Your search found 49 occurrences

Click here for a KWIC Report

Occurrences 1-100:

iratus manu sua porrigens gladium iussit decollari knesium Branislavum cum fratre, et filio ante civitatem Ragusii, et coram praesentiam parentum suorum, et iungens periurio homicidium. Tunc episcopi, et abbates, qui venerant rogare regem, ne decollarentur, et ut pacem inter eos mitterent, videntes eos iam decollatos eo quod moram fecissent veniendi valde tristes effecti sunt, coeperuntque vchementer arguere, et increpare regem eo quod obedisset

patria Veronensem et curie capellanum. Qui ab eodem summo pontifice consecratus ualde honeste decenterque accessit ad regimen ecclesie Spalatensis. 6Eo tempore Spalatenses et tota pene Dalmatia subiecerunt se Constantinopolitano imperio. Quam ob rem Spalatini ciues ceperunt rogare Girardum archiepiscopum, ut ad urbem regiam proficiscens fidem pro se et pro ciuibus imperatorie celsitudini iureiurando firmaret. Sed cum nollet acquiescere propter papale mandatum ciuesque instando quasi uim facerent, uenerabilis Girardus ad Alexandrum papam se contulit, petens ab eo

idem fere tempus dominus Alexander papa tempore scismatis nauigauit ab Apulia et uenit ad insulam Lissam. Statim autem, ut presensit Raynerius archiepiscopus preparatis nauibus multis cum magno comitatu cleri et nobilium ciuitatis uenit ad eum, defferens ei cibaria et exenia multa. Temptabat rogare ipsum, ut ad Spalatensem urbem, que prope erat, diuertere dignaretur, sed non acquieuit papa. Festinabat enim ire Venetias ad componendum cum Frederico imperatore. Nauigauit ergo inde et uenit Iaderam. Fuit autem Raynerius archiepiscopus cum eo. 7Tunc Martinus insularum

iam adeo ferus est, tibi qui servire recuset,
2.16.10  Accipiant ipsae cum tua frena ferae? 378. AD MATTHIAM REGEM
2.17.1  Hic me rogare tua modo est humanitas
2.17.2  Dignata, summe Principum;
2.17.3  Quid tibi meorum, vis, poeta, impertiam?
2.17.4  Secreta praeter quidlibet.

somnii regis 196 . Daniel orabat apertis fenestris contra Hierusalem ter in die flectens genua coram Deo suo. Proiectus leonibus manet illesus, et interdicto cibo a Domino pascitur 198 . Daniel: Coepi Dominum rogare et deprecari inieiuniis, sacco et cinere confitens peccata, petens misericordiam et recolens beneficia Dei 199 . Die primo quo posuisti cor tuum ad intelligendum, ut te affligeres in conspectu Dei tui, exaudita sunt

orantes petitis, credite quia accipietis et euenient uobis. Et cum stabitis ad orandum, dimittite etc. XI. Dominus seorsum procedens procidit super terram et orabat XIIII. Trina Domini uigilia docet nos orando de pręteritis, de pręsentibus, de futuris ueniam rogare XIIII.
Peruersus. Qui non receperint uos neque audierint VI. Surdus et mutus est qui nec audire uerba Dei uult nec proloqui VII. Surdus et mutus qui nec discere nec docere uult IX.

Danieli uero etiam annorum numerus, usque in diem ipsum, quo nasci debuit, indicatus est; fortasse, quia solicitior cęteris ac submissior ad orandum processerat. Posui, inquit, faciem meam ad Dominum, Deum meum, rogare et deprecari in ieiuniis, sacco et cinere. Denique oranti apparens Gabriel angelus egressum se dixit, ut doceret illum. Ab exordio precum tuarum, inquit, egressus est sermo;

cęli
Vnus et uni alter similis successerat annus.
Tertia deterior peiorque prioribus ęstas
Venit, et ingentes plebis Dauida querelę
Induxere piis oracula poscere uotis
12.335  Immensumque rogare deum, quę causa negati
Victus, cur steriles tota trieteride glebę,
Irrita spes hominum toties cassique labores.
Tunc demum uox lapsa polo peruenit ad imum Deus ad Dauidem

