Your search found 2374 occurrences

Retrieve all occurrences (This may take some time to download)

Click here for a KWIC Report

Occurrences 1516-1568:

3.120  Ocyùs alterutrum: vel mitia carpis iniquè;
3.121  Vel grauibus stulto indulgens blandiris amore.
3.122  4. Haec igitur miserae sortis seu caeca voluptas,
3.123  Seu leuis ambitio procul ableganda, magisque
3.124  Consilij toto pugnandum est robore, luctum
3.125  Vt sibi mens minuat, se seque reducat ab illo,
3.126  Vndique certa sui conquirens pharmaca morbi.
3.127  Sic

3.199  Quid? Si, nimbisonae per inertia tempora brumae,
3.200  Lugeat exutos hic idem floribus hortos:
3.201  Nec secus, immani quàm vulnere fixus, Iniquis
3.202  Heu me progenitum auspicijs, et Numine laeuo!
3.203  Ingemat. Vt semper nostris illudere gaudet
3.204  Votis inuida sors? Vt tristia quaeque malignis
3.205  In caput hoc radijs collimant sydera? Dulce
3.206  En decus hortorum, pictique superbia

3.551  Posse diu leges securum hilaremque probauit.
3.552  15. Quid? Quod vim rigide sortis non singula tantùm
3.553  Per capita, ablato caecam discrimine, ferri;
3.554  Sed leuiùs tibi, quàm plerisque, incumbere cernes.
3.555  Ecquid enim tam triste subis, abstergere fletus
3.556  Quin grauiora queant te circùm exempla? Reuolue
3.557  Sîs animo, quot nunc, inopes, diuturna maligno

(a) Val. Max. lib. 7. cap. 2.
3.587  Compellare iuuat. Summus, fac, rector olympi
3.588  Omnia Mortales iubeat sua pondera, quêis nunc
3.589  Hi grauiùs, leuiùsque Alij torquentur, in vnum
3.590  Communem pariter cumulum deponere, et inde
3.591  Seu positam rursus sibi quemque assumere; iustam
3.592  Seu potiùs cunctos, nullo discrimine, partem.
3.593  Haec si

sortis aceruo
3.597  Ducere cum reliquis partem Mortalibus aequam?
3.598  Ni fallor, grauiùs multò noua sarcina frontem
3.599  Tunc premeret: mallesque adeo praesentia ferre
3.600  Pondera, ceu melior fati, leuiùsque futurus
3.601  Sic miser, aequales quàm si pro parte virili
3.602  Omnibus aerumnas communis diuideret sors.
3.603  Quin Alios igitur, iustâ quêis lance Malorum
3.604  Abnueres par esse, animo

pectus,
3.696  Crescentemque animis rerum per damna Catonem
3.697  Obîjciam. Mediae vel plebis in ordine, siccis
3.698  Luminibus multos ea passim fata subire
3.699  Aspicies, quêis ipse, et adhuc leuioribus ictus
3.700  Foeminea effundis bilem in lamenta, diemque
3.701  Proîjcis, iratus Superis, vitaeque, tibique.
3.702  Nam quae tam miseri (libeat perpendere) luctus
3.703  Materies? Teneris illusit

medijs geminas hinc, illinc addidit ansas: [c] Cap. 58. Enchir.
3.888  Dextram vnam, sine fraude licet qua apprendere; laeuá
3.889  Ast aliam, nulli vnde queant impunè teneri.
3.890  Nimirum sociae ingenijs discordibus ansae
3.891  Oppositas rerum vires, effectaque partim
3.892  Commoda, Mortales partim laedentia signant.

