Your search found 21252 occurrences

Retrieve all occurrences (This may take some time to download)

Click here for a KWIC Report

Occurrences 18022-18286:

rebus maxime constet, exercitatione nimirum et imitatione, fieri nequit, quominus sit perutilis ille labor, quo et necessario stili elegantiam diligenter exercemus, et optimum exemplar, cujus tamquam formam scribendo exprimere conamur, aliis ad imitandum lingua conversum usitatiore proponimus. Sed quoniam plerosque viros summos vel ipsius rei difficultas, quae certe magna est; vel ipsa molestia, gravis profecto, in alienis semper insistendi vestigiis, decursu temporis ab hoc scriptionis genere avocavit, factum est, ut homines nec ingenio florentes nec satis litteris perpoliti hanc sibi

autem affirmant, servari omnino non posse, si elegans velit esse interpres, sententias easdem verborumque proprietatem, quibus auctor usus est. Itaque consequi necessario, ut omnia aut enervia sint, aut multum ab exemplari discrepent. Latine vero qui id faciat, eum non hominibus, quibuscum vivit, sed mortuis nihilque jam sentientibus scribere vociferantur. Quid quod etiam inventi sunt, qui vetera vertentes, ne verbum credo pro verbo non redderent, prosa oratione poëtas non versibus interpretati sunt, rerum videlicet solliciti magis, quam vocum numerique suavitatis? Quod quidem quam recte

inter Trojanosque atrocissimis praeliis, si immenso cuidam flumini saxa inter rupesque maximo cum fragore decurrenti comparavero, nihil alienum ab ejus natura me dixisse arbitrabor. Hanc vero, quae in varia Ulyssis itinerum errorumque per tot annos narratione versatur tota, fluvio aeque magno, sed tranquillo pacatoque cursu labenti similem dicere non dubitabo: ut mihi in utrumque poëma intuenti summus ille Graecorum poëtarum princeps Homerus videatur voluisse nobis duo genera epici carminis ad imitandum proponere, alterum sublime ac magnificum, aequabile alterum ac temperatum. Quod et

exosculabuntur suum. Sit igitur nobis fixum hoc atque certum, nec ea quae in Iliade continentur, neque ea, quae Odyssea complectitur, aliter debuisse tractari, quam sunt ab Homero descripta atque exornata. Si enim alterius laudes alteri fuissent eaedem datae, non duo quidem generis diversi, sed ex duobus unum atque idem ferme poëma diversi nominis coaluisset. Et sane Horatius, postquam Lollio familiari suo graecisque litteris erudito affirmasset, Homerum quid sit pulcrum, quid turpe honestumque docuisse plenius ac melius philosophis et Stoicis et Academicis, inquit;

enim ingenii tanta vis esse possit, ut in hoc ipso, in quo ille totius antiquitatis consensu incredibili excelluit, se cum illo conferre et quasi certare non dubitet? Atqui ita profecto est: qui aut orationem interpretatur aut poëma, in quibus non tantum sententiae explicandae suscipiuntur, sed virtus omnis atque forma exprimenda est, ille id pollicetur, sibique proponit, ut, si fieri possit, eadem semper cum dignitate atque elegantia tum verborum tum figurarum, qua sunt ab oratore vel poëta dicta, interpres efferat. Ac proinde nemo non videt summa illi esse opus, praeter omne

multa addit, susdeque vertit omnia. Itaque volo in interprete judicium acre, atque eximiam in ea facultate scientiam; volo maximam et ejus linguae, qua usus est auctor, et ejus, in qua ipse scribit, peritiam; volo denique non festinationem in illo, sed obstinati quamdam animi perseverantiam: potissimum vero haec duo generatim caveat, nihil ut addat, nisi quod lucem aliquam afferre possit; nihil ut praetermittat, nisi quod satis jam dictum sit. Haec opinor qui adjumenta attulerit, et in poëtarum lectione fuerit exercitatus, nае ille ad hunc

Quanto rectius hic, qui nil molitur inepte:
Dic mihi musa virum, captae post tempora Trojae
Qui mores hominum multorum vidit et urbes.
Non fumum ex fulgore, sed ex fumo dare lucem
Cogitat, ut speciosa dehinc miracula promat
Antiphatem Scyllamque et cum Cyclope Carybdim. Videsne hunc optimum ac sapientissimum et

Antiphatem Scyllamque et cum Cyclope Carybdim. Videsne hunc optimum ac sapientissimum et effectorem artis poëticae et magistrum hoc loco non Homeri Odysseam ea, qua par erat, diligentia interpretari, sed ampullas et sesquipedalia verba fundentem illum Cyclicum coarguere exemplo ab initio Odysseae desumpto? Huc illa spectant: Non fumum ex fulgore etc . Imo mihi dedita opera ipsum illud principium, quo magis inepti hominis fastum ac tumorem ridiculum exhiberet,

oculos, si non peccata ac vitia, certe non laudanda maxime et probanda in duobus hisce versiculis summus poëta sibi quodammodo passus est excidere atque effugere? Non aliam profecto ob caussam, nisi quemadmodum initio dixi, quod non latine vertendam sibi proposuerat Odysseam ut fidus interpres, sed turgidiorem reprehendendum poëtam ut artis magister optimus. Ceterum haec minutius ac fortasse plus aequo religiosius persequentem quum videris, nolim ex eorum secta atque haeresi me esse arbitrere, qui nefas atque scelus continuo clamant commissum esse ab interprete, si unam tantum

tantum litterulam mutet, si relinquat voculam, si apicem detorqueat. Apage istas nugas, quae a semidocto aliquo Graeculo et vocularum quasi venatore fortasse possunt laudari; ab hominibus cordatis vereque sapientibus magnopere vituperantur, quaeque optimarum suavissimarumque rerum non ornamenta, sed pestis quaedam acerbissima ac venenum esse dicendae sunt. An, ut alios omittam, illum summum eloquentiae principem M. Tullium dignum praeter ceteros, unde in omni recte dicendi ratione et praecepta et exempla petantur, nescimus ita vertisse illas Demosthenis atque Aeschynis orationes vere

quam interpres esse videretur? Easdem ille sententias et earum formas tamquam figuras servavit; verba ad latinam consuetudinem aptavit, ut nimirum essent eadem quod spectat ad genus atque vim, non vero quoad numerum atque speciem: non enim , ait, ea me adnumerare lectori putavi oportere, sed tamquam appendere . Itaque statuamus oportet, si tanti viri quidquam auctoritas apud nos valet, ut debet valere plurimum, eum qui hoc pacto in aliorum scriptis interpretandis, praesertim si ad litteras humaniores pertinent, se gerat, praeclare fungi munere officioque interpretis. Atque in

semper cum latinis conjunxerim, quamvis et Homerum et Virgilium seu natura seu casu aliquo primae institutionis prae omnibus semper poëtis adamaverim, assidueque triverim manibus; tamen video, quantum mihi adhuc optimarum artium praesidii desit, ut laudabiliter eum, in quem fortasse temere, sed libenter certe, sum ingressus, peragam cursum. Dicam tamen confidentius, sed vere, nullum me laborem subterfugisse, quominus si non perfectus, essem saltem ceteris interpres diligentior; proptereaque illos Horatii versus;
Nec virtute foret

seu casu aliquo primae institutionis prae omnibus semper poëtis adamaverim, assidueque triverim manibus; tamen video, quantum mihi adhuc optimarum artium praesidii desit, ut laudabiliter eum, in quem fortasse temere, sed libenter certe, sum ingressus, peragam cursum. Dicam tamen confidentius, sed vere, nullum me laborem subterfugisse, quominus si non perfectus, essem saltem ceteris interpres diligentior; proptereaque illos Horatii versus;
Nec virtute foret clarisve potentius armis,
Quam

Nihil ergo in te reprehendendum? Imo multa atque magna, quae non satis mea potuit cavere prudentia: aperte autem profiteor atque affirmo, me nullam umquam fugisse limae molestiam, versus omnes et multa die et multa coërcuisse litura, atque adeo eruditorum amicorum arbitrio non tantum decies, sed centies etiam, si opus erat, castigavisse. Interpretes plerosque consului, Eustathium vidi et Strabonem: in primis latina ne discreparent a graecis summopere cavi; ubi potui, non vim tantum verborum, quod M. Tullius se fecisse dicebat, sed ipsum paene numerum atque speciem reddidi; genus certe

atque adeo eruditorum amicorum arbitrio non tantum decies, sed centies etiam, si opus erat, castigavisse. Interpretes plerosque consului, Eustathium vidi et Strabonem: in primis latina ne discreparent a graecis summopere cavi; ubi potui, non vim tantum verborum, quod M. Tullius se fecisse dicebat, sed ipsum paene numerum atque speciem reddidi; genus certe ubique, opinor: breviter brevia, gravia graviter, leniter lenia dixi; omnia denique, ut erant poëtica, poëtice conatus sum exprimere. Addam etiam, fuisse mihi ita semper P. Virgilium ante oculos propositum, ut quod scribebam, nisi illam

perfecerunt, et quod eorum labores numquam aspicere potui. Scio equidem Franciscum Floridum magnam spem expectationemque sui admirabilem in animis litteratorum hominum, ac praecipue illius amplissimi optimarum artium maecenatis Francisci I. Galliarum regis, cui suos dedicarat libros, excitavisse. Sed vir singulari doctrina atque industria praeditus immaturo fato praereptus nequivit opus, quod inceperat, absolvere: qui si diutius vixisset, nec esset florente adhuc aetate inimicorum fraude sublatus, magna me fortasse cura molestiaque liberasset. Nam quum fuisset egregie suo functus labore, me

Nam quum fuisset egregie suo functus labore, me ab hoc opere suscipiendo deterruisset: multoque melius ille fortasse mihi, quam ego et otio et meae consului famae, consuluisset. Restat igitur unus Simon Lemnius, qui cum ego committendus sum. Hic qualis sit, quidque valeat, non ex me audias, sed ex ejus versibus videas licet. Verum prius Homeri ipsius aliquot carmina recitemus, et ea quidem, quae prima sunt, et in quibus nondum labore defatigatus solet diligentior esse interpres atque accuratior.
῎Ανδρα μοι

Multorum vero hominum vidit urbes, et mores cognovit;
Multosque idem in mari passus est dolores suo in animo
Juxta aestimans suamque vitam et reditum sociorum.
Sed neque sic servavit socios tametsi cupiens:
Sua enim ipsorum insipientia perierunt,
Stulti, qui boves sublimis solis
Comederunt: ille vero eis abstulit reditus diem.

Multa quoque et ponto passusetc. praeclare: nam ita et Virgilius, cujus ubique vel invitos ac reluctantes versus in suas partes cogit concedere. Sed quod sequitur: tot adire labores compulsus fuerat ; quamvis aeque Virgilianum, nullum heic tamen locum habet.
.................. tristes sub corde dolores

animam, sociosque per aequora vectos etc. Dixerat jam ante et quidem recte Virgilius de Aenea:
Spem vultu simulat, premit altum corde dolorem. Sed Homerus nihil heic simulantem aut prementem corde Ulyssem inducit; sed affirmat simpliciter multa eum in mari tulisse incommoda. Quod vero malum est illud: defendit puppe salutem, eripiens animam etc. Vereor ne parum eleganter sit

Dixerat jam ante et quidem recte Virgilius de Aenea:
Spem vultu simulat, premit altum corde dolorem. Sed Homerus nihil heic simulantem aut prementem corde Ulyssem inducit; sed affirmat simpliciter multa eum in mari tulisse incommoda. Quod vero malum est illud: defendit puppe salutem, eripiens animam etc. Vereor ne parum eleganter sit dictum, salutem defendere puppe : nam mitto quod

verbis Homeri. Non intelligo etiam, quid hoc loci velit, eripere animam . Scio quidem admodum recte dici, eripere animam hosti, ac idem valere, quod hostem occidere; item eripere animam ex orci faucibus, esse liberare a morte, aut salvare; et hoc fortasse voluit dicere Lemnius. Sed quod addendum erat necessario, reliquit; Ulyssemque nobis nescio plane quam animam eripientem exhibuit. Hoc vero admirandum ac portenti simile:
Et patriae reditus quaerit sub gurgite vasto etc.

Prostratosque boves solis etc. Equidem minime puto, subire periculum mortis idem valere ac mori . At vates, Ulyssem, ait, suos non potuisse comites servare, non quod fuissent invisi fatis, sed quod ipsi sua ipsorum culpa dementiaque perierunt occisis nimirum bobus solis, a quibus ut abstinerent, etiam atque etiam admoniti erant a duce sapientissimo. Illud; ob scelera atque famem , erit fortasse simile illi, pateris libamus et auro , nimirum ob

ipsorum culpa dementiaque perierunt occisis nimirum bobus solis, a quibus ut abstinerent, etiam atque etiam admoniti erant a duce sapientissimo. Illud; ob scelera atque famem , erit fortasse simile illi, pateris libamus et auro , nimirum ob famem scelestam. Sed quorsum haec;
...... qui sidera lustrat,
Quique globum caeli transit super aethera vectus.

Aut nihil addendum erat, aut aliquid, quod esset tolerabilius. Qui etiam sol transeat globum caeli, non satis video. Vix e conspectu Siculae telluris in altum etc. Macte Simon hoc pulcherrimo Virgilii versiculo! sed quae sequuntur, Vela mari dantes, spumasque sub aere ruentes; multum distant ab iis ejusdem Maronis, duabus tantum a te voculis mutatis:

Vela dabant laeti, et spumas salis aere

Erroresque sacro revocabo carmine Grajum; et quae sequuntur, quantum apta sunt ad augendam libri molem versuumque numerum, tantum valent ad omnem Homeri dignitatem eloquentiamque corrumpendam. Sed infinitus sim, si persequar cetera, quae tibi, et cuivis vel mediocriter graecis litteris latinisque erudito vehementer in his Lemnianis versibus, qui plurimis aliis ejusdem interpretis multo sunt meliores, displicebunt. Nihil enim queror, quod nullam Lemnius adhibeat limam in poliendis male

haec inducit Menelao vaticinantem, quae heic latine ad verbum expressa exscribo.
Tibi vero non est fatale divine o Menelaë
In Argo equos pascente mori et fatum obire.
Sed te in Elisium campum et fines terrae
Immortales mittent; ubi flavus Rhadamanthus est,
Ubi facillima vivendi ratio est hominibus:
Non nix, neque hyems multa, neque umquam

terrae
Immortales mittent; ubi flavus Rhadamanthus est,
Ubi facillima vivendi ratio est hominibus:
Non nix, neque hyems multa, neque umquam imber;
Sed semper zephyri suaviter spirantes auras
Oceanus emittit ad refrigerandum homines,
Eo quod habes Helenam, et ipsius Jovis gener es etc. Eadem ego sic verti,

Ultima terrarum, vivum te numina ducent,
Flavus ubi Rhadamanthus, ubi est placidissima vita,
Nec glacies, nec saeva riget nix ulla, nec imber,
Sed zephyros semper spirantes mollibus auris
Sufficit oceanus laetae solatia genti.
Haec te certa manet sedes; haec debita sponso
Tyndaridis generoque Jovis felicia regna etc.

