Croatiae auctores Latini: inventa |
domum | qui sumus | textus | auxilia | tolle, lege! | |
Bibliographic criteria: none
(All documents) Search criteria: altera Your search found 1166 occurrences
1 2 3 4 5 6 7 8 9 10 11 12 Retrieve all occurrences (This may take some time to download)
Occurrences 201-300:201. Bunić, Jakov;... . De vita et gestis Christi, versio... [Paragraph | Section]
202. Bunić, Jakov;... . De vita et gestis Christi, versio... [Paragraph | Section] ad aram
203. Bunić, Jakov;... . De vita et gestis Christi, versio... [Paragraph | Section] diuinaque proles,
204. Kružić, Petar. Petrus Crusich capitaneus Segniae... [Paragraph | Section] VII.
Segr. Stato, Principi, 1, f. 75–76. Sigillo annulari papyro
tecto
admonitionibus instituebar ut fortunis bonum nomen
anteponerem ac potius uirtutem ipsam haurirem quam eius imaginem sectarer.
Ad quod me toto animo incumbentem philosophię studium impulit. Et quum duę
uiae se aperuissent, altera quietem, labores altera ostentans.
Porro uitam ociosam, in qua reliquum aetatis cursum procul a ciuilibus negotiis atque perturbationibus urbanis legendo
scribendoque licebat honestissime
ut fortunis bonum nomen
anteponerem ac potius uirtutem ipsam haurirem quam eius imaginem sectarer.
Ad quod me toto animo incumbentem philosophię studium impulit. Et quum duę
uiae se aperuissent, altera quietem, labores altera ostentans.
Porro uitam ociosam, in qua reliquum aetatis cursum procul a ciuilibus negotiis atque perturbationibus urbanis legendo
scribendoque licebat honestissime sanctissimeque transigere,
nonnumquam montibus exequandis siccandoque mari cogetur operam nauare misera
uulgi multitudo: nec putes labori quietem impetrari posse antequam uel parens
tellus dolore obstupescat uel compedibus
ab inferis in tuum obsequium
reuocatus haud absimilem regiam urbi, quam in Atho monte metari
constituerat, ex Numidico, Pario, Laconico, Aegiptio, Dalmatico,
Porphyretico marmore ędificet, quam Athlas una, Hercules altera ex parte
suis humeris sustineant, Phegite lapide transluceant parietes,
atque auro et ebore lacunaria collustrent: calcetur onix
emplemate uermiculato sub conchiliatis peristromatis: multa
tela manu mox mea progenies
mea progenies
MADREGALE CONVERSUM IN LATINUM
Majestati sue, Dei optimi nutu, omnia prospera succedunt, Dominationem Vestram
intellexisse existimo, quantos et quam forti manu, tum terra quam Danubio, rex Bohemie
Ferdinandus fuerit superioribus diebus agressus a Sua Majestate; atque id eo tempore, cum
ex altera parte pro concordia nobiscum ineunda ageret, et pro hoc tam apud Serenissimum
Polonie regem, quam apud invictum ac potentissimum imperatorem Turcorum oratores suos
haberet; et quamvis Majestas regia videre hostium vires et apparatum esse prepotentem, nec
Stato, Principi, 6, f. 230. Sigillo mediocri.
longa commemoratio? nempe ut intelligeres tum recessus mei pectoris, tum beneficia tua recte collocata esse: et profecto citius fecerim uite finem, quam colendi tui.
Nunc etiam incidit mihi necessitas expetendi tui auxilij. redemi unam possessiunculam florenis
de Zapolya comitem Scepusiensem vaÿvodam Transilvanum unanimi omnium consensu
regem creant et sequenti die coronant. Cuius coronatione audita illi quoque, qui in Ferdinandum
inclinare visi fuerant, palatino tantum et duobus aliis exceptis ad eius obedientiam certatim
concurrunt. Ferdinandus ex altera parte egerius ferens consensu totius Hungariae regnum esse
vident se contemni irritantur pocius quam emendantur
et ex hiis nihil sequitur nisi apostolice sedis diminucio et contemptus, qui
presertim in hoc regno et hoc tempore non deberet admitti, immo pocius cum ex
una parte habeamus Turchas ex altera Lutheranos, deberent Hungari qui dure
cervicis sunt omnibus blandimentis unacum principe eorum in officio contineri,
facilius est enim hominem preservare, ne incidat in morbum, quam cum inciderit
relevare, hec ut supplicavi iterum
Quam ualidus rapidis tenet unguibus,
uariis late
in orbem,
una,
Hinc. . . 465 surgunt]
721 potestas]
imago
amplius eius.
