Croatiae auctores Latini: inventa |
domum | qui sumus | textus | auxilia | tolle, lege! | |
Bibliographic criteria: none
(All documents) Search criteria: esset Your search found 2919 occurrences
1 2 3 4 5 6 7 8 9 10 11 12 13 14 15 16 17 18 19 20 21 Last Retrieve all occurrences (This may take some time to download)
Occurrences 6-28:6. Pop Dukljanin. Regnum Slavorum, versio electronica [Paragraph | SubSect | Section] vocantur. Imperator etiam plurima cum eis faciens bella, sedens in solio suo, nec valens in aliquo superare, misit, et facit pacem cum eis, et sic dimisit eos. Similiter et rex Bladinus cernens, quod maxima multitudo populi esset, cum eis, fecit pacem, caeperuntque se utrique populi valde inter se diligere, id est Gothi, qui et Sclavi, et Vulgari, et maxime quod ambo populi gentiles essent, et una lingua esset omnibus, deinde Vulgari iam ex omni
7. Pop Dukljanin. Regnum Slavorum, versio electronica [Paragraph | SubSect | Section] cernens, quod maxima multitudo populi esset, cum eis, fecit pacem, caeperuntque se utrique populi valde inter se diligere, id est Gothi, qui et Sclavi, et Vulgari, et maxime quod ambo populi gentiles essent, et una lingua esset omnibus, deinde Vulgari iam ex omni parte securi, construxerunt sibi villas et vicos, et inhabitaverunt terram, quam caeperunt usque in praesentem diem.
8. Pop Dukljanin. Regnum Slavorum, versio electronica [Paragraph | SubSect | Section] et consecratae sunt; statuit etiam rex, ut nullus perturbaret in aliquo aliquam ecclesiam, aut haberet aliquam potestatem, seu dominationem in aliqua ecclesia, nisi solus archiepiscopus, vel episcopus, cuius sub iure esset eadem ecclesia, qui vero aliter faceret, regiam coronam offenderet. Post haec secundum continentia in privilegiorum quae lecta coram populo fuerant, scripsit privilegia, divisit provincias, et regiones regni sui, ac
9. Pop Dukljanin. Regnum Slavorum, versio electronica [Paragraph | SubSect | Section] facto bello misit eos rex in ore gladii, et persecutus est eos, proiecitque eos ex omni terra sua. Post haec dux Alamanorum misit legatos regi Crepimiro, ut daret filiam suam uxorem filio suo Svechozar. Placuit regi eo quod ipse dux esset consobrinus imperatoris et accepit filiam eius uxorem filio suo, et facta est pax firma inter eos. Regnavit Crepimirus rex XXV annos, et mensem unum, et mortuus est. XXI
10. Pop Dukljanin. Regnum Slavorum, versio electronica [Paragraph | SubSect | Section] non multum longe erat a terra, et sic evasit rex. Non multo post,
voluntate Dei transibat navis, quae de Apulia erat. Tunc rex et qui cum eo
erant, coeperunt clamare, et vocare nautas, et nautae navigantes venerunt, ut
viderent, quid nam esset. Ut autem cognoverunt causam cum honore susceperunt
regem, et omnes eius, et duxerunt ad civitatem Sypontinam. Inde perexit Romam ad
limina apostolorum Petri, et Pauli, ab illa autem die petra illa vocata est
caeperunt habere inimicitias cum caeteris Romanis, et caeperunt dura bella
facere in civitate, sicuti saepe solent facere. Pavlimirus iam iuvenis effectus
caepit esse valde robustus et fortis bellator, ita ut in civitate Romana nullus
ei esset similis; unde parentes eius, nec non alii Romani caeperunt illum valde
diligere, immutaveruntque nomen eius, et composuerunt ei nomen Bello eo quod
bellum facere valde delectabatur. Eo tempore exivit stolum a Sicilia, multitudo
illud suo nomine Bello. Ecclesiam autem
supradictam statuit episcopatum fieri, ordinavitque ibi episcopum, et
episcopatum usque in praesentem diem; post haec coepit rex perambulare per
terram, et per regnum suum. Quodam itaque tempore dum esset rex in partibus
Sremi, Sremani congregantes se cum Ungaris commiserunt proelium cum rege, in quo
loco ceciderunt Sremani cum Ungaris, et facta est eis contritio magna, ab illo
ergo die dicta est planities illa, in qua factum est
Iuppanus etiam Rassae fugit et venit ad regem
Prelemirum cum duobus filiis suis, Piena et Radgoraad et filia sua nomine
Prechvalla, et invenerunt regem in iuppania Onogosti. Prelimirus autem rex
videns filiam eius, quod pulchra esset valde, et omnibus membris composita,
vulneratum est cor illius amore eius,.vocatisque pueris suis mandavit eis loqui
iuppano patri puellae, si vellet se subiugare et omnem regionem suam regiae
potestati spontanea voluntate, et
Mariae, in loco qui dicitur Gazeni.