ARGUMENTA SINGULORUM LIBRORUM SINGULIS DYSTICHIS AB INTERPRETE COMPREHENSA. I.
Juppiter Aegisthum memorat, sed Pallas Ulyssem,
Telemachumque Pylon tendere diva monet. II.
Concilium cogit, queriturque

requiem fesso tellus Phaeacia: natam
Alcinoi supplex in sua vota trahit. VII.
Urbem adeunt; sed nympha prior subit alta parentis
Atria; mox Ithacus scandit, opemque petit. VIII.
Laeta dies agitur

fit navis saxea: at illi
Pallas adest, firmat voce, senemque facit. XIV.
Tum petit Eumaeum, nec se dat nosse; sed astu
Dissimulans audit multa, refertque seni. XV.

Telemachum interea patrias Tritonia ad oras

quum talia dicta:
45  Parce torum violare, et parce Agamemnona ferro
46  Laedere; namque aderit patriae ultor caedis Orestes,
47  Ut primum flava sparget lanugine malas.
48  Talia Mercurius: monitis parere sed ipse
49  Dum negat, infando persolvit sanguine poenas.
50  Juppiter haec. subito coepit sic caerula Pallas: 50
51  O pater, o divum rector, saturnia proles,
52  Ille jacet merito parcarum funere mersus,

haec. subito coepit sic caerula Pallas: 50
51  O pater, o divum rector, saturnia proles,
52  Ille jacet merito parcarum funere mersus,
53  Flagitia atque utinam molitur talia quisquis,
54  Sic pereat. sed tale meus quid fecit Ulysses
55  Infelix, qui nunc patriis procul angitur oris
56  Insula in undisona, medio quae consita ponto
57  Horret opaca jugis frondentibus? intus Atlantis
58  Filia, qui pelagi

axem,
62  Intus habet sedem. lacrimis heic ora rigantem,
63  Fundentemque imo gemitus e pectore, blandis
64  Detinet inlecebris mulcens, atque omnia tentat,
65  Ne qua Ithacae oblitum subeat jam cura. sed ille
66  Surgentem ut noto tantum de culmine fumum
67  Aspiciat, certa malit cum morte pacisci.
68  Nullane finis erit? necdum miserebere tandem
69  O genitor? tibi dona quidem, tibi semper Ulysses

tibi Pallas, sanguis meus, excidit ore?
75  Mene umquam clari capiant oblivia Ulyssei,
76  Qui supraque homines mente est, disque omnibus unus
77  Ante alios fert dona volens? non Juppiter hostis,
78  Sed ferus exercet miserum regnator aquarum
79  Carum Cyclopem propter, cui lumen ademit
80  Fronte olim e media latebroso inclusus in antro, 80
81  Dis similem Polyphemum, omnes qui robore vincit
82  Aetnaeos

hunc quondam nympha Thoosa
83  Filia Phorcynos genuit, postquam aequoris alti
84  Sedibus in glaucis Neptuni exarsit amore.
85  Ex illo infensus semper germanus Ulyssem
86  Insequitur; nec fata struit, sed distinet alma
87  A patria, errantem terris, ac fluctibus actum,
88  Sed jam agite, et cunctis placeat sententia nobis,
89  Ut redeat tandem; saevus nec cedere frater
90  Abneget, o superi. quid enim

84  Sedibus in glaucis Neptuni exarsit amore.
85  Ex illo infensus semper germanus Ulyssem
86  Insequitur; nec fata struit, sed distinet alma
87  A patria, errantem terris, ac fluctibus actum,
88  Sed jam agite, et cunctis placeat sententia nobis,
89  Ut redeat tandem; saevus nec cedere frater
90  Abneget, o superi. quid enim contendere solus 90
91  Audeat, aut omnes possit pervincere contra?
92  Sic

terris, vel gurgite in ullo.
179  At si fors Ithacae redeuntem in regna viderent,
180  Credo equidem, pedibus mallent superaddere pennas, 180
181  Munere quam pictae vestis splendescere et auro.
182  Sed jacet ille miser jam perditus: ulla videndi
183  Nec mihi spes reducem est, etsi quis spondeat ultro
184  Nunc meliora; olli redeundi haud ulla potestas.
185  Sed jam age, fare mihi, nec ficto pectore narra,

pictae vestis splendescere et auro.
182  Sed jacet ille miser jam perditus: ulla videndi
183  Nec mihi spes reducem est, etsi quis spondeat ultro
184  Nunc meliora; olli redeundi haud ulla potestas.
185  Sed jam age, fare mihi, nec ficto pectore narra,
186  Quis? genus unde tibi? quaenam urbs tua? quique parentes,
187  Qua rate et advectus, quaque haec ad litora caussa
188  Venisti? sese dicunt quo nomine, qui te

oberrantis per consita viribus arva.
213  Veni autem, nam fama tuum rediisse parentem
214  Attulerat mendax, quum tristem fata morantur,
215  Dique procul. neque enim terris decessit Ulysses,
216  Sed circum clausus maris alti a gurgite vivit
217  Rupe aliqua in sola; fors et gens effera captum
218  Detinet, invitumque domo procul arcet avita.
219  Nunc te, si qua fides dictis, quae numina caeli

argivum pubes quo prima ruebat: 230
231  Numquam ego post illum, numquam me vidit Ulysses.
232  Huic breviter juvenis. poscis quaecumque, fatebor
233  Vera, hospes: genitrix natum me dicit ab illo,
234  Sed non certus ego; neque enim quo sanguine cretus,
235  Nosse potis quisquam est. o! si quem tarda senectus
236  Exciperet propriis felicem in sedibus, auctor
237  Ille foret generis, non sic miserabilis aevum

vis noscere, dicunt.
242  Haec ubi Telemachus, rursum sic diva loquuta est:
243  Non tibi di generis spondent ignobile nomen,
244  Spero equidem, talem genuit quum te inclita fama
245  Penelope. sed pauca mihi precor insuper addas.
246  Quodnam epulum, quaenam turba haec? sollemnia sacra,
247  Connubia anne paras? non haec socialia mensae
248  Gaudia sunt, dulces non hic mos inter amicos:
249  Usque

tabescere cogit
365  Heu dolor ante alias cupientem cernere frustra
366  Conjugis amissi carum caput, inclita cujus
367  Hellada per totam, mediumque it fama per Argos.
368  Sic ea; Telemachus referens sed talia reddit:
369  O genitrix quid cara vetas, ne carmina vates, 370
370  Quae libitum sit cumque, canat? non sponte feruntur,
371  Juppiter at vates agitat, fingitque canentum

apud Trojam multi periere Pelasgum.
379  Si renuis; tua pensa colum telamque revise 380
380  In thalamum scandens, operique instare puellas
381  Cura sit una tibi, non haec sunt auribus apta
382  Femineis, sed digna virum virtute meaque
383  Ante alios, uni cui summa heic tradita rerum est.
384  Dixerat: at gnatum genitrix mirata loquentem
385  Continuo paret dictis, thalamumque repostum
386  Scandit, ubi

in imagine, at ille
16  Considit patrio in solio, quin cedere quisquam
17  Abnuat, invideatque senum. tum farier orsus
18  Grandaevus multo annorum jam pondere terga
19  Curva gerens, genibusque labans; sed doctus ab usu
20  Plurima, consiliisque valens Aegyptius heros. 20
21  Natorum huic unus cum forti miles Ulysse
22  Cesserat ad Trojam nigris in puppibus olim
23  Antiphus insignis bello; quem deinde

23  Antiphus insignis bello; quem deinde voravit
24  Efferus extremum Cyclops epulatus in antro.
25  Tres alii mansere: procis sese addidit horum
26  Eurynomus, geminique artes coluere paternas.
27  Sed neque sic poterat tristes avertere curas
28  Nequidquam exstincti semper memor. heic quoque fletu
29  Ora madens coepit senior sic voce profari.
30  Audite, o cives, quae dicam, et figite vestris 30

contra
35  Navigia, armorumque metus instare propinquos
36  Audiit? anne salus aliud quod publica poscit,
37  Nunciat huc primus? numquam fraudatus inani,
38  Quisquis hic est, doleat voto; sed Juppiter olli
39  Sic merito, quae mente agitat, bonus omnia praestet.
40  Dixerat. ac juvenis magni Jovis omine laetus, 40
41  Impatiensque morae (densos quippe ardet Achivos
42  Affari coram ) solio

vir abest. ego sum quem lumine cernis
48  Praesentem, me namque unum dolor acrior urget.
49  Nec vero audivi, quae vobis arma reportem
50  Ipse prior, nec dicam aliud commune periclum, 50
51  Sed mihi quas misero peperit vis aspera curas.
52  Scilicet et saevo genitor mihi funere raptos,
53  Qui vos heu quondam patrio complexus amore
54  Imperio facili rexit dominatus in urbe;
55  Addita et est

heic tua quaeque absumere certum est,
140  Hos fallax animos donec servabit, et artes 140
141  Haud certe sine mente datas, sine numine divum.
142  Illa quidem nomenque sibi, famamque parabit
143  Ingentem; sed damna tibi, clademque bonorum
144  Dura struit. nos quippe hinc nulla avertere cura,
145  Aut quoquam fessos poterit revocare, priusquam
146  Vista legat numero ex omni, cui denique nubat.
147  Dixerat

eadem est cura omnibus, idem
246  Omnes ardor habet tantae virtutis honorem
247  Quaerere: sola vetat nos haec absistere coepto,
248  Aut alias thalamo legere atque optare puellas.
249  Dixerat Eurymachus. sed non deterritus, illi
250  Telemachus sic voce refert. jam certa voluntas 250
251  Nostra tibi sociisque tuis: quid nunc precer ultra,
252  Quidve iterem toties, quae di supera alta tenentes,
253  Quaeque

282  Et scelera, et diras aliena in sede rapinas.
283  Illa caput leto objectans populare penates
284  Institit, atque Ithaci vi dura evertere census,
285  Scilicet haud iterum venmrum in tecta, sed usque
286  Abfore sic sperans. non pubi irascor acerbae,
287  At vobis, cives o semper inertia corda,
288  Vobis nunc irascor ego. proh Juppiter! omnes
289  Ut taciti sine voce sedent; nec jurgia plures,

vanis demens adsurge querelis.
306  Jam missi repetant sua quisque negotia cives:
307  Huic autem patrii comites, heros Halitherses,
308  Ipse et Mentor, iter, poscit quocumque, per undas
309  Expediant. sed longa sedens heic tempora credo
310  Ille trahet, vocesque et inania murmura captans 310
311  Nec patriam linquet, nec carbasa tendet in altum.
312  Talia ubi dixit, misso discedere Grajos
313  Admonuit

nostra jacent per litora multae
358  Antiquae pariterque novae, visa optima ponto
359  Quae fuerit, canum deducam laetus in aequor.
360  Sic juvenem Jove nata monet; nec jam ipse moratur 360
361  Jussa deae, sed tecta petit, cernitque sub ipsis
362  Porticibus de more procos in limine capras
363  Setigerosque sues mactantes. Obvius olli
364  Fit subito Antinous ridens, dextraque prehensum
365  Blandus adit,

50  Ad sacra. postquam autem libaveris ipse precatus 50
51  Ore deos, comiti pariter cratera rigentem
52  Tende manu, post te superis ut libet honorem.
53  Auxilio divum nemo non indigus: ille
54  Sed quoniam nostro propior pubescit in aevo,
55  Hunc tibi florentem primo cratera corono.
56  Dixerat, inque manus spumantem munere bacchi
57  Dat subito. capit illa datum, praelataque gaudet
58  Munere, et

sunt, primi heroes. mavortius illic
117  Ajax, Pelidesque jacent, aequandus et ipsis
118  Dis Patroclus; natus jacet illic insuper una
119  Antilochus, mea cura, et cursu fortis et hasta.
120  Sed quid ego haec autem memoro mala dira? quis illa 120
121  Enumeret seclis mortalibus omnia fando?
122  Non si vel quinos exactis mensibus annos,
123  Vel senos perstans Grajum scitabere cladem,

tarda per undas 170
171  Classis iter carpebat, ubi deus aequora stravit.
172  Appulimus Tenedum, et sacra instauramus ad aras,
173  Quamprimum optantes patrias contingere terras,
174  Desertosque lares; sed nondum Juppiter alto
175  Adnuerat caelo reditum discordibus urgens
176  Pectora consiliis. nam quos ducebat Ulysses,
177  Navibus avecti relegunt iter omne, futurum
178  Scilicet id magno sperantes

210  Servavitque omnes pelago, jam nostis et ipsi, 210
211  Credo equidem, quamquam colitis distantia regna,
212  Major ut Atrides rediit, subiitque nefandum
213  Exitium Aegisthi sublatus fraude: sed ipse
214  Mox graviter commissa luit, poenamque rependit.
215  Scilicet et caeso gnatum superesse parenti
216  Usque juvat: patriae necis ultor venit, et hostem
217  Aggressus poenas scelerato e sanguine

praeconia laudum,
225  Queis ingens decus usque viri nomenque manebunt.
226  O mihi si pariter tantas dent numina vires,
227  Queis et ego ulcisci valeam violenta procorum
228  Flagitia, et diros ausus! sed tale pararunt
229  Non mihi di munus, nec tam felicia patri
230  Fata meo: proin dura licet sint, ferre necesse. 230
231  Cui Nestor: quando es, dixit, nunc talia fatus.
232  Nec me, ambire tuae multos

dura licet sint, ferre necesse. 230
231  Cui Nestor: quando es, dixit, nunc talia fatus.
232  Nec me, ambire tuae multos connubia matris,
233  Praeterit, atque domi te invito serpere cladem
234  Horrendam. sed fare, fugam num sponte capessis,
235  Anne odia expertus, jactante oracula vulgo?
236  Fors etiam, si quid veri mens augurat, olim
237  Adveniet tantos hominum qui comprimat ausus,
238  Sive fuat solus,

ille imo ducens suspiria corde:
249  Numquam ego, quae jactas tam laeta haec, adfore sperem,
250  O senior: spondes nam magna, auditaque tantum 250
251  Attoniti mira replent dulcedine pectus.
252  Sed non, et faveant si di, contingere credam
253  Posse mihi tam laeta: haud rerum hic volvitur ordo.
254  Sic ille. excepit Pallas sic deinde loquuta:
255  Quod tantum, sate Ulysse, tibi scelus excidit ore?

nefando conjugis astu,
262  Aegisthique dolis. di tantum avertere funus
263  Triste viri nequeunt, quando jam tempora mortis
264  Lex certa attulerit, Parcarum et jusserit hora.
265  Haec dea. Telemachus sed non his laetior infit:
266  Mittere tempus, ait, jamque isthaec Mentor, et aegro
267  Projicere has animo curas: haud amplius olli
268  Stat reditus. misero mortem supera alta tenentes
269  Caelicolae

Nec dubio indicio, tacita nec mente videris.
285  Nam vivum phrygiis rediens Menelaus ab oris
286  Si foret Aegisthum nactus, non pulvere quisquam
287  Aggesto extincti corpus texisset humandum,
288  Sed canibus data praeda feris lanianda per agros
289  Alitibusque, procul caris jacuisset ab Argis; 290
290  Nullaque Acheïadum plorasset funera: tantum
291  Sustinuit tentare nefas, ausoque potiri.

