Your search found 4315 occurrences

Retrieve all occurrences (This may take some time to download)

Click here for a KWIC Report

Occurrences 4096-4145:

CARMEN PRODROMUM
Jamdudum nostro mos hic increbuit aevo,
Ut quisque excultus studiis si sole calentes
Longe alio a patria discedat visere terras,
Cuncta notet, quae aut ipse oculis inspexit, ab ore
Aut alieno illi quae sunt accepta, domumque
Mox rediens struit historiam, vulgatque, viarum
Quas tenuit seriem describens naviter omnem.
Hoc fit ob immodicum, quo flagrant, laudis amorem,
Seque viatorum ut secernant plebe: potiri

aequora, dicunt
Institor Olchinius, Rhacusae accedere portus.
Cui vetitum, nequid turbarum suscitet, alnos
Huc vehit omnigenis oneratas frugibus, atque,
Utilitas illi populo quae maxima, vendit.
Haud minor a positu venit altera, quidquid in Urbem
Fertur ab Encheliis venale, illi ante, fereque
Vilius acquirunt, quam nos, potioraque tollunt.

turbarum suscitet, alnos
Huc vehit omnigenis oneratas frugibus, atque,
Utilitas illi populo quae maxima, vendit.
Haud minor a positu venit altera, quidquid in Urbem
Fertur ab Encheliis venale, illi ante, fereque
Vilius acquirunt, quam nos, potioraque tollunt.
Harum aliae ad privatos pertinent, aliae ad Sodalitatem loci ipsius. Cymba hujus

Hoc fuit sub initium XVIII Saec. Hae minores naves Tartane vocabantur, quarum non parvus erat numerus. Desiere autem, ut aliis majoribus per mare Mediterraneum navigaturis locum darent. Haec navigatio coepit anno 1745. Scilicet illi operam studiis navalibus olim
Soli impendebant, cum nondum caerula nostrae
Sulcabant majora rates, commerciaque uno
Aequore in Hadriaco non contemnenda vigebant.
Quin illa Aegeum

haud facile dignoscere, forte marinum
Monstrum aliquod, nam erecta Deae stat forma, tenetque
Hinc velum laeva sinuosum, advolvitur ipsi
Quod pedibus tenus, exporrecta sustinet illinc
In dextra pateram: verùm illi cum caput absit,
Quae Dea pilentum regat id, vix Pythia dicat,
Noscere cui tantum dat certus Apollo futura,
Fatidico quoties afflavit numine pectus:
Tum defossa illic civis quae nuper in horto est,

labores
Intereant, citò ni campis fugitiva relictis
Defluat, inque suos se se unda receptet hiatus,
Per quos occulto in pelagus se tramite fundit. 11 Rivi illi, seu flumina in mare influere minime possunt, quia terra in pluribus locis altior esse incipit, ideo ab hiatibus per hyemem aquae superfluentes absorbentur. I
At mare si tumeat diu, ineluctabilis haeret
Illa

ab eventu praeda haec, sed certa quotannis
Est alia, autumni adducunt quam tempora secum.
Namque coturnicum Borea spirante ubi terris
Plurima ab Otmanidum vis se se huc intulit, atrae
Accensis illi facibus per tempora noctis
Vestigant viridi latitantes cespite, luxque
Dum subita his visus hebetat, capiuntque vel ipsa
Saepe manu, et valido prosternunt verbere frondis,
Exorta dein luce novas in retia

Nec tamen ingeniove carent, tempusve quod agri
A cultu vacuum turpi patiuntur abire
Segnitie: hic tractat fabrilia, construit alter
Dolia: sunt calathos qui lento e vimine texunt,
Pars lateres coquit, illi in calcem saxa reducunt,
Sicarum artifices alii, domibusque vel ipsis
Non sine laude locare operam coepere struendis.
Adde, quod audaces multi quoque per freta currunt
Jam nautae; ad portas alii stant urbis

Etsi aliquam nudus partem lapis occupet, ipsa
Inter saxa tamen quidquid conseveris, apte
Provenit, ingenium illius sic fertile terrae.
Hanc partem Encheliae praefert quod plurimus illi,
Quae solo gaudet Campo, haud mirere, voluptas
Major enim capitur variarum ab imagine rerum,
Quam si perpetuò similes tibi lumina pascant.
Hîc facies diversa soli oblectaminis illud

