Croatiae auctores Latini: inventa |
domum | qui sumus | textus | auxilia | tolle, lege! | |
Bibliographic criteria: none
(All documents) Search criteria: illi Your search found 4315 occurrences
1 2 3 4 5 6 7 8 9 10 11 12 13 14 15 16 17 18 19 20 21 Last Retrieve all occurrences (This may take some time to download)
Occurrences 809-827:809. Marulić, Marko. Vita diui Hieronymi, versio... [Paragraph | Section]
oportebit, hoc est
Augustini, Eusebij, Cyrillij, Seuerique Sulpicij. Nihil intactum
prętermittam quod de illo usquam legere potui, ne tantus ac talis uir
sua laude (quantum in me est) fraudetur; non quod illi quicquam nostra
addere possit laudatio (quem nemo satis digne laudauit), sed ut eius
acta quomodo possumus recensendo, tum ad amandum tum ad imitandum magis
accendamur. Nemo me, quod de illo scribere audeam,
procella iam ecclesię
turbauerat bona, a Paula uidua Romana, quę et genere et sanctitate
nobilis erat, uitę sustentamenta accepit, eamque non minus caste quam
familiariter coluit. Multa extant quę illi et Eustochio eius filię
pręcipienda conscripsit. Eandem postea de Blesillę et Paulinę filiarum
obitu consolatus est. Hinc sane captata occasione clerici quidam
carpere famam eius coepere, qui ante ipsorum
compertus facile obtinuerat ut nullum mihi expetendum
rectius arbitrarer. Vir enim pręter fidei meritum non solum Latinis
atque Gręcis, sed Hebreis etiam litteris ita est institutus, ut se
illi in omni scientia nemo audeat comparare.} Et post
pauca: Ego, inquit, ut dicere institueram,
apud Hieronymum sex mensibus fui, cui iugis aduersum malos pugna
perpetuumque certamen
Quod nisi mihi fuisset fixum animo et promissum Deo teste
propositum eremum adire, uel exigui temporis puncto a tanto uiro
discedere noluissem. Hactenus Posthumianus.
Pręterea quanta illi ingenij promptitudo, quanta dictandi facilitas
affuit, ex dictis eius discere possumus, ita ut quędam diu multumque
meditatum crederemus, nisi ille ex tempore prolata atque ędita fassus
fuisset. Libellum ad
quid alij sentiant. Vnusquisque suo sensu ducitur: mihi oppidum
carcer et solitudo paradisus est; et rursum ad Heliodorum in illam
prorumpere uocem: O desertum Christi uernans, o solitudo in qua
illi nascuntur lapides, de quibus in Apocalypsi ciuitas magni regis
construitur, o eremus familiarius Deo gaudens! Quid agis frater in
sęculo, qui maior es mundo? Quamdiu te tectorum umbrę premunt?
secum abduxere.
Reuersus leo aselli amissi partes cogitur subire, onera ferre coepit.
Post dies aliquot ad pascua profectus forte conspexit eum ipsum asellum
cum camellis pondere grauatum uenire (negociatores illi redibant ex
ęgypto cum iumentis oleo oneratis) et infrendens accurrit. Homines in
diuersa diffugiunt, ipse asellum cum camellis ante se agens ad
monasterium compulit. Videntes monachi mirantur. Hieronymus
Homines in
diuersa diffugiunt, ipse asellum cum camellis ante se agens ad
monasterium compulit. Videntes monachi mirantur. Hieronymus camellos
curari iubet hospitibusque parari, ut benigne accipiantur. Mox illi
uenientes et peccatum confitentes ueniam impetrant, partemque olei
monasterio cędunt, insuper uouent in annos singulos cadum oleo plenum
eidem se oblaturos. Ex quo cognitum est, ei qui Deo fideliter seruiret
Conuocatisque discipulis
monere atque hortari illos non destitit: Deum timeant, humilitatem
seruent, paupertatem colant; maioribus obediant, prępositos honorent;
ipsi autem prępositi delinquentes corripiant, et illi qui deliquerint
penitentiam agant; nunquam de Dei misericordia diffidant, pro Christi
nomine (si ita casus feret) mori ne timeant; honestis pijsque laboribus
exerceantur, gulę, uentri, ocio ne indulgeant;
esset, ad Eusebium conuersus eum quoque
qualiter fratribus pręesse debeat docuit. Et uidens ecclesiam Christi
adhuc hereticorum impietate non parum infestari, gaudere se dixit quod
Augustinum acerrimum post se illi relinqueret propugnatorem. Tunc
Eusebio mandat ut eidem Augustino et Theodonio senatori et omnibus
orthodoxis plurimum se commendet rogetque ut pro ueritate stent,
erroribus resistant et dum Christum ducem
iussa nihil moratus peregit.