330  Dorsum immane mari glauco, qua fluctus ab austro
331  Truditur ad laevam sub Phestum, et frangitur ingens
332  Haud scopulo ingenti adlisus. vix puppibus actis
333  Huc vento nautae mortem effugere; sed undae
334  Ad cautes et saxa citas fregere carinas.
335  Quinque alias longe stridentia flamina diti
336  Admovere rates Aegypto; ignotaque gentis
337  Litora dum lustrans multum late undique et aurum

superisque diis, mensisque relictis
376  Curemus (nam tempus adest) jam corpora somno.
377  En abiit lux sub tenebras, neque tardius aequum
378  Ducere sollemnes epulas in honore deorum;
379  Sed, quo res vocat, ire. haec ut Jove nata loquuta est, 380
380  Haud mora fit; subito dicta audivere monentis.
381  Dant manibus circum puros ex ordine fontes,
382  Craterasque ferunt magnos, et vina ministri

de more, iterumque lyaeum
385  Surgentes libant. postquam sitis omnis abacta,
386  Expletusque ardor libandi; Pallas, et una
387  Telemachus forma insignis contendere gressus
388  Ad navim optabant. vetuit sed Nestor abire
389  Increpitans dictis, atque haec super addidit ore. 390
390  Juppiter avertat, dique hoc stellantis olympi
391  Dedecus! ad navim vosne hinc fugietis euntes
392  Sedibus a nostris? non

Egrediens tectis, ubi structa sedilia stabant
458  Ante fores cano de marmore et uvida rore
459  Semper odorato, senior consedit, ut olim 460
460  Inclitus ante heros Neleus considere suerat.
461  Sed pater ad stygias erebi descenderat umbras
462  Jam domitus fato, regnique potitus habenis
463  Nestor ibi residebat Achivum maxima fama
464  Sceptra tenens. circum nati venere frequentes
465  E thalamo

Pisistratus heros
537  Nestorides cepitque manu retinacula, et acres
538  Increpuit bijugos. illi fugere volucri
539  Lata per arva fuga linquentes moenia retro. 540
540  Sic celeres totam per lucem ivere; sed undas
541  Quum subiit sol almus, iterque nigrescere coepit,
542  In Pheras venere citi, tectisque Dioclis,
543  Quem satus Alphaeo Ortilochus produxit in auras,
544  Hospitio excepti merito sub nocte

cum cornibus agni,
99  Terque venit longum rediens faetura per annum.
100  Non dominus, non pastor eget, nec deficit umquam 100
101  Caseus, aut agni molles, aut copia lactis,
102  Plena sed usque novae distendunt ubera faetae.
103  Interea dum multa parans his jactor in oris,
104  Leto alius fratrem domuit, nil triste timenti
105  Insidians furtim malefidae conjugis astu.
106  Sic regno non

108  Nota reor vobis. Priami quis nesciat urbem,
109  Imperiumque Asiae magnum, versosque penates 110
110  Barbaricis dites opibus, quos aspera passus
111  Multa diu saevo populatus marte subegi?
112  Sed mihi nunc utinam tantum vel tertia rerum
113  Pars foret; incolumes contra vivique manerent,
114  Idaeum ad Xanthum qui tum periere sub urbe
115  Dardania, longe caris heroes ab Argis.
116  Quos ego dum

Talia dum jactant; subito mirantibus infit
184  Nestorides. magnorum Argivum o maxime ductor
185  Cura jovis Menelae, vafri, ceu reris, Ulyssei
186  Progeniem cernis, nec te tua lumina fallunt.
187  Sed prohibet juvenem pudor atque modestia fari
188  Multa heic te coram, cujus ceu numinis ambo
189  Huc primum advecti dio pendemus ab ore. 190
190  Me vero huic comitem genitor Neleïus heros
191  Addidit;

eadem sedes nobis atque una fuisset
211  Certa domus, junctosque animis concordibus usu
212  Dividere alterno nil quisset, ferrea nostros
213  Ante oculos nigro quam mors velasset amictu.
214  Sed superi invidere mihi bona tanta, nec illum
215  Ad patrios referunt longo post tempore fines.
216  Sic ait, ac tepido maduerunt lumina fletu
217  Omnibus: aligero flebat Jove Tyndaris orta,

tondere comas e vertice summo,
234  Ac tristes de more genas perfundere fletu.
235  Heu subiit letum non ultimus inter Achivos
236  Frater et ipse meus notus tibi: non ego praesens
237  Olli aderam, sed fama tulit non vana, fuisse
238  Antilochum pedibusque acrem jaculoque valentem.
239  Talia Nestorides, quem contra excepit Atrides: 240
240  Quandoquidem sic ipse mones, et pectore sensus.
241  In

311  Excipit Atrides. Nulli dubitanda loquuta es
312  Quamvis magna refers, conjux dulcissima. namque
313  Vidi ego multorum mentemque animumque sagacem
314  Heroum late vasto jactatus in orbe;
315  Sed nondum talem mihi noscere contigit usquam,
316  Nec dabitur qualis fuerat Laërtia proles.
317  Magnum etiam facinus quondam fortissimus heros
318  Ausus equi in latebris, ubi lecti insedimus omnes

queis victa fame jam corda labascunt?
442  Huic refero: o tandem quaecumque es magna dearum,
443  Dicam equidem, nec vera tegam. non sponte morantem
444  Aspicis heic; laesi retinet me numinis ira.
445  Sed tu diva mone, norunt quando omnia divi,
446  Quis superum mihi saevit atrox, cursumque moratur
447  Plena vetans ventis intendere vela vocatis?
448  Illa autem firmans animum sic incipit ore:
449  Haud

piscosa ruas quo stagna profectus.
457  Praeterea si tantus amor, te cuncta docebit,
458  Evenere tuo quae laeta, aut tristia regno,
459  Dum procul ignotis erras male tutus in oris. 460
460  Desierat: sed rursus ego. quid maxima possim,
461  Quid sine te sperem? tu fraudem vatis, et omnes
462  Insidias tu diva doce, ne praescius idem
463  Effugiat frustra conantem: fallere namque
464  Difficile est homini

513  Dura fuit statio: phocis direpta marinis
514  Uda gravem nimium spirabant tergora odorem,
515  Afflabantque luem: quis enim graveolentia cete
516  Indomitus juxta possit consistere longum?
517  Sed nympha incolumes voluit, succosque paravit
518  Ambrosiae, nares halanti suaviter aura
519  Contingens, qua tetra extemplo pestis abacta est. 520
520  Sic taciti in latebris stetimus, sol altius egit

Proteu, scis ipse; petis quid talia fallens? 450
540  Jamdudum hac teneor deserta in rupe, neque ullum
541  Invenio finem curis oppressus acerbis,
542  Turbatusque aegro moerentia pectora luctu.
543  Sed tu dic miserans, divi quando omnia norunt
544  Quis superum iratus teneat, frustraque moretur,
545  Ne solvens celeri sulcem vada salsa carina?
546  Tantum effatus. ad haec vates ita turbidas inquit:

mens est
558  Continuo, ut ponti jussit per caerula rursum
559  Tendere in Aegyptum, longeque revisere Nilum.560
560  Atque haec subjicio vati: sint ardua quamquam,
561  Perficiam quaecumque jubes; sed tu mihi, Proteu,
562  Hanc quoque da veniam super oro, atque ordine pande,
563  Num Danai salvis omnes rediere carinis,
564  Quos ego Nelidesque profecti liquimus oris
565  In phrygiis? quisquamne

qua meta recessit
659  Ultima terrarum, vivum te numina ducent, 660
660  Flavus ubi Rhadamanthus, ubi est placidissima vita,
661  Nec glacies, nec saeva riget nix ulla, nec imber;
662  Sed zephyros semper spirantes mollibus auris
663  Sufficit oceanus laetae solatia genti.
664  Haec te certa manet sedes, haec debita sponso
665  Tyndaridis generoque Jovis felicia regna.
666  Sic ait, atque

ubi gramine molli
745  Bissenae pascuntur equae, pullique sequuntur
746  Indomiti totidem, quos sub juga ducere tempus.
747  Haec ait, atque illi stupuere: haud namque putabant
748  Neleam petiisse Pylon, sed rura profectum
749  Inter oves errare aut alta suilia propter. 750
750  Tum satus Eupitheo Antinous sic ora resolvit:
751  Dic age vera monens, quando hinc abscessit, et illum
752  Qui comites duxere?

faceret? durum justis obsistere votis. 760
760  Ipsum autem comites clara de stirpe sequuntur
761  Flos Ithacae, ductorque una conscendere visus
762  Mentor, sive deus, cui par se cuncta gerebat.
763  Sed tamen hoc mirum est: hesterna heic Mentora vidi
764  Luce sub auroram; Pylias tunc cesserat arces.
765  Haec ubi dicta dedit, discessit ad alta Noëmon
766  Tecta patris, tristesque ambos mutosque reliquit.

Illequidem nullum facto nec laedere dicto,
801  Ut soliti reges, solitus vexavit acerbis
802  Hunc odiis, illum contra dignatus amore est:
803  Omnibus ille aequus, nil cuiquam triste paravit.
804  Sed vis dira patet, vestraeque injuria mentis
805  Improba: non ulla est meriti nunc gratia tanti.
806  Dixerat. atque Medon: utinam, regina, malorum
807  Haec, inquit, tibi summa foret; sed majus adorsi

paravit.
804  Sed vis dira patet, vestraeque injuria mentis
805  Improba: non ulla est meriti nunc gratia tanti.
806  Dixerat. atque Medon: utinam, regina, malorum
807  Haec, inquit, tibi summa foret; sed majus adorsi
808  Et gravius multo, quod Juppiter arceat oro,
809  Flagitium juvenes furiata mente volutant. 810
810  Telemachum cupiunt redeuntem perdere ferro
811  Exceptum insidiis, qui jam genitoris

at juvenes magno clamore fremebant
883  Tecta per et sedes, studioque elatus inani
884  Sic aliquis dixit, jam jam regina hymenaeos
885  Apparat optatos haud structae conscia caedis.
886  Sic aliquis: sed vera latent, ac decipit error
887  Incautas agitans vana inter gaudia mentes.
888  Queis tunc Antinous: vos o generosa juventus
889  Ponite, ait, magnosque animos, atque ora tenete, 890
890  Audiat haec

invitum: quis enim per tanta refusi
108  Stagna maris veniat delapsus ab aethere sponte,
109  Nulla hominum sese qua tollunt moenia, nulli
110  Qui superos placent, cumulentque altaria donis? 110
111  Sed Jovis imperio parendum, nullaque jussa
112  Fas ulli divum frustrari. heic vivere tecum
113  Ille virum dicit fortunae turbine nigro
114  Jactatum ante alios, Priami quot Pergama circum
115  Annis

113  Ille virum dicit fortunae turbine nigro
114  Jactatum ante alios, Priami quot Pergama circum
115  Annis pugnavere novem, decimoque penates,
116  Iliacas populati arces, petiere carinis.
117  Sed reduces fortem laeserunt Pallada, in ipsos
118  Quae rapida excivit ventorum praelia, et undas
119  Ingentes. socii monstris data praeda marinis
120  Tunc omnes periere; ast illum asperrima ponti 120

145  Occubuit comitum manus omnis: at ille furenti
146  Turbine ventorum fluctuque huc venit adactus.
147  Excepi, fovique libens, voluique senectae
148  Nescius ut mecum semper traduceret aevum.
149  Sed quoniam parere Jovi vis maxima cogit
150  Caelicolas, mentemque nefas frustrarier ulli, 150
151  Pessum eat, ipse virum si vult trans aequora longe
152  Mittere; me nullo missuram at tempore speret.

351  Post tandem emersit, salsique liquoris amarum
352  Evomuit fontem, qui plurimus undique rivis
353  Caesarie e flava totoque e vertice manat.
354  Nec tamen oblitus tanto in discrimine navim,
355  Sed valido nisu luctatus in aequore captam
356  Arripuit, seditque intus fata ultima vitans:
357  Ipsam agit ac partes maris aestus torquet in omnes.
358  Ac veluti, scythicis aquilo quum saevus ab oris

414  Tende manus. venies optatae ad litora gentis,
415  Nec tamen adventu spero laetabere tali.
416  Sic fatus concussit equis fluitantia lora,
417  Altaque ubi surgit domus illi, venit in Aegas.
418  Sed Pallas Jove nata novas se vertit ad artes,
419  Aeolioque procul ventos in carcere frenat,
420  Omnibus obstructis lateque silentibus acrem 420
421  Threicium praeter borean, qui caerula frangat,
422  Donec

ponto raptusque e faucibus Orci.
424  Noctes ille duas totidemque ex ordine luces
425  Fluctibus erravit cladem undique et undique letum
426  Permetuens: tot namque adstare pericula cernit.
427  Tertia sed postquam tenebris aurora fugatis
428  Clara polo effulsit, posuerunt murmura venti,
429  Pacatusque stetit ridenti marmore pontus:
430  Vidit et ille altam propius consurgere terram 430
431  Intendens aciem

435  Di faciles reddunt depulsa tabe salutem:
436  Haud aliter cupido jucunda apparuit olli
437  Vertice frondifero tellus adsurgere visa.
438  Innatat, ac pedibus nitens conscendere litus
439  Adcelerat. sed postquam aberat non longius arvis,
440  Quam vox auditur resono clamantis ab ore, 440
441  Illisi ad cautes hausit strepitantia ponti
442  Murmura. namque ingens reboabat litore fluctus
443  Horrendum

strepitantia ponti
442  Murmura. namque ingens reboabat litore fluctus
443  Horrendum eructans, salsaque adspergine late
444  Omnia rorabant: neque enim statioque carinis
445  Tuta aderat, curvique sinus; sed culmina stabant
446  Aspera, et objectis scopulorum horrentia saxis.
447  Tum vero gelidus circum praecordia sanguis
448  Diriguit, gemitumque trahens: heu visere postquam
449  Insperata dedit facilis

et saxa ipsum fert aestus aquarum.
467  Quo pulsus, ni diva aderat Tritonia praesens
468  Consilio, infractos artus doluisset et ossa
469  Exanimis, lacera foede cute, et undique manans
470  Sanguine, sed manibus prendens capita aspera rupis 470
471  Ambabus, gemitumque trahens se advolvit, et arcto
472  Haeret in amplexu, veniens dum profluat aequor.
473  Exitium sic ille ferum tunc fugit: at unda