De quodam hos inter (mihi quod laudabile visum)
More loquar. Siqui aut amissa prole, vel ejus
Omnino exsortes vivunt, adsciscere patris
Haud pudet ignoti sobolem sibi: nomine gentis
Hanc illi donantque suae, haeredemque bonorum
Instituunt, fulcro domus hoc ut nixa resurgat.
Ni facerent, glebae dominus, quae consita ab illis
Cuncta potiretur, proprio velut addita fundo.

juga per surgentia montis
Carpitur, in stadia excurrens ter circiter octo.
Hoc ego primum adii rus aeger, et illicò sensi
Me refici, nam temperie sic esse salubri
Hunc voluit natura locum, ut non Tiburis illi,
Campanique queat caelum certare Venafri.
Sic uber terrae ingenium, tantoque refertus
Ipse locus populo agricolûm, ut vix ulla videri
Gleba queat, quae culturam desideret, horto

nutrit, nam quà fodis illico dulcis
Unda scatet. Multo alluvies hunc creditur aevo
(Quippe egisse pecus fama est hàc Prothea quondam)
Paulatim campum effecisse, quod imminet ingens
Mons illi ad Boream prope nudus, magna deorsum
Unde solum abradens vis usque ferebat aquarum,
Donec planities tandem exaequata resedit.
Quidquid at hoc, res certa tamen, quod nunc quoque, magni
Cum caelo veniunt

strepitus abeuntes crastina cernit.
Ad mare sunt geminae turres, fornacibus altis
Hae fumant, lateresque coquunt, locus ipse ministrat
Argillam: has propter vicus stat colle supino
Impositus, propriumque dat illi Tegula nomen. Kupari illyrice.
Non procul hinc locus est (Trapitum dicitur) extra

hanc Monachis vallem, qui numinis iram
Placarent precibus laesi sibi caede cruenta
Bodinus dono (fuit ut mos illius aevi
Credentis facile sic crimina magna piari)
Rex dederat: tenuere illi per saecula septem
Juxta urbem in parvo, sed commoda multa ferente
Vide annotationem num. 2. ad

verò in culpa locus est, nam praebita ab ipsis
Causa malo, algescant, et tristia pharmaca potent.
Rus licet hoc aliis nostrae vicinius urbi,
Multusque appellat conducto huc remige civis,
Nec non illi etiam veniant, urbemque frequentent,
Agrestes nimium tamen, ingeniique retusa
Sunt acie, hisque solent veterum permulta parentum
Vel nunc obicier dicta insulsissima, quorum
Id

quodque genus vendi piscis? Quid figere ferream
Parietibus lancem, quae ponderet? heu nihil horum
Si stabile in longum potuit servarier aevum.
Ipsi ipsi leges infregimus, ingluviemque
Nostram illi proprio didicere apponere lucro.
Unica piscatus tenet omnes cura: trahuntur
Lina hîc, contra illic mittuntur, et humida Soli
Exponunt siccanda alibi; lacerata videbis
Hîc ipsis refici a pueris, nova

E Bergato, et Bosanca, de quibus supra.
Vicinis urbi e pagis, quos signifer alter
Primo illi assimilis ducit) nullo ordine, nulla
Militiae, quamvis res ludicra, lege sequuntur,
Queis vix in triplici mirum semel ignea gyro
Si tormenta crepent, turpem spectante Senatu
Gentis

Hic erat ille, sacro fulgentes murice Patres
Quem curare suas hîc res voluere, quibusque
Relligionis ab almae auctu stat nobile nomen.
Mittitur illi equus, at sacrum differre recusat
Praesul opus, praestare brevi quod possit in hora.
Advenit interea comes, et cum Praesule munus
Jam functo, secretò agere hic quoque, nec mihi quisquam
Illum Tiresias

Haud minor hac quercus pariter mihi cognita mole
Non procul hinc: tanta est majestas scilicet illis
Arboribus, solaeque nemus formare videntur.
Vera tamen sunt sylva oleae, queis cuncta tenentur:
Rite illi agricolae culturam adhibentque, sciuntque
Praeclare, quidnam resecent, quid in arbore linquant
Palladia, multique vocant, ut talia discant
Mox ipsi: haurire a doctis rerum utile semper
Notitias. Quae natae

