Your search found 701 occurrences

Retrieve all occurrences (This may take some time to download)

Click here for a KWIC Report

Occurrences 563-586:

sapientia posset
Concipere. Aeterni proles est unica Patris,
Fecundae soboles mentis, commune Parenti
Naturâ Verbum, nec falsa Tonantis imago,
Quam generata facit solum persona loquente
A Patre distingui: caelo hunc deponere Natum,
Hunc hominem fieri voluit Pater. Ille iubentis
Imperio non lentus adest: numquam irrita Patris
Reddidit arbitria hic Natus, quibus una voluntas,
Par placitum

Illorum capita et celsam descendere Matrem
Numinis atque ipsum Numen manare videbit.
Ille maritali Saram complexus amore,
Thaream patris sobolem, quam mater Arani
Ex Thara genitore dedit, de patre sororem,
Isaco matrem; quem iam languente senecta,
Ne deesset promissa suae prosapia Stirpis,
Sara viro fuerat ridens enixa puellum.
Hic thalami quoque tarda sui consorte Rebecca

egena resistit
Imperiis natura tuis! Scis, optime patrum,
Quae probri me fama premit: complura peregi
Connubii iam lustra, meo nec sanguine proles
Vivit, adorandum te laudatura Parentem
Me patre posteritas: si te mea criminis urit
Improbitas, Pater indulge, sobolemque tuorum
Laudatricem operum de me placatus adopta.
Ast ego, si qua meis accedet gratia votis,
Servitura tuo thalami dabo pignora

Natus ubi sol orta videt divinaque spectat
Lumina, splendorem quem non produxerat ipse
Illuxisse stupet sociasque interrogat horas
Quae lucis genitura novae, quis nascitur orbi
Se non patre nitor? Cui respondêre volucres,
Temporis assiduae spatium numerare ministrae;
Quod melior splendere suis non subditus horis
Delius, ima orbis regione serena daturus
Ora palam, tristi mundo praemiserit

et segne Dei studiosa voluptas.
Dent alii sobolem: si me pro prole dicabo
Quod vitium est? Laus est patribus divisa iugali
Foedere, per sobolem dare servitura Tonanti
Viscera; forsan erit distracto in pignora patre
Vilior integritas? Divisi in semina floris
Nec pretium est, nec suavis odor: pecus integra sacras
Ducitur ingratum numquam libamen ad aras.
Nec sterilis thalamus, casti neque nescia lecti

“quamvis prodentia sponsum
Virginis esse ferant cognatae signa, minister
Numinis o venerande, doce placitumque iubentis
Pande, mihi fixum cui stat parere, Tonantis.”
Huic praesul: “Qua gente venis, quo patre domoque,
Quae regio tibi, quod nomen?” “Pater,” inquit, “Iacob
Est mihi, Davidis soboles, mihi nomen Ioseph
Urbe Sepphorea genito.” Cui mysta reponit:
“Te, bone vir, notis Deus ad connubia

Non erat hic Morpheus, pigri ingeniosa soporis
Progenies, humani imitator strenuus oris,
Apparere potens fallentis imagine vultus,
Lucis inops, nimius fraudis; sed fallere prorsus
Impos, ab ignavo nisi cui patre languida somno
Frons cadit et lassa vigor a cervice recedit.
Mentitur Morpheus, solida sed fronte Tonantis
Aliger accessit: chlamidis florente colorum
Vere licet tectus, faciem iuvenile venustam

Nec meminisse piget vocis quae nocte coactis
Accessit formis: molli penetrante susurro
Pectora, sed claros, rerum portenta docentes
Accepi numeros: nato quae contigit uxor,
Prolis erit sine patre parens. Haec omnia noctis
Somnus erat, sed fallaces tua fata per umbras,
Quaerere non animus. Iam tu, Iosippe, paterno
Utere, quo sponsam tibi fas inducere tecto.”
“O genitor,” Iosippus ait,

Auspicium, cum tecta patris suaque ora subivi,
Talibus extrema monitum se noctis in umbra
Asseruit (sive illa forent insomnia, sive
Caeli aliquod flamen) nato quae contigit uxor,
Prolis erit sine patre parens: nil dixerat ultra.
Saepe patrum veris ludunt insomnia formis.
Si nacta est sine patre uterum, quid labis in illa est,
Qua thalami iusto poterat sine foedere solus
Lascivire pater? Nulla est iniuria

Asseruit (sive illa forent insomnia, sive
Caeli aliquod flamen) nato quae contigit uxor,
Prolis erit sine patre parens: nil dixerat ultra.
Saepe patrum veris ludunt insomnia formis.
Si nacta est sine patre uterum, quid labis in illa est,
Qua thalami iusto poterat sine foedere solus
Lascivire pater? Nulla est iniuria lecti,
Si nemo est vetiti damnet quem flamma cubilis.
Credere nec fas est quemquam, vel

Id mens aut ratio servat, cui lumen ademptum est.
Hoc scio, quod summus dulci complexus amore
Me Pater est, cuius sobolem, sed origine sola
Diversam, pusilla gero; Flamenque beatum
(Numen idem cum patre, eadem cum prole potestas,
Vis utrique eadem, sed fluxus originis impar;
Quod varium mens prima petit) me nomine sponsae
Dignatum, cuius puro molimine castus
Intumuit venter, modicos digestus in artus

Ingratam genitor probat inter vincula natam.)
Exilio et tenebris tristem corpusque gravantis
Orbibus implicitum ferri, in mea regna reducam,
Ingens imperii decus, oeconomumque profectae
A patre fortunae: quod enim ultra crescere possit
Se tota huic debet regalis copia gazae.” 31.
Immodica imperii censusque immensa cupido
Gradivi

