Your search found 14337 occurrences

Retrieve all occurrences (This may take some time to download)

Click here for a KWIC Report

Occurrences 9995-10012:

auctoribus, quasi ex viridario flores in unum fasciculum methodo dialogica, utpote suaviori, ac magis pervia, qua totius rei summa in animos iuvenum facilius ac fructuosius influere posset, colligerem collectaque ratione quasi amico foedere ita copularem, ut nec claritati suavitas, nec suavitati deesset claritas, quibus et magister et discipulus, tanquam delectabili vinculo, tenerentur. Quo in scriptionis genere quantum profecerim, intelligentis censoris fuerat iudicare. Verum ea moderni temporis est corruptela,

flores in unum fasciculum methodo dialogica, utpote suaviori, ac magis pervia, qua totius rei summa in animos iuvenum facilius ac fructuosius influere posset, colligerem collectaque ratione quasi amico foedere ita copularem, ut nec claritati suavitas, nec suavitati deesset claritas, quibus et magister et discipulus, tanquam delectabili vinculo, tenerentur. Quo in scriptionis genere quantum profecerim, intelligentis censoris fuerat iudicare. Verum ea moderni temporis est corruptela, ut cum multi sint, qui

fuerat iudicare. Verum ea moderni temporis est corruptela, ut cum multi sint, qui novis operibus legendis delectantur, longe plures esse, qui iis carpendis linguas suas intentent aliosque censurare, cavillare, iudicare audeant, praesumant, etsi fors nec opus auctoris viderint. Eiusmodi Zoilos ego quoque, licet minimus, ut evitarem, scripturus, suspensam identidem tenui manum, atque etiam calamum abieci, abiectum tamen, suffragio gratiosi Moecenatis ac patroni

Hebraeos, per quos ut plurimum musicalia instrumenta in utilitatem hominum et laudem Dei inventa esse scribunt historici. Discipulus: Ergone ais utilem homini et gratam esse Deo musicam? Magister: Nec secus. Quomodo enim grata non erit homini musica, quae (nisi surdo canas) desperatum erigit, iratum temperat, tristem laetificat, melancholicum exhilarat, et quod caput est omnium, hostem corporis animaeque fugat. Quemadmodum percutiente David citharam, refocillabatur Saul, et

syllabas, quibus omnis in cantu nota apte exprimi posset, servata in reliquo Graecorum auctoritate, quod primae eorundem litterae. id est gamma sive G. iunxerit ut: deinde A. iunxit cum re: B. cum mi: C. cum fa: D. cum sol: E. cum la. Utrumque tam amico copulavit foedere 2 , ut nec Graecorum derogaret authoritati, nec tyronum deesset facilitati. Discipulus: Nihilne amplius nostra dignum memoria celeberrimus Monachus reliquit? Magister: Reliquit sane iussu papae Benedicti Octavi usitatum

nota apte exprimi posset, servata in reliquo Graecorum auctoritate, quod primae eorundem litterae. id est gamma sive G. iunxerit ut: deinde A. iunxit cum re: B. cum mi: C. cum fa: D. cum sol: E. cum la. Utrumque tam amico copulavit foedere 2 , ut nec Graecorum derogaret authoritati, nec tyronum deesset facilitati. Discipulus: Nihilne amplius nostra dignum memoria celeberrimus Monachus reliquit? Magister: Reliquit sane iussu papae Benedicti Octavi usitatum Graduale. Distinxit etiam

C. Aliae autem claves C. F. G., quasi signatae non essent, particulares dici poterunt. Discipulus: Quid igitur dices, ubi b. non per totum cantum, sed alicubi tantum signatur? Magister: Dicam tunc litteram b. nec exhibere figuram clavis generalis, cantum vero principaliter esse durum, minus autem principaliter b- -mollem, adeoque mixtum, magis vel minus, prout frequentius aut rarius b. signabitur. Idem est, si cantus sit b-mollis, et alicubi....quadratum signetur, mixtus erit.

vides lineis erectam omnes vocum derivationes reducemus. In hac igitur scala vides, discipule, per ternam litterarum replicationem, (excepta F. quae bis tantum replicatur) esse 10. lineas ac totidem spatia, adeoque 20. notas, ultra quas in cantu chorali progredi non poteris, nec vero debebis 5 . Vides etiam utriusque cantus ascensum et descensum, et si nondum omnia intelligis, interroga magistrum. Discipulus: Pace tua interrogabo, Magister: Quare litteras ter replicaveris, replicatas diviseris in finales et

Dialogus V. De perfectione et imperfectione tonorum Magister: Tonus Graecorum olim lex fuerat, musicorum deinde modus factus est, nobis vero regula erit, qua omnis cantus, (etsi nec antiphona, nec responsorium, nec introitus sit) cuius sit toni, cognosci poterit. Discipulus: Solita ergo bonitate tua dices, magister, quot sint toni? Magister: Nunc sunt octoni, quandoque fuere quaterni.