XXXVI
Puer autem Vladimirus accepto regno cresebat decoratus omni sapientia, et
sanctitate. Tempore itaque eodem dum Vladimirus esset adolescens, et regnaret in
loco patris sui, supradictus Samuel Bulgarinorum imperator, congregato magno
exercitu advenit in partibus Dalmatiae supra terram regis Vladimiri. Rex vero
qui vir sanctus erat, et nolebat aliquem de suis
ad patrem, et
petivit ab eo, ut descenderet cum suis ancillis, et lavaret caput, et pedes
vinculatorum, et captivorum, quod ei a patre concessum est. Descendit itaque, et
peregit bonum opus. Inter haec cernens Vladimirum, et videns quod esset pulcher
in aspectu humilis, rnansuetus, atque modestus, et quod esset repletus
sapientia, et prudentia Domini, morata locuta est cum illo, videbatur namque ei
Ioquela illius dulcis super mel, et favum. Igitur non causa libidinis, sed
caput, et pedes
vinculatorum, et captivorum, quod ei a patre concessum est. Descendit itaque, et
peregit bonum opus. Inter haec cernens Vladimirum, et videns quod esset pulcher
in aspectu humilis, rnansuetus, atque modestus, et quod esset repletus
sapientia, et prudentia Domini, morata locuta est cum illo, videbatur namque ei
Ioquela illius dulcis super mel, et favum. Igitur non causa libidinis, sed quia
condoluit iuventuti, et pulchritudini illius, et quoniam audiret
eum ad prandium in
insula, quae Sancti Gabrielis dicitur. Ipse vero cum paucis intrans in unam
naviculam, venit ad locum. Cumque prandium
pararetur, videntes Cattarenses, quod Dragimirus cum paucis esset, et ipsi
plurimi, et quod nullus ei succurrere de terra posset, eo quod in insula esset,
coeperunt dicere inter se alter ad alterum: Imperator Bulgarinorum mortuus est,
et reges huius terrae mortui sunt, hic solus de progenie
in unam
naviculam, venit ad locum. Cumque prandium
pararetur, videntes Cattarenses, quod Dragimirus cum paucis esset, et ipsi
plurimi, et quod nullus ei succurrere de terra posset, eo quod in insula esset,
coeperunt dicere inter se alter ad alterum: Imperator Bulgarinorum mortuus est,
et reges huius terrae mortui sunt, hic solus de progenie illorum superest, si
vixerit iste et obtinuerit terram, non bene erit nobis. Opprimet enim
defunctum invenit. Post haec perrexit Bosnam una cum matre ad avunculos suos.
