Your search found 4315 occurrences

Retrieve all occurrences (This may take some time to download)

Click here for a KWIC Report

Occurrences 4297-4314:

voce gravi trepidantes increpat ille:
“Heu! Durak, annose senex, heu! muribus istis 65
Montanis stratis quonam tu tendere mavis?
Forsitan ad Montes? Montani in Montibus adsunt;
Ad campos fors? in campos de Montibus illi
Desilient; forsan vives, caput ut tibi collo
Tollatur? Tantum ad nubes tibi tendere restat. 70
Revera mures rodunt, sed corpore terram
Detorquent: aquila ad caelum sese unica tollit.
Ad furcam!

Tollatur? Tantum ad nubes tibi tendere restat. 70
Revera mures rodunt, sed corpore terram
Detorquent: aquila ad caelum sese unica tollit.
Ad furcam! laqueoque senem suspendite duro,
Ut sapiat, quam illi timor afferat utilitatem.
Et si Turca quis hic existat, qui quoque viles 75
Christiadas timeat, tollam sub nubila caeli
Illum, ut ibi nigris corvis stet praeda cruenta.”
Omnis in ore deest servis sonus, unguibus

venit, cum in Cetinje rure secundo 130
Cantavit gallus, tertio cantavit in urbe
Cetinje gallus, ad hanc urbem cum Novica venit.
Illic fert vigili portantia verba salutem:
“Te Deus adiuvet, o vigil urbis!” Tum vigil illi
Suavius: “Et felix te sors, incognite fortis! 135
Unde domo tu es? Quae bona fors te duxerat istuc?
Cur huc venisti fortis fugientibus astris?”
Turca sagax, sibi sic putat hic nunc esse necesse,

felix te sors, incognite fortis! 135
Unde domo tu es? Quae bona fors te duxerat istuc?
Cur huc venisti fortis fugientibus astris?”
Turca sagax, sibi sic putat hic nunc esse necesse,
Turca sagax reddit responsa sagaciter illi:
“A me cum quaeras, tibi verum dicere cogor: 140
Notus ego sum heros ex Morača, flumine claro,
Et sane rure ex parvo, cui Tušina nomen,
In radice sedet resonantis Durmitor alpis.
Haec tria

Non valeo, quod adhuc trahit auras tortor acerbus. 150
Sed per supremum supplex te posco Tonantem,
Permittas dominum mihi adire tuumque meumque,
Ut de corde meo possit tormenta movere.”
Et vigil haec illi prudentius ore reportat:
“Arma repone, heros ignote, caputque deinde 155
Ferre potes, quocumque trahit tua te ipsa voluptas.”
Tempore, magnificas quo Turca accesserat aedes,
Stella refugit, erat Smail-agae haec

post terga manent, modo Rovce refertos 220
Conculcant saxis; post hos, ubi flava fugatis
Nocturnis umbris aurora rubescere visa est,
Agmen ad illustrem fluvium, cui Morača nomen,
Venit, ab hoc nomen regioni educitur illi.
Hic transire diem validum consederat agmen. 225
Hic madido iacuit revolutus gramine, somno
Ut recrearet iam fessas in corpore vires:
Hic autem ignerium ballistae cernit acerbum
Ac accurate plumbum

vos barbaricos idcirco voce vocarent,
Quod, dum istae somno, morti vos membra dabatis.
“Pro cruce vos sacra prompti estis cedere vita.
Nunc etiam pro illa consurrexistis in arma, 300
Divae irae fortes ultores. Est opus illi,
Qui servire Deo mavult, ut corde polito
Serviat et sceleris purus sua debet obire
Munera qui promptus peragit mandata superna.
“Si fratrem verbo quis vestrum offenderit unquam; 305
Vel scelerans

agendum nam tempus nunc ocius urget.” 350
Haec ad verba manus centum letalia ferra
Deposuere statim, centum quoque lumina, sicut
Per pluviam, formosam Irin pro sole videbant.
Cumque senex oculis dederat signum, ilicet illi
Porrexere galerum undae de Morača, deinde 355
“Nate, fide viva Patrem sectare Supernum,
Eius ab aeterno Natum quoque, tertium Eum, qui
Spiritus est Sanctus: viva sectare fide, tum
Haecce fides

equum huc illuc et in hasta coniicienda
Exercet claros oculos dextramque virilem.
Nunc socios superat saltu, nunc praestat in hasta
Eiaculanda illis: gravis heros, sit homo talis!
Ut vidit, qualem ducunt o ruribus illi 415
Praedam exactores, praeceps quasi fulmen in ipsam
Quadrupedis celeris quatiens terga irruit atrox,
Atque volans rapuit iaculum, quod, ad experiendum,
Versus Christiadam primum direxit euntem.