tanti quàm stigmate nomen inuri:
3.983  Scilicet immotus saeuâ Gladiator arenâ
3.984  Prouocet aduersum nudis Vitalibus ensem,
3.985  Impauidamque animam per hiantia vulnera fundat;
3.986  Me leuior durae exanimet violentia sortis?
3.987  Immo, age, crudeles, quantùm libet, augeat iras.
3.988  Hoc iuuat: augebit palmae decus acrior hostis:
3.989  Fama suis crescet cum cladibus: ingentemque,

mox illo e vertice lapsus,
3.1162  Post trepidas ex Vrbe fugas, vluaeque palustris
3.1163  Praesidium infelix, et ferrea vincula, Cimbri
3.1164  Tantùm non gladio cecidit lictoris. An ergo
3.1165  Terminus hic leuibus fatis? E carcere sospes
3.1166  Mittitur, ac noua fortunam in conamina ducit.
3.1167  Scilicet vt rursus fugiat, Libyâque repulsus,
3.1168  Deiectae vagus, aeger, inops Carthaginis hospes,
3.1169  Mutua

haec, iam protinus illi
3.1175  Temporis orchestram repetunt, nec, qui modò lapsis
3.1176  Vultus erat, vultum esse sinunt labentibus horis:
3.1177  Continuatque suâ semper diuersus in orbem
3.1178  Circumagi leuitate chorus. Quae talia vitae
3.1179  Discors ingenium, atque aeui mutabilis ordo
3.1180  Cum toties, totiesque iteret ludibria, quidquid
3.1181  Infesti durique tulit Dea mobilis, ore

crimine damnas,
4.175  Quas neque sustulerat, potuit neque tangere, sacras
4.176  Compositae tibi mentis opes, verissimus Ipse
4.177  Fur, rapias. Dic, à seruo fugiente relictus
4.178  Quod Cynicus. Iactura leuis: cretatus agaso [a] Laert. in vita Diog.
4.179  Me caruisse potest; vili non ipse libenter
4.180  Mancipio

quae te proscripsit ab omni?
4.188  Res habeat sibi rite suas: discatque, vicissim
4.189  Se sine, posse tuis hilarem te viuere rebus.
4.190   11. Haud mihi pro magnis Fortunae praemia, sensu
4.191  Nec nimio leuis haec animum iactura moueret,
4.192  Alter ait. Thalami at sociam, dulcesque requiro,
4.193  Altiùs impacto confossus vulnere, Natos:
4.194  Heu Natos, sociamque tori, quos dura supremùm
4.195  Coniugis,

in se subitò vulgi traduceret ora?
4.331  Anne quati misera toties formidine pectus:
4.332  Luminis aspectu, quod proijcit aemula virtus,
4.333  Nec secus ac tedis Furiarum ardentibus, vri:
4.334  Ex leuis aduerso, vel amico murmure vulgi
4.335  Sollicitum pendere: illinc desumere mentis
4.336  Omnem habitum, lacrymas illinc, et gaudia: ne quid
4.337  Immemor exhibeat gestus, vox, vitaque, famae
4.338  Quod

inde,
4.474  Ac pretij sophiae in trutinâ videare minoris.
4.475   27. Quin Alijs accede libens ridentibus: et, cum
4.476  Ignea visceribus bilis tumet, inque doloris
4.477  Fermento est animus, speculi tum laeuis in orbe
4.478  Aspice, quàm vultu occurras gestuque facetus,
4.479  Quam graphicè vnguiculos à vertice ductus ad imos.
4.480  Nempe, ioci segetem variam argutique leporis
4.481  Inde metens, animum

magis lectore teruntur.
4.963   50. Vt procul inuidiae, procul ambitionis amarus
4.964  Sit furor; ipsa fames Veri, augendique paratas
4.965  Mentis opes nouus vsque, et inexaturabilis ardor
4.966  Anne leuis stimulus, tot adhuc intacta recludi
4.967  Nusquam omnis Sophiae cernentibus aequora: tantò
4.968  Maiores iam collectis occurrere gazas:
4.969  Vltima nulla immensi operis fastigia: nunquam
4.970  Non