Rara Ceres seritur, veniunt felicius illic Hordea apud nos in terris solutioribus melius, quam in spissis provenire plerumque solent. Tam autem illa, quam triticum nostrates coloni fere in montium jugis ante crematis serunt, quod illi dicunt palit laʃine.
Hordea, sed multa passim juga consita vite,
Serius etsi illis coquitur vindemia saxis.
Hîc ego nec numerum referam, nec cuncta locorum

Aptior ut gemina veniat tibi victus ab arte;
Nec te Cliscevium sileam, aut te Gljubcia tellus.
Ut verò haec illi, propria quam voce vocamus
Morlacham, durae loca sunt contermina genti,
Multum illi et noster par incola, moribus asper,
Incultusque nimis. Quoties sale

Gljubcia tellus.
Ut verò haec illi, propria quam voce vocamus
Morlacham, durae loca sunt contermina genti,
Multum illi et noster par incola, moribus asper,
Incultusque nimis. Quoties sale navis onusta
Ingreditur portum, pagis accedere plures
Agricolae ex illis, suus ordo ut cuique, jubentur
Ad loca

Cura viros haec vana tenet, vix caetera curant.
Foemina plus illis certe valet, et nisi terram
Haec foederet rastris olus insertura, gregique
Lac premeret, neretque domi sua pensa, nec unctos
Illi ederent caules, tegerent neque vestibus artus,
Venalisve ullus ferretur caseus urbi.
Horum ego, cum senio effoeti, morbisve, petentem
Haud unum parvae stipis aera per ostia vidi.
Scilicet hoc

praeeunte: ut limina clausa
Inveniunt, pulsant. Quae causa accedere jussit,
Poscit herus. – Poma ut demus tibi, tuque puellam.
Queis ille, hinc aliò vos gressum avertite. Pulsant
Illi iterum, atque iterum, tum janua panditur: arma
Ille jubet poni, sponsam hi sibi tradier ante.
Ut dedit ille, exuti armis dant poma, simulque
Dignior hanc levirûm dextra accipit, atque ter actam

Se quiddam promittit, et his abeuntibus intrat.
Post noctem exactam, claro cum lucifer ortu
Fulsit, aquam manibus levirorum sponsa ministrat,
Dein in amicitiae signum parat oscula, contra
Haec illi vitare fuga, nam turpe putatur
Oscula ab hac capere, amplexu quae fota recenti est.
Pompa haec conjugii, hi ritus, nec plura locutus
Me liquit, coepti at revocat me carminis ordo.

dogmate sectae
Infectus, Monachorum animis quod inhaeserat alte,
Imbuerantque rudis facile quo pectora vulgi.
Nostri, ne infandus per gentes serperet error,
Quo geminam rerum Causam illi, Principiumque
Jactabant duplex, jussere has linquere terras.
Mox quia se questi non tantum a sede moveri,
Sed, queis vivebant, rebus privarier ipsis,
Foedere sancitum, vis certa pecuniae ut

rerum Causam illi, Principiumque
Jactabant duplex, jussere has linquere terras.
Mox quia se questi non tantum a sede moveri,
Sed, queis vivebant, rebus privarier ipsis,
Foedere sancitum, vis certa pecuniae ut illi 16 16 Vide Monumenta Historica Provinciae Rhacusanae Ordin. Min. Auctore F. Sebastiano Dolci Pag. 19. § VII.
Annua

Multaque nos penes et patriae impenduntur amori.
Hanc sine Praetoris permissu antiquitus urbem
Haud ulli fuerat peregrino intrare potestas,
Fas modo, nam causae jam cessavere vetantes.
Illi multa loco accedunt munimina, et altis
Undique praecintus muris: erexerat olim
Immanem contra, praedantemque omnia gentem Hoc latronum genus immanissimum vulgo

vadis haerebit in imis.
Sic tempus veniet, pedibus cum forte licebit
Hinc Stagnum petere, opponat ni publica ad illud
Quid remedî cito cura malum, quod crescit in horas.
Ad castrum redeo, teres illi forma, Coronae
Majores apto voluerunt nomine dici.
Bellica habet tormenta locus, sed caetera desunt,
Quae bene dispositae sibi poscunt scilicet arces.
Excubiae in

