Your search found 14337 occurrences

Retrieve all occurrences (This may take some time to download)

Click here for a KWIC Report

Occurrences 3173-3270:

interdum non inuiti legant. Nos itaque non ista mittimus, ut doctiorem instruamus, ne prouerbio locus detur: Sus Mineruam, sed ut doctissimum honore, quo possumus, prosequamur. Abundabat et Dauid noster, quum iam regnum accepisset, diuitiarum copia, nec tamen dedignatus est a Siba seruo modici admodum precii munuscula accipere. Ita spero te quoque, sanctissime Cardinalis uirque doctissime, pro tua in omnes humanitate in nostro opere suscipiendo facturum. Quod quum feceris, non accipies beneficium,

Suppeditet? Non Cyrrheę de uertice rupis
Descendens lauroque caput pręcinctus Apollo,
1.5   Non Nysę numen, furiata mente Lyęus,
Pieridumque chorus. Nam non ego dicere Troię
Excidium Thebasue paro nec sparsa cruore
Thessala Romano bellis ciuilibus arua,
Sed cęlo cognatum opus arcanisque sacratum
1.10   Mysteriis. Quorum qui solus crederis autor,
Solus, magne deus, mihi iam cantanda ministres.

Vix numeranda suis uenerantes numina uotis.
Ergo Iudaicę primus moderamina gentis Saul rex
1.25   Ciso natus Saul et regni sceptra tenebat,
Non recto officio nixus nec legibus ęquis, Samuel propheta
Quum Samuel uates dictis mordacibus illum
Aggrediens et facta deo non grata reuoluens
Hęc responsa dedit: "Quoniam tibi certa Tonantis

sinistra
Conueniens animique uigor super omnia celsus.
Agnouit uates hunc unum ex agmine tanto
1.150   Esse quidem, cui fata dari sublime tribunal
Israhelitarum regnique insigne iubebant,
Nec mora, repletum diuino chrismate cornu
Effudit Dauida super, plaudente corona
Fratrum. Iocundo genitor magis astitit ore.
1.155   Rege salutato Samuel sua tecta petiuit,
Ad Ramatęque lares passu properante

Quicunque ergo hominum nimis audax mente procaci
Despicit ętherii monitus mandataque regis,
1.170   Hic procul exclusus populi de sorte fidelis
Spirituum iuris sese sciat esse malorum
Nec nisi placato resipiscere posse Tonante.
Placatus dabit ille feros de pectore motus
Pellere tranquillamque admittere corde quietem
1.175   Et tandem nullas horrescere demonis iras. Saul, Cisi

Esse uolo, tibi me totum do, dedico totum,
Insanum sanumque sequar pariterque iuuabo,
Quicquid deinde meę uires artesque ualebunt.
Seu res uisa lyram fuerit seu poscere ferrum,
1.225   Pręsto adero, nec me segnem timidumue uidebis
Vlla in re quandoque tibi." Post talia dicta
Mens illecta magis Saulis concępit amoris
In iuuenem stimulos et iam fidentius illi
Credere se et uultu magis aspirare fauenti.

Affuit hic Dauid, quid sit cum fratribus actum,
Quęsitum missus, tunc regia signa secutis.
Atque ubi conspexit cum telo stare Gygantem,
Dumque illum nemo pręsumit tendere contra,
Exultare ferum nec adhuc decedere ab illo,
1.395   Quo uoluit certare, loco, turbatus in iram
Exit et ad regem prompto sermone profatur: Dauid ad Saulem
"Psaltes ante tuus, pugilem nunc offero dextram,

Atque ait: "O iuuenum mihi iam charissime, quo te
Nunc tuus ardor agit? Transcendis nisibus annos.
1.410   Ante pilos certare cupis, tyrunculus illa
Attentare audes ueterani militis arma,
Nec tibi succurrit, quam pręstans uiribus ille est,
Quam ferro instructus, quam toto corpore magnus?
Immodico moderare animo mentemque ferocem
1.415   Refrenans melius florenti consule uitę
Et patere, ut subeant alii

Corithosque leues et sęuum flexibus arcum.
2.25   Hęc cuncta ut fuerint multo licitanda triente,
Ille tamen sese maioribus undique donis
Pręstabat dignum. Regi parere paratus,
Illorum, quę iussa sibi, nec mole grauari
Nec poterat diri terreri sorte pericli
2.30   Impauidusque animo simul inuictusque labore
Omne sibi iniunctum pręclare munus obibat.
Inuidiam poterat laudis superare decore,
Si

flexibus arcum.
2.25   Hęc cuncta ut fuerint multo licitanda triente,
Ille tamen sese maioribus undique donis
Pręstabat dignum. Regi parere paratus,
Illorum, quę iussa sibi, nec mole grauari
Nec poterat diri terreri sorte pericli
2.30   Impauidusque animo simul inuictusque labore
Omne sibi iniunctum pręclare munus obibat.
Inuidiam poterat laudis superare decore,
Si sibi pręlatum post talia facta tulisset

munus obibat.
Inuidiam poterat laudis superare decore,
Si sibi pręlatum post talia facta tulisset
Non ita duro animo Saulis uecordia regis. nota
2.35   Sed nec ferre potest illos nec amare superbus,
Quos anteire uidet famę melioris honore.
Exuuias igitur quum Dauid et arma Golię
Suffixumque caput pilo portaret ad urbem,
Israhelitarum tunc undique concita pubes

