Croatiae auctores Latini: inventa |
domum | qui sumus | textus | auxilia | tolle, lege! | |
Bibliographic criteria: none
(All documents) Search criteria: illi Your search found 4315 occurrences
1 2 3 4 5 6 7 8 9 10 11 12 13 14 15 16 17 18 19 20 21 Last Retrieve all occurrences (This may take some time to download)
Occurrences 932-956:932. Marulić, Marko. Quinquaginta parabolae, versio... [Paragraph | SubSect | Section] Iactabatur nauis fluctibus, fortissimi tamen anchorarii rudentes eam tenebant, ne scopulis illisa diffinderetur et cum ipsis, quos uehebat, periret. His alligata tantam tempestatis molem fortiter perferendo superauit. Cum enim reliqua pene defecissent, una anchora illi saluti fuit. Haec est spei nostrae anchora. Quam si in Deo fixam et locatam habuerimus, nihil in nobis ipsis confidentes, quia imbecilles et infirmi sumus, ipsius auxilio subleuati, superatis mundi huius turbinibus, portum intrabimus salutis. Si peccauimus,
933. Marulić, Marko. Quinquaginta parabolae, versio... [Paragraph | SubSect | Section] Scriptum est enim: Desyderium peccatorum peribit. DE CHARITATE ERGA DEVM ET PROXIMVM Parabola VI Erat cuidam regi seruus, qui tota animi intentione, totis uiribus dominum suum diligebat, Et dum in omnibus obsequi illi cuperet, nullum laborem suscipere, nullum uitae discrimen adire recusabat. Cunque tam ardenter amaret, non poterat non etiam omnes conseruos suos diligere. Vnumquenque fratris loco habuit, quem una secum regi seruire cognouit. Denique, quicquid agebat, totum eo dirigere libuit, ut domino suo
934. Marulić, Marko. Quinquaginta parabolae, versio... [Paragraph | SubSect | Section] his qui oderunt uos, et orate pro persequentibus et
calumniantibus uos, ut sitis filii Patris uestri, qui in caelis est. Cum ergo
incomparabiliter plus boni in hoc existat, ut simus filii
935. Marulić, Marko. Quinquaginta parabolae, versio... [Paragraph | SubSect | Section] algam tantum colligere curae erat. Et hi quidem omnium stultissimi reputabantur, dum
inutiliter laborare putarentur. At uero postquam algam illam miscendo euertendoque auri massam
inuenissent, apparuit non esse stultos, qui multo plus lucri fecerant in algae collectione
quam illi
936. Marulić, Marko. Quinquaginta parabolae, versio... [Paragraph | SubSect | Section] haberentur. Cunque omnia
didicisset--- uide hominis insaniam!--- nihil horum egit, quae proposuerat. Atque eodem
ocio, quo talia tractabat, inutiliter consenuit. Neque peculium suum, ut promittere solebat,
auxit, sed
937. Marulić, Marko. Quinquaginta parabolae, versio... [Paragraph | SubSect | Section] ueniam precatus impetraret, soli autem poenam penderent, qui crimen confiteri et impunitatem
commisso flagitio poscere neglexissent. Nouerat ille quidem omnes eos, qui deliquerant, neque
necesse erat, ut aliquid ex ipsorum confessione disceret. Sed hoc iccirco exigebat, ut illi
seipsos accusando ostenderent, quantum de perpetrata culpa dolent, quantum de perpetranda
cauere decernant; ut scilicet sponte susceptus peccatorum dolor dolorem supplicii, qui
938. Marulić, Marko. Quinquaginta parabolae, versio... [Paragraph | SubSect | Section] illos respicit, qui poenitentiae confessionisque sacramentum ex diuina
largitate fideli populo indultum contemptui habent. Et, si id, quia peccare
939. Marulić, Marko. Quinquaginta parabolae, versio... [Paragraph | SubSect | Section] nauiter operi incumbebant. Alii uero ociosam uitam actitantes iocis risibusque tempus terebant
praesentiumque uoluptatum illecebris deliniti nihil de his, quae futura erant, cogitabant, in
eo duntaxat sibi beatitudinem constituentes, quod mox relinquere compellebantur.