his affinia probra,
4.1210  Absque oculis, animi ducibus operumque ministris,
4.1211  Inuia tentari? Non vt modò lumine cassis
4.1212  Peccandi studium; ipsa etiam prope copia desit.
4.1213   65. Sed neque me leuiùs compendia frontis opacae
4.1214  Illa mouent, nullis venientem extrinsecus icta
4.1215  Mens quòd imaginibus rerum, formisque caducis,
4.1216  In sese penitùs conuertitur ipsa, suasque

incendia tectis,
5.133  Funditus excisae miseris cum ciuibus vrbes,
5.134  Iusque datum gladijs, latèque per obuia ductum
5.135  Guttura, nullo aeui, aut sexùs discrimine, ferrum.
5.136  Quin mors visa leuis, naturaque tota sagacis
5.137  Barbariae ingenio, et lentis seruire coacta
5.138  Supplicijs. Proh quae (tantum nescisse fatentur
5.139  Eumenides, purgantque suas hoc crimine tedas,

triste recepit honoris
5.385  Vita iugum: quanquam vel sic toleranda, decus par
5.386  Si meritis, curas si praemia digna manerent.
5.387  At quae operum merces? Mittamus, quaelibet auris
5.388  Gloria quòd leuibus, tenuique simillima fumo,
5.389  Bulla crepans, vanum sine re, sine pondere nomen,
5.390  Nullis siue animos, seu corpora frutibus explet;
5.391  Hanc ipsam, rogo, quàm paucis apprendere laruam

5.394  Altera dat laudi, dat idem pars altera probro;
5.395  Seu quòd praecipuè sublimia fumeus vrget
5.396  Inuidiae vapor, ac nebulis sordentibus afflat;
5.397  Seu demum quia fama leuis, temeraria, mendax,
5.398  Ambiguique per ora volans discordia vulgi,
5.399  Futilium variam rumorum hinc aggerat inde
5.400  Colluuiem: rituque amnis, quò fusa vagatur
5.401  Latiùs; hòc magis

profano
5.441  Quaesitos homini Superûm execrantur honores.
5.442  Tam rarum, neque Mortali sperabile, plenam
5.443  Quantovis sortiri operum molimine famam.
18  18. Anne igitur leuibus credendum est pectora curis
5.445  Ambitiosa teri: dum, quam certamine tanto
5.446  Nancisci properant, venantur et omnibus vnam
5.447  Aucupijs, incertam adeo tenuemque secundi
5.448  Murmuris excipiunt

vis, vt percellere nulli
5.481  Non liceat minimae abiectum vel murmure vocis?
5.482  O semper tremebundam! O nullam, tam tenui spe
5.483  Quae vitam trahit, afflatu variabilis aurae
5.484  Circumagi subitò leuis in contraria, sortem!
19  19. Adde, nihil quòd concessum immoderata superbis
5.486  Destinat ambitio conatibus: ardua quaeque,
5.487  Inuia, summa petit decorum fastigia, nullum

Vide lib. 2. Histor. nat. cap. 50.
5.705  Sic et foemineum vulgus, sic corda virorum
5.706  Proxima foemineis, parilique eneruia luxu
5.707  Saepiùs, et causâ videas leuiore moueri.
5.708  Nil miseris non infestum, subitoque dolore
5.709  Turbandis validum. Quae corporis, haec eadem sors
5.710  Est animi. Solitos hyemem defendere tectis,
5.711  Nec caelum, nisi lene, pati,

atque integra constet:
5.1122  Vt demum, stabili quamvis se lege fruendam
5.1123  Annuerit; solidae nil tunc quoque frugis habenti
5.1124  Ferre queat, vani simulacrum futile somni,
5.1125  Aerius vapor, vmbra leuis, resonabile murmur,
5.1126  Pictaque mentitae Iunonis imagine nubes. (a) (a) Vide Nasal. lib. 6. mythol. cap. 16.

tritumque susurris
5.1156  Mobilibus nomen? Proh verae inscitia laudis!
5.1157  Siccine curarum pretium tibi vile tuarum?
5.1158  Siccine, quos toto Numen dignatur olympo,
5.1159  Sat leuibus censes fumis, vanoque labores
5.1160  Pensari sonitu? Dignam te concipe mentem:
5.1161  Maior es. Haud tanti mea, dic, molimina vendo
5.1162  Iudice me vilis. Praestantior ambitus vrit,
5.1163  Metaque