26-27
alia at ratio uobis ineunda, genusque
duo penitus constant distincta uicissim,
e marg. pro hinc alii
una hinc lateris tendit transmittere cliuo
cliuo
huc proprias diduxit in agmina turmas
seruat positam uenerans pars altera legem,
per prona furore.
solioque locarunt,
qui iunctus eadem
at aeterno degebat proditus aeuo,
aquilas et primę signa cohortis.
facto commoti animi spectantibus, ultro
conspiciunt Simeonem rure paterno
7
,
instabant uiribus ergo,
diuo]
saturata uiget quo gloria regno.
hinc nigri iam uirtus exiit Orci,
A
se diuortia scindunt,
at ut moniti, parent non segnius olli.
hic florida rura
sit quin sexagenarios, quibus lege Papia fibula imponitur, deficiant. Si quidem arescente corpore nullus amplius voluptati locus relinquitur, ac earum sacietas est, saepe dolore atque penitudine comitante: magna enim inter voluptatem, et maerorem cognatio intercaedit, atque adeo iunctae sunt, vt altera ex altera profluere videatur. Vnde apparet hactenus permissum esse vti voluptatibus, quatenus necessitates nostras expleamus, ut usu cibi somnique propter alimentum et requiem corporis. Similiter in propagandis liberis, et aliis, si qua sunt eiusmodi: ab extrariis vero, quibus magnum est cum
sexagenarios, quibus lege Papia fibula imponitur, deficiant. Si quidem arescente corpore nullus amplius voluptati locus relinquitur, ac earum sacietas est, saepe dolore atque penitudine comitante: magna enim inter voluptatem, et maerorem cognatio intercaedit, atque adeo iunctae sunt, vt altera ex altera profluere videatur. Vnde apparet hactenus permissum esse vti voluptatibus, quatenus necessitates nostras expleamus, ut usu cibi somnique propter alimentum et requiem corporis. Similiter in propagandis liberis, et aliis, si qua sunt eiusmodi: ab extrariis vero, quibus magnum est cum virtute
arteriam incidente, et ob id intercluso spiritu,
fuisse suffocatos homines. Constat igitur ex praedictis diuersas esse res numeroque differentes potentiam animalem et vegetabilem atque in vno animante vtramque inesse. Proinde si duabus animabus bruta animalia dotauit natura, vt altera praestarent plantis, Cur non credimus homini perfectissimo in terris animali ea parte, qua bestiis antecellit, ac propius ad deum accaedit, qua sola inquam homo dici potest, ac deus quidam inter caeteras animantes, mentem procreatricem rationis et intellectus, non eductam de potentia
uocatas, in morbo enim aut periculo ouem uel bouem pro cuiusque opulentia in certis locis se sacrificaturos promittunt, uoti deinde uictima non comburitur in holocaustum, ut Iudaeis
mos est, sed mactato animali, cutis, caput, pedes, et quarta pars carnis sacerdoti praebetur, altera deinde pars datur pauperibus, tertia uicinis. Caeteras reliquias ipsi uictimatores sibi, et comitibus parant ad uescendum, neque tenentur uoto, si e morbo uel periculo erepti non fuerint.
Vbi autem semel victoria potiti fuerimus, patebit nobis vniuersa Hungaria, et per Danubium secundo flumine facilius licebit nobis omnes machinas et reliquos apparatus belli Constantinopolim deuehere, quam Turcae aduerso flumine Viennam.
Quod vbi apud Persas inauditum fuerit, ex altera parte vsque ad Constantinopolim excurrent. Nec cessabunt praepotentes Reges Russiae, et Georgianorum, quibus non minor vis, quam odium in Turcas. Nec Imperator Indiae Ioannes presbyter otium aget, sed omni conspiratione contendet, ad communem hostem opprimendum.
ut scilicet indicarem, quod, quemadmodum Deus prorsus mirabiliter etiam in illo Turcico deserto et barbarie populum suum conseruat, ita nos quoque sit contra omne inferorum portas conseruaturus, si modo ad istud Rubrum mare constanter steterimus et gloriam Domini firma fide expectauerimus. Altera causa est, ut, si possibile esset, aliquo saltem pudore suffunderentur nostri (ut uocantur) Christiani domini, ob suam turpissimam defectionem et persecutionem, cum audiunt gubernatores Turcicos defendere ministros Euangelii Iesu Christi, et Christum annunciari in suis regionibus pati posse.
in se propius
meridianum solem excipiebat.