Postquam erat a Superis ipsis iam Troia relicta.
Aga stat, immoti quoque Turcae stant oculosque
Iratos haec in spectacula tristia figunt 460
Flagrantemque cruore sitim cruciatibus atque
Sanguine Christiadarum illi depellere curant;
Et cum laetitia mens exultaverat horum,
Certatim plausu celebrarunt gaudia magna
Ad pictam effigiem, cum vulgus, turba canina, 465
In terram cecidit. Plausu aequo exultat Avernus,

tributum!“ Sed vulgo nunc unde tributum?
Unde talenta dabit propriam qui non habet aedem,
Aedem tranquillam, caput in quam abstrudere possit?
Unde talenda dabit proprium qui non habet agrum,
Sed Turcarum agros illi sudore rigandum est? 515
Unde talenda dabit pecudes qui non habet, at cui
Sunt alienorum pecudes per saxa sequendae?
Unde talenta dabit qui non habet indumentum?
Unde talenda dabit qui non habet atrum panem?

Involvunt densae campos et culmina montis,
Ut digitos haud ante oculos discernere possis,
Nedum ea, quae offendis gradiens per opaca viarum.
Vae misero, quem, dum graditur, nox arripit ista, 670
Nec locus est illi, caput in quem abstrudere possit!
Oppositi venti caelo certamina ducunt,
Ac exinde micat repetitis ignibus aether:
Nunc perstringuntur nimia tua lumina luce,
Nunc tenebris, lapsis nigrioribus, illa teguntur. 675

Approperant terramque horrendo murmure replent.
Et caelum campusque tremiscunt; culmina montis
Et valles resonant: impendet grandinis imber. 680
Vae misero, quem, dum graditur, nox arripit ista.
Nec locus est illi, caput in quem abstrudere possit!
Si vento vertis tu terga micanteque nube
Igne repentino si figis lumina clara
Per campum deorsum, magnam turbam ire videbis; 685
Nox illos tristis seiungit, sunt tamen una.

campum deorsum, magnam turbam ire videbis; 685
Nox illos tristis seiungit, sunt tamen una.
Nunc illis callem collustrat fulguris ignis,
Nunc illam nox atra rapit; sed nocte per umbras
Ulterius facile gradiuntur et ocius illi
Inter se spatium capiunt et papiliones: 690
Nox atra est, summe cupiunt succedere tectis;
Idcirco miseri curant transire per umbras.
Praecipiti rursus micuerunt nubila flamma.
Turba propinquat

„Aga requirit ubique tributum, at vulgus avarum 770
Et dat et haud illud dat, et unde talenta requirit
Aurea, non recipit saepe illa ex aere reducta;
Unde a quoque foco cupit arietem habere refertum,
Hunc illi tradunt, macies huic contrahit artus;
Unde puellam vult iuvenem pro nocte, nec atram 775
Pestiferamque potest sperare exinde Megaeram.
„Aga capit vulgus durae cervicis et inde
Per latum campum seorsum hic disponit

Per latum campum seorsum hic disponit et illic.
Deinceps coepit equi saltu transmittere vulgus,
Aga decem primos transimiserat atque secundos 780
Aga decem transmiserat et, cum tertia posthac
Transmittenda decas fuit illi, tunc equus acer
Est usus cervice sua saltumque peregit:
Cingula dirupta est et humi ruit Aga virilis.
„Temporis effluxit spatium breve; per spatiosum 785
Kosovo percurrit murmur, qui prodit ab ore,

est.
„Undique Christiadae! Mucrones ignivomasque
Ballistas!“ „Equum! equum confestim duc mihi, Chaso!“ 845
Ballistas statio quoque tertia tunc vacuavit
Et Chasan, cane qui velocior est leporino,
Illi duxit equum. Momento, quo Smail-aga
Ascensurus equum fuerat, de nubibus ignis
Fulserat, et calidum plumbum prostravit eundem. 850
Nox atra est, nescis, quisnam prostraverit illum,
Ast illic ballistam explodit Mirko

quis est, qui iuxta Agam iacet exanimisque
Bile tumens frendet crudelis in exanimatum? 880
Novica adest notus: Chaso prostraverat illum,
Cum heros incurrit per Turcas morte leonem
Iam stratum, a collo caput ut divelleret illi.
Exitiosa tubis ex saevis grando quievit,
Dein se grando furens ex aethere rupit: et agmen 885
Immisit pernox se papilionibus albis.
Nox horrenda, nigra est, obscura et sanguine sparsa;
O felix

Bibliographia locorum inventorum

Retrieve all occurrences (This may take some time to download)

Click here for a KWIC Report