Your search found 14337 occurrences

Retrieve all occurrences (This may take some time to download)

Click here for a KWIC Report

Occurrences 13835-13933:

mundi
Moenia, quaque omnes res sint compage revinctae.
Unus ita, at variis illudens partibus error
Pene omnes certo palantes tramite pellit,
Speratamque vetat cupidis contingere metam.
Hos ego ut evitem scopulos, nec turpiter errem,
Altricem, primis coepi quam noscere ab annis,
In cujusque sinu insenui, describere terram
Aggredior, quae parva quidem, at mihi carior una
Omnibus est alio positis sub sidere terris.
Scilicet hic

insenui, describere terram
Aggredior, quae parva quidem, at mihi carior una
Omnibus est alio positis sub sidere terris.
Scilicet hic nobis amor e coelestibus oris
Advenit, et stimulis generosa potentibus urit
Pectora, nec turpi patitur torpere veterno.
Hic me, quandoquidem nequeo majora, coegit
In decus hoc Patriae, quodcumque est, edere Carmen. LIBER

Non longe hinc gemini scopuli, et distantior alter,
Cujus forma humilis pelagi vix eminet undis.
Hi licet hoc jaceant tractu, non omnia eunti
Tuta tamen, nam non positos uno ordine cernis,
Nec bene defendant, subitò siqua orta procella
Lintrem illo deprendat in aequore, quod patet omnes
Ventorum ad flatus, et vasto gurgite terret:
Hos ubi praetereas scopulos, iter omne peractum est.
Appulsus

Exemplo stimulos aliis in pectore fixit,
Jure novi in patria Tiphys sibi nomen adeptus.
Fama est, antiquos urbem posuisse colonos
Non ubi nunc gens illa habitat, sed colle propinquo,
Qui nec nomen habet modo, nec grave sentit aratrum.
Usque adeo attrivit patriam teterrimus hostis,
Et nihil ex illa placuit Diis urbe relinqui
Inscriptos praeter lapides, quos cura priorum
Eripuit tenebris,

stimulos aliis in pectore fixit,
Jure novi in patria Tiphys sibi nomen adeptus.
Fama est, antiquos urbem posuisse colonos
Non ubi nunc gens illa habitat, sed colle propinquo,
Qui nec nomen habet modo, nec grave sentit aratrum.
Usque adeo attrivit patriam teterrimus hostis,
Et nihil ex illa placuit Diis urbe relinqui
Inscriptos praeter lapides, quos cura priorum
Eripuit tenebris, servantque in honore

Auras quam lenes Zephyri captare per aestum.
Ut quemdam aspexi mihi notum (is vixerat ante
Rhacusae, at quia decoxit, concesserat illuc, Alieno aere obstricti, nec valentes solvere in Rhacusana urbe immunes sunt, si in aedibus ad se pertinentibus se claudere loco carceris velint. At qui ibi domos proprias non habent, hoc loco domicilium figentes secundum leges nostras immunitate gaudent, nec ob debita civilia ulla amplius molestia

Alieno aere obstricti, nec valentes solvere in Rhacusana urbe immunes sunt, si in aedibus ad se pertinentibus se claudere loco carceris velint. At qui ibi domos proprias non habent, hoc loco domicilium figentes secundum leges nostras immunitate gaudent, nec ob debita civilia ulla amplius molestia affici possunt.
Decocti immunes ubi sunt) in limine tecti
Prostantem, causas petii, simul ille reponit.
Lux hodie, ut nostis, solemnior, et locus

Ad tecta a longo cursu rediere, suarum
Plus nimio uxorum subitò reddantur amantes,
Absque illis potuere diu qui vivere, quodque,
Ne sibi forte alium anteferant in amore, verentur,
Nec prodire illis fas, aut admittere quemquam:
Tantum credulitas suadet vesana rigorem.
Ut numerum pervidi omnem, vicina petebam Hoc antrum Scipun appellatur

Ovid. Metam. lib.4. Cap. 8. Sic de Cadmo, et Hermione in serpentem versis.
Nunc quoque nec fugiunt hominem, nec vulnere laedunt,
Quodque prius fuerint, placidi meminere dracones.
Intus aquae dulces manantes divite vena,

Ovid. Metam. lib.4. Cap. 8. Sic de Cadmo, et Hermione in serpentem versis.
Nunc quoque nec fugiunt hominem, nec vulnere laedunt,
Quodque prius fuerint, placidi meminere dracones.
Intus aquae dulces manantes divite vena,
Unde haustum e

depressa jacet? potiusne per illam
Dulcis aquae leni quod agantur murmure rivi?
Nil horum placet, et praestat nescire fateri.
Ductus aquae potius (monumentum hoc quando vetustum
Restat adhuc spectandum oculis, nec jam abstulit aetas)
Dicere pauca monet: nempe hinc Epidaurius olim
Ad se se longo venientes tramite lymphas
Incola potabat: multum splendoris in illo
Nunc quoque Romani spirat, qua parte superstes.