503  Brachia jam nimio lassatus corda labore,
504  Edomitusque mari. tumet albo corpore totus,
505  Atque liquor large salsus promanat ab ore,
506  Naribus et plenis: non vox, aut spiritus aegro,
507  Sed jacet, exanimansque artus stupor urget inertes.
508  Postquam auras hausit spirans, pulsumque recepit
509  Corde animum, solvit diam sub pectore vittam,
510  Immisitque amni. retro tulit aestus in undas 510

formaque habituque deabus
19  Nausicaë Alcinoi magni pulcherrima proles.
20  Hinc atque hinc geminae, Charites queis munera formae 20
21  Addiderant, famulae stabant clausasque tenebant
22  Nocte fores. sed diva, levis velut halitus aurae,
23  Nulli visa intro subiit, capitique puellae
24  Adstitit, egregii pelago mentita Dymantis
25  Progeniem, aequaevas quam semper regia gnata
26  Praecipuo socias inter

deas gradiens et pulcro vertice supra
124  Et fronte est, habituque omnes insignior una
125  It socias inter; talem se laeta ferebat
126  Per medias; tali virgo praestabat honore.
127  Sed bijugos reditura domum quum jungere curru,
128  Et legere apricum per litus texta parabat,
129  Diva novas animum Tritonia vertit ad artes,
130  Excitus ut somno nympham Laërtius heros 130

ut somno nympham Laërtius heros 130
131  Aspiciat, quae celsa illum sub moenia ducat.
132  Jamque levem regina pilam dum jactat ad unam
133  E sociis, pila missa voalns haud pertulit ictum,
134  Irrita sed cecidit spumanti in vortice. at illae
135  Clamavere altum; clamore excitus Ulysses
136  Exsiluit, trepidoque sedens haec pectore secum.
137  Hei mihi quas gentes quae veni ad litora vectus;

nimbisque furentibus usque;
197  Insula ab Ogygia: tandem his deus appulit oris,
198  Heic quoque fors iterum clades ut saeva fatiget
199  Immeritum. neque enim credo pia numina ponent
200  Exitiis finem, sed multa prioribus addent. 200
201  Ergo oro miserere: mihi tu prima salutis
202  Spes misero ostensa, ac primam te in vota vocavi
203  Post tantas pelagique minas caelique procellas
204  Omnibus heic

contra cari laetantur amici,
213  Primaque conjugibus venit ipsis gloria famae.
214  Talibus orabat supplex, quum talia virgo:
215  Haud equidem arguerim tua dicta, animumque sagacem
216  Hospes, ait. sed enim celsi dominator olympi
217  Ipse suas partitur opes mortalibus aegris
218  Justisque injustisque, ut fert dare cuique voluntas:
219  Haec tibi forte dedit; proin ferre utcumque necesse est.
220  Nunc

illa: audivere alacres, nec jussa morantes
284  Apposuere dapes cum bacchi nectare. at heros
285  Vescitur ac raptim spumantia pocula siccat,
286  Ex longo collecta fames namque improba suadet.
287  Sed jam nympha viam celerans altoque plicatas
288  Imponit curru vestes, bijugosque volucres
289  Sub juga panda trahit. dein ipsa ut celsa resedit,
290  Affatur Laërtiaden his vocibus usa. 290
291  Surge

saltem audi, frustra ante vocata,
377  Quum me alto dirus pelago Neptunus agebat:
378  Da molles Phaeacum aditus, da inflectere mentem.
379  Talibus orabat supplex: summo dea caelo 380
380  Audiit orantem, sed non se offerre videndam
381  Clara in luce palam voluit non immemor irae
382  Immitis patrui, furiis qui saevus acerbis
383  Jactabat Laërtiadem maria omnia circum,
384  Litora ne patriae, dulcesque

laetas se tollit ad auras
128  Et pyrus, et mali, granisque rubentibus arbos
129  Punica, et hyblaeae ficus, et pallida oliva.
130  Non aestu fructus, non illis frigore cessant 130
131  Arboribus; zephyro sed spirans aura perenni
132  Hos fovet enatos, alios cernentibus offert
133  Maturos. руrа flava pyris, rubicundaque pomis
134  Poma abeunt mutata, atque uvas excipit uva,
135  Inque vicem ficus post

subiisse graves nosti mage cumque labores,
240  Omnibus exhaustos et casibus. addere fando 240
241  Multa queam, divum si quae mens laeva ferenda
242  Obtulit heu misero, liceat proferre sub auras.
243  Sed tempus non ista petit: nunc munere caenae
244  Moerentem quam vis graviter, dapibusque potiri
245  O sinite. haud etenim vis ulla procacior instat,
246  Quam ventris vesana fames, quae turbine in atro

288  Ogygias tetigi divis ducentibus oras,
289  Et vastum penetrale deae. quae blanda receptum
290  Hospitio fovit placido, viridemque juventam 290
291  Dicebat senii expertem letique daturam.
292  Sed non illa meos inflexit рectore sensus,
293  Mutavitque animum. sic annos ordine septem
294  Durando explevi totos, nec tempore eodem
295  Tristibus heu lacrimis cessavi spargere vestes,
296  Quas primum

submittens flamine ventos.
304  Bis quinos septemque dies tranquilla per alta
305  Tendebam cursus, et jam lux postera vestros
306  Visa aperire procul montes complerat inani
307  Laetitia misero pectus. sed dira manebat
308  Pernicies superanda, ferus quam rector aquarum
309  Exciit, immittens ventorum praelia, et imo
310  Aequora subvertens fundo, non tendere contra, 310
311  Non puppis superante salo me

qua praestat in arte
146  Advena, quas didicit pugnas? haud ille videtur
147  Hirsutumque femur, surasque, et longa superne
148  Brachia, cervicemque malus; nec pectore virtus
149  Vivida adhuc fugit, multo sed tarda labore
150  Membra labant. neque enim vis ulla furentibus undis 150
151  Saevior heroum fortissima corpora frangit.
152  Dixit. at Euryalus: sic sic juvat, inquit, et illum
153  Laodama tu primus

regitque modestia vocem
190  Suaviloquens; it fama viri sublimis, et omni 190
191  Eminet in coetu late, totamque per urbem
192  Ingrediens divum caelesti gaudet honore.
193  Sed cui di dederunt praestanti corpore formam,
194  Assimilemque sibi fecere, haud aurea manant
195  Verba etiam. facies tibi pulcra, et nullus eamdem
196  Caelicolum renuat; firmo sed robore contra,
197  Et

193  Sed cui di dederunt praestanti corpore formam,
194  Assimilemque sibi fecere, haud aurea manant
195  Verba etiam. facies tibi pulcra, et nullus eamdem
196  Caelicolum renuat; firmo sed robore contra,
197  Et justa tu mente cares haud aequa loquutus,
198  Scilicet et vanis incessens pectora verbis.
199  Non ego non ista, ceu rere, ignarus in аrte;
200  Sed retuli primam vario in

Caelicolum renuat; firmo sed robore contra,
197  Et justa tu mente cares haud aequa loquutus,
198  Scilicet et vanis incessens pectora verbis.
199  Non ego non ista, ceu rere, ignarus in аrte;
200  Sed retuli primam vario in certamine laudem, 200
201  Dum vigor, et solido stabant in corpore vires:
202  Fracta malis nunc membra gero, bella horrida passus
203  Multa diu, pelagique gravi labefactus ab aestu.

primum Vulcani in sedibus olim
302  Ut furtim congressi una votoque potiti.
303  Multa quidem Mavors ausus temerare nefando
304  Crimine Vulcani thalamos castumque cubile
305  Dona dedit, vicitque deam. sed Phoebus ab axe
306  Aetherio dum cuncta videt, detexit amantes,
307  Admonuitque senem. quae tristia nuncia postquam
308  Audiit Ignipotens, cura perculsus acerba
309  Infremit, atque

culpant.
362  Invitos tamen usque doli, atque innexa tenebunt
363  Vincula, dum genitor dotalia munera reddat,
364  Olli ego pro infida solvi quae virgine cumque:
365  Pulcra quidem est, sed habet nimium mutabile pectus
366  Talia vociferans jactabat. nec mora, divi
367  Aurea conveniunt exciti ad limina: venit
368  Neptunus domitor terrarum; venit Apollo
369  Arcitenens, Majaeque genus

teneant vincla aerea, et una
386  Dique deaeque alto spectatum adsitis olympo,
387  Non ego apud talem fugiam requiescere divam.
388  Haec ita Mercurius: superi risere loquentem.
389  At non Neptunus; tolli sed ahenea Marti
390  Vincla petit, mulcetque animos et mitigat iras. 390
391  Solve agedum, supplex inquit: quaecumque reposces,
392  Spondenti mihi si qua fides, Mars omnia reddet
393  Caelicolis coram.

sed ahenea Marti
390  Vincla petit, mulcetque animos et mitigat iras. 390
391  Solve agedum, supplex inquit: quaecumque reposces,
392  Spondenti mihi si qua fides, Mars omnia reddet
393  Caelicolis coram. sed contra Mulciber inquit.
394  Ne vero ne coge: haud aequo haec foedera jure,
395  Nec sat firma reor. qua te vi namque tenebo,
396  Si Mars effugiet vinclis, mulctamque negabit?
397  Cui rector pelagi:

late undique gentes 620
621  Omnigenae, volucrique fuga maris aequora tranant
622  Aëre et obscura circum, caligine septae,
623  Quin metuant vel damna pati, vel mergier undis.
624  Sed memini haec solitum quondam memorare parentem
625  Nausithoum, et nobis portendere tristia fata,
626  Neptunique iras ob talia munera. namque
627  Adfore dicebat tempus, quum pinea navis
628  Laeta mari

sese inter Echinades undis,
23  Dulichiumque Sameque et silvis alta Zacynthus.
24  Haec propior terris longo stat in aequore ad Arctos
25  Opposita, illae autem versae resonantibus austris:
26  Asperа, sed juvenum nutrix bona: non ego quidquam
27  Dulcius optarim, patriae quam visere fines:
28  Me tenuit sub rupe cava formosa Calypso,
29  Auricomi pariter Solis me filia Circe
30  Insula in Aeaea tenuit,

33  Nil adeo dulci patriae telluris amore
34  Suavius est. nec regna placent, ditissima quamvis
35  Auroque argentoque fluant, si nota suorum
36  Pectora, si cari longe cessere parentes.
37  Sed jam age, poscenti referens iter omne retexam,
38  Triste quod a Troja reduci Jovis adnuit ira.
39  Principio Ciconum vexit me ventus ad alta
40  Ismara, ubi ferro gentem populatus et urbes 40

longisque ruunt in vulnera telis.
58  Nos vero, radiis sub primae lucis, et axem
59  Dum medium caeli sol scanderet, agmine raro
60  Excipimus belli nubem et defendimur armis. 60
61  Sed prono quum sole boum juga solvit arator,
62  Tum domitos saevi Cicones vertere Pelasgos,
63  Et seni jaculis confossi e quaque carina
64  Procubuere viri. fugimus nos cetera turba,
65  Ingressique rates

et gentis nomina quaerant.
96  Haud secus ac jussi faciunt, subitoque profecti
97  Lotophagos adeunt. non illis triste minantur
98  Indigenae, clademque parant, at florea loti
99  Germina dant ultro. sed enim data munera quisquis
100  Attigit ambrosio ceu mellis dulcia succo, 100
101  Nuncius ad naves negat ire, iterumque sodales
102  Visere: Lotophagis commixti pascier ardent
103  Flore dato patriamque

Ciconum sacras quum cepimus arces. 170
181  Atque hinc vicinos Cyclopum lumine campos
182  Prospicimus, fumumque videmus in aëra volvi,
183  Audimusque ipsos, pecudumque sonantia magno
184  Culmina balatu. sed jam caligine terras
185  Sparserat occiduo sol mersus in aequore, et atris
186  Admonuit tenebris placido dare membra sopori.
187  Ut vero effulsit roseo dea pulcra cubili,
188  Omnibus in coetum sociis

socii monuere coagula pressa
245  Surripere, ac subito retro vestigia ferre
246  Ad navem abductis gregibus: tum solvere ventis
247  Carbasa, et undisoni remeare per aequora ponti.
248  Fecissemque utinam! sed sperans munera, et ardens
249  Nosse virum, monitis demens parere negavi,
250  Exitio pubi quamvis erat ille futurus. 240
251  Interea positas superis incendimus aras,
252  Inventisque epulis fruimur,

illidens heic vestro in litore navem
310  Praecipiti borea ex alto disjecit adactam: 300
311  Hisque ego cum sociis vix fugi elapsus ab aestu.
312  Tantum effatus: ad haec nil contra turbidus ille,
313  Sed ruit, et numero de nostro corpora bina
314  Corripiens manibus, catulos velut ubere raptos,
315  Impulit ad saxum: sanie sparisoque cerebro
316  Terra natat. tum secta atro manantia tabo
317  Membra

Artubus humanis pastus; cape pocula Cyclops:
376  Experiere, olim quo potu navis onusta
377  Nostra fuit, rursum libanti talia ferrem
378  Dona quidem, sineres hinc si miseratus abire
379  Incolumem. sed te contra vis effera raptat;
380  Crudelis! quis te posthac visurus adibit 370
381  Huc hominum, dira miserorum caede peracta?
382  Sic ego: at ille manu capiens se proluit almo
383  Munere, et insueti

503  Innumeras agimus pecudes, et litora cursu
504  Tendimus ad navim properantes. nec mora visos
505  Excipiunt plausu socii, partimque reductis
506  Laetantur, tristi flent partim funere mersos.
507  Sed non passus ego gemitus extollere nutans
508  Lumine, et abductos navis, tabulata sub ima
509  Jussi inferre greges, rapidisque incumbere remis.
510  Illi conscendunt alacres, atque ordine transtris 500

et vix non funere mersit.
537  Quod si clamantem te magna et voce sonantem
538  Audierit, jacto cervicem ipsemque carinam
539  Disrumpat scopulo: tanto jacit impete telum.
540  Haec socii. sed non animo deterritus ipse 530
541  Abstinui, rursumque Cyclopem affatus ab ore
542  Sic coepi. si quis rapto de lumine quondam
543  Te poscat, Polypheme; tibi dic illud Ulyssem

Eurymedes, venturi et praescius aevi
550  Inter Cyclopas volventia fata canebat; 540
551  Omnia qui docuit me quondam, atque adfore, dixit,
552  Eripiat qui dulce ferus mihi lumen, Ulyssem.
553  Hunc ego sed pulcrumque aliquem rebarque futurum
554  Ingentem, nec non praeclaro robore fretum
555  Forte virum: nunc me parvusque et viribus expers
556  Nescio qui misere captum domitumque Lyaeo
557  Perdidit. huc

sine mente; duas et litore noctes
147  Exigimus totidemque dies, vix aegra trahentes Piše „trhaentes“
148  Corpora, solliciti curis fractique labore.
149  Tertia sed postquam roseo jubar extulit ortu
150  Alma dies, hastam capiens ensemque coruscum 150
151  In speculam ascendo de litore, sicubi cernam
152  Culta soli, vocemque arrectis auribus adstans
153  Accipiam.

vident Circes media surgentia valle;
219  Montanique lupi circum fulvique leones
220  Stant placidi in foribus, quos diva potentibus herbis 220
221  Lenierat. non illi acres venientibus instant,
222  Sed blandi, et longis testantes gaudia caudis
223  Luxuriant; reducemque velut quum divite mensa
224  Excipiunt catuli dominum sibi nota ferentem
225  Pabula; sic variae facies atque ora ferarum

et longis testantes gaudia caudis
223  Luxuriant; reducemque velut quum divite mensa
224  Excipiunt catuli dominum sibi nota ferentem
225  Pabula; sic variae facies atque ora ferarum
226  Ludebant circum. sed visu territa pubes
227  Restitit, et foribus pressit vestigia primis.
228  Interea dulci resonantem gutture Circem
229  Audiit, arguto magnam dum pectine telam
230  Assiduo incumbens operi dea pulsat;

fera pabula Circe
253  Iliceos fetus, glandemque, atque aspera corna
254  Sufficit, et quaecumque sues manduntque vorantque.
255  Interea Eurylochus fugiens redit inde relictam
256  Nuncius ad navim, magno sed corda dolore
257  Perculsus frustra conatur mittere vocem,
258  Nec valet, et curis ingentibus aestuat intus
259  Ora rigans lacrimis. Nos contra instamus, et omnes
260  Solliciti precibus pavitantem

longo residi mihi tempore visus.
272  Dixerat: ipse autem bullis fulgentibus aptum
273  Ensem humero ingentem suspendo arcumque sonantem,
274  Atque ipsum noto jubeo me ducere calle
275  Eurylochum. Sed genva manu complexus utraque
276  Ille mihi: ne quaeso, inquit, Jovis inclita cura,
277  Invitum ne coge: sine heic me sponte manere:
278  Incolumis nec enim jam tu, mihi crede, redibis,
279  Nec quemquam

