Your search found 21252 occurrences

Retrieve all occurrences (This may take some time to download)

Click here for a KWIC Report

Occurrences 19216-19269:

non corrupit, ita sentio. Reliquum, stellatum licet, vulgus, eo in genere et ego temno, et tu suspicere non debes. Pauci adhuc supersunt anni, et ipsum hoc vulgus non quaeret, quis secretarius? quis consiliarius fuerit? sed quis hoc, aut illud utile opus scripserit. Ipsi illi, qui illud non legent, nomen authoris praedicabunt. Haec demum vera et digna erudito homine gloria est. Huic scriptor omnes aetatis suae, quae plerumque ingrata esse

ingrata esse solet, iniurias sacrificare debet. Pauci certe adeo felices fuerunt ut honore, quem ipsis opera sua apud contemporaneos conciliare debuisset, vivi perfrui potuerint. Verbo: omnis scriptor non praesentem aetatem sed posteritatem respicere debet. Hoc ego, ut amicus. Tu si rem tranquillo animo expendas, ipse comperies nec conatum se supra civilium dignitatum splendorem elevandi adeo difficilem esse, et certam te, si id praestes, apud

disponi. Nam acta haec alioquin haud secus haberi poterunt quam si Palatinus pro iis banum requirat. De progressu collectionis diplomatum perinde gratulor. Supono tamen te accepisse consilium meum ut de his non edendis, sed chronologice describendis et ad Archivum Regni deponendis cogites. Secus tute pronuncio te nunquam voti damnandum fore. Unde enim necessariae pro tam sumptuoso opere expensae? Quarum vix centesimam partem defectus emptorum

et publici causa te amice denuo hortor ne tanta simul suscipias quae deinde perficere non possis. Non imputabit tibi posteritas omnem illum, gravissimum licet, quem in opus, quod imperfectum relinquas, impendisti laborem, sed ex eo, quem complebis, te aestimabit. Quidquid imperfecti reliqueris, omnem laboris tui fructum alter proprium sibi faciet. Quid? quod intenso nimium labore, ipse tibi vitam debeas abbreviare. Si penes collectiones, quas

non sufficiat umbratilis, qua sola scriptores nostri hactenus gaudebant, eruditio; quod ad iuris scientiam non sufficiat usus forensis; quod ad ferenda graviora negotia satis non sit possidere technologiam dicasterialem, sed quod ipsi fontes petendi sint, nimirum diplomata, acta diaetalia, publici tractatus. Compone tantum animum tuum ad tranquillitatem. Suffoca omnem capessendae vitae ambitiosae cogitationem. Praemium laborum tuorum non a

fontes petendi sint, nimirum diplomata, acta diaetalia, publici tractatus. Compone tantum animum tuum ad tranquillitatem. Suffoca omnem capessendae vitae ambitiosae cogitationem. Praemium laborum tuorum non a praesenti, sed a futuris generationibus exspecta. Si vel collectiones, quas inchoasti, absolveris, premet atra oblivio omnia modo magnificorum, illustrissimorum et excellentissimorum nomina quando

Evolvi illud: operosam authoris industriam laudavi. Scopum ipsum, in quem lucubrationem hanc direxit, probavi. Nam et mihi eadem hac in re semper mens fuit. Internae tamen securitatis interesse arbitrabar ne id uno ictu, sed sensim perficiatur. Primi duo passus postremis duobus comitiis provide admodum facti sunt. Cuperem ut ille, quem ego desidero, proximis comitiis subsequatur, nempe ut diurna ablegatorum ad diaetas nobilitas ferat. Post hoc

praeprimis ut obiectum pecuniarum exercitualium per ipsas illas, iuxta quas alia obiecta pertractavit, rubricas dilucidet. Hac enim in re omnes adhuc caecutimus. In decretis bis tantum aut ter eorum mentio, sed tenuis fit. In diplomatibus, quae mihi inspicere licuit, vix in tribus quatuorve locis occurrit. Verum cum tu plura eorum millia possideas, si haec excutiantur, occurrent certe loca, quae obiectum hoc illustrare possint.