Incola potabat: multum splendoris in illo
Nunc quoque Romani spirat, qua parte superstes.
Calcis materies adeo solidata resistit
Gressibus, assiduò qui calcant, quadrupedantum,
Ferro ut duritie certet, nec nomina in uno,
Qui faciundo operi praeerant, vel nunc quoque possis
Litterulis inscripta loco spectare Latinis.
Addictus fuit hic Epidauro ager omnis, et aptus
Sufficere ad victum populo opportuna

ea, ab illius quae deinde emersa ruinis Rhacusa hodierna.
Urbs stetit, hoc caruit longis aetatibus agro,
Nec nisi ab hinc seclis sibi quatuor aere paravit
Sic modico, ut tenuis pretio modo villa, domusque,
Quam tunc totus ager venum majore daretur.
Quippe ferunt, populi cum grex numerarier omnis
Desierat, tribus

Bartholomaei.
Navigium ipse, animas quod quinquaginta vehebat,
Apta luce parum dum funem a littore solvunt,
Nuper aquis pelagi aspexi implacabilis haustum:
Nec sua longaevas matres, tenerasque puellas
Protexit pietas, sacra quae e Virginis almae, Haec Ecclesia in suburbio Pillarum posita, quam vulgo dicunt la Madonna delle

locis altior esse incipit, ideo ab hiatibus per hyemem aquae superfluentes absorbentur. I
At mare si tumeat diu, ineluctabilis haeret
Illa loco, occlusisque foris in se ipsa residit.
Nec res illa malo cedit tamen, ubere limo
Nam sic pinguescit, laetaque uligine tellus.
Quin alia utilitas oritur nova, plurima namque
Advolat huc fluvialis anas, stagnoque natantes
Agricolis plumbo multae

Saepe manu, et valido prosternunt verbere frondis,
Exorta dein luce novas in retia captant.
Haud populo Isacidum loca per deserta vaganti
Depluere uberior vis circum castra solebat.
Nec modus hic simplex venari, aut fallere solum
Hoc avium mediocre genus solet incola, perdix
Sed multa, et turtur capitur quoque vivus, eosque
Plumbo etiam multi perimunt, raucasque palumbes,
Querquedulam, et

At neque Straveaeis sylvestres montibus absunt
Damae, atque hinnulei plus hîc vice simplice capti,
Thracum vicinis assueti excurrere ab oris.
Nec verò aucupio piscatus cedit, ad unum
Quamvis ille genus referatur, at hercle Deorum
Apponi dignum mensis. Qui expertus, in amni
Gljutaeo sapiat quid capta anguilla

Parcius id tamen, et recolunt cum propria quaedam
Festa loci, et bove tum vetitum sit, et ariete vesci.
Copia quae Bacchi tum absumitur! Orgia credas,
Non sacrum celebrare pio solemne Patrono.
Nec tamen ingeniove carent, tempusve quod agri
A cultu vacuum turpi patiuntur abire
Segnitie: hic tractat fabrilia, construit alter
Dolia: sunt calathos qui lento e vimine texunt,
Pars lateres coquit, illi in

parte habitant, sed durior illis
Et victus, nam saxa inter vix ponere vites
Exiguas licet, et caules, ubi gleba relinquit
Quid spatii; gregibus dites tamen, herbiferique
Pabula suppeditant montes satis apta, nec illic
Serius enato pote quidquam gratius haedo
Afferri in mensam convivis. Haec loca quamquam
Asperiora situ, noctu tamen incola Nigri

Res oculis pergrata, rudi at miracula vulgo,
Illius tardo causas cognoscere facti.
Hîc mola multa, rotaeque terendis frugibus aptae
Consurgunt, hîc fervet opus noctesque, diesque,
Nec mora, nec requies, nisi magno cum aruit humor
Penè aestu, et serpit taciturnus paupere vena:
(10) Quod fere contigit circa festum S. Hilarionis

pergrata, rudi at miracula vulgo,
Illius tardo causas cognoscere facti.
Hîc mola multa, rotaeque terendis frugibus aptae
Consurgunt, hîc fervet opus noctesque, diesque,
Nec mora, nec requies, nisi magno cum aruit humor
Penè aestu, et serpit taciturnus paupere vena:
(10) Quod fere contigit circa festum S. Hilarionis

Praecipuum vocitabant nomine Burnum,
Praesulis et fuerat sedes hîc tempore longo
Post urbis priscae excidium, quò, ut tutius esset,
Relliquiae populi se se infelicis agebant.
Nec regio haec ignota viris: Epidaurus illae
Semper ager fuerant terrae. Mox alta Rhacusa
Ut stetit, huc fato se se meliore reduxit
Gens ea, et afflictis coepit confidere rebus.

Siquid adhuc superest, ipso de rure loquamur.
Hîc quadam montis praerupti in parte remota
Magna cavernosi lapidis, scabrique, domorum
Apti fornicibus (tophum dixere) struendis
Copia continuò resecatur, nec tamen umquam
Deficit, emolumenta loco haud exilia, circum
Penè omni genere hoc lapidis regione carente.
Hic magno Hilariona locus veneratur honore, (13)

Cum longe leviorque aliis ac purior, hinc est
Utilis haud minus aegrotis, quam commoda sanis:
Urbs amat, agrestesque etiam non illius undae
Nescivere decus portantes mane puellae,
Nec vacuus mercede labor. Prope germinat omnis
Vite locus, pomisque arbos, cerasisque rubescit
Grandibus, egregiique saporis sunt quoque mora
Sanguinea: et cucumis seritur felicius illic,

ordinem tres, qui illud opus perquam sedulo curent, quod paucis abhinc mensibus feliciter inchoatum.
Incumbit, jamque instat opus, ferventque periti
Artifices) magno haec poterunt cum foenore reddi,
Nec Canis aestivi rabiem trepidabimus ultra,
Idque etiam, Juncheta, tuae debebimus undae.
Me gemini hîc cogunt carmen producere Pagi:
Montis in abrupti, nostras qui desuper arces
Arduus