292  Arva miser? socii tibi saevae in limine Circes
293  Setigeri jam plena sues praesepia complent.
294  Auxilione venis miseris? at non tamen inde
295  Effugies una stabulo conclusus eodem.
296  Sed tibi parta salus per me est: hoc accipe gramen,
297  Quod retinens manibus nympham securus adibis,
298  Exitiumque malum fugies et tristia damna.
299  Quin etiam insidias Circes atque omnia dicam

malum fugies et tristia damna.
299  Quin etiam insidias Circes atque omnia dicam
300  Consilia expediens: primum tibi mixta parabit 300
301  Pocula, et objiciet medicatis frugibus offam.
302  Sed neque sic poterit corrumpere; namque resistet
303  Hos tibi servatum, mea munera, gramen in usus.
304  Dein ubi percussum virga te diva sonanti
305  Contigerit, stricto contra tu protinus ense

In mediam accivit moerenti corde sequentem.
326  Protinus ingressum rutilanti in sede locavit
327  Sub pedihus mihi fulcra aptans, molitaque fraudem
328  Aurea commixtis infecit pocula succis.
329  Sed postquam data dona bibens interritus hausi,
330  Contigit aurata me virga: atque ocius, inquit, 330
331  Cum sociis i foeda tuis praesepia serva.
332  Dixerat: ast illam correpto turbidus ense

socios in vultum ac terga ferarum;
350  Nunc autem in thalamum, si captum fallere possis, 350
351  Invitans me blanda? ut mollem et honore carentem
352  Perfida post reddas nudatum turpiter artus.
353  Sed non ante tuum meme conscendere cernes
354  Nympha torum, quam sancta deum mihi numina rite
355  Adjures testata; nihil dein triste timendum.
356  Nec plura: illa deos sollemni more sacrorum
357  Jussa

tum celeri gressu vestigia ferte 440
441  Me duce, ut incolumem sacra intra limina Circes
442  Cernere contingat plena ad convivia pubem.
443  Nec plura: illi omnes subito mea dicta sequuntur;
444  Sed non Eurylochus, solus qui fida tenere
445  Agmina conatus: quo nos nunc ibimus, inquit,
446  Ah miseri! tantus qui nam nova quaerere damna
447  Ardor agit? nos saeva deae penetralia adire;
448  Scilicet

Laërtae o, dixit, tristem nunc ponito luctum,
475  Et lacrimas cohibete. mihi sunt omnia nota,
476  Experti quaecumque mari sive estis in alto;
477  Seu terris, toties inimica a gente fugati.
478  Sed victu revocate animos, quos ante profecti
479  Ex Ithaca quondam Phrygiis habuistis in oris
480  Pectore sub forti. nunc et sine viribus artus, 480
481  Et defessa malis longoque errore viarum

tibi difficilem statuet deus: haud ego namque
106  Iram posse reor te magnam fallere regis
107  Aequorei; tibi semper atrox odia aspera contra
108  Suscitat, et rapto gnati pro lumine saevit.
109  Sed tamen et multos per casus litora carae
110  Tangere post dabitur patriae, modo parcere praedae 110
111  Tuque, tuique velint, ubi primum elapsus ab undis
112  Trinacriae curvo religabis in aggere puppim,

Nam neque me telo numquam fallente Diana
212  Perculit in domibus jaculata, nec aspera morbi
213  Corripuit vis ulla, artus quae virus in aegros
214  Insinuans tenuem potuisset solvere vitam;
215  Sed me cura tui, tua virtus maxima, Ulysseu,
216  Et pietas erepta has me duxere sub umbras
217  Exstinctam. sic illa gemens dicebat: at ipse
218  Nequidquam volui matris comprendere manes,
219  Conatusque

umbram hanc Proserpina misit;
227  Quo magis aegrescens dolor imo in pectore gliscat?
228  Sic ego: quum mater. non te Proserpina, gnate
229  Heu miser ante alios, vana sub imagine ludit:
230  Haec homines sed forma manet, quum spiritus artus 230
231  Deserit. haud etenim salientes sanguine venae,
232  Ossibus aut haerent nervi: vis ignea molem
233  Corpoream absumit, simul ac nos vita reliquit;
234  Ast anima

fontis ad undam;
298  Ipsa Pylo regnavit, ubi almae lucis in auras
299  Nestoraque Chromiumque Periclymenumque superbum
300  Progenuit, curamque super te, pulcra, futuram 300
301  Finitimis late, Pero. sed jungere nulli
302  Sustinuit Neleus, lata nisi fronte juvencos
303  Egerit Iphicli stabulis e fortibus idem
304  Indomitos. solus quos vates inclitus olli
305  Pollicitus, fidens animi, contraria sensit

Scilicet et celso conati Pelion Ossae 330
331  Addere frondosum, caelique assurgere in arcem.
332  Fors quoque, si vires melior pubentibus aetas
333  Aucta dabat, votoque forent ausoque potiti.
334  Sed peperit Latona Jovi quem candida gnatum,
335  Perdidit Arcitenens prius ambos, flore juventus
336  Ornaret quam prima genas, et spargeret ora.
337  Heic Phoedram, Procrinque etiam, pulcramque Ariadnam

ille mihi quaerenti talia contra
426  Reddidit: heu miserum nec me deus aequore mersit
427  Corripiens subito ventorum turbine pontum,
428  Saeva nec ignotis captum gens stravit in oris;
429  Sed me, molitusque dolos Aegisthus et atrum
430  Flagitum dira cum conjuge, in alta vocatum 430
431  Limina et exceptum dapibus, ceu plena juvencum
432  Ad stabula, occidit. fors haec me funere terris

cruore.
442  Quin et Priamidis Cassandrae heu perditus hausi
443  Verba, Clytemnestrae manibus dum caesa doleret
444  Me super; ultricesque manus attollere frustra
445  Ense furens ipsa tentavi in morte. sed illa
446  Protinus effugit, nec labra informia leto
447  Improba, nec voluit componere lumina dextra.
448  Usque adeo nil terra tulit crudelius ira
449  Feminea, si forte nefas admiserit ulla,

nec plura his fatus: at ille
462  Excipit. atque ideo nec tu placabilis, inquit,
463  Sis generi infido, mentis neve omnia credas
464  Consilia, aut si quid prodas, pars maxima semper
465  Deliteat. saevo sed non tibi conjugis astu
466  Pernicies metuenda: alios in pectore mores
467  Penelope, servatque piam sine crimine mentem.
468  Illa quidem nobis in dura ruentibus arma
469  Nupta relicta nova est;

535  Haud umquam sermone gravi: Neleïus illi
536  Nestor egoque, pares visi contendere soli.
537  At quoties ferro cernebant praelia Graji,
538  Millibus haud ille in mediis, turbaque manebat;
539  Sed longe antevolans, nulli virtute secundus
540  Bellator, passim tollebat caedis acervos. 540
541  Haud autem numero possim comprendere, et omnem,
542  Quam dederit leto pugnans, evolvere turbam.

586  Quod Danaos; ille haec tibi tristia fata paravit.
587  Huc age jam nostrasque audi, rex inclite, voces
588  O propior, rabidosque domans in pectore motus
589  Comprime, sic fanti contra nihil ille; sed atri
590  Turbidus horrentes Erebi discessit ad umbras, 590
591  Unde etiam alterna me fors ad jurgia voce
592  Excisset: gliscens at contra in corde voluntas
593  Tunc alios monuit venientum noscere

amore est.
648  O sate Laërta, rerum admirande repertor,
649  Certe aliqua heu miserum fati sors improba versat
650  Te quoque, me tenuit vivum quae dura sub auris.650
651  Altisono Jove natus eram; sed tristia saepe
652  Multa tuli, ingrati semper parere coactus
653  Imperiis domini, et caput objectare periclis.
654  Huc quoque me quondam tracturum in vincula misit
655  Dura canem; neque enim gravius

ipse abii. cupidum juvat usque morari, 660
661  Si qua alia heroum facies sese efferat Orco.
662  Fors et vidissem, quos multum cernere avebam,
663  Thesea, Pirithoumque, deorum germina clara;
664  Murmure sed magno stridens prius adstitit agmen
665  Umbrarum immensum. tum vero pallidus horror
666  Corripuit metuentem, imo ne effundat Averno
667  Gorgonei horrendam faciem Proserpina monstri.
668  Ergo iter ad

certo occumbere leto.
117  Dixerat. ipse autem: fare o pulcherrima, meque
118  Diva doce; immitem fugiam si qua arte Charybdim
119  Incolumis? si fata ultus miseranda meorum
120  Interitu Scyllаe vertam? sed nympha loquentem 120
121  Increpuit subito, rursumque haec addidit ore:
122  Infelix! tibi facta animo stant Martia, necdum
123  Ardor abit: cedes nec dis, quos nescia leti
124  Vita manet? mortale

fuga sola dabit properata salutem.
127  Si namque in scopulo sumptis cunctabere telis,
128  Heu vereor, ne dira tibi tot hiatibus ora
129  Exerat, et socios totidem rursum improba tollat.
130  Sed fuge praecipiti cursu, magnaque Crataein 130
131  Voce voca, monstrum quae partu enixa nefando
132  Edidit; illa cavo rabidum compescet in antro.
133  Post hinc Trinacriam venies, ubi pinguia Solis,

313  O saltem jurate: greges florentibus agris,
314  Contigeritve boum si qua heic armenta videre
315  Haud admissuros scelus exitiale, neque ullam
316  Laesuros pecudemve manu sortemve juvencum;
317  Sed fore contentos dapibus, quas provida Circe
318  Praebuit. haec fatus tacui; nec dicta retrectant
319  Jam nautae, jurantque omnes. queis rite peractis,
320  Ingredimur portum religata ex aggere navi 320

lumina somno,
359  Eurylochus dum parte alia pervertere tentat
360  Corda virum subiens sic astu: o dura sodales 360
361  Experti mala quaeque, venit mortalibus aegris
362  Invisum genus omne necis; sed acerbius unum
363  Omnibus est, periisse fame fatumque subisse.
364  Quin agite, et Solis pingues adducite tauros,
365  Debita uti magnis solvamus munera divis.
366  Quod si Ithacae dabitur tandem patria

dicta Jovis mihi deinde Calypso
412  Candida narravit: retulit Cyllenius olli
413  Nuncius adveniens superis e sedibus ales.
414  At navem ut tetigi, socios in litore adortus
415  Increpui nulli parcens: sed dicta cadebant
416  Irrita, nec tantam poterant sarcire ruinam;
417  Exstincti jam quippe boves tellure jacebant.
418  Terrificis etiam turbarunt pectora monstris
419  Di subito, tractaeque solo

482  Errantem vexit: decima post numina nocte
483  Telluri Ogygiae appulerunt, ubi dia Calypso
484  Inter Atlantiadas forma pulcherrima nymphas
485  Fluctibus ejectum facili me sede recepit.
486  Sed quid ego haec autem nequidquam indigna recordor
487  Hesterno jam dicta die tibi, maxime regum,
488  Uxorique tuae? fessum piget illa referre
489  Rursus, et insomnes noto sermone morari.

Iliaca praeda quam propter acerba
286  Bella virum, multosque tuli per caerula casus,
287  Quod non sponte suo famularer ad alta parenti
288  Pergama, victricesque agerem dux ipse catervas.
289  Sed prior hunc magno confossum vulnere stravi
290  Insidians, campis dum sera nocte redibat 290
291  Obscurum per iter. nox atra ingentibus umbris
292  Me circum fidumque una complexa sodalem
293  Eripuit

miseros, nec sponte volentes. 300
301  Fallere. sic caeco per noctem errore viarum
302  Venimus huc acti, portuque subivimus alto
303  Praecipites. non cura dapes subit ulla parandi
304  Jejunis longum, sed fessi in litore corpus
305  Sternimus, ac somno lassos componimus artus.
306  Heic me grata quies miserum decepit; at illi
307  Interea eductis opibus, quaecumque fuere
308  Devectae, positisque, ubi

hoste
450  Sola relicta procis? non hic dolor haereat imo, 450
451  Pallas ait, sub corde tibi; mea dicta sequutus
452  Est ingressus iter, referat sibi nomen ut ingens
453  Huc rediens. nil triste timet, sed lentus Atridae
454  Assidet in tecto, et laetatur divite mensa.
455  Interea insidiis juvenes, quam litora tangat
456  Fida redux, tentant prius illum perdere leto;
457  Nec tamen et perdent: aliquis de

contra: non spernere quemquam 60
61  Fasque piumque sinit, non si quis limina ad ista
62  Deterior veniat: Jovis alto numine gaudent
63  Errantesque inopesque omnes. sunt munera nostra
64  Parva quidem, sed cara; timor famulantia corda
65  Pubere sub domino prohibet dare magna petenti.
66  Illum autem a patria longe vis saeva deorum
67  Distinet, ingenti qui me complexus amore
68  Largus opesque mihi

contra, dictis ac talibus infit.
88  Utere nunc epulis, ipsi queis utimur, hospes,
89  Paupere contenti victu: vorat improba pubes
90  Ingentes affusa sues impune, nec ullum 90
91  Fas verita. oderunt sed enim facta effera divi,
92  Justitiam rectumque suo dignantur honore.
93  Certe etiam bello quum rura aliena domosque
94  Gens inimica rapit, praedamque ad litora vertens
95  Navibus

Ultrices metuit poenas dextramque sequentem.
98  At contra hi juvenes, moniti ceu voce deorum
99  Exitium regis noscant, nec jura verentur
100  Connubii, nec tecta volunt sua quisque redire; 100
101  Sed resident, certantque imo res perdere fundo.
102  Nam quotquot veniunt luces quotque ordine noctes
103  Ab Jove, caesa fero cadit illis victima ferro
104  Plurima; large epulis gaudent siccantque lyaeum.

tenerum dilexit amore
225  Castor Hylacides, qui nostri est sanguinis auctor,
226  Ille deum quondam parili dignatus honore
227  Cressa per arva opibus florens gnatisque beatus
228  Magnanimis. ipsum sed postquam fata tulere
229  In stygias raptum tenebras, sua quaeque relicti
230  Divisere sibi, et partem cepere bonorum 230
231  Sortibus eductis nati: mihi pauca dedere
232  Ingenti de gaza, et solas

insuper aedes.
233  Parta tamen virtute mihi ditissima conjux
234  Obtigerat; neque enim fueram vel futilis auctor
235  Consiliis habitus, nec bello segnis, et armis.
236  Omnia nunc periere aevo dilapsa; sed ipsa
237  E stipula qualis fueram cognoscere possis
238  Olim in flore: ingens fractos situs Umjesto „fitus“ occupat artus.
239  Fecerat audacem Mavors cum Pallade, et ambo

cum Pallade, et ambo
240  Addebant animos, quoties delecta virorum 240
241  Robora ad insidias ducebam fata minatus
242  Hostibus adversis. numquam mors terruit atra
243  Hanc animam; antevolans longe sed primus in hostem
244  Spicula torquebam, medioque ex agmine caesa
245  Corpora raptabam pedibusque et robore fretus.
246  Talis eram bello: placuit non arva tueri,
247  Non opera exercere, quibus laetata