Inuidiam poterat laudis superare decore,
Si sibi pręlatum post talia facta tulisset
Non ita duro animo Saulis uecordia regis. nota
2.35   Sed nec ferre potest illos nec amare superbus,
Quos anteire uidet famę melioris honore.
Exuuias igitur quum Dauid et arma Golię
Suffixumque caput pilo portaret ad urbem,
Israhelitarum tunc undique concita pubes
2.40  

uultus Dauide uocato
Et dextram dextra tangens sic ore profatur: Saul ad Dauidem
"Foedus amicicię tecum firmare perennis
Est animus. Dauid charissime, mitte timorem
2.90   Nec quicquam dubites. Tua sit uolo sponsa Merobe,
Virgo inter natas forma pulcherrima nostras,
Quum dulces de te nobis paritura nepotes.
Tum tibi pręstantem regali stemmate prolem.
Perge modo et dignum tam

nepotes.
Tum tibi pręstantem regali stemmate prolem.
Perge modo et dignum tam pręclaris hymeneis
2.95   Te pręstare stude. Primę dux esto cohortis
Atque Palestinos uastator curre per agros,
Nec pecori, nec parce uiris. Prostrasse Goliam
Et pepulisse procul nostris a moenibus hostem
Non satis est, nisi Marte ferox aliena lacessas
2.100   Illorum populans fines, inuadere regni
Ausi qui dudum fuerant

Tum tibi pręstantem regali stemmate prolem.
Perge modo et dignum tam pręclaris hymeneis
2.95   Te pręstare stude. Primę dux esto cohortis
Atque Palestinos uastator curre per agros,
Nec pecori, nec parce uiris. Prostrasse Goliam
Et pepulisse procul nostris a moenibus hostem
Non satis est, nisi Marte ferox aliena lacessas
2.100   Illorum populans fines, inuadere regni
Ausi qui dudum fuerant campestria nostri."

Iusseris, ipse tui Dauidis primus in illas
Stringetur gladius. Generosior ista Merobes
2.120   Connubia accipiat. Satis est mihi gratia pacis,
Quam pręstas, o rex. Habeo nil charius illa."
Sic fatur Dauid nec adhuc expertus amoris
Lasciui stimulos, pugnas tractare uoluptas
Illi maior erat. Studiis mens dedita belli
2.125   Non poterat molles Veneris admittere lusus.
Ergo regalis genialia pacta puellę

"Macte" aiunt "uirtute tua, fortissime Dauid,
Chare nimis regi! Tibi nubere nanque Micholam
2.155   Ipse suam statuit natam: quę sępe petita
Diuitibus clarisque procis, tibi traditur uni.
Nec dubita, multas quod nondum possideas res,
Non aliud pater ipse sua pro uirgine munus
Poscit quam centum inuisę prępucia gentis,
2.160   Arua Palestinosque colit quę plurima campos.
Merces magna, leuis labor est.

Sed tamen "Experiar dubii discrimina belli"
Inquit "et anne humiles oculis deus aspicit ęquis.
Porro quum fuerim satis hoc expertus in illo,
2.170   Qui nostrę iacuit prostratus uerbere fundę.
Idem, spero, deus nec in his me deseret ausis.
Exurgens igitur cuneos ad bella coactos
Instructamque aciem trahit audax et ruit ultro.
Vrgebat, quę tarda solet quoque corpora pronis
2.175   Cogere ad arma animis, adamatę forma

uocatam Saul ad Micholam
Increpitans "Tantumne animi superesse, Michola.
2.485   (Quod nunquam rebar) potuit tibi," dixit "ut hostem
Per mea securum ludibria siueris ire?
Nec regem metuis, nec honoras stulta parentem." Michola respondet
Illa sub hęc lachrymis caute respondit obortis:
"Heu miseranda meę sortis lugendaque multum
2.490   Conditio! Si iussa patris

Saul ad Micholam
Increpitans "Tantumne animi superesse, Michola.
2.485   (Quod nunquam rebar) potuit tibi," dixit "ut hostem
Per mea securum ludibria siueris ire?
Nec regem metuis, nec honoras stulta parentem." Michola respondet
Illa sub hęc lachrymis caute respondit obortis:
"Heu miseranda meę sortis lugendaque multum
2.490   Conditio! Si iussa patris complere laboro,

regi.
Ergo ipsi pariter cantus dulcedine capti
3.45   Commendare deum cęli terręque potentem
Incipiunt clarosque uiros pietate fideque,
Obliti Saulis mandatorumque nefandę
Cędis in indignos nec quicquam triste merentes.
Hoc ubi uulgatum, cuneus quoque tertius armis
3.50   Mittitur instructus ualidorum Marte uirorum.
Ventum erat in Naioth, tunc ęque contigit istis
Ac primis: Posita laudes feritate

Tu modo cures,
Nequando tradar regi sine more furenti nota
Infensoque mihi. Non ęquo examine uerum
Iudicat iratus, nescit moderamina mentis
3.120   Et rationis egens nec amicis parcere nouit." Ionathas respondet
Tunc Ionathas manibus geminis ad sydera tensis
"Testor" ait "diuum regem, me mente fideli
Cuncta relaturum tibi, Dauid, protinus illa,

sinistrum.
At siquid simulanter agam, si fallere nitar,
Ignifero tunc me trudat sub Tartara telo
Omnipotens Saulisue sinat decedere dextra.
3.130   Nil igitur dubites de me, charissime Dauid,
Nec de Saule quidem. Nullum tam corde latenti
Ducere consilium poterit, quin detegat ore
Aut moesto aut hilari. Nec prodest fingere uerbis
Diuersum, quando mentem frons indicat ipsa.
3.135   Tu memor esto tui Ionathę,

Omnipotens Saulisue sinat decedere dextra.
3.130   Nil igitur dubites de me, charissime Dauid,
Nec de Saule quidem. Nullum tam corde latenti
Ducere consilium poterit, quin detegat ore
Aut moesto aut hilari. Nec prodest fingere uerbis
Diuersum, quando mentem frons indicat ipsa.
3.135   Tu memor esto tui Ionathę, quum uiuere liber
Coeperis absque metu, quum summum culmen honoris
Ascendes populo plaudente, fauentibus