Ubi autem hic mons apud Karontem, ut dixi, desinit, mox eodem loci finditur
bifariam, eaque pars, quae petit mediterranea in sinistram regionem, vocatur
albus, pars altera, quae a Danubii ripis non recedit, sortita est plura nomina,
ut sunt locorum, quibus imminet. Hincque est Karon hegye, id est: Karontis mons
et id genus alia.
Karontem sequitur Zalonkemen et Titulium, arces cum oppidis ex
nocte hospitari malo conductorum ingenio non fuimus permissi. Mediam
tantum pertransivimus. Verum quantum parvo spatio temporis eandem urbem
perspicere potuimus, quod praetextu annonae vespertinae comparandae extorsimus,
et pauxillum in altera ejus parte, qua exieramus, moram traximus, pulcherrimo iu
loco, in latissimis campis et fertilissimis sita est. Turcis vocatur Philibé,
Thacibus, Bulgaris et Рhilibé.
reliquis linguae
tempore in pejori statu haec civitas non fuerit.
Caeterum nunc si utiquam alias tempus et occasio est emendi stabilia, qui sumptibus abundat. Tamen inter alia nunc prostant
superiores quidem historicos duabus rebus excelluit: una, quod scribendi
argumentum delegit neque simplex omnino, ex uno tantum quasi membro formatum; neque
valde permixtum, in multa atque incongrua capita dissectum: altera, quod fabulosum in
suos libros nihil induxit, neque in eam partem deflexit, ut multitudini fraudem, et
tamquam imposturam faceret. quo in genere superiores omnes peccaverant: qui lamias
commemorarunt nescio quas in silvis et saltibus, e terra
unam veram, nec tamen vulgo notam, Atheniensium civitatis incrementum; alteram
falsam, quam tamen Lacedaemonii fingerent, subsidium Corcyraeis adversus Corinthios
ab Atheniensibus missum, non a vera caussa, neque ab ea quam ipse probaret, sed ab
altera sumpsit initium. scripsit enim haec ad verbum: Origo autem ipsius ab
Atheniensibus, et Peloponnesiis, soluto, quod in annos triginta post captam Euboeam
percussum erat, foedere, manavit. qui cur initam foederis societatem diremerint, et
caussas,
quae ad Epidamnum, ad
Corcyram, ad Potidaeam gesta sunt, et Peloponnensium conventum in urbem Spartam, et
orationes illic habitas adversus Atheniensium civitatem, commemorat; atque haec ita
producit, ut ad versuum duo milia consumat. quo demum in loco altera de caussa, quae
et est, et ipsi videtur esse vera, disserit; hinc exorsus: Decreverunt autem
Lacedaemonii, solutum esse foedus, atque Atheniensibus inferri bellum oportere: non
tam sociorum in eam mentem adducti, quam metu ne nimium crescerent
loco movissent, sine mora ad portus fauces, captas iam et
occupatas, adnavigarunt, ut per vim sibi exitum pararent. quibus Syracusani, eorumque
socii, cum totidem navibus occurrerunt: ac primum quidem partem illarum ad exitum
custodiendum collocarunt, altera totum undique portum tutabantur. quod eo faciebant,
ut omni ex parte a peditatu adiuti, quocumque in loco naves constitissent, in
Athenienses irruerent. Praeerant autem classi apud Syracusanos, Sicanus et
Agatharchus, alterum uterque totius
missilium,
sagittarum, saxorum, ingentem in illos vim coniiciebant. cum vero conserebantur,
milites, commissa pugna, in adversariorum naves insilire conabantur. fiebat autem
locorum angustiis, ut, dum alterutri una ex parte hostes adorirentur, ipsi altera ex
parte invaderentur; ac duae interdum naves cum una, alicubi etiam plures, necessario
inter se complicarentur; cum gubernatores partim adoriendis aliis, partim sibi
cavendo, idque non una in parte, sed undequaque, occuparentur. Magnus autem
cupiebant.
neutri pietatem in contrahendo adhibebit: sed, qui aliquid colore verborum, cum
alterius iniuria transigebant, ii maiorem laudem merebantur. siquis autem ex civibus
alterutram ad partem non accessisset, is ab utraque factione, vel quod ab altera
parte non staret, vel
ob invidiam, quod superstes foret, occid.