Cum vacui curam laris ingentemque latentis
Prodigii sedem terrena volentia numquam
Dimitti qua membra Deum subiisse tenebat
Tunc occulta fides, cognatae stirpis Abramo
Tobia genito patre commendasset Ioseph,
Urbe migrat propriisque notat vestigia plantis.
Nulla etiam gravidi Virgo fastidia ventris
Passa, per Isacios ibat laetissima colles
Plena Deo mater. Sed ubi fortasse labaret

Molle pecus, positis coram grege frondibus, acto
Ad fetum lanâ variare peritus Iacob,
Sudatis socero pactis pro duplice ternis
Coniuge servitii lustris, post bina reversus
Connubia et geminas uno de patre maritas,
Hic ductas collegit oves pavitque superba
Arte coloratos sparsis ramalibus agnos.
Hic bibitura pecus saturo iam ventre placentem
Praesto erat ad lympham, qualem de fonte petitam

patentem
Solvi ardet cum turba canum venatica praedam.
Delecti plures: annis prudentior Aegon
Et Corydon aetate pari; labentibus annis
Iam propior Daphnis geminique ivere, Menalca
Patre uno partu Sara Hebronitide nati,
Primus erat Thyrsis, formosior alter Alexis.
Et Lycidas ibat, pastorum nota voluptas:
Seu calamos inflare leves, adhibere foratas
Seu inter posito voluisset carmine buxos,

Iam templum ingressae dicam quae fama puellae
Accessit sobolisque suae pro Numine cultae
Prodigium. Simeon mystes, aetate senectae
Confectus Simeon, Messiae encomia suetus
Fari Hillelides (doctor quo patre creatus
Gamaliel; quali se profecisse magistro,
Discipulum, fama est, cuius conversa furentis
Saevities molli cecidit vicina Damasco)
Is Levita sacer, nomen virtutis adeptus,

“Non ego sum numen, sed servus Numinis Hermes:
Discite nunc falso quamvis a numine verum:
Quae proavis olim, nunc fata nepotibus edo.
Est Numen, verum Numen, cui corporis expers
Est Soboles cum Patre eadem, nec praeter eosdem
Est aliquis Deus, amborum nisi pectore ab uno
Qui procedit Amor. Nostrum Trias iste gubernat
Produxit quod sola, genus, terrasque fretumque
Sideraque caelique faces moderatur et

sistris.
Divinus vero, vultu cui omnis amorum
Ludebat Charitumque chorus, qui denique pulchrae
Filius Aurorae, roseos a matre colores,
Effigiemque trahens (taceo quod lucis habebat
A patre splendorisque nitens intrinsecus aurum)
Religiosa tulit cunctorum corda puellus.
Fecunda hunc matres innuptaque corpora nymphae
Naturae dixere decus; sed summa volentes
Effari, dixere minus, qui Numinis

Non sua, tunc fuerat quod vota implere voluntas.
Paruit is Iosippo etiam maestaeque parenti,
Aetherei dum iussa puer genitoris obivit,
Conscius his semper placitum caeleste probari.
O divine puer, cuius cum patre voluntas
Est eadem, nostra hoc animi nutantia facto
Arbitria informas, dum sic contraria matrum
Lamenta aethereis monstras postponere iussis!
Hic tamen alta patris postquam mandata secutus,

Terret humus, fati dum, quod mihi restat, acerbum
Floribus ostendit mortisque intendit agonem.”
Hinc visas horrere magis, magis impote poenas
Aversari animo, donec submissus Olympo
A Patre sidereus maerentem his vocibus Ales
Erigeret nimiumque fugaret corde pavorem:
“Alma Dei soboles” inquit, “virtusque Tonantis,
Mortalis natura tibi quem suggerit, Heros
Caelestis, depone metum

Humanae sobolis, dulcis crudelia nactus
Verbera sustineat; tanto graviore ferebat
Supplicium poena, rabiem quod funeris omnem
Plus sibi, quam toti mundo prodesse notaret.
Insuper et natum novit cum patre Tonantem
Maiestate parem, flagri servile ferentem
Opprobrium, penetrare potens magis omnibus una,
Quam foret indignus tanto splendore nefandus
Iudaeae furor. Adveniens hinc ille doloris

mater? Non iam mater, sed flebile matris
Ingratae simulacrum: sum tibi barbara nutrix
Quae mortem cum lacte dedi peperique, sepulchrum
Ut premeres: genetrix o tanti prodiga nati!
At scio certa tua est eadem cum Patre voluntas
Atque ea iusta quidem generique piissima nostro;
Nec tamen iniustus meus est dolor: omnis in isto
Terrarum et caeli luctu natura laborat,
Non flebo mater, dum sic meus occidis author

est series, genitoris iussa peregi.
Tempus adest, quo terrigenis mea regna patere
Efficiam clausosque invicto robore postes,
Primus ego experiar pandamque tot invia saeclis
Ostia et exulibus sanctis a Patre paratas
Ostendam aeternas, replebo novo hospite sedes.
Te vero genetrix, ima tellure morari
Poscit adhuc genitor, donec tibi debita, maius
Surgat in augmentum reginae gloria, donec

mirabile nati
Impressum pedibus marmor duransque perenni
Prodigium signo, vultu praesente legebat.
Lustrales fluvii ripas, Iordanis arenas,
Virgo memor prolis pressit monumenta vocatae
A Patre delectae Sobolis, Paphiaeque volucris
Effigie, lota Nati cervice morantis
Flaminis, expendit meditans; gavisa sub illo
Gurgite terrigenum noxas impune resolvi.
Bethlemis stabulum, quod clam non nemo

Bibliographia locorum inventorum

Retrieve all occurrences (This may take some time to download)

Click here for a KWIC Report