Quanto amor exitio tibi sit quandoque futurus
In Dauida tuus, quanta hinc infamia nostro
Confletur regno, quod adhuc non oppetat ille?
Certum est ut pereat, quo saluo sępe salutis
Me piget ecce meę. Sed nec, si uixerit, ulla
3.175   Spes tibi regnandi post funera nostra relicta est.
Viuum plebs sequitur, uiuenti sceptra dabuntur,
Et tunc priuatis tua uita sub ędibus ęuum
Exiget infelix, si non extincta recedet.

deuicto toties tam nobilis hoste, David
Respondit Dauid, suppresso crimine duri
Erga se Saulis, se rege iubente uenire
Quędam secreto speculatum partibus illis,
3.250   Nec procul inde suos comites residere fatetur.
Vtque aliquo uictu ieiunos adiuuet illos,
Orabat, quando ista dedit responsa sacerdos:
"Non alii, Dauid, mihi sunt hoc tempore panes
Pręter sacratos, quibus

Ensis Golię
Iesseides gladium tollens pręcingitur ipso
Thecaque eductum dextrę libramine quassat
Et neque de Calibum talem uenisse caminis
Asserit, Ęthnea nec de fornace Cyclopum Doech Saulis mulio
3.295   Affuit hic Doech, Cisidę mulio regis,
Ęditus in campis idola colentis Idumes,
Ore ferus prauusque animo, uersutus et astu.

Siue alieno etiam contracto debitor ęre,
Omnes uno animo rupem gratanter Odolam
Conscendunt lętique ducem Dauida sequuntur.
3.360   Bellatrix ea turba uirum munitaque telis
Illum circumstat nec non et pręlia poscit,
Illi pręsidio sese auxilioque futuram
Spondet et illius iussis parere paratam.
Imperet in medias Saulis licet ire phalanges
3.365   Et conferta uiris armisque irrumpere castra,

cohorte.
3.390   Ipsum autem Saulem campus Ramatheus habebat,
Quem nemus argutum ramalibus integit umbris
Perspicuique rigant scatebrarum aspergine fontes. Saul
Ast illum nec amoena loci mulcere uoluptas
Eualuit, subitam ne flaret turbidus iram
3.395   Et contracta suos terreret fronte maniplos.
Prętentans hastile manu gestuque minaci Saul ad suos

impius
Solus barbaricę damnatus crimine Doech
Impietatis ait: "Quid multorum arma requiris,
O rex? Ecce tuus quam fido pectore Doech
3.485   Scit seruire tibi, facto testabitur isto."
Nec mora, districtum crebris rotat ictibus ensem,
Nunc hunc, nunc illum, lethali uulnere cunctos
Sternit humi. Riui currunt per prata cruoris.
Corpora fusa iacent, cęsos mors occupat artus,
3.490   Candida sanguineo

Dum pia crudeli prostrasset corpora letho
3.500   Octogena uirum numero superaddita quinque.
Sed neque tot Saulis sedata est cędibus ira.
Iussit adhuc rabidus Nobę disperdere plebem
Non ętatis agens, nec agens discrimina sexus.
Nec pecori parcens. Animantia sustulit uno
3.505   Cuncta die. Nemo de strage superfuit ista Abiathar filius Achimelech
Pręter natorum iugulati antistitis unum

letho
3.500   Octogena uirum numero superaddita quinque.
Sed neque tot Saulis sedata est cędibus ira.
Iussit adhuc rabidus Nobę disperdere plebem
Non ętatis agens, nec agens discrimina sexus.
Nec pecori parcens. Animantia sustulit uno
3.505   Cuncta die. Nemo de strage superfuit ista Abiathar filius Achimelech
Pręter natorum iugulati antistitis unum
Effugio elapsum, proprio qui nomine

Abiathare, fuit me pręter? Criminis huius
Autor ego. Quanquam manifesta pericula uitę
Poscere compulerint, quę tunc donata recepi
3.520   Quęque reposta meę menti, non eximet ulla
Obliuio, nec longa situ squalente uetustas
Obducet meque immemorem nulla arguet ętas.
Tu maneas mecum! Longe timor omnis abesto,
Nil dubites! Aut nostra manus te proteget, aut hanc
3.525   Si quisquam uitam mihi tollet, tollet

aut hanc
3.525   Si quisquam uitam mihi tollet, tollet et idem,
Abiathare, tuam. Sors ambos una manebit."
Ille igitur moestos ex hoc lenire dolores
Incipit atque suis melius confidere rebus
Nec penitus miserum se credere castraque nusquam
3.530   Linquere Dauidis uel se diuertere ab ipso. Liber IV

Lib. IIII Vrbs Ceilla
Interea muros, turres et tecta Ceillę
Turba Palestinę subsidens Marte premebat.
Audiit hoc Dauid nec mente quiescere quiuit,
Vt, quos ipse suis toties deuicerat armis,
4.5   Oppugnare tribus hi pergant oppida Iudę,
In quibus una fuit urbs nobilis ista Ceilla,
Consuluitque deum, nunquid succurrere fessis

Illius apprensam clamidis disecuit oram.
Et Saul ignarus facti tenebrosa relinquens
Antra suos adiit coeptamque per ardua tendit
4.230   Ire uiam furiis ardens stimulatus et ira
In Dauida ducem nec adhuc infensus in illum
Infestusque minus. Post regem Dauid et ipse
Cum sociis latebras exit properanter opacas
Et cito pręrupti superat latera ardua montis,
4.235   Vnde inimica queat sublimior ipse tueri

Heu, nunquam cessas et aperto quęrere bello,
4.245   Me miserum ut perimas, cui dudum certa potestas
Te data perdendi fuerat, sed sanguine dextram
Hanc scelerare tuo et tantum committere crimen
Nec uolo nec uolui. satis est potuisse uideri.
Aspice, sitne tuę decisa hęc fimbria uestis.
4.250   Quam mea nunc elata manus tibi monstrat et offert.
Ac perpende simul, siquid molitur iniquum,
Siquid agit prauum