Et sagas jurant, lamiasque, et Thessala quidquid
Terra venenorum parit, herbarumque nocentum.
Tarpanii residet Praetor plerumque, daturque
Lege illi capti pars piscis, ditior auget
Proventus huic praeda suos, exilior arctat.
Multa regenda soli data pars, verùm ultima, nomen (13) (13)

et plures praestantes munere formae.
Hîc mora facta brevis mihi tunc, dein rursus eòdem
Post paucas redii messes. Mollissima in omni
Tractu hoc temperies, maturius omnia in auras
Erumpunt, dosque haec illi ceu propria terrae est,
Ut, quaecumque parit, sint optima: amygdala mole
Hinc majore aliis, molli et sic cortice, frangi
Ut digitis valeant, nascuntur, vitigenusque 4 Hoc vinum illyrice

subire, animi quam abscondere sensa.
Hactenus ergo rudes, nunc et cognosce superbos.
Nulla licet jactare queant patrum inclyta facta,
Nec magnis generatim opibus natura beavit,
Longo illi inter se tamen ordine stemmata ducunt.
Nobilis hic erit, ille ignobilis audiet, ambo
Uno rure sati cum sint, et vilibus orti
A patribus, pariterque rudi, crassaque Minerva.
Interea hic cum patricio Praetore

at omni
Quis felix a parte locus? Putealibus undis,
Quas et privati, Communeque servat, egestas
Arcetur, pecorique lacum fodere profundum.
Vis populi hic major, brevior licet ambitus illi,
Quam Melitae, nec sparsim habitant, locus unicus omnes
Colligit, a pelago asperior quò semita ducit.
Abditus ille latet, mox sensim ut panditur, est quo
Lumina jucundè recrees, duraeque laborem

chiave dicitur.
Queis vina atque oleum pretiosius incola vendit.
Quid magno in portu, Petri qui nomine dictas,
Interdum fiat, nunc eloquar. Illi ubi magnum.
Conspicuumque virum, qui primò adventat ad illos,
Magnificè oblectate velint, longè itur, et ille
Seligitur sinus. In celerem introgressa phaselum
Corpora prima virùm juvenum fortissima

apricis serere, aut a littore telis
Praedones arcere, necent ne forte, patrumque
Sic sacramentum violent, quod tale, prius se
Dent occidendos aliis ut scilicet ipsi,
Quam perimant illi quemquam: sic perditè amatur
Caprigenum pecus, ut reliquo concedere multa
Noluerint in secla locum, turpe unde profectum
Id genus est dicti, quo deridere solemus:
„Si pereant caprae, pariet Melitaeus,

et insignes jaculandi reddidit arte.
Haec nautae Olchinii, queis rapto vivere dulce est,
Dum se se accingunt praedae, sensere priores:
Hosque apud hic sermo (cum longo a tempore frustra
Illi aliquem expectant) mansit: vel sorbuit aequor,
Vel Melitaeus homo occidit. Sic omnibus unus
Obtusum exacuit pectus, finxitque docendo.
Si tamen ad

decusque
Splendida luxuries caenarum fecit: hic arti
Nil locus humanae debet: praestantior arte
Quidquid conveniens, quidquid fuit utile, compta
Divitiis satis ipsa suis natura paravit.
Illi tanta loco stat gratia, quique vocavit
Haec nemora, hos colles, atque haec clausa aequora circum
(8) Nicholaus Jo. de Bona in Descriptione

vidisse, severis
Namque animum excultus studiis, propiusque sequaci
Vestigans naturam oculo Baseglius unum,
Ni vivum possent, mandaverat, ut sibi plumbo
Mittere curarent enectum. Informior illi
Est rictus, rutilante pilo, canis aureus audit
Ipse, licet species alia est, nec rite canino
Adscribenda venit generi; plus carne, minusque
Fruge alitur, noctuque vagans sibi pabula

domini puer: hic ad herum me ducit, ubi horae
Non jucundè mihi pars traducitur. Ille
Plura docet, non hîc addictum vivere glebae
Agricolam, sua sed rastris invertere rura,
Impositumque oneris nil illi hoc praeter, ut hasta
Armatus turbam teneat, cum festa Patroni S. Blassi Martyris die 3. Februar.
Urbs

Atque oleis scopulus tamen induit: haud minus et pars
Adversa, haec gregibus pascendis insuper apta.
Hinc fit, ut hibernis huc mensibus incola tractus
Oppositi traducat oves, cum parcior herba
Se penes: illi ultrò viridantes pascere saltus
Permittunt; sed et omne fimum sibi linquere cogunt,
Mutua ab alternis capientes commoda damnis.
Hoc evadentes portu longo ordine magnas
Octavî puppes