940. Marulić, Marko. Quinquaginta parabolae, versio... [Paragraph | SubSect | Section] sunt. Insula, in qua nobis laborandum est, terra mortalium est. In hac, qui propositam sibi uel beatitudinem uel miseriam contemplantur, ocia fugiunt, uoluptuosam uitam detestantur, libenter laboribus exercentur, quibus et bonum futurum consequi et malum uitare sperant. At uero illi, quibus nulla est neque paradisi neque inferni consyderatio, praesentia tantum curant, carni seruiunt et pecudum more, quicquid uoluptatis quaerunt, capere festinant nulla aequi honestiue ratione habita, nullo uel praemii desyderio uel poenae metu suscepto. Vbi autem ad finem
941. Marulić, Marko. Quinquaginta parabolae, versio... [Paragraph | SubSect | Section] non praecepisset. DE ELEMOSINARVM FRVCTV Parabola XXVI Rex iustissimus usuras lege interdixit, et tamen foeneratores diligebat, qui uidelicet sibi, non aliis foenerarent. Multi itaque offerebant illi decem et recipiebant centum, quantoque plus impendebant, tanto plus multiplicato foenore lucrabantur. Sed nemo a rege usuras exigere poterat, qui non ante aliquid tribueret. Haec parabola elemosinae fructum commendat. Qui enim miseretur pauperis (ut ait Scriptura), Domino
942. Marulić, Marko. Quinquaginta parabolae, versio... [Paragraph | SubSect | Section] Iam nemo fulloni pannos credere, nemo inertiam eius non culpare. Cunque
nullum artis suae quaestum facere coepisset, contubernalis exercitio prouocatus ad carbonariam
animum
943. Marulić, Marko. Quinquaginta parabolae, versio... [Paragraph | SubSect | Section] atque ideo
944. Marulić, Marko. Quinquaginta parabolae, versio... [Paragraph | SubSect | Section] indigeant. Sed sicut hi, nullo negocio intenti, frustra aliquid adipisci sperant, ita et illi profecto, quibus religiosae uitae fatigationes fastidio sunt, inaniter se beatitudinem consecuturos confidunt, licet iis, quae lege uetita sunt, satis abstineant. Quod si attenderent, quid seruo illi in Euangelio contigit, qui sibi creditum talentum nihil lucratus domino suo restituerat, nullam fortasse corporis inquietudinem declinarent, nullo labore lassarentur. Quid enim infelicius illo, qui manibus pedibusque uinctis mitti iussus est in tenebras exteriores, ubi fletus erit et dentium
945. Marulić, Marko. Quinquaginta parabolae, versio... [Paragraph | SubSect | Section] iumento tantum oneris impositum erat, quantum ferre poterat, ad nundinas in tempus occurrens plurimum lucri fecit laetusque et incolumis domum rediit. Haec parabola partim parasitis ganeonibusque partim uictu modico utentibus canitur, ut appareat, quantum utrorumque sors inter se distet. Illi, qui esculentis poculentisque, supra quam satis est, uentrem inferciunt, iumentum plus aequo onerant. Proinde tardi ad bonum, proni ad malum identidem in flagitia prolabendo beatitudinis aeternae mercedem amittunt et ad tormentorum loca protinus deuoluti demonum perniciosissimorum, humani
946. Marulić, Marko. Quinquaginta parabolae, versio... [Paragraph | SubSect | Section] Aurum in terra quaerunt et eluduntur, qui, cum multas opes
congregauerint, uita defuncti eas relinquere coguntur. Longum foret
singulorum enumerare uitia. Omnis eorum uoluptas lubrica est,
947. Marulić, Marko. Quinquaginta parabolae, versio... [Paragraph | SubSect | Section] mordentur. Leones quippe demones sunt, qui superbos infestant. Lupi, qui uoracium hominum uentres carpunt. Vrsi, qui iracundos pedibus conculcant. Denique diuersis uitiis quondam obnoxios diuersi illic spiritus assidue cruciant. Dumque isti infelices inter tormenta miserabiliter lamentantur, illi, qui uirtutum colle superato iam summa attigere, beati exultant. Alteros breuis labor ad aeternam prouexit quietem, alteros breuis uoluptas inextinguibilis ignis oppressit ardoribus. Vtrorunque finem cogitet, qui nosse cupit, qualiter sibi inter mortales uiuendum sit.