Heu, nunquam cessas et aperto quęrere bello,
4.245   Me miserum ut perimas, cui dudum certa potestas
Te data perdendi fuerat, sed sanguine dextram
Hanc scelerare tuo et tantum committere crimen
Nec uolo nec uolui. satis est potuisse uideri.
Aspice, sitne tuę decisa hęc fimbria uestis.
4.250   Quam mea nunc elata manus tibi monstrat et offert.
Ac perpende simul, siquid molitur iniquum,
Siquid agit prauum tuus hic

Palmiferumque caput sub cęli nubila condis. Nabal diues
Iste Maonis erat Nabal ditissimus urbis,
Pręter opes alias fuerant cui mille capellę,
4.305   Grex ouium triplo maior, nec paruus equarum
Atque boum numerus. Sed tantum mentis egenus
Ipse fuit, quantum fortunę rebus abundans.
Ingenio durus, teter, cerebrosus et asper,
Moribus incultis et in omni sordidus actu.

Deficere humanę iam coepit copia frugis,
Ille tuas defendit oues, dum castra teneret
Istis fixa locis quondam. Non defuit hedus
4.330   De gregibus, non agna tuis; pecuaria nemo
Diripere est ausus nec furto abducere. Miles
Innocuas tenuit, te non offendere iussus,
Ipse manus et quę tua sunt intacta reliquit.
His illum obsequiis siquid meruisse fateris, nota

fugiente pecus tutum fuit. Ergo uerentur
Prędones seruum, qui nunc deserta peragrat
Et pauidus domino quęrit latitare relicto.
4.350   Ergo alimenta meis tollam tonsoribus, illum
Vt pascam, atque homines, quorum nec nomina norim,
Nec genus aut patriam, saturem modo carnibus istis,
Quas nostris iussi pueris famulisque parari?
Regnabit, dicunt, Dauid. Sed dicite: Nabal,
4.355   Progenies magni (si nescis) clara Calephi,

Prędones seruum, qui nunc deserta peragrat
Et pauidus domino quęrit latitare relicto.
4.350   Ergo alimenta meis tollam tonsoribus, illum
Vt pascam, atque homines, quorum nec nomina norim,
Nec genus aut patriam, saturem modo carnibus istis,
Quas nostris iussi pueris famulisque parari?
Regnabit, dicunt, Dauid. Sed dicite: Nabal,
4.355   Progenies magni (si nescis) clara Calephi,
Vt regnes optat felicius

illius foedassem sanguine dextram!
Sed neque solius contentus cęde ruissem
In genus omne suum pariter grassanteque ferro
Orba domus dominum lugeret, pignora, seruos
Et mutas pecudes, catulis, mihi crede, nec ipsis
4.485   Parcere mentis erat. Tibi nunc ea cuncta remitto,
Cedo cuncta tibi. Tali tua munera lege
Insuper accipio, si me mea fata sequentur,
Vt quandoque tibi sim multo plura daturus.

Alta quies crapulam digessit mensque nitere
5.40   Coepta nitente die est, uerbis aggressa maritum
Abigail narrat quę gesserat. Ille periclo
Territus audito trepidos uix sustinet artus.
Inde stupens nec adhuc meritas euadere poenas Comparatio
Posse timet. Veluti mediis qui fluctibus olim
5.45   Iactatum fragili meminit se forte carina,
Quos uix effugit fluctus, exhorret eosdem

meritas euadere poenas Comparatio
Posse timet. Veluti mediis qui fluctibus olim
5.45   Iactatum fragili meminit se forte carina,
Quos uix effugit fluctus, exhorret eosdem
Nec potis est illos animo memorare quieto.
Liber erat poena Dauidis munere Nabal.
Sed mulctante deo stultę commissa loquellę
5.50   Et benefactori mala probra relata, repenti
Post bis quinque dies rapitur sub Tartara

palmas Dauid ad deum
5.55   Et uoce intenta "Tibi, mundi maxime rector,
Grates" inquit "ago. Tu iusto facta proterui
Ingratique uiri poenarum uerbere pulsas
Nec potes ipse pati, collata iniuria seruis
Vt sit inulta tuis. Tu me decędere ab ira
5.60   Curasti incoepta, ne lęsus lędere pergam,
Sed magis ignoscam. Nunc te dixisse recordor:
'Cędite uindictam mihimet, punire

relucens
Syderea cęlum diuini prospera nutus
Signa dedit, facto quum Dauid fine quieuit.
Inde subit mentem formę decor Abigailis
Submissusque animus prudensque loquentia linguę
5.75   Nec facunda minus, quanta curaque fideque
Quęsierit ueniam, sed et impetrarit iniquo
Et uenia indigno post impia facta marito.
Ergo suis illam thalamis admittere secum
Decernens quosdam genialia iura

Inclinans audax animi sic fatur Abisas:
"Ecce deus, deus ecce tuum tibi tradidit hostem!
5.135   Vtere sorte data! Vis uno cuspidis ictu
Conficiam Saulem?" Quotus hoc uetuisset in hoste
Tam sibi suspecto, quem iam nec mitia uerba
Reddere placatum poterant, nec cognita fidi
Pectoris officia? At uetuit Iesseius heros.
5.140   Qui tunc tale suo responsum fudit Abisę: Dauid ad suum Abisam

deus, deus ecce tuum tibi tradidit hostem!
5.135   Vtere sorte data! Vis uno cuspidis ictu
Conficiam Saulem?" Quotus hoc uetuisset in hoste
Tam sibi suspecto, quem iam nec mitia uerba
Reddere placatum poterant, nec cognita fidi
Pectoris officia? At uetuit Iesseius heros.
5.140   Qui tunc tale suo responsum fudit Abisę: Dauid ad suum Abisam
"Mitte animum talem! Nequaquam criminis expers