Hîc quoque frigidior per noctem spirat: amictus
Ne tibi tum levior cave sit, si picta per amnem
Te placidum vel cymba vehit, littusve sedentem
Detinet, incautos morbi plerumque sequuntur.
Nec verò in culpa locus est, nam praebita ab ipsis
Causa malo, algescant, et tristia pharmaca potent.
Rus licet hoc aliis nostrae vicinius urbi,
Multusque appellat conducto huc remige civis,
Nec non

Nec verò in culpa locus est, nam praebita ab ipsis
Causa malo, algescant, et tristia pharmaca potent.
Rus licet hoc aliis nostrae vicinius urbi,
Multusque appellat conducto huc remige civis,
Nec non illi etiam veniant, urbemque frequentent,
Agrestes nimium tamen, ingeniique retusa
Sunt acie, hisque solent veterum permulta parentum
Vel nunc obicier dicta insulsissima, quorum

de parte cadentem
In solem distans haud longo tramite Malphi
Panditur insignis portus, quo tuta carinis
Est statio, et placido subsidunt aequora fluctu,
Cum notus Hadriacum miscet mare, nec sinit aut hac,
Aut illac ratibus procedere. Turbida verùm
Vix ubi composuit melior freta, velivolae uno
Egressa puppes hinc tempore conspiciuntur
Credere se pelago, et cursus iterare relictos.

ipso,
Quà leni incipiunt colles assurgere clivo,
Cuncta tenet late frondescens Palladis arbos,
Mille cados olei dare in annum commoda, baccas
Si bene crescentes oleaginus impleat humor.
Nec verò et vallis quà pars jacet ima supinae,
Egregii desunt fructus, pars venditur urbi,
Pars inopes Cererem obliti vescuntur agrestes.
Sunt quibus in virides salientis rivulus undae
(Quippe scatent multi

Exurit, segnesque rotas depressior unda
Haud agitat: parva ergo viris lucra inde trahuntur,
Vicinis allata licet sic commoda pagis.
Nulla magis pisces, neque certius aequora celant,
Quam sinus hic, nec vile genus stabulatur, et unum.
Pars nassis capiunt, pars retibus, altaque quosdam
Fuscina per noctem taedis ardentibus atram
In cephalos armat, queis hîc sapor optimus, et qui
Prorsus abest

traxi,
Arrisitque locus; naturae ad munera sed nil
Addidit ars. Quod si pedibus mare propter obiri
Hic omnis posset sinus, et vestigia ferri
Longius, alliceret plures, blandeque teneret;
Nec me vicini stringentem littoris oras
Vano exerceret cessantem cymbula motu.
Editiore jugo scatet algidus humor, ab alno

Voda ad johe Illyricè
Nomen habet: leviorem aliis, potuque salubrem
Quod memorant, puerum hinc urnas deferre jubebam,
Fama nec illius laticis mihi vana reperta.
Incola frumenti penè hîc nil emetit, atque
Area propterea siqua est, magis apta choreis,
Agrestes agitant festa quas luce puellae.
Nulla boum

siqua est, magis apta choreis,
Agrestes agitant festa quas luce puellae.
Nulla boum videas armenta hîc pascere: vaccam
Siquis habet (sed rarus habet) lac vendit, agellis
Ingeritur dein pingue fimum: nec multus abundat
Laniger hîc, multaeque locus neque prodigus herbae.
Hoc ego pauperius nil vidi rure, meaeque
Hîc esto finis, quoniam jam longa, Camoenae.

undis
Ille locus, cui sex saltem, septemve perennes
Natura indulsit latices, quorum utilis aegris
Non unus, parvamque apte appellaveris Idam.
Rure sub hoc magnis statio solet esse carinis,
Nec semel hîc tenuit numerosas anchora classes, Classes Turcica, Russa, et Gallica annis proximè elapsis illic per plures dies, diversis tamen temporibus pacificè, jactis anchoris, sunt commoratae.

distans haec villula rusticationi percommoda ab iis cum voluptate invisebatur. illam
Distraxere: hercle! Hi melius, queis empta, benigno
Lumine nam Pallas spectant, Pomona, Cereresque.
Utile nec tantum capitur, conjungitur unà
Dulce etiam, hîc vacuum curis quia degitur aevum.
Publica per medium via rus: hac pulcrius ipse,
Commodiusque meis nil optem gressibus, aequa
Nam longo tractu se porrigit,

Astaream, veteres possis quod vertere terras.
Illarum dominos lex indulgentius ipsa
Respicit, et multos est elargita favores.
Nec rudis hîc populus, nec cultu pauper, et oris
Gratia commendat, vestisque decentia sexum.
Hoc nostrae commune locis penè omnibus orae,
Res ubi, praeter agri culturam, et nautica cordi.
Qua causa huc ierim,