Peperit autem filium mascutum in itinere, in iuppania Drinae, in loco qui
dicitur Brusno, vocavitque nomen eius Dobroslavo. Qui nutritus est in Bosna
usque dum esset adolescens; post a parentibus educatus est Ragusii, accepit ibi
uxorem puellam virginem speciosam, nepotem Samuelis imperatoris, de qua genuit
quinque filios, quorum nomina sunt haec: Goyslavus, Mihala, Sacnec, Radoslavus,
et
terram, obtinuitque totam Bulgariam, Rassam, et
Bosnam, totamque Dalmatiam, omnesque maritimas regiones usque in finibus
Inferioris Dalmatiae. Dobroslavus praeterea, quod sapiens et ingeniosus esset,
coepit se subdare Graecis, et esse quasi adiutor, et socius eorum equitabatque
cum eis per provincias, et Graecis oculte consilium dabat ut dure, et iniuste se
agerent contra populum. Similiter et populus occulte dicebat: Quare
bano Bosnae, et principi regionis Chilnanae, ut mitterent
exercitum et gentem supra regem. Tunc iuppanus et banus, congregantes populi
multitudinem miserunt Lutovid principi regionis Chelnani, ut coadunaret
universam multitudinem, et ipse esset princeps, et ductor totius populi, sicque
factum est. Imperator vero ex alia parte, congregans magnum valde quam fuerat
ante exercitum misit Durachium, mandans cuidam Cursilio toparchae, qui illis
diebus Durachium, totamque terram
in
planitiem Antibarenae civitatis. Luttovid et princeps cum suo exercitu advenit
in Tribuniam. Rex vero Dobroslavus cum filiis et gente sua manebat in Cermoniza
cernens autem, quod magna multitudo esset
Graecorum, timensque, ne Luttovid transfretaret culfum, ne concluderetur in
medio, vocatis quinque filiis suis, dixit eis: Videtis filii carissimi, quod
magnus est Graecorum exercitus, et nos valde pauci ad comparationem illorum,
Luttovid cecidit et mortuus est . Ad cuius necem coeperunt
omnes currere. Luttovid autem, ut erat
vulneratus recuperato equo, fugam petiit. Hi vero, qui cum eo erant videntes
quod cecidit, et vulneratus esset, omnes in fugam conversi sunt. At Goyslavus
cum suis persecuti sunt eos tota die illa, tolentesque spolia eorum reversi sunt
victores ad loca sua, et ex illa die quievit terra in conspectu regis et
filiorum eius, et non fuit ausus
sua, et ex illa die quievit terra in conspectu regis et
filiorum eius, et non fuit ausus quique resistere eis, sed omnes facti sunt ei
pacifid. Inter haec rex Dobroslavus plurima bona dans Antibareno illi, qui
Cursilio nunciaverat, quod esset circumdatus a magna multitudine, stabilivit ei,
ut nec ipse nec filii eius in perpetuum obliviscerentur hoc factum. Post hoc
filii regis obtinuerunt totam terram Duracinorum usque ad flumen Daiussium,
aedificaveruntque ibi castellum
nolebant exire eis obviam coram magnatibus terrae iuraverunt Radoslavo ambo
fratres, et privilegium ei scripserunt, ut ipse, et eius heredes possiderent
partem Zentae, et si posset sibi acquirere Tribuniam, vel quamcumque regionem
aliam esset illi, et eius haeredibus in haereditatem, et possessionem sine
contrarietate, et requisitione eorum, vel haeredum eorum, et nunquam inde ab
eis, vel ab eorum haeredibus requisitus esset. Tunc Radoslavus congregans gentem
abiit, et
acquirere Tribuniam, vel quamcumque regionem
aliam esset illi, et eius haeredibus in haereditatem, et possessionem sine
contrarietate, et requisitione eorum, vel haeredum eorum, et nunquam inde ab
eis, vel ab eorum haeredibus requisitus esset. Tunc Radoslavus congregans gentem
abiit, et intravit in Tribuniam, et debellavit Domanec, et convicit, atque
interfecit eum. Postea intravit in regionem Chelmani, et obtinuit eam.
congregavitque ad se omnes fratres suos et accepit uxorem
filiam iuppani Rassae, et quievit terra XII annos. Postquam acccepit rex
filiam Belcani dimussus est a iuppano rex Dobroslavus, qui tenebatur in
vinculis, eo quod esset patruus regis Bladimiri, qui dimissus venit ad
nepotem suum, quem ut vidit rex statim comprehendere iussit, et in custodia
ponere, mansitque in custodia usque quo nepos eius Bladimirus regnavit.
Itaque XII anno regni
conficiens in Cattaro, quo manebat, dedit eis. Hii vero venientes in
Scodarim propinquaverunt regi per manus ministrorum eius, qui ab eis
deceptus, tunc cecidit in lectulo. Regina autem Jaquinta sciens, quod
moriturus esset, venit cum filio suo Georgio in Scodarim causa visitandi
regem, quam ut vidit rex, permovit eam a se, et iussit eam foris egredi, qua
egressa, dixit astantibus: Quare sic agit rex? Quid ego mali feci? Si vult
scire
Retrieve all occurrences (This may take some time to download)
|
Zbirka Croatiae auctores Latini, rezultat Znanstvenog projekta "Digitalizacija hrvatskih latinista", dostupna je pod licencom Creative Commons Imenovanje-Nekomercijalno-Dijeli pod istim uvjetima 3.0 Hrvatska.
Podatke o projektu vidi na www.ffzg.hr.
Za uporabe koje prelaze okvire ove licence obratite se na http://www.ffzg.unizg.hr/klafil/dokuwiki/doku.php/z:digitalizacija-hrvatskih-latinista.