Your search found 2919 occurrences

Retrieve all occurrences (This may take some time to download)

Click here for a KWIC Report

Occurrences 2210-2251:

datum geniis, super astra levando
Terrigenum caeno vacuique sedilia caeli
Aethere proscriptis pro mentibus insessuro
(Qua ferus imbellem serpens prostravit Adamum,
Haec illa invidia est) Verbi divina quod esset
Maiestas eadem terras pressura, leonum
More furunt saevasque tigres superare calentem
In rabiem versi, cultum damnare priorem
Intrepidi Messiae odio velut ante parentis
Reginae,

est meritique minor natura, laborat
Ingenitae rationis opus factura. Quid ergo
Par dabit illa Deo, quae nec sibi sufficit uni?
Terrenos vero Numen si assumeret artus,
Ut sine personae discrimine, qui Deus esset
Is pariter Deus esset homo, tunc Numine dignum
Obsequium praestaret homo: cui addita carnis
Humanae ruditas, aequo pro labe pacisci
Non impos merito, proprii virtute laboris
Posset

Ingenitae rationis opus factura. Quid ergo
Par dabit illa Deo, quae nec sibi sufficit uni?
Terrenos vero Numen si assumeret artus,
Ut sine personae discrimine, qui Deus esset
Is pariter Deus esset homo, tunc Numine dignum
Obsequium praestaret homo: cui addita carnis
Humanae ruditas, aequo pro labe pacisci
Non impos merito, proprii virtute laboris
Posset obaerati nomen delere parentis.”

Sectatae fluxere fidem, non sanguinis huius
In numerum veniunt gentes) aeterna Voluntas
Extulit, e cuius regali stemmate proles
Susciperet divina viri sine semine corpus.
Inde legenda fuit Virgo, cui regius esset
Virtutis Regumque alto cum sanguine splendor.
Hanc Pater aeterno qui perficit omnia nutu,
Imperiosa hominum qui condit fata, puellam
Disposuit fortique levans super omnia dextra,

tamen illa fuit, caesi post fata iugalis
Regalem pressura thorum, qua coniuge David
Protulit in seros Iesseum stemma nepotes,
Donec ad excelsae sobolis caelique solique
Summum prodigium servata propaginis esset
Iessiacae divina caro, maiore deinceps
Sublimanda throno; cuius Iessea decorem
Si procul et quondam tenui prospexit in umbra
Progenies; cognatorum postremus avorum
Sanguis inumbrantis

iugalibus Anna.
Anna tamen sterilis coniux, quam nomine specto
Prolificam: quam parvam utero dabit Anna puellam,
Nominis est proles: quam praefert nomine, praegnans
Gratia concedet partum: quae ut clarior esset,
In nomen sterilis transivit gratia matris 28.
Alta Ioachimum felici Nazareth ortu
Ediderat Mariae patrem. Pulcherrima clivo

legis
Imperia, aeternae sanxit multiplice poenae
Ulcisci aerumna, soli ut neque tale noceret
Flagitium authori, cuius Caput ille fuisset.
Edita progenies paribus quoque subdita damnis
Esset: et illicita quae profluxisset ab esca,
Cunctorum aeterno premeretur culpa dolore.
Sed deliquit Adam, cunctosque involvit eodem
Naufragio, poenaque simul. Stetit una paterni
Expers flagitii Virgo; nam

est. Labem ad generis concurrit utrumque
Et caput, et semen: sed quem est sortita parentem,
Non est nacta Caput: primum natura poposcit
Gratia concessit. Voluit natura secundum,
Gratia dissensit; vetuitque haec esset Adami
Subdita, Adameae fieret ne subdita culpae.
Hinc pater ipse nocens, naturae in culmine summus
Virginis istius, maius se culmen adorat.

profundo. 32.
Hic alius Stygio locus est confinis Averno
Quem flammae vis nulla premit; quo crimine purae
Concessere animae, cum caesus mysticus esset
Aethereis necdum reserandis postibus Agnus.
Et quia securâ tanti solacia fati
Spectabant ventura fide, mittendus Olympo
Pro culpa aeternus fieret cum victima Mystes,
Continua inter

Hinc librare licet qualis fuit ista supremi
Maiestas adyti; multum si dicere paucis
Expedit, haud dubium est. Speculum sincerius ista
Maiestate loci, quam lumine cernimus, omnis
Non habuit tellus quod verior esset Olympi
Effigies et sole gravi conformior aethrae.
Hic aulae medium quae prodigiosa tenebat
Arca, Dei solium, solidi rutilabat 225 rutilabat : nutilabat ab auri