Admovi manum: tuam paragraphorum divisionem ferme ubique retinui, et iuxta hanc prodiverunt leges 77. praeter conclusionem. Signavi paragraphos sua serie cursualibus numeris. Tum singulo rubricam praefixi quam non e littera, sed e spiritu singuli paragraphi desumpsi. Dolebat mihi quod momentosae in se leges adeo ad invicem permixtae sint, ut lectorem confundant potius quam illuminent. Quare contraxi rubricas ad homogeneas materias, uti id tibi

post opus Katonaianum edita sunt, chronologico ordine exhibeantur. E ceteris suffecturum puto si clausulam, quae tibi deserviet, adferas et fontem corones. Scis populares nostros non tantum negligentia in legendo, sed pretii etiam quantitate a coemendis libris deterreri. Interest itaque tua ut edendi a te libri quam minimae molis et pretii sint. Ipse ego subindignari soleo illis qui edita iam toties diplomata recoquunt. Oro te etiam

admovi, et Deo auspice opus iam etiam peregi. Cum res volumen efficiat, proximis autem diebus expressus cum aliis litteris ad episcopum ascensurus sit, nolui te meque postalibus expensis inutiliter gravare, sed omnia ipsa hac occasione tibi submittam. Volui te de eo in antecessum certiorem reddere, ne longior exspectatio aliquam tibi fortasse sollicitudinem iniiciat. Superest ut de eo etiam, quomodo in hoc opere

Quod rem ipsam adtinet, non ego me detinui cum gramaticalibus notis. Sensum clausularum tum tantum explanavi, quando Textus aut ambiguus, aut ita contortus fuit, ut Oedipo indiguerit. Historicas notas duas tantum, sed has bene longas adposui. Verum utraque harum aut facta a nullo historico hactenus prodita aut combinationes per neminem adhuc institutas continet. Totus itaque in eo fui ut hominibus nostris aperiam oculos, quomodo veteres

legere debeat; sufficit ipsam tantum memorabilem clausulam totidem verbis proferre. De aliis revoca quaeso tibi in memoriam quod in hoc opere non praefixeris tibi scopum collectionis diplomatum et antiquarum litterarum, sed vestigiorum diaetarum; decet autem authorem ut sibi constet, et a scopo suo non divagetur, praesertim qui non collectoris laboriosam quidem, sed minus illustrem provinciam, sed systematici, quale tuum vestigiorum opus esse

non praefixeris tibi scopum collectionis diplomatum et antiquarum litterarum, sed vestigiorum diaetarum; decet autem authorem ut sibi constet, et a scopo suo non divagetur, praesertim qui non collectoris laboriosam quidem, sed minus illustrem provinciam, sed systematici, quale tuum vestigiorum opus esse deberet, scriptoris Spartam assumit. Si totum opus denuo recoqui posset, libenter ego mutuarem operam meam in iis

collectionis diplomatum et antiquarum litterarum, sed vestigiorum diaetarum; decet autem authorem ut sibi constet, et a scopo suo non divagetur, praesertim qui non collectoris laboriosam quidem, sed minus illustrem provinciam, sed systematici, quale tuum vestigiorum opus esse deberet, scriptoris Spartam assumit. Si totum opus denuo recoqui posset, libenter ego mutuarem operam meam in iis quoque, quae tomus 1. habet, decretis illustrandis; et tunc

prodiret unicus iustus tomus, pro quo maiorem certe tibi et praesens publicum et posteritas gratiam referret quam si aucta heterogeneis instrumentis penu opus ad 5 tomos produxeris. Contrahe itaque vela et fac ut unicum adhuc, sed eum proximius tomum obtineamus. Ad reliqua litterarum tuarum capita alias respondebo. Vale. Zagrabiae 22. Februarii 1793.

longe maior veterum litterarum ... praesto sit, si quam eiusmodi coniecturam per disertum alicuius, quod tibi ad manum est, instrumenti refelli compereris, quaeso te, noli refutando coniecturam meam paginam implere, sed ipsam statim notam, in qua eiusmodi coniectura promitur, emenda. Nescio an etiam Sigismundi sic dictum Regestrum edere velis. Si ita, significa mihi, et ego notas in illud quoque submittam. Nam et illic

mittamque tibi prima, quae ad episcopum profectura est, occasione. Est enim opus voluminosius quam ut illud cursore publico mittere expediat. Totum ego illic banderiorum institutum enuclear, non triviali legum combinatione, sed pragmaticis subsidiis fulcitus. Quod propositionibus subnectitur: Tempore Sigismundi Regis Hungariae , habeo, sed illud nullam meretur attentionem, prouti in meis observationibus ostendi. Nimirum voluit aliquis