Corpora raptabam pedibusque et robore fretus.
246  Talis eram bello: placuit non arva tueri,
247  Non opera exercere, quibus laetata renidet
248  Aucta domus, clari et crescentia germina gnati;
249  Sed celeresque mihi naves, et cara fuere
250  Praelia, ferrataeque hastae, laevesque sagittae 250
251  In manibus semper; quae dura atque aspera vulgo
252  Visa aliis, horum nobis insevit amorem
253  Numen et

praedaque potitus,
257  Quod libuit mihi cumque, prior sine forte ferebam,
258  Deinde super pars aequa aderat. sic copia rerum
259  Creverat, et late patrias mea fama per urbes.
260  Hoc iter invisum sed quum Saturnius acer 260
261  Indixit, quo multa virum data millia leto;
262  Tunc validi legere ducem me Cretes, et una
263  Idomeneum classis venturae ad Pergama Atridis
264  Auxilio. via nulla aderat,

lux aderat, Cretaeaque protinus arva
282  Deserimus, borea classem, velut amne secundo,
283  Velivolam raptim pelagi per plana ferente.
284  Nulla mihi periit navis, nec fracta labore
285  Ingemuit pubes; sed longa ad transtra sedebat
286  Composita, et rector cursum ventusque regebant,
287  Incolumis quinta classis dum luce Canopum
288  Attigit, ac laeta fluvii statione resedit.
289  Heic ego continuo socios

326  Isque dolis atque arte vafer persuadet ad oras
327  Sidonias, ubi tecta olli, patriique penates,
328  Ire simul. Cessi victus, Niloque relicto
329  Hospitio hoc alium subsedi lentus in annum.
330  Sed postquam expleti menses labentibus horis 330
331  Invertere annum, secum devexit ad urbes
332  Me Lybicas idem, fraudem molitus acerbam
333  Scilicet, atque auro sperans ibi vendere multo.

gravi late omnis sulfure fumat.
345  Excutitur pubes, pelagoque effusa marinis
346  Assimilis corvis fertur, reditumque fugamqne
347  Fata negant. tristem me contra haud passus obire
348  Juppiter est, valido sed nanti e robore malum
349  Supposuit; manibus cui circum amplexus inhaesi
350  Jactatus ventisque undisque: ita fluctibus errans 350
351  Ipse novem exegi luces; vix denique nocte
352  Me decima advertit

Iliacis pugnantem occumbere campis,
407  Nec voluere suos inter post bella reversum
408  Oppetere: exstincto posuisset Graecia bustum,
409  Mansissetque loco nomenque et fama perennis,
410  Solamen gnato. sed non ea gloria fato 410
411  Contigit: harpyiae miserum sine nomine raptant.
412  Tristis ego heic sedeo custos, surgentiaque urbis
413  Moenia numquam adeo, prudens nisi forte vocatum
414  Penelope

extemplo circumstant undique visum,
416  Scitarique ardent, veniendi et discere caussas:
417  Hi moerent, casuque dolent absentis Ulyssei;
418  Illi opibus gaudent grassari impune potiti.
419  Sed mihi nil animo carum jam quaerere ab illo
420  Tempore, quo vanum fugiens post caede peracta 420
421  Aetola de gente satus decepit, et isdem
422  Sedibus his mecum, multis regionibus actus,

abiere vagas jamdudum sparsa per auras.
430  Ergo age tu senior, quando huc te fata tulere 430
431  Desine velle movens mea blandis pectora verbis
432  Fallere; non ideo merito dignabor honore,
433  Sed veritus magnumque Jovem, tuaque aspera rerum
434  Fata dolens. haec ille: at contra exorsus Ulysses:
435  Sic adeo tibi nulla fides in pectore, dixit,
436  Certa satis, potui nec duram inflectere mentem

olim post funera sedis,
448  Ipse ego qui placida nuper te sede recepi,
449  Si contra dulci spoliarem lumine vitae?
450  Qua tunc mente Jovem supplex in vota vocarem 450
451  Conscius admissi sceleris? sed tempora caenam
452  Jam poscunt, sociique aderunt jam nota petentes
453  Limina, qui mensas epulis florentibus ornent.
454  Illi inter sese jactant dum talia, pastu
455  Interea rediere sues, quas fida

Aestuat ille etiam curis ingentibus actos
519  Et cantare viros, et mollem solvere risum,
520  Incertoque adigens vestigia tollere saltu, 520
521  Edere et in tacito melius quod corde latebat.
522  Sed quoniam coepi fanda atque infanda profari,
523  Quo mens ipsa rapit, sequar ultro. o prima redirent
524  Tempora, et integro solidae mihi robore vires,
525  Quae fuerant quondam, Teucris quum Pergama circum

diem referens stellis Aurora fugatis.
564  Talis ego si nunc florerem, et corpore vires
565  Incolumi starent, aliquis me tegmine pulcro
566  Motus amicitia pariter laudemque sequutus
567  Indueret. sed nunc frustraque inglorius aevum,
568  Despectusque agito sordens in paupere cultu.
569  Desiit. Eumaeus contra: laus magna feretur
570  Haec tua jam senior; nihil es, ni rite loquutus. 570
571  Nec

moras, prius alti ad limina tecti 230
231  Quam veniens referam longaevo facta parenti.
232  Novi etenim, senior quales in pectore sensus
233  Impatiens volvat: non te dare vela per aequor
234  Ille sinet, sed celsa trahens te in tecta vocabit;
235  Nec fugies, idem subitas quin surgat in iras.
236  Haec ait, alipedumque comantia colla reflectens
237  Moenia nota petit, Pyliasque invectus in arces
238  Stat

habuit, duo fortia corda,
265  Mantion Antiphatemque. hic vitae in lumina Oicleum
266  Magnanimum fudit; qui te clarissime deinde
267  Amphiaraë Jovi carum Phoeboque creavit
268  Auxilium populis ingens; sed raptus acerba
269  Morte cadis vano corruptae conjugis astu
270  Miles Agenoream contendere jussus ad urbem, 270
271  Alcmaonque tibi Amphilochusque e stirpe relicti.
272  Mantius at genuit

et vos o cara sodales
336  Pectora, ait: roseo quum primum crastina surget
337  Lux exorta polo, vicinae ad moenia tendam
338  Urbis inops, curamque tibi sociisque levabo
339  Jam nimium gravis heic. sed tu mihi providus adsis
340  Consilio, comitemque pares, qui ductor in urbem 340
341  Monstret iter, quaeso: celsas ingressus in arces
342  Poculaque hac illac errans frugesque requiram,
343  Si miserum

aetherii claro sub lumine solis,
385  An periere ambo, stygiasque ivere sub umbras?
386  Talia quaerenti senior: certa omnia reddam,
387  Hospes, ait. longaevus adhuc vitalibus auris
388  Laërtes fruitur, sed magnum in vota precatur
389  Usque Jovem invisam cupiens abrumpere vitam
390  Artubus edomitis quamprimum. scilicet illum 390
391  Heu nimis amissae prolis jam torquet amaror,
392  Conjugis et carae

quicumque accedit ad aedes.
414  Nulla mihi a domina spes est optanda salutis,
415  Auxiliumque malis: postquam scelerata procorum
416  Insedit pubes, dirum genus; omnibus omnes
417  Rebus egent famuli, sed coram dicere mussant,
418  Affarique timent reginam. ita poscere victum
419  Nec sibi, nec sociis auden: submittere in arva,
420  Soletur captiva gravem quo turba laborem. 420
421  Haec ille;

jussa revertor.
448  Insula stat ponto, Syrien quam nomine dicunt,
449  Ortygiam supra, versos ubi flammeus orbes
450  Sol notat, et certis distinguit tempora signis, 450
451  Illa quidem non magna adeo, sed divite gleba
452  Lanigeras pascit pecudes, armentaque laeta,
453  Et Cereri, et Baccho facilis. non finibus illis
454  Dura fames populos torquet, non ulla per aegras
455  Serpit atrox gentes tristi vis

est 470
471  Mollibus illecebris pervertens, queis proba si qua est
472  Femina, victa solet tandem succumbere culpae.
473  Haec inter petiitque genus patriamque; neque illa
474  Talia quaerentem refugit, sed protinus orsa:
475  Sidoniis, inquit, sum nata in finibus olim
476  Progenies Arybantis ego, ditissimus agri
477  Qui fuit in Tyriis: at me per caerula vecti
478  Praedones Taphii venientem e rure

petit vestigia torquens.
523  Illa manu capiens me secum e postibus effert,
524  Poculaque in positis circum longa atria mensis
525  Invenit, assueti fuerant queis ducere vina
526  Convivae cum patre meo, sed forte relictis
527  Tum dapibus, populo exierant dare jura vocati
528  Concilio in magno: raptim tria pocula tollit,
529  Absconditque sinu; sequor ipse heu stultus euntem.
530  Interea prono densantur

nautae, secumque per humida regna
535  Nos procul avectos tollunt: dat Juppiter auras
536  Aëria caeli spirans regione secundus.
537  Sex adeo luces, totidemque ex ordine noctes
538  Effugimus pelago; sed postquam septima caelo
539  Fulserat orta dies, jaculo confossa Dianae;
540  Pro scelere infando persolvit femina poenas:
541  Volvitur assimilis fulicae, lapsoque sub ima 540
542  Corpore dat strepitum

tenui, fixique meos hac sede penates.
550  Dixerat; huic heros divūm genus: heu mihi quantos
551  O senior, tristi movisti in corde dolores, 550
552  Talia dum memoras fatis agitatus iniquis.
553  Sed pater ille deūm cladem solatus acerbam
554  Scilicet est, sedes qui te contingere tandem
555  Has voluit, regemque dedit tibi multa parantem
556  Commoda: nunc facilem vitam trahis; ipse per urbes

advecta subibat.
564  Anchora de prora jacitur, tortique rudentes
565  Impediunt pinum: juvenum manus exsilit arvis,
566  Instituitque dapes, et vina ardentia miscet.
567  Sed postquam compressa fames, pulsusque bibendi
568  Ardor erat, sic deinde viros affatur ovantes
569  Telemachus: navem vos hinc deducite ad urbem,
570  O socii; servata meis pastoribus arva

penetralia celsa subibo,
578  Anne tuae sistam recto me tramite matri?
579  At juvenis contra: te nostra ad limina primum
580  Ultro ego jussissem vestigia ferre, neque ulla
581  Hospitii tibi cura foret. sed tristior illic 580
582  Me sine solus eris, nec te mea cara videbit
583  Fors genitrix: neque enim sese penetralibus effert
584  Saepe procis visendam; in solo clausa recessu
585  Usque sedet longum tela

Polybo genitore creatus
588  Late qui colitur divis aequatus honore.
589  Quippe animis praestat longe, praeque omnibus unus
590  Ipse meae sperat genitricis amore potiri,
591  Atque Ithaci gaudere toro. sed rector olympi 590
592  Astra scit ille colens, an Parcae extrema minentur
593  Sontibus, ante suos celebrent quam laeti himenaeos.
594  Vix ea, quum dextra venit de parte superne
595  Accipiter, citus

hospes celebrabitur ultro
617  Officiis. dixit; subitoque e litore nautas
618  Imperat, ingressus navem, laxare rudentes.
619  Certatim insiliunt jussi, validisque locati
620  Considunt transtris; alia sed parte coruscas
621  Telemachus plantis ocreas aptavit, et astam 620
622  Accepit dextra, quam fixam cuspide ahena
623  Extulerat puppi. jamque illi vincula solvunt,
624  Adnixique humeris spumantia

adulantum voces, venientis et hausit
9  Pulsa pedum propius resonis vestigia tectis,
10  Et subito: huc aliquis se fert, Eumaee, propinquans 10
11  Aut comes, aut certe notus: non excita latrat,
12  Sed potius blandita canum custodia gaudet,
13  Vicinusque pedum patulas sonus incitat aures.
14  Necdum ea finierat, quum limine gnatus in ipso
15  Adstitit. obstupuit senior, tectisque repente

illa autem nec dedignata petentum
138  Vota fugit, nec victa modum scit ponere curis;
139  Dum furit interea, sedes populata, juventus
140  Improba, jamque ipsi exitium mihi triste minatur. 140
141  Sed tamen haec divum fatis incerta ferantur.
142  Interea dilecte senex tu nuncius ito
143  Penelopi: incolumem dic olli ex urbe redisse
144  Me Pylia. heic adero, referas vestigia donec
145  Fida redux:

artes operum, mixtusque sedebat
153  Cum famulis vino gaudens dapibusque paratis;
154  Nunc autem Pylias ex quo tu remige ad oras
155  Enasti, dapibusque expers et munere Bacchi
156  Haud opera invisit, sed flens atque aeger anhelat
157  Assiduo gemitu; duris cutis ossibus aret.
158  Dixerat; at juvenis: durum est, at juverit, inquit,
159  Nunc sinere ingrato miserum tabescere luctu.
160  Namque uti

adspexit euntem
175  Telemachus; neque enim manifesto in lumine divi
176  Omnibus apparent. tantum Laërtius heros,
177  Et trepidi videre canes, nec faucibus acres
178  Raucisonis contra institerunt, sed murmure blando
179  Per stabula hac illac profugi petiere latebras.
180  Jamque supercilio dat signum: agnovit Ulysses 180
181  Nutantem, tectique agrestia septa relinquens
182  Exsiluit, propiorque

complexus et haesit
210  Nescius a dulci longum divellier ore. 210
211  Telemachus vero (nondum namque ille parentem
212  Cernere credebat): non tu Laërtius, inquit,
213  Non Ithacus pater ille meus; sed numina caeli
214  Hаc magis heu miserum vana sub imagine ludunt.
215  Haud etenim possit mortalis talia quisquam.
216  Sic facile, aetheria caeli delapsus ab arce
217  Ni deus ipse velit juvenis mutare

sis at magna loquutus
265  Nunc vereor tua dicta stupens: quid in agmine tanto
266  Nos duo, quid contra tot possumus aspera corda?
267  Haud etenim vel dena procum bisdenave tantum
268  Corpora sunt, multo sed plura; atque accipe porro,
269  Expediam numerum. duo supra aetate virentes
270  Quinquaginta alios adsunt, qui moenia celsa 270
271  Dulichii liquere simul, senique sequuntur
272  Hos famuli: quatuor

et dulci gutture vates,
278  Expertique epulas famuli duo rite parare.
279  Omnibus his congressi adeo si dura sequemur
280  Praelia, jam timeo, ne vana audacia cedat, 280
281  Et graviter commissa luas, sed quaerere praestat,
282  Si qua via auxilii, si quem tua pectora versans
283  Invenias fidum comitem. tum laetus Ulysses:
284  Fabor, ait: mea dicta animo memor accipe; tecum
285  Et reputa, nobis dea num

verrentes caerula remis.
384  Tum sic subridens: jam parcite; nuncius, inquit,
385  Nullus eat, reduces adsunt: seu forte deorum
386  Admonuit quisquam, sive ipsi in gurgite puppim
387  Adspexere citam, sed non valuere tenere
388  Nequidquam adnixi. sic ille: at litora cuncti
389  Ima petunt cursu: sicca tellure carina
390  Sedit, et arma citi famuli cepere ferenda. 390
391  Ipsi in concilium tendunt,

raptos populare penates;
462  Ardentes Ithacus tenuit, vetuitque furorem;
463  Cujus nunc inhias opibus, tentasque potiri
464  Conjuge praerepta, gnatumque ad funera poscis
465  Improbe, me laesa graviter; sed desine tantum
466  Jam furere, atque alios prohibe. cui talia questae
467  Eurymachus proles Polybi clarissima reddit,
468  Solaturque aegram. fide o pulcherrima nata
469  Icarii, talis nec tristi in

cladem mensarum ac triste venenum
245  Laetitiae? multis humeros jam postibus adstans
246  Adteret, haud ullo victor certamine poscens
247  Captivamque sibi nympham, rutilosque lebetas;
248  Frusta sed adrosae cereris. quin si mihi dones,
249  Ut nostra assiduus verrat praesepia custos,
250  Arbuteasque ferat frondes balantibus hoedis; 250
251  Ille sero pingui pastus protenderet artus
252  Magnos,

quin si mihi dones,
249  Ut nostra assiduus verrat praesepia custos,
250  Arbuteasque ferat frondes balantibus hoedis; 250
251  Ille sero pingui pastus protenderet artus
252  Magnos, laxaretque femur. sed tempore longo
253  Nequitiae addictus non ullum ferre laborem,
254  Non opera exercere valet: tantum improbus atram
255  Ingluviem quaerens aliena pascere mensa
256  In populo hac illac tremulo male

multi convivia ducunt,
305  Et genio indulgent: it nidor in aethera cantu
306  Cum citharae, sociam dapibus quam numina servant.
307  Ille autem reddit: non te sententia fallit
308  Haud rerum ignarum; sed qua ratione, quod instat,
309  Confieri possit, prius heic statuamus, oportet.
310  Si celsas tu forte velis invadere sedes, 310
311  Atque procis conferre gradum prior, en age limen
312  Ingredere; ipse