Vel quod subsidium supremi Vindicis ista
Urgeret pietas, celerem quo tristius Orci
Hospitibus deferret opem caeloque locaret.
Aut etiam si quas flammis abolere pusillas
Pectore servatas labes opus esset, habebant
Inde pii flammae ad veniam suffragia manes. 4.
Talibus ut primum cessit perfuncta iugalis
Officiis virtus, thalamis optata

Doctrinam tamen ore premit supplexque doceri
Postulat, auditae patiens humilisque magistrae.
Illud Amosidis persaepe reponere docta
Effatum: “pariet Virgo”, sibi proprius ille
Gnara quod esset honor, numquam demissior ullum
Audivit Vatem: quo tunc comprenderat Anna
Indicio, sua iam praenoscere fata puellam.
Non aliter matura viri quam regia virgo
Caesareo iungenda thoro, cum publica tanti

Quae pietas, quae religio, sacrique caloris
Arderet quo flamma gradu, si nescia tantae
Virtutis portenta loqui me deseret oris
Gratia, nil moror: audebo licet impare lingua
Prodere: plus esset vitii de Virgine tanta
Nolle loqui exiguum vatem quam nolle silere. 10.
Prima fuit, sed summa fuit qua Virgo calebat
Fax, in sidereas mentis

Vosque etiam Verbo melius comprenditis isto,
Quam vos in vobis – quanto est spectare volenti
Clarior obscuro lux vespere matutina.
Deberi visa est tantae iam summa puellae,
Aethereâ maior vis pectoris: esset ineptum
Effari: Mariae superûm tribuisse beatas –
Materiam livoris – opes; Triadique propinquum
Nacta gradum Virgo, quod post sua terga relictas
Sensisset potiore Deo splendescere mentes.

Invadit cum membra sopor, se limite claudit
Corporeo, vetitus proprios excedere fines,
Exemptumque animae timidus sopire vigorem.
Debuit hoc etiam Mariam secernere damno
Reginae supremus honor, ne segnior esset
Mentibus aethereis, quëis nullo tempore fervens
Vis animi sacri studium intermittit amoris.
Talis erat, sed maior erat, cui gratia maior,
Fax Mariae, quae tantae animae concessa sub ipso

Aligero monstrante viam vetitasque sacrati
Recludente fores adyti; qui semper eodem,
Cum medium nox alta silet, perfunctus honoris
Officio, patefacta piae dabat atria Nymphae.
Si vati patuit, quoties opus esset, ad Arcam
Cornigero accessus, mediaque e sede, Cherubis
Quam formare fuit iunctis pro Numine pennis;
Audire aethereum dantem responsa Tonantem
Si meruit Moses, numquid Genetrice minister

Tam rara genus humanum virtute perire?
Addo, quod eventu tali, quia caelibe vita
Praestaret thalamus, ne hominum natura ruinae
Proxima supremo molem telluris agone
Desereret, praeceptum esset, quod habebat Adamus,
Connubii augendaeque novae per foedera prolis.
Me vero donec talis iactura timeri
Debeat, innuptum genitor dilecte relinque.”

te connubialibus esse
Innexum Omnipotens vellet,” pater inquit Iacob,
“Quid faceres?” Iosippus ait: “Divina voluntas
Lex mihi suprema est: illi contraire repugnat
Aequa boni ratio. Quod vellet Numen, id esset
Regula virtutis! Vitii se mergit in umbra
Quisquis ab hac summa morum deflectit amussi.”
Cui pater: “Est Solymis Virgo (sanctamque sororem
Esse genetricem laetor tantae indolis Annam)

mihi Numinis ardent
Imperio taedae. Tamen et cognata puellae,
Me quibus adstrinxit caelum, connubia tantas
Eliciant animi flammas, ut solius ergo
Virginei affatus, merces cuicumque futura
Esset (vera fero, genitor) non parva labori.
Non hominis, sed forma Dei est: qua purius ullum
Sumere membra nequit caeli mortalia flamen.
Felix Anna parens, felix Iesseius isto
Germine Davidis sanguis: confluxit

Isacius iuvenum, celsusque a stemmate sanguis.
Forte tamen nullum tantae flagrasse puellae
Vultu crediderim, cuius caelestis imago,
Praeclaraque etiam Davidis origine maior
Effecit virtus, quivis ut dotibus esset
Virgineis impar; fieretque ut propria nullus
Vota verecundus non accusaret amator.
Si te, nate, pari voluit formidine pressum
Connubialis amor, castosque proinde morari,
Quiverit

