Croatiae auctores Latini: inventa |
domum | qui sumus | textus | auxilia | tolle, lege! | |
Bibliographic criteria: none
(All documents) Search criteria: nec Your search found 14337 occurrences
First 2 3 4 5 6 7 8 9 10 11 12 13 14 15 16 17 18 19 20 21 22 Last Retrieve all occurrences (This may take some time to download)
Occurrences 1154-1208:1154. Marulić, Marko. Carmina Latina, versio electronica [Paragraph | SubSect | Section]
1155. Marulić, Marko. Carmina Latina, versio electronica [Paragraph | SubSect | Section] tibi, Salmacis, Hermaphroditus,
1156. Marulić, Marko. Carmina Latina, versio electronica [Paragraph | SubSect | Section] Hermaphroditus,
1157. Marulić, Marko. Carmina Latina, versio electronica [Paragraph | SubSect | Section]
1158. Marulić, Marko. Carmina Latina, versio electronica [Paragraph | SubSect | Section]
1159. Marulić, Marko. Carmina Latina, versio electronica [Paragraph | Section]
1160. Marulić, Marko. Carmina Latina, versio electronica [Paragraph | SubSect | Section] unum,
|
acer arcus
Contrahens totam uacuat pharetram
Dum meos certa miseros sagitta
Sauciat artus,
5 Insuper duris onerat cathenis
Languidum corpus duplicatque uinclis
Nec fugę spes est pedibus tenaci
compede uinctis.
Vos tamen, Musę, penitus precamur
10 Teque, qui quondam mihi non negares,
Phoebe, sublime citharam canenti
Ingeniumque,
sed tu meliorem quęrito lucrum:
Lucri habuit semper fama pudica satis.
In Fortunam de annulo amisso
Iam, peior Fortuna, meo ditarier ęre
Credis? Nec laudi consulis ipsa tuę?
Annulus e digito cecidit mihi: scilicet isto
Te falsum damno numen habere ferent!
Si sapis, hunc reddas, ne clamet turbaque dicat: 5
»Non erat
Causidicus uersibus rectis bonus, retrogradis malus
Pax bona, non mala lis, probitas non conscia fraudis,
Questio quas pręstat, da mihi diuitias.
Laus uolo, non uolo res crescat, nam diligo famę
Lumina nec tetris me tego flagitiis.
5 Simplicibus peto ius uerbis, non garrula fundo
Iurgia, nam uerum me puto causidicum.
Causidicum puto me uerum, nam iurgia fundo
Causidicum puto me uerum, nam iurgia fundo
Garrula, non uerbis ius peto simplicibus.
Flagitiis tego me tetris nec lumina famę
Diligo, nam crescat res uolo, non uolo laus. =
Diuitias mihi da pręstat quas questio fraudis, =5
In Fortunam
Fallaci Fortuna manu dat et eripit omnem
Remque statumque simul.
Hęc struit atque eadem turres hęc destruit altas
Imperiumque ducum.
5 Indulget nunquam nec seruo dira nec ulli
Simpliciter domino.
NADGROBNI EPIGRAMI
Ausus confertos incurrere Georgius hostes
Fortunam
Fallaci Fortuna manu dat et eripit omnem
Remque statumque simul.
Hęc struit atque eadem turres hęc destruit altas
Imperiumque ducum.
5 Indulget nunquam nec seruo dira nec ulli
Simpliciter domino.
NADGROBNI EPIGRAMI
Ausus confertos incurrere Georgius hostes
Hic sunt ossa ducis Leonardi condita, cuius
Virtus sub uaria sorte probata fuit.
Nam cum forte prius nunquam maiora pericla
Contigerint, nunquam prospera fata magis,
5 Illum nec tristis fregit fortuna nec alte
Lęta tulit: fortes res decet ista uiros.
Epitaphium eiusdem
Hic tumulata iacent Leonardi principis ossa,
Qui
Hic sunt ossa ducis Leonardi condita, cuius
Virtus sub uaria sorte probata fuit.
Nam cum forte prius nunquam maiora pericla
Contigerint, nunquam prospera fata magis,
5 Illum nec tristis fregit fortuna nec alte
Lęta tulit: fortes res decet ista uiros.
Epitaphium eiusdem
Hic tumulata iacent Leonardi principis ossa,
Qui Lauredano sanguine natus
dic mihi perpetuam.
Epitaphium eiusdem
Credere quis posset: felix in morte quiesco,
Gratior est tumulus quam mihi uita fuit.
Nam neque nunc lites nec iurgia sentio dirę
Vxoris, nec res iam petit illa suas.