Impulit aversi in tergum, dextrique supremam
527  Partem humeri strinxit. manet imperterritus heros
528  In medio, ceu dura silex; nec voce movetur
529  Impiger Antinoi, nec jacti roboris ictu;
530  Sed tacitus quassat caput, et mala corde volutat. 530
531  Mox repetit postes versus, plenamque reponens
532  Peram, stratus humi, juvenes, sic orsus ab ore,
533  Alloquitur. vos o pulcrae connubia nymphae

subito, mea vota, precesque,
566  Crastina nulli horum vivo consurgeret Eos.
567  Cui rursum regina: mea o fidissima nutrix,
568  Haec invisa omnis turba est, assueta nefandis
569  Flagitiis, inquit; nigro sed acerbior Orco est
570  Antinous. subter lustrans ex ordine mensas 570
571  Nescio qui vagus hospes, eum namque urget egestas,
572  Dona petit: dant multa omnes; hic solus at illum
573  Perculit ad dextrum

verendae
625  Exsequitur, propiorque adstans: te candida, dixit,
626  Telemachi vocat ecce parens: tot tristia passae
627  Quaerere mens olli quiddam de conjuge coram.
628  Quod si etiam haud vanum, videat sed certa ferentem,
629  Pulcra dabit cupido pictae tibi munera vestis,
630  Qua tantum nunc tristis eges, totamque per urbem 630
631  Haud ingrata petes vacuo solatia ventri,
632  Quique volent, impune

Quique volent, impune dabunt. cui talia fanti
633  Heros orsa refert: actutum certa referrem
634  Omnia, nec tegerem cupidae; quippe aspera novi
635  Fata viri, simili fortuna agitatus et ipse.
636  Sed metuo rabiem, violentaque facta procorum,
637  Quorum etiam tetigit ferratum injuria caelum
638  Et nunc ille malus, quum me nil tale merentem
639  Perculit, ac duro jaculatus vulnere laesit,
640  Nec

aliquem nimium metuit, refugitque pudore
652  Scilicet indigno captus? male dedecet iste
653  Errantemque vagumque pudor. nec plura loquutam
654  Excipit Eumaeus: non ille haud aequa profatur,
655  Sed prudens quae quisque, cavet qui triste periclum,
656  Ac timet audaces scelerata in crimina dextras.
657  Expectare jubet, se dum sol mergat in amne
658  Hesperio: melius tibi longa per otia soli

Pellere conatus sic ultro incessit acerbis
10  Vocibus: eja ultro discede, aut calcibus isthinc 10
11  Abripiere senex pulsus: non ora monentum
12  Aspicis en juvenum, plaususque audere jubentum?
13  Sed miseret me quippe tui nimis: ergo age surge,
14  Ne fera nos inter manibus discordia gliscat.
15  Talia jactantem sic contra affatur Ulysses
16  Torva tuens: nec te facto, nec voce lacesso;
17  Nil etiam

astu, contraque loquutus:
56  Haud fas, haud juveni tanto componier aequum
57  Me senio fessum longo, curisque gravatum;
58  Saeva tamen ventris rabies descendere cogit
59  Has etiam ad plagas miserum. sed vos ego magnos
60  Per divos testor, validis vos parcite dextris, 60
61  Neu feriat quisquam saevo me vulnere furtim
62  Auxilians Iro: vestro perculsus ab ictu
63  Conciderem extremum:

tristis, motatque caput; nam triste canebat 170
171  Jam sibi mens praesaga mali; nec funera demens
172  Fugit. eum validis domuit Tritonia virgo
173  Telemachi manibus transfixum cuspide ahena:
174  Sed tum, quo cessit, solio consedit eodem.
175  Penelopem interea glauco dea lumine pulcra
176  Sollicitat, coramque monet se ostendere pubi,
177  Altius ut sedeant flammae, gnatique virique
178  Non minus

dicebat, contra quum talia gnatus: 250
251  Haud invitus, ait, patior tua jurgia, et iram
252  O genitrix. fas atque nefas discernere novi
253  Nunc equidem melius, quam quondam mollior aevo
254  Dum fueram; sed non licitum tamen omnia posse.
255  Terrent namque metu miserum auxilioque carentem
256  Hi circum affusi juvenes dirumque minantes.
257  Nec tamen haec Irique atque hospitis aspera pugna,
258  Ut cupiere,

properans haec ille monebat,
297  Quae nunc certa ferunt perfecto tempore Parcae.
298  Adveniet nox illa ingrati vincula portans
299  Conjugii taedasque mihi, cui Juppiter omnem
300  Laetitiam rapuit; sed me haec tamen una remordet 300
301  Cura magis vellitque animum. quae barbara tellus,
302  Quae patria haec usquam vidit? non jura procorum
303  Haec fuerant quondam, non mos, quum ducere nympham

murique, altaeque columnae
39  Undique inardescunt flammis, et fulgura volvunt;
40  Certe aliquis divum caelo delapsus ab alto est. 40
41  Cui referens genitor: ne quaere, o gnate, doceri,
42  Sed tacitus monstrata tuo sub pectore conde
43  Visa deum; morem hunc caelestia numina servant.
44  Tuque adeo nunc strata petens in nocte recumbe,
45  Solus ego ut maneam, famulasque, ipsamque parentem

sermone morari,
120  Non sedes patrias, non prima ab origine gentem 120
121  Quaere meam, gravior ne cura in pectore gliscat
122  Heu nimium memori. fortuna oppressus iniqua
123  Exsul agor, vitamque traho; sed questubus aeger
124  Abstineo, et lacrimis aliena in sede receptus.
125  Quippe etiam sine fine nefas lugere; puellas
126  Ne qua inter dicat, mea cogere lumina Bacchum
127  Fletibus ubertim largis

connubia, et urgent
139  Invitam longo vastantes omnia luxu. 140
140  Hinc mihi et hospitibus non ullam impendere curam,
141  Supplicibusque datur, praeconum aut jura tueri
142  Publica; sed tristi tabescens anxia fletu
143  Irrita pro caro suspiria conjuge fundo.
144  At juvenes votis instant, dum pectore verso
145  Ipsa dolos, monitusque sequens ac jussa deorum
146  Tenvia in immensam

nocte.
154  Namque pudor me saepe et cura haec saeva fatigat,
155  Ne qua mihi in populo mulier convicia jactans
156  Objiciat nudum, fuerant cui multa, jacere.
157  Sic ego,et incautae pubi res credita; sed quid
158  Demoror? arguto percurrens pectine telam
159  Luce operi instabam, mox sera ad lumina texta
160  Stamina solvebam tres furto laeta per annos. 160
161  Verum ubi

etiam poscunt connubia nostra parentes,
169  Iratusque super gnatus furit, omnia rapto 170
170  Vasta videns. jam quippe valet Jovis auctus honore
171  Consilioque domum regere, et curare penates.
172  Sed mihi fare tuum contra genus, et quibus oris
173  Vectus ades: non te quercus celebrata poëtis
174  Protulit, aut gelidis in montibus aspera cautes?
175  Talibus instabat, quum sic exorsus Ulysses:

dies; praeceps nam turbine vasto
218  Irruerat ponto boreas, camposque per omnes
219  Pastoresque domosque altas, lucosque sonantes
220  Straverat infesti violenta numinis ira. 220
221  Tertia sed decimam supra quum fulsit Eoo
222  Orta dies, ventus posuit, solvitque juventus.
223  Dixerat, ac multa fingit dum callidus arte
224  Vera tegens, regina gravi perculsa dolore
225  Tabebat, lacrimisque

tamen, cornu ceu stent aut lumina ferro:
235  Dissimulat, pressoque obnixus temperat imbre.
236  Ipsa autem ut primum fletu satiata quievit,
237  Rursus ait sic orsa: equidem vera omnia duco;
238  Sed melius cognosse juvat, num sedibus olim
239  In patriis Ithacum socia comitante caterva
240  Videris exceptum, ceu jactas. quare age fare, 240
241  Ne dubitem; quonam per membra indutus amictu,

refert: heu dura petis; post tempore tanto
244  Vix potero meminisse viri; nam volvitur annus
245  Mensibus exactis vicesimus, appulit illuc
246  Quum primum veniens, rursumque iter egit in altum.
247  Sed tamen, ut memini, dicam. fulgentibus olli
248  Purpurea ex humeris late chlamys apta fluebat
249  Pulcra, duplex; geminis inerat cui fibula bullis
250  Aurea, daedaleo supra variata labore. 250
251  Prima

thalami in penetralibus olim
285  Illa ego, quae memoras, velamina nota plicavi,
286  Et manibus fuit ille meis superadditus auro
287  Circulus e fulvo rutilans, decus inter Achivos
288  Esset ut ornato. sed non miseranda revisam,
289  Amplectarque virum reducem: laevo ille profectus
290  Omine, et infestis petiit dis Pergama, credo, 290
291  Pergama, et infandae semper mihi moenia Trojae.
292  Cui referens

raptum
298  Nupta virum quemcumque, tori cui foedere mixta
299  Progenuit dulces, communia pignora, gnatos;
300  Quanto Ithacum fas flere magis, caelestibus esse 300
301  Quem similem perhibent? paullum sed desine, et ipsa
302  Parce tibi, nostrisque adhibe sermonibus aures.
303  Nunc etenim haud mendax, de vivo quidquid Ulysse
304  Thesprotum in populo audivi reditumque parante,
305  Expediam dictis.

sermonibus aures.
303  Nunc etenim haud mendax, de vivo quidquid Ulysse
304  Thesprotum in populo audivi reditumque parante,
305  Expediam dictis. ingens argentumque aurumque
306  Ille refert donis auctus, sed perdidit omnes
307  Cum navi socios procul hinc in gurgite vasto
308  Trinacria excedens. namque illi rector olympi
309  Saevierat cum Sole gravis, cui forte juvencos
310  Sacrilegi leto dederant in

veniet nec salvus Ulysses,
352  Ncc tu iter expedies; ducibus quippe orba relicta
353  Tecta carent; velut ille fuit (nunc o foret usquam!)
354  Gnarus et excipere, et pariter dimittere amicos.
355  Sed vos, o famulae, puro hunc in fonte lavate,
356  Instratoque super mollissima ponite lecto
357  Tegminaque et laenas, tepidos queis mulceat artus
358  Usque sub Aurorae roseum Titanidis ortum.
359  Prima

illudunt aliena in sede moranti
414  Sic misero famulae, dirum genus; ut tibi coram
415  Insultant, venerande senex; quarum aspera probra
416  Permetuens nullam, me praeter, adesse lavanti
417  Nempe sinis. sed non ego contra invita jubentis
418  Imperio dominae et praelato munere fungar,
419  Ablueroque pedes merito, jam parce vereri,
420  Penelopen propter teque ipsum exercita luctu 420
421  Corda gravi.

carum genus? haud te,
538  Nate, prius novi, tetigi quam corporis artus
539  Fonte rigans. dixit, subitoque aversa retorsit
540  Lumina, Penelopi cupiens ostendere salvum, 540
541  Praesentemque virum. sed non huic cernere contra
542  Fas erat: haud quidquam sensit; Tritonia mentem
543  Verterat, atque alio sensus abduxerat omnes.
544  Ille autem dextra compressit guttur hiantis,
545  Ac laeva ad sese

autem rediens stetit idem in culmine tecti
620  Ales, et haec hominum vero superaddidit ore, 620
621  Solatus miseram. fide o clarissima proles
622  Icarii, vanae non falsa insomnia noctis,
623  Fata vides sed certa: haec omnis strata volucrum
624  Turba, proci; qui visus ego tibi nuper adesse
625  Praepetibus pennis Jovis ales, vir tuus adsum
626  Redditus ipse procis letum crudele daturus.
627  Haec ille,

hac veniunt quaecumque effusa, feruntur
642  Irrita, et incertis ludunt fallacia formis.
643  At volitant quae missa foras per cornea septa,
644  Vera monent homines, si quando in nocte videntur.
645  Sed non hinc miserae dederunt mihi somnia manes,
646  Credo equidem: nimium foret haec sors laeta parenti
647  Scilicet et gnato. cedent secus omnia, tuque
648  Sensibus haec imis, quae dicam verba, reconde.

partaque conjux,
45  Gnatus et ipse tibi partus, quem vellet habere
46  Quisque sibi. sic fata dea est; atque ille vicissim
47  Pаucа refert: haec, diva, quidem non vana profaris;
48  Cura sed illa gravis residens praecordia torquet,
49  Solus ego juvenes tot contra insurgere fortes
50  Quī valeam? semper conferti haec limina servant. 50
51  Id quoque praeterea reputo, si perdere turbam

effers?
210  Haud prius absistes, credo, quam saucius hasce 210
211  Experiere manus; tanta est injuria, demens,
212  Qua furis heic, alii ceu nusquam epulentur Achivi.
213  Dixerat: ille nihil contra, sed turbidus ira
214  Quassat utrinque caput, graviterque in corde minatur.
215  Tertius ecce alia se parte Philetius infert,
216  Caprigenumque pecus, sterilemque a litore vaccam
217  Ducit: (eum soliti pelago

mei genitoris acerbos,
384  Qui procul hinc periit, longis aut errat in oris,
385  Non, Agelaë, veto; jubeo quin saepe morantem
386  Nubere, cui malit, cui dent sua praemia laudem.
387  Sed pudet invitam nostris expellere tectis
388  Vi dura; vos o! dī talem avertite culpam.
389  Conticuit vix ille; procis Tritonia risum
390  Excitat insuetum, mentesque erroribus implet. 390

facilem, ac fero quamvis mea dicta sequentem;
433  Navibus impositum curvis mittamus utrumque
434  Trinacrium ad litus; pretium nec vile redibit.
435  Talibus instabant dictis: nihil ille movetur,
436  Sed tacitus patrem observat, cupidusque precatur,
437  Incipiat conferre manus, et surgat ad arma.
438  Venit et Icarii proles, pulcherrima nympha,
439  Penelope, ac solio contra subnixa resedit
440  Gaudens

subnixa resedit
440  Gaudens illa quidem juvenum cognoscere dicta. 440
441  Nec minus hi lautis agitant convivia mensis,
442  Vescunturque epulis, quarum vis strata jacebat
443  Plurima. non illa potuit sed caena parari
444  Grata minus, structurus erat quam maximus heros,
445  Divaque bellipotens morituris: quippe priores
446  Sunt scelere atque odiis ausi certare nefandis.

