissum est, extra
dominium fit: Repulsio autem omnino de dominio fieri debet, si cum
violentia quadam: repellit Actorem a bonis suis, eorundemque
ingressu. Vel si etiam non repelleret, sed solum in Arcem, Caput
non admitteret; nihilominus tamen pro
Repulsione reputaretur; quia sola non admissio, Repulsionem ipsam importat.
Quod idem est, atque illud, quod in Tripartito, loco citato exprimitur,
Repulsionem esse, si pars triumphans, extra dominium bonorum reobtentorum
fuerit.
QUAESTIO DECIMA NONA. / Semperne post factam Repulsionem, Repellens est
citandus?
non obstan. sibi dari, et de portione poenae, indebitae actionis
satisfactionem fieri et administrari, si, videlicet vicerit. Ast si
succubuerit, et sententia definitiva contra ipsum Executioni demandata
fuerit; tunc demum extra dominium, Novo, cum gratia uti
poterit. Et sic hoc primo processu causa finiri solet, sed ubi communis
celebrabitur, aliter procedendum erit, ut iam immediate
patebit.
poterit. Et sic hoc primo processu causa finiri solet, sed ubi communis
celebrabitur, aliter procedendum erit, ut iam immediate
patebit.
Ubi Nota, I. Quod Executioni extra modum Repulsionis se opponens, poenam
Decreti, hoc est Notam incurrit, art. 11. anni 1536.
II. Quod bona restitui commissa, post Repulsionem ad se pertinere non
probans, in facto Maioris
oportebit, ut proxime dicetur;
et non condemnare nisi
confessum, etsi in eadem confessione, usque ad finem extra
torturam permanserit, Quaestione proxime sequenti. Secundum
Canones autem Praesumptio est Triplex. Violenta; ut si
reperitur suspectus cum suspecta, nudus cum nuda, in eodem lecto: et haec
Nostro?
Non quidem Iure ipso Expresso, nisi forte ex Iure Civili de Facto
iam in liberis Civitatibus, potissimum contra Rusticos,
uti colligitur ex
Tum quia fidem in malis promissis, non expedit servare. Tum quod
pacta, contra publicam utilitatem; minime servari debent. Quarto,
confessionem coram Iudice incompetente, non valere quidem Iudicialiter,
valere autem ut extra Iudicialem, et facere indicium ad torturam, per
Iudicem ordinarium inferendam. Quinto, confessionem factam, absente parte,
in favorem absentis, inducere semiplenam probationem. Atque sic cognitis
his, securior institui
Est in dubia aliqua causa, per Iudicem alterutri partium, vel sola sua in
persona, vel autem definito numero coniuratorum sibi similium, coram eodem
Iudice in eadem sede, aut extra sedem coram Regio, aut Palatinali hominibus,
et testimonio alicuius credibilis loci, in cuius processu extiterint,
praefixo eidem ad id certo loco et termino, vigore literarum
Adiudicatoriarum Iuramentalium, mediante
vel Conventus, dandis.
QUAESTIO DECIMA QUARTA.
Suntne isti articuli semper, et de necesse Relatoriis in specie inserendi, et
an extra illos liceat aliquid plus, vel diversum, aut contrarium annectere?
Non equidem, imo vero aliquando Exponens utilius fore iudicans, ne adversa
pars statim resciat, super quo
soepe etiam odiosa continere soleant, et
neque id Iudex in Compulsoriis praecipiat, sed solummodo declaret, super
quo, per Exponentem, vel hominem suum interrogati fuerint. Styl.
Unde neque aliud quoque quippiam extra illos diversum vel contrarium:
(etiamsi forte testis huiusmodi quid per occasionem fateretur) contestatis
ad interrogata, adscribi debet; sed solummodo ea, super quibus interrogati
fuerint; prouti et Iudex praecipit. Nam
quae sui semper
magis est conservativa, quam destructiva. Et alioquin de iure divino, Reus
non tenetur dare Actori instrumenta sua contra se, lib. 2. decret.
tit. 19. Ideoque omnino praecavenda huiusmodi extra interrogata,
et contra naturam additicia fassio, sive fassionis additio.
QUAESTIO DECIMA QUINTA.
Estne certus aliquis locus praefigendus, in
intra quartum gradum neget, quia hoc faceret illum
proditorem fraterni sanguinis, ex eoque infamem, praeter aliam poenam
amissionis omnium bonorum, in proditum fratrem transferendorum. 1.
tit. 39. Extra quartum vero gradum si
negaverit, in nullo propterea convincetur onere; quia et matrimonii
prohibitio solum intra quartum gradum consanguinitatis militat, 1.
tit. 107. Ita
non conceditur;
multominus Novum concedi debet; cum hoc, cum longissimo
termino, ad partes referatur, magnamque et diuturnam moram secum trahat;
illa autem sub eodem termino iudiciorum reportetur. Aliud autem est, extra
Iudicium contradictorium, ad partem, et absente parte adversa. Nam hic non
videretur adversarium defraudare velle, sed ibi omnino. Tertium, quod in iis
quoque dum revidentur, duae admittuntur prohibitae. Una
/ Sed si Octavae non celebrabuntur in Curia Regia,
possuntne revideri tales Transmissiones?