au Concile de Pise avoient dessein de faire un Pape de leur parti, mais ils furent prevenus par ceux qui estoient a Rome. et Duplex Concilium reduceretur in unum bonum, seque venisse Pisas et ibidem impeditos fuisse ne ulterius progrederentur, ibidemque ipsos esse sequestratos, proinde rogare Caesarem ut juste eorum cause adsistat: magna pars Cardinalium favet cause eorum. Pontifex scripsit Duci Mediolani vel dixit Oratoribus suis in Urbe quod ipse et status Florentinorum adjuvabunt intertentionem Hispanorum ut impediatur reditus Gallorum in Italiam, sed

iam gratiam consecutus minus se submittat, ad Scripturarum testimonia animum applicet, et uidebit Salomonem regem in dedicatione templi fixis in terra genibus | et manibus ad cęlum expansis deprecantem. Audiet Danielem prophetam dicentem: Posui faciem meam ad Dominum Deum meum, rogare et deprecari | in ieiuniis, sacco et cinere. Inde transiens ad Euangelium considerabit uas electionis Paulum apostolum, qui ait: Curuo genua mea ad patrem Domini nostri Iesu Christi. Ipsum quoque Christum Dominum contemplabitur, quo nemo sanctior, nemo

habebat, certare non timuit. Sed furentis impatientiam arguens repressit Dominus et iam in alios quoque irruere parantem inhibuit. Conuerte — inquit — gladium tuum in locum suum. Omnes enim, qui acceperint gladium, peribunt. An putas, quia non possum rogare Patrem meum, et exibebit mihi modo plus quam duodecim legiones angelorum? Vel sicut Ioannes ait: Calicem, quem dat mihi Pater, non uis, ut bibam illum? Quibus uerbis aperte monstrauit sponte se pati uelle, quod impii per uim inferre decreuerant. Igitur

manum conserere, eosque haud parua cęde ab incursionibus deterrere. Gallos insuper (cum quibus foedus et societatem rex Lodouicus nondum ruperat), quo et Galli in causam descendentes Alemanico illigarentur bello, rogare, ut cum Maximiliano bellum pro sociis ex foedere suscipiant. Et quoniam Francorum rex cupiens sibi cum Maximiliano omnia integra esse, conscripto exercitu nihil auxilii Venetis portabat, sed Mediolanensis imperii fines quietis stationibus tantumodo tutabatur, apparebatque haud

eius beneficio dignum se praestiterit. Selynes uidens aditum sibi ad patrem negari, nec ad regnum aquirendum ullam spem in patris uoluntate relinqui, animum ad alia praesidia paranda conuertit. Attamen uelato odio ad patrem fallacibus blanditiis nuntiat se fore in patris potestate, uerum magnopere rogare patrem, ne se ad gloriam natum releget in Cappadociam, et ibi inglorium desidere cogat, sed permitteret se esse in finibus imperii Hungaris adiacentibus. Ex hoc se nec patri suspectum fore, utpote procul a Constantinopoli et regni sede ablegatum, armis uero ita

Hinc. . . 210 ille] Lc 23, 8-9 regem dudum diuturna cupido tenebat
7.199  Multa rogare uirum et responsa haurire uicissim.
7.200  Adducto gliscunt per pectus gaudia regi,
7.201  Alloquiturque uirum confestim, primus et infit:
7.202  "Vt tot criminibus ualeas

pransuri discumbite mecum!"
10.412  Hic sumit panem et sumptum partitur in omnes,
10.413  Tunc piscem pariter: comedunt obsonia lęti.
10.414  Quis foret ast hospes tunc ausus nemo rogare,
10.415  Constabat Constabat. . . esse] e marg.

respondit, nisi se libenter Praetori omnia relaturum. Vix eis ab invicem digressis Praetorium patuit omnibus. Archidiaconus conquisitus tandem ad Praetorem in cubiculum secretius admittitur. Ibi Praetor multis verbis conquestus de communibus infortuniis rogare eum suam sententiam cepit. Statim respondit non esse causam, cur a pristina opinione recedat. Tum Praetor literas de Ragusio ostendit. At earum significatione, tanto majorem animum capiendum esse Archidiaconus