Totum ego illic banderiorum institutum enuclear, non triviali legum combinatione, sed pragmaticis subsidiis fulcitus. Quod propositionibus subnectitur: Tempore Sigismundi Regis Hungariae , habeo, sed illud nullam meretur attentionem, prouti in meis observationibus ostendi. Nimirum voluit aliquis posterius compendium propositionum Sigismundearum elaborare. Sed in ipso hoc compendio frequenter lapsus est, ut id combinatio

subnectitur: Tempore Sigismundi Regis Hungariae , habeo, sed illud nullam meretur attentionem, prouti in meis observationibus ostendi. Nimirum voluit aliquis posterius compendium propositionum Sigismundearum elaborare. Sed in ipso hoc compendio frequenter lapsus est, ut id combinatio ostendit. Si mihi variantes lectiones, anteaquam animadversiones exmittam, submiseris, combinabo eas et videbo an non id contineant, quod ego in stylo

ipsius imperitia corrupit, explicanda nihil conferunt. Verum horum ego sensum seu ex nexu orationis aut obiecti, seu ex temporis rerumque adiunctis enucleavi. Non puto itaque operae pretium ut chartam variantibus his oneres, sed utere illa lectione, quae sensui re ipsa congruit; id enim editori semper integrum est. Iam ad rem ipsam. Si notas meas rite evolvisti, debebas in illis deprehendere vestigia aliquot diaetarum quae tu in primo tuo

illam prorsus exmittas, aut, quod mallem, illam ad novam hanc tuam detectionem accommodes. Ad Decr. 1519. art. 31. ad finem, vocula: ordinatur, emansit. Quare hoc reponi, et oratio illa ita sonare debet: Sed tantum ut metae illae per protonotarium erigantur, ordinatur: nempe adeo parum aevo hoc legibus obtemperabatur. Ad Decr. 1523. art. 8. Cum tu nomina ipsa missorum Norimbergam oratorum

ne te ipsum fata in medio labore percipiant. Speras tu propter heterogenea, quae immiscuisti, a lectoribus gratiam. Ego vero metuo ne libri hi propter volumen suum paucos admodum emptores, pauciores adhuc lectores reperiant. Sed haec iam acta sunt. Age adminus viriliter ut Supplementum 1-ae periodi censurae tandem eripias. Secus et hac solatii parte frustrari possum. Opus de subsidiis ad legislationem Hungaricam admodum probo, licet certus sim

et bellicas. Iam quidem ordinata pro emendatione legum 1715. comissio systematica (cuius elaborata in 2 tomis posideo) omnes totius Corporis Iuris leges ad suas generales rubricas revocare tentavit. Sed infeliciter, quia rubricas ipsas male efformavit. Quae hic in nuce claudo, uberius si cupis explicabo. Vale, et utprimum per graviores occupationes licuerit, responde.

quae ex opere tuo hausi, ad aliquot meas notas his conformandas. Has ut ita, prout nunc sunt, relinquas quaeso. Pag. 15. modificavi tantisper paraphrasim qua in littera mea ad te usus fueram, non ut illam operi inseras, sed ut te ab inserendo, quo Sigismundus Hungariam Alberto donavit, decreto dimoveam. Nam ita, ut fuit, incurrisset certe in oculos censorum, et te probabiliter ad indicandum, qui illam scripsit, amicum, me vero ad reddendam

cum regestro, et videbis quod complures substantiales differentiae inter utrumque subversentur. Si proinde, ut tu statuis, Telegdius ipsum regestrum prae oculis habuisset, impossibile est ut ille tot difformitates comisisset. Sed de hoc tu videris. Locum tamen illum, ubi regestrum vim obligativam legis habere ostendere conaris, ut exmittas, maiorem in modum te rogo. Quomodo enim minuta protocolli vim legis habere potest? Dices non hanc, sed emanatum