Quis furor hic, o rex? Ignoscas, talia fari
Compellit me quippe dolor, tibi semper honori
Quum fuerim, quum nostra tuos euerterit hostes
5.185   Dextra. Palestinę memorant mea gesta phalanges
Nec mihi se cęssisse negant, certamen inire
His quoties placuit. Nunc tuti gaudia carpunt,
Quod mala, quę passi te sunt autore, meorum
Viribus atque meis, te nunc ultore ruina
5.190   Compensare mea iam sperent atque

Crede fore, ipse meam quando superesse salutem
Quam periisse magis cupias. Quod credere nunquam
Induci posset mea mens, nisi talibus esset
Edocta indiciis, fateor nil certius istis."
5.215   Sed nec adhuc Dauid se prorsus credidit illi
Raptaque restituens "Velut" inquit "sępe peperci
Ipse tuę uitę, sic rebus fata secundis
Me seruent sortemque uelint auferre sinistram."
Tunc et Cisides illi ipsi

domus pars altera haberet,
5.255   Altera pars marium tantum foret hospita turbę. nota
Nanque uiros inter turpe est residere pudicis
Diuersique cauere parum consortia sexus.
Nec decet armatos atque aspera bella gerentes
Foemineis blande mixtos habitare cateruis.
5.260   Vt Saul audiuit. quod Getham cęssit ad urbem
Iesseides Dauid, fugientis destitit armis
Terga sequi missisque uirum

Exitii expertem poterant tunc reddere nullum.
5.290   Et quum res raptas Getheam ferret ad urbem
Iesseides, coram iactabat talia sese
Israhelitarum genti sublata referre.
Id simulare leuis fuit error, nec tamen ullum
Desęuire nefas aduersus corpora gentis
5.295   Infidę, mandante deo disperdere cunctos,
Quorum Iudeę promissa noualia plebi
Essent atque omnis possessio debita terrę.

parem, numero sed enim pręstare uirorum
Hostilem turmam et duri munimine ferri.
Ęstuat infelix curisque urentibus ęger
Consulit ętherii, quę lęsit, numina regis.
Vt sibi nulla dari uidit responsa, nec ulla
5.360   Somnia, quę belli possent prędicere finem,
Nec monita, a sacris frustra quęsita prophetis,
Protinus ad magicas se transtulit impius artes, Saul de euentu pugnę consulit

ferri.
Ęstuat infelix curisque urentibus ęger
Consulit ętherii, quę lęsit, numina regis.
Vt sibi nulla dari uidit responsa, nec ulla
5.360   Somnia, quę belli possent prędicere finem,
Nec monita, a sacris frustra quęsita prophetis,
Protinus ad magicas se transtulit impius artes, Saul de euentu pugnę consulit magam
Quęsiuit sagas. Endora discit in urbe
Huius sortis

Alloquitur dictis: "Nihil est, charissime Dauid,
Quod de te dubitem. Nota est uirtusque fidesque,
Quas mihi testantur toties ex hoste relatę
6.55   Exuuię et regni protectio sedula nostri.
Interea nec culpa leuis tua facta notauit,
Sed de me semper belle sancteque fuisti
Promeritus factusque mihi es per talia charus.
Militię proceres istis decędere castris
6.60   Te tamen ecce uolunt: illis parere necesse est.

ferrum
6.115   Condunt nollentes illis superesse peremptis.
Magna hęc seruorum pietas, sed maius amoris
Armigeri specimen: ne regis sanguine dextram
Polluat, illius tunc iussa facessere cauit,
Nec tamen extincto uoluit uixisse superstes. nota
6.120   Siqua autem talem nobis contingere casum
Fors dabit, affectus iusta ratione regendus
Tunc erit arcendęque manus a cęde

nota
6.120   Siqua autem talem nobis contingere casum
Fors dabit, affectus iusta ratione regendus
Tunc erit arcendęque manus a cęde nefanda,
Quam lex sancta uetat. Sed nec permittitur ulli
In sua fata suis uiolenter uiribus uti.
6.125   Nonne etiam maior uirtus et fortior illa est,
Vincere quę mauult durissima quęque ferendo,
Quam quicquam metuens ignauam arcessere mortem?

colore. Comparatio
Attalicis similes auleis, siue tapetis,
Niliacus nobis quę mittit picta Canopus.
Talia multa timor uenienti cęsserat hosti,
6.150   Nullo obstare auso, nec se defendere telis
Tutarique armis, quando tot fortia bello
Corpora Gelboo cecidisse in monte sciebant. Mane
Postera lux radiis nocturnas dispulit umbras,

puellę,
Vxores matresque uirum sub uincla coactę
Hostis in arbitrium sese cęssisse uidebant.
Heu miserę natos linquentes atque maritos
Atque patres, manibus plangebant pectora duris,
6.215   Nec cessant laniare comas, nec carpere uultus
Sanguine foedatos, undanti lumina fletu
Et lachrymis implere sinus et spargere tristes
Cum gemitu uoces longi uariique ululatus.
Quumque sonos rupes uicini

Vxores matresque uirum sub uincla coactę
Hostis in arbitrium sese cęssisse uidebant.
Heu miserę natos linquentes atque maritos
Atque patres, manibus plangebant pectora duris,
6.215   Nec cessant laniare comas, nec carpere uultus
Sanguine foedatos, undanti lumina fletu
Et lachrymis implere sinus et spargere tristes
Cum gemitu uoces longi uariique ululatus.
Quumque sonos rupes uicini montis eosdem

parta, relinquant." Dauidis iudicium
Haud ita Iesseidę uisum, cui cura tuendę
Fraternę pietatis erat. "Victoria." dixit
Hęc modo diuino nobis collata fauore est,
6.310   Nec magis ipse deus uobis fauisse uidetur,
Qui magnis animis nixi pugnastis in hostem,
Quam quos inuitos casus residere coegit
Imperiumue ducis. Quum sic euenerit, ergo
Ęque participes prędę debere