Quamvis.n. εἰς pro ἐν saepe usurpetur, tamen haec enallage (meo iudicio) nullo modo huic loco convenit. Neque enim puto quaerere Apostolum, aut a quo, aut quomodo, aut quorrum sint baptizati. Denique ne hoc quidem puto rogare an sint baptizati: sed cum illi dicerent, se nescire an sit Spiritus S. ac proinde ostenderent, se ignorare totam Ecclesiae Christianae rationem, qui tamen se discipulos dicebant: credo sciscitari Paulum, cur igitur doctrinae nomen dederint, et quales se esse profiteantur. Utitur autem

ea (Babylone) quia in pace eius erit pax vestra. Sic Deut. 23 iubet Deus Israelitas perpetuo esse hostes Amalekitarum, inquiens: Non quaeres pacem eorum, et bonum eorum cunctis diebus tuis in seculum. id est, promovebis [?: ] eorum bonum aut commodum. Eadem locutio est et Esdrae 9, Rogare quae pacis sunt, missa legatione: Luc. 4 id est, suppliciter petere conditiones pacis. Reddere aliquid cum pace, Iud. 11. id est, sponte, sine bello ac armis, adempta restituere. Redimere in pace animam: Psal. [?: ] Redemit in pace animam meam a bello,

14 pacem loqui cum aliquo, et dolum esse in corde ibid. 22 pacem non nosse ibid. 26 de Pace quaerere ibid. 32 pacem alicuius quaerere ibid. 36 quae Pacis sunt rogare ibid. 44 cum Pace aliquid reddere ibid. 45 in Pace redimere animum ibid. 47 pacem reperire, aut invenire ib. 54 in Pace reverti ibid. 58. 59 cum Pace,

63  Ipsa ruina perit, pereunt quoque signa ruinae,
64  Nam quae tunc pereat, sola ruina fuit.
65  Quis cladis fuerit sensus mihi, parce rogare;
66  Sensus in nostro pectore nullus erat.
67  Semianimis cecidi, vivebam nescia vitae,
68  Ut quos attonuit Iuppiter igne suo.

Putz episcopo fuerat communicatum, adivi episcopum eumque rogavi scripto, ne regio mandato contrarietur, tenoris sequentis: Illustrissime etc. Stabilitam mandato regio Patachichii meique in archidiaconos promotionem fide digne intelligens, illustrissimam dominationem vestram rogare volui, ne ejusmodi declarationi contrarietur, ne qualecumque, quod absit meque nullatenus intendere virtute harum declaro, praejudicium enascatur, me una etc. Episcopus autem (uti relatum accepi) dominum Busan, quid facere debeat,

ille tamen festa precanti nec respondit. Utut sit, istud certissimum, rem universam per quempiam Viennam fuisse significatam, ibidemque innotuisse, ut et mihi fuerit perscriptum. Quin suspitio ad me et Reessium fuerat, alterutrum nostrum pandisse, ut Chegetekio suspicionem objicienti dixerim, quod rogare velim dominum comitem cancellarium, ut in originali meas omnes (litteras) remittat, et fecissem certo, nisi Reessius disvasisset. (Lis suo modo tertia.) Defunctus Kukuljevich assessor tabulae judiciariae quoque fuerat. Hoc mortuo

item, qui tum Quinque Ecclesiis erat; ad omnia haec ridentibus monachis. Bano nihilominus, postquam scripsisse episcopum rescivisset, conventus scripsit etiam, summaque litterarum erat, (quas postea a patre Kutnjak communicatas legi) conventum necessitatum fuisse ad talismodi factum, et rogare suam excellentiam, ut, si fors quispiam sive pro protectione sive cum relatione recurreret, ut rem tanquam religiosam ad provincialem ejusque definitorium relegaret. Quod si vero princeps plane informari vellet, cum informationem nullus dare posset melius quam provincialis, qui rem

exhibui. Quibus ejus falsitas atque infamia manifesta evasit, et praecipue rasura illa, quam adhibuit, hacve ratione contrariis falsisque ejus documentis convincendus erat et fuisset in metropolitano foro, nisi ego allegative expressissem, hanc me ei injuriam parcere et, ut accuratior sit, rogare. Feci autem hoc tum ex charitate Christiana, tum quod non solum capitulares sed cives ipsi post factum hoc, ita confusum observent, praecipue occasione novilunii, ut delirare videatur. Nolens ergo me scrupulis onerare, si post petitarn poenam miserabilior evaderet, allegative ei parcendum