5 Ergo ego dilectos omnis uolo Luxa rogatos
Hinc procul ut condant coniugis ossa meę,
Ne mihi post cineres etiam conuitia dicat
Epitaphium eiusdem
Credere quis posset: felix in morte quiesco,
Gratior est tumulus quam mihi uita fuit.
Nam neque nunc lites nec iurgia sentio dirę
Vxoris, nec res iam petit illa suas.
5 Ergo ego dilectos omnis uolo Luxa rogatos
Hinc procul ut condant coniugis ossa meę,
Ne mihi post cineres etiam conuitia dicat
Neue mea exagitet lite sepulchra graui.
iuxta murmura blanda freti,
Alterno dulces miscebimus ore profatus
Dum pueri mensas prandiolumque parant. 20
Mox inuitati pergemus sumere non quas
Dicitur Antoni mensa uorasse dapes,
Nec patinas, Luculle, tuas pinguesue capones,
Siue papillatę sumina grata suis,
25 Sed cenam cui dimisso Serranus aratro
Vellet honoratas applicuisse manus,
Et qua contentus Samnitum sperneret
tenet,
Dic ueniant – iter est modici, Francisce, laboris –
Cumque illis, si me diligis, ipse ueni.
45 Non sic aduentu quondam lętatus Ulyxis
Hortorum cultor dicitur Alcinous,
Nec tanto exceptum pastoris amore Molorchi =
Amphitrioniadem fama fuisse refert,
Ipse ego quam uobis hilari ferar obuius ore
50 Et toto cędam protinus hospitio!
Cunctorum, quęcunque Deus mihi donat,
hospitio!
Cunctorum, quęcunque Deus mihi donat, amicos
Consortes fieri participesque uolo.
Solari interea Martis, Francisce, maligni
Casibus afflictos hac ratione potes:
55 Nec frangi aduersis nec lętis fidere rebus
Egregium quiddam magnificumque putent.
Terrarum nihil orbis habet firmumue ratumue:
Omnia non stabili fertque refertque rota.
Irus ut in Croesum, sic Croesus
Cunctorum, quęcunque Deus mihi donat, amicos
Consortes fieri participesque uolo.
Solari interea Martis, Francisce, maligni
Casibus afflictos hac ratione potes:
55 Nec frangi aduersis nec lętis fidere rebus
Egregium quiddam magnificumque putent.
Terrarum nihil orbis habet firmumue ratumue:
Omnia non stabili fertque refertque rota.
Irus ut in Croesum, sic Croesus transit in Irum,
65 Illo igitur nostrę mentes et uota ferantur
Est ubi perpetui mansio certa boni,
Christicolas immensa beant ubi gaudia fidos,
Gaudia non ulla deperitura die.
Nil hostile timent, nec quicquam triste uerentur,
70 Conspectum summi qui meruere Dei.
Ipse quidem nobis cęlesti in lumine sedem
Esse iubet, non quam nunc habitamus humum.
Propterea quicunque gemit dispendia terrę,
Non tamen inuitus carmina nostra legit.
Francisco Natali Marci Maruli responsio
Angebant, Francisce, mei me funera fratris,
Nulla quies lacrimis nec modus ullus erat.
Omnibus ex illis fuit hic charissimus unus
Quę quandoque animo grata fuere meo.
5 Non sic ipse suum dilexit Castora Pollux,
Eurialus Niso non ita gratus erat.
Querela in canis sui Fusci interfectorem
Hei mihi, Fusce meus, quis te tam uulnere diro
Perdidit innocuum? Cui male notus eras?
Dente minax nulli fueras nec uoce molestus,
Sed cunctis lusu gratus et obsequio.
5 Tu mihi blanda dabas festiuo gaudia gestu
Et caudę crebra mobilitate iocum.
Tu custos nostrę fueras fidissimus aulę,
Me pręter ronchos nil agitare sinas.
Sin me horis etiam pergas sopire diurnis,
Nonne erit ista quies morte molesta magis?
Mors etenim solos dissoluit corporis artus,
30 Non animos perimit nec uigilare uetat.
Tu me, somne, meam superans torpedine mentem
Non ubi sum, non si sim quoque nosse sinis.
Ad Franciscum Martiniacum
Ad Franciscum Martiniacum quod senectus non annis sed ualetudine conferenda est
Sum quoniam, Francisce, tibi charissimus unus
Optas me multas uiuere Olympiadas;
Hoc propter uotis diuos precibusque fatigas
Nec cessas sacris thura cremare focis.