Dialogus V. De perfectione et imperfectione tonorum Magister: Tonus Graecorum olim lex fuerat, musicorum deinde modus factus est, nobis vero regula erit, qua omnis cantus, (etsi nec antiphona, nec responsorium, nec introitus sit) cuius sit toni, cognosci poterit. Discipulus: Solita ergo bonitate tua dices, magister, quot sint toni? Magister: Nunc sunt octoni, quandoque fuere quaterni.

Dialogus V. De perfectione et imperfectione tonorum Magister: Tonus Graecorum olim lex fuerat, musicorum deinde modus factus est, nobis vero regula erit, qua omnis cantus, (etsi nec antiphona, nec responsorium, nec introitus sit) cuius sit toni, cognosci poterit. Discipulus: Solita ergo bonitate tua dices, magister, quot sint toni? Magister: Nunc sunt octoni, quandoque fuere quaterni.

ascendens, ideo maioris facilitatis studio ex quattuor tonis facti sunt octoni. Discipulus: Sed quomodo hoc factum fuisse putabo, magister? Magister: Hoc factum puta ita: quattuor tonis adiuncti sunt alii quattuor nec secus, quam cuique suus collateralis, quasi in obsequium datus. Unde in consuetudinem iam abiit, ut collaterales, servi plagales; illi vero, digniori titulo, domini authentici appellarentur. Discipulus: Memini te dixisse, magister, quod veteres

frequentius ascendat per sextam, vel septimam? Aut vero frequentius descendat infra notam finalem per secundam, vel tertiam? Si frequentius ascendat, erit authenticus, si frequentius descendat, erit plagalis. Discipulus: Qualis autem erit ille qui nec ascendet per sextam aut septimam, nec vero descendet per secundam aut tertiam? Magister: Iterum videndum est, an supra notam finalem habeat diapense, sive quintam veram, vel forte habeat diatexeron, id est quartam. Si habet

vel septimam? Aut vero frequentius descendat infra notam finalem per secundam, vel tertiam? Si frequentius ascendat, erit authenticus, si frequentius descendat, erit plagalis. Discipulus: Qualis autem erit ille qui nec ascendet per sextam aut septimam, nec vero descendet per secundam aut tertiam? Magister: Iterum videndum est, an supra notam finalem habeat diapense, sive quintam veram, vel forte habeat diatexeron, id est quartam. Si habet quintam, tunc est authenticus, si vero habet

Toni enim authentici procedunt laete et vivaciter, quod proprium est quintae per tertiam, plagales vero procedunt maeste et affectuose, quod proprium est quartae. Discipulus: Interpellare tandem te ausim, optime magister, qualis iam ille erit cantus, qui nec per quintam, nec per quartam ascendit? Magister: Erit talis qualem indicabit chorda. Est autem chorda, tertia nota supra finalem, ut vides hic. Si ergo supra chordam fuerint plures notae quam infra illam, erit authenticus, secus erit

procedunt laete et vivaciter, quod proprium est quintae per tertiam, plagales vero procedunt maeste et affectuose, quod proprium est quartae. Discipulus: Interpellare tandem te ausim, optime magister, qualis iam ille erit cantus, qui nec per quintam, nec per quartam ascendit? Magister: Erit talis qualem indicabit chorda. Est autem chorda, tertia nota supra finalem, ut vides hic. Si ergo supra chordam fuerint plures notae quam infra illam, erit authenticus, secus erit plagalis.

in gratiam mei discipuli hisce versibus exprimo: Re, la primus habet, re, fa datur inde secundo. Tertius ad sextum mi, fa, at mi, la quartus habebit. Fa, fa fert quintus; fa, la concedito sexto. Septimus est ut, sol; ut, fa capit inde supremus. Quod si discipulo meo doctrina non placet, nec placerent versus, placebit forte omnium tonorum symbolum ac singulorum exempla: Discipulus: Placent admodum omnia tua dicta, et facta magister, solum unico adhuc premor angore: quare nimirum plures notae supra EUOUAE signantur, dum unicam

antiphonae. Quacumque ex ratione id factum sit, scias velim, si forte nescivisti hactenus, discipule, a legislatoribus cuiuscumque facultatis nihil frustra, nihil, quod ratione fundatum non sit, institutum fuisse. Discipulus: Forte non frustra, nec sine ratione antiphonae et psalmi, per octo tonos decantantur, qui per unum decantari possent? Magister: Minime gentium frustra decantantur. Sed ex diversitate materiae, atque rerum, diversos quoque et varios convenit esse

Bibliographia locorum inventorum

Retrieve all occurrences (This may take some time to download)

Click here for a KWIC Report