Your search found 2111 occurrences

Retrieve all occurrences (This may take some time to download)

Click here for a KWIC Report

Occurrences 1610-1644:

Bibliotheca, quam novis undique conquisitis voluminibus ornatiorem in dies atque ampliorem facis. Hinc eximios in omni doctrinarum genere fructus a te percipi norunt omnes, qui sermonibus aliquando tuis interfuerunt. Equidem ipse, cum primum te salutandi venerandique gratia adiissem, ad reliqua animi ornamenta tantum a te philosophiae studium adjunctum esse comperi, quantum, qui te ignorarent, nunquam in tam occupata impeditaque vita esse posse arbitrarentur. Cum enim philosophari tibi mecum placuisset (quem Philosophum

omnino pepercerunt. In scholis potius detenti sunt, ut causas rerum, quas ignorarent, ipsi fingerent, et disputando ac disserendo Naturae opera intelligerent, quae mehercule, nisi manibus contrectentur atque usurpentur oculis, nunquam cognoscuntur. Accedebat ad haec Unius auctoritas, cui omnium animi obsequebantur. Erat hic velut positus Veri quaerendi finis, ut quae mens unius videre non potuisset, ea consequi jam se quisque desperaret. Proinde quid mirum, si effectum est his artibus, ut nihil tandiu procederent in rerum investigatione, imo ut paulatim obscurarent omnia et confunderent?

vero aliquando inter doctrinam ac severiores sententias apte positi quidam hilariores atque amoeniores ornatus, qui videntur animum reficere et reddere ad caetera cognoscenda alacriorem. Ex quibus ego rebus omnibus, si quid animi mei conjectura prospicere possum, non dubitem, quin eam, quae Scriptoribus a frequentia legentium praecipua proficiscitur commendatio, facillime sis ipse consecuturus: cum enim gravissimae disciplinae venustatem adjunxeris, arbitror fore, ut eos, qui hisce rebus non tenentur, si

se esse convenit, ab eoque servari atque administrari demonstrat a versu 829. pravasque de Natura, Fortuna, et Fato opiniones tollit, eosque arguit, qui a rerum gubernatione Deum amovent: quos refellens ad Animorum immortalitatem demonstrandam deducitur a versu 1194. Cum enim Animi naturam in cogitatione sitam esse, Corporis vero in extensione probet, ex ejusdem Corporis dissolutione Animum, qui simplex sit, disolvi atque interire non posse concludit; aliisque id argumentis confirmat ad versum 1349. Deinde respondet iis, qui sibi objicere possint,

in ejusdem Entia, ut vocat, simplicia, atque in alia breviter digreditur. Infert a versu 1513. quasdam in nobis affectiones et ad Animum et ad Corpus pertinere, ut sunt praesertim eae, quae a sensibus proficiscuntur: Corpus nempe in iis tantum moveri, Animum percipere. Propria vero esse Animi velle atque intelligere, amare summum Bonum necessario atque expetere, contra summum malum odio habere atque aversari; ad caetera, quae media sunt, vel expetenda vel fugienda liberum esse suoque arbitratu moveri; innatas ei quoque esse plurimarum rerum notiones; per has Deum a nobis cognosci,

vero homines, cum Naturae legibus non obsequerentur, aliquo praesentioris poenae metu cohiberi; proinde humanas leges esse constitutas. A vers. 886. ad 1114. de Affectibus, quantum ad Mores ipsos referri possint, agens contra Stoicos disputat, qui omnes Affectus esse malos afferebant, animi proinde morbos appellabant. Porro Virtutis definitionem, ejusque partitionem in Prudentiam, Justitiam, Fortitudinem, et Temperantiam tradit; et sejunctim singulas ad vers. 1988. fusius describit. Tum ut Virtutibus ait honcitari animos atque ornari, ita foedari

progrediendi;
250  Infinita quidem cum constent omnia, sciri
251  Quae possint, quaeque est illos nescire fatendum.