Astaream, veteres possis quod vertere terras.
Illarum dominos lex indulgentius ipsa
Respicit, et multos est elargita favores.
Nec rudis hîc populus, nec cultu pauper, et oris
Gratia commendat, vestisque decentia sexum.
Hoc nostrae commune locis penè omnibus orae,
Res ubi, praeter agri culturam, et nautica cordi.
Qua causa huc ierim, nunc accipe, ne mihi

stat nobile nomen.
Mittitur illi equus, at sacrum differre recusat
Praesul opus, praestare brevi quod possit in hora.
Advenit interea comes, et cum Praesule munus
Jam functo, secretò agere hic quoque, nec mihi quisquam
Illum Tiresias poterat dissolvere nodum
Nos porta exclusi, submissa loquentibus est vox,
Compositi vultus consultò, et denique cuncta
Apparere mihi rem pure posse

Mox ipsi: haurire a doctis rerum utile semper
Notitias. Quae natae illic, portantur in urbem
Praestantes cynirae, tum fraga, ac cerea pruna,
Atque alia egregium servantia poma saporem;
Nec non unde sibi primaeva ab origine nomen
Pagus habet, gracili de canna nunc quoque crates
Siccandis uvis texunt ac ficubus aptas.
Non injucundam speciem rus exhibet, alto
Si

In hac sylva mercatus nundinatorius quotannis fit die sacra Beatae Annae.
Nostrates, pars qui caligas huc sutor agrestes
Urbanus tulerat, nec longa in pectora barba
Demissa Morlachi aberant, clamore replentes
Haec loca, dum mercis genus haud divenditur unum.
Hos ego, femellasque ejusdem gentis in orbem
Ducere

genus haud divenditur unum.
Hos ego, femellasque ejusdem gentis in orbem
Ducere mox choreas vidi, quos horrida setis
Pectora contectos ac brachia, ni pede capris
Vidissem absimiles, nec bina assurgere fronti
Cornua, pro Faunis agrestibus, ac Satyriscis
Accepsem facile: tantum instar in artubus horum est.
Hinc abeo, et geminis, ad quos locus attinet omnis,

fere in montium jugis ante crematis serunt, quod illi dicunt palit laʃine.
Hordea, sed multa passim juga consita vite,
Serius etsi illis coquitur vindemia saxis.
Hîc ego nec numerum referam, nec cuncta locorum
Nomina, cursim aliquos attingam, teque rigenti
Gromacja impositam saxo, quae docta tenaci
Fingere vasa luto figulos agrestibus

ante crematis serunt, quod illi dicunt palit laʃine.
Hordea, sed multa passim juga consita vite,
Serius etsi illis coquitur vindemia saxis.
Hîc ego nec numerum referam, nec cuncta locorum
Nomina, cursim aliquos attingam, teque rigenti
Gromacja impositam saxo, quae docta tenaci
Fingere vasa luto figulos agrestibus addis,

teque rigenti
Gromacja impositam saxo, quae docta tenaci
Fingere vasa luto figulos agrestibus addis,
Aptior ut gemina veniat tibi victus ab arte;
Nec te Cliscevium sileam, aut te Gljubcia tellus.
Ut verò haec illi, propria quam voce vocamus

Vertice Tmorus, Olympo audens, et Pelio, et Ossae
Aemulus ostentare caput: feliciter illis
Collibus et pingues oleae, vitesque coluntur.
Nec verò et moros illic oblita virentes
Inserere est solers industria, et aurea nentem
Stamina vere novo incumbunt educere prolem. In multis aliis Rhacusanae ditionis locis,

isque etiam percommodus: inde feruntur
Gravosium, pedibusque viae quod restat onusti
Permultis humeros rebus, quas vendere portant,
Sive e condicto dominis, donove daturi,
Conficiunt; nec res sane injucunda tenellis
Non sine balatu centum comitantibus haedis
Intrantes urbem aspicere. Acceptissimus his fit
Caseus similis cono, nam quatuor apte

Diviso in partes norunt includere ligno:
Hunc sparto innectunt, qua latior, inde per ignem
Trajiciunt, summasque jubent nigrescere partes,
Unde novus sapor adveniat pergratus edenti.
Nec verò, quamvis deserta haec littoris ora,
Negligitur penitus piscatio, Lissatiique
Incola subjectum descendens ad mare captu
Sardarum hac etiam fit dives in aequoris

insulsos edere cantus:
Cura viros haec vana tenet, vix caetera curant.
Foemina plus illis certe valet, et nisi terram
Haec foederet rastris olus insertura, gregique
Lac premeret, neretque domi sua pensa, nec unctos
Illi ederent caules, tegerent neque vestibus artus,
Venalisve ullus ferretur caseus urbi.
Horum ego, cum senio effoeti, morbisve, petentem
Haud unum parvae stipis aera per ostia vidi.