comisisset. Sed de hoc tu videris. Locum tamen illum, ubi regestrum vim obligativam legis habere ostendere conaris, ut exmittas, maiorem in modum te rogo. Quomodo enim minuta protocolli vim legis habere potest? Dices non hanc, sed emanatum e hoc protocollo rescriptum regium vim legis obtinere. Verum leges non nisi in diaeta conduntur. Deinde si etiam rescriptum illud (de quo adhuc non constat) reipsa ad comitatus emanavit, vides ex ipso protocolli

in notis satis demonstrasse quod illae in diaeta 1435. resumptae et determinatae fuerint, adeoque ex iis id tantum in legem transiverit quod in articulis diaetae huius continetur. Pag. 219. littera Mathiae 1. non diaetam, sed conventum praelatorum, et baronum; Kerchelichius non Hungariae, sed Sclavoniae congregationem generalem indicat. Pag. 295, ubi provocas ad Diploma Uladislai, cuperem ut sequentem animadversionem

determinatae fuerint, adeoque ex iis id tantum in legem transiverit quod in articulis diaetae huius continetur. Pag. 219. littera Mathiae 1. non diaetam, sed conventum praelatorum, et baronum; Kerchelichius non Hungariae, sed Sclavoniae congregationem generalem indicat. Pag. 295, ubi provocas ad Diploma Uladislai, cuperem ut sequentem animadversionem tuae substituas: Quod duo supremi comites uni comitatui

generalem indicat. Pag. 295, ubi provocas ad Diploma Uladislai, cuperem ut sequentem animadversionem tuae substituas: Quod duo supremi comites uni comitatui praefecti fuerint, plura exstant monumenta. Sed hactenus credebamus eos comitatum exaequata potestate rexisse, sicut bani Croatiae et Sclavoniae, dum duo regnis his praeficiebantur. Nunc apparet comitatum ipsum inter eos divisum fuisse.

fuerint, et vides quod in ipso diplomate, consiliares et sedis nostrae iudiciariae iurati assessores compellentur. Habeo ego fundatam circa regium consilium, cuius leges aliquando meminerunt, deductionem. Sed cum obiectum hoc ad Vestigia Diaetarum non pertineat, ab eo praescindo. Pag. 447. historiam conventus Hatvaniensis per nova, quae profers, documenta magis adhuc obscurasti. Cum in penultimis tuis te

oriatur, sola vero lex aliquid sancire possit. Quod phrasis: lex consuetudinaria in documentis ipsisque adeo legibus nostris frequenter usurpetur, inde evenit quia non tantum apud nostros, sed aliarum etiam gentium iurisconsultos principium illud invaluit quod legitima consuetudo obtineat vim legis, propterea tamen illa natura sua distincta est a lege. Et ideo ipsa etiam hoc expressio: lex

documentorum nulla, aut certe exigua aevo illo cura fuit. De publico aliquo tabulario nemini vel incidit cogitare. In 1-a periodo reges ipsi nullum fixum archivi locum habuisse videntur. In 2-da Budae in Domo Tavernicali, sed satis obiter, illud asservabatur. Argumento sit vel illud quod Decretum Belae 4. ex Strigoniensi, Andreae vero 3. ex Agriensi capitulo, ad quae de instituto tantum litterae privatorum iura concernentes pertinent, protrahi

conditionariorum classe ad altiorem, e.g. iobagionis bellatores, seu ut nunc loquimur, praedialium conditionem elevare; terram sub hac vel illa servitii, aut praestationis obligatione conferre, et reliqua. Sed haec improprie tantum privilegia appellantur, stricte loquendo sunt tantum favores, quos privati etiam concedere possunt. In sensu iuridico illa tantum proprie privilegia appellantur quae e iure

a te hoc in genere postremis meis postulavi. Nimirum ut alios ad elucubrandas tanto magis res Hungaricas excitem, ego non tantum illa antiquitatum capita, quae e productis hactenus diplomatibus eruere potui, in medium protuli, sed etiam quid adhuc circa singulum obiectum investigandum restet, indicavi. Cum nemo maiorem te veterum diplomatum collectionem possideat, credo ego quod pleraque meorum dubiorum ex iis resolvi possint. Si ipse Budae forem,