252   Hac proin labe animi si quis mentisque laborans
253  Viderit excelso montis de vertice rupem
254  Aut pluvia aut annis aut fulminis igne solutam
255  Ex alto ruere in valles strepitumque ciere;
256  At

commutat foenore sortem.
326  Tu quoque cunctarum sic obliviscere rerum:
327  Neu semper sit opus dubitare, incertaque rerum
328  (Fluctibus ut mediis sine clavo pinus ) agatur
329  Huc animi mens atque illuc, metuasque dolosas
330  Errorum facies, captae ludibria mentis
331  Hic paulum addubites: dein ingens copia veri
332  Influent in mentem,

sensu quamvis invita molesto
737  Ictum erit immiti graviter si vulnere corpus:
738  Mulceat at suavis placide transmissa voluptas:
739  Inque vicem motus animi, mentisque sequatur
740  Imperium corpus subito parere jubenti,
741  Temporis inter nil videatur ut esse, paratum.
742  At nulla hoc peragi posset ratione profecto,
743  Isto ni

iras malasque leonum
763  Sanguineas tristemve ex alta rupe ruinam,
764  Nec quod praeterea sibi convenientia quaerunt
765  Sectando ardorem per brumam umbrasque per aestum.
766  Ullum animi praebent intus ratione vigentis
767  Indicium; fieri quoniam ratione remota
768  Cernimus illa eadem: longe aversantur arenas
769  Frumenta; at crescunt saxosis montibus Orni;

quod adsit
787  Vis animae, per quam fundant ea verba, quibus res
788  Significent tibi non temere, ut vesania mentem
789  Percussit quibus, aut sopitos somnia ludunt,
790  At ratione animi certa penitusque valente.

791   Sed si sorte putes nihil horum a corpore posse
792  Non fieri, horarum numeros et ut indice certo
793  Monstrat, et ut sonitu dat

1260  Adde alia ipse etiam, Mentis ratione geri quae
1261  Cumque vides: non est ut possis credere non est
1262  Posse eadem extenso peragi haec a corpore, sic ut
1263  Corporis atque animi natura sit una eademque.
1264  Quare Mens non est corpus neque corporis ullus
1265  Est modus, ast longe differre ab utroque fatendum.
1266  Hinc tibi perspicuum est, grajo qui nomine Mentem

in origine crimen
1664  Heu! fuit, unde omnes nativo corpore creti
1665  Nascimur. Hi sortem vitae tenuere beatam,
1666  Integra adhuc dum nostra fuit natura sub ortu.
1667  Libera tunc Animi regnabat in omne potestas
1668  Corpus, et hoc totis parebat partibus uni,
1669  Fibraeque nervique atque edita claustra cerebri
1670  Et tenuis puri vapor almus sanguinis omnis

915  Terrifico sonitu, possit qui vincere cantus,
916  Ne moveant Lunam auditi, caeloque refigant.
917  Has tamen errorum nubes jam cognita rerum
918  Causa resolvit, et ex animi ratione repellit.
919  Quod si eadem nostra quoque nos aetate lateret,
920  Forsitan insanam [quis contra spondeat Auctor?]
921  Nos quoque stultitiam victi sequeremur eorum,

337   Nunc, quoniam docui, quae prima secundaque rerum
338  Sint Elementa, et qua motus ratione ferantur,
339  Tertia jam illorum quae natura, tuamur.
340  Nec me animi certe fallit, quod tristior esse
341  Haec ratio plerumque videtur, qua tibi motus,
342  Vorticibus rapidis quales sint, edere pergo;
343  Tandem ut turbinibus jam jam lassata teneri

procul extollunt Terra: cum saepe Cometae
704  Omnia fulgentes ultra vaga Sidera distent:

705   At vehementer in his vitium hoc fuge, quod tibi pacem
706  Delibare animi queat et turbare timore;
707  Nimirum dira ne credas luce Cometas
708  Vertere Regna, famem portendere, certaque Regum
709  Funera pestiferamque luem terraeque tremores