pestis
Se in terris aperit Bosnensibus, hic locus omnis
Castrorum in morem vallis cingentibus horret
Ordine tergemino fixis: vigilantia fines
Assiduo obtutu servat noctesque, diesque:
Nec cessatur, ab ima omnis ni stirpe revulsa
Saeva lues jam nulla sui vestigia liquat.
Hîc mediocrem etiam, et sementi rusticus aptum
Campum habet, hîc scabro de pumice prosilit unda,
Optima potu, ipsoque

plenas, centumque vocati
Vescuntur, potantque, et quicumque advenit ultro.
Iam mensa instruitur, nurus hanc inscendit ab uno
Margine, mox pedibus spondam percurrit ad imam.
Assistit paulum illa epulo, nec vescitur, exin
Cum leviris capit illa dapes, aliaque recumbit
In mensa. Ut saturi, dotalisque arca puellae
Vestibus omnigenis, tela et Memphitide dives
Panditur, huc dona

manibus levirorum sponsa ministrat,
Dein in amicitiae signum parat oscula, contra
Haec illi vitare fuga, nam turpe putatur
Oscula ab hac capere, amplexu quae fota recenti est.
Pompa haec conjugii, hi ritus, nec plura locutus
Me liquit, coepti at revocat me carminis ordo.
Lissatium in media penè hac regione locatum
Non aliquo clueret sine nomine, magna lacuna

Nunc quoque quod vivo sit populus adsita fonti.
Rusticitas his magna locis dominatur, agresti
Longe omnes feritate alios Imotiça vincit.
Haud alibi plures scelerati, nec caput unum 11 Haec facinorosorum hominum major copia inde procul dubio provenit, quia hic pagus ad ultima Turcarum confinia situs est; solentque finitimi ubique pejores aliis esse ob facilitatem transitus in alieni Principis fines, et

lautos spectantia ad usus.
Tempore certo anni paulò est corruptior aer, Mensibus aestivis videlicet usque ad medium Autumnum.
Nec coeli vitio tribuendum: hoc efficit ipsa
Didita in alveolos campi pars plurima (quamquam
Causa mali et Naro vicinus, stagnansque) ubi lentae
Thetyos unda jacet sale commutanda marino,

Patricio incumbit vendendi cura, tribusque
Demandata viris cura altera, ut omnia, ad illam
Quae rem pertineant, expendant naviter, atque
Sollicite reparent, si quid vitiaverit aetas.
Nec satis, ast illuc lex praecipit ipsa, per omnes
Ut semel accedant annos, cum mollior, atque
Unà opibus dives variis pars incipit anni.
Addicti officio veniunt, pariterque ministri,
Et plura utiliter curant;

Hoc latronum genus immanissimum vulgo Uskocchi vocabatur.
Cura Patrum tectura suos: terrae illa, marisque
Horrendus fuerat terror, nec saevior ulla
Pestis, et ira deûm Illyricas penetravit in oras.
Illa Liburnorum e terris excurrere primùm
Coepit, ubi fortis nunc Segnia surgit in auras,
Vixque ea colluvies post saecula multa

Id linquunt penitus, quo saevum id degere monstrum
Noverunt, capiuntque fugam. Quid, si ipse feratur
In lina adsiliens mago impete? Proh! dolor, hirtis
Artubus haec lacerat, vixque est reparabile damnum.
Nec non immanes aestivo ubi sidere thynnos
Deprendunt, loca saepe adii. Cum caerula cori
Frigidulis crispant alis, jaciuntur in altum
Retia, praeda viros tum numquam eludit hiantes.

Tum portum petii, qui commodus, attamen amplis
Huic nil cum ratibus commune, minora frequentant
Tantum navigia oppositis venientia ab oris,
Quà Naro in Hadriacas praeceps evolvitur undas,
Nec minor accessus nostris, quae proxima mittunt
Littora. Quondam etiam Stagni majoris ad urbem
Cernere erat portum mediocrem, quò sale onustae
Magnae accedebant puppes, oppletus arena
Qui modo,

ubere gleba.
Contra ex adversa parte aequoris Osclea parvo,
Stupaque respondent Stagno, ostriferaeque lacunae,
Utraque post montem tamen abdita nec videt aequor,
Nec pretiosa coloni inopes conchylia mandunt. De Puncta, seu peninsula Rathanaea, Illyrice

ex adversa parte aequoris Osclea parvo,
Stupaque respondent Stagno, ostriferaeque lacunae,
Utraque post montem tamen abdita nec videt aequor,
Nec pretiosa coloni inopes conchylia mandunt. De Puncta, seu peninsula Rathanaea, Illyrice Ràt, Et de

Ad Boream oppositus locus est, multumque frequentat
Dalmata, seque juvant in rebus mutùa egenis.
Non ego cuncta meis hujus loca versibus orae
Complectar, memorabo aliquot, sed plurima mittam,
Ordine nec certo peragam. Tu Jagnina carmen
Prima aperis, populo namque et numerosius aucta es,
Nomen et ipsa viro, qui late his praesidet arvis (4)

undam (11) (11) Horum insula paucis milliariis a peninsula abest Rathanaea.
A Corcyraeis quaerunt sibi: non gregis ingens
Copia; nec multo subigit bos vomere campos.
Melle tamen, subamari aliquid quod servat, abundans
Est regio, montesque thymo redolente virescunt.
Finibus in multis nostros (nam in talia vulgus
Pendet ubique rude)

Ipsa suis serit hîc manibus, nudoque rubentes,
Despumante mero, pede foemina comprimit uvas:
Multaque praeterea, agrorum quae postulat usus,
Exequitur muliebre genus: labor ille seniles
Nec rugas fert ante diem, pulcrosve colores
Imminuit, namque haec opera et mediocris, et ipsae
Os utraque pari malarum a parte profuso
Velo, stramineoque tegunt sibi solis ab aestu
Pileolo: sic haeret honos