Eadem hora et Augustinus in epistola, cuius fecimus mentionem, sibi
Sancti animam Hippone apparuisse fatetur. Dum enim ad eum scribere
coepisset nosse uolens qualis quantaque illi uideretur esse beatorum
gloria, lux in cubiculo refulsit, uocem ipse audiuit, quę diceret se
esse illius animam ad quem scribere parabat et iam ad illam beatitudinem
fruendam properare, quam ipse qualis et
hi erant Ioannes Baptista et beatus
pręsbiter Hieronymus qui solus omnibus cęteris considere iussis exurgens
de Ioannis laudibus, ut natalem eius diem honoraret, sermonem fecit.
Deinde se erigens Ioannes gratias illi egit et cum multis ipsum uerbis
coram commendasset, in omnibus fere sibi similem fuisse dixit. Cyrillus
postea uisionem hanc, quę quanta essent Hieronymi merita testabatur,
publice populo enarrauit.
eius discipulus enarrat: cęcus
tacto Sancti corpore uisum recuperat; alius qui surdus mutusque
aduenerat, utroque uitio liber redijt; multi quos immundus inuaserat
spiritus curati sunt; hereticus quidam ausus illi maledicta ingerere
protinus diriguit, mox etiam igne de cęlo tactus interijt. Quo uiso
cęteri territi erroremque suum agnoscentes catholicę ueritati adhęsere
et ille, quos uiuus impugnauerat, mortuus
suum agnoscentes catholicę ueritati adhęsere
et ille, quos uiuus impugnauerat, mortuus saluauit.
Vixit, si Eusebio credimus, annos XCVI; si Prospero in suo
in semet gladio mortuum concidisse uidit. Tale
facinus et alij nonnulli frustra conati idem passi sunt. Commota
ciuitas episcopum, quasi ipse eos peremisset qui perierant, ad poenam
deposcit. Sed pręsto illi affuit Hieronymus, manifesto plebi apparens
acerrimeque increpans coercuit eorum temeritatem. Conterriti episcopum
illesum dimisere. Tunc Sancti iussu diabolus omnibus uisibilem se
ostendit, ea forma qua
Et cum irriderentur opprobarenturque, ne
ludibrio quidem habiti tenere se queunt quin omnes palam hortentur ut
sceleri et latrocinijs finem statuentes ad inuisendum Sancti corpus
Bethleem simul ire festinent. At illi iam ex risu in furorem uersi
gladios stringunt. Sed cum stupescentibus membris ferire eos, a quibus
se illudi putabant, nequaquam ualerent, uim suis uiribus maiorem
aduersum se experti penitentiam agunt.
inter Pannoniam et Delmatiam esse, et non potius inter Pannoniam et Istriam? Quęnam igitur ista nouitij autoris audacia, ut putauerit sibi magis quam Hieronymo de se loquenti homines credituros? Sibi, inquam, in Italia, et quidem post mille et ducentos annos genito, plus fidei habituros quam illi ipsi, qui patrię suę fines multo plenius exactiusque et uerius nosse potuit, tum a parentibus tum ab indigenis edoctus, quam quisquam alius externorum etiam illa sua ętate uiuens?
Videamus ergo, Bergomensis frater, Blondus iste pręceptor tuus talia asserens quam procul a uero sit.
angelicos fertur adisse choros,
imperio supposuere suo.
Retrieve all occurrences (This may take some time to download)
|
Zbirka Croatiae auctores Latini, rezultat Znanstvenog projekta "Digitalizacija hrvatskih latinista", dostupna je pod licencom Creative Commons Imenovanje-Nekomercijalno-Dijeli pod istim uvjetima 3.0 Hrvatska.
Podatke o projektu vidi na www.ffzg.hr.
Za uporabe koje prelaze okvire ove licence obratite se na http://www.ffzg.unizg.hr/klafil/dokuwiki/doku.php/z:digitalizacija-hrvatskih-latinista.