quod malorum esset immunis, ob invidiam occidebatur. ita propter seditiones
pertinere diximus, initium sumentes. cuius quidem pars prima est enthymematum et
sententiarum inventio: secunda vero, in usus rerum quae inventae sunt, consumitur.
atque illa quidem prior, omnem a natura vim habet; haec, accipit ab arte. Harum in
altera, quae scilicet plus habet a natura quam ab arte, quaeque minus eget
disciplina, admirabilis sane fuit Thucydides. affert enim, ac velut ex uberrimo
quodam fonte, ingentem ac prope infinitum sententiarum et enthymematum acervum secum
trahit. quae
sane fuit Thucydides. affert enim, ac velut ex uberrimo
quodam fonte, ingentem ac prope infinitum sententiarum et enthymematum acervum secum
trahit. quae quidem et ampla exquisitaque apud illum, et peregrina atque admirabilia
sunt. Illa vero pars altera, quam plus artis habere diximus, quaeque efficit ut illa
altera etiam praestantior esse videatur, multis in rebus in eo minor est quam par
sit. Quicumque autem eum plus aequo admirantur, atque ita stupent ut nihil ab eis qui
divino aliquo sunt
fonte, ingentem ac prope infinitum sententiarum et enthymematum acervum secum
trahit. quae quidem et ampla exquisitaque apud illum, et peregrina atque admirabilia
sunt. Illa vero pars altera, quam plus artis habere diximus, quaeque efficit ut illa
altera etiam praestantior esse videatur, multis in rebus in eo minor est quam par
sit. Quicumque autem eum plus aequo admirantur, atque ita stupent ut nihil ab eis qui
divino aliquo sunt numine afflati, differant, ii omnes propter enthymematum copiam id
consulatur, tantus est apparatus, tantumque bellum excitatum. Cuius liberationis si
simul curam susceperitis, ita maxime iusiurandum servaveritis: sin minus, eadem quae iam antea hortamur, otium
agite, colentes, quae vestra sunt; neque ab altera parte state; et tamen utrosque pro
amicis recipite. Haec sat nobis erunt. Quae cum esset locutus, tum legati
Plataeenses, ingressi in urbem, re cum multitudine communicata, Archidamo
responderunt; facere se non posse quae suaderentur, sine
quoque libri prooemio
se facturum profitetur, ut, quae vera essent, diceret. Num igitur, quemadmodum illa
Meliis de libertate oratio conveniebat, qua Athenienses admonebant ne civitatem
Graecam, quae nihil mali admisisset, servire cogerent; ita et illa altera
Atheniensium ducibus erat accommodata, qui de rebus iustis nec quaerere nec dicere
permittebant, sed violentiae atque avaritiae legem invehentes, ea demum iusta esse
dicebant in imbecilliores, quae potentioribus viderentur? Equidem ducibus ab
Existimo equidem, si quis haec coram Atheniensibus, qui communem hominum vitam ad
elegantiorem vitae cultum traduxerunt, dicere aggressus esset, eius orationem ipsis
futuram fuisse permolestam. His sane caussis adductus hanc orationem cum illa altera
conferens, minime laudo. in illa enim Archidamus Lacedaemonius ad ea facienda quae
iusta essent, Plataeenses hortatur, dictione utens pura, et dilucida, quaeque nullam
dicendi figuram habeat vel coactam, vel inconsequentem: in hac vero, Graecorum
curis,
honores,
formoso coepere albescere caelo,
uocet alta
pertrahimur in mala omnia; et nisi rationes vivendi commutemus in
melius, vereor, ne tam pertinaciter Deo repugnantes et obduratos in nequitia,
una ruina simul omnes involvat. Nam improbitatis vectigal est calamitas et
exitium. Atqui altera ex parte adducor in optimam spem infinita bonitate Dei,
quod ipse pater misericordiarum succurrat aliquo pacto generi humano per
inscitiam erranti, vindicabitque ab interitu suam imaginem, atque restituet in
possessionem regni
captum fuerit....seditionum Z: captum facit tractari. In causa fuerant
suspiciones conditionum. . Classis Veneta erat copiosa, sed dissipata
pars in Creta sub Marco Quirino, et Antonio Canali insulam custodiebat, altera major
Imperatorem rerum maritimarum Sebastianum Venerium, et Augustinum Barbadicum ejus
legatum secuta se receperat in Sciciliam, Messanae
sacrorum hujusmodi verba habuit. Audistis viri probi, Patres,
Fratres, ac filioli in Christo dilectissimi. Audistis inquam Davidis sententiam a me
modo praelectam. Considerate quaeso in ea Dei duas potissimas virtutes, quarum
altera nihil divinae majestati impossibile esse testatur altera solum nostri
commiserationem illi tribuit, quam ipse Deus in nos sit misericors tribuit...misericors Z: tribuit, ut nemo hominum in se ipsum
Fratres, ac filioli in Christo dilectissimi. Audistis inquam Davidis sententiam a me
modo praelectam. Considerate quaeso in ea Dei duas potissimas virtutes, quarum
altera nihil divinae majestati impossibile esse testatur altera solum nostri
commiserationem illi tribuit, quam ipse Deus in nos sit misericors tribuit...misericors Z: tribuit, ut nemo hominum in se ipsum
magis pius esse possit, quam ipse Deus in nos sit misericors.