Supplementorum Tomo inserenda. Si tempus superest, et tu vis, ut hunc dubiorum et opinationum mearum extractum ipse tibi submittam, praestabo id lubenter. Quod reliquas meas dissertationes adtinet, habeo complures paratas, sed quas pro systematico, quod molior, De veteribus Hungarorum Institutis opere reservo. Et huc etiam pertinebit quam sub incude habeo: De veteri Forma Congregationis Comitatuum. Cum ego non

quod molior, De veteribus Hungarorum Institutis opere reservo. Et huc etiam pertinebit quam sub incude habeo: De veteri Forma Congregationis Comitatuum. Cum ego non discerpta materialia edere, sed iam systematicam eorum, quae ad statisticam, ius publicum, et politicam Hungariae historiam pertinent, combinationem procudere mediter, singulum obiectum longam, et operosam exigit meditationem. Si mihi vita ad absolvendum

certe tanquam e somno, et vidissent in quantis tenebris hactenus versati sint, et pars adminus iudicialis antiquitatum nostrarum, etiamsi ego fortasse systematicum meum opus non absolvam, utcunque elucubratum fuisset. Sed haec iam acta sunt. Cum apud Episcopum Transilvaniensem frequentius verseris, indaga quaeso quid sit quod ille opus Schonvisneri: De Re Numaria Hungariae, cuius impressionem in se recepit, tanto tempore non

de rebus Hungaricis et Croatico-Slavicis consignationem procudat. Non puto quod hi 300-mum aut 400-mum numerum hactenus excedant, et tamen nemo Hungarorum est non dico qui exiguam hanc collectionem possideat, sed qui vel notitiam omnium habeat. Habemus quidem iam Zvittingeros, Haneros, et Valaszkios, qui elucubrandis eruditorum Hungariae vitis operam impenderunt, ubi per occasionem editorum etiam per

credebam Libros S. Stephani, S. Ladislai et Colomanni; unicum enim e primo Hungariae saeculo hoc monumentum nobis superest. Verum non deberent illi per extensum, ut in Corpore Iuris iacent, edi; sed illa tantum capita quae reipsa aliquam seu statisticae, seu iuris prudentiae notitiam praebent. Cum talia capita plerumque obscura sint, deberent talibus notis explanari, qualibus ego Decretum Andreae 3-ii

prorsus superest monumentum. E tertio iam plura ad nos pertigerunt. Primum locum tenent duo Andreae 2-di et unum Belae 4ti decreta, quorum posteriora duo tu in Vestigiis edidisti. Sed et in haec aliae notae fieri deberent quam quas ego tunc feci; aliqua enim eorum, quae ibi dixi, iam in praecedentibus exhaurirentur, et e converso aliquas novas combinationes ipsa illa, quae ad libros regum primi saeculi

dixi, iam in praecedentibus exhaurirentur, et e converso aliquas novas combinationes ipsa illa, quae ad libros regum primi saeculi fierent, suppeditarent. Decreta haec excipere deberet Ritus explorandae Veritatis. Sed nec hic per extensum edi deberet, cum e tercentis octuaginta novem paragraphis vix sint 100 quae aliquam seu statisticam, seu iudicialem notitiam contineant, reliqui taedium tantum lectori adferunt; e converso singulus, qui

novem paragraphis vix sint 100 quae aliquam seu statisticam, seu iudicialem notitiam contineant, reliqui taedium tantum lectori adferunt; e converso singulus, qui ederetur, paragraphus non Gramaticalibus, uti Szaszkius fecit, sed politicis et iuridicis notis deberent illustrari. Gramaticales enim notae cum nihil seu utilis, seu iucundi contineant, debent lectori nausaeam adferre. Occurrit mihi hoc loco,

Equestre, seu Pedestre Causae, et haec pariter per paragraphos notis illustrari. Sequeretur deinde Diploma Mathaei Bani de 1270, quod tibi iam submiseram, sed quia in notis, quas antea in illud feceram, complura e captis interea novis notitiis mutari debere observaveram, denuo repetii. Submitterem tibi libenter hoc diploma, sed ego non possum antea priores notas corrigere, donec

Mathaei Bani de 1270, quod tibi iam submiseram, sed quia in notis, quas antea in illud feceram, complura e captis interea novis notitiis mutari debere observaveram, denuo repetii. Submitterem tibi libenter hoc diploma, sed ego non possum antea priores notas corrigere, donec tua Supplementa edantur; nam ex iis, quas in Decretum Andreae 3-tii feci, notis istae corrigi deberent, ego autem meum originale abieci.