948. Marulić, Marko. Quinquaginta parabolae, versio... [Paragraph | SubSect | Section] sagittarii, qui in muris erant, illos ex aduerso grandes atque sublimes deiecere sagittis. Non enim poterant errare ictus in tam ampla corpora directi. Hi ergo, quia imprimis magnae staturae erant, ad unum perierunt cadaueraque eorum coruis pabulum fuere. Illi autem pusilli et pomilionibus pares, cum ad certamen progrederentur, facile uitatis ictibus acriter instabant. Itaque proxime subeundo per subterraneos cuniculos urbem irrumpentes, ciuibus partim caesis, partim in uincula coniectis, rerum potiti sunt, tanto celsiorem adepti gloriam, quanto
949. Marulić, Marko. Quinquaginta parabolae, versio... [Paragraph | SubSect | Section] siquis nos contumeliis carpat, rapinis exhauriat, maledictis lacessat, siquis nos caedat, uerberet, sauciet, mutilet et quoquo modo nos affligat. Tantum caueamus, ne forte irritemur ad uindictam et illis mala pro malis reddere nitamur, quos iubemur diligere et orationibus iuuare. Laedant illi, quantum uolunt, exteriora nostra, animae thesauro, qui intra nos est, nocere non possunt, nisi ipsi assenserimus. Assentiemus autem, si per impatientiam peccabimus. Nostra quippe delicta nobis detrimento sunt, non aliena. Quod si ne lacessiti quidem irascamur, apparebit tanto nos fideliores
950. Marulić, Marko. Quinquaginta parabolae, versio... [Paragraph | SubSect | Section] canis agitatus, quoties aduersus quempiam furere coepisset, stricto repente gladio corpus suum sauciabat. Talis est quilibet malignae mentis improbique ingenii uir. Quoties alium laedere parat, semper seipsum grauius offendit; dum alterum uerbis petulantibus lacessit, plus sibi quam illi nocet; iisdem ictibus, quos in alienum corpus nequiter dirigit, suam lethaliter configit animam, et quicquid nocumenti aliis inferre decernit, id totum ipsius incidit capiti. Neque enim, qui patitur iniuriam, sed qui facit, peccat. Peccatum autem suo nocet autori, non illi, in quem peccatur.