Antiquitus partium ipsarum fatigiis et expensis indulgebatur, litibusque
brevius finis imponebatur, dum etiam medio tempore extra Octavas, ad
quoscunque terminos competentes, huiusmodi causae in Curiam Regiam deductae,
per Iudices suos ordinarios, in quorum praesentiam transmitti solebant,
revidebantur.
QUAESTIO DECIMA SEPTIMA. / Quando est usus eorum?
Quarti, sive postremi cum Gratia nuncupari, post executam latam
et definitivam sententiam, hoc est, extra dominium bonorum, ut
communiter dici solet. Aliorum autem priorum, intra dominium
bonorum fieri conceditur, ante latam scilicet et pronunciatam
definitivam sententiam. Imo vero, etiamsi non fuerit ex
revocatio saepe sequitur;
ideo consecutionis istius ordo postulat, ut de ipsa iam agere debeamus, ac
quid sit definiamus. Est igitur Procuratoris Revocatio, responsionis
alicuius Advocati, per eum praeter voluntatem, et extra informationem
constituentis, seu Principalis sui in Iudicio factae per eundem principalem,
cum solito onere retractatio, et eiusdem nova responsione coram Iudice
facta, reformatio. 2. tit. 79. Ubi praecavendum ab oneris
debebit, ac si sufficiens ratio revocandae illius dari poterit;
bene quidem: alioquin revocatio non stabit, sed prior sententia, in suo
vigore remanebit. II. Videtur fieri debere, vel sub eodem termino, vel ante
ipsum, etiam extra sedem Iudiciariam, et non de termino, ad terminum
differri. Tum quia revocans per huiusmodi revocationem imbuit personam
Actoris: Actor autem semper paratus esse debet. 2. tit. 84. Tum quia priori
modo facta, et nunquam
ad id per
eundem Iudicem specialiter deputato. Si autem causa ipsa in alterius Iudicis
praesentiam, iam est transmissa, tunc coram eodem Iudice, vel homine eius
fieri debet: supra citato titulo 79. Ubi Nota, quod quando fit extra sedem,
coram aliquo Iudice tantum, tunc onus non deponitur statim, sed tantum
promittitur deponendum, tam Iudici quam etiam parti adversae. Styl. Verum
cum fit in sede, statim deponitur.
6. Matth. art. 4. et 19.
Item I. Vlad. art. 54. et quomodo intelligendi illi termini?
Hoc pacto nimirum; quod illi termini intelligantur solummodo de cursu Iuris
ordinario, qui admittitur in Dominio bonorum, non autem extra illud, ubi
solum Novum Iudicium militare cum gratia solet; et sic quintus quoque
terminus extravagans, praedictis quatuor superaddi consuevit. Praeterea ut
praefatus ordinarius Iuris cursus, praetactis quatuor terminis
quia quod singillatim in singulis fit,
coniunctim quoque in utraque simul fieri debet; similiter et precium
literarum sententionalium solvendum erit. Quod intellige, si iis, diversis
terminis iudiciorum usus fuerit: Nam si extra terminos Iudiciorum, simul et
in continenti, quasi primo sententiae contra se exequendae, Repulsionis
velamine obviaverit, ac postea sub id, quo pars repulsa literas Relatorias
ex Capitulo vel conventu pro se, super
I. Iuridica remedia sumi dupliciter, generaliter scilicet, quae in
processibus Causarum observari solent, ut haec iam proxime dicta. Et
generalissime, quae nimirum utcunque ad conservandum et vivificandum, de
futuro Ius, etiam extra processum causarum observari solent: ut sunt
Protestatio, Contradictio, alia Inhibitio, et Prohibitio, Revocatio,
Retractatio, Annihilatio, Cassatio, Mortificatio literarum vel Fassionum, et
Reiecta. II. Priora illa
horum quinque Casuum erat
summaria, hoc est, quae de plano et de simplici facta
admonitione per
Capitulum vel Conventum, sive Reus ad certum terminum, extra omnes terminos
Octavales personaliter comparebat, sive non; revideri debebat. 3.
Vlad. art. 8. Nihilominus tamen de facto iam sicuti
et antea, solum in terminis Octavalibus discutitur, uti et
sententiarum, aliis etiam diversis generibus diiudicari?