Reess ac Magdich, sollicitationem ad sodomiam divulgavit. Cum autem haec mihi Viennam perscripta fuissent ab ipsis canonicis omnia, et ego me contra calumniatores agere velle declarassem nec Vienna recessurum, quoadusque calumniae hae probentur, occasione vacantis episcopates enatae, rogare me coeperunt capitulares vel maxime autem lector Chiolnich et Reess, ne clerum prostituam. Hinc | postquam fatus sublector Delinich observasset, me Vienna abire nolle, instantiam dedit ad capitulum petiitque motu

nec is ad me, nec ego ad illum venire tute ob episcopi odium possem, ob virium jacturam testamentum se condidisse aperit, qualiterque disposuerit, narrat. Ego, ut me omittat, rogavi, praedicens episcopum annullaturum omnia et singula praecipue ex collegae Gregorii Gaszparich volubilitate; at ille rogare non desistebat, dicens, liberum sibi esse, ut integre legatarium me faciat. Replicabam ego | replicanda, at ille, ad haec praecavenda argenti libras 10 aliaque plura semet legasse, Gaszparichium mutaturum ac testamentum, ut volo, conditurum; invalidandum

tenorem, dominum item Georgium Petkovich ac Stephanum Magdalenich Paulumque Bakich candidaret, Petkovichium illico palam rogando, quatenus officium ordinarii vicecomitis assumere dignaretur. Verum isto reluctante ac sua notoria sinistra valetudine semet excusante, postquam ultro eum rogare comes non cessaret, tum consiliarius camerae Posoniensis dominus Joannes Roller qua familiae plenipotentiarius requirere, ab omnibus inclamari ceptum: vivat, vivat; taliterque Georgius Petkovich in ordinarium vicecomitem est electus. De substituto tum actum, candidatique ex

persvasionibus, opinionibus dedita, judicio omni carere videbatur. Sobrietatis miraculum in publico, clam gulosissima, et sub abstemiae velamine singulis ferme diebus ebria. Sane domino Magdich marito suo merendi ex patientia quotidianam occasionem praebebat, plurimaque vir prudens dissimulabat, rogare asvetus unice, ut emendaretur. Et cum prodigam observasset, curam ipse rerum omnium gessit, ab illa unam pacem exigendo. 1754. mortuo Magdichio cum duabus ex eo filiabus relicta in magnis omnino divitiis ad suum genium vixit. Multi adulatores ab ea adjuti, quos inter etiam Jesuitae, sic eam

et notarius.) Per promotionem protonotarii vacabat in tabula judiciaria assessoratus, iste domino Georgio Carolo Levachich hactenus notario obtigit. Notariatus Petro Balogh turmae praetorianae militi cessisset illico, sed cum iste ferret gravius, assessoratum sibi fuisse negatum, hunc rogare, magnisque precibus obtinere debuit, negato ipsi eo etiam, ut aggregati assessoris titulum habeat. Instabant nunc pro notariatu Emericus Pasztori, Sigismundus Komaromi, Josepus Hohnemer, Michael Blasekovich, Benedictus Arbanasz, Mathias Plovanich. Nono.

adest janitor fenestrella aperta, videt cornua, nigredinem, et bojatum audit, interrogat: quis esset. Ficta voce respondet Suvich: diabolus sum, ex Gore pulsus, apud vos quaero hospitium. Frater laicus currit ad gvardianum, quo reperto in choro, terrore plenus exponit, diabolum prae foribus rogare quarterium; narrans, habere illum cornua, esse nigerrimum, rotare semet et sonos edere varios. Franciscani territi, cum sonum edi turbatum audirent et bojatum, concludunt, ingratum hospitem repellendum esse cum sacramento; itaque imposita devotione et precibus

et ob quaedam audacius a Segherio prolata ipse conjectus est in carceres, in quibus adhuc detineretur. Bano factum comitatus approbante, Segher copiam rescripti habens regii, hanc aeque misit comitatui cum declaratione; indignum esse, ut regia mandata in carceribus reposita maneant; hinc semet rogare, ut interea digniore loco copia illa servaretur. Decimo primo. (Nobilium plures homicidiis hoc anno sese macularunt) sic quidem Szever ob contumaciam proscriptus. Raszkai quoque in bonis uxoreis

longe a puppi, venientes vidit Achilles,
1.403  Agnovitue, animoque haud est laetatus. at illi
1.404  Magnanimum veriti regem, et formidine mentem
1.405  Suspensi, effari nihil ausi, nilque rogare,
1.406  Stabant. his, gelido perculsos nanque pavore
1.407  Sensit, Pelides haec miti pectore fatur:
1.408  Praecones salvete deūmque hominumque sequestres;