951. Marulić, Marko. Quinquaginta parabolae, versio... [Paragraph | SubSect | Section] lacessit, plus sibi quam illi nocet; iisdem ictibus, quos in alienum corpus nequiter dirigit, suam lethaliter configit animam, et quicquid nocumenti aliis inferre decernit, id totum ipsius incidit capiti. Neque enim, qui patitur iniuriam, sed qui facit, peccat. Peccatum autem suo nocet autori, non illi, in quem peccatur. Quin immo ei, qui sustinet, prodesse potest offensa, offensori uero non obesse non potest. Profuit quippe martyribus persecutiones pati sed persecutoribus conceptum in illos odium obfuit plurimum. Vide tamen hominum dementiam! Non animaduertunt semper sua se laedi manu, et
952. Marulić, Marko. Quinquaginta parabolae, versio... [Paragraph | SubSect | Section] in illos odium obfuit plurimum. Vide tamen hominum dementiam! Non animaduertunt semper sua se laedi manu, et id quidem in parte longe nobiliore, quam in qua inimicum laedere putant. Inimicum utique non nisi in fortunis, in fama, in corpore offendere possunt, quae tam momentanea sunt, ut, si illi non rapuerint, tempus eripiet. Seipsos autem in anima offendunt, qua nihil est in homine praestantius, nihil insignius. Si enim nihil prodest totius mundi lucrum cum animae detrimento, nonne anima preciosior est mundo? Nolite ergo contemnere animam (ut Apostolus inquit) pro qua Christus
953. Marulić, Marko. Quinquaginta parabolae, versio... [Paragraph | SubSect | Section] confecto bello, cum uictor in patriam remeasset, donatiuum militibus erogaturus edixit, quod, qua die in forum ipse descendisset, uenienti sibi omnes cum armis occurrerent: quod si quos inermes occurrere tunc contigisset, non solum nihil relaturos esse praemii, uerum etiam inertiae poenas daturos. Illi incerti, quando imperator hoc esset acturus, quotidie cum armis parati aderant. Quidam autem expectationis tedio uicti, paulatim arma deponere et iam inermes in publicum procedere, existimantes non ita repente affuturum, quem praestolabantur. Cum ergo imperator die, qua non putabant, in forum
954. Marulić, Marko. Quinquaginta parabolae, versio... [Paragraph | SubSect | Section] agere
oues herbisque optimis pastas ad caulam reducere diligenterque
custodire. Et ille, ut bene pastae essent, curauit quidem, sed aliis
earum lac, aliis lanam surripere non erubuit. Cunque dominus partim
emulsas, partim deglabratas esse uidisset, in pastorem iratus intantum
955. Marulić, Marko. Quinquaginta parabolae, versio... [Paragraph | SubSect | Section] arma misceri et iam digladiantium cruore solum passim spargi, non expectato belli euentu primus tergum uertit. Deinde milites quoque duce destitutos fudit hostis. Qui periculum elapsi fuerant, adito rege ducis ignauiam multis accusantes postremo in lingua illi fortitudinem fuisse dixerunt, in pedibus metum; ideo uictoriam aduersariis reliquisse. Rex, ubi accepit ducis culpa rem male gestam, urbe electum exilio mulctauit. Haec parabola illos respicit praedicatores, qui, quod uerbis aedificant, exemplo destruunt, et quod alios exposcunt,
956. Marulić, Marko. Quinquaginta parabolae, versio... [Paragraph | SubSect | Section] et exultans cum sanctis decantabit: Transiuimus per ignem et aquam, et eduxisti nos, Domine, in refrigerium. Quanuis autem purgatorii poena omnium catholicorum iudicio grauissima sit, cum tamen stabilem firmamque futuri boni spem habeat, aequo animo tolleratur multoque patientius quam illi solent, qui pro reparanda corporis ualitudine uri a medicis atque secari se permittunt. Medicorum enim anceps ac nutans curatio est, purgatorii certa indubitataque neque ulla quidem salus corporis cum animorum salute conferenda. DE INFERNO
Bibliographia locorum inventorumMarulić, Marko (1450-1524) [1510], Quinquaginta parabolae, versio electronica (), Verborum 13330, Ed. Branimir Glavičić [genre: prosa oratio - parabola] [word count] [marulmarquinqu].
1 2 3 4 5 6 7 8 9 10 11 12 13 14 15 16 17 18 19 20 21 Last Retrieve all occurrences (This may take some time to download)
|
Zbirka Croatiae auctores Latini, rezultat Znanstvenog projekta "Digitalizacija hrvatskih latinista", dostupna je pod licencom Creative Commons Imenovanje-Nekomercijalno-Dijeli pod istim uvjetima 3.0 Hrvatska.
Podatke o projektu vidi na www.ffzg.hr.
Za uporabe koje prelaze okvire ove licence obratite se na http://www.ffzg.unizg.hr/klafil/dokuwiki/doku.php/z:digitalizacija-hrvatskih-latinista.