Possunt omnino, alia atque interposita consideratione, videlicet; interemptio
personae Nobilis, quae est materia Capitalis sententiae, potest diiudicari
etiam extra proprium forum Curiae Regiae, in sede Comitatus, uti casus
criminalis, vel minor potentia, usque ad centum florenos, supra
quos Comitatus iudicandi maiorem authoritatem non habet. Similiter et causa
facti
voluerit. II. Si ex officio sibi incumbente, utpote a Magistratu iussus,
ipsum detinere, captivare, vel ad deditionem cogere debuerit.
noluerint?
Evocati ad tricesimum secundum diem, a die Evocationis in Curiam Regiam, in
praesentiam scilicet Iudicum Regni ordinariorum, ac potissimum eiusdem, cum
cuius huiusmodi literis Remissoriis, requisiti fuerunt, extra omnem seriem
regesti, si culpabiles reperti fuerint, convincuntur in centum
florenis, inter Iudicem, et Actorem dimidiandis; ac insuper in damnis
et expensis, in prosecutione huiusmodi factis et perpensis
illis, in quorum bonis fuerint, et si eos statuere non possent, in homagiis
ipsorum convincantur, salva poena malefactoribus infligenda.
Ibidem.
Ubi Nota, quod aliter etiam Executioni se opponens; extra modum Repulsionis,
poenam Decreti incurrit, uti supra quoque dictum est, quaest. 21. cap.
5.
habere solent, ex antiqua iam
Camerarum consuetudine,
in formam literarum
redigatur, quae similiter, uti et literatoria per annum robur suum obtinet.
Ubi Nota. I. Quod ex speciali praerogativa huiusmodi literae Procuratoriae,
studiorum peregrinationis, et servitii causa, extra Regnum absentium, valent
usque ad eorum reditum, non quidem simpliciter confectae, sed si sic
fassionem fecerint.
11. V. Liberae quoque Civitates, nomine
collectivo constituunt Procuratores, pro se communiter, et tales admittuntur
ubique. Sed pro singularibus personis, coram ipsis facta huiusmodi
Procuratoris constitutio, extra territorium ipsarum nihil valet, neque
acceptatur, quia haec authoritas extra territoria ipsarum, non est concessa
illis. Sic iudicatum est Posonii. Anno 1612.
Procuratores, pro se communiter, et tales admittuntur
ubique. Sed pro singularibus personis, coram ipsis facta huiusmodi
Procuratoris constitutio, extra territorium ipsarum nihil valet, neque
acceptatur, quia haec authoritas extra territoria ipsarum, non est concessa
illis. Sic iudicatum est Posonii. Anno 1612.
QUAESTIO VIGESIMA SEPTIMA.
et adiuvare; et
tamen alterum adiuvat, prodita causa sui Principalis, dum scilicet proprias
eius probationes dissimulat, falsas vero Rei excusationes admittit, ut ab
impetitione Actoris absolvatur. Et Iure Canonico, punitur extra ordinem;
nostro autem illi poena Aucariorum, si Iuramento calumniae
astrictus fuerit,
Regni observari non deberet; sed magis Iura, suo loco
relinquenda, et illa tollenda esset; ne, si a communi et scripto Iure
recesserimus, etiam coram externis nationibus, scripta Iura nobis
obtrudentibus, confundamur; neve extra Decreta, Ius semper ex huiusmodi
consuetudine, quae nullibi exstat, et inveniri potest, discere volentes,
nunquam, vel raro, et perpauci omnino addiscamus: sicque per totam vitam
discentes prius emoriamur, quam ad
rescripta Apostolica, libere apportari potuerint?
Fuere procul dubio olim aliqui huiusmodi praemisso Privilegio gaudentes,
contra quos talia rescripta Apostolica libere apportabantur. Nihilominus
tamen vigore eorum extra hoc Regnum non aliter, nisi modo praemisso per
Appellationem extrahebantur, annotato
QUAESTIO SEXTA. / Sed si id aliquando contingat, quid fieri debebit?
Utendum erit mandatis declinatoriis, alicuius Iudicis ordinarii, idque ante
contestationem litis, quorum vigore, Vicarii huiusmodi causas (extra
matrimonialem,
Et sic petit ac postulat, salvo Iure
addendi, minuendi, mutandi, et de novo producendi, ac corrigendi,
art. 49. anni 1563. Et protestatur de iniuria gravissima,
expensisque litis, tam extra, quam intra Iudicium factis; et deinceps
fiendis, usque ad
signum, mysteria gestat?
Retrieve all occurrences (This may take some time to download)
|
Zbirka Croatiae auctores Latini, rezultat Znanstvenog projekta "Digitalizacija hrvatskih latinista", dostupna je pod licencom Creative Commons Imenovanje-Nekomercijalno-Dijeli pod istim uvjetima 3.0 Hrvatska.
Podatke o projektu vidi na www.ffzg.hr.
Za uporabe koje prelaze okvire ove licence obratite se na http://www.ffzg.unizg.hr/klafil/dokuwiki/doku.php/z:digitalizacija-hrvatskih-latinista.