Quis fidens animi tutabitur, omnibus una
6.425   Fortibus amissis et dira cęde peremptis?
In quos Achis atrox grassatus, sanguine nostros
Impleuit colles et siluas ossibus altas.
Proh, Gelboa nocens, nec ros, nec fertilis imber
In tua dorsa pluant, siccentur amoena uireta,
6.430   Arescant herbę, desit quod rusticus olim
Colligat et prono quod grex detondeat ore!
In te strata iacent Saulis sublimia membra

Quis fidens animi tutabitur, omnibus una
6.425   Fortibus amissis et dira cęde peremptis?
In quos Achis atrox grassatus, sanguine nostros
Impleuit colles et siluas ossibus altas.
Proh, Gelboa nocens, nec ros, nec fertilis imber
In tua dorsa pluant, siccentur amoena uireta,
6.430   Arescant herbę, desit quod rusticus olim
Colligat et prono quod grex detondeat ore!
In te strata iacent Saulis sublimia membra

diademata regni.
Ex qua nunc primum Dauid decernitur unus,
7.260   Sic dicente deo: "Sceptrum Dauide tenente
Israhelitarum populum saluabo fidelem.
Arma Palestinę non illum lędere gentis
Nec uis ulla uirum poterit tectusque fauore
Ille meo semper uincet, confinia regni
7.265   Proferet ulterius, sumptis metuendus in armis."
Consensere tribus, Dauidis fata sequendi
Abnero dedidere fidem. Rebusque

Mente tulit gemituque graui de corde uoluto, Dauid maledicit Ioabum
Moestus ait: "Testor diuumque hominumque parentem
Me regnumque meum commissi criminis huius
Non esse autorem, nec iniquę conscia cędis
Corda tulisse unquam. Veniat uindicta Ioabum
7.330   Infidum supra morbisque infecta nepotum
Corpora conspiciat, corrupti sanguinis ęgra
Profluuio et sanie squalentis putida leprę!

Dauidis. Sanctam post hęc ingressus in urbem Iebusei pelluntur ab urbe
Victos eiecit Iebuseos, signa deorum
Sustulit euertens. Atque inde paroemia nata:
7.475   Non intret claudus templum nec lumine captus.
Vrbs fuerat tunc dicta Iebus de nomine plebis
Ante Salem, demum coniuncta uocabula sanctam Hierusalem interpretatur Pacis uisio
Hierusalem fecere simul. Quę nomina

ualli,
Dirigit illo aciem fulgentesque ęre maniplos. Dauid uictor
Irrumpens primo disiectos impete fudit
Insequiturque fuga elapsos, dat plurima letho
Corpora, nec paucos comprendit uulnere ab omni
8.100   Illesos, quos ipse tamen iuga ferre subegit
Seruitii. Victor rediens et castra reuisens, Dauid gratias agit deo
Lętus ait: "Grates tibi, mundi rector

deo accipit
Donec certa dei discat pręcepta, monentem
8.125   Audit, si uicto tandem cupit hoste potiri,
Non eat aduersus contra, sed lęta pirorum
Ingressus nemora, a tergis inuadere pergat,
Nec tamen ante suos pugnę committat, ab altis
Quam rumpant sonitus siluis. Ea signa daturum
8.130   Illi se dixit capiendi ex hoste trophei.
Ipse ita, ut admonitus fuerat, perfecit et alas Dauid

munere fungar
Officioque patris, donec seruabit amorem
8.335   Ipse mihi fidisque colet mea numina sacris.
Quin etiam si quid facti patrarit iniqui,
Poenas ipse feret, domui rata pacta manebunt
Nec, uelut ablata est regnandi a Saule potestas,
Sic erit a uobis: sceptro gaudere perenni
8.340   Fata tribum Iudam tandem uoluere uolentque'."
Hęc infusa suis ad regis transtulit aures
Nathanus uates, tenebris iam

ore profatur: Dauid ad deum
"Qui sim quęue domus mea sit, clarissime rerum
Largitor genitorque deus, qui sanguine cretum
Obscuro magni das luce nitescere regni?
8.350   Nec satis est tribuisse mihi tam magna, nepotes
Et genus omne meum simul hęc in sceptra reponis
Atque, meis ego quę timuissem poscere uotis,
Tu spondes ultro promissaque pandere uerbis
Ipse mihi dignare

Tauri, flectit aquas, tepidum conuersus ad Austrum,
8.405   Ingrediturque Syrum siluas Arabumque paludes.
Illo igitur Dauid collecto milite tendens
Occurrit ualidis legionibus Adadeseri,
Sobarum regis, nec pugnam distulit ultra.
Irruit in medios audax rerumque potitus,
8.410   Pręter cęsorum turbam pręterque fugatos
Huc illucque uiros, captiuos mille recępit
Et septingentos equites hominumque pedestris

Irruit in medios audax rerumque potitus,
8.410   Pręter cęsorum turbam pręterque fugatos
Huc illucque uiros, captiuos mille recępit
Et septingentos equites hominumque pedestris
Militię (nec uana fides) bis milia dena,
Et nisi seruitium nihil isti triste tulere.
8.415   Sed quadrigarum cunctos (ut fama) iugales
Suppernare iubens, numerum seruauit equorum,
Sufficiens tantum qui centum curribus esset.