genitor magnus quem gesserat olim
39  Eurytus, et moriens nato post fata reliquit.
40  Cui Laërtiades ensemque hastamque vicissim 40
41  Fulmineam dederat, praesenti munere firmans
42  Hospitium. sed non sociis accumbere mensis
43  Post umquam potuere: prius nam proditus heros
44  Iphitus Alcidae dextra jura omnia contra
45  Occubuit. cujus donum Laërtia proles
46  Haud secum extulerat properans

43  Post umquam potuere: prius nam proditus heros
44  Iphitus Alcidae dextra jura omnia contra
45  Occubuit. cujus donum Laërtia proles
46  Haud secum extulerat properans Mavortis ad arma;
47  Sed cari cupiens monumentum ut semper amici
48  Adforet in domibus, suspensum in sede reliquit
49  Multas inter opes: solum tellure gerebat
50  In patria ornatus quondam juvenilibus annis. 50
51  Ergo ubi

pretium, qualem nec vidit Achaïca tellus, 120
121  Nec Pylos, ac fortes Argi, ditesque Mycenae,
122  Non Ithaca, Epirusque ferax late ubere gleba:
123  Haud ignota loquor; coram vos cernitis ipsi.
124  Sed quid ego matrem laudo? quin ocius arcum
125  Accipite experti pariter, nec tarda morantes
126  Impediat vis ulla metu, segnesque fatiget.
127  Et me etiam tentare juvat: si tendere nervos

elusos voto quam vivere nostro,
176  Degimus heic una quod propter tempore in omni
177  Solliciti, ac magno correpti pectus amore.
178  Sperat nunc aliquis frustra securus, et ardet
179  Ducere Penelopen; sed quum tractaverit arcum
180  Nequidquam expertus, sibi quaeret Acheïdas inter 180
181  Auricomas aliam florenti corpore: at illa
182  Nubet, cui meritam sua dona et fata jugabunt.
183  Haec ubi dicta

Ithacus vestigia tectis.
214  Hinc ubi digressi, foribus post terga relictis,
215  Constiterunt, medius sic illos inter Ulysses
216  Incipit, ac dictis animos pertentat amicis.
217  Eloquar, an sileam? sed cur morer? ipsa profari
218  Me jubet impatiens arrecta in corde cupido.
219  Ecqua fides vobis? Ithacus quid fidere possit,
220  Si veniat subito, si quis deus afferat ipsum? 220
221  Auxilione procis,

361  Dixerat; Eurymachus contra sic farier infit:
362  Penelope Icarii pulcro sata sanguine nympha,
363  Non ea mens terret, ne sрem sibi conjugis ille
364  Spondeat, ac taedas; absit: sed fama remordet,
365  Foedaque sollicitant vulgi convicia mentem.
366  Namque erit, insultans aliquis quum dicet Achivum:
367  En quibus est ambita procis, quae nupta marito
368  Egregio fuerat: miseri! non

lenis Apollo
410  Si faveat nostris, si cetera numina, votis. 410
411  Talibus insurgunt. ille acri voce minantum
412  Territus ac magno concursu, ponit eodem
413  Arma loco referens. alia sed parte minatur
414  Telemachus contra inclamans: quin ocius olli
415  Ferto arcum; non te parere heic omnibus aequum est.
416  Ni facias; dura saxorum grandine pulsum
417  Ejiciam minor ipse aevo, sed

alia sed parte minatur
414  Telemachus contra inclamans: quin ocius olli
415  Ferto arcum; non te parere heic omnibus aequum est.
416  Ni facias; dura saxorum grandine pulsum
417  Ejiciam minor ipse aevo, sed robore firmo
418  Acrior. atque utinam, quot sunt, fera corda procorum,
419  Viribus et forti sperem sic vincere dextra,
420  Nunc ego nunc aliquem foedatum turpiter ora 420
421  Sedibus e patriis

manibus furibunda a caede, priusquam
70  Flagitia ultrici dextra et scelus omne piaro. 70
71  Sors reliqua haec vobis: vel me contendere contra,
72  Vel celerare fugam, si cui det Parca salutem:
73  Sed non effugiet, credo, fata aspera quisquam.
74  Haec ille: intremuere artus, turbataque mens est
75  Omnibus extemplo, rursusque ita voce loquutus
76  Eurymachus trepidis infit. fidissima corda,

mens est
75  Omnibus extemplo, rursusque ita voce loquutus
76  Eurymachus trepidis infit. fidissima corda,
77  O socii, non ille gravi jam temperet ira,
78  Indomitasque manus teneat; sed limine ab alto
79  Spicula torquebit pharetraque arcuque potitus,
80  Dum dabit exitio heic omnes. ergo arma paremus 80
81  Nos etiam pugnae memores: educite ferrum,
82  Ac jaculis una fortes opponite

hortanti sic pauca Melanthius olli
148  Voce refert: via nulla datur; stant proxima tecti
149  Limina, et angustis arctantur faucibus ora,
150  Sufficit unus ubi fortis bellator in omnes. 150
151  Sed vobis nunc arma feram: namque omnia credo
152  Haud aliam in partem furtim subduxit Ulysses
153  Impiger, atque una proles fortissima gnatus,
154  Ni thalami in latebras, sic fatus in ardua gressum,

vincula linquunt,
214  Armatique iterum forium stridentia firmant
215  Robora, et ingressi, qua parte ardebat Ulysses
216  Fulmineus, redeunt alacres: stant limine in alto
217  Quattuor hi, numero exigui, sed vivida bello
218  Pectora, spirantes robur: illi agmine denso
219  Oppositi sedes intra glomerantur in aula.
220  Interea sacro Jovis orta e vertice Pallas 220
221  Adstitit hos inter, vocemque et

vidit ubi Laërtius heros,
223  Continuo laetus: fer opem, haud oblitus amici
224  Dilecti quondam; nunc et benefacta referre,
225  Et juvet aequaevo, Mentor, succurrere regi!
226  Sic orat ratus esse deam. sed turba procorum
227  Parte alia ingenti strepitu per tecta minatur,
228  Increpitatque furens, primusque Damastore cretus
229  Vociferans: frustra te suadeat, inquit, Ulysses
230  Auxilium sibi ferre, et

268  Discessit vano laudis conatus amore
269  Nequidquam miserum succendere. cernite maestos
270  Pro foribus stantes, vacuoque in limine solos. 270
271  Haud omnes temere vos una effundite tela,
272  Sed primum seni tantum. si forte vocatus
273  Juppiter ipsum adeo nobis det sternere regem,
274  Adnueritque decus, nullo socia arma labore
275  Fracta cadent, illo crudeli funere caeso.
276  Dixerat: hi

det sternere regem,
274  Adnueritque decus, nullo socia arma labore
275  Fracta cadent, illo crudeli funere caeso.
276  Dixerat: hi validis contortas viribus hastas,
277  Non secus ac jussi fuerant, jecere; sed omnes
278  Bellipotens flexit vanas a corpore virgo.
279  Ergo abeunt diversae; hic altos cuspide postes
280  Perculit, ille fores; gravis aere huic fraxinus haesit 280
281  Parjete in adverso nequidquam

fugientibus illi,
296  Infixasque hastas morientum e corpore vellunt.
297  Nec minus, in media quamquam jam morte tenentur,
298  Rursus in arma proci tendunt, aerataque dextris
299  Robora in adversos jactant; sed plurima Pallas
300  Irrita deflexit, sparsitque aut fixa sub altis 300
301  Postibus, aut aptis resonanti cardine valvis,
302  Aut etiam adverso percussa in parjete fregit.
303  Telemachi tamen aere manum

392  Carmine, me tantum stricto ne dejice ferro.
393  Et jam Telemachus tua cara et sola voluptas
394  Me non sponte tuos dicet subiisse penates;
395  Nec pretio aut epulis captum cecinisse, sed una
396  Instantumque minis juvenum numeroque coactum.
397  Vix ea: Telemachus flentemque et multa precantem
398  Audiit, atque adstans genitori: parce, nec hasta
399  Hunc, ait, insontem Stygias detrude

Perdidit, aut ipsi tibi dira in caede furenti
404  Obvius advenit. sic ille: at callidus hausit
405  Dicta Medon; solio subter nam tergore tauri
406  Abdiderat sese tectus, pavitansque latebat.
407  Sed tunc prosiluit, densumque exutus amictum
408  Telemachi genibus propior stetit; atque ita supplex:
409  Ille ego sum quem poscis, ait; tu parce, tuoque
410  Dic patri, ne me ferro transfigat acuto 410

nullum veriti nec honore colente
459  Terrigenum, indignus, dignusve accederet hospes,
460  Spernebant omnes pariter; quae propter acerbo 460
461  Exitio domiti cladem subiere nefandam.
462  Sed tu, femineo famulantum ex agmine quotquot,
463  Dic age, me temnunt, scelerosaque furta sequuntur?
464  Cui nutrix: equidem dicam vera omnia, gnate;
465  Quinquaginta intus famulae, haud ignara Minervae

471  Haud passa impubem est genitrix dare jura puellis.
472  Jamque feram scandens penetrale haec nuncia ad aures
473  Conjugis optatae, cui somnos numen amicum
474  Exciit irrorans per membra. haec illa; sed heros:
475  Ne placidam turbes dominam: tibi cogere tantum
476  Cura sit huc diro pollutas crimine servas.
477  Haec dederat vix ore; et jam mandata facessens
478  Ibat anus, famulasque vocans per tecta

ac tales ultro dat pectore voces.
28  Haud equidem fallax illudo: verus Ulysses
29  Jam rediit, servatque domos. ille omnibus hospes
30  Despectus per tecta, ille est; jam noverat ipsum 30
31  Telemachus, sed fida patris sub corde tegebat
32  Consilia, immanes ut perderet ultor Achivos.
33  Vix ea; quum subito laeta inter gaudia stratis
34  Prosiluit regina furens, amplexaque collum
35  Longaevae, lacrimisque

64  Laetitia heu nimia, dixit, risuque soluto;
65  Scis nutrix scis ipsa, domi quod carus adesset
66  Omnibus; at nulli quam nato carior, et mi
67  Praecipue, si vera forent quae nuncia portas.
68  Sed non certa fides: aliquis delapsus olympo
69  Caelicolum stravit juvenes indigna perosus
70  Flagitia, ac tristes, immania facta, rapinas. 70
71  Namque hominum nulli parcebant, omnibus aeque,

mens haec infida resistet? 80
81  Verum age, ne dubites, jam certa et signa docebo:
82  Namque ipsa ablutum puro dum fonte rigabam,
83  Fulminei vidi dentis vestigia, et ipsi
84  Visa tibi volui narrare; sed ille prehensam
85  Continuit vafer, et clamantis guttura pressit.
86  Jamque veni: quod si mendax atque improba fallam,
87  Haud renuo, infando sontem quin funere perdas.
88  Haec nutrix ubi fata; haud

renuo, infando sontem quin funere perdas.
88  Haec nutrix ubi fata; haud pronum arcana deorum est,
89  Penelope excepit, quamvis tibi plurima virtus,
90  Consilia ac caecos rerum cognoscere casus. 90
91  Sed praestat tamen ire, meumque invisere natum,
92  Occisosque procos, tantae quis caedis et auctor,
93  Noscere. sic dicens tandem descendit ab altis
94  Aedibus, et vario curarum fluctuat aestu
95  Multa

fatus: me me sine mater
125  Experiatur, ait; jam victa fatebitur ultro:
126  Noscere nunc lacerum et sordentem turpiter artus
127  Abnegat, ac spretum nullo dignatur honore;
128  Danda illi venia est. sed quae peragenda supersunt,
129  Una consulere, atque animo juvat ante videre
130  Omnia, uti recte cedant. namque unius acta 130
131  Saepe etiam quis caede viri, cui sanguinis ultor
132  Rarus, et

regina: tibi penetrali in sede paratus
288  Jam thalamus patet ecce, inquit, modo certa voluntas
289  Sic ferat, ad patrii postquam te limina tecti
290  Incolumem faciles voluere advertere divi. 290
291  Sed quoniam memori deus hanc tibi pectore curam
292  Subdidit, edicas, oro, quae te aspera rerum
293  Sors agitat, quae fata manent? non illa latebunt
294  Quondam audita reor, nec vero tristius urent

fata manent? non illa latebunt
294  Quondam audita reor, nec vero tristius urent
295  Cognita nunc eadem. tum sic exorsus Ulysses:
296  Quid misera heu duros cogis vulgare dolores?
297  Dicam equidem; laeta sed nec tu gaudia mente
298  Ulla feres, nec laetor ego. namque ire per urbes
299  Ille hominum multas, habilemque attollere dextra
300  Admonuit remum, gentes dum vectus adibo, 300
301  Quae mare, quae dulcem

vorans vivo manantia membra cruore. 350
351  Aeolias addit sedes, utque Aeolus ipsum
352  Ceperit hospitio facili, laetusque remisit
353  Incolumem. necdum patrios contingere fines
354  Fata dabant, magno sed fervens turbine nimbus
355  Lugentemque vagumque irata per aequora vexit.
356  Tum Laestrygoniam memorat; caesosque sodales,
357  Oppressasque rates saxorum grandine, seque
358  Vix una exitio a tanto

97  In medio Graiis posuit certamina circo
98  Maxima. vidi equidem multorum funera praesens
99  Heroum, exstincto quondam quum rege juventus
100  Cingitur, ac variis exercet corpora ludis; 100
101  Sed non ulla magis miratus dona palaestrae
102  Obstupui, quam quae niveis argentea plantis
103  Alma Thetis posuit; magno dilectus amore
104  Quippe deis fueras. exstincti gloria, et ingens
105  Haud periit

320  Gratia apud memorem. nunc autem effare vicissim, 320
321  Quot magni revoluti orbes labentibus annis,
322  Ex quo initum hospitium, ac primum tibi dextera amico
323  Juncta tuo est, caro quondam, sed non mihi vivo
324  Nunc etiam gnato: patrio quem litore longe
325  Heu miserum saevi raptant aut gurgite pisces,
326  Aut lanianda feris latos data praeda per agros,
327  Alitibusque jacet. non mater

loca, teque procul nautae cessere relicto?
337  Talia Laërtes, at contra filius orsus.
338  Sum patria ex Alybante, ubi tecta ingentia servo,
339  Regis Aphidantis Polypemonidae genus altum
340  Egregii, sed nomen Eperitus. appulit oris 340
341  His deus invitum Lylibeïa regna petentem;
342  Stat ratis aversi procul urbe in litoris acta.
343  Ast Ithacus, fugiens jam quintus volvitur annus,
344  Ex quo nos

erimus? quae fama, viri, nos deinde sequetur,
486  Natorum fratrumque, ulti ni dira piemus
487  Funera? jam caeli superis haud vescier auris
488  Dulce mihi; praestat manes descendere ad imos.
489  Sed celerare juvat, ne quam fortuna salutem
490  Ocius ostendat fugientibus. atque ita fatus 490
491  Demisit lacrimas, luctuque incendit Achivos.
492  Hos inter motus, medio flagrante tumultu,
493  Ecce

523  Exsiluit magnas tollens adsidere Sic; i u venecijanskom izdanju voces:
524  Atque alii e populo mansere in sedibus isdem
525  Condensi. neque enim sub pectore dicta probarant,
526  Eupithei sed jussa timent, parentque coacti.
527  Saevit amor ferri subito; capit arma juventus
528  Impia, et ardescens inimica in praelia fertur.
529  Atque ubi fulgenti se quisque incluserat aere,

Bibliographia locorum inventorum

Retrieve all occurrences (This may take some time to download)

Click here for a KWIC Report