Terreat immodicus caedis si culmina miles.
Est tua iam tellus si barbara, si crudelis,
Caeli ac terrae odium lacerat tua rura tyrannus,
Haec tua desidiae culpa est sprevisse Mariam.
Si tantam reducem sors esset habere parentem,
Per tua festinam gradientem culmina, quantum
Gauderes regalis Hebron, clamore repleres
Quam laeto deserta tuos, Iudaea, penates?
Erroresque tuos propter male cognita caeli

iusto poterat sine foedere solus
Lascivire pater? Nulla est iniuria lecti,
Si nemo est vetiti damnet quem flamma cubilis.
Credere nec fas est quemquam, vel barbara qualem
Fudisset genetrix, voti licet improbus esset,
Virgineae caperet quem non reverentia frontis,
Atque pavor tentare nefas: ea fulget honoris
Integritas talisque sui pudor eminet oris,
Ut nisi caelestes animi non spiret amores.

coronam;
Armatusque ruens patriis e montibus Astur,
Agmine tergemino audax ostentare Latinis
Frontem aquilis horumque etiam virtute fugatus
A muris quaesisset opem, nec laricia asyli
Par esset servare fidem. Belli ultima laurus,
Nullas passa faces, Latiis statura trophaeis,
Bellorum Augusti tetigit stans Lancia metam.
Hinc armis secura quies quaesitaque simplex
Composuit totum maiestas

Maiestasque stetit. Neque enim nisi censibus auctis
Regia servatur ducis intemerata potestas.
Dardaniae clari, spoliis Orientis onustas
Advexere rates; solius Roma pavebat
Ausoniae ditata opibus: quo tutior esset,
Externas quaesivit opes: spoliavit Iberos,
Assyrios, Numidas, Parthos, nudavit Anubim
Et Tyberim, Nilo, Rhodano Rhenoque bicorni
Pannonicoque Istro, fluviisque ferentibus aurum

Augustus dum scribit nomina Caesar,
Divinum paritura dabo terrena gigantem
Si genetrix, agit ista Deo mandante Latinus
Isacidûm Princeps, numerum ut puer augeat iste
Ingentem nactus scribam; qui talis ut esset,
Hic prius Augustum felicem reddidit infans,
Numinis ignarum tanti, cui ista ferendum
Ad censum properat soboles interque nocentum
Scribi hominum turbam splendor divinus anhelat.

Caelica venisset dum Virginis integra matris
Ad cumulum proles, quae dum feliciter ivit
In numerum, non auxit opes, sed amare repertam
Matris egestatem facilis; quin fluxa bonorum
Ludibrium quam vile esset fortuna, docebat.
Huic tamen accessit Domui: peritura deesse
Cui voluit si dona Deus; cumulavit egenos
Divinarum ampla Charitum ubertate penates.

Quae fidei documenta pater divinitus haustae
Crediderat; venisse Ducem quae signa referrent
Proxima Messiam, stellam fore luce recenti
Immodicam: quam prima facem de Memnone nata
Aspectura esset soboles. Totoque vetusta
Haec durans Oriente fides, pervenit ad istos,
Quae viso illustri completa est sidere, reges. 29.
Pergit Arabs

pia vota gulae precibusque vocare
Aeternum pacis caeli de sede satorem.
Haec erat, ad funus sacros ingressa penates,
Virginibus venerata nurus, cui longior aetas,
Et pietas, vivendi aliis exemplar ut esset,
Observata dabat: praestans sublimibus Anna
Moratae vitae exemplis et prima fuisset
Idea virtutis, si non coluisset eandem
Virtutum Regina domum Mariaeque suprema
Demeret hanc illi

signabant flore bidentes.
Caetera campus habet nulli mansuetus aratro:
Rarae herbae tellus, plantarum degener, unam
Si palmam excipias, sabulo quae surgere felix,
Factura haud numerum, si, expers ne graminis esset,
Altera non eodem crevisset in aequore coniux.
Huc tulit errantem, simul hic sub frondibus altis
Iosippum obscurus subigit consistere vesper.
Hospitium tunc palma dabat, quae fusa per orbem

Iussa fugax duodena tribus, velut ista cruentas
Ascalidis vitare manus, hoc pulvere iussa
Tuta ibat divina domus, genialiter octo
Hic habiti lustris relegens vestigia Iudae.
Istorum cuivis anno lux esset ut una
Aequa, quaterdenos numerant hoc aequore soles.
Deserti mora tanta fuit, prius ampla superbi
Quam caeli Charites tetigissent arva Canopi.

poterant, nisi prospicientis Olympi
Id faceret: generosa penus, mittente beatis
Iudaeae profugis Cerealia dona Tonante.
Forte viae raram quamvis pressisset eremum
Hospes et illa suâ pius advenientibus esset
Immemor annonâ; quis tanto errore viarum,
Mox igni abstractam Cererem, quis pocula vivi
Perderet in sabulo lymphas aequantia fontis?
Quisve recens distante procul tellure resectum,