15.117  Cur perculsa metu, Juno? conterruit an te
15.118  Conjux immani Saturnius, ut solet, ira?
15.119  Cui Juno graviter suspirans: o Themi, parce
15.120  Ista rogare. mei quam saevus, quamque superbus 120
15.121  Conjugis est animus, nosti satis ipsa superque.
15.122  Verum age, nunc epulis tu curam impende regendis

qui πῦρ καὶ λᾶρ pugnant se Lappones non esse. Cum vero ego Europam universam tribus his distribuerim populis: 1. Getis, 2. Celtis, 3. Quenis; jure quodam tuo rogare poteris: Slavis meis equid facies? Ego vero candide et aperte pronunciabo: prisco tempore non diversae ne sejunctae a se invicem gentes Geticae, Slavicaeque fuere. Una erat eademque atque illa communis patria amborum. Id quod

Illi in patronum, docte JUNI, cogito.
5  Si forte dicas, quod frequentes ostia
Pulsant clientes, publicisque est insuper
Tibi occupatus animus in negotiis,
Utrumque credam; nec tamen desistere
Mens est proposito: te profecto valdius
10  Rogare pergam, donec expugnavero.
JUN.Tuus quid iste, dic, Libellus continet,
Meo quem velles evulgatum nomine?
AUCT.Agis patroni more mecum, admittere
Causam abnuentis, cognitam ni habeat prius:
15  Risum moventes fabulas hic habet liber,
Illumque

testamur gaudia carminibus,
4.32.3  Asper et infertus quidam nos ecce poeta
4.32.4   Increpat ac tumida voce silere jubet;
4.32.5  Quem quidem erat justum veniam sibi nempe rogare
4.32.6   Ipsi, te viso sospite, quod tacuit.
4.32.7  Nunc addit culpam culpae, damnandus utroque
4.32.8  Tam male quod tacuit, tam male quod loquitur.

Deducta in longum grandia sesquipedem;
5.5.5  Quasque malo ampullas ebullit comitus oestro
5.5.6   Daphnis Romana magnus in Arcadia.
5.5.7  Is, Corvine, roga, quid scribat: parce rogare,
5.5.8   Quid tenui dictet mi mea Musa sono;
5.5.9  Quid soli scribam Lydae, qua judice malo
5.5.10   Esse aliquid, toto judice quam populo.

Furtivum tergo devius arte parat. 342. Ad Gelliam, post longum tempus sciscitantem, quid soror peperisset?
5.342.1  Quid soror ediderit, nescis, tua? Stulta rogare id
5.342.2   Tempore post multo, Gellia, nec dubitas?
5.342.3  Edidit illa marem se dignum; quam tua vincit
5.342.4   Te soror et natos vincat ut ille

5.905.1  Obscurum sperno carmen, nec lentus, amice,
5.905.2   Scrutor, sed lectum vix semel abjicio.
5.905.3  Hoc tibi tolle memor dictum, multusque rogare
5.905.4   Parce, tuis quidnam versibus acciderit. 906. [900.] In Postumum equorum suorum morbos

nil volo; quandoquidem.
5.1358.3  Munera me non tam delectant ista, pudore
5.1358.4   Quam grave deposito est dicere: mitte aliquid.
5.1358.5  Sed dicam tandem, quo dicto, Cinna, rogare,
5.1358.6   Num tua dona velim, nunquam iterum incipies. 1359. [1351.] In Rufillum, qui obscurus, omnibusque ignotus peregrinabatur.

ulli, quod multo insignis honore est,
5.1476.4   Aut proavum priscis clarus imaginibus.
5.1476.5  Sponte mea, Varro, laudo quos miror, amoque;
5.1476.6   Cur te non laudem (parce rogare) vides. 1477. [1470.] In hominem ineptum se magni facientem.
5.1477.1  Nullum hominum nuper laudabat Flaccus, haberi

150. De viro uxoris taedio saepius ab urbe discedente.
7.150.1  Cur procul externas toties se ferret in oras,
7.150.2   Perstabat miserum Polla rogare virum.
7.150.3  Ingemuit tandem ille: "Invisam iratus" et "urbem"
7.150.4   Dixit, non ausus dicere, "Te fugio".

scilicet haec animi.
8.407.3  Nempe videt, mea Lyda, alios, se non videt ipsum,
8.407.4   Sit tamen et si acri praeditus ille acie.
8.407.5  Hoc ego me ostendi cupio mihi; teque rogare
8.407.6   Haud cesso ut speculi sis mihi saepe loco,
8.407.7  Dicere nec parcas, quae pecco; quae tibi visa,
8.407.8   Ipse, mihi nimium proximus, haud video.