Baptistae, aliae die Assumptionis B. M. Virginis, In aliis verò locis statis pariter diebus multae per annum celebrantur. 5
Mercatus: quidam aere parant, aliique vicissim
Mercibus immutant aliis; nec rarus ab urbe
Huc quoque se nostra defert mercator onusto
Navigio rebus, sibi quae nostrisque parantur,
Dalmaticisque viris pariter venientibus illuc.
Relligiosa domus (dispar colit ordo

Contigit, ut variae mille inter corpora gentis
Protinus agnoscas: stupidum sic illa, et agreste
Quiddam affert, primo ad risus ut provocet omnes
Aspectu, vinique eadem fucata colore est.
Nec mirum, quippe infanti matercula quaevis
Vix nato digitis primoribus ingerit ori
Bacchaei guttas niveo cum lacte liquoris.
Rufo etiam, cui rara fides, plerumque capillo

Hac amor in proceres redit arte in pectora plebis.
Quin etiam huc pueros famulatum saepe parentes
Mittere amant, ut litterulas, ac scribere discant:
Hoc tamen est mirum, recitoque ut verba Sibyllae,
Nemo nec ingenio mediocri hîc nascitur: horum
Qui sapiens illis octavus creditur esse
Semper in ore sonat Quidam, qui nescio quale
Illyrico evulgavit opus sermone, moramque
Quod traheret Romae, Romano murice

hac e classe virùm, queis cura sacrorum
Incumbit, queisque haec scatet insula, tempore nullo
Ut desinit. Saltem dignas addicere ad artes
Se vellent, corpusve aliquo exercere labore,
Qui non dedeceat mystas, nec lumina vulgi
Offendat, sed cura aliquos haec unica tangit,
Rustica nobilium ut mercede negotia tractent.
Hinc turba agrestum in media nunc fervida musta
Hos pleno cumulare lacu,

ego sic vos affari, quam fallere blande,
Invidamque subire, animi quam abscondere sensa.
Hactenus ergo rudes, nunc et cognosce superbos.
Nulla licet jactare queant patrum inclyta facta,
Nec magnis generatim opibus natura beavit,
Longo illi inter se tamen ordine stemmata ducunt.
Nobilis hic erit, ille ignobilis audiet, ambo
Uno rure sati cum sint, et vilibus orti
A patribus, pariterque rudi,

est a parte maris, mox lenior intus
In pulcros colles assurgit: mitibus imae
Pomis luxuriant valles; vis provenit horum
Maxima, Gnossiacis primùm quae misit ab oris
Pulcra Cydon; nec avara Ceres hic esset, ut olim,
Cum sua quisque suo mandabat semina campo:
Nunc ea ab externis vehitur; penuria tantum
Fontani est laticis, felix ter et amplius, hoc si
Praeterea natura bono ditasset; at

a parte locus? Putealibus undis,
Quas et privati, Communeque servat, egestas
Arcetur, pecorique lacum fodere profundum.
Vis populi hic major, brevior licet ambitus illi,
Quam Melitae, nec sparsim habitant, locus unicus omnes
Colligit, a pelago asperior quò semita ducit.
Abditus ille latet, mox sensim ut panditur, est quo
Lumina jucundè recrees, duraeque laborem
Compensate viae sit amoena in

Ingens sylva loco, quae semper caesa, virensque
Semper inexhausto pubescit vivida foetu:
Illa et suppeditat transtra ad navalia querna
Robora, et ad lateres ramalia magna coquendos;
Nec Ladestinis urbana obsonia lignis
Pauca coqui struit ingenium sudantis ad ignem.
In nemore hoc ingens fungorum copia: vesci
Partem ipsi, partem sale sparsam includere ligneo
Vase solent

sed prima cadentem.
In longum tenuata jacet: si latius esset
Huic spatium, multum inde suo accessisset honori.
Quà pelago incumbit, scopulis ac cautibus altis,
Pars multa, in valli speciem praecingitur; at nec
Appulsus etiam lenes, accliviaque absunt
Littora. Rarescit numero, nam dena colentis
Pascere quae populi satis aptè millia posset,
Vix mille agricolis vicos in quinque

aperit portus haec insula, classis
Quisque capax magnae est, celso quoque vertice montes
Illa habet, et multa frondentes ilice sylvas,
Pascuaque, et colles, atque arva feracia passim;
Nec fontes desunt haud una e rupe scatentes.
Ad Rhacusanos proceres suprema potestas,
Fructus ad Monachos, et caetera commoda spectant,
Quorum vel famulos, vel dixeris esse clientes.
Ante rudis nimium fuit

Ad Rhacusanos proceres suprema potestas,
Fructus ad Monachos, et caetera commoda spectant,
Quorum vel famulos, vel dixeris esse clientes.
Ante rudis nimium fuit incola, cunctaque prisco
More gerebantur, nam nec premere ubera vaccis
Ullus homo potuit suadere, oleasque feraces
Collibus apricis serere, aut a littore telis
Praedones arcere, necent ne forte, patrumque
Sic sacramentum violent,