5 Accipe sed quare longeuę tempora uitę
Despiciam: uitii est plena senecta sui.
Curuatur dorsum, titubat pes, membra tremiscunt,
Caligant oculi, dens cadit, ora
Curuatur dorsum, titubat pes, membra tremiscunt,
Caligant oculi, dens cadit, ora rigent.
Laxa cutis fluitat, caluum caput ictibus urgent
Crabro, uespa, culex, musca, tabanus, apis. 10
Elanguent sensus nec quicquam dulce palato est
Inque caua assiduus tintinat aure sonus.
Crebrescunt morbi, quatit artus tussis anhellos,
Consumit tabes et mala mille premunt.
15 Inde etiam mentem solet infestare frenesis
Vt pigeat soles me numerare meos.
Sit ualidum corpus, mens sana et criminis expers, 25
Cum nos de terris cędere fata uolent.
Tunc neque me ceruis, neque me cornice fatebor
Viuacem, nec te, corue, fuisse minus.
Hinc tu, qui multos optas me uiuere in annos,
30 Sat multos annos esse ualere puta.
Dulce merum, dulces uentri indulgentibus escas,
Inflatis pompas, fortibus exuuias.
His illecta dolis infelix turba, salutis
Immemor, in poenas perniciemque ruit.
45 Nec monitus audit, mea nec uestigia seruat,
Denique iudicium nec timet inde meum,
Iudicium horrendum, cum tandem uenerit ille,
Ille dies irę, turbinis ille dies,
Cum concussi ingens fragor
Dulce merum, dulces uentri indulgentibus escas,
Inflatis pompas, fortibus exuuias.
His illecta dolis infelix turba, salutis
Immemor, in poenas perniciemque ruit.
45 Nec monitus audit, mea nec uestigia seruat,
Denique iudicium nec timet inde meum,
Iudicium horrendum, cum tandem uenerit ille,
Ille dies irę, turbinis ille dies,
Cum concussi ingens fragor ętheris astra rotatu
Inflatis pompas, fortibus exuuias.
His illecta dolis infelix turba, salutis
Immemor, in poenas perniciemque ruit.
45 Nec monitus audit, mea nec uestigia seruat,
Denique iudicium nec timet inde meum,
Iudicium horrendum, cum tandem uenerit ille,
Ille dies irę, turbinis ille dies,
Cum concussi ingens fragor ętheris astra rotatu
50 Turbabit rapido decutietque globos.
Circumfusa aderunt sanctorum milia multa,
60 Multa coruscantum milia spirituum.
Extemplo horrificum sonitum tuba fundet ab alto
Diffindens terras Tartara et ima ciens.
Nec mora, consurgent omnes quos lumine cassos
Excepit magno magna parens gremio.
65 Stabit et ante meum rediuiua caterua tribunal
Expectans pauido iussa tremenda metu.
Nanque indiscussum nihil
Excepit magno magna parens gremio.
65 Stabit et ante meum rediuiua caterua tribunal
Expectans pauido iussa tremenda metu.
Nanque indiscussum nihil occultumue latensue,
Nec quod quis tacitus mente agitarit erit.
Pro meritis dabitur merces: seu uita perennis
70 Seu iam non ullo mors moritura die.
Ergo agite, o miseri, quos nunc malus implicat error,
Dum licet,
mea Musa, pedem, trans sydera cęli
Ad superas scandens arces atque aurea templa
Ętherio fer sacra Patri fidibusque canoris
5 Aera permulcens diuinas concine laudes.
Tuque faue coeptis nostram nec sperne Camenam,
Magne Pater, quanquam digno Tua numina cantu
Non colimus: quisnam dictis mortalibus ęquet
Immortale decus? Sed non tacuisse iuuabit.
10 O cęli terręque sator mundique uerenda
10 O cęli terręque sator mundique uerenda
Maiestas nullumque Deus reticende per ęuum;
Ęterne o rerum genitor, cui summa potestas,
Infinita boni uirtus, sapientia prima,
Cui neque principium nec in ullo tempore finem
15 Constituo; superas solus longe omnia sęcla
Tempus in omne idem, sine mensuraque modoque,
Ipsi par Tibi, cui conferri nulla queat res,
Et cuius formam concessum effingere
quo me tantarum culmine rerum
Captum, Musa, rapis? Quę si Tibi forte darentur
Promere posse palam, num tanti carminis orbis
105 Esse capax poterit? Nunquid confinia cęli
Non angusta forent? Sed nec Tibi dicere fas est,
Quę quoque scire nefas: arcanum denique mundi
Hic Deus est, cui nosse datum, qui solus in omnes
Ingreditur latebras causasque et nomina rerum
110 Cuncta habet ante oculos et
forte Symoni,
Qui studio foedę ductus auaritię
15 Diuinum donum uenale putabat et eius
Esse emptor cupiit uenditor ut fieret.