Nymphas
938  Panaque: prisca tulit secum haec ludicra Vetustas,
939  Et teneris tantum Puerorum mentibus atque
940  Mollibus ingeniis post se tractanda reliquit.
941  At quibus est Animi vis auctior, illa refutant,
942  Vestigantque avidi veras rerum rationes.
943  Quare age, cunctarum si jam primordia rerum
944  Certa tenes, porro, quae caetera cumque supersunt,

mortali dum vita tempore parvo
2001  (Namque manet cita Mors omnes) conceditur uti;
2002  Vitam quaerendis omnem consumere rebus,
2003  Et multas animi magno cumulare labore
2004  Divitias, quas ingratîs tum deinde relinquent,
2005  Nonne hoc desipere est? quanto se angore metuque
2006  Discruciant animi, cum se subit esse creatos

2003  Et multas animi magno cumulare labore
2004  Divitias, quas ingratîs tum deinde relinquent,
2005  Nonne hoc desipere est? quanto se angore metuque
2006  Discruciant animi, cum se subit esse creatos
2007  Mortales, atque extremam properare citatos
2008  Ad metam, quae cuncta adimat tot denique vitae
2009  Commoda, pro! tanto dudum quaesita labore?

ponti
14  Aequora, proin subiit quoque, quantum in fluctibus illis
15  Restet adhuc luctandum, et quae superanda laborum;
16  Incipit aspectu paulum languescere tali
17  Impigra vis animi, simul et taedere viarum
18  Longarum. Fac tum languenti effulgeat ingens
19  Spes animo lucri, redit in praecordia virtus
20  Protinus, et nigros audax contemnere fluctus,

pennas
729  Est humeris opus, aut ventos animasque secundas
730  Poscere, ut evectos sustentent Aëre tenui
731  Usus erit tantum se tollere mobilitate
732  Ingenii, et magnas animi contendere vires;
733  Se levis ut liquidum librare per Aëra possit
734  Mens, neque praecipitem confisa timere ruinam:
735  Cum sequitur felix praesertim iter atque volatus

1770  Subdidit hanc miseris, jamjam omnia victa fragore
1771  Succidere horrisono, terram mare sidera verti.
1772  Corripuit stupor altus, et omnes abstulit una,
1773  Sopivitque animi sensus formidine tanta,
1774  Ut, quod in adversis fit rebus, tollere palmas
1775  Scilicet in caelum, Superosque exposcere pacem,
1776  Nos neque possemus nostri meminisse, neque ullas

nervi, fervescunt sanguine venae?
439  Suffusi vigilant oculi, sine mente sonat vox,
440  Membra agitantur, et inconstanter concutiuntur;
441  Impos Mens animi res volvere cogitur illas,
442  Quae jam alte in sedere: suorum verba Parentum
443  Verbaque Amicorum non percipit, omnia turbat,
444  Respondet quae non illi petiere, profatur,

protinus arte magistra,
956  Harmoniam Graeci quam dicunt, exoriatur,
957  Arrectas cupide penetrans quae suaviter aures
958  Pertentat tacita motum dulcedine pectus.
959  Scilicet hac animi mira ratione trahuntur;
960  Illa rapit Mentes alte insinuata, suoque
961  Evehit extra se mortalia corda lepore.
962  Praestantes Animae, queis altius insidet intus
963  Haec

ex orbibus ista
1346  Elabi, et varios Lunae quae certa meatus
1347  Dirigat, et domitum Martem quae causa refraenet.
1348  Fors alii haec olim peragent, quibus altior acris
1349  Vis animi ingeniique vigor pollentior extat.
1350  Scilicet haec memoret, R.P. Rogerius Boscovich Soc. Jesu Matheseos in Coll. Romano Professor. quicum communia nobis 1350
1351  Vincula communis Patriae, quem sidera