17. 1
Utrinque en magno concurritur impete: primus
Hostilem in puppim se ferre Octavius, alter
Ut vidit, jubet antennas demittier, atque
Rem virtute gerit, quando illi est navibus impar.
Jamque omnes coiere rates, et cominus armis
Depugnant, milesque Vatinî haud deside saltu
In puppes ruit adversas, jamque ipsa carina
Deprimitur ducis, hae captae

Assueti pisces potiore lacessere bello,
Victoresque domum sardarum ingente potiti
Praeda adeunt, quas accensa face plurima circum
Vestigat cymba in noctem, mox ordine stipant
Multo illi sale luxuries apponi splendida poscat.
Qui mala curarum fomenta hîc ponere tristi
Ex urbis veniunt sede autumnalibus horis
Quam bene et hoc vitae reliqua inter commoda norunt!
An sibi quid coeli hoc tractu

Caroli V. vide cit. Razzium lib. 2. pag. 96.
Rex dedit, ut tam parvo hominem videt esse beatum
Munere, quamquam illi fuerit petere ampla potestas
Quae mallet, stomacho regali dignus, ab undis
Mergendum aequoreis licet hic servaverit, oris
Cum Lybicis classem tempestas obruit ingens.
At quid ego haec? Factum

in alta
Ponitur antenna, natat haec, rata lumen amicum
Esse sui Theramonis; at hi se tramite tanto
Hinc sensim removent, ut in altum jam mare ducta
Infelix germana foret, quae, lumen ut illi
Abstulerunt, omni jam deficiente salutis
Spe sibi, perpetuoque etiam quia lassa cadebant
Brachia motu, ut fracta ratis, demersa profundo est.
Et jam fama volans passim spargebat, ab oris

14 Aelii Lampridii Cervarii Poetae Laureati, cujus carmina in Bibliob. Vaticana inedita servantur. 14
Quod si elegos Restî prodire videbimus, illi 15 Hanc elegiam jam impressam esse cum voluptate audio in Tom. 2. Operis P. Francisci Appendini Sch. Piar. cui titulus Notizie

Luccarum lib. 2. pag. 120.
Ad sua cum profuga veheretur regna triremi,
Novimus hoc posuisse solo vestigia primùm:
Littus enim malefidum illi prius omne, Rhacusa
Mox hinc avectum pompae regalis honore
Excipit, atque suis ad terras reddit amicas
Puppibus, et tantae gaudet meminisse diei.
Usque adeo hi veteri pro

Eloquio, et musis aptum tractare severa.
Ad scopulum ut redeam, non longè ante ostia portus
Ille Gravosani jacet, in minimamque Elaphitum
Vergit ab occasu: forma illi est collis, ab ipso
Namque mari assurgens dorsum in mediocrius exit.
Francisci summo sibi sedem in vertice coetus
Legit, praesidioque loci celsa addita turris.
Haud tenue hîc surgit delubrum,

Detinet: hoc nobis, Lodoix tu magne, resolvis, 19 Ludovicus Hungariae Rex inter conditiones pacis cum Venetis faciendae in Rhacusanorum gratiam et hanc apposuit, ut illi Rhacusio Rectores suae gentis penitus amoverent, qui 150. annis ibi fuerant commorati. 19
Subque tua fèssi tandem requiescimus umbra
Praetorem rursus nostro de sanguine nacti.

circum regna tenebant,
Discordesque animis reges, facile unius iram
Vincere erat studio alterius, vel pellere vim vi.
Unus habet nunc cuncta, potens me evertere nutu,
Si velit, irarumque illi neque semina deerant,
Ut vellet; scit quippe meis è civibus unum
Pannonias ducentem acies infringere bello 31 Junius de Georgiis Patricius Rhacusanus.

In Breno. Salubritas aeris, et soli ubertas pluribus descripta. XXX et seq. De torrente, ac ponte, et inscriptione illi adjecta. XXXII Brenensium indoles tam hominum, quam faeminarum. XXXIII Asinorum multitudo

Bibliographia locorum inventorum

Retrieve all occurrences (This may take some time to download)

Click here for a KWIC Report