Si uis tanto igitur non execrarier ore,
Nec tribuas precio sacra nec accipias.
Hinc Lyddam ueniens Aeneam curat hiantem
20 Vi morbi nodis membra soluta suis.
Tabitha mox Ioppe fato collapsa resurgit
Atque iterum illius uiuere coepit
Qui studio foedę ductus auaritię
15 Diuinum donum uenale putabat et eius
Esse emptor cupiit uenditor ut fieret.
Si uis tanto igitur non execrarier ore,
Nec tribuas precio sacra nec accipias.
Hinc Lyddam ueniens Aeneam curat hiantem
20 Vi morbi nodis membra soluta suis.
Tabitha mox Ioppe fato collapsa resurgit
Atque iterum illius uiuere coepit ope.
Auribus arrectis excipienda dabat.
Plebs miserata uirum certę subducere morti
Cum tandem uellet uel simul ipsa mori,
15 Non tulit id sanctus finemque petendo laborum
Orauit, cassę nec rediere preces.
Nanque animam multo perfusus lumine spirans
Tradidit hanc Domino protinus ipse suo.
Exanimes artus Egeę pręsidis uxor
20 Maximilla tegens contumulauit humo.
Ipse Abiatarus mitris et honore superbus
Discipulis Christi durus et asper erat.
Hic igitur uerbis regem induxit Herodem
Innocuum ut rigido disecet ense caput.
15 Nec tamen iste necem sanctus passurus iniquam
Immemor officii uel pietatis erat:
Dum trahitur, quendam tristi langore leuauit
Conspexit media quem recubare uia.
Post hęc occisi rapuit Hispania
hic Dominęque nepos Dominique minister,
Sed Domini frater dictus ob effigiem.
5 Natus erat sanctus, sed sanctus coepit haberi
Cum coepit dubios promere barba pilos.
Carnibus abstinuit nec uini pocula sumpsit,
Nullo illi placuit tempore tonsa coma.
Non unguenta quidem fuerant nec balnea curę,
10 Sed sine fraude fides et sine labe pudor.
Huic licuit soli sanctorum sancta
erat sanctus, sed sanctus coepit haberi
Cum coepit dubios promere barba pilos.
Carnibus abstinuit nec uini pocula sumpsit,
Nullo illi placuit tempore tonsa coma.
Non unguenta quidem fuerant nec balnea curę,
10 Sed sine fraude fides et sine labe pudor.
Huic licuit soli sanctorum sancta subire,
Hunc quę uelabat linea uestis erat.
Orandi huic usus submisso poplite creber
solent.
15 At postquam est urbis Senarię ad moenia uentum,
Sunt iussi uanis sacrificare deis.
Ecce autem templum: uix succedentibus illis
Imo saxa ruunt effigiata solo
Nec falsi potuere dei consistere coram
20 Illis qui ueri signa tulere Dei.
Turba sacerdotum subito commota furore
Inuadunt sanctos et laniando necant.
Sed nil proficiunt: terra simulachra
De laudibus diui Hieronymi carmen
Delmatię lętis olim generatus in oris
Hieronymus toto notus in orbe fuit.
Inter Catholicos unus facundior omnes,
Iudice me, magno nec Cicerone minor.
5 Cecropia doctus lingua doctusque Latina,
Hebraicos didicit Chaldaicosque sonos.
Felix tam uarię donis donate loquellę,
Ingenio multum, nec minus arte ualens!
Iudice me, magno nec Cicerone minor.
5 Cecropia doctus lingua doctusque Latina,
Hebraicos didicit Chaldaicosque sonos.
Felix tam uarię donis donate loquellę,
Ingenio multum, nec minus arte ualens!
Te Scripturarum castigatore recessit
10 Omnis ab utroque menda fugata libro.
Te monstrante patent sensus et enygmata uatum,
Iam licet obscuris nil titubare locis:
Te duce, prostratis erroribus, alma triumphat
Ecclesia et laudes concinit usque tuas.
Tu nobis consulta, modos monitusque dedisti
Per quos alta poli scandere ad astra datur. 20
Nec tamen ista magis uerbis calamoque docebas
Quam uita et factis, uir memorande, tuis.
Nam Latium linquens Syrię deserta petisti,
Sacco membra tegens esurieque domans.