Hi iussi ęterno donantur munere regni.
Leua manus quondam numeros proferre minores
8.435   Quum soleat, semper centesima censio dextrę
Transit ad articulos. Sunt autem dextera cęlo
Omnia, nec quicquam sentit sua uita sinistrum,
Quem beat ętherii pręsentia splendida regis.
Illi ergo sperare licet tam grandia dona,
8.440   Qui mala declinans turpis contagia luxus
Ingressusque uiam uirtutis computat alta

Solentur moestum, sed spectent, curia rerum
Ipsius quid agat, quid tractet, denique regni
Quis status externi, quę uis, inferre parantes
Arma minus ualidis, sibi quenque subdere semper
Imbellem cupidi, nec amicis parcere sueti.
9.75   Ergo noui regis mens talibus effera dictis
Ius uiolat commune hominum. Legatio tuta
Hostibus in mediis quum sit, comprendere amici
Legatos mandat, detonsis imperat illos

Iterum uictor Dauid
Inde suas Dauid contraxit ad arma cohortes
Et uada Iordanis raptim transgressus Helemos
Aduenit campos. Animis audacibus arma
9.135   Expediere Syri, nec segnius agmina regis
Stant illos contra. Certant et pręlia miscent
Atque utrinque ruunt. Resonat clamoribus ęther,
Tela uolant, gladii uibrantur, scuta fatiscunt
Ictibus assiduis. Acies iam fessa

ille,
Quanuis mente minus constaret, iussus abire
Decedente die, tamen intra regia mansit
9.265   Limina. Mancipiis nam mixtus claustra petiuit
Inferiora domus cęllisque quieuit in imis.
Nec prius inde pedem somno uinoque sepultus Mane
Extulit, exortus quam Sol de finibus orbis
Eoi montes radiis percussit Iberos.
9.270   Conatus rex ipse dolens uanescere tantos,

Martis,
9.280   E Rabba egreditur cuneus fortissimus urbe
Inuaditque globum, cui tunc Ętheus Vrias
Dux erat, armati certant, sed linquitur ipse
Vique uirum pręssus uita spoliatur et armis.
Nec cunctis fugisse datum, circumdata nanque
9.285   Pars non parua cadit comitum certantis Vrię,
Ne solus tristes Herebi descendat ad umbras,
Quę quandoque suos habitantes corporis artus
Ipsę etiam peperere manu

cum sanguine fudit.
9.360   Non impune feres hęc tanta piacula, Dauid!
Aduersę gentis duro uexabere Marte
Atque, ut mechus eras alienę coniugis, omnes
Vxores hac urbe tuas sic polluet alter,
Nec tamen hoc tacite, turba spectante sed omni'."
9.365   Pertimuit meritas culpę mens conscia poenas. Dauidis penitentia
Hinc Dauid peccasse dolens suspirat et inquit:
"Peccaui tibi, magne deus.

putetur Inuocatio
Nathanus uates. Tu me, diuine, canentem,
Spiritus, ętheria cęli delapsus ab arce
10.10   Dirige per ueteres optato tramite fastos,
Non quos Pierides, nec quos dictauit Apollo
Gentibus infidis, sed quos meliore relatu
Veridicique magis nobis cecinere prophetę. Thamarim adamauit Ammon
Thamaris una fuit forma pulcherrima regis

eras? At non seruatur amicus nota
Consultore mali. Finem prudentia rerum
Metitur. Tunc coepta probat, quum mente sagaci
Perpendens discit, qualis manet exitus illa,
10.65   Nec suadere suis quod palpet curat amicis,
Sed quod grata bonis factum commendet honestas,
Quod ius fasque putat, quod denique profore credit.
Thamaris ergo patris iussis compulsa penates
Ammonis petiit

ędibus illam
Exturbat, sibimet tunc indignatus, opinor,
Ipsum flagitii quum conscia cura momordit.
Illa abiit lachrymans et uirginitatis ademptę
Deplorans tacito secum moerore pudorem.
10.95   Nec tamen ipsa, suas postquam penetrauit in ędis,
Se potuit retinere, graues quin moesta querelas
Promeret et fratri fratris scelus Absaloni,
Puluere sparsa caput tunicisque a pectore scissis
Atque solo

Sic indignati fratris grauis ira latebat,
10.125   Donec seruato se promere tempore coepit.
Venit et ad regem uulgato crimine rumor
Atque illum multo tristem moerore repleuit.
Rex tamen Ammonem nec uerbis carpsit amaris,
Nedum supplicio post tanta piacula digno.
10.130   Vsque adeo magno semper dilexit amore
Ille Ammona suum, sibi primo germine natum.
Ast odisse fuit satius. Fortasse paterno

trepidante tumultu
Et celeri repetunt Solymarum moenia cursu.
10.190   Sed mage pręcipiti pręcurrit fama uolatu,
Sauciat et falsis regis rumoribus aures:
Illius occisos natos narrauit ad unum,
Nec quenquam superesse patri. Perculsus atroci
Erumna genitor nudauit pectora scissis
10.195   Vestibus et moerens in terram corruit. Omnes
Hoc ipsum fecere simul, qui forte sedebant
Circa illum proceres. Ionadabus

Ioabus
Atque solo fixis genibus persoluere grates
Solicitus fatur: "Multum tibi debeo, Dauid,
Rex uirtute potens, clarus pietate fideque,
10.315   Quod me militię primo dignaris honore,
Nec minus in reduci tibi debeo, maxime, nato,
Absalone tuo. Voti nunc compos in illo
Quod permittis agam." Surgens penetrauit ad oras
Gessuras alacer, regis dein tecta petiuit
10.320   Tholomai et charum secum Absalona

regi
Exciderat languenti animo mentique repostum
Viscera carpebat facinus iussitque redire
10.325   Absalona suum, quas ante habitabat, ad ędes,
Vt neque spectandum se regi prębeat ille,
Nec uisum ueniat regem longeque facessat
A facie uultuque patris, licet ipse decore Absalonis forma
Corporis ante alios iret: mensura per artus
10.330   Exęquata suos fuit illi, splendida forma