612. [613.] Ad Lydam, rogantem quemdam rogantem quemdam] quemdam2 rogantem1 , quam valeat.
8.612.1  Ah, quid agis, mea Lyda? Istum cur ausa rogare es
8.612.2   Quam valeat? Miseris, heu, mala quanta moves
8.612.3  Quae subito nobis tempestas ingruet! Omnem
8.612.4   Morborum incipiet promere jam numerum,

putabat,
8.628.4   Errorem at sensit Tulla relicta suum. 629. [630.] Ad Lydam.
8.629.1  Me tibi opus comite est si quando, Lyda, rogare
8.629.2   Parce "vacem, anne aliqua re male distinear?"
8.629.3  Nunquam distineor cura districtus ab ulla,
8.629.4   Totus perpetuo quin tibi, Lyda, vacem;

Musis,
9.322.2   Exitio ne sint, Antemidore, decet. 323. [320.] Cur amico nolis dicere, quid sibi mali acciderit.
9.323.1  Parce rogare, animum quaenam vexent mihi curae,
9.323.2   Qua re angar, misero triste quid inciderit.
9.323.3  Quae doleam, celo, doleas ne tute, dolorem
9.323.4   Atque meum cumulet ne

ac medios inter garrire colonos
14.167  Me juvat; aut etiam pastores poscere, an usquam
14.168  Forte lepus, seroque auditi vespere cantus
14.169  Perdicum, primo vel mane? Ipsosque rogare
14.170  Non pudet et lanios (tu nasum avertis odorem
14.171  Nominis ad solum) redeuntes tardius urbe,
14.172  Numquid forte novi referant? Ancone remissa

jam tingere frontem
Unguine, cum quidam casus miserè omnia turbat.
Namque advectus equo vir se obtulit unus ab illis,
Consilia ad secreta adhibet quos curia patrum.
Pontificem hic subitò occupat, enixeque rogare,
Ut rem differat, et praesens in tempus omittat.
Quippe locuturum se maxima, et illico in aurim
Arcani stillare aliquid, mox quaerere, an esset
In promptu quadrupes, socio quem mittat,

sed facta est maxima larma,
Insurgunt omnes in eum, pars ruke ligabat
Pars oculos obvelabat, pars noge tenebat
Suspectum volunt ad selskam ducere kladam.
Ille autem primo coepit drage duše rogare,
Sed postquam penitus junačka efferbuit ira,
Dirupit funes sad sim sad versus onamo
Dušmane quassakat manibus, pedibusque ritabat
Quove magis spotant illum, magis ille vudira,

Bibliographia locorum inventorum

Toma Arhiđakon (1200-1268) [1268], Historia seu cronica Salonitanorum atque Spalatinorum pontificum, versio electronica (, Split), Verborum 40426, Ed. Olga Perić [genre: prosa oratio – historia] [word count] [thomashistsalon].

Jan Panonije (1434-1472) [1447], Epigrammata et elegiae, versio electronica (, Italia; Hungaria), 5735 versus, verborum 37748, Ed. Sándor Kovács [genre: poesis - epigramma; poesis - elegia; poesis - carmen] [word count] [ianpanepigreleg].

Marulić, Marko (1450-1524) [1480], Repertorium, versio electronica (), Verborum 315700, Ed. Branimir Glavičić [genre: prosa oratio - loci communes] [word count] [marulmarrepert].

Marulić, Marko (1450-1524) [1496], De institutione bene vivendi per exempla sanctorum, versio electronica (, Split), Verborum 186963, Ed. Branimir Glavičić [genre: prosa oratio - tractatus] [word count] [marulmarinst].

Marulić, Marko (1450-1524) [1510], Dauidias, versio electronica (), 6765 versus, verborum 45407, Ed. Branimir Glavičić [genre: poesis - epica] [word count] [marulmardauid].