5.1326  Fronte, iugum (licuit quondam non sumere: sumptum
5.1327  Haud etiam fas pro libito excussisse) recepit.
5.1328  62. Hinc adeo fieri videas, vt Pallade tincta
5.1329  Saepe leui, primo studiorum in limine, pubes
5.1330  Nil circumfusi cuneos atque ora theatri
5.1331  Formidet, recitans: dum, qui Permessida totam
5.1332  Immenso bibit ore, sacri vetus accola Pindi,
5.1333  Rostraque

fòrs ille coarguat, actus.
5.1342  Nulla quòd à Primi arbitrijs iactura timenda
5.1343  Nempe sit; Hoc multum minui sub iudice possit.
5.1344  Acrior vsque adeo parti, quàm cura parandi
5.1345  Nominis est: leuiùsque homines ditescere nullâ,
5.1346  Quàm veteri, assertâque ferunt decedere famâ.
5.1347  63. Ergo, tui dum iuris adhuc: dum littore tuto
5.1348  Cimba sedet; plausus ne te leuis, auraque

est: leuiùsque homines ditescere nullâ,
5.1346  Quàm veteri, assertâque ferunt decedere famâ.
5.1347  63. Ergo, tui dum iuris adhuc: dum littore tuto
5.1348  Cimba sedet; plausus ne te leuis, auraque fallax
5.1349  Inuitet rapido permittere lintea ponto.
5.1350  Haud facilis retro cursus. Ratione fugatâ,
5.1351  Ambitio inuadet regimen: quò se magis altos
5.1352  Induet in fluctus ratis;

sibi Lachesis torquebit, opaci
6.297  Ruris in amplexu traducere destinat annos.
6.298  Vix tamen optatis nemorum se condidit vmbris,
6.299  Primaque consumpta est nouitatis gratia; iam se,
6.300  Iam sua vota leuis damnare: absentia quaerit
6.301  Moenia: desertae iucundior vrbis imago:
6.302  Et, Quìd ego, socij generis commercia vitans,
6.303  Obscurum infodio latebris nemoralibus aeuum?
6.304  Sint Volucrum loca

deducere tempora fastis
6.344  Historiam meditans. Operis libamina prima
6.345  Sumpserit; extemplo Ciceronem, et rostra, forumque
6.346  Plùs probat: haec pariter mox damnaturus eâdem
6.347  Ingenij leuitate, sibi constare negantis,
6.348  Eque alio sine more aliud, sine fine sequentis.
6.349  17. Sic noua, continuis vicibus subeuntia, totam
6.350  Inter se Amentis dirimunt fastidia vitam.

decurrat sedula metas:
6.377  Orsa nec ad trutinam toties reuocare, sed acri
6.378  Ad calcem potiùs curet deducere nisu.
6.379  Nam quis erit modus, aut operum quae summa coronis,
6.380  Instabilem quaecunque leuis si causa probatis
6.381  A studijs animum subitò in contraria vertat?
6.382  Pensandis sua sunt, sua tempora rebus agendis.
6.383  Quid fieri satius, dum res examine pendet
6.384  Ambiguo, dum tu medius,

quietos
6.401  Continuat nunquam diuerso tramite cursus;
6.402  Ille sibi discors, Libycâque incertior vndâ,
6.403  Quò fluit, inde celer refluit, variosque per aestus
6.404  Voluitur, in solâ constans leuitate, Suique
6.405  Hoc tantùm similis, nunquam quòd primus, et idem.
6.406  20.Et graue principio fuerit, per deuia suêtum,
6.407  Quà vagus errandi stimulat calor, aequora ferri,

duro, et fronte superbâ
6.422  Iussa recusanti primas laxâris habenas;
6.423  Indomiti quàcunque ruet cerebrosa libido,
6.424  Vel nolens, cogare sequi. Vix spes super vlla
6.425  Obsequij. Dextrum sit iter; laeuâ ille vagari.
6.426  Cessantem porro impellas; vestigia retro
6.427  Circumaget. Tritâ horteris regione viarum;
6.428  In fossas, fluuiosque, importunasque paludes
6.429  Perditus absiliet. Facili