tua Supplementa edantur; nam ex iis, quas in Decretum Andreae 3-tii feci, notis istae corrigi deberent, ego autem meum originale abieci. Tandem veniret ipsum hoc Andreae 3. Decretum. Sed et in huius notis plura alteranda venirent; quia si quis omnia haec monumenta serie chronologica commentaretur, complura, quae ego in notis ad hoc decretum dixi, iam ad praecedentia dici deberent.

video pauca adhuc tibi praesto esse monumenta; nam quae de stylis, de formulis memoras, cum extrinsecam tantum formam, quae iam dudum obsolevit, afficiant, non ad utiles notitias, sed ad luxum eruditionis referuntur. Copiam alterius, sed Andreae 3-tii Decreti Mandichius mihi omnino iam dudum tradidit. Sed illud paucas admodum novas notitias suppeditat.

de formulis memoras, cum extrinsecam tantum formam, quae iam dudum obsolevit, afficiant, non ad utiles notitias, sed ad luxum eruditionis referuntur. Copiam alterius, sed Andreae 3-tii Decreti Mandichius mihi omnino iam dudum tradidit. Sed illud paucas admodum novas notitias suppeditat. Si quid ad provehendam tuam sortem conferre possem, facerem certe lubens. Sed

iam dudum obsolevit, afficiant, non ad utiles notitias, sed ad luxum eruditionis referuntur. Copiam alterius, sed Andreae 3-tii Decreti Mandichius mihi omnino iam dudum tradidit. Sed illud paucas admodum novas notitias suppeditat. Si quid ad provehendam tuam sortem conferre possem, facerem certe lubens. Sed ego arctis officii mei limitibus conclusus nullum iam prorsus in

alterius, sed Andreae 3-tii Decreti Mandichius mihi omnino iam dudum tradidit. Sed illud paucas admodum novas notitias suppeditat. Si quid ad provehendam tuam sortem conferre possem, facerem certe lubens. Sed ego arctis officii mei limitibus conclusus nullum iam prorsus in dicasterialia obiecta influxum habeo, et ideo nullum, etiamsi faciam, commendationis meae pondus mihi possum polliceri.

De voto et sessione ita habe: ante 1662-dum prothonotarius 8) Corr. ex Prothonarius Croatiae diaetae ex officio non interveniebat, sed debebat per status Croatiae peculiariter ablegari, et tunc sessionem habebat inter nuncios Croatiae, non vero prothonotarios Hungariae. Docent id ipsa Articuli 98-vi 1649-ni ... ubi dicitur: Prothonotarii

Regni Croatiae et Sclavoniae, ac Ablegati eiusdem Regni, ad praesentem Diaetam Nuncii. Docent magis adhuc protocolla Regni, e quibus patet quod post 1662-dum non fuerit amplius electus pro ablegato, sed semper ex officio, per regale, eorsum evocatus. Habes solutum tibi nodum. Verum quando primum concessa fuerit ablegatis Croatiae ad Tabulam Regiam sessio? An non olim alicui comitatuum tabulae, si

iam Kerchelichius Notitiis Praeliminaribus inseruit, verum nisi hic per idoneas notas explicetur, concives nostri aut non legent illud, aut certe cum fastidio abiicient. Scis me illud iam olim notis illustrasse; sed quia ex iis, quae postea detexi, me in his in aliquot locis errasse deprehendi, repetii illud a te ut hos errores possim emendare. Quod cum iam praestiterim, possum tibi illud, si eo egebis, successive submittere.

minime curiosi. Ceterum accepi etiam 10. exemplaria 2-di Minorum scriptorum tomi. Ex his unum pro me retinui, aliud reverendissimo domino lectori Volgemuth, qui primum tomum iam habuit, dedi. Episcopus Viennae agit, sed etsi adesset, nec huic nec bano exemplar dandum existimavi, donec ulteriorem a te accipiam inviationem; nescio enim an hi 1-mum tomum iam habeant. Sin, vides ipse quod nec illi tibi magnam gratiam habebunt, si 2-dum tomum

Bibliographia locorum inventorum

Retrieve all occurrences (This may take some time to download)

Click here for a KWIC Report