Baničević, Jakov (1466-1532) [1513], Epistulae anni 1513, versio electronica. (), Verborum 5324, Ed. G. Amboise [genre: prosa oratio - epistula] [word count] [banicjepist1513].

Marulić, Marko (1450-1524) [1516], Evangelistarium, versio electronica (), Verborum 155872, Ed. Neven Jovanović [genre: prosa oratio - tractatus] [word count] [marulmareuang].

Marulić, Marko (1450-1524) [1519], De humilitate, versio electronica (), Verborum 81625, Ed. Branimir Glavičić [genre: prosa oratio - tractatus] [word count] [marulmarhumil].

Crijević Tuberon, Ludovik (1458-1527) [1522], Commentarii de temporibus suis, versio electronica (), Verborum 118743; librorum 11, capitum 165, Ed. Vladimir Rezar [genre: prosa oratio - historia] [word count] [tuberocomm].

Beneša, Damjan (1476-1539) [1534], De morte Christi, versio electronica (, Dubrovnik), 8402 versus, verborum 61948, Ed. Vladimir Rezar [genre: poesis - epica] [word count] [benesaddmc].

Rozanović, Antun (1524-1594?) [1571], Vauzalis sive Occhialinus Algerii Prorex, Corcyram Melaenam terra marique oppugnat nec expugnat, versio electronica (), 15122 verborum, 255 versus, Ed. Nives Pantar [genre: prosa oratio - historia; poesis - ode] [word count] [rozanavauz.xml].

Vlačić Ilirik, Matija (1520-1575) [1581], Clavis scripturae sacrae, pars prima, versio electronica (), 600000 verborum, Ed. Neven Jovanović [genre: prosa - tractatus; prosa - vocabularium; poesis - elegia; poesis - epigramma] [word count] [flaciusmclavis1].

Đurđević, Ignjat (1675-1737) [1700], Poetici lusus varii, versio electronica (), versus 5453, verborum 35062, Ed. Veljko Gortan [genre: poesis - epigramma; poesis - elegiacum; poesis - ode; poesis - sonetto; poesis - idyllium; poesis - metamorphosis; poesis - paraphrasis] [word count] [djurdjevipoe].

Krčelić, Baltazar Adam (1715-1778) [1748], Annuae 1748-1767,versio electronica (, Zagreb), Verborum 244601, Ed. Tadija Smičiklas [genre: prosa oratio - historia] [word count] [krcelicbann].

Kunić, Rajmund (1719-1794) [1776], Homeri Ilias, Latinis versibus expressa, versio electronica (), 18.330 versus, verborum 126.883, Ed. Petra Šoštarić [genre: poesis - epica; poesis - versio] [word count] [kunicriliaslibri].

Baričević, Adam Alojzije (1756-1806) [1793], Epistulae XVI invicem scriptae, versio electronica (), Verborum 7902, Ed. Luka Vukušić [genre: prosa oratio - epistula] [word count] [baricevaaepistpenzel].

Ferić Gvozdenica, Đuro (1739–1820) [1794], Fabulae, versio electronica (), 2266 versus, verborum 52873, Ed. Sanja Perić Gavrančić [genre: poesis - fabula] [word count] [fericdfab].

Kunić, Rajmund (1719-1794) [1794], Epigrammata, versio electronica (), 20870 versus, verborum 170058, Ed. Irena Bratičević [genre: poesis - epigramma] [word count] [kunicrepigr].

Zamanja, Bernard (1735-1820) [1795], Epistolae scriptae an. 1795. et 1796, versio electronica (), 1960 versus, verborum 13466, Ed. Neven Jovanović [genre: poesis - epistula] [word count] [zamagnabepist].

Ferić Gvozdenica, Đuro (1739–1820) [1803], Periegesis orae Rhacusanae, versio electronica (, Dubrovnik), 3368 versus, verborum 28363 [genre: poesis - epica; poesis - praefatio; prosa - index] [word count] [fericdperiegesis].

Milašinović, Franjo (1808-1883) [1850], Viator Zagorianus Jožko Hranjec, versio electronica (), 190 versus, verborum 1282, Ed. Neven Jovanović [genre: poesis - carmen macaronicum] [word count] [milasinfviator].

Click here for a KWIC Report