Kružić, Petar (m. 1537) [1526], Petrus Crusich capitaneus Segniae Clementi papae VII, versio electronica (, Senj), Verborum 555, Ed. Bessenyei József [genre: prosa oratio - epistula] [word count] [kruzicpepist15260130].
Andreis, Franjo Trankvil (1490-1571) [1527], Dialogus Sylla, versio electronica. (), Verborum 15372, Ed. Neven Jovanović [genre: prosa oratio - dialogus] [word count] [andreisfsylla].
Vrančić, Mihovil (1507 - ante 1571) [1529], Carmina in actis Tomicianis (1529-1530), versio electronica (), 258 versus, Ed. Zygmunt Celichowski [genre: poesis - epigramma; poesis - elegia] [word count] [vrancicmtomiciana].
Vrančić, Antun (1504-1573) [1530], Carmina, versio electronica (), 90 versus, verborum 500, Ed. Bratislav Lučin [genre: poesis - carmen] [word count] [vrancicacvd].
Brodarić, Stjepan (1490-1539) [1531], Epistula ad Francescum di Nobili dictum Cheream, versio electronica. (, Buda), Verborum 523, Ed. Franjo Rački [genre: prosa oratio - epistula] [word count] [brodaricsepist15310125].
Grad Senj [1531], Epistolae ad principes, versio electronica (, Senj), Verborum 167, Ed. Bessenyei József [genre: prosa oratio - epistula] [word count] [gradsenjepist15310717].
Andreis, Franjo Trankvil (1490-1571) [1532], Epistolae ad Thomam Nadasdinum, versio electronica (, Venecija; Beč; Beč; Beč; Venecija; Venecija; Venecija; Trogir; Rab; Sarvar; Venecija; Trogir; Bakar; Sarvar; Trogir; Sarvar; Trogir; Venecija; Trogir), Verborum 5603 (pro tem), Ed. Neven Jovanović [genre: prosa oratio - epistula] [word count] [andreisfepistnadasd].
Vrančić, Antun (1504-1573) [1532], Memoriale Antonii Verantii de statu rerum Hungaricarum a morte regis Ludovici II. usque ad finem anni 1529, versio electronica (), Verborum 1364, Ed. Bessenyei József [genre: prosa oratio - historia] [word count] [vrancicamemoriale1532].
Frankapan, Franjo (m. 1543) [1533], Franciscus de Frangepanibus Clementi papae VII, versio electronica (, Budim), Verborum 805, Ed. Bessenyei József [genre: prosa oratio - epistula] [word count] [frankapanfepist15330705].
Beneša, Damjan (1476-1539) [1534], De morte Christi, versio electronica (, Dubrovnik), 8402 versus, verborum 61948, Ed. Vladimir Rezar [genre: poesis - epica] [word count] [benesaddmc].
Beneša, Damjan (1476-1539) [1534], Epicedion in morte Jacobi Boni, versio electronica (, Dubrovnik), 263 versus, 1707 verborum, Ed. Đuro Körbler [genre: poesis - carmen; poesis - epicedion] [word count] [benesadepicedbun].
Bolica, Ivan (c. 1520 – 1572) [1538], Descriptio Ascriviensis urbis, versio electronica (), 2842 verborum, 331 versus [genre: poesis - epica; poesis - descriptio] [word count] [bolicaidesc].
Andreis, Franjo Trankvil (1490-1571) [1544], Dialogus philosophandumne sit, versio electronica. (), Verborum 8149, Ed. Neven Jovanović [genre: prosa oratio - dialogus] [word count] [andreisfphilos].