Sed vindice postquam
Diluvio tellus omnis confusa iaceret,
Hoc etiam primus decor et fortuna reliquit
Caeli vestibulum; vacuis crescentibus illo
Telluris gremio pertaesis germina plantis,
Esset ut incassum posthac custode teneri.
At quoniam laesi sic Numinis ira petebat,
Arbor ut illa eadem, fuerat quae conscia primae
Materiamque dedit culpae, foret ara salutis
Et veniae mater; cui exitiale

contempta patris cultoribus aras.
Saepius hunc vultu et palmis fortasse tenella
Membra, favente pia vobis genetrice tulistis;
Pauperiemque suam donis patriisque levastis
Fructibus, ignarae vester quod mysticus esset
Ille, Pharo numquam non lamentatus Osiris. 31.
Dixerat una olim Musis certare proterva
Pieris immani pavidos pugnare giganti

Niligenae, votis faustisque secuti
Vocibus, implacidi dant tristia signa recessus
Et numerant causas et verba morantia gratos
Isacidas, brumale auras instante rigentes
Obiciunt. Sed nulla fuit quae Numinis esset
Imperio suadela prior. Data gratia postquam
Est verbis animisque, piis affectibus addunt
Niliacae quoque dona nurus, nec simplice peram
Farre replent, Nilo sed despumante paratas

datum Galilaea per oppida semen
Surgere et optatis fructum promittere sulcis,
Laeta oculis vidit; iam legerat ipse laboris
Ad partem socios, doctos quos ante, paratam
Mitteret in messem. Sed quod constantior esset
Hausta fides, certum, propriae quo effata probaret
Vocis, adhuc deerat robur; quod tempore taedae
Cognatae accessit; primum sua verba secutis
Servatorem orbis sese referentia signum.

secutis
Servatorem orbis sese referentia signum. 21.
Iste datum postquam magnus conviva premebat
Non procul a genetrice locum, quod pauperis esset
Connubium sponsi, plus non spumante daturo
Laetitiam Baccho, materna voce rogatus
Iussit, ut optatum laticis daret urna Lyaeum.
Mater enim (cui in miseros data viscera matris,
Tunc

maesto nimium sic ore reponit:
“Nate, mihi supremus amor, suprema voluptas
Supremusque dolor! Quis matrem occumbere ferro,
Atque odium populi pro te sufferre rogantem
Nate dabit? Levior proprii mihi funeris esset
Impietas, quam, nate, tuae tristissima mortis
Cernere maternis discrimina praevia fatis.
At quia vile mei pretium, neque iusta piandis
Poena foret noxis maternus sanguis, amori
Cedo

titulisque trabem sublimibus ornant.
Circumfusa isti limbo venientia plantae
Agmina tam grandis merito dignata triumphi
Signa colunt roburque Crucis victricis adorant.
Inde brevi spatio (quamvis et longius esset
Si spatium, mora nulla viae est, queis propria mentis
Esse agiles natura dedit, ventura beatis
Corporibus pro dote comes) vicina sepulchri
Claustra petunt spectantque novi venerabile saxi

vitale probat gaudetque sepulchri
Allata vacui fama tumulumque vetantis,
Sed procul humano, revolutae robore petrae.
Ipsa etiam nuruum socia pietate patentem
Laeta videre specum; non quo sibi certior esset
Intuitu quaesita fides, urgente sed antri
Religione, solum nati funebre requirit.
Nacta loci faciem, laetùm lacrymantibus orbam
Prole subit speluncam oculis et protinus illo
Fixa

notis, istâque domus stat regia telâ,
Sollicitae valuit tantum custodia matris.
O genetrix, quantum nati tibi debet amica
Posteritas! Ipsumque etiam tua provida quantum
Obstringit natum cura, immortalis ut esset
Illa sua, in lino quam mors obsolvit imago.
Sitque meus labor hic sacrae subtexere telae:
“Hoc amor invenit, mors fecit, Virgo reliquit.”

Spiritus, afflato memorique in mente reposto
Cunctorum proprio populorum idiomate complet. 21.
At genetrix licet alma prius nec muneris huius
Esset inops, neque erat peregrini idiomatis expers,
Quam Coptus Phario audivit sermone loquentem,
Praesepis venerator Arabs, quam sensit et Indus
Voce sibi nota pandentem arcana iacentis
In stipula verbi; tamen

inerant fastidia filis.
Quin etiam, fatis quod se didicisse ferebant,
Nullius hanc morbi ruituram funere, semper
Hoc versare datum credunt sub pollice stamen.
Hac maestae non lege deae, quod staminis esset
Aurea materies, series fili aurea, qualis
Non fuit ulla hominum; siquidem tunc aethere lapsa
Aurea Phryxeae pecudis de vellere lana
Implebat sine more colum: qua sorte sorores

Bibliographia locorum inventorum

Retrieve all occurrences (This may take some time to download)

Click here for a KWIC Report