6.612  Ille et sollicito trepidus sua, seque tumultu
6.613  Impediet, nimioque licet sub fasce laborans,
6.614  Tempora temporibus coniunget, pensaque pensis,
6.615  Nunquam operum leuior, nullam sibi pace sequestrâ
6.616  Immunem assidui tribuens moliminis horam.
6.617  Aemulus at Cyri Sapiens, rerumque, Suique
6.618  Rite potens, medijs interseret otia coeptis:
6.619  Iamque aliquid,

haerentûm contage Malorum
6.893  Inficitur: totum vt nequeat, totoque requiri
6.894  Pectore: diuersis animos sed motibus vrgens
6.895  Hinc cupidos trahat; hinc refugos auertat: amorque
6.896  Illius haud leuiore odij sit pondere mistus.
6.897  At tibi, inexhausta ò hominum, Diuûmque voluptas,
6.898  Summe Pater, quae mista Mali contagia? Toto
6.899  Aut quid ibi non conatu et vi mentis amandum,
6.900  Nil vbi

6.1014  Haud pote, quin summi occultâ ratione Parentis
6.1015  Cuncta petat, quin summum actu quocunque Parentem
6.1016  Respiciat. Nempe ille Boni forma integra, et omne
6.1017  Illius est leuis vmbra Bonum, quo caetera quaeque
6.1018  Insignita placent. Sic Numen in omnibus vnum
6.1019  Ignaros trahit: ignotum sic Numen amatur.
6.1020  47. Impetus hic igitur mentis ratione

ardor:
6.1185  Quàm dulci tormento, et quêis praecordia verset
6.1186  Illecebris agnata Boni Pulchrique cupido.
6.1187  Per freta, per scopulos auidi, per tela, per ignes,
6.1188  Illius vnde vnde inuitet leuis vmbra, sequuntur.
6.1189  Quos capient motus, quantò maioribus ibunt
6.1190  In praedam stimulis, synceri vbi cominus ipsa
6.1191  Obtulerit se forma Boni? Rimantur inerti
6.1192  Obscoenos marcore, et

prouisu nihil aliud, quàm vanas formidines, et aegritudinis incrementum, referri: cum veriùs Malorum inde sensus, atque terror soleat imminui. Id verò multis, apertisque rationibus confici potest. Nam Inscitia, ceu nox, semper trepida: prospectisque multò leuius, quàm ignotis percellimur: eodem planè pacto, quo minùs in luce, quàm nocturnas per vmbras, trepidi sumus. Exemplo esse potest securus Alexandri Macedonis, sub ipsam horam ineundi cum Dario certaminis, somnus, quem vigil de futurâ pugnâ meditatio

Atque hinc prima ratio nostrae aduersùs Epicurum propositionis eruitur. Qui enim casus impendentes prospexit, illorum iam vim, naturam, et magnitudinem cognitam habet, minùs idcirco ad subitam aggressionem trepidaturus, quàm qui, nihil eiusmodi antea meditatus, vel leuissimâ, et saepe inani consternatur, ignota pro maioribus ducens, occursantis discriminis specie. Afferuntur nonnulla exempla inanium terrorum, qui ex rerum obiectarum ignoratione oriuntur. Qualis ille, quo suos Heliogabalus conuiuas affecit, exarmatis leonibus in

immissis. Nec non Panicus, apud Tacitum, Romanis in castris tumultus, quem perturbatus, trepidèque ruens equus conciuerat. Altera ratio, cur Mala praeuisa leuiùs afficiant, ex eo deriuatur, quia minùs violens est transitus à prouisu doloris ad eiusdem experimentum, quàm ab omnimodâ securitate ad subitum, et totum simul ingruentem oppositae sensum maestitiae. Cui rationi affinis est Tertia, nimirum assuetudo, et