Đurđević, Bartul (c. 1506 - c. 1566) [1545], De Afflictione, Tam Captivorum Quam Etiam Sub Turcae tributo viventium Christianorum : cum figuris res clarè exprimentibus ; Similiter de Ritu, deque Caeremoniis domi, militiaeque ab ea gente usurpatis ; Additis nonnullis lectu dignis, linguarum Sclavonicae & Turcicae, cum interpretatione Latina, libellus (, Leuwen), Ed. Đurđević, Bartul [genre: prosa oratio - epistula; prosa oratio - libellus; poesis - epigramma] [word count] [djurdjevicbafflictio].
Đurđević, Bartul (c. 1506 - c. 1566) [1545], Prognoma, sive Praesagium Mehemetanorum : primùm de Christianorum calamitatibus, deinde de suae gentis interitu, ex Persica lingua in Latinum sermonem conversum. (, Leuwen), Ed. Đurđević, Bartul [genre: prosa oratio - epistula; prosa oratio - libellus; poesis - epigramma] [word count] [djurdjevicbprognoma].
Vlačić Ilirik, Matija; Zigerius, Emerik (1520-1575) [1549], Epistola cuiusdam pii concionatoris, ex Turcia, ad M. Illy. missa, qualis nam status Euangelii et Ecclesiarum sub Turco sit indicans, cum Praefatione Illyrici (1549), versio electronica (, Tolna; Magdeburg), Verborum 1772, Ed. Stanko Andrić [genre: prosa oratio - epistola; poesis - epigramma] [word count] [zigeriuseepist].
Andreis, Franjo Trankvil (1490-1571) [1550], Carmina in manuscripto Budapestensi H46, versio electronica (), 462 versus, verborum 3075, Ed. Bratislav Lučin [genre: poesis - carmen; poesis - epigramma] [word count] [andreisfcarminavd].
Paskalić, Ludovik; Camillo, Giulio; Molza, Francesco Maria; Volpe, Giovanni Antonio (c. 1500–1551; c. 1480–1544; 18. 6. 1489 – 28. 2. 1544; 1515–1558) [1551], Carmina, versio electronica (), 2642 versus, verborum 17191, Ed. Sanja Perić Gavrančić [genre: poesis - elegia; poesis - sylva; poesis - epigramma] [word count] [paskaliclc].
Vrančić, Antun (1504-1573) [1553], Iter Buda Hadrianopolim, versio electronica (), Verborum 10368, Ed. László Szalay [genre: prosa oratio - itinerarium; prosa oratio - diarium] [word count] [vrancicaiter].
Vrančić, Mihovil (1507 - ante 1571) [1558], Antonio fratri epistula, versio electronica (, Šibenik), verborum 1499, Ed. László Szalay [genre: prosa - epistula] [word count] [vrancicmepist15581227].
Dudić, Andrija; Dionysius Halicarnassensis (1533-1589) [1560], De Thucydidis historia iudicium... A. Duditio interprete (), Verborum 18906, Ed. Petra Šoštarić [genre: prosa - epistula; prosa - versio] [word count] [dudicathucydid].
Pir, Didak (1517 – 1599) [1563], Ad Paulum, versio electronica (, Ferrara), Verborum 3486, versus 526, Ed. Neven Jovanović [genre: poesis - epistula; poesis - epigramma] [word count] [didacusppaul].
Andreis, Franjo Trankvil (1490-1571) [1570], Reverendissimo et observandissimo d. Domino meo Antonio Verantio Archiepiscopo Strigoniensi etc. in Hungaria, versio electronica (, Tragurii), Verborum 1755, Ed. László Szalay Gusztáv Wenzel [genre: prosa oratio - epistula] [word count] [andreisfepist15700202].
Rozanović, Antun (1524-1594?) [1571], Vauzalis sive Occhialinus Algerii Prorex, Corcyram Melaenam terra marique oppugnat nec expugnat, versio electronica (), 15122 verborum, 255 versus, Ed. Nives Pantar [genre: prosa oratio - historia; poesis - ode] [word count] [rozanavauz.xml].
Retrieve all occurrences (This may take some time to download)
|
Zbirka Croatiae auctores Latini, rezultat Znanstvenog projekta "Digitalizacija hrvatskih latinista", dostupna je pod licencom Creative Commons Imenovanje-Nekomercijalno-Dijeli pod istim uvjetima 3.0 Hrvatska.
Podatke o projektu vidi na www.ffzg.hr.
Za uporabe koje prelaze okvire ove licence obratite se na http://www.ffzg.unizg.hr/klafil/dokuwiki/doku.php/z:digitalizacija-hrvatskih-latinista.