1781  Lux, tunicamque super diversa ab imagine flammae
1782  Parte cadit; radios hinc ire per aëra circum
1783  Cernimus a flamma, et longo discurrere tractu.
1784  Postremo varios Animi scrutemur, oportet,
1785  Affectus, qua nos intra ratione genantur.
1786  Principio, cum quam video, plerumque videre
1787  Vel mihi rem videor, fit, concutiatur ut una

delenda nec annis:
1845  Utile quod multis longe fuit inveniendam
1846  Veri ad naturam et res funditus inspiciendas,
1847  Mirantem quamvis ignarum dicere possis.
1848  Porro Amor est Animi motus, quo convenientem
1849  Rem cupimus nobis, atque in bona pulchraque suavi
1850  Ultro vi rapimur properantes jungier una,
1851  Ac veluti pars sint ea nostri dimidiumque.

desideret, illo
962  Et careat motu, cui vis adhibenda regendo est
963  Et virtutis opus, quae vota furantia fraenet.
964  Omnes non igitur, qui nostro in corpore fiunt,
965  Affectus animi morbos mentisque vocabis,
966  Excussis sed qui dominae Rationis habenis,
967  Ac velut indomiti veterino e semine pulli,
968  Insultant, turbasque cient sine lege furentes.

ima
978  Vel tellure luat poenam, et triste exigat aevum;
979  Sola, quod alter habet, sibi tantum hic optet habere.
980  Sic, omni quoniam est expers ratione, libido
981  Impetus est animi quidam non rectus, ut illo
982  Infra se positis fiat Mens subdita rebus.
983  Denique si Ratio non temperet, omnis, oportet,
984  Prava sit Affectus natura:

si Ratio non temperet, omnis, oportet,
984  Prava sit Affectus natura: cientur enim intus
985  Corpore concusso turbae, commota vacillat
986  Libertas et pulchra animi, languetque coortis
987  Obsita Mens tenebris, corruptumque omne, quod intra est,
988  Consilium multis erroribus indupeditur:
989  Recta videntur enim, quae collibuere, repente

1382  Obruit indigno foedans se crimine; pejus
1383  Quo nullum queat esse malum, nec reddere possit
1384  Proinde magis miserum: quare fatearis oportet,
1385  Vulnera quo graviora animi, quam corporis extant
1386  Nimirum, laedi tanto crudelius illum,
1387  Qui scelus infelix faciendo suscipit in se,
1388  Cogitur alterius quam qui subjisse furorem:
1389  Et veluti

praestare volentem
1660  Ullo jure pati te vincier, assuetusque
1661  Cedere nulli Animus potius superare volet vi,
1662  Quam par justitia fieri: hinc injuria manat.
1663  Vera animi Virtus tantum sibi quaerit honesta,
1664  Et princeps vult esse, nec, ut videatur, id optat,
1665  Nec, de se ignarum quid vulgus praedicet, audit:

1689  Nam magnae levitatis item est res ferre secundas,
1690  Quaeque fluunt faclie, exultanter et immoderate.
1691  Tum neque praeclaris capitur fulgoribus auri;
1692  Angusti siquidem est animi longeque minuti
1693  Divitias (adeo sibi Mens vilescat?) amare:
1694  Est quoque Magnanimus; recti nil linquit, honores
1695  Quod pariat pulchros; non propter at angitur illos,

videtur
1767  Dedecus ullum animo: motusque cupidinis omnes
1768  Continet, et recta fraenans ratione coërcet.
1769  Est etiam, ut tristes Mansueta haec molliat iras,
1770  Ultorisque animi Clemens ut leniat aestus:
1771  Ipsa sua ratione regit risusque jocosque;
1772  Utitur his etenim, postquam gravioribus ipsis
1773  Jam satis est factum studiis: ast esse facetum

venustas;
1786  Ordine quae constat factorum convenienti
1787  Dictorumque modo; proin ipsa probetur, oportet.
1788  Haec tibi multarum constat natura reperta
1789  Virtutum; hic animi Mens collustrata renidet,
1790  Pulchraque dote sua gemmas super astraque fulget:
1791  Nam neque gemmarum nitor astrorumque nec ullus
1792  Corporis ullius decor est, conferier illi

Bibliographia locorum inventorum

Retrieve all occurrences (This may take some time to download)

Click here for a KWIC Report