Quanquam plus etiam leuaminis alienae sortis contemplatio nostris casibus feret, si securitatem insuper animaduerterimus, quam plurimi passim vel vulgares homunculi in assiduis, et grauissimis calamitatibus praeferunt. Hanc enim spectantes indecorae in leuioribus tolerandis aerumnis mollitiae, eruditos praesertim homines, et sapientiam professos, pudebit. Sed quamuis ex alienis infortunijs deessent solatia; adhuc ex nostris alia facultatibus suppetunt: neque enim quisquam adeo calamitosus; vt nihil siue externi,

iudicio, animique contemptu descendat. Quin et operae pretium fore, si nos ipsi in nostra id genus vitia iocari assuescamus, tum hilaritatis gratiâ; tum locum, et ansam alienae in ea dicacitati erepturi. Denique imbecilli nimiùm esse, leuissimo risu, et futilibus verbis percelli, atque deijci. Cum vir Fortis, et Sapiens adeo nihil inde commoueatur: vt neque in gloriâ sibi ponere tam exiguae, spernendaeque rei victoriam dignetur. Solatia grauiorum contumeliarum, quae

Colligitur itaque, non de ijs, qui exteriùs laedere conati nos fuerint, hostibus vltionem quaerendam, sed in nostram iracundiam, et vlciscendi auiditatem, tanquam in capitalissimum animi hostem, pugnandum, deque huius intimi potiùs, ac grauissimi vulneris cogitandum medelâ, quàm de leuioris, externique alterius vindictâ. Exilij solatia. Primò, quia, quandiu in terris agimus, vbicunque tandem locorum, extra veram hominis Patriam sumus, adeoque exilij locum potiùs mutare, quàm in exilium eijci, possumus.

durioribus imperijs vexauerit, in plura, et saeuiora discrimina praecipites egerit. Quam Ambitiosorum miserrimam seruitutem multò etiam intolerabiliorem facit stipendij tenuitas: cum non modò nihil solidi fructus ex tot laboribus capiant; sed neque ipsam famam, leuissimum caeteroqui, et inane praemium, synceram, atque plenam obtineant. Testantur id duo cum primis famosa Ambitionis mancipia, Annibal nimirum Italiae

liquidissimè pateat: tum quòd non vni, sed innumeris Dominis se ille vltro submittit, eorum nutus obseruans, gratiam captans, reprehensionem formidans, eque arbitrio suspensam felicitatem suam habens. Tum quòd verae magnanimitatis ignarus leuissimo pretio sudores suos licitatur, minimâ popularis aurae mercede et illos satis repensos, et se affatim beatum existimans. Tum quia suum gloriae studium omni arte dissimulat, ne in risus nimirum, et fabulam abeat, si deprehendatur, formidans: ipsemet adeo

sed qui suas, quaecunque illae sint, concinniùs gerit. Quartum, In propositis constanter haerere: cum alienum prorsùs à Sapientiâ sit, nouitatis illecebrâ, vel coeptorum taedio à susceptis ritè consilijs in diuersum traduci. Quae leuitas pluribus in exemplis describitur, primò Hominis loca mutantis. Tum mercatoris ad lucra, quae in periculo damnarat, statim redeuntis. Philologi demum iam haec, iam illa studia amplectentis. Huius

suum velut ad fine, suauissimè rapitur. Quin etiam adeo necessarium quodammodò habet summi Boni amorem, vt illud, vel nesciens, in alijs quibuslibet rebus videatur appetere: cum nihil, nisi ratione Boni, appetat: Bonum verò quoduis, vnde creatae res appeti possunt, nihil sit aliud, quàm leuissima quaedam summi Boni adumbratio. Si igitur à rudibus ijs simulacris ad perfectissimum, aeternumque intuendum exemplar mens transeat; nihil iam negotij supererit, vt totus quoque amor ad eandem illam omnis Boni, Pulchrique inimitabilem formam