Pluribus esuriem haud dubitant exinde diebus
Ferre ipsi, hospitii accendit sic gloria pectus.
Ad cultum mediocre solum, sed fortia multò
Fert vina, et varios fructus: minus apta serendo
Frumento tellus; nec quod satis, incola verrit,
Secum ex urbe tamen cum vendita ligna reportat
Queis plenos lintres vehit huc plus mille quotannis.
Maximus hinc illis proventus, et una bipennis
Agrorum

ferre ruinas.
His quoque caprini pecoris vis maxima, et haedos
Hic citius matres, aliis quam fiat in oris,
Parturiunt: nivei partem bibit incola lactis,
Cogitur utilius pars altera, nec Melitaeus
Caseus invisit mensas sine honore secundas.
Piscatus multis mediocri hic magna labore
Commoda fert pariter, patriusque quod ante vetabat
Mos, longos ineunt diversa per aequora cursus

Hunc tractum, Blatti in pago sed morbidus aer; Blatto Illyrice, Stagnum latine significat.
Nec causam nescire licet: torpentibus undis
Hic stagnum, quod circa habitant, et nomen ab illo
Fert locus, anguillis locuples aqua, regiaque alti
Cum caeli tonat, è quodam egrediuntur hiatu
Immanes, numeroque

Praesidiumque loci geminae hinc, atque inde minantes
In coelum assurgunt turres, tormentaque belli
Ignivoma insedere rotis, malus otia nequis
Haec ausit turbare Patrum, sedesque beatas.
Nec locus hîc reticere, alter quod vitreus illic
Stet lacus: hic primo longe arctior: undique clausus
Olim erat, excisa parva mox rupe per artem,
Ille quoque adjectus magno est, atque efficit unum.
Permultos

certo
Stridentes soliti ictu, atque asperitate locorum
Protecti, et nemorum vastis anfractibus aequè ac
Magno pugnantum numero valideque, diuque
Deditione tenus vim sustinere Quiritum.
Nec mihi quisquã adeo gravis hoc dissuadeat auctor,
Illud quod lapidis vulnus memorabile, bello
Dalmatico in quodam Augustus quod rettulit idem, (12) 12 Sveton. in

licet addere nostrae.
Quid ni, si Cretae solventem a littore puppim
Scriptor in Hadriacas actam sacer indicat undas,
Non verò in Lybicum, Melite altera quo jacet, aequor?
Nec furiosa Euri vis mixta aquilonibus Afrum
In mare tum quibat propellere, barbara dici
Gens ea nec poterat, si forte illius ad oram
Naufragus accesset Paulus, neque vipera

indicat undas,
Non verò in Lybicum, Melite altera quo jacet, aequor?
Nec furiosa Euri vis mixta aquilonibus Afrum
In mare tum quibat propellere, barbara dici
Gens ea nec poterat, si forte illius ad oram
Naufragus accesset Paulus, neque vipera morsu
Saeva venenifero, quales haud insula nutrit,
Illic laesisset miserum, verùm hîc, ubi

14 14 Hoc fuit Saecul. X.
Atterit, aligeroque jubet servire Leoni.
Mox Melita accessit nobis, nec jam incola raptas
Vertebat praedas ad littora: parta labore
Res proprio coepit jucundior esse, soloque
Non tantum robusta virorum corpora, se se
Foeminae at ipsae etiam tunc addixere colendo.

artes,
Sublabi in patria rerum praeclara videmus.
Ipse ad se facilè queat id genus incola lucri
Pertrahere, assiduòque domos, quas surgere passim
Aspicimus, decorare suo sit gloria saxo,
Nec petere ex alia regione, quod intus habemus. De Insula Jupanae illiricè Scipan III.

S. Giorgio minoribus aptus navigiis.
Celsae ubi stant turres, terror praedonibus olim,
Nunc tantum ornamenta loco. Leni imus ad aedes
Ascensu, nec longè aberant; coenatur, eoque
Dormitum. Vix membra thoro resupina locabam,
Cum quoddam agrestum genus exululare ferarum Haec animalia Historiae Naturalis scriptores communiter vocant

unum,
Ni vivum possent, mandaverat, ut sibi plumbo
Mittere curarent enectum. Informior illi
Est rictus, rutilante pilo, canis aureus audit
Ipse, licet species alia est, nec rite canino
Adscribenda venit generi; plus carne, minusque
Fruge alitur, noctuque vagans sibi pabula quaerit,
Atque ululat, sacri sonitum simul audiit aeris.
Vix ubi lux exorta, ferens è limine gressum

Esse auctam, tantisque bonis? Sub paupere testa
Haud aliter baccas clausit natura nitentes.
Vis populi non parva loco; si major, opinor,
No ita magnus agri modus, ut nunc, esset agresti,
Nec domus una cadus plus centum ferret olivi.
Multum aliàs valuere mari, longosque tenebant 16 Vide Anselmum Bandurium Benedictin. in Antiquit.