Me meus egit amor. Placaui irata parentis
Corda tibi, externis duce me translatus ab oris,
10.360   Natali gaudes terra. Quo crimine tandem,
Absalon, hoc merui, segetes ut iusseris igni
Deuastare meas? Nec me mea damna fatigant,
Sed furor iste tuus." Subridens Absalon inquit: Absalon respondet
"Haud hoc iratus feci, sed nostra, Ioabe,
10.365   Mens animusque tui cupiens, quum sępe uocatum

animi, non est, ut nostra sequaris
10.460   Signa quidem! Solymis tutus potes aduena nostris
Esse satis. Redeas, oro, tecumque tuorum
Agmen agens media securus in urbe quiesce.
Non hęc bella Syros spectant, nec moenia uestrę
Poscuntur Gethę. Vexat discordia solam
10.465   Israhelitarum gentem. Me pellere regno
Expetit et pulso sceptris genitore potiri
Absalon. Ergo abeas et me sine fata subire

11.410  Ille suo populo, pro quo tot pręlia gessit
Quemque Palestinis toties tutatus ab armis
Cum uultus sudore sui est capitisque periclo."
Talia dum iactant suspensi speque metuque
Et nec adhuc parci sibi poscunt, nuncius illis Dauid omnibus pepercit, qui Absalonem secuti fuerant
11.415  Aduenit regis Sadochus et Abiatharus.
Hi dixere simul: "Vobis timor omnis abesto!
Omnibus

Lib. XII
Iam noctis tenebris Phoebo surgente fugatis, Mane
Quum tamen in tenera staret ros lucidus herba
Et nec adhuc radiis haustus solaribus humor
Deficeret, Dauid Castris post terga relictis
12.5   Ibat ouans Solymas, cunctis comitantibus ipsum. Tribus Iuda
Primaque Iuda tribus properauit prępete

Sed solo obsequio studiisque ad honesta paratis.
Non est, quod nobis irasci mente proterua
12.150   Debeat hinc quisquam uel quicquam triste minari." Isręl
Israhelita cohors, nec adhuc sedata, superba
Voce magis clamat: "Gradibus quum excesserit omnes
Nostra tribus denis, nos ante assistere regi
Fas erat, et nostras uos ecce assumere partes
12.155   Ausi estis; nostrum cur surripuistis

Cęsareo, quę longa potest uastare uetustas,
Erruere hostilis furor et consummere flamma,
Sed gradibus uerę uirtutis ad alta beatum
Regna, quibus uis nulla quidem nocitura timetur,
13.195   Nec finem positura dies, quę plena bonorum
Semper erunt penitusque malis obnoxia nullis?
Illis sancte actę perstant rata pręmia uitę,
Cęlestis domini nutu firmata perenni,
Quę superant linguę fatus

calibs aduersus meque meamque
Sęuiat usque domum. Tua solus numina lęsi,
13.355   Solus perpetiar mala talia. Cesset ab istis,
Quorum simplicitas muti gregis instar habetur,
Cesset ab his gladius, cesset!" Nec plura locutus
Ore petit terram prono pauidusque tremiscit, Comparatio
Non secus ac ualidis qui tempestatibus actus
13.360   Dimittit regimen puppis tacitusque moratur

Ipse tibi, cauit tales ad sacra uocare:
Ioiada genitum Banaiam meque tuumque
Sadochum, cui sunt adolenda altaria curę,
14.80   Atque abs te genitum Salomonem. Talia forsan
Permissu sunt acta tuo, nec dicere nobis,
Rex, tibi cura fuit, quem post te sceptra tenere
Decernas regni solioque sedere superbo."
Hęc ubi dicta dedit Nathanus, protinus ille
14.85   Imperat acciri Bersaben. Cęsserat ipsa

Consuerat fortesque tibi qui subdidit hostes,
14.115   Ipse tuum Salomona iuuet, sublimius illum
Euehat euexit quam te, quem fama per orbem
Concelebrat uirtusque super quem sydera tollit."
Nec mora, tres isti collecto milite pergunt,
In medio Salomon dorso supereminet alto
14.120   Compositus mulę, magna glomerante caterua.
Ęquora permensi celeri siluestria cursu,
Ad Gyonis leni labentes agmine lymphas

Sensit Adonias, cuncti sensere tumultum
Conuiuę. Fuerant lecti mensęque remotę.
14.150   Inde Ioabus ait: "Quorsum nunc clamor in urbe
Ille uirum clangorque tubę? Quidnam ista requirit
Lętitię species?" Nec adhuc cessauerat ipse
Velle loqui, nunc hoc, nunc illud mente uolutans,
Ecce Ionathanus, sacri puer Abiathari,
14.155   A Solymis ueniens illuc accessit, et ipsi Adonias

Confugium ad ecclesiam
14.195   Tutata est hominem manifesti criminis ara?
Non quod pręstari debet fauor ullus iniquis,
Sed quod multa locis danda est reuerentia sacris,
Nec uiolenta manus templis adhibenda dicatis,
Sponte repurgando sceleri, non cęde luendo.
14.200   Nuncius ad regem sic est Salomona locutus: Adonias poscit ueniam
"Fugit Adonias arcę ad tentoria

Sit uolo, diuinę legi parere memento.
Consulere hanc studeas, fuerint seu sacra ferenda
Grata deo, fuerint dubię seu iurgia litis
14.300  Arbitrio tollenda tuo. Committere noli,
Committi quod iure nequit nec legibus ęquis.
Promissis confide dei, nil uerius unquam
Esse putes illo, quod sancti numinis ore
Noueris emissum. Si sic moderabere uitę
14.305  Ipse tuę sicque ipse tuos componere mores

Bibliographia locorum inventorum

Retrieve all occurrences (This may take some time to download)

Click here for a KWIC Report