25 Illa angusta specus
uidisse sedentem
Fulgentemque super culmina summa Deum;
Sępe supernarum pastus dulcedine rerum
40 Ieiunus totas perstitit hebdomadas;
Illi terribiles se submisere leones
Nec dedignati sunt sua iussa sequi.
Nullus tunc domitor, uis nulla subegerat illos,
Et caput imperio supposuere suo.
Grande uiri meritum, cui grex quoque mutus honorem 45
Pręstitit et sęuę quem
ineptitudinemque uerborum
respiciens, sed ipsius, cui dicata sunt, sanctitudinem maiestatemque contemplans.
Id si feceris, non Orphea non Lynum non Thamiram non Amphionem, neque Echiona
neque Ariona neque Demodocum neque Terpandrum, nec Simonidem nec Timotheum nec
crinitum a Vergilio nostro Iopam desyderabimus. Tu unus pro omnibus satis eris.
uerborum
respiciens, sed ipsius, cui dicata sunt, sanctitudinem maiestatemque contemplans.
Id si feceris, non Orphea non Lynum non Thamiram non Amphionem, neque Echiona
neque Ariona neque Demodocum neque Terpandrum, nec Simonidem nec Timotheum nec
crinitum a Vergilio nostro Iopam desyderabimus. Tu unus pro omnibus satis eris.
respiciens, sed ipsius, cui dicata sunt, sanctitudinem maiestatemque contemplans.
Id si feceris, non Orphea non Lynum non Thamiram non Amphionem, neque Echiona
neque Ariona neque Demodocum neque Terpandrum, nec Simonidem nec Timotheum nec
crinitum a Vergilio nostro Iopam desyderabimus. Tu unus pro omnibus satis eris.
Pallent ora, cutem ruga senilis arat,
Caligant oculi, patulę, surdescitis, aures,
Vix geritis, tremuli, dorsa repanda, pedes.
Denique ad extremos ęui peruenimus annos,
Nec tamen auxilii spes mihi parua Tui est.
Peccaui, fateor (quis enim sine crimine uiuit?),
Sed rogo ut ipsa meis iam medeare malis,
Ne super his Coluber possit ridere superbus
Meque
Vtque uelim quod uelle decet, quia certa salutis
Spes erit inde mihi, gloria magna Tibi.
Nam Tibi posse datum quantum Tibi uelle supersit,
Erigere afflictos, pręmia ferre piis.
Nec tamen ut magni me pendas, posco, sed illum
Qui nos ipse suam fecit ad effigiem,
Nec quam uilis ego spectes, sed quantus ubique est
Non dedignatur qui meus esse pater.
Maiestas
Nam Tibi posse datum quantum Tibi uelle supersit,
Erigere afflictos, pręmia ferre piis.
Nec tamen ut magni me pendas, posco, sed illum
Qui nos ipse suam fecit ad effigiem,
Nec quam uilis ego spectes, sed quantus ubique est
Non dedignatur qui meus esse pater.
Maiestas immensa Dei nostrique Tuique
Te facilem pręstet propiciamque magis.
Mens animusque mihi
Sed tamen assiduis fletibus ora madent,
Fletibus heu cassis; sed Tu, sanctissima Virgo,
Imple, precor, lachrymis uiscera nostra piis,
Vltimus ut saltem moeror mihi non sit inanis,
Nec qui coenosis commaculetur aquis,
Sed purus nitidusque fluens simul abluat omnes
Erroris maculas munditiemque paret,
Et sese ad uoti referens primordia nostri
Exoret pacem iam mihi
Moribus excultis Aloysius atque Marinus
Heu ueluti amissum te sibi uterque dolent;
Hi prece sollicita sacratum numen adorant
Vt possint tecum uiuere siue mori.
Nicoleos sine te Petrarcha nec incubat aris
Vt prius, oranti tu sibi in ore sonas.
Te meminit superos tacita si uoce fatigat,
Te licet absentem nocte dieque refert.
Carmen ubi accepit factum de Virgine Sancta
Retrieve all occurrences (This may take some time to download)
Zbirka Croatiae auctores Latini, rezultat Znanstvenog projekta "Digitalizacija hrvatskih latinista", dostupna je pod licencom Creative Commons Imenovanje-Nekomercijalno-Dijeli pod istim uvjetima 3.0 Hrvatska.
Podatke o projektu vidi na www.ffzg.hr.
Za uporabe koje prelaze okvire ove licence obratite se na http://www.ffzg.unizg.hr/klafil/dokuwiki/doku.php/z:digitalizacija-hrvatskih-latinista.