55  Et quoties fessum caelo caput, aegraque tollens 55
56  Lumina, tranquilla pelagi prospexit in undâ
57  Degenerem formam, et violati signa decoris,
58  Lucem odit, nimiumque levi cecidisse ruinâ
59  Conqueritur demens, et fata novissima poscit.
60  Scilicet instabili subsultans cardine tellus 60
61  (Seu meditatus iter Caelo vulcanius ardor

Insuper ut scirem, quod nunc cognoscere primum
Est animus, quas Virgineae (quae vestra beati
Aligeri Regina audit) praetexere famae,
Moliri quam certus eo, de stipite laudes
Inspecto possem. Neque enim levis inde puellae
Gloria, conceptum per carmen itura, veniret:
Cernere Palladias vetito cum germine frondes
Augustae quae prima fuit victoria matris,
Humanaeque locum cuperem lustrare ruinae

Subiciat, non est homini accessura, sed uni
Adveniet latria Deo. Quod vero feratur
Praeceptum, tenui quo flatu animata, clientum
Aligerûm obsequio, sceptris aequata colatur
Feminei levitas sexus, tolerabile fiet
Naturae opprobrium nostrae? Quod femina fasces
Ambiat immeritos celso nobisque verendo
Quod sedeat regina Throno nostrumque superba
Arbitrium cervice premat? Temeraria sceptri

igni
Infecunda dapes quae non promiserit arbor.
Sit locus immeritae veniae tamen; ecqua reponet
Ius raptum obsequii moles? Iniuria laesi
Numinis excedit meritum, quod pendere possit
Humani levitas operis. Lex pacis in aequa
Lance sita est: pretioque pari nisi suppleat audax
Obsequii mensura scelus, consistere vera
Pax nequit aut hominibus concors cum Numine pectus.
Aligeris forsan potior terrena

Cerne tuo, et supplex venerare; daturus honorem
Non alii, fratrum quam venditione, datisque
Frugibus Hebraeus quem praesignavit Ioseph.
Sed semper stolidus Iuda; modo caecus in ipsum
Insurgis solem, cuius levis umbra fideli
In servo Aegypti conservatore placebat.
Si bove signatum Pharia colis improba vatem
Posteritas, cur non signorum ingentibus omnem
Implentem radiis orbem, generique faventem

urbem clivumque premit qua parte Cisonis
Funditur elapsus lympha Cenerethide torrens.
Parte Zabuloniis aliâ Sepphora propinquat
Alta iugis tollitque suas prope Nazareth aedes.
Una ibi nympha placet, sed quam Levithica fudit
Bethlemia de stirpe parens: cumque illa fuisset
Iuncta Aronaeo mystae, felicibus Annam
Enixa est thalamis, uteri portenta daturam.
Aetatis modicae postquam superaverat annos

Incolit, at fatuae volitant per compita pennae.)
Hoc gratus rumore pudor celebrataque passim
Non passim spectata Annae, laudabile taedis
Attulit auspicium probitas multisque placebat
Anna, et Levitas, matri prodire fuisset
Sicubi visa comes, cultu torquebat amantes. 41.
At prudens genetrix voluit differre procorum
Vota, quibus desiderium

Bibliographia locorum inventorum

Rogačić, Benedikt (1646 - 1719) [1690], Proseucticon de terraemotu (, Rim), 300 versus, 1974 verborum, Ed. Gorana Stepanić [genre: poesis - epica; poesis - carmen] [word count] [rogacicbproseuct].

Vičić, Kajetan (?-ante 1700) [1700], Jesseidos libri XII, editio electronica (), 13523 versus, verborum 84448, Ed. Gorana Stepanić [genre: poesis - epica] [word count] [viciccjess].

Retrieve all occurrences (This may take some time to download)

Click here for a KWIC Report