Ut Commune sibi obtinuit: vix emerat, ecce
Diruit, exaequatque solo. Furor istane suasit?
Haud verò: id sapiens fecit, nam vendita lucrum
Allatura sibi saxa haud mediocre putabat,
Sic quod nec Pauli bissex fecere carinae, 11 Pauli III. Pontificis, cujus classi imperabat Marcus Grimanus Patriarcha Aquilejensis. Eo cum 4. navibus Epidaurum profecto,

conquesti sunt, qui suis ob hoc facinus iratissimus, et gravissima comminatus supplicia et homines abductos, et bona reddi jussit; quae deerant, se rediturum postea promittens. 11
Queis direpta omnis fuit insula, nec tremor ingens 12 Anni 1667. die sexta Aprilis. 12
Terrae olim, unus homo turrim evanescere fecit.
Quam melius Patres, quorum curâ aenea

Mos illis vetus est praestanti talia mystae
Nudo obolum, sibi quem tollat, defigere in ovo,
Non ovum dare, quod pagis fit in omnibus, illa
Adducti causa, posset quod forsitan olim
Augeri his pretium, nec conjectura fefellit,
Cum viginti obolis simplex nunc veneat ovum.
Traditum ab antiquis retinere tenaciter urgent
Sic morem, seque hoc credunt pacto esse beatos.
* Adjicere hic quaedam locus, emendareque,

cinxere sacella
Sacra loca, atque ipsas Solymorum imitantia sedes;
Ipsaque adest Magni forma, exemplumque Sepulcri.
Relligio haec tantum voluit sibi, caetera et horti,
Et vites, oleaeque tenent, nec deficit herba,
Quam numero exiguus vervex, et bucula pascat.
Non hîc ulla domus surgit privata: Ghetaldus Vide P.

Unde et nomen habent, cautes natura locavit,
Quae magno frangant venientes murmure fluctus,
Pulsarique vetent vicini littora portus,
Cum notus hiberna violentior intumet unda.
At satis haec, nec plura decet dare carmina parvis. Prosopopeja Rhacusanae Urbis VII.
Olim nidus eram alcyonum, desertaque

potius adstipulor, quem vide lib. V. pag. 192. Tom. I Commentarior. suorum temporum.
Atque urbem dici jussit, licet urbis imago
Vana forem, cum nec fossis praecingerer altis,
Moenia nec tegerent, nec pernox invigilaret
Armati custodia militis. Hinc ego sensim
Crescere, postque aliquot clarae urbis saecula vultum
Prodere vix tandem potui, haud obnoxia

192. Tom. I Commentarior. suorum temporum.
Atque urbem dici jussit, licet urbis imago
Vana forem, cum nec fossis praecingerer altis,
Moenia nec tegerent, nec pernox invigilaret
Armati custodia militis. Hinc ego sensim
Crescere, postque aliquot clarae urbis saecula vultum
Prodere vix tandem potui, haud obnoxia gentis
Externae sceptro, propriis sed

192. Tom. I Commentarior. suorum temporum.
Atque urbem dici jussit, licet urbis imago
Vana forem, cum nec fossis praecingerer altis,
Moenia nec tegerent, nec pernox invigilaret
Armati custodia militis. Hinc ego sensim
Crescere, postque aliquot clarae urbis saecula vultum
Prodere vix tandem potui, haud obnoxia gentis
Externae sceptro, propriis sed legibus

de quo vide Tuber. lib.cit. pag. 196. et quinque sequentibus. 17 invisaque tyrannide vexat:
Dumque mea cervice jugum depellere tentant,
Nec cives inter bene convenit, utile visum
A Veneta urbe virum (pollens tunc arte regendi
Longè alias haec inter erat) sibi poscere, ut ipse
Dux esset populi, verùm inviolabile staret
Jus urbi, legesque suae:

se contulerant; et post paucos annos Thomas ultimus Bossinae rex occupato ab eodem Mechmete ejus regno ad nos pariter advenit. 29
Ludibrium reges profugi, nec defuit ipsum 30 Joannes Lascaris, Demetrius Calcondila, Emanuel Marullus, Paulus Tarcaniota Joannis pater, Marullus Tarcaniota,

Pone iram, atque expende animo, an fas, crimina gentis
Totius ut nostrae damno privata luantur?
Culpa ego qua teneor, quod castra aliena secuti
E nostris pauci tulerint in te arma? Voluntas
Nec me, crede tuis ulla hostibus addidit, at vi
Illud ego accessi ad faedus, duroque coacta,
Terrigenùm nulli quod fas deflectere, fato.
Antiqui potius reminiscere foederis, oro,
Quod

exitio; nam barbara regna
Dum Lybiae Carolus vult subdere, multaque classi
Nostra suae puppis se adjungit, nunc fera frangit
Tempestas, nunc hostis habet, mersatque profundo.
Nec minus Afrorum terris heu! noxia nobis
Unda Tagi, quamvis tu Lusitana, Philippe, 33 Philippus II. Hispan. rex potitus fuit Lusitaniae regno anno

Excidium, Austriacae post debellata Viennae
Moenia cum nostras victor referatur ad oras.
Di melius! Ferro ut cervix huic secta, quievi,
Quàque licet, sequor informes reparare ruinas.
Nec minus a patria procul, Odrysiasque per urbes
Pars gentis nonnulla meae, quae vivere frugi
Assueta, et priscos mores servare, parandis
Mercibus utiliter vitae per mille labores
Strenua navabatque operam, et

jungant Patres, ac sceptra resumant.
Verùm cum tenuis rerum fortuna mearum
Tum foret, ipsa aliquid tentare urgebat egestas.
Ergo novas puppes confestim molior, et jam
Fervet opus, surgunt centum illico; nec mora rursus
Centum alias, totidemque struo, jamque omnibus undis
Thetyos aequoreae volitant; quaeque hactenus una
Interclusa mihi, ecce novo jam munere Thracis 8

Bibliographia locorum inventorum

Retrieve all occurrences (This may take some time to